Carolien schaamt zich nu voor mij.

Ik was zeventien toen ik Amsterdam met de studie Franse taal en letterkunde begon. Afkomstig uit een bevindelijk milieu uit Zeeuws Vlaanderen ging er nieuwe wereld voor mij open. Een wereld waar ik me in het begin niet in thuis voelde. Met veel geluk werd ik, na op proef gekomen te zijn, aangenomen in een studentenhuis alleen voor meisjes. Ik was het eerste jaar de jongste van de andere meisjes. Het verbaasde mij en ook vond ik het niet zoals het hoort hoe de anderen zich gedroegen. Ik was de enigste die de badkamer op slot deed als ik me waste of een douche nam. De anderen kwamen de badkamer uit met alleen een broekje aan. Ik voelde wel dat ik met mijn opvoeding waar alles wat met het lichaam te maken had slecht was en zondig eigenlijk daar niet thuis hoorde. Ik merkte al snel dat ik me meer aangetrokken voelde naar meisjes dan jongens. Iets waar ik met niemand over praten kon. Zeker niet met mijn ouders die als het enkele keer te sprake kwam potten, zoals zij die noemden, in de hel zagen belanden en dat ook nog juist vonden ook. Ook met mijn studie had ik moeilijk. Ik moest Franse boeken lezen waarin openlijk over seks gesproken werd en men met elkaar naar bed ging zonder getrouwd te zijn. Ook in het studentenhuis vond men dat normaal. Als we gezamenlijk aten vertelden ze elkaar, zonder blikken of blozen, verhalen over de jongens waarmee ze naar bed geweest waren. Zo van “hoe vond jij hem in bed”. Ik was het een buitenbeentje in het studentenhuis hoewel geen van de meiden daar ooit iets over zei. Alleen Carolien (niet haar ware naam), met 23 jaar de oudste van de groep, was anders, zij had nooit verhalen over jongens en ik begreep van de anderen dat zij bi was, waar niemand kennelijk moeite mee had. Als ik “˜s nachts in mijn bed lag viel ik soms huilend in slaap en overwoog zelfs om met mijn studie op te houden en terug te keren naar Zeeuws Vlaanderen. Alleen de gedachte dat mijn ouders zouden zeggen dat mijn idee om in Amsterdam te gaan studeren hen altijd niet aangestaan had hield me op de been. Op een avond toen ik het weer te kwaad had ging de deur van mijn kamer open en stapte Carolien naar binnen. Ze knielde voor het bed en streelde mijn haren en mijn wang en zei aanvankelijk niets. Later zei ze: “Lieve Ruth, ik begrijp dat je het moeilijk hebt met onze manier van leven en dat je je soms hier niet thuis voelt. Ik begrijp ook wel dat jij het moeilijk hebt met je seksuele geaardheid. Ik weet wat het is om je aangetrokken te voelen tot meisjes in plaats van jongens. Toch heb uiteindelijk aanvaard dat ik zo ben”. Ik zei dat ik het heel lief van haar vond. “Ga maar nou maar slapen en weet dat ik er altijd voor je ben en alles zal doen om je te helpen waar ik kan”. Ze gaf me een zoen op mijn wang en ging weg. Die zoen voelde ik nog lang branden op mijn wang. Van die dag kwam ze elke avond even bij me soms in pyjama en soms in een broekje en nachthemdje en vertelde ik haar over het milieu waar ik afkomstig was. Carolien vertelde dat toen zij 16 was tegen haar moeder had gezegd dat ze niet alleen op jongens viel maar ook op meisjes. Ze was toch beducht geweest voor de reactie van haar moeder. Haar moeder had haar in de armen genomen en gezegd dat ze haar dochter was en altijd haar dochter zal blijven. Verder werd er geen woord over vuil gemaakt. Had ik maar zo’n moeder. Elke keer ging ze na een minuut of tien weg en gaf me een zoen. Ik betrapte me er op dat ik