Sexlessen deel 4

“Moeten we niet nog iets afmaken, baby? ” “O, God… ik weet het niet… ik ben bang… stel je voor dat John thuiskomt en ons betrapt. O, God! Hij is de laatste tijd toch al zo vreselijk. ” “Denk niet aan hem maar aan mij. ” “Ja, ja “, mompelde ze. “O, lieveling… ” Ze klampten zich aan elkaar vast. Zijn handen gleden in haar kamermantel en vonden haar grote tetters, die hij masseerde tot ze begon te kermen. “Phil, we hebben geen tijd meer… o, God, ik wil zo graag dat je me neukt, maar we hebben geen tijd meer… we mogen geen risico’s lopen. ” “Maar we moeten het nog een keer doen “, kreunde hij. “God, baby, hou me nu niet tegen… ik heb de hele tijd van die prachtige kut van je gedroomd. Ik moet ze weer proeven en mijn pik erin steken. ” “Later, alsjeblieft, Phil, later… ” “Nee. Nu meteen! ” Bruusk duwde hij haar achterover op het tapijt van de zitkamer. Zijn handen duwden de kamermantel al open, waardoor haar lange, zinnelijke lichaam en de grote driehoek blond haar op haar trillende kut zichtbaar werden. Hij gleed over haar heen naar boven om de rose tepels te zoenen en eraan te zuigen. Al zoenend ging hij omlaag naar haar middel en naar haar onderlichaam. Hij drukte zijn mond op haar blonde poesje en zoog tot de kleine kittelaar naar buiten. Daarna aaide hij zijn tong in het rond in haar lekker, natte gat en zoog toen zo hard aan haar haar kittelaar dat zij met haar onderlichaam tegen zijn gezicht aan begon te stoten. Op het moment dt ze een orgasme in haar kittelaar ervoer, trok hij zijn hoofd terug en duwde hij haar benen snel van elkaar. “Awwwwwww! ” schreeuwde ze. “God, doe iets! Het kan me geen barst schelen wat, maar doe tenminste iets! Ik ga dood! ” Meteen dook hij bovenop haar. Haar handen schoten naar beneden en pakten de eikel van zijn pik vast die ze in haar poesje stak. Ze verkochten allebei tegelijk een stoot en waren toen aan elkaar gekoppeld. “Ooooooo! Fantastisch! Fantastisch! Je moet alleen een beetje voortmaken, schat! ” Hij begon meteen, zonder de moeite te nemen om samen met haar een ritme in te zetten. Terwijl hij zich met zijn voeten schrap zette tegen een bank aan, ramde hij zijn lul razendsnel in en uit haar poesje. Omdat zij al een piek bereikt had, begon zij onmiddelijk klaar te komen. “O, God, Phil! O, God, Phil! Ik ben er! Ik ben er! Ooooooo! ” Hij gaf zich met alle kracht die hij bezat aan haar. Hij vond het heerlijk, dat neuken met een fantastische griet die wist hoe ze een vent gek moest maken. Hij pakte haar heupen stevig vast toen hij het tijd vond worden om haar zijn zaad te geven. “O, ja! ” schreeuwde ze. “Ja, ja, ja, ja, ja! ” Ze kwamen allebei tegelijk daverend klaar en toch waren er maar nauwelijks vijf minuten verstreken. Als herboren door die erotische momenten kroop ze snel onder hem vandaan. Hij stond ook meteen op en hield haar tegen zich aan. Zij hielp hem om zijn gulp dicht te trekken, nadat ze dat heerlijke stuk speelgoed van hem erin gestopt had. Hij bleef nog even bij de deur staan om naar haar knappe gezicht te kijken. “Wauw! ” zuchtte ze. “Niet te geloven “, zei hij lachend, terwijl hij voor de laatste keer aan haar tieten voelde. Hij drukte haar even tegen zich aan en zoende haar teder. Toen maakte zij zich los en keek hem glimlachend aan met haar