Een diepe snee

Gisteren was ik de patatten aan het jassen toen ik plots met het mesje uitgleed en mijn rechterwijsvinger opensneed… Tja, hoe lomp moet je daarvoor zijn, maar u moet mij niet wijsmaken dat u nog nooit in uw vinger hebt gesneden! Dus zijn we allen even lomp niet? Maar efin! De snee was nu niet bepaald eentje om er gewoon een plakkertje over te plakken! Redelijk diep en redelijk groot! En bloeden! Net zoals een rund dat net de keel werd overgesneden! Iets minder natuurlijk maar Mauricken verteld het graag in geuren en kleuren! Vlug had ik er een verbandje rondgewonden en besloot naar spoedgevallen te gaan zodat ze mijn snee zouden kunnen naaien. Toen ik daar aankwam was het verband al goed doordrenkt van het bloed en werd ik meteen meegenomen naar een behandelingskamer. Een leuk uitziende verpleegster kwam me de eerste hulp toedienen. Nou mijnheer, dat ziet er een lelijke snee uit! Ja antwoorde ik, een patatten snee, lekker groot en heel diep. Ik moest mijn vinger in een badje zuurstofwater leggen en wachtte de komst van de dokter af. Intussen was de vepleegster wat aan het opruimen en het viel me op dat ze onder haar outfit niet veel meer dan wat lingerie aan had. Begrijpelijk want het was wel erg warm op spoedgevallen. De verveling begon toe te nemen en mijn fantasie sloeg op hol! Ik fantaseerde dat de verpleegster helemaal naakt rondliep in hoerige lingerie. Dat ze mijn lul behandelde, me aftrok, me afzoog, haar kutje vingerde, met haar tieten speelde,… Dag mijnheer Mauric! Plots stond ik terug met beide voeten op de grond! Daar was de dokter. Laat eens kijken. Jaja, da’s een schone snee! Dat word naaiwerk! Nou, naai maar antwoorde ik. Een spuitje in mijn vinger en vier draaidjes en mijn snee was geen snee meer. De dokter verdween en de verpleegster begon een verbandje rond mijn vinger te wikkelen. Ik had een halve stijve want onbewust begon ik weer te fantaseren. Zo mijnheer Mauric, klaar. Ik ga even de papiertjes voor je in orde brengen en dan mag je naar huis. Verpleegster, zei ik op vragende toon. Zou ik even naar de wc kunnen? Ja hoor, antwoorde ze en ze toonde me waar de wc was. Ik moest nu niet zonodig gaan plassen of schijten maar had een onweerstane drang om mezelf af te rukken wat ik ook deed. Terwijl ik aan mijn kodde trok dacht ik weer aan de verpleegster. Het duurde dan ook niet lang voor mijn klodders in de wc pot verdwenen. Even de handjes wassen en Wachten op mijn papiertjes. Hier mijnheer Mauric, je papieren… Jij vieze snol dacht ik en nam de papierkes aan van de verpleegster. Een hele trugweg heb ik nog liggen denken aan die geile verpleegster… Maar wacht eens… Heb ik de wc nu doorgespoeld? Uw Mauricken”