BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?Zoek erotische hulpmiddelen in onze vertrouwde webshop

Andiane – Enclave van Paria’s en Zonderlingen – Deel 3

De rit verloopt voorspoedig maar toch loopt het al tegen vijven voordat we de kleine bed & breakfast net buiten Andiane hebben gevonden. Onze gastvrouw Jacqueline spreekt goed Nederlands. Ze verteld dat haar moeder vele jaren geleden tijdens een vakantie in Montpellier verliefd is geworden op haar vader. Een paar jaar later is ze met hem getrouwd. Haar vader komt oorspronkelijk uit Andiane. De Bed en Breakfast was oorspronkelijk zijn ouderlijk huis. Wanneer we haar vragen waar wij een hapje kunnen eten biedt ze ons aan met haar mee te eten. Haar man is weg voor zijn werk en komt pas over 2 dagen weer thuis. We nemen dankend aan.
Tijdens het eten vraagt ze naar onze vakantieplannen. We vertellen haar dat wij eigenlijk op zoek zijn naar onze zus en dat we aanwijzingen hebben dat zij, met een groep gelijkgezinden waarschijnlijk in de buurt van Andiane is neergestreken. In ons verhaal blijven we zo dicht mogelijk bij de waarheid. Alleen de aard van onze relatie houden we voor ons zelf. Desgevraagd vertelt zij ons dat zij nog niets heeft gehoord van een Nederlandse vrouw die in de buurt zou wonen. Wel is het zo dat in, zoals zij het noemt achterland van Andiane, zich verschillende, campings en campementen bevinden. Daarnaast zijn er meerder zogenaamde spookdorpjes. De oorspronkelijke bevolking is uitgestorven en of vertrokken naar de kuststreek, waar wel geld te verdienen is. Enkele van die dorpen zijn opgekocht door investeerders en omgetoverd tot luxe vakantie resorts, waar pottenkijkers niet welkom zijn. Zolang de belastingafdracht op orde is en er geen klachten uit de omgeving zijn wordt men door de autoriteiten met rust gelaten. Ze vertelt dat dit eigenlijk voor de hele streek en zelfs voor haar bedrijfje geld. Zo lang zij maar tijdig de belastingen afdraagt maakt het niemand wat uit wie haar klanten zijn en wat die met elkaar doen. Terwijl ze dat zegt knipoogt ze naar Lianne.

Plotseling wordt op de deur geklopt en komt een jongen binnen. Hij maakt een beperkte indruk en ik schat hem zeker niet ouder dan 19. “Salut Jacqueline, je ne savais pas que vous avez résidents.” Onze gastvrouw staat op en kust de jongen kort op zijn mond. “Rester Jerome, mes clients ont leurs propres secrets.” De jongen kijkt twijfelend naar ons. “Je fire de désir. Veuillez ne pas aller plus loin.” Ik kijk onze gastvrouw Jacqueline vragend aan. “Versta je geen Frans?” Niet alles maar blijkbaar doorzie jij onze werkelijke relatie en ik begrijp wel dat deze jongen, niet zo maar een buurjongen is. Je bent getrouwd maar brand van verlangen naar hem?” “Touchéz! John.” Ze klopt op de lege stoel naast haar. “Asseoir! Jerome.” Met schaamrood op haar wangen legt zij ons uit dat Jerome de jongere zwakbegaafde zoon is van een oom van haar man… Daar waar haar echtgenoot ook haar intellectuele en culturele behoeften bevredigt zorgt hij dankzij zijn tomeloze energie en stavermogen ervoor dat zij fysiek, volledig aan haar gerief komt. Weer knipoogt ze. “Il reste dans la famille”. Mijn zus kijkt me vragend aan. “Het blijft in de familie.” Vertaal ik. Het hierop volgend oogcontact tussen haar en Jacqueline spreekt boekdelen.
Later op onze kamer laten we de dag nog kort de revue passeren. “Hier zou ik wel willen wonen.” “Voor het klimaat?” “Dat natuurlijk ook. Maar ik heb het gevoel dat het Nederlandse Calvinistische belerende vingertje, hier heel ver weg is.” Terwijl we ons uitkleden dringen de onmiskenbare geluiden van onze gasvrouw en haar lover, zich via de openstaande terrasdeur aan ons op. “Wil je dat ik de deur sluit.” Lianne schudt met haar hoofd. “Laat maar John.. ’t blijft toch gewoon in de familie!” “Het voelt heerlijk vertrouwd wanneer ik even later lepeltje lepeltje, mijn halfstijve pik tegen haar lekkere billen duw.” Het is dankzij het stavermogen van Jerome en de luidruchtige reacties van onze gastvrouw daarop, dat het nog enige tijd duurt voordat de slaap ons overmeestert.

