Jolanda pakte haar mobieltje op toen deze afging, nog een beetje afgeleid door het drama met haar vriendin Annet. “Hallo?” zei ze. “Eh, hoi, Jolanda,” klonk een nerveuze stem. “Paul!” riep ze uit, opgewonden om de stem van haar vriendje te horen. Dat betekende dat hij de reis om bij haar te komen had gemaakt, en nu in de stad was. “Waar ben je?” vroeg ze. “Nou, als er net een blonde ijskoningin uit je kamer is weggelopen, ben ik er, en ik sta voor je deur.” Ze trok de deur van haar kamer open, en daar was hij. Ze gaf hem een dikke knuffel, en sprong bijna in zijn armen. “Je hebt het gehaald, je hebt het gehaald, je hebt het gehaald!” riep ze opgewonden. Hij hield haar in de lucht, en lachte om haar uitbundigheid. Hij bloosde een beetje toen andere meisjes uit andere kamers naar hen keken, maar het was ook een deel van wat hij zo leuk vond aan zijn vriendin.
Een moment later sleepte ze hem en zijn sporttas de kamer in. “Je hebt het gehaald!” zei ze opnieuw, haar gezicht opgewonden van voldoening en enige verbazing. “Ja, het heeft echt wat gerommel gekost, en mijn ouders weten eigenlijk niet waar ik heen ben gegaan.” “Paul, we zijn twintig, en volwassen. Het maakt eigenlijk niet zoveel uit wat zij denken!” “Nou ja, ik woon nog steeds bij hen, dus het is niet zo heel anders dan vorig jaar.” Het afgelopen jaar was een beproeving voor hem geweest. Zijn ouders waren behoorlijk streng, en hielden al zijn activiteiten vrij nauwlettend in de gaten. Hij vond ze geweldig, maar het liet hem bijna geen tijd over voor privacy, of dingen die hij leuk vond, en die hij privé moest doen.
Deze reis was de mogelijkheid om te ontsnappen aan hun controle, hun regels, en een kans om zichzelf eindelijk over te geven aan… dit, waar hij al lang van droomde en ontzettend naar verlangde. “Heb je ze gedragen?” vroeg ze opgewonden. Hij bloosde als een gek, maar knikte van ja. Ze zei tegen hem om het haar te laten zien, en hij aarzelde. Zijn relatie met haar, was er een die hij nog nooit eerder had gehad, en hoewel hij die koesterde, was hij altijd onzeker over de grenzen ervan. Natuurlijk, ze was sexy, schattig, en hij hield van haar, hij kon alleen niet zeggen of het zoiets als een zus was of juist iets meer.
“Wees nou niet zo verlegen,” zei ze plagend. Hij maakte zijn riem los, en liet zijn broek zakken, tot ze het roze satijnen slipje kon zien dat hij droeg, het slipje dat ze voor hem had gekocht, en daarna naar hem had gestuurd. “Het is nu echt officieel”, zei ze met een brede lach. “Wat is nu officieel?” vroeg hij voorzichtig, terwijl hij zijn riem weer vastmaakte. “Margot is er nu echt!” Dat liet hem hard blozen, maar ook grijnzen. Zelfs met al zijn angsten en voorzichtigheid, wist hij dat zijn vriendin hier een geweldig weekend van zou maken. “Onthoud, we zijn vriendinnen,” zei ze, terwijl ze zijn hand in de hare kneep. Ze liepen van haar auto naar een enorm winkelcentrum in een buitenwijk.
“Dus je kunt me nu alles vertellen, wat je leuk vindt, of wat je niet leuk vindt. Ik kijk dan wel of iets je goed staat, en jij doet hetzelfde voor mij.” Hij slikte hard, maar hij werd meegesleept door haar zelfvertrouwen, en zijn brandende verlangen om al die dingen te ervaren waar ze over sprak. Hij kon voelen hoe het satijn van zijn slipje een beetje in zijn jeans over de stof gleed, hem opwond, en gewoon vet beviel. Het winkelcentrum was niet druk op deze vroege vrijdagmiddag, wat hem direct een gevoel van privacy gaf. Toch waren er tientallen mensen, en vooral heel veel meisjes. Hij kon zich niet eens voorstellen wat er zou gebeuren, als hij door een man werd ontdekt, maar op de een of andere manier was het voor hem ook een opwindende angst, om zijn fetisj, zijn gevoelens te onthullen aan een vreemd meisje.