blauwe ogen. “Phil, je kunt nu beter gaan. ” “Ja, ik weet het maar ik moest gewoon even komen, baby. ” “Ik ben blij dat je dat gedaan hebt. O, voordat ik het vergeet… heeft John al iets aan dat geval van jou gedaan? ” “Nog niets, maar maak je daar maar geen zorgen over. Het kan me echt niets meer schelen. Sinds ik jou ontmoet heb, Jill, doet het er niet meer toe. ” “Natuurlijk doet het er wel iets toe, lieveling. Ik wil dat jij… ” “Sssst, baby. Maak je over mij maar niet ongerust. Maar nu kan ik toch beter verdwijnen voordat de professor mij er werkelijk op betrapt dat ik hem be… ” “Beduvel? ” vroeg ze, terwijl ze het voorhoofd fronste. “Wil je dat zeggen? ” “Zo bedoelde ik het niet. Dat weet je toch, baby? ” “Ja, dat weet ik “, antwoordde ze glimlachend. Hij ging met tegenzin naar buiten, terwijl zij nog een beetje stond na te genieten. Ze had helemaal niet aan de gevolgen van haar daad gedacht en trok zich er ook niets van aan. Het deed er ook niet toe… zij was volkomen eenzaam en haar man scheen zich daar niets van aan te trekken. Daarom had ze naar een andere soort aanhankelijkheid gezocht. Was het soms zo erg als de mensen een klein beetje aanhankelijkheid in de wereld probeerden te vinden? Dat was toch veel beter dan oorlog te voeren en kinderen en oude mensen te doden of de grote massa te beroven van datgene wat hun rechtens toekwam. Terwijl ze daar zo stond na te dromen, hoorde ze de deurbel de eerste paar keren niet gaan. Haar kamermantel hing open en haar haren zaten in de war. Haar gezicht was rood aangelopen en eigenlijk had haar hele lichaam dit speciale kleur die het krijgt van het neuken. De deur ging piepend open en ze draaide zich langzaam om, terwijl ze nog steeds niet bij de tijd was en nauwelijks wist hoe ze eruit zag. Er verscheen een gezicht dat in het rond keek. Hij had het masker van een duivel kunnen zijn, zulke scherpe gelaatstrekken had het en zulke gemene ogen zaten erin. “Mrs. Simmons? Jill? Ben jij het, liefste? ” “Uh… wat… wie is daar? ” “Mr. Dale, liefste. Wat is er aan de hand? Ben je ziek? Je ziet er vreselijk uit, Jill. ” “O “, zei ze zuchtend. “Ik… uh… ” Met geen mogelijkheid kon ze nog meer zeggen. Langzaam maar zeker kwam ze tot haar positieven en besefte ze de toestand waarin ze verkeerde. Snel trok ze haar kamermantel dicht en probeerde ze van die nieuwsgierige ouwe gek van een Dr. Dale vandaan te lopen. “Ben je ziek, Jill? ” vroeg hij weer. “Ziek? Nee, ik ben niet ziek… nee… er is niets met me aan de hand. Ik heb daarnet een beetje gelegen… ik bedoel… ” Toen begon hij te lachen. Zo kende ze hem niet. De paar keer dat ze vroeger op het tuinpad of tijdens een van die vervelende cocktailparties met hem had gepraat, was hij saai en beleefd geweest, maar nu stond hij haar met zijn ogen uit te kleden, waardoor een gevoel van schaamte en schuld haar bekroop. “John is er op het ogenblik niet, Dr. Dale. Hij is nog op kantoor aan het werk aan dat artikel van hem. ” “Dacht je soms dat ik niet weet dat John er niet is, liefste? ” vroeg hij grinnikend. “Heb ik zojuist niet gezien hoe die jonge Adonis van jou hier de deur uitrende? Ho, ho, lieve Jill, onderschat nooit een oudere man die zoveel dingen met zijn eigen ogen ziet. ” “Ik begrijp u niet, Dr. Dale. Ik… ik… ” “Kom, kom, liefje. Je