een lange reis 3

De vrienden Toen het tegen die tijd liep, zaten wij al met de koffie klaar toen de drie jongens voor de tent verschenen. De vrienden van Oleg waren leuke jongens. Met een beetje Duits en een beetje Engels konden we ons redelijk verstaanbaar maken. Ze maakten ons duidelijk dat we een trip moesten maken naar een mooi natuurgebied met afwisselend zand en rotsen. Terwijl ze dat omstandig aan het uileggen waren, hadden ze de grootste schik. Ze sloegen elkaar lachend op de schouders en waren nogal knuffelig bezig, wat ons wel aansprak. We hadden een kaart van het gebied voor ons en een van de jongens kwam naast me staan en legde zijn arm om mijn schouders en keek mee, wees aan en sprak met zijn vrienden hoe daar het best te komen. Deze Drazo leek een baasje… De andere jongen heette Johan. Hij was niet zo spraakzaam, maar deed toch gezellig mee. Ik merkte dat Johan steeds naar me keek, maar wist niet goed waarom. Ik zou het later op de dag wel merken. Om een uur of twaalf waren ze het er dan over eens hoe we moesten rijden en joelend en stoeiend verdwenen ze in de auto. Johan kwam naast mij zitten en zou kaart lezen. Het was warm en op de achterbank zitten met z’n drieen zou vast geen pretje zijn, maar het was een uurtje rijden. Johan deed zijn uiterste best om mij de verkeersborden aan te wijzen terwijl hij om mijn aandacht vroeg door steeds zijn hand op mijn dij te leggen. Drazo legde soms zijn armen op mijn schouders om mij op iets te wijzen. Op de achterbank werd gezellig gekeuveld en in mijn achteruitkijkspiegel zag ik dat Oleg en Joost een beetje aan het vrijen waren, maar omdat het zo warm was, deden ze het rustig aan, toch wel wetend wat er die middag ging gebeuren. Ik was toch wel een beetje nerveus. Hoe ver zouden deze jongens gaan? Waren ze echt gay of dachten ze er wat uit te slepen. Dat laatste was een beetje lelijk gedacht, want ze hadden echt plezier, dat kon je wel zien. Op een gegeven moment raakte ik toch wel opgewonden van die hand steeds op mijn dij, dus ik deed het ook maar eens bij Johan, die vriendelijk naar mij lachte. Na een uur rijden werd de vegetatie minder, de omgeving ruiger. Eindelijk gaf Johan aan dat we konden stoppen. We stapten uit, strekten onze ledematen. Mijn shirt was op mijn rug nat van het zweet en zag hetzelfde bij de anderen. We namen onze spullen, brood en drinken en handdoeken mee en daar gingen we. We wandelden wel zo’n half uur. Op een gegeven moment keek ik eens goed om me heen. Achter ons waren witte rotsen, en we liepen over een kale witte vlakte. Er was geen mens te bekennen. Het was een volstrekt verlaten gebied, leek het. De jongens vertelden dat dat ook echt zo was. Er kwamen heel weinig mensen. Vroeger kwamen er veel jongeren, maar tegenwoordig zag je er steeds minder. Als de jongens eens onder elkaar wilden zijn, gingen zij er wel eens naar toe met vrienden, knipoogde Drazo. We liepen in de richting van de rotsen waar we wat beschutting tegen de zon konden vinden. Die leegte en stilte deed heel onwerelds aan, zeker voor ons, die altijd overal herrie om ons heen hadden. Oleg, Drazo en Johan begonnen zich uit te kleden en weer pakten ze elkaar overal: om steun te vinden om hun broekspijpen over hun voeten te trekken, of zomaar. Joost en ik keken onze ogen uit: Johan was een beetje tanig, maar had een prachtig getekend lijf en was zeer groot geschapen. Mijn hemel, wat een prachtige piemel hing daar tussen zijn benen. Drazo was iets vleziger maar had een zwemmersfiguur: brede schouders en smalle heupen. Hij was wat bescheidener geschapen. Ze gingen op hun handdoek zitten en wachtten af wat wij zouden doen. Natuurlijk lieten wij ons ook niet onbetuigd en stonden al gauw als adams met ons handdoekje te prutsen. Ze spraken in het Tsjechisch tegen elkaar en knikten goedkeurend. Gelukkig, we waren okay bevonden. Johan zat in de warme zon en de zweetdruppeltjes parelden op zijn borst en voorhoofd. Joost ging naast hem liggen en even pakte Johan diens hand en drukte die. Toen lag hij weer onbeweeglijk. Drazo, Oleg en ik praatte