“Allereerst het belangrijkste,” zei ze, terwijl ze hem een lingerie shop binnentrok. Hij liep door een muur van parfum en verlichting, om in een voor hem echte droomwereld terecht te komen, omringd door vrouwen en schitterende lingerie. Hij liep achter haar aan, en verloor zichzelf in de roze, rode en babyblauwe hemdjes, slipjes, Bhtjes en nog veel meer. Hij liep opgewonden kijkend naar een satijnen bustier, waaraan acht elastische jarretelles bungelden, en keek direct naar de prijs. “Oh shit,” fluisterde hij. Hij kon zich dit allemaal niet veroorloven. Misschien één string. Ze zag zijn reactie. “Maak je nergens zorgen over, Margot, zei ze zachtjes. Ik heb laatst een meevaller gehad, en geld is voor ons vandaag geen probleem.” Ze glimlachte naar hem, en hij lachte ook naar haar. “Goed, dit is uiteraard het eerste wat je moet passen.” “Oh god, Jolanda, dat kan ik niet!” zei hij met hese stem, zich realiserend dat ze het echt van hem verwachtte. Ze nam zijn handen in de hare.
“Margot, ik heb van tevoren met de shop gebeld. Ik heb met de manager hier gesproken, en haar de situatie uitgelegd. Ze was heel erg vriendelijk, en ze vertelde me dat ze “meisjes” zoals jij regelmatig in de shop krijgen. Ze hebben gewoon een aparte kleedkamer voor je gereserveerd, weg van de andere klanten.” Hij verbleekte omdat voor hem nog onbekende vrouwen wisten van zijn voorkeur, maar hij trok zich niet terug. Hij slikte en zette zijn angsten en voorzichtigheid opzij. “Oké,” zei hij zachtjes. “Goed! En nu terug naar het plezier!” Ze kozen de blauwe satijnen bustier in twee verschillende maten, en ze deed er een paar roze Bhtjes en een glanzende kousenband bij. Ze liep met hem naar een van de kassa’s en vroeg naar Margaret. In een flits stapte een stijlvol geklede en mooie vrouw naar voren, een oor telefoontje in haar oor, en ze werden naar een hoek van de winkel gebracht. Ze deed een brede deur open, en deed een stap achteruit, zodat ze er allebei doorheen konden lopen. “Ik ben in de buurt als je nog een ander maatje nodig hebt,” zei ze, en hij bloosde toen hij haar tegen hem zag praten. Ze deed de deur dicht. Ze zaten privé, maar er zaten wel gaten in de deur, aan de onder- en bovenkant. Hij kon alle muziek en mensen horen, net buiten de eigenlijk heel fragiele houten deuren.
“Trek het uit, zusje,” giechelde ze. En toen trok ze haar eigen T-shirt over haar hoofd. Hij staarde haar geschokt aan. “Nou, ik heb toch niet alleen geld aan jou uitgegeven, idiootje!” plaagde ze, terwijl ze haar Bhtje losmaakte, en op dezelfde stoel neerplofte waar haar T-shirt lag. Nu begon zijn hoofd te tollen, en zijn onderbroek begon te strak te zitten. Ze was prachtig, en hij kon zijn ogen niet van haar borsten afhouden. Ze legde haar handen erop, en gaf hem een geveinsd gezicht van woede. “Als je je niet gedraagt, doe ik ze weg, Margot!” dreigde ze, en ze eindigde haar betoog met een knipoog. Hij was druk bezig zijn eigen shirt uit te trekken, en toen hij weer keek, zag hij dat Kat een van de roze Bhtjes had aangetrokken. Ze schoof het over haar borsten, en paste de manier aan, waarop het haar borsten vasthield. Hij kon haar harde tepels zien door het doorschijnende kant, dat de bovenrand van het Bhtje vormde. Ze gaf hem een bustier en hij concentreerde zich weer. Zijn handen trilden een beetje terwijl ze de sexy lingerie vasthielden, zich afvragend hoe hij die het beste aan kon trekken.