hoeft tegenover Dr. Dale geen smoesjes te verzinnen. Dat is heus niet nodig. ” “Dr. Dale, ik heb hoofdpijn, dus wilt u een borrel hebben en hier op John wachten? U zult me moeten excuseren. ” “Waar ga je naartoe? ” vroeg hij kortaf. Ze had aanstalten gemaakt om naar de gang te gaan, uit de buurt van zijn gemene ogen. Hij stak een hand uit, pakte haar arm vast en hield haar tegen. Zijn hand leek wel een bankschroef, zodat ze geen schijn van kans had om zich los te rukken, terwijl zijn ogen op en neer langs haar lichaam gleden en hij de hele tijd duivels grijnsde. “Ik ga naar mijn slaapkamer om een tijdje te rusten. ” “Goed zo. Dan ga ik met je mee “, antwoordde hij. “Zeg, wacht eens even! ” snauwde ze in een poging om hem af te bluffen. Zo is het genoeg. Ik weet dat u de chef van John bent, maar dat geeft u nog niet het recht om hier binnen te dringen en… “En wat? ” zei hij kakelend. “Hier binnen dringen om zijn vrouw te verleiden? Nee? Net zoals die student van hem daarnet gedaan heeft? En ga me nu niet vertellen dat hij en die dekhengst van een Phil Evans elkaar daarnet niet te barsten geneukt hebben. Zie je dan niet dat ik ogen en oren heb? Liefje, ik heb je een paar minuten geleden zelfs iets in perfect Engels horen schreeuwen. En aangezien ik zelf ook maar een mens ben, die er ook van die verlangens op nahoudt, vind ik het alleen maar juist dat mij dezelfde gunsten verleend worden als het een of andere groentje van een student. Ben je het daarmee eens of niet, poesje? ” “Dr. Dale “, riep ze vertwijfeld uit. “Ik weet dat u een afschuwelijk grapje probeert te maken, maar ik kan het helemaal niet leuk vinden. wilt u nu alstublieft ophouden en me met rust laten? ” “Nee, liefje, ik laat jou niet met rust! ” De klank van zijn stem was ineens heel anders geworden en daardoor wist ze dat hij spijkers met koppen wilde slaan. Plotseling voelde ze zich in de val zitten. Het leek een nachtmerrie of een droom die mooi begint en op een verschrikking uitdraait. Hij kwam naar haar toe. Hij was lang en verbazingwekkend mager, maar zijn gezicht leek wel een oud masker. Zijn ogen loerden onafgebroken naar haar lichaam. Jill was ervan overtuigd dat ze misselijk ging worden. “Toe nou “, smeekte ze, toen hij een hand uitstak om haar weer vast te pakken. “Je doet net alsof ik een of ander monster ben. Maar Mrs. Simmons… Jill… ik weet precies wat voor soort vrouw jij bent. Dat wist ik meteen toen ik jou voor het eerst ontmoette. Je bent veel teveel vrouw voor “?í “?ín man en dat beseft die stommmeling van een echtgenoot van jou niet. Maar ik wel, snap je? Jij hebt je daarnet aan de eerste de best snotaap gegeven die bij je langskwam. Waarom probeer je dan niet om ook een beetje aardig tegen mij te zijn? Misschien vindt je het wel leuk en ik zou best eens voor een verrassing kunnen zorgen. Ik sta ervoor bekend dat ik andere vrouwen heb verrast die net zo knap… en net zo eenzaam als jij waren, liefste. Kom nou, ontspan je nou maar. Doe het voor de oude Dr. Dale. Geef hem een eerlijke kans… je zult er geen spijt van hebben, dat beloof ik je. ” “Mijn God “, mompelde ze, niet in staat om zich te bewegen. Ze voelde de tranen in haar ogen opwellen, maar ze wilden niet tevoorschijn komen. Kon ik nu maar huilen, dacht ze. Maar ze