wat tot we merkten dat we best een siesta konden gaan houden. Ik pakte het eten en verdeelde het en ook het drinken. Toen zochten we toch maar een plekje in de schaduw en al gauw was iedereen “vertrokken “? . Na zo’n drie kwartier werd de een na de ander wakker. De zon was al iets gezakt, maar het was nog behoorlijk warm.. In de schaduw was het best uit te houden het zand zinderde in de verte. We besloten toch maar een wat vegetatierijkere omgeving te zoeken. Weer werd er uitgebreid gesproken waar we dan heen zouden kunnen. Omdat het al tegen het einde van de middag begon te lopen, besloten we naar een dorp verderop te rijden en daar wat te gaan eten en vervolgens nog een stukje verder waar Oleg een heel mooi plekje wist. We liepen in ons blootje naar de auto, kleedden ons daar aan en vertrokken naar het genoemde dorp met die moeilijke naam. Het is altijd prettig als je mensen bij je hebt, die de taal van het land spreken, dus we hadden snel een restaurantje gevonden en het eten werd snel gebracht. We aten en dronken en hadden veel plezier. Het lukte zelfs om schuine moppen te vertellen. We betaalden en verlieten het eethuisje., stapten in de auto en ik volgde weer de handtastelijke aanwijzingen van Johan. Niet lang na ons vertrek parkeerden we de auto een beetje uit het zicht achter hoge struiken en liepen een bosachtig gebied in. Na een kwartiertje kwamen we aan bij een plekje en toen we dat zagen, hielden we onze adem in. Tussen de steile rotswanden zagen we een watervalletje dat neerruiste in een klein meertje. Langs de rotsen was veel groen te zien. Het meertje was omringd door bomen en struikgewas en de vroege avondzon werd gezeefd door het gebladerte. Het was er prettig koel. Onmiddellijk kleedden we ons weer uit. En Drazo rende als eerste naar de grote poel en het water ingelopen spoelde hij zich eens flink af. Wij volgden snel. Het leek het decor van een film. Het water van de waterval was wel erg koud, maar we fristen er enorm van op. Opgewonden als we waren na een hele middag in elkaars gezelschap en opgefokt bij de gedachte aan wat ging komen, besprongen we elkaar, doken, grepen, streelden, kusten we dat het een lieve lust was. Ik pakte Johan bij zijn grote pik en ik merkte dat hij nog groter was geworden dan ik vanmiddag had gezien. Hij hing tegen me aan en ik voelde zijn tong in mijn mond en kuste hem heet terug. Hij omarmde me en sloeg zijn benen om me heen. Zo tilde ik hem op de kant en tussen het groen zegen we neer op de al klaargelegde handdoek. Joost had Drazo te pakken en Oleg liep achter die twee aan, lachend van oor tot oor, zijn stijve leuter recht vooruit. Alle opgekropte geilheid van vanmiddag kwam er nu uit en nu we allemaal zo bezig waren wierpen we ons vol passie op elkaar. Johan lag op zijn rug en ik lag op hem. We schuurden onze onderlijven tegen elkaar en bleven kussen. Zijn ogen waren gesloten en vol overgave likte hij mijn gezicht. Deze jongen kon niet hetero zijn. Dat bestond niet. Zijn handen gleden over mijn rug, mijn billen en trokken de twee helften uit elkaar. Ik kreunde en draaide me zo om dat we elkaar konden zuigen. Ik kuste zijn prachtig lange pik die welhaast tegen zijn navel kwam en streelde het machtige lid, zoog de eikel met dat hele gevoelige plekje en ontlokte nu ook aan Johans mond gekreun. Ik kuste zijn strakke zak en probeerde zijn holletje te vingeren. Johan deed hetzelfde en zo waren we heerlijk bezig. Joost lag naast me en had aan weerskanten de andere jongens die om beurten zijn pik likten en elkaar kusten. Ik streelde ook Drazo die het dichtst bij me lag. Hij stond op een gegeven ogenblik op en knielde over het hoofd van Johan en begon mijn holletje te likken en spuugde in mijn bilnaad. Toen spuugde hij op zijn pik en voorzichtig stak hij die in mijn kont. Na me even op adem te hebben laten komen, neukte hij me met een duizelingwekkende snelheid. Het was hemels: mijn volle kont, de mooie Johan onder mij, de heerlijke koelte, de ruisende waterval, de vogels die zongen en de insecten, die om ons heen zoemden. We hijgden, kreunden, piepten