“Je kunt het over je hoofd trekken, of het helemaal losmaken, en dan zal ik hem wel dicht maken.” Hij maakte de lange rij kleine haakjes open, en liet zijn armen door de schouderbanden glijden. Ze trok de achterkant weer tegen elkaar, begon het strakker te trekken, en haakte het weer vast. Hij keek naar beneden, een beetje teleurgesteld dat de satijnen cups slap waren, zonder zachte bolletjes zacht vlees om ze mooi te vullen. “Wow, de eerste poging!” zei ze enthousiast, terwijl ze langs zijn schouder naar hem in de spiegel keek. Hij keek op en was verbaasd. Het bustier stond hem geweldig, zelfs zonder gevulde borst. Het vormde hem net genoeg, om een hint van een zandloperfiguur te geven, met een uitlopende taille. Hij was er dol op, en voelde zijn lul hard worden in zijn slipje. “Margaret?” riep ze door de deur. Even later kwam Margaret terug. “We moeten echt kijken hoe kousen bij dit bustier staan. Kun je ons wat nylonkousen brengen?” Er verschenen onmiddellijk drie pakjes boven de deur. “Dat dacht ik al wel,” antwoordde de vrouw vriendelijk. “Doe je broek maar uit,” zei ze, terwijl ze de verpakking van de nylonkousen losmaakte. Hij zag dat het hele lange nylons waren, die hem zeker zouden passen, maar hij aarzelde opnieuw. “Margot zou niet aarzelen voor haar vriendin,” moedigde ze hem zachtjes en serieus aan. Hij glimlachte, en trok zijn spijkerbroek uit.
Het effect van het slipje, en de activiteiten op zijn mannelijkheid was onmiskenbaar te zien, en nu was het haar beurt om te blozen, en haar ogen weg te trekken. Ze liet hem op de stoel zitten, rolde elke nylonkous op, en liet hem zien hoe hij deze omhoog moest trekken, om de naad aan de achterkant recht te houden. Toen gespte ze jarretelles aan de nylonkous, terwijl hij stond, zodat de nylonkousen net strak genoeg zaten. “Wow,” zei hij, toen hij zag hoe de nylons zijn zichtbare transformatie nog verder brachten. Hij draaide zich om, terwijl hij opgewonden in de spiegel staarde, en nam zelfs een paar poses aan, wat de vrouwelijke illusie nog meer versterkte. “Ik denk dat dit echt iets voor je is om te dragen,” zei ze, bijna alsof ze het tot nu toe niet had geloofd. Dat maakte hem van binnen opgewonden.
Toen ze uiteindelijk de shop verlieten, had hij het bustier, de nylons, bijpassende satijnen slipjes en een roze Bhtje en een paar panty’s cadeau gekregen. De panty’s zaten in het tasje. De rest droeg hij onder zijn shirt en jeans. “Het is echt ongelofelijk!” fluisterde hij opgewonden tegen haar, terwijl ze elkaars handen vasthielden en door de winkelstraat liepen. “De jarretelles die aan de boord van de nylons trokken, de druk van de bustier op mijn borst,… Ik bedoel, wauw…” Ze kneep in zijn hand en gaf hem een bemoedigende lach.