Tijdens het ontbijt is er geen spoor meer van Jerome. Wel is duidelijk dat Jacqueline een ronduit bevredigende nacht heeft gehad. Haar glimlach lijkt in haar mimiek gebrand. “Nous n’étions pas trop bruyant ce soir.” Ik lach. “Niet TE! Luidruchtig, maar je genot was niet te overhoren!” Jacqueline knikt en bloost. Lianne wil er het hare van weten. “Weet je man van de seks met Jerome?” ” Ze knikt “Als je met een nymfomane trouwt, weet je dat je haar niet alleen voor jezelf zal hebben.” “Heb jij meer lovers dan?” “Nò nò, seulement Jerome.. dat is de afspraak.. Ik hoef geen andere man!”

Ons bezoek aan het postkantoor van het kleine dorp loopt uit op een deceptie. Het kost het nodige handen en voetenwerk om de oude man duidelijk te maken dat wij op zoek zijn naar onze zus en dat er aanwijzingen zijn dat zij hier op zijn minst twee keer geweest moet zijn, om een pakketje op te halen. Ook als Lianne hem een jeugdfoto van Dieny laat zien is sprankje herkenning op zijn gezicht te zien.
Na een kop cappuccino op het een tegenover het postkantoortje gelegen terras vereren wij het plaatselijke VVV kantoortje met een bezoek. Een vriendelijk behulpzame jongedame die gelukkig de Engelse taal beheerst staat ons te woord. Ook zij geeft aan geen weet te hebben van een groep mensen, waaronder een Nederlandse vrouw die in de streek zijn gehuisvest. Wel weet zij ons te vertellen dat in het binnenland meerdere legale en illegale campings zijn waar mensen huizen, die zich om wat voor reden dan ook hebben afgekeerd van de maatschappij. Wij kopen een gedetailleerde kaart van de streek, waarop zij met een potlood plaatsen aankruist waarvan zij weet dat er zich niet officiële campings bevinden. We danken de vrouw voor haar hulp en gaan terug naar het terrasje om onder het genot van nog een cappuccino een plan te maken. We verdelen de kaart in drie sectoren, die grofweg de drie hoofdwegen volgen die vanuit de kust naar het achterland gaan. Nadat wij bij de plaatselijke supermarché proviand hebben, ingeslagen stuur ik het eerste dal aan.

De teleurstelling en desillusie zijn Lianne van het gezicht te lezen als we de auto die avond naast onze b&b parkeren. Ons aanvankelijke optimisme is omgeslagen in wanhoop. We hebben nog niet een kwart van het vanmorgen voorgenomen gebied gezien. Het is meer dan eens voorgekomen dat wij na een rit van vele kilometers over een onverharde zijweg eindigden bij een verlaten boerderij in de middle of nowhere. Terwijl ik onder de douche sta dringt het besef tot mij door dat wij zoeken naar een speld in een hooiberg. Vanuit ons dicht bevolkte kikkerlandje is het maar moeilijk voorstelbaar dat er in ons rijke westen nog grote gebieden bestaan waar mensen probleemloos kunnen onderduiken.
Terug op de slaapkamer ligt Lianne te slapen op het bed. Aan haar gezicht is te zien dat ze heeft gehuild. Nadat ik haar met een laken heb toegedekt, doe ik een badjas aan en ga op ons balkon zitten. Ik besef dat verder zoeken zoals vandaag tot mislukken is gedoemd.
De stem van Jacqueline, onze gastvrouw haalt me uit mijn overpeinzingen. Ik sta op en wil kenbaar maken dat we terug zijn. Toen wij aankwamen hebben wij haar niet gezien. Omdat het parkeerhaventje voor het huis al bezet was, heb ik de auto om de hoek geparkeerd. “Marie, je vais avoir des relations sexuelles avec vous.” Ik maak de vertaling in mijn hoofd. “Ik wil geen seks met jou Marie!?” Ik kijk naar beneden. In de hoek van het terras zie ik onze Gastvrouw terwijl ze was ophangt. Op een van de terrasstoelen zit een donkerharige meid die duidelijk gelijkenis vertoond met de zwakbegaafde Jerome. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Ik ga weer zitten en kijk tussen de spijlen van het balkon op het terras. Ik bekijk het meisje eens goed. Ik schat haar op hooguit 18 jaar. Ze draagt een witkatoenen wijde jurk. Vanuit mijn positie kijk ik van boven in haar decolleté en zie twee gebruinde halve bolletjes bekroond met puffy tepels. Haar gezicht is fijngesneden, zelfs knap, maar de manier waarop ze kijkt maakt duidelijk dat ook zij het buskruit niet heeft uitgevonden. “Mais vous le faites avec Jerome.” Ik zie hoe Jacqueline schrikt. Blijkbaar was het niet de bedoeling dat het meisje wist dat zij seks heeft met Jerome. “Je suis sa soeur et aurait également.” Ik had het kunnen weten. Marie is het zusje van Jerome en zij wil blijkbaar niet bij haar broer achterblijven. Jacqueline knielt voor het pruilende meisje. “Vous êtes une jolie fille Marie. à la recherche d’une jeune fille de votre âge!.” Ze schudt fanatiek met haar hoofd. “” Zo, de schat heeft het blijkbaar niet zo op jongens. Ze weet wat ze wil en dat is op dit moment blijkbaar seks met haar oudere tante. Het is Marie die het initiatief neemt. Niet geremd door normen of andere conventies, grijpt zij het hoofd van Jacqueline en drukt haar mond op die van haar tante. De tomeloze passie van de teenager, laat het aanvankelijke verzet van Jacqueline smelten. Ze beantwoord de kus. Vanuit mijn positie is goed te zien hoe hun tongen een woeste liefdesdans opvoeren. Plotseling lost Jacqueline, staat op en kijkt op de meid neer. Zij kijkt terug. Een glimlach speelt om haar mond in haar ogen brandt dierlijke wellust.

“Enlevez votre robe, Marie!” Het vuur van de overwinning is van Marie’s gezicht te lezen. Ze trekt de jurk over haar hoofd uit. Ze staat meteen naakt. Aan haar naadloze teint is te zien dat zij niet echt een fan is van het dragen van textiel. Jacqueline grijpt haar onder de oksels en zet haar met haar kont op de tafel. Meteen hervatten hun monden hun liefdesdans. Als vanzelf sluit mijn hand zich om mijn door dit tafereel sterk gegroeide Jongeheer. Ik zie hoe Jacqueline het meisje achterover duwt. Het heeft er alle schijn van dat ze de tietjes op wil vreten. Plotseling voel ik een hand om mijn pik. Ik draai mijn hoofd en kijk in het lachende gezicht van Lianne. “Nog altijd een gluurder jongen?” fluistert ze in mijn oor. Ik knik. Ze kust mijn wang en begint me rustig en met lange halen af te trekken. De mond van Jacqueline danst inmiddels over de vlakke buik van het meisje. Ondanks haar leeftijd is haar kutje bedekt met een ondoorzichtig zwart krullend tapijtje. Wanneer zij haar benen als vanzelf verder spreidt glinstert haar kutvocht in de zon. Nog voordat ik dit tafereel ten volle in me op heb kunnen nemen, ontneemt het hoofd van onze gastvrouw mij het zicht. Het wordt echter meer dan goed gemaakt door de wellust op het gezicht van Marie. Nadat ze haar tietjes met haar beide handen heeft doorkneed, zakken die af naar het hoofd van haar tante. Het is duidelijk te zien hoe haar armspieren aanspannen terwijl ze Jacqueline’s hoofd hard in haar kruis drukt. Haar hoofd rolt heen en weer op de tafel, uit haar mondhoeken druipt speeksel… de diepe keelgeluiden die aan haar mond ontsnappen behoeven geen vertaling. Het is de universele taal van diep gevoeld genot. Op hetzelfde moment dat het meidenlijf in een orgastische kramp schiet spuit mijn sap in straaltjes tussen de spijlen van het balkon.

Ik open mijn ogen, zie hoe Jacqueline het meisje overeind trekt en een kus op haar mond drukt. Marie maakt zich los uit de omhelzing en kijkt haar tante aan. “et maintenant vous.” Jacqueline schudt met haar hoofd. “Non chérie pas maintenant, si je dois aller cuisiner pour mes résidents” Even is teleurstelling te zien op het gezicht van de meid. “Puis-je vous aider?” Nadat Marie haar jurk weer heeft aangetrokken verdwijnen ze in het huis. Al na korte tijd zijn de onmiskenbare keukengeluiden van potten en pannen hoorbaar.
Lianne en ik staan op en gaan naar binnen. “Ik ga nog snel douchen John.” “Eerst douchen of eerst likken?” Ze kijkt me verdrietig aan. “Ik wil eerst Dieny vinden.” Ik trek haar naast me op bed. “Misschien wil ze niet gevonden worden Lianne. Wat dan? En wat als we haar vinden en ze wil niks meer met ons te maken hebben.” Tranen lopen over haar wangen. Ik merk dat zij zich deze vragen ook al heeft gesteld. Ik kus haar tranen weg en begeleid haar onder de douche. Ik help haar met uitkleden, spons haar af en wrijf haar daarna met een grote handdoek droog. “Ga jij maar eten John, ik moet even alleen zijn.” “Weet je het zeker? jij moet ook wat eten.” “Ga nou maar, ik eet die baguette die is overgebleven.”

Met tegenzin maar gedreven door trek, kleed ik me aan en ga de trap af naar de keuken. Op het moment dat ik vanuit de gang binnenstap schrikt Jacqueline zichtbaar. “Ik wist niet dat jullie al terug zijn.” Ik vertel haar dat we de auto om de hoek hebben moeten parkeren en dat zij blijkbaar even weg was.” Ik zie hoe een blos over haar wangen trekt. “Mag ik voorstellen, dat is mijn mooie nichtje, Marie.” Het meisje kijkt me van tussen haar haren nieuwsgierig aan. Ik stap op haar af en stel me voor. Ze staat op, geeft me een hand en maakt een kort knikje. Ze loopt naar het aanrecht en drukt een zoen op Jacqueline’s wang. “Jusqu’à demain, alors il est à votre tour” Verstoord kijkt ze haar nichtje, dat de deur uitloopt, na. “Ik veins dat ik niets heb begrepen. Maar het is wel duidelijk dat Marie haar tante morgen met gelijke munt wil terugbetalen. “Waar is Lianne?” Ik lieg dat Lianne een beetje ziek is en dat wij vanaf onze terugkomst hebben geslapen.”Ik haal nog even de was binnen. Daarna kunnen we eten.” Wanneer ze even later met de wasmand binnenkomt, ontwijkt ze mijn blik. “Jou zaad is niet in vruchtbare aarde gevallen.” Nu is het mijn beurt om te blozen. Ik ben opgelucht wanneer ik zie dat een lach doorbreekt op haar gezicht. “Jullie gaan mij niet verraden!” “Nee, zeker niet vrouwke. Zoals je gisteren al constateerde hebben wij onze eigen geheimen.” “Ze is nog 17 moet je weten. Maar ik kon ’t niet stoppen.” “Maak je geen zorgen, niemand zal het van mij horen. Zij wilde het zelf en heeft genoten. Daar is in mijn ogen niks mis mee.” “Ga zitten John, ik dek de tafel.” Even later zitten we bij een heerlijk Frans stoofpotje tegen over elkaar. “bon appétit, Jacqueline.” “Smakelijk eten, John.” Tijdens het eten vertel ik haar van onze zoektocht, van mijn twijfels en het verdriet van Lianne.” Ze geeft aan dat ze graag zou helpen, maar geen idee heeft hoe ze dat zo kunnen doen. Terwijl zij de tafel afruimt wil ik afscheid nemen. Ze schudt met haar hoofd. “Nee doe niet! Haal Lianne , dan drinken we nog een wijntje samen.”

Nadat ik de deur heb opengemaakt, kijk ik meteen in de verdrietige ogen van mijn lief. “Heeft het gesmaakt?” Ik knik. Jacqueline vraagt of we een wijntje met haar drinken.” Ik heb geen zin om me nog aan te kleden, bovendien wil ik wat met je bespreken. Ik ga bij haar op bed zitten. “Vertel maar, wat heb jij in je mooie hoofd bedacht.” “Het is goed geweest John. Misschien heb je wel gelijk en wil Dieny helemaal niet dat wij haar vinden. “Ik wil naar huis en ik wil bij jou zijn.” “Je beseft toch dat veel mensen in onze omgeving zo’n relatie op zijn zachts gezegd, niet zullen appreciëren.” “Die mensen kunnen me gestolen worden lieverd. Ik wil jou en zo lang als jij mij ook wil, vinden wij wel een weg.” “Ik kus mijn lief.” “Zeker, ik wil jou ook. De gedachte je te verliezen alleen al, doet pijn.” “Zullen we morgen dan vertrekken?” “Wat zou je ervan vinden om morgen nog te blijven om de terugreis voor te bereiden. Ik reserveer nog een hotelletje onderweg. We nemen dan twee dagen de tijd om in alle rust terug te rijden.” Er valt duidelijk iets van haar af nu de kogel door de kerk is. Ze komt overeind, drukt een kus in mijn nek en staat op. “Kom jongen, je zus wil aan de wijn.”

In de keuken aangekomen nodigt Jacqueline ons uit in een knusse woonkamer waar inmiddels de open haard brand. “Normaal ontvang ik mijn gasten niet hier. Dit is ons privé.” “Terwijl ze drie glazen wijn inschenkt, kijkt ze naar Lianne. “Jij bent een belle femme, Lianne.” Mijn zus begint te blozen. “Een molenpaard zul je bedoelen.” Vrouwtje toch, een molenpaard!?” “Jij heb belle tieten en mooie ronde vormen… Ik ben 35, maar mijn kleine tietjes hangen en ik heb een strakke jongenskont.” “Vrouwen!” verzucht ik. Meesters in het devalueren van de eigen schoonheid.” “Vinden jullie het goed als ik even een peignoir aantrek?” ” Lianne lacht. Volgens mij is dit jou huis Jacqueline.” Onze gastvrouw verdwijnt achter een gordijn naar waar ik de slaapkamer vermoed.
Mijn lieverd kijkt me aan. “Wat gaat dit worden, John?” “Wat jij wil dat het wordt lieverd.” “Ik ruik mezelf, eerst die terrasscene en tijdens mijn slaap heb ik gedroomd van Dieny en mij. Niet over vroeger, maar over nu. Het leek zo echt… Ze weet toch niet dat we..?” “Niet van jou…” Snel vertel ik mijn zus van de gebeurtenissen in de keuken.” We hebben het gordijn niet gehoord. “Was jij ook op het balkon vanmiddag?” Jacqueline kijkt Lianne blozend aan. Zij op haar beurt, knikt beschaamd terug. “Het was erg opwindend Jacqueline.” “Alleen maar opwindend?” Ze reikt ons elk een glas en heft het hare. “Sur l’amour?” “Op de liefde!” Het blijkt een heerlijk fruitige wijn. Al veel te snel hebben wij onze glazen leeg. Ongevraagd pakt onze gastvrouw de grote kruik en schenkt onze glazen weer vol. “Merci Jacqueline.” Ze wuift mijn dank weg. Doordat zij is opgestaan is haar badjas een beetje open gaan staan en kijk ik tegen twee bruingebrande, wat hangende, tietjes aan. Terwijl ze haar glas aan haar mond zet piept een van de bruine boontjes, die de topjes van haar tietjes sieren, eigenwijs naar buiten. Blijkbaar is dit schouwspel mijn lief ook niet ontgaan. Ik zie hoe haar tong zenuwachtig over haar lippen schiet. “Lianne… ùh , Mag ik iets persoonlijks vragen?” De onzekerheid is haar van het gezicht af te lezen. Toch knikt ze even later. “Oui!” “Heb jij de liefde bedreven met je zusje Dieny?” Ze geeft blozend toe dat zij inderdaad vroeger samen seks hebben gehad. Dan kijkt Jacqueline mij aan en vraagt of ik deelgenoot ben geweest van de seks tussen mijn zusjes. Het feit dat ik alleen maar heb gekeken wil ze eerst niet geloven en moet eerst bevestigd worden door mijn zus. Het ontroerd haar dat wij uiteindelijk toch bij elkaar zijn gekomen en nu op zoek zijn naar onze zus. Het is Lianne die vertelt dat we hebben besloten om onze zoektocht te staken en voornemens zijn overmorgen weer richting Nederland te vertrekken. Inmiddels zijn de glazen opnieuw leeg en worden wederom als vanzelfsprekend bijgevuld. “Heb je nog met andere vrouwen seks gehad na je zusje?” “Nee. Alleen met mijn man en recent met John.” “Mag ik ook wat vragen Jacqueline?” “Oui, tous.” “Wat vindt jou man van je verhouding met zijn neefje.” Ze knikt en verteld dat zij en haar man de liefde bedrijven. Het jongere broertje is er voor haar lage lusten, zoals zij dat noemt. Bovendien voorkomen ze zo dat Jerome met zijn zaad het niveau van het dorp verder omlaag brengt. Haar man Dominique is een van de weinigen met een bovengemiddeld IQ. Het hele dorp Andiane is door inteelt gekleurd. Al eeuwen lang trouwden neven met nichten en vaak, zonder het te weten, zussen met halbroers, en andersom. Ze vertelt ons dat zij zich heeft laten steriliseren omdat zij en haar man uit principe geen eigen kinderen willen. Op mijn vraag waarom Jerome niet gesteriliseerd is vertelt ze dat de artsen dat weigeren omdat hij wilsonbekwaam is.