en ik hoorde Drazo allerlei dingen in zijn eigen taal roepen. Johan had een mooi uitzicht en zag de pompende pik steeds verdwijnen en verschijnen. Hij reikte nog verder naar achteren en greep Drazo’s billen. Toen schoof Johan onder mij vandaan en ging voor me staan om me zijn pik aan te bieden. Ik had niet in de gaten dat Joost achter Johan was gaan staan. Hij neukte hem en de lucht was vervuld van geile geluiden. Oleg probeerde zijn pik in Drazo’s kont te wurmen en na enige moeite lukte dat ook. Toen kwam ik klaar en spoot mijn zaad op de grond. Joost kwam ook klaar in Johan. Die spoot zijn zaad in mijn gezicht. Ik voelde de kwakken op mijn wangen, op mijn neus en tegen mijn lippen en toen ik mijn mond open deed proefde ik dat weezoete spul. Meteen knielde hij neer en met zijn handen om mijn gezicht begon hij alles weg te likken. Toen spoot ook Drazo zijn geil in mijn hol en Oleg , die zijn pik niet meer in de kont van Drazo kon houden omdat die van die spastische bewegingen maakte, spoot tegen diens billen. We lagen uitgeput naast elkaar en renden toen naar het kleine meertje om ons af te spoelen. We praatten wat en vertelden elkaar wat we nu het lekkerst vonden. Dat wond ons op en toen we steeds beter aan elkaar vertelden en ook voordeden wat zo lekker was, begonnen we aan een tweede ronde. Die begon met wat gestoei Toen we vonden dat Drazo een beetje al te grote mond kreeg, bonden we hem met onze handdoeken vast aan een boom. Daar stond die flinke vent een beetje lacherig te worstelen om los te komen, maar we hadden ons werk goed gedaan. We begonnen hem een beetje te plagen: Joost kietelde hem eerst en Oleg streelde zijn tepels en kneep er in. Drazo kreunde. Ik streelde zijn armen en oksels, Johan streelde zijn buik, maar ontweek de pik en zak. Dan streelden we zijn benen en mijn tong draaide rondjes in Drazo’s navel. Oleg fluisterde ons iets giechelend in onze oren en nu lieten we Drazo waar hij was en begonnen op een meter afstand met elkaar te vrijen. Ik kon merken dat Drazo zijn ogen uitkeek en hunkerde om mee te doen. Het voorvocht droop uit zijn pik. Oleg en ik kusten, streelden en keken steeds even de kant van Drazo uit. Joost en Johan deden hetzelfde. Johan en Oleg riepen steeds naar Drazo, die wanhopig iets terug zei, wat alleen maar gelach aan de twee jongens ontlokte. Weer nam Oleg het initiatief. We liepen met ons vieren naar de kronkelende Drazo toe en plasten allemaal tegen hem op. We richtten uiteraard niet op zijn pik. Joost begon nu mijn lul te bewerken. Het duurde even maar toen spoot ik mijn zaad tegen de buik van Drazo. Ik zag de druppels langzaam naar beneden glijden. Joost trok zich ook af en spoot over Drazo. De anderen deden hetzelfde. Oleg zei lachend dat Drazo smeekte om klaargemaakt te worden. Wij echter gingen eerst in de poel ons afspoelen en toen we na een tien minuten weer terugkwamen, zagen we Drazo met een stijve pik staan en hij keek smekend naar ons. Oleg begon hem weer te strelen en nu zakte zijn hand af naar zijn pik. Drzao kronkelde en probeerde Olegs hand te neuken, maar Oleg raakte de pik haast niet aan. Het was om gek te worden. De hand gleed tussen zijn benen en pakten de zak en trok er aan. Dan ging de hand weer omhoog en eindelijk werd de stijve paal flink beetgepakt. Drazo stond op knappen en eindelijk na 3 of 4 krachtige trekken spoot hij krachtige stralen in het gras. Nu werd hij losgemaakt en zijn opgekropte spanning was zo groot, dat hij op Oleg toevloog en hem op de grond trachtte te gooien. Toen dat niet direct lukte, moest hij toch wel lachen om het gebeurde en hij ging zich afspoelen in het water. Het was een mooie middag geweest en moe gingen we op huis aan. We werden uitgenodigd om in de boerderij te komen eten en stoeierig en lacherig zaten we aan tafel. We maakten duidelijk dat we de volgende morgen echt zouden vertrekken. We gaven de jongens enkele van onze t-shirts en een klein bedrag in geld. Niet voor bewezen diensten, probeerden we ze na protesten uit te leggen, maar voor hun “spaarpotje. “? (wordt vervolgd)”