“Je hebt echt nog pumps nodig voordat we verder gaan,” mijmerde ze, terwijl ze rondkeek in het winkelcentrum. “Pumps?” vroeg hij, omdat hij dat niet verwachtte. “Margot, lieverd, het juiste paar hakken maakt alles nog veel mooier!” Daarna nam ze hem mee van de ene schoenenwinkel na de andere. Ze weigerde beleefd hulp van het personeel, want ze zorgde zelf voor hem. Hij trok zijn sneakers uit, en liep rond met de zwarte glanzende nylonkousen over zijn voeten. Ze nam zijn maat op, en liet hem daarna een serie zwarte, hakken passen. Toen ze leken te passen, liet ze hem erin lopen. Ze had alleen eerst lage hakken uitgekozen, vier of vijf centimeter, dus raakte hij er eigenlijk snel aan gewend om erop te lopen. Toen ze vroeg of hij hogere hakken wilde proberen, en hij knikte, pakte ze een paar hakken van negen en toen centimeter.
Ze bleven in hun eigen verlaten hoekje staan totdat hij het paar uitkoos waar hij verliefd op was geworden. Het waren zwarte lakpumps met een hak van negen centimeter. “De volgende keer dat we gaan shoppen, krijg je van mij een paar echte naaldhakken. Oké?” Blozend kinkte hij van ja. Ze deed ze weer in de doos, betaalde aan de kassa, en voegde ze toe aan hun tassencollectie. Ze liepen terug naar het winkelcentrum. “Nu de volgende halte, een jurkje,” zei ze, terwijl ze plotseling linksaf sloeg naar een winkel met een mooie etalage. Hij keek opgewonden en gretig om zich heen, en zag dat het een kledingwinkel was vol met extravagante en opwindende jurken voor speciale gelegenheden. Prachtige, extreem vrouwelijke jurken, van super strak en kort, tot lang en wijd, sommige zelfs met een petticoat, om de rokken te laten uitwaaieren.
“Hallo, is Sandra er?” vroeg ze, terwijl ze hem naar de toonbank in het midden van de winkel trok. Het meisje knikte, en drukte op een intercom. Een oudere vrouw kwam uit de achterkamer, met een meetlint om haar nek. Ze glimlachte toen ze naar de balie liep. “Jolanda?” vroeg ze en die knikte. “Dus dit moet Margot zijn.” Hij stierf bijna. Hij had het gevoel dat hij zou flauwvallen. Hij had het gevoel dat hij bloosde als een tomaat, maar hij grijnsde ook als een dwaas. “Hoi,” bracht hij uiteindelijk uit. “Hoi Margot, ik mag je toch Margot noemen? Ik ben Sandra en ik ga je helpen om een geweldige jurk voor je uit te zoeken. Jolanda, is het niet veel beter om vanaf nu Margot te noemen?” Jolanda knikte meteen van ja. “Mooi, zei Sandra, vanaf nu noem ik je elke keer dat je hier komt shoppen Margot.”
Daarna leidde ze mij en Paul naar de achterkant van de winkel. De volgende kamer was als een grote kleedkamer, met naaimachines aan de ene kant, verschillende spiegels, comfortabele stoelen en nog meer spiegels. “We gebruiken deze kamer voor het passen van trouwjurken, en voor onze speciale klanten zoals jij, Margot,” legde Sandra uit op een kalme en gastvrije toon. Hij slikte toen hij zich realiseerde dat ze ook andere jongens hadden geholpen, mannen zoals hijzelf, mannen die ook heel graag een beetje vrouw wilden zijn. Jolanda plofte neer in een van de stoelen, en keek glimlachend en opgewonden toe dat haar vriend zo’n perfecte dag had. Het gesprek ging over kleuren en stijlen. Ze liepen door de hoofdruimte waar hij alleen de jurken aanraakte die hij het mooist vond.
Toen kwam het passen. Hij trok zijn kleren uit, en deed zijn nieuwe hoge hakken aan. Jurk na jurk kwam door de deur, en hij stapte in elk van hen, liet Sandra ze op hun plaats schuiven, en die ritste of veterde ze strak om zijn lichaam. Ze voelden allemaal als een droom: satijn, zijde, kant, taft, crinoline, in roze, wit, zwart en juweeltinten in alle kleuren. Uiteindelijk koos hij voor een felrood jurkje dat bijzonder goed leek te passen, passend bij het zandloper figuur die zijn bustier hem gaf, uitwaaierend bij de heupen, en met een petticoat eronder. Er waren nog steeds volle borsten nodig om het echt te laten opvallen, maar dat was gewoon geen realiteit, ook al maakte het hem een beetje verdrietig. De jurk werd in een ophangzak gestopt, en daar gingen ze weer.
