De deur gaat piepend open en daar staat hij: Bernard. Zijn brede glimlach onthult een rij witte tanden en zijn ogen twinkelen ondeugend. “Ach jij snoeper,” zegt hij met een warme, diepe stem die altijd een beetje door mijn ziel lijkt te snijden. “Je bent flink aan het oefenen, zie ik. Zo heb ik het graag. Laat je me eens zien wat je geleerd hebt?” Mijn hart begint sneller te kloppen. Bernard heeft altijd zo’n effect op mij. Hij is een knappe man, zelfs met zijn zilveren haar en rimpels die zich zachtjes over zijn gezicht hebben uitgespreid. Er is iets onmiskenbaar aantrekkelijks aan zijn bolle buik, die zijn jaren van ervaring en levensgenot weerspiegelt.
Ik denk enkele seconden na. Kan ik dat nu wel maken? Wat als Hans mij bezig ziet met Bernard? Hij kent hem blijkbaar. De gedachte aan Hans veroorzaakt een lichte frons op mijn gezicht, maar mijn blik blijft gefixeerd op Bernard. Ik merk dat ik enkele seconden lang staar, en tot mijn schaamte besef ik dat mijn ogen richting zijn kruis afdwalen.
“Kom, we gaan naar de slaapkamer,” zegt Bernard plotseling, met een knipoog die mijn hart nog sneller doet kloppen. Hij draait zich om en loopt richting de balie waar een Afrikaanse vrouw zit. “Is kamer vier vrij?” vraagt hij haar, zijn stem laag en zwoel. “Ja,” antwoordt ze met een glimlach. “Ga je gang maar.” Bernard pakt mijn hand en leidt me door de gang naar kamer vier. Zijn hand voelt warm en stevig in de mijne, en elke stap die we zetten lijkt mijn zenuwen verder aan te wakkeren. De deur van de kamer gaat soepel open, en zodra we binnen zijn, sluit Bernard die achter ons met een zachte klik.
De kamer is eenvoudig, maar gezellig. Een groot bed domineert de ruimte, en er is een raam dat uitzicht biedt op een kleine tuin. Bernard draait zich naar me toe en kijkt me diep in de ogen. “Ontspan,” zegt hij zachtjes. “Ik wil dat je je comfortabel voelt.” Ik knik, al voel ik de zenuwen door mijn lichaam razen. Bernard komt dichterbij, zijn hand glijdend naar mijn gezicht. Zijn aanraking is teder, bijna bezwerend, en ik voel mijn zorgen langzaam wegebben. “Stan,” fluistert hij, zijn stem een warme golf die over me heen spoelt. “Je bent speciaal. Wees niet bang om dat te laten zien.” Zijn woorden raken me diep. Ik sluit mijn ogen en adem diep in, me overgevend aan het moment. Bernards lippen vinden de mijne en er is een explosie van emoties, een mengeling van verlangen en tederheid die ik nog nooit eerder heb gevoeld. Zijn handen verkennen mijn lichaam met een zekere, doch zachte aanraking, en ik kan niet anders dan hem volledig vertrouwen, hij voelt als een tweede vader voor mij. De tijd lijkt stil te staan terwijl we ons verliezen in elkaar. Elke aanraking, elke kus, brengt me dieper in een staat van extase en verwondering. Bernard leidt, en ik volg, mijn lichaam en ziel open en ontvankelijk voor alles wat hij te bieden heeft.
Bernards handen glijden naar mijn middel, zijn vingers hongerig om mijn broek los te maken. Mijn ademhaling versnelt als hij langzaam de knopen van mijn hemd losmaakt, één voor één. Zijn ogen blijven op de mijne gericht, doordrenkt van verlangen vermengd met een ondeugende twinkeling. “Jij mag hetzelfde bij mij doen,” fluistert hij zachtjes, zijn stem vol uitnodiging en lust. Mijn handen trillen lichtjes wanneer ik zijn broek aanraak, maar ik herpak mezelf en begin de knopen los te maken. Zijn hemd volgt al snel, en ik voel zijn gespannen bierbuik onder mijn vingers als ik het openknoop. De aanraking van zijn huid voelt als een elektrische schok, intens en opwindend.