Jerome is duidelijk gemaakt dat hij naast bij zijn moeder en tante zijn piemel in zijn broek moet houden. Hij is ervan overtuigd dat hij bij overtreding zal worden verbannen naar hetzelfde eiland waar Keizer Napoleon eenzaam aan zijn einde is gekomen. “Doet hij het ook met zijn moeder? Waar is zijn vader dan?” De vader blijkt kort na de geboorte van Marie, overboord te zijn geslagen tijdens het vissen. Hij is toen verdronken. Het was een geluk bij een ongeluk dat de moeder als gevolg van een ontsteking aan haar eierstokken, kort na de geboorte van Marie onvruchtbaar was geworden. Zij vult haar dagen met het poetsen bij de notabelen van het dorp en het is een publiek geheim dat ze als willige zaaddoos fungeert van haar werkgevers. Jacqueline staat op en laat ons een familiekiekje zien dat twee jaar eerder is gemaakt. We herkennen haar, Jerome en Marie meteen. Is dat je man?” Ze knikt. Een grote knappe man staat met zijn arm over de schouder van Jerome heen geslagen. Naast Jacqueline staat een oudere uitvoering van Marie die met een lege blik in de camera staart. “Ze is mooi, maar die blik. Er gaat echt niets van haar uit.” Jacqueline lacht. “Dan jij moet je haar eens zien als ze een piemel in haar lijf heeft.” Lianne wijst naar Marie. “Die heeft zich goed ontwikkeld!” “Ja, ze is een ras lesbienne… Ik heb haar gezegd een leuke meid van haar eigen leeftijd te zoeken. Ze probeert al jaren seks met me te hebben. Vandaag was ik zwak!” Ik kijk haar aan “Zwak of geil?” “Les deux.”