“Jolanda, ik.. ik weet niet hoe ik je moet bedanken,” zei hij, haar midden op de loopbrug tegenhoudend. “Zoveel geld, al die planning… dit is een heel speciaal cadeau voor mij geweest.” Zijn mond ging een beetje open, toen hij een traan over haar wang zag lopen. Ze gaf hem een snelle zoen op zijn lippen, en liep verder met zijn hand in die van haar. Hij was nog steeds erg in de war, over wat ze nu echt voor elkaar betekenden. Het was zeker geen typische relatie, maar het was duidelijk heel bijzonder.
Ze verlieten het winkelcentrum met de pakjes, en ze reed ze terug naar haar kamer. Ze bevestigde dat haar kamergenoot nog steeds weg was, en gepland stond voor de volleybaltraining. Ze deed de deur van haar kamer op slot en zei toen; “Modeshow! Margot, nu wil ik echt graag zien hoe je er uitziet!” Hij kleedde zich gretig uit, trok zijn hoge hakken aan, en liet haar hem helpen met de petticoat en het jurkje. Hij trok alles zelf recht, en genoot van het beeld in de spiegel. “Ga hier maar zitten,” zei ze, wijzend naar een van de stoelen. Hij liep met zijn heupen draaiend en met het jurkje zwaaiend naar de stoel, en ging zitten, voorzichtig om de rok van het jurkje niet te beschadigen. Die was behoorlijk vol, en hij voelde zich er heerlijk verloren in. Het zorgde er ook voor dat zijn erectie geen onderwerp van gesprek werd. Ondanks dat, zag ze wel degelijk dat hij met een harde lul op de stoel zat. Lachend zei ze; “dat is iets voor later. Ik zorg er wel voor dat jouw lul weer tot normale proporties terug gaat. Of he je liever dat ik je er direct vanaf help?”
Hij knikte heftig van ja. Ze kwam voor hem staan, trok de rok van het jurkje omhoog, en zijn slipje omlaag. Zijn stijve stond keihard overeind. Ze boog zich voorover, en even later sloten haar lippen zich om de paars geaderde eikel. Ze begon te zuigen, terwijl haar handen over zin nylons streelden. Dit gevoel had hij nog nooit gehad! Zijn vriendin die hem pijpte, terwijl hij als een echte vrouw gekleed was! Hij kwam als een gek klaar in haar mond! En ze slikte alles in! Ze bleef onverstoorbaar op zijn lul zuigen, totdat er niets meer uitkwam. Ze pakte een handdoekje uit e kast, en maakte zijn lul schoon. “Nu kun je echt genieten,” zei ze lachend. Ze zette een andere stoel voor hem neer, en legde haar make-upkit daar op. Met zorg bracht ze langzaam elk item, elke laag aan op zijn gezicht, eindigend met een sensuele trip over zijn lippen met een lichtroze lippenstift. Ze liet hem een tissue kussen. en liet hem daarna in de spiegel kijken.
Hij was sprakeloos. Toegegeven, hij was nog steeds een man, en iedereen die even naar hem keek, zou het weten. Maar er was… net genoeg illusie daar… misschien met een pruik… het enige wat hij wist, was dat hij het meisje in zichzelf zag. Nu was het zijn beurt om te huilen. Ze omhelsde hem, en ze lachten terwijl ze samen huilden. Hij bleef maar mompelen “Dankjewel” en zij antwoordde: “Ik ben er voor je, Margot. Jij bent het meisje waar ik zo verliefd op ben. Bij mij zul je altijd Margot zijn. Mijn Margot.”