Jongensgluren

Snel en schichtig beklim ik de duinen en trek me achter de blanke toppen terug. Het is hier heel stil, je hoort alleen de wind in het helm suizelen. In een geheim duinpannetje weet ik me onbespied. Als ik rechtop sta, kan ik nog net tussen het gras door de naakte meiden op het strand zien. Niemand zal weten dat ik hier stilletjes sta te genieten, eerst losjes strelend, maar al snel doelgericht mijn lul beknijpend. Toch, zo heel alleen ben ik niet: ik luister scherp en hoor nog juist een gedempte stem. Mijn erectie zakt af. Ik kruip op mijn buik over het zand in de richting van het geluid. Het klinkt alsof de spreker zich moet inspannen en nauwelijks aan articuleren toekomt. Ik loer tussen het helm door in een brede duinpan. Een naakte jongen, op handen en voeten, met een grote, rooie stijve, voelt in de fietsbroek van zijn makker, die op zijn rug naast hem ligt te vuilbekken. ‘Pak me zak Bart…knijp in m’n kloten, maar doe het hard asjeblief.’ Ik schrik ervan en voel mijn huid tintelen. Wanneer mijn geval meteen weer omhoog komt, begin ik nog sterker te blozen. De jongen met de fietsbroek pakt de lange, stijve penis naast hem en begint die aandachtig te bevoelen, van de puntige top tot de ronde, bruine zak, af en toe kreunend van pijn, want zijn naakte metgezel bewerkt hem nu stevig met de hand in de strakke, kleurige broek. Ondertussen, het schaamteloze ding dat hem zo in beslag neemt geen moment uit het oog verliezend, stamelt de fietsbroek onsamenhangend verder: ‘Je spuit…je spuitpik…je mooie rooie spuitpik…die grote glanzende hondelul – trek ‘m voor me af.’ De ‘mooie rooie spuitpik’ laat mij ook niet onberoerd, het hart bonst me in de keel en ik kan maar nauwelijks de opwelling bedwingen om op te springen, mijn dik gezwollen mannendeel te tonen, en de naakte jongen in soortgelijk steunend gemompel te verzoeken om ook m?â?¡j te willen knijpen en kneden. Maar ik blijf onbeweeglijk liggen, koortsachtig ademend door mijn halfopen mond. De naakte jongen staat op, neemt een fiere houding aan en toont de ander zijn vol-geerecteerde penis, waarbij hij de zak opduwt. De fietsbroek omvat een niet misselijke bult. De naakte gebiedt hem om zich om te draaien, en zijn ‘reet’ in de lucht te steken, ‘dan gaat het nog fijner worden.’ Hij raapt een dun, soepel twijgje op, neemt zijn wonderlijke, karmozijnen tampeloeres in de andere hand, stelt zich wijdbeens op en begint de fietsbroek er van langs te geven. Bij de aanblik van de gekromde, geaderde piemel, waarvan hij nu eigenhandig de eikel bloot trekt, kan ik mij niet langer bedwingen, en, hoewel ik aan deze tegennatuurlijke aandrift eigenlijk niet wil toegeven, ontbloot ik in z?â?¡jn ritme – het ritme van die linkerhand aan de harde, omhooggebogen penis, het ritme van de rechterhand die nu schaamteloos fel de slagen toedient, – ruk voor ruk de glimmende kop van mijn barbaarse ding. Zodra de jongen even ophoudt met slaan om aandachtig naar zijn lul te kijken – die soepel in zijn hand op-en-neer veert, en met het stijgen van zijn opwinding steeds groter, dikker en indrukwekkender wordt,- alsof het ‘m nog steeds weer verbaast wat zijn eigen lichaam vermag, neemt de ander de gelegenheid te baat om zijn strakke broek naar beneden te sjorren, waarbij behalve twee gestriemde, volle billen, een tweede smakelijke penis voor den dag komt. Nee, niets in het tafereeltje schijnt me nu nog schandelijk toe. Met korte tikken valt de naakte jongen opnieuw op de kont van de fietsbroek aan, die nu als een vormeloze band elastiek om zijn knieen gekneld zit. Beide jongens masturberen met overgave hun stijve lullen, en wanneer ze daarbij niet zoveel gedruis zouden voortbrengen, hadden ze beslist de zware ademhaling van mij, heimelijke toeschouwer, gehoord. De naakte jongen trekt zijn liefdesvriend aan een arm omhoog, zodat hij op zijn knieen komt te zitten en zijn zaakje prachtig zichtbaar is. Ja, ook de fietsbroek heeft een fraaie piemel, een fractie korter, maar rechter dan die van de ander, glad, nauwelijks door haar omkranst en heel dik, de blote eikel mooi bolrond en roze. Ik verlustig mij hevig aan deze twee verschillende, maar beide zo opwindende jongensdelen. Zal ik mij in de duinpan storten, en hun liefdesduet met mijn dik-rijpe mannenpik tot een sonoor akkoord aanvullen? Ik beheers me, ze zouden immers kunnen schrikken en weghollen. De naakte jongen slaat de fietsbroek met de twijg nu stevig op de penis. Bij iedere slag schokt het bruine vlees steigerend omhoog, veren de billen naar voren en huivert het goedgebouwde fietslichaam van verrukkelijke pijn. Plots, als heeft het spel hem verzadigd, werpt de naakte jongen zich weer op handen en voeten, met zijn mond voor de penis die hij zoeven nog wreed-liefkozend tuchtigde, kust de dikke, ronde eikel, likt eraan tot hij glimt van het vocht, draait zich om en zegt met zachte stem: ‘en nu naaien.’ Twee handen omvatten zijn billen, spreiden ze open, twee lippen kussen zijn aars en spuwen. Hij opent zijn gaatje en de bruine, rechte piemel van de fietsbroek glijdt – zijn dikte in aanmerking genomen – onverwacht gemakkelijk de naakte jongen binnen. Ik begin met hernieuwd vuur aan mijn langzamerhand rood aangelopen geval te sjorren, de blik afwisselend op mijn handwerk en het frisse paringstafereel vestigend. Dan voel ik plotseling een hand op mijn harige blote billen. Een gulzig kijkende man met een stijve, besneden lul, die werkelijk nog verschrikkelijker is dan mijn eigen doorgroefde, opgerekte stormram, schuift naast me in het zand en grijpt naar mijn trillende paal. Hardop protesteren zou het liefdespaar in de kuil onze aanwezigheid verraden, en, om eerlijk te zijn, hij pakt me zo lekker stevig vast, zo zonder flauwekul en omhaal, dat ik hem met heimelijke instemming laat begaan. Ik kijk nog steeds mijn ogen uit, terwijl mijn ruige metgezel ons met rappe hand aftrekt. Tussendoor laat hij zijn klopper steeds even vrij steigeren, om dan verlekkerd mijn kont te aaien. Ik kijk opzij: de aanblik van de kleverig opengesperde lippen op de blote eikel zo vlak naast me, evenaart de schoonheid van de lange, rooie hondelul, die strak als een pijl op de cadans van het neukritme tegen de buik van de naakte jongen in de duinpan wipt. Maar mijn kanjer, dik, bruin, krom en dooraderd, laat de man niet meer los v?â???â??r ik luid knorrend en wild opsteigerend mijn klodderige geil in het rond slinger, zodoende boven het helmgras oprijzend, en door de aanblik van mijn grote, spuitende geval het genoegen van mijn natuurvrienden tot een ultiem hoogtepunt opvoerend. door Bronto “