“Dat is het, Stan,” moedigt Bernard me aan terwijl hij zijn eigen hemd laat vallen en zijn borst ontbloot. Zijn huid is warm en zijn geur is opwindend, op een mannelijke manier. Ik laat mijn handen over zijn borst glijden, genietend van de stevige contouren en de kracht die hij uitstraalt. Bernard trekt me dichter naar zich toe, de hitte tussen ons bijna tastbaar. Zijn handen verkennen verder mijn lichaam, elke aanraking stuurt golven van opwinding door mijn huid. Ik probeer hetzelfde te doen, mijn eigen verlangen overbrengend met mijn aanrakingen. We bewegen samen, onze lichamen verkennend op een manier die intens en bevredigend is. Bernards aanraking is soms teder, soms vurig, en ik drijf mee op de golf van opwinding. Uiteindelijk belanden we op het bed, waar de wereld buiten deze kamer niet meer lijkt te bestaan. Het enige wat telt is het hier en nu, de sensatie van Bernards huid tegen de mijne, zijn adem die mijn hals verwarmt, en de ontdekking van een nieuwe dimensie van intimiteit.
We zijn al langer geen vreemden meer voor elkaar; na het experiment in in de doktersruimte. Die herinnering geeft onze verkenning een vertrouwde intensiteit. Het besef dat we beide verlangen naar deze momenten voegt een speels element toe aan ons samenzijn. Onze lichamen, vol verlangen en genot, worden één in een dans van passie en lust, waarbij elke streling en aanraking nieuwe golven van plezier teweegbrengt.
“Heb je hier al kunnen oefenen met iemand?” vraagt Bernard, zijn blik vol verlangen terwijl hij me grondig bekijkt. Mijn adem stokt even, verrast door zijn directheid. “Niet echt,” antwoord ik, mijn stem een mengeling van opwinding en nervositeit. Bernard ziet de emoties die door me heen razen en legt zijn vinger teder op mijn lippen. “Zeg niets meer, Stan,” fluistert hij zachtjes. “Ik zal voor je zorgen.” Zijn aanwezigheid omhult me als een warme deken, geruststellend en opwindend tegelijk. Hij buigt voorover en kust me hartstochtelijk, zijn lippen ervaren en bedreven tegen de mijne.
“We gaan dit samen ontdekken,” zegt hij terwijl zijn hand langzaam over mijn rug glijdt, een sensuele streling die rillingen door mijn lichaam stuurt. “Ontspan en laat me je leiden.” Ik knik gehoorzaam, overweldigd door de verleidelijke belofte in zijn stem. Ondanks onze lichamen, beiden stevig en klein geschapen, voelt zijn aanraking intiem en bedachtzaam. Samen dalen we af naar het bed, onze huid tegen elkaar.
Bernards handen en lippen verkennen mijn lichaam, elke aanraking elektrisch geladen met verlangen en ervaring. Hij neemt zijn tijd, zijn vingers dansen over mijn borstkas, zijn lippen vinden de gevoeligste plekjes van mijn nek en oren. Elke streling doet mijn hart sneller slaan, elke kus stuurt golven van genot door mijn lichaam. Hij rolt zorgvuldig een condoom over zijn erectie en de mijne. “Voel je dit?” fluistert hij in mijn oor, zijn adem heet en verleidelijk. “Dit is hoe het moet zijn. Vertrouwen, tederheid, geen haast.” Ik knik, mijn ogen gesloten, me overgevend aan zijn deskundige leiding. Zijn handen verkennen mijn lichaam verder, elke streling intenser dan de vorige. Zijn lippen volgen, elke kus intenser en dieper, alsof ze mijn verlangen willen opwekken tot ongekende hoogten. “We hebben alle tijd van de wereld, Stan,” fluistert hij, zijn stem als een hypnotiserende melodie. “Laat me je laten zien hoe prachtig dit kan zijn, hoe elk moment van deze ontdekking een symfonie van plezier kan zijn.”
“Ik ben graag bottom,” fluistert Bernard, zijn stem zacht en vol verwachting. “Ken je dat?” “Ja,” antwoord ik zonder aarzeling. “Ik heb het geleerd.” “Fijn te horen,” zegt hij met een glimlach die zijn ogen doet twinkelen. Hij lijkt echt blij met mijn antwoord, maar mijn gedachten dwalen plotseling af naar gisteren. De herinnering aan mijn mislukking met Hans komt ongewild naar boven en veroorzaakt een golf van onzekerheid. Bernard lijkt mijn innerlijke strijd te voelen en trekt me dichter naar zich toe. “Stan,” zegt hij geruststellend, zijn hand zacht op mijn wang. “Dit is een nieuw moment, een nieuwe ervaring. Laten we samen iets moois maken.” Zijn woorden kalmeren me enigszins, en ik probeer mijn twijfels opzij te zetten.
Bernard draait zich langzaam om en gaat op zijn dikke buik liggen, zijn vertrouwen in mij onmiskenbaar. Ik adem diep in en zet mijn zorgen aan de kant, me concentrerend op wat voor me ligt. Langzaam laat ik mijn handen over zijn brede rug glijden, voel zijn gespannen spieren ontspannen onder mijn aanraking. Mijn vingertoppen verkennen zijn huid, terwijl ik me steeds meer bewust word van de intimiteit van dit moment. Ik laat mijn handen afdalen naar zijn kaalgeschoren billen. Bernard tilt zijn heupen iets op, een stille uitnodiging. Mijn adem stokt even terwijl ik besef dat dit het moment is. Voorzichtig laat ik mijn vingers over zijn bilspleet glijden, voel de warmte en spanning daar. Ik voel een schok van anticipatie door mijn lichaam gaan als mijn vingers verkennend rond zijn holletje bewegen. “Stan, je kunt het,” moedigt Bernard me aan, zijn stem een zachte bries in mijn oor. Zijn geruststellende woorden doen me besluiten om verder te gaan.
Ik breng langzaam mijn vingers naar zijn opening, mijn hart slaat sneller terwijl ik mijn eerste vinger langzaam naar binnen duw, de spanning en weerstand voelend die zich in zijn lichaam ophopen. De nauwe omhelzing van zijn spieren is verrassend strak en warm, alsof zijn lichaam mijn vinger opslokt. Het geluid dat ik hoor wanneer mijn vinger binnendringt is een zacht, nat geluid, als een lichte zuiging die me doet beseffen hoe diep ik al binnen ben. Bernards ademhaling versnelt en ik hoor een zachte, onderdrukte kreun van genot. Zijn lichaam spant zich kort aan, alsof hij zich moet aanpassen aan deze indringende sensatie, maar dan voel ik de geleidelijke ontspanning, zijn spieren die zich langzaam openen en mij verwelkomen.
De sensatie is overweldigend. De hitte van zijn binnenste omhult mijn vinger volledig, de gladde, vochtige wanden geven mee maar blijven strak om me heen. De nauwe passage voelt alsof hij pulseert, zijn lichaam reageert op mijn aanraking met een levendige, bijna magnetische energie. De druk die ik voel is zowel opwindend als intiem, alsof ik een dieper, verborgen deel van Bernard aanraak. Elke beweging van mijn vinger wordt beantwoord met een zacht, nat geluid en Bernards gesmoorde kreunen die door de kamer galmen. Ik beweeg mijn vinger langzaam, voorzichtig verkennend, en voel hoe zijn spieren zich om mijn vinger spannen en ontspannen, alsof zijn lichaam me begeleidt en leert. De warmte en het vochtige, klevende gevoel van zijn binnenste creëren een ongeëvenaarde sensatie van verbondenheid en intimiteit. Bernard zucht diep, een langgerekte uitademing van opluchting en genot. “Ja, Stan,” fluistert hij, zijn stem vol verlangen en overgave. “Meer, alsjeblieft met die vingertjes van jou.”
Aangemoedigd door zijn woorden, voeg ik een tweede vinger toe, en de druk neemt toe. Zijn lichaam moet zich opnieuw aanpassen, de spanning en het geluid van mijn vingers die naar binnen glijden zijn intens en rauw. De nauwe, warme omhelzing van zijn spieren voelt nog intenser met twee vingers, elke beweging zorgvuldig en liefdevol. Bernards ademhaling is zwaar en diep, zijn lichaam beweegt in reactie op mijn aanrakingen. De geluiden van onze gezamenlijke ontdekking – het natte, zuigende geluid van mijn vingers die in- en uitgaan, zijn zachte kreunen en fluisterende aanmoedigingen – vullen de kamer en creëren een sfeer van rauwe, intieme passie. Dit moment, deze gedeelde sensatie, voelt als een diepe, intieme verbinding die onze lichamen en geesten samenbrengt in een unieke, onvergetelijke ervaring. Terwijl ik mijn vingers beweeg, voel ik de warmte en spanning van zijn binnenste, een intense, onvergetelijke sensatie die ons beiden vervult met een gevoel van genot en verbondenheid.
Na een tijdje van voorzichtige verkenning, voel ik me klaar om verder te gaan. Ik kijk Bernard aan, zoekend naar bevestiging, en hij knikt zachtjes. Langzaam laat ik mijn vingers terugglijden, vervangend door mijn kleine pik die al snel volgt. Terwijl ik dichterbij kom, voel ik de warmte van zijn huid en het zachte gewicht van zijn lichaam tegen het mijne. Mijn ademhaling versnelt en ik concentreer me op het moment, vastbesloten om het goed te doen.
Voorzichtig plaats ik de punt van mijn pik tegen zijn opening, de warmte en spanning voelend die daar heerst. Mijn kleine pik lijkt bijna te worden opgeslokt door zijn strakke opening. Langzaam, met eindeloze zorg, begin ik te duwen. Bernards lichaam spant zich kort aan bij de eerste aanraking, maar hij ontspant zich snel, zijn ademhaling diep en gelijkmatig. De druk neemt toe terwijl ik geleidelijk verder duw, zijn lichaam zich aanpassend aan mijn kleine formaat. Het is een intens, ongelooflijk gevoel wanneer ik langzaam in hem glijd, zijn strakke warmte me volledig omhullend. Zijn spieren spannen zich aan en ontspannen weer, zich aanpassend aan de nieuwe sensatie.
“Stan,” fluistert hij, zijn stem vol verlangen en genot. “Dieper.” Ik gehoorzaam, duw verder tot ik volledig in hem zit. Het gevoel is overweldigend, de nauwe, warme omhelzing van zijn binnenste is een sensatie die ik nooit eerder heb ervaren. We blijven even stil, ons beiden de tijd gevend om aan dit nieuwe gevoel te wennen. Langzaam begin ik te bewegen, mijn heupen ritmisch pompende, mijn kleine pik glijdend in en uit zijn lichaam. Elk van mijn bewegingen wordt beantwoord met een zachte kreun van Bernard, zijn ademhaling versnellend terwijl hij zich volledig overgeeft aan het genot. De frictie en warmte zijn intens, en ik voel een diepe, intieme verbinding tussen ons die met elke stoot sterker wordt.
Bernard beweegt zijn heupen in synchronisatie met de mijne, zijn lichaam reageert op elke beweging met een nieuwe golf van genot. Zijn handen glijden over mijn rug, trekken me dichter naar hem toe, terwijl ik dieper en krachtiger begin te stoten. De kamer vult zich met het geluid van onze gezamenlijke passie: het ritmische geluid van mijn lichaam dat tegen het zijne slaat, onze zware ademhaling, en de kreunen van genot die uit ons beiden ontsnappen. “Je voelt zo goed,” fluistert Bernard, zijn stem trillend van emotie en genot. “Nog meer, Stan. Neem me helemaal.” Aangemoedigd door zijn woorden, versnel ik mijn ritme, mijn stoten dieper en krachtiger. Bernards lichaam beweegt in perfecte harmonie met de mijne, zijn spieren spannen zich aan en ontspannen in een ritme dat ons beiden naar een hoogtepunt brengt. Het gevoel van zijn binnenste, de warmte, de druk, het is een ervaring die ik nooit zal vergeten.
Met elke beweging voel ik de spanning in mijn lichaam toenemen, de opbouw van een climax die snel nadert. Bernards kreunen worden luider, zijn ademhaling sneller, en ik weet dat hij ook dichtbij komt. Onze lichamen bewegen in perfecte synchronisatie, onze gezamenlijke passie ons naar een explosieve climax brengend. Met een laatste, diepe stoot voel ik mezelf over de rand gaan, een intense golf van genot overspoelt me terwijl ik diep in Bernard climax. Zijn lichaam spant zich aan, en met een luide kreun bereikt hij ook zijn hoogtepunt, zijn spieren pulseren rond mijn kleine pik. Het gevoel is overweldigend, een intense, allesomvattende sensatie van verbondenheid en genot.
Langzaam zakt de intensiteit, onze ademhaling kalmeert en ik trek me voorzichtig terug, mijn kleine pik glijdt uit met een zacht, nat geluid. Ik zak naast Bernard neer, trek hem dicht tegen me aan, en we liggen daar samen, naakt en bezweet, de nasleep van onze gedeelde passie nog voelbaar in de lucht om ons heen. “Dat was… ongelooflijk,” fluistert Bernard, zijn stem zacht en teder. “Ja,” antwoord ik, mijn stem nog steeds trillend van de emoties en sensaties. “Dat was het zeker.”
We liggen daar, in stilte, genietend van elkaars nabijheid en de diepe, intieme verbinding die we zojuist hebben gedeeld. Het is een moment van pure liefde en verbondenheid, een ervaring die ons voor altijd bij zal blijven.
Bernard strekt zich langzaam uit en leunt nonchalant tegen de muur, zijn adem nog steeds gejaagd, zijn ogen doorschijnend van genot. Hij fixeert me met een prikkelende blik, zijn lippen gekruld in een speelse glimlach die mijn hart sneller laat slaan. “En nu, tijd voor het volgende hoofdstuk?” fluistert hij, zijn stem diep en verleidelijk. Zijn erectie staat fier overeind onder zijn volle buik. “Heb je ooit iemand gepijpt, Stan?”
“Ik heb het inderdaad al eens gedaan,” zeg ik verlegen, mijn stem zacht en bijna onzeker. Bernard glimlacht bemoedigend en strijkt een lok haar uit mijn gezicht. “Dat is toch niet erg, Stan. Integendeel,” zegt hij. “Laat zien wat je kan.” Zijn woorden geven me het vertrouwen dat ik nodig heb. Ik neem een diepe ademhaling en knik, terwijl ik op mijn dikke buik voor hem ga liggen. Ik begin voorzichtig, mijn lippen rond zijn piemel te bewegen, zoals ik gisteren geleerd heb met Hans. Bernard sluit zijn ogen en zucht tevreden, zijn lichaam ontspant zich onder mijn aanraking. “Dat is het,” zegt hij zachtjes. “Het voelt zalig.”
Terwijl ik Bernard aan het pijpen ben, hoor ik plotseling een harde klap, alsof de deur met een stevige beuk wordt geopend. Aangezien ik met mijn gezicht naar Bernard zijn pik zit, kan ik niet zien wat er achter me gebeurt. Mijn hart begint sneller te kloppen van de plotselinge geluiden. “Hans, dat is lang geleden,” roept Bernard met een mengeling van verrassing en vreugde in zijn stem. “Kom erbij!” Is Hans me dan toch niet vergeten? vraag ik me meteen af, mijn gedachten razendsnel. De herinneringen aan mijn laatste ontmoeting met hem flitsen door mijn hoofd, en ik voel een mix van emoties opkomen. Ik draai me langzaam om, mijn ademhaling versneld door de spanning.
Daar staat Hans in de deuropening, naakt behalve een handdoekje dat zijn mannelijkheid bedekte. Bernard onderbreekt het moment abrupt: “Doe dat handdoekje maar weg,” zegt hij met een frons terwijl hij naar me kijkt. “Je hebt de dresscode gemist.” Het handdoekje belandt op de grond, onthullend dat Hans’ lid nog slap is, het sperma er deels vanaf druipend.
Met een vleugje humor vraagt Hans, “Is het oké als ik erbij kom?” Ik ontmoet zijn vriendelijke blik en antwoord schor van emotie, “Eerlijk gezegd, ja. Jullie beiden hebben mijn leven heel speciaal gemaakt in korte tijd.” Bernard knikt geruststellend, zijn warme ogen brengen comfort. “We zijn hier allemaal om plezier te hebben, Stan,” zegt hij zacht. “Laat je zorgen maar los.” Dankbaar glimlach ik terwijl het gevoel van schaamte langzaam vervaagt.
Nu liggen we daar, volledig naakt op bed. Bernard kijkt bewonderend naar mij en zegt, “Je bent echt een natuurtalent.” Hans glimlacht instemmend, zijn ogen vriendelijk op mij gericht. “Ja, dat heb ik ook al gemerkt,” antwoordt hij.
Ik word verlegen van hun lof en glimlach ongemakkelijk terwijl ik tussen hen in lig. Bernard, altijd nieuwsgierig, vraagt aan Hans, “Hoe doe je dat toch altijd? In het voetbal was je ook al zo.” Ik merk hun aandacht en Bernard lacht zachtjes. “Maak je geen zorgen, Stan,” verzekert hij me. “Hans en ik gaan ver terug.” Hans knikt en voegt toe, “Ja, we hebben veel meegemaakt. En blijkbaar was jij ook een deel van die geschiedenis.” Bernard doorbreekt de spanning met een grijns, “Er zijn nog meer figuren uit ons team van vroeger, maar dat laat ik liever onbesproken.”
De mysteries van hun verleden en hun team maken me nieuwsgierig, maar ik besluit niet verder te vragen. Ik wil het moment niet bederven door te diep in hun geschiedenis te duiken. In plaats daarvan concentreer ik me op het hier en nu, op de warmte van hun lichamen naast me en de verbondenheid die we delen. Terwijl we daar liggen, omringd door een sfeer van vertrouwen en acceptatie, voel ik me dankbaar voor de speciale band die we hebben. Wat er ook in het verleden is gebeurd, op dit moment zijn we samen en dat is het belangrijkste.
“Laten we doorgaan naar de volgende les,” zegt Bernard vastberaden en opgewonden. Ik knik nieuwsgierig naar wat hij in petto heeft. Mijn eerdere ervaringen hebben me geleerd volledig op hem te vertrouwen, klaar om te leren en te groeien, wat er ook komt. “Oké, wat gaan we doen?” vraag ik, mijn stem vol anticipatie. Bernard glimlacht mysterieus en staat op van het bed.