Nympho 17 eind

“Ik hoop dat u begrijpt dat deze behandeling vrij revolutionair is en dat er vanuit de medische wereld zelf nogal wat bezwaar tegen wordt gemaakt “, zei de arts aarzelend tegen Bas. “Het is dus van het grootste belang dat u met de behandeling instemt. ” Bas keek peinzend naar zijn vrouw, die verlegen naar haar voeten staarde. “Wat denk je, Marijke? ” vroeg hij zacht. “Doen we het, of niet? ” “De dokter zegt dat er een grote kans van slagen is “, antwoordde ze nerveus. “Ik wil het wel proberen. ” “Goed, dan doen we het “, zei Bas tegen de arts. “Wanneer kan de behandeling beginnen? ” “Ik zal u eerst nog een keer in het kort zeggen wat de behandeling precies inhoudt. Misschien dat u zich nog bedenkt. ” Bas knikte. “Goed, het probleemis dat uw vrouw geen kontrole over haar lichaam heeft en hierdoor gemakkelijk het slachtoffer wordt van allerlei ondernemende heren. We zullen er dus voor moeten zorgen dat haar eetlust iets vermindert, als ik het zo mag uitdrukken. We zullen haar daarvoor onder hypnose brengen en haar geslachtsgemeenschap met een paar vrijwilligers laten hebben. U zult tijdens de sessies absoluut aanwezig moeten zijn. Kijk, waar het om gaat, is het volgende: wanneer uw vrouw enige tekenen van genotservaringen vertoont, zullen wij haar door middel van een soort hersenspoeling duidelijk maken dat het vleselijke kontakt dat ze op dat moment geniet alles behalve prettig is. Ze zal dan hopelijk een aversie tegen dat soort kontakten ontwikkelen. Om te voorkomen dat ze a-seksueel wordt, laten we vervolgens u gemeenschap met haar hebben, waarbij we precies het tegenovergestelde gevoel in haar onderbewustzijn programmeren. Ze zal dan een selektieve behoefte ontwikkelen, namelijk de behoefte om uitsluitend uw lichaam te voelen. Zo hopen we haar te genezen… ” “Wat gebeurt er wanneer ze toch met een andere man naar bed gaat? ” vroeg Bas nieuwsgierig. “In dat geval zal uw vrouw niets voelen en er dus weinig plezier aan beleven. ” “En wat gebeurt er, wanneer mijn man mij bijvoorbeeld in de steek laat? ” vroeg Marijke verlegen. “Dan kunnen we zonder al te veel problemen de hele zaak weer ongedaan maken, zodat u weer volop van andere mannen kunt genieten “, glimlachte de arts. “Er zit niets anders op “, zuchtte Bas. “Goed, dan zie ik u morgenmiddag voor de eerste behandeling. ” Bas en Marijke stonden op om te vertrekken. “Voordat u gaat, dient u zich even bij de administratie in te laten schrijven. Oh, en dat was ik nog vergeten, de behandeling vindt niet hier plaats, maar in de Brederode-kliniek. Men heeft daar een speciale afdeling, die zich bezighoudt met seksuele stoornissen en dergelijke. Het adres staat op het kaartje dat ik u gegeven heb. ” “Goed, bedankt dokter. We zien u morgen “, zei Bas, terwijl hij de man de hand schudde. Marijke, die allang blij was dat ze de prikkelende blikken van de arts kon ontvluchten, stond reeds in de gang. “Wat denk je? ” vroeg Marijke, toen ze haar de uitgang liepen. “Ik weet niet “, antwoordde Bas. “Het idee dat ik moet toekijken wanneer er een vreemde vent op je ligt te raggen, trekt me niet erg. Maar aan de andere kant klinkt het allemaal wel aannemelijk. Wie weet werkt het. ” “Ik hoop het maar “, zuchtte Marijke. “Ik hou van je en ik zou stapelgek worden van verdriet, wanneer ik je zou verliezen. ” “Dat weet ik wel, schat. “Anders was ik allang weg geweest. ” “Wat denk je ervan om naar de duinen te rijden “, fluisterde Marijke, toen ze in de auto zaten. “Door al dat gezeur over seks heb ik zin gekregen! ” Bas keek zijn vrouw argwanend aan. “Meen je dat? ” “Nou en of. Moet je eens voelen! ” Ze bracht zijn hand onder haar rok. Het kruis van haar slipje was doordrenkt van de saus. “Jezus, jij bent werkelijk onverbeterlijk! ” hijgde Bas. “Toe… rij even naar de duinen… ” Bas voelde zijn pik steigeren en deed wat ze hem vroeg. “Okay, jij je zin! ” lachte hij. Hij had er eigenlijk zelf ook wel zin in. “Zag jij die vent naar me kijken? ” vroeg Marijke opeens. “Wie? ” “Nou, die arts! ” “Ach, je bent hartstikke gek. Die man heeft wel wat anders aan zijn hoofd dan een oversekst vrouwtje. Zelfs, als ze er zo lekker uitzien als jij! ” “Nee hoor, ik heb zelf gezien dat hij een stijve van me kreeg. Hij had een bobbel in zijn broek zitten “, hield Marijke vol. Ineens realiseerde Bas zich waarom zijn vrouw zonodig naar de duinen wilde. Ze had een natte kut van de dokter gekregen. In gedachten zou ze straks vast met hem neuken. Wat een klotewijf! Het was maar goed dat het binnenkort afgelopen was met haar streken, want zo redde hij het niet veel langer. Een lichtpuntje was natuurlijk, dat wanneer de arts gelijk kreeg, ze alleen nog maar bij hem van seks kon genieten. Hij zou haar volledig in zijn macht hebben. Misschien zou het geen gek idee zijn om zichzelf ook te laten behandelen. Hij moest steeds aan Els, de aantrekkelijke telefoniste denken. Mijn God, wat had hij genoten van haar jonge lichaam. Hij had in lange tijd niet meer zo lekker geneukt. Wanneer hij de kans kreeg, zou hij ook Bea een keer te grazen nemen, had hij zich voorgenomen. “Wat doe je? ” vroeg hij geschrokken, toen Marijke onder het rijden zijn broek had geopend en zijn lul tevoorschijn haalde. “Wat denk je dat ik aan het doen ben? ” fluisterde ze hees, terwijl ze zich voorover boog om de snel harder wordende pik in haar mond te nemen. “Mijn God, hou op! ” kreunde hij wanhopig, toen hij moest stoppen voor het rode licht en er een vrachtwagen naast hem stopte. “Iedereen kan ons zien! ” Marijke ging echter onverstoorbaar verder met haar gezuig. Zelfs, toen Bas uitriep dat de vrachtwagenschauffeur van uit zijn hoge kabine grijnzend toekeek hoe ze zijn lul afzoog. Ten einde raad gaf Bas een flinke dot gas, de vrolijk toeterende vrachtwagenchauffeur ver achter zich latend. “Je gerdraagt je, verdomme, als een hoer! ” zei hij boos. Maar even later, toen haar warme mond hem niet geheel en al onberoerd liet, werd hij wat milder gestemd. “En een verdomd aantrekkelijke hier, dat wel. Wanneer je er in de toekomst voor zorgt dat ik je enige klantje ben, zal je mij niet horen klagen! ” “Dat beloof ik, schat. Zijn we er al bijna? ” Glimlachend draaide hij de smalle weg op, die leidde naar het strand. “Nog even geduld, schat. Nog even geduld…! “”