bleef onbeweeglijk staan toen zijn handen over haar zijden en billen heenstreken en af en toe speels in haar schaamharen doken. Ze liet haar armen langs haar zijden hangen en stond naar adem te snakken. “Je beeft “, zei hij glimlachend. “Niet doen, Jill. Je hoeft niet bang te zijn voor Dr. Dale. Hij wil jou alleen maar aanraken en aan jouw mooie lichaam voelen, zoals al die andere mannen die jij gekend hebt en zoals dat groene jochie die je daarnet in je kut hebt laten neuken. ” Hij bleef zo plagerig praten terwijl hij tegelijkertijd aan haar lichaam friemelde. Toen voelde ze zijn vingers haar natte spleet binnendringen en erin rondroeren. Zwakjes probeerde ze zich los te rukken, maar dat liet hij niet toe. Hij begon nu zijn onderlichaam tegen haar been aan te drukken. “Alsjeblieft “, smeekte ze weer. “Alsjeblieft, Dr. Dale. ” Net op dat moment hoorde ze een sleutel in het slot van de achterdeur omdraaien. Zij sprong geschrokken achteruit, maar Dr. Dale haalde alleen maar glimlachend de schouders op en stak een hand uit om haar tieten aan te raken, maar zij ging snel genoeg opzij om de hand te ontwijken zodat hij haar alleen maar een tikje op haar schouder gaf voordat hij naar de sofa ging en daar op ging zitten. Hij draaide zich naar haar om en fluisterde: “Denk erom, liefje, dat zwijgen af en toe goud kan zijn… ” Toen kwam John Simmons binnen. Hij bleef voor de deuropening van de keuken staan en zag zijn vrouw in haar ragfijne kamermantel. Toen zag hij ook zijn chef op de sofa zitten. “Ah, John “, begon Dale. “Weer tot ’s avonds laat gewerkt, he? Wat moet ik doen als jij in dit krankzinnige tempo blijft werken? Ik ben nu langs moeten komen om dat knappe vrouwtje van jou gezelschap te houden. ” “Merci “, zei John toonloos. “Ik heb een artikel doorgewerkt. Heeft u al een borrel gehad? ” “Ah, nee. Ik geloof van niet. Ik was net een beetje in de buurt aan het wandelen, toen ik hier licht zag branden. Jill en ik hebben een prettig gesprek gehad over… bloemen en zo, nietwaar, Jill? ” “Uh, ja. Inderdaad “, mompelde ze. “Als jullie twee “??n me nu willen excuseren.. ” “Natuurlijk, Jill “, zei Dale. “En ik hoop dat we heel binnenkort ons gesprek kunnen voortzetten. Beloof je me dat? ” “Welterusten “, antwoordde ze eenvoudig. “Ik denk dat ik ook maar eens ga, John “, zei Dale, terwijl hij opstond. “O, tussen haakjes, ik had willen vragen hoe het met dat geval van spieken is afgelopen. ” “U bedoelt Phil Evans? ” “Precies. ” “Ik heb nog geen beslissing genomen. ” “John, laat me je er dan voor waarschuwen, dat er gauw genoeg over geroddeld zal worden. Ik geloof zelfs dat je nog niet eens een rapport bij de rector heb ingediend, klopt dat? ” “Nee, dat heb ik inderdaad nog niet. Ik ben zo verdomd druk bezig geweest… ” “Tut, tut. Je kent de voorschriften, John. ” “Ik zal het een dezer dagen in orde maken, Dr. Dale. ” “Goed zo, kerel. Nou, welterusten dan, gelukkige lieden. Jullie zien er samen absoluut charmant uit. Als er een gelukkiger getrouwd paartje bestaat, dan moet dat in sprookjesland zijn. ” De goede, vriendelijke, ouwe Dr. Dale ging met zijn gebruikelijke zwierigheid de deur uit en liet John een beetje gespannen achter. Jill keek haar man even aan. Toen draaide ze zich om en rende bijna struikelend de kamer uit. “