Voor Corona bracht ik mezelf – in al mijn bi-schierigheid – nog wel eens in ongewenste situaties. Vlak voor Corona was ik in het schemerdonker tijdens een rondje hardlopen in het Kralingse Bos letterlijk tegen een oudere man aangelopen. Het bleek een lieve man die mij – wat versuft door de botsing – op de been (ehhh op de knieen) hielp. Ongewenst omdat ik me had voorgenomen om niet toe te geven aan mijn bischierige gevoelens, maar stiekem toch ook lekker.
Afgelopen Corona jaren leefde ik – uit zorg voor mijn kwetsbare ouders – in een bubble. Ik had weinig tot geen contacten en had al helemaal geen behoefte aan ‘ongewenste’ situaties. In het begin liep ik bij het trainen nog wel eens door het bos, maar ik de loop van de tijd ontstonden er nieuwe routines en verdwenen de gebeurtenissen in het bos naar de achtergrond.
Het is inmiddels najaar 2023 als ik op een vroege zondagochtend training langs de Rotte wordt nageroepen. Het is me niet direct duidelijk waar de roep vandaan komt en ik stop om me beter te oriënteren. Ik zie twee oudere mannen op me aflopen en herken direct de man uit het Kralingse Bos. Onmiddellijk schiet mijn hartslag omhoog en mijn eerste gedachte is om weg te rennen. Ik blijf echter staan en begroet de mannen.
De mij bekende man (Herman) stelt de andere man (Peter) voor als zijn vriend stelt mij voor als ‘de gevallen jongen uit het bos’. “Zijn alle wonden goed hersteld?” vraagt hij. “Jazeker” zeg ik. Hij verontschuldigd zich nogmaals voor de botsing en vraagt of ik zin heb ik bakje koffie bij hen thuis om het echt goed te maken. Ik twijfel enorm, sta haast te trillen op mijn benen. We wonen 2 minuten verderop op de route zegt Peter, die daarmee het laatste argument om nee te zeggen wegneemt.
Zo zit ik een paar minuten later op de bank in de gezellige living van een villa in het groen. Peter zet koffie en Herman zit naast me. Met zijn hand wrijvend over mijn bovenbeen zegt hij dat hij vaak terugdenkt aan die avond in het bos. Dat hij maanden rondjes heeft gefietst in de hoop mij nogmaals tegen te komen en zo blij is dat ik nu naast hem zit op de bank.
Dan heeft Peter de koffie klaar en gaat op de bank tegenover ons zitten. We drinken onze koffie en praten wat over het huis, het weer, hardlopen en …het bos. Het is duidelijk dat Herman aan Peter in geuren en kleuren heeft verteld wat er in het bos is gebeurt. Tijdens het praten ligt zijn hand steeds op mijn bovenbeen en door de combinatie van de strelende bewegingen en het verhaal krijg ik al een erectie. Dat blijft niet onopgemerkt in mijn strakke running-tight, want Peter zegt al snel: “Kijk Herman, hij stijf”.
Herman wrijft met zijn hand over mijn erectie en zegt met een lach: “een hardloper met stijfheidsklachten, daar moeten we als oude huisdokters wat aan kunnen doen”. Hij gaat op zijn knieën voor mij op de bank zitten, pakt de band van mijn tight, vraagt mij om mijn kontje op te tillen en stroopt vervolgens langzaam mijn tight en slip over mijn benen naar beneden. Peter komt naast mij zitten en trekt mijn shirt over mijn hoofd uit. Binnen 15 na binnenkomst zit ik naakt op de bank bij twee bejaarde mannen.
Peter streelt mijn bovenlijf, mijn borst, buik en weer terug. Heel langzaam draait hij rondjes rond mijn tepels. Als hij uiteindelijk een tepel raakt slaak ik een harde kreun van genot. Mijn tepels staan hard vooruit en Peter knijpt er in. Eerst zachtjes, later steeds harder. Ondertussen streelt Herman mijn benen, van beneden naar boven, langs mijn ballen en weer terug. Op het moment dat Peter inmiddels mijn tepels met zijn mond verwend, neemt Herman eindelijk mijn pik in zijn hand. Langzaam trekt hij mijn voorhuid over mijn eikel en wrijft met zijn duim het voorvocht over het toompje, Ik kreun het uit van genot. Dan voel ik zijn tong over mijn ballen glijden en vervolgens over de stam naar mijn eikel. Ik sta op springen. Dat ziet Herman ook en hij stopt abrupt.
“We gaan even wat anders doen” zegt Herman en pakt me bij de hand om op te staan. Hij leidt me naar de eetkamertafel, waar ik op mijn rug op moet gaan liggen. Mijn kont ligt aan de ene kant net op het tafelblad en mijn hoofd valt er andere kant er net overheen. Dit ken ik van de verhalen en ik weet wat er gaat gebeuren. Wil ik dit? Ja en nee, terwijl de mannen zich inmiddels uitgekleed hebben kan ik nog zeggen, “wel met condoom toch?”. Herman komt bij mijn hoofd staan, legt zijn half stijve pik op mijn lippen en zegt: “We leven samen al jaren in een bubble, maak je geen zorgen”.
Als hij zijn pik vervolgens tegen mijn lippen duwt open ik mijn mond en laat hem binnen. Hij doet het voorzichtig. Hij gaat eerst een klein stukje naar binnen en laat mij met mijn tong zijn eikel likken. Langzaam gaat hij steeds dieper. Ik hou mijn lippen strak om zijn inmiddels stijve pik die in en uit mond glijdt. Aan de andere kant van de tafel begint Peter met het likken van mijn anus. Nadat deze goed nat is komt hij bij me binnen met een vinger. Als snel volgt een tweede en een derde. Dan legt hij mijn benen op zijn schouders, zet zijn pik tegen mijn kontgaatje.
Op het moment dat Peter mij met zijn pik bij me binnenkomt, duwt en Herman zijn pik door tot achter in mijn keel. Ik krijg geen adem en probeer Herman weg te duwen. Die geeft me wat lucht, maar houdt wel zijn pik in mijn mond. Na een paar minuten glijdt Peter steeds makkelijk in en uit mijn kontje. De eerste pijn van de penetratie is weg en ik voel hoe zijn pik langs mijn prostaat glijdt. Het is heerlijk zo, ook als Herman zijn pik weer dieper in mijn keel duwt, of eigenlijk gewoon in mijn keel neukt.
Ik hoor Peter roepen: “ik ga ‘m volspuiten” en ik voel een warmte in mijn onderbuik. Op dat moment wordt de pik in mijn mond nog groter en vervolgens stroomt het zaad in mijn mond. De laatste klodders spuit Herman vol in mijn gezicht. Beide mannen helpen mij overeind, zittend op de rand van de eetkamertafel. En terwijl Herman achterlangs mijn tepels bewerkt en in mijn nek kust, trekt Peter mij af. Een paar rukken zijn voldoende om met kracht meerdere ladingen zaad op de vloer te spuiten.
Weer enigszins bij mijn positieven zie ik tot mijn schrikt dat het inmiddels een kleine 2 uur later is. Ik moest snel naar huis voor een afspraak. Na een snelle douche om de ergste geilheid af te spoelen, neem ik afscheid. Bij de deur zeggen de mannen: “Hopelijk zien we elkaar snel weer, je was leuk gezelschap”,
Groet,
Carel
Heerlijk verhaal, hopelijk meerdere vervolgen.
Shit hier fiets ik wel eens. Lijkt me spannend om mee te maken
Geweldig verhaal. Hier kan ik van dromen.