Gekeurd..

Beeld je in, je staat in je gang enkel gekleed in een lange mantel en hoge laarzen, verder naakt.. Je staat op het punt te vetrekken naar een Dom die je zal keuren. Je moet met het openbaar vervoer gaan, de treinrit is een helse rit, je bent gekleed en toch oh zo naakt, je hebt niets aan en toch een lange mantel. Je durft nauwelijks bewegen, wie weet zien ze dat je niets aan hebt onder de mantel. Spanning alom, je voelt je een hoer, een slet, een teef, klaar om gebruikt of misbruikt te worden en toch , toch voel je dat dit zo hoort. Je bent aangekomen , je gaat van het perron richting hotelkamer. Even zoeken en je hebt de kamer gevonden, binnenkomen, naakt zetten , in de houding, ja zo was het, zo moest het. Je klopt, je hoort een duidelijke ja, kom binnen sletje. Je gaat binnen, je ziet niemand, je begeeft je naar de slaapkamer,je mantel gaat uit, daar sta je, naakt, helemaal alleen en naakt, kan dit wel, wil ik dit wel? Neen, of toch? Je zet je recht, kont naar achteren, fier je borsten naarvoren en dan je gezicht, hoofd lichtjes naar onderen gebogen. Je benen gespreid, je handen in je nek. Daar sta je dan, er gebeurt niets, de gedachten flitsen door je hoofd, wat doe ik hier, wat is dit… En toch je blijft staan en dan voel je iets, lichtjes, iets aan je bil, een hand, een vinger. Je voelt de aanwezigheid, maar je staat stil, je adem verstokt, de vingers zijn meer aanwezig, nadrukkelijker dan ooit besef je dat dat je gebruikt wordt, bepotelt, betast.. De vingers gaan naar je billen, harder en harder, ze gaan naar je kutje, langs je kutje naarboven, naar je borsten, plots 2 handen , rond elke borst een hand, deze keer stevig, een stevige greep rond je borsten, daar sta je dan, met je hoofd naar de grond gericht, je borsten worden samengeknepen, je voelt een lichaam achter je, je voelt het, je kan niet weg, je verstijft, je wil dit oh zo graag en toch besef je , ik ben een teefje, ik geniet ervan, oh neem me hard denk je. Maar er gebeurt verder niets, de handen gaan langzaam terug naar onderen, naar je kutje, dit is reeds nat, de spanning is te snijden, zou je iets zeggen? Neen , neen beter niet, je staat er en je blijft er staan, de handen zijn reeds weg, je voelt nog een aanwezigheid, maar toch, er is niets. Hoelang sta je er al nu? Je weet het niet, blijft stokstijf staan en dan denk je, toch even kijken , misschien mijn hoofd toch even naar boven, je beweegt een beetje en dan plots *PATS* autch, een stokslag, recht op je billen, daar sta je dan terug , nederig naar de grond kijkend, een pijnlijke rechterbil neem je er maar bij… “