daarna ging fantaseren dat zij bij mij in bed stapte en we dicht tegen elkaar lagen en ik haar borsten tegen de mijne voelde. Ondanks alles waarmee ik was opgevoed ging ik steeds meer te verlangen dat zij bij mij in bed zou kruipen. Het werd een obsessie voor me en op een avond sloeg ik het bed open en pakte haar hand en trok haar naar mij toe. Ze kroop bij me in bed en lagen in elkaars armen. Ze zei dat ze er al zo lang naar verlangde haar lichaam tegen de mijne te voelen. Ze wilde niet als eerste het initiatief nemen omdat ze bang was dat ik zou denken dat zij er van het begin op uit was mij te verleiden. Vanaf die eerste keer stapte ze steeds weer bij me in bed en bleef soms de hele nacht. We gingen steeds verder. Eerst voelde ik haar borsten en zij de mijne door onze hemdjes heen maar al gauw schoven we onze hemdjes op tot boven onze borsten en kneedden die zachtjes en raakten elkaars tepels aan. Carolien nam nu steeds het initiatief en voelde met haar hand mijn lichaam en ging over mijn broekje heen naar mijn dijen. Ze streelde mijn dijen vanaf mijn knieen en raakte steeds heel even mijn kutje aan. Het leek of er elke keer een schok door mijn lichaam heen ging en ik hoopte dat zij haar hand op mijn kutje zou leggen. Maar pakte ze mijn billen en kneedde die flink. Eindelijk was het zover dat ze hand op mijn kutje legde en meteen er over heen ging. Ik duwde mijn lichaam omhoog om haar hand nog beter te voelen. Zo ging ze een tijdje door en ik verlangde er naar dat ze mijn broekje zou stropen en ik helemaal naakt zou wezen. Ik wilde mijn naakte lichaam aan haar geven. Ik probeerde zelf mijn broekje te stropen maar zij nam het van mij over en langzaam schoof zij mijn broekje omlaag en uit. Ik spreidde mijn benen weer. Carolien bekeek mijn kutje van dichtbij en ging met haar vinger tussen mijn schaamlippen door en raakte steeds mijn klitje aan. Het gevoel wat dat gaf was voor mij nieuw. Zelf durfde ik mijn klitje bijna nooit aan te raken. Ze voelde ook met haar vinger in mijn kutje en stak er zelfs nog een vinger bij en ging dieper en begon mij te naaien. Ik niet wist dat het zo genoemd werd. Eerst voorzichtig en zachtjes maar geleidelijk aan steeds harder en ook sneller. Het gevoel dat door me heen ging was voor mij volkomen nieuw. Het ging door mijn hele lichaam en ik schokte en kronkelde terwijl zij maar door ging. Na een tijdje hield Carolien op en gingen we naast elkaar liggen en streelden we elkaars borsten. Carolien had haar hemdje en broekje ook uitgetrokken. De volgende avond mocht ik haar verwennen en kleedde haar langzaam uit en deed wat Carolien bij mij gedaan had nu met haar. Onvoorstelbaar wat men met zijn vingers bij een ander teweeg kan brengen. Tot het einde van het studiejaar sliepen we nu bijna elke nacht met elkaar. Carolien studeerde af en vertrok naar Amerika om haar studie met een beurs van een Amerikaanse Universiteit voort te zetten. Eerst hadden we nog contact met elkaar maar in de loop van de tijd werd het steeds minder. Wel werd ze soms genoemd in een krant als verdediger van een drugshandelaar in een spraakmakend proces. Een keer zag ik haar in een praatprogramma op de tv. Vorige week kwam ik haar, na bijna 20 jaar, tegen in de foyer van de Stadsschouwburg. Ze zag mij en ik had door dat ze mij herkende maar ze draaide snel haar hoofd om. Ik had niet de moed om haar aan te spreken te meer omdat ze gezelschap was van een man. Haar man? Carolien schaamde zich zeker voor mij.