Ze kijkt beschaamt naar mijn liefste. “Lianne,, ik èh,,, kan je geur ruiken.” Haar blos verspreidt zich nu van haar gezicht langs haar hals tot diep in haar decolleté. Jacqueline staat op, loopt naar mijn lief en trekt met een teder gebaar de ceintuur van haar badjas, die meteen openvalt, los. Mijn zus kijkt me hulpzoekend aan. “Wat jij wil lieverd.” “Het is al zo lang geleden, ik wil het graag, maar zou er niet tegen kunnen als jij … als jij ook met…” Lianne’s vrees wordt ook door Jacqueline begrepen.” “Dat gaat niet gebeuren, chérie.” Voor een moment kijkt ze naar mij. Blijkbaar vertrouwt ze erop dat ik mij niet in het spel zal mengen. Ze pakt mijn lieverd bij haar hand. “Ga je met mij mee, Lianne.” Net voor dat de twee zo verschillende vrouwen achter het gordijn verdwijnen trek ik mijn stoute schoenen aan. “Jacqueline, vind je het goed als ik kom kijken?” Ze draait zich om “Alleen kijken John…Niet aanraken!” ons oogcontact is voldoende antwoord.
Ik sta op en volg hen. Midden in de smaakvol ingerichte kamer staat een stalen hemelbed. Aan de leren riemen, die aan de 4 hoekstijlen zijn bevestigd, te oordelen is deze kamer getuige geweest van meer dan alleen vanille seks. De muren zijn behangen met ingelijste reproducties van erotische voorstellingen. In de meeste voorstellingen is de vrouw het dominante wezen. De mannen ondergaan genotvol. Pas op het moment dat Lianne op het bed wil gaan zitten ziet zij de riemen. Ik zie hoe ze schrikt. “Èh ik wil niet dat je me vastbind, ik hou niet van dwang of pijn.” “Mon cher; Ik ga je geen pijn doen, als je al gaat schreeuwen dan is dat van genot.” Mijn zus laat de badjas van haar schouders glijden en kruipt op het bed. Woordeloos reikt ze Jacqueline haar ledematen die vervolgens teder maar geroutineerd worden vastgelegd. “Dat leer is heel erg zacht, John.” Ik zit inmiddels in een fauteuil in de hoek van de kamer. “Dat is fijn lieverd. Laat je maar vallen, ik zal oppassen.” Ze maakt even oogcontact. Ik vorm ‘ik hou van jou’ met mijn mond en zie dat ze ontspant. Nadat ze rondom vast ligt, doet ook onze gastvrouw haar badjas uit. “Je bent prachtig Jacqueline!” ” Merci Lianne chérie, vous aussi.” Uit een laatje haalt ze een zwart zijden sjaal. Ze kijkt mijn lief aan. “John mag alleen kijken en jij alleen voelen.” zegt ze op fluistertoon. Duidelijk is te zien dat Lianne een kort knikje geeft. “Merci chérie.” Voorzichtig worden Lianne’s ogen verbonden.

Jacqueline stapt op mij af. Knipoogt en trekt twee pauwenveren uit een vaas die naast mijn stoel staat. Vanaf de zijkant bespeelt zij Lianne’s lichaam met de veren, ze steeds verplaatsend, haar steeds op twee plaatsen tegelijk aanrakend. Al na een paar minuten begint mijn lief te zuchten. De spiertjes onder de huid die wordt aangeraakt trekken onwillekeurig samen. De strelingen van het zachte vlees van haar bovenbenen heeft tot gevolg dat het laken tussen haar benen een groeiende natte vlek vertoond. Geheel onverwacht laat Jacqueline de veren uit haar handen vallen. Ze gaat naar het voeteneinde, legt haar handen teder om Lianne’s linker voet, neemt haar tenen een voor een in de mond en zuigt er een tijdje op. Wanneer zij even later buigt om de linkervoet dezelfde behandeling te geven kijk ik van achteren recht in haar kruis. Haar kale kut doet denken aan een slecht geploegde akker na een forse regenbui. De grote schaamlippen zijn dik rood en gezwollen. De kleine lippen verdienen die naam al niet meer en flubberen als purperkleurige vleeslapjes onregelmatig, door slijmdraden met elkaar verbonden, naar buiten. “Mijn zus heeft twee kinderen gebaart, maar haar gleuf oogt nog maagdelijk ten opzichte van dit vaginale ‘slagveld’. Toch voel ik geen afkeer. Integendeel zelfs. Mijn pik steigert bij de gedachte aan wat deze sapkloof heeft moeten verwerken. Ze moet mijn brandende blik gevoeld hebben. Wanneer ze overeind komt schenkt ze me een lachje en een knipoog, voordat ze om het bed loopt en de vingertoppen van Lianne’s linkerhand dezelfde behandeling ondergaan als eerder haar tenen. Nadat ook de rechterhand aan de beurt is geweest kruipt ze op bed. Ze zet haar handen naast het hoofd van mijn schat en drukt eerst lichte kusjes op haar voorhoofd, dan zijn haar oren en neus aan de beurt, zelfs de oorschelpen en neusgaten worden uitgebreid door haar tongpunt bezocht. Zonder haar ook maar met een vinger aan te raken zakt zij vederlicht kussend via haar hals naar beneden. Het blauwdooraderde roomwitte tietenvlees en de grote roze tepelhoven worden getrakteerd op ontelbare likjes en zoentjes. Net als eerder met de veren zit ook in deze aanrakingen geen structuur. Een zoentje onder haar linker borst, wordt gevolgd door en likje over de rechter tepel dan weer gevolgd door een kus op een geheel andere plekje. Na de borsten is het Lianne’s buik die alle aandacht krijgt van het vlijtige mondje van onze gastvrouw. Ze vermijdt het bijna angstvallig om met haar mond het kruis van mijn lief te raken. Inmiddels lopen de rillingen door haar hele lijf. Haar ademhaling is diep en onregelmatig en de natte vlek op het laken spreidt zich al uit tot onder haar billen. Na nog een orale aanval op haar navel komt Jacqueline overeind en begint te fluisteren. “Ik heb mijn handen bewaard voor je kut…”… … … “Je moet nu kiezen!” … … “Wat gaat het worden?” … … … “Een vinger,, twee,,,, drie,,,,, vier … of misschien wel mijn hele hand.” Ik hoor hoe Lianne slikt “Je hele hand!” “Merci Lianne.”
Al op het moment dat eerste twee vingers nog maar nauwelijks in mijn lief zijn binnengedrongen wordt zij overvallen door haar eerste orgasme. Het lijkt of een knop wordt omgezet. ..Een golf trekt zichtbaar door Lianne’s lichaam. Bijtend op haar onderlip komt ze snuivend klaar.

