Stiekem

Met een gevoel van angst lag Jan in z’n bed. Hij was de vorige nacht laat thuis gekomen. Na een nacht van stappen met z’n kameraden was het erg, heel erg laat geworden en ze waren allemaal ook nogal luidruchtig geweest. Ze hadden zoals gebruikelijk achter de meiden aan gezeten en z’n kameraden hadden de nodige meidjes weer eens een keer gelukkig gemaakt door met z’n allen de beide meidjes te pakken, zoals ze het noemden. Samen hadden ze in de hooiberg gelegen, broeken uit, palen hoog en maar wippen. Ook Jan had er aan mee gedaan en had de beide meidjes verschillende keren doorgesmeerd. Met z’n vieren hadden ze een hele hoop plezier gehad met de twee kreunende en geilende meisjes gehad. Tegen de ochtend hadden ze de twee meisjes naar huis gebracht en hadden met klappende zoenen afscheid genomen. Jan was toen door 1 van z’n kameraden naar huis gebracht. Johann had een auto, en was dus vaak het ‘slachtofffer’ om de anderen naar huis te brengen. Toen ze voor het huis waar Jan woonde hadden gestaan had Johann plotseling gzegd: “Zeg Jan, heb je nog even zin? Ik ben nog steeds geil als boter man, m’n paal staat nog steeds als een toren! ” Jan had hem verbaasd aangekeken en gevraagd: “Ben je dan niet gekomen daarstraks? ” Johann had geantwoord dat hij dat wel was, maar dat hij zo geil was, dat hij nog wel een keer wilde. Jan had gestameld, dat er geen meisjes meer in de buurt waren en dat het nou dan wel moeilijk zou zijn om te wippen. Johann had hem even aangekeken en had toen gezegd: “Maar jij kunt me toch wel even rukken? Doe je bij jezelf toch ook wel? Dus waarom niet even bij mij? ” Z’n hand had ondertussen al over het dijbeen van Jan gegleden en was langzaam naar boven gekomen, steeds dichter bij het kruis van de arme Jan. Die had verlegen gezeten en had eigenlijk met de situatie geen raad geweten. Johann had op een gegeven ogenblik met z’n andere hand z’n broek losgemaakt en daar had z’n staaf rechtop gestaan! Jan had z’n ogen er niet vanaf kunnen houden. Al eerder die nacht was hem de dikke, lange staaf van Johann opgevallen. Die had een dikke staaf! Het leek wel die van een pony-hengst! En lang! Minstens twintig centimeter! Zijn eigen staaf was niet zo lang en dik, maar gewoon. Johann had z’n linkerhand gepakt en die in z’n eigen kruis gedrukt, terwijl hij zei: “Als je mij even rukt zal ik jou ook even afrukken joh! Toe nou maar, ik barst zowat man! ” Jan had aarzelend z’n hand om die dikke staaf laten glijden en was langzaam op en neer gaan bewegen. Johann had zachtjes gekreund en gesteund. “Joh, wat doe je dat lekker, veel lekkerder dan die meiden! Toe maar man, lekker langzaam die hand op en neer om m’n paal! Knijp maar lekker stevig in die dikke staaf van me, dat vind ik lekker, toe maar man! ” Jan had z’n greep verstevigd en steeds dieper was Johann begonnen te hijgen en te steunen, tot op een gegeven moment hij had gesteund: “Wacht even! Ik kom zo! Even wachten “, terwijl hij de pols van Jan had vastgepakt. Jan had hem aangekeken en gezegd: “Spuit dan joh, waarom moet ik nou stoppen? ” Johann had geantwoord: “Man! Ik wil nog niet spuiten, je rukt zo lekker, even wachten nog! ” Hij lag onderuit op de zitting en duwde z’n broek verder naar beneden, tot die op z’n enkels hing. In volle glorie stond daar die dikke harde staaf omhoog, de hand van Jan er onder op de bronzen dijen. Jan’s eigen lul stond ook, z’n ballen jeukten en terwijl hij zacht de behaarde bronzen dijen streelde keek hij naar de staaf van z’n kameraad. Johann streelde zacht over de gesloten gulp van Jan en fluisterde toen zacht: “Zal ik jou ook afrukken? Je paal is mooi joh! Ik zag hem toen je Anne naaide vannacht……… ” Jan keek Johann verbaasd aan, ‘dus Johann had naar zijn paal gekeken toen hij Anne wipte!’ Zou hij dan ook, net als hijzelf……? Jan zakte iets naar beneden, wat door Johann als een accoord werdt aangemerkt en hij maakte de broek van Jan los. En daar stond dan diens harde staaf recht omhoog te wijzen. Een kaarsrechte, dikke neuker, met als bekroning een mooie eikel, waar het voorvocht op parelde. Hij kreunde zacht en fluisterde: “Hij is nog mooier dan vannacht joh! Zal ik hem net zo lekker aftrekken als jij mij daarnet hebt gedaan? ” Jan knikte zachtjes, en voelde toen de hand van Johann voorzichtig om z’n staaf glijden, langzaam ging de hand op en neer, iedere keer als ie beneden was volde hij de zijkant van de hand tegen z’n harde ballen aanduwen en steeds weer voelde hij de drang naar boven komen om zijn eigen hand weer om de paal van Johann op en neer te laten glijden. Maar een beetje bang voor een afwijzing wachte hij af, wat Johann tegen hem zou zeggen. Die was op een gegeven moment intens bezig de harde paal van Jan langzaam af te rukken en voelde de toch al dikke staaf op een gegeven moment opzwellen. “Kom je? Hij groeit nog meer joh! Lekker, die paal van je. Als je gaat spuiten moet je het zeggen hoor! Dan lik je geil weg! ” Jan voelde het geil uit z’n ballen omhoog schieten en voor hij wist wat er gebeurde zat Johann voorover gebogen en z’n lippen sloten om de dikke gezwollen staaf van de geile vent. Jan kreunde en schokte als een gek. Nog nooit had iemand aan z’n paal gelikt! Wat was dat lekker, het was net alsof hij een meisje neukte, maar dan nog veel lekkerder! Hij voelde de tong van Johann om z’n eikel likken en toen ineens……het was alsof er een bom in z’n kruis ontplofte, hij voelde dikke stralen geil door z’n hete staaf naar buiten schieten, hij voelde de mond van Johann zuigen, en zonder dat hij er iets tegen kon doen, ook wilde doen, kwam hij schokkend en kreunend klaar in de mond van Johann. Die was, na weken van hopen en stille verwachting, bezig met het doen wat hij al zo lang had willen doen: z’n kameraad Jan afzuigen, met z’n kameraad Jan aan het rommelen. Al sinds enige maanden had hij iedere keer het gevoel gehad dat hij graag verder wilde met Jan dan alleen maar een pilsje drinken en rotzooien met meiden, hij wist dat hij op mannen en jongens viel, naast meisjes, maar nog nooit had hij iets gedurfd. Uit angst dat men het gek, vies of anders wat zou vinden. Een vent hoorde op meiden te kruipen en niet aan de palen van z’n kameraden gaan zuigen of likken. Zo hadden z’n broers hem dat geleerd, hoewel die het ook regelmatig met elkaar deden of hadden gedaan toen ze nog thuis waren geweest. Verschillende keren had hij z’n beide broers bezig gezien in het hooi. Iedere keer had de een de ander afgetrokken en zelfs afgezogen! Johann had daar elke keer met verbazing naar staan kijken, iedere keer had hij zich afgevraagd hoe het mogelijk was dat die dikke staven in die monden pasten en toen hij, op een nacht wakker was geworden en z’n beide broers met elkaar bezig had gezien in het bed van de een, terwijl ze op elkaar lagen, de een op z’n buik en de ander op diens rug, aan het schokken, had hij met open mond toegekeken en angstig toegekeken. Johann had al snel gesnapt dat de paal van de een in het hol van de ander had gezeten! Toen de op de rug van de andere gelegen broer ook nog steeds wilder was begonnen te schokken en te wippen had Johann begrepen dat de neuker aan het spuiten was. De volgende ochtend had hij de beide broers verteld wat hij gezien had en beide broers hadden alleen maar gelachen. Mark, de oudste, had gezegd: “Nou en wat dan nog? Het is lekker en er komen geen kindertjes van! Als je mee wilt doen, kruip er dan maar bij hoor, we hebben ruimte genoeg…… ” “