Thuis aangekomen vroeg Donata: kan je mij en Anja zo meteen naar het ziekenhuis brengen. Lila zei: ok dat doe ik wel even, daarna moet ik met mijn avondeten aan de gang. Ze vroeg of ik even mee wilde komen en ik zei: ja natuurlijk. Ook Ines en haar crew gingen mee. Ze wilden nog wat interviews afnemen met een aantal mensen. Bij het ziekenhuis aangekomen liepen we direct door naar de afdeling waar we Jenna en een arts bij Carla zagen. Ik klopte op het raam en liet de arts naar buiten komen en vroeg of er iets aan de hand was. Hij zei: nee hoor, we zijn Carla aan het helpen met huiswerk. Ik zei: zolang jullie het niet voor haar doen vind ik het ok. Ze moet leren zelfstandig te denken, en met behulp van het internet is bijna alles te vinden.
Hij zei: dat klopt, maar ze wilde het fijne van bepaalde dingen weten. Ik zei: dat is ok, zolang ze maar niet om het fijne van antwoorden vraagt. Hij zei: nee hoor, dat heeft Donata in het begin geprobeerd, maar dat hadden we vrij snel door. Carla zag Donata en wenkte haar naar binnen. Haar moeder volgde kort daarna met Lila en mij. in de kamer vroeg Carla: en mam, hoe was het? Anja zei: de fotoshoot was een fantastische ervaring. Carla zei: daar had ik het niet over. Anja vroeg: wat bedoelde je dan? Carla opende de mail van Donata en liet de foto zien. Anja kleurde vuurrood en zei: dat was niet voor jou ogen. Carla zei: en toch ben ik blij dat ik het gezien heb, je leek ervan te genieten. Ik keek Carla aan en zei: ok, laat mij dan maar de olifant in de porseleinkast zijn.
Ja je moeder heeft ervan genoten, net als vannacht toen ze met JJ en mij in bed gelegen heeft. Verdere details gaan jou niets aan. Carla knikte en zei: sorry mam, maar ik wilde gewoon even weten hoe het was. Anja zei: het was geweldig en net wat Gerrit zei: de rest is tussen hem, JJ en mijzelf. Carla zei: je nieuwe haardracht maakt je een stuk jonger. Anja zei: dank je, en als je wil mag je nu even de fotos kijken die wij verkocht hebben in Japan. Ik haalde mijn stick uit mijn broekzak en kopieerde de inhoud op haar laptop. Carla zat met open mond te kijken naar de fotos. Wat zijn ze mooi geworden was het enige wat ze kon zeggen. Ik zei: de rest mag je aan je moeder vragen, Lila en ik moeten terug naar huis.
Je hebt een warme lunch, die heeft Jenna bij voor jullie alle drie en vanmiddag brengen we iets totaal nieuws voor je om te proberen. Vers uit de keuken van het ziekenhuis. Carla zei: bahbah, niet te vreten. Ik zei: dat soort commentaar laat je wel weg als er personeel hier is en laat je zeker weg uit facebook. Carla zei: dat weet ik, en buiten Jenna is er momenteel niemand en Jenna zegt zelf ook dat ze dit niet lekker vindt. Ik keek Anja aan en zei: wat is jou opgevallen? Ze keek me aan en zei: eigenlijk niets? Ik zei: mij wel, ze begint brutaler te worden. Dat is een goed teken, maar dient eigenlijk gestraft te worden. Donata keek me aan en ik gaf haar een knipoog. Donata zei: ohoh, hier gaan we weer.
Anja keek toe hoe ik op het bed afliep en naast Carla ging zitten, mijn arm om haar heen sloeg en haar begon te kietelen. Carla deed er alles aan om onder me uit te komen en Jenna zat op het voeteneinde van het bed te lachen. Anja wist niet goed wat ze ervan moest denken, maar lachte ook mee. Carla smeekte om genade en na een paar minuten hield ik op met kietelen. Ik zei: dat krijg je als je te veel spatjes gaat vertonen. En straf kan bij mij varieren van kietelen, tot over de knie en slaag op je blote billen. Carla keek mij aan en zei: dat durf je niet. Ik keek haar aan en zei: oh nee? Ik sloeg haar dekens weg en tilde haar op mijn schoot, deed haar nachtjapon omhoog en haar slipje omlaag en sloeg haar 10 keer zacht op haar kont en terwijl Anja de andere kant op keek streelde ik haar kutje zacht na elke vijfde klap.
Na 10 klappen zei ik: zo, dat zal je leren. Liana had het echter op film staan en ook Anja zou dit in een later stadium te zien krijgen. Carla zei: bruut dat je bent, ken je wel tegen een klein zielig meisje. Ik zei: ten eerste ben je niet klein, dat is de eerste leugen waar ik je voor moet straffen, en dat zielig zijn, ook dat valt best mee. Kom maar weer over mijn schoot liggen, dan krijg je nog 10 klappen. Ze kwam vrijwillig liggen en keek me aan en zei: ik wed dat je mij geen 25 klappen durft te geven. Ik zei: ok, gaan we weer brutaal zijn? Haar slipje ging weer naar beneden en ze kreeg nu vijf keer vijf klappen op haar billen en vijf keer een zachte streling over haar kutje.
Bij de laatste streling hoorde ik haar zacht zuchten: oh lekker. Maar goed dat niemand anders het gehoord had. Ik zei: Lila, we moeten zo meteen gaan, werk laat niet op zich wachten, maar voor we gaan wil ik dat Ines even haar baas belt en die aan mij geeft. Ik heb namelijk een vraag voor hem. Ines belde haar baas en zei: ik heb degene met wie ik onderhandeld heb bij mij zitten en die wil even met je praten. Ik reeg de man aan de telefoon en vroeg Ines wat zijn naam was. Ze zei: Leon. Ik zei: goede middag Leon, ik wil jou een vraag stellen. Ik zei: je weet inmiddels vast wel wat ik doe voor beroep. Hij zei: ja, ik heb je website reeds menigmaal bezocht. Ik zei: de vervolg documentaire die we nu aan het maken zijn gaat ook over “paying it forward”.
Donata is dingen aan het doen voor een ander meisje. Hij zei: dat heb ik gezien. Ik zei: nu ben ik aan het proberen hen financieel op het rechte pad te krijgen en heb ik een fotoreportage gemaakt van haar moeder, mijn vrouw en de vrouw met wie ik in de eerste reportage samen was. Deze reportage komt uit in boekvorm en is gelimiteerd naar 75 boeken. Wat ik eigenlijk wil is van jullie een professioneel gebrande blueray, regiovrij, van de eerste reportage om bij dat boek te doen en voor diegene die het boek kopen voor hen ook de vervolgreportage op blueray te laten branden om het werk compleet te maken. Deze boeken zullen uitsluitend in Japan op de markt komen en zullen verkocht worden door onze exclusieve dealer.
Deze vrouw heeft veel, heel veel belangrijke kennissen onder wie ook mensen uit de TV wereld. Mensen die werken voor NHK en die we mogelijk kunnen interesseren in deze twee reportages. Leon zei: ok, ik zie waar je naar toe wil gaan en ik ben bereid hieraan mee te werken, wie weet wat het ons verder nog kan opleveren. Ik zei: precies, daar zat ik ook aan te denken. Het voorwoord en de reden voor dit boek laat ik door een student uit Japan schrijven en zal bij dit boek ingebonden worden. De opbrengst van dit boek komt ten goede aan Carla en haar moeder, zodat die na alle ellende ook weer een sprankje hoop op een normaal leven krijgen.
Leon vroeg me hoeveel kopieën ik wilde hebben. Ik zei: graag 75 voor de boeken en nog eens vijf waarvan er twee direct naar het ziekenhuis gaan, een naar het Vaticaan en twee bij mij thuis blijven liggen. Hij zei: ik geef de opdracht om dit te doen, en hoop dat alles met dit meisje de goede kant op gaat. Ik zei: mag ik je vast danken voor je medewerking en hij zei: nee, laat ons jullie bedanken voor wat je voor ons gedaan hebt. Ik zei: um, nog een paar nieuwtjes voor je, zowel Ines, als Liana als Jