Steegje

Wesley dronk zijn pint leeg en wenste zijn maten een goede avond. Het was bijna één uur en morgenvroeg liep de wekker af om zeven uur stipt. Genadeloos. Van het café op de oude markt naar zijn studentenkot was het tien minuten stevig stappen. Hij stak zijn handen diep in de zakken van zijn jas. Het was begin april en fris voor de tijd van het jaar. De route die hij volgde, was de kortste weg. Eén nadeel: ze bracht hem langs een aantal louche steegjes. Normaal gezien hield de jongen zijn blik dan voor zich uit gericht, maar toen hij voorbij één van die steegjes kwam, hoorde hij huilen. Een meisje. Hij stopte en tuurde in het duistere straatje. Hij zag een vage vorm op een meter of tien, vijftien afstand. Net buiten het bereik van de straatverlichting die het steegje in viel. ‘Juffrouw?’ zei hij voorzichtig. ‘Kan ik helpen?’ Hij zette een eerste stap in de richting van het geluid. ‘Juffrouw?’ Nu kon hij haar al iets beter onderscheiden. Ze stond naast een grote afvalcontainer. Ze hield haar handen voor haar gezicht. Wesley zag dat ze lang blond haar had; en dat ze met een moordfiguur gezegend was. Slank, tieten die zo groot waren dat zelfs haar windjack dat niet kon verbergen, brede heupen, lange benen in jeans gestoken. Hij hoopte dat ze zich door hem zou laten troosten! Tenzij zou blijken dat ze een gezicht had dat te lelijk was om op te kloppen. ‘Wat is er?’ Voorzichtig nam hij haar bij de bovenarmen vast. Aarzelend nam het meisje haar handen weg. Wow, wat was ze mooi! Ondanks het feit dat haar ogen rood en gezwollen waren van de tranen die ze gehuild had. En Wesley zag nog iets in haar ogen: wanhoop. Misschien heeft ze plaats om te slapen vannacht, dacht hij. Dan kan ze met mij mee. Hij zag het al helemaal voor zich, zij in zijn bed. Plat op haar rug, met de benen open, uit dankbaarheid. ‘Wat is er?’ herhaalde hij. Wat hij niet gemerkt had – aan de ene kant omdat zijn ogen niet gewend waren aan het duister toen hij het steegje in wandelde, aan de andere kant omdat hij toen alleen maar aandacht had gehad voor het huilende meisje – was dat een in het zwart geklede figuur zich schuil hield in het portaal schuin tegenover de afvalcontainer. Ze maakte zich los uit de schaduw. Het volgende ogenblik voelde de jongen hoe iemand hem bij de kraag van zijn jas greep. Voordat hij kon protesteren, werd er iets hard en koud tegen zijn achterhoofd gedrukt. Kr-klik Wesley had genoeg actie- en politiefilms gezien om te weten wat dat was: de haan van een revolver die gespannen werd. Shit! Ik word overvallen! Sexy blondje deed een stap achteruit, maar zag er niet verbaasd uit door wat er gebeurde. ‘Handen op je hoofd,’ beval een diepe, schorre vrouwenstem. ‘En haal je niets in je hoofd, of ik knal je kop er af.’ Om haar woorden kracht bij te zetten, trok ze aan zijn kraag, zodat de ritssluiting aan de voorzijde in zijn keel beet en hem de adem afsneed. Wesley kon net als ieder jong mannetjesdier een grote bek opzetten, maar als je revolver tegen je hoofd gedrukt kreeg, deed je wat er van je verlangd werd. Dus hij legde zijn handen op zijn hoofd. Vervolgens voelde hij een koud metalen voorwerp tegen zijn linkerpols. Klik Hetzelfde gevoel aan zijn rechterpols. Klik Ze heeft me handboeien aangedaan. Dit kan toch niet waar zijn. De vrouw liet zijn kraag los en greep de handboeien bij de schakels die de twee helften verbonden. Het wapen duwde ze vervolgens in zijn rug. Hij kon geen kant op. En ik heb maar tien euro meer op zak. Ze maken me zeker van kant! Dan zei de vrouw: ‘Vooruit, zuig hem leeg!’ Een dwaze gedachte ging door zijn hoofd: het zijn vampiers. Dan deed sexy blondje iets wat al net zo dwaas was: ze gespte zijn riem los, knoopte zijn broek open en duwde ze, samen met zijn boxer short, op zijn enkels. ‘Wat…’ probeerde de jongen. ‘Stil!’ beet de vrouw achter hem hem toe en gaf een gemene ruk omlaag aan de handboeien. Zijn schouders schreeuwden het uit. Het meisje zat nu op haar knieën voor hem. Ze legde haar linkerhand onder zijn zak en speelde met zijn kloten. Met haar rechterhand streelde ze zijn piemel. Toen ze dan ook nog eens haar hoofd naar voor bracht en zijn penis met kusjes begon te overdekken, gebeurde het onvermijdelijke: zijn plassertje veranderde in een neuklat. ‘Oh ja, dat ziet er al beter uit, niet?’ De adem van de vrouw streelde zijn oor – ze keek over zijn schouder mee naar wat het blonde tienertje aan het doen was. ‘Hm-hmmm,’ antwoordde het meisje – iets zeggen, lukte niet, want ze had haar mond vol lul. Wesley kon niet geloven wat hem overkwam, maar wat het meisje deed, was lekker. Het was overduidelijk dat ze een ervaren pijpbekje had. Zéér ervaren. Zijn ervaring met blowjobs, was eerder beperkt. Voordat hij hen neukte, hadden z’n ex-vriendinnetjes wel met zijn lul gespeeld, hem gekust en gelikt, maar geen enkele had hem met zoveel overgave gepijpt. Dan voelde hij hoe haar lippen steeds verder over zijn lat schoven – na zijn eikel verdween hij centimeter per centimeter in haar mondje, tot hij haar tong tegen zijn ballen voelde. ‘Mmmmmmm.’ Hij produceerde een geluid dat van diep uit zijn keel kwam. Het soort geluid dat je maakte als je gedeepthroat werd; de handboeien en de revolver in zijn rug was hij compleet vergeten. De blonde slet hield zijn lul gedurende een paar tellen gevangen in haar keel en liet hem dan tot aan de eikel uit haar mond glijden. Dan liet ze hem terug tot achteraan in haar keel schuiven. Terug eruit tot aan de eikel. Terug erin. Terug eruit. Ze vervolgde haar behandeling door een paar maal voorzichtig in het zachte vlees van zijn eikel te bijten. Haar linkerhand kneep in zijn stam; haar rechterhand hield zich nog altijd met zijn zaadeieren bezig. ‘Vooruit, doe verder, pijp hem! Pijp hem!’ Wesley voelde hoe zij de revolver terug tegen zijn achterhoofd zette. ‘Pijp dit sukkeltje en wanneer hij spuit, knal ik zijn kop eraf!’ ‘Wat?’ gilde Wesly. ‘Dat kun je niet doen!’ De vrouw gaf hem een tik tegen zijn achterhoofd met het wapen. ‘Ik kan alles doen wat ik wil, loser,’ siste ze. Blondie verdubbelde haar inspanningen. Haar tong en lippen leken iedere vierkante centimeter van zijn eikel tegelijk te beroeren. Met haar rechterhand trok ze hem steeds sneller af. ‘Mm – mm – mm – mm.’ Op het ritme van haar rukken ontsnapten de klanken aan zijn keel. Ik wil niet, ik wil niet, ik wil niet, ging door zijn hoofd. Maar de natuur liet zich niet tegenhouden. Hij voelde die speciale tinteling in zijn eikel; hij voelde zijn ballen samentrekken. ‘Nnnngggrrr.’ Met dichtgeknepen ogen en vuisten probeerde hij zijn orgasme tegen te houden. ‘Hij is zo ver, meisje!’ brulde de vrouw. ‘Hij komt bijna klaar!’ Het meisje ging in overdrive. Ze rukte als gek aan de lul en wachtte met wijd opengesperde mond op het zaad. ‘Nog even,’ siste de vrouw in zijn linkeroor, ‘en dan versier ik deze steeg met je hersenen!’ ‘Oh lieve God, neen!!!’ brulde de jongeman terwijl zijn ballen ontploften. Zijn zaad spoot in haar mond voor het grootste gedeelte; een paar stralen spatten uiteen tegen haar kin en op haar wangen. ‘Neen…’ Een laatste zwakke jammerklacht; zijn jonge leven was dadelijk voorbij, wist hij. Zijn benen begaven het en hij zakte op zijn knieën. Hij kneep zijn ogen dicht en wachtte op het onvermijdelijke. Er volgde geen luide knal. Voorzichtig opende hij zijn ogen. Blondie zat ook nog op haar knieën en keek hem recht in de ogen. Het wanhopige was helemaal uit die van haar verdwenen. Met haar linker wijsvinger veegde ze het sperma dat op haar wang en kin terecht gekomen was naar haar mond. Dan sprak ze voor het eerst. ‘Lekker.’ Ze had een stem als een engel. ‘W-w-wat?’ stamelde Wesley. Zijn hart bonkte als gek in zijn borst; zijn hoofd leek te willen barsten. De vrouw hurkte voor hem en ontdeed hem van zijn boeien. Dan stonden de twee vrouwen recht. ‘Kom, we moeten gaan,’ zei de vrouw tegen het meisje. Terwijl blondie het steegje uitliep, keerde ze zich tot Wesley. ‘Sorry dat we je zo lieten schrikken. Mijn dochter heeft een zaadverslaving en ze had vanavond nog een shot nodig. En ze vind het zaad van mannen die doodsbang zijn nu eenmaal het lekkerst. De angst maakt het extra pittig.’ Dan drukte ze een kus op zijn lippen – de jongen had absoluut de kracht niet om zich te verweren – en liep haar dochter achterna.”