Ik zie hoe na de eerste twee, gelijk twee extra vingers met een draaiende beweging in Lianne’s kut worden geschoven. Ik heb het gevoel dat ik terug ben in mijn jeugd. Ik ben weer de jongen die zijn zusjes bespiedt bij hun seksspel. Net als toen begint Lianne ook nu met haar hoofd te slaan. Met haar heupen probeert zij haar kut verder over de genot brengende indringer te duwen. AI snel is niet alleen Jacqueline’s hand maar ook haar pols in de buik van mijn zus verdwenen…. Ooooh alsjeblieft zusje… duw je vinger in mijn mondje…. Transpiratie loopt in stroompjes langs haar gezicht… Doe nouoouououou!” “Jacqueline! … “Een vinger in haar baarmoedermond!” roep ik.
Was het net nog een golf, nu is het een Tsunami die haar lijf teistert. Het bed schudt onder haar orgastisch geweld . Lianne’s mond staat open in een geluidloze kreet.
Van het ene op het andere moment ligt ze stil. Ik schrik. Maar hoor aan haar diepe zuchten dat mijn zus nog gewoon onder ons is. Nog voordat Jacqueline haar hand heeft teruggetrokken zit ik naast mijn lieverd op bed. Heb ik de sjaal verwijderd en neem ik haar gezicht in mijn handen… “John???” “Zeg ’t maar liefje…” “Ik was bij Dieny… Ik weet het schat, geniet er maar van.” Even later komt Jacqueline aan de andere kant bij haar liggen. “Merci Jacqueline, je hebt me de hemel laten zien.” “Ook voor mij was het fijn lieverd. Ik begreep je eerst niet. Maar via mijn vinger in je moedermondje, ben ik ook klaargekomen.”
“Mag ik wat drinken, alsjeblieft.” Gelijk springt onze gastvrouw uit bed en verdwijnt naar de woonkamer. Wanneer zij terugkomt met drie gevulde wijnglazen, heb ik mijn liefste al ‘bevrijd’. “Zo’n riemen moeten we thuis ook hebben John.” Ik knik… Ja en dan mag ik met mijn hand je geilknopje inschakelen.” Alsjeblieft niet met je hand. Jou handen zijn vrees ik te groot om mijn diepste knopje te bedienen.”

Wat vond je van dit verhaal?

(Alleen leden kunnen stemmen)

Aantal stemmen: . Gemiddeld cijfer:

Nog geen cijfer, ben jij de eerste ?

Geschreven door AppieA

Mijn voorkeur gaat uit naar het schrijven van het langere verhaal. Stomende seks na twee alinea's van kennismaking, that isn't my style ! Na een 'gedwongen' schrijfpauze ben in ik 2023 weer in de pen geklommen.
Bevalt mijn schrijfstijl en ben jij op zoek naar de auteur van je eigen verhaal neem dan gerust contact op..
appiea@hotmail.com

Dit verhaal is 5986 keer gelezen.
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!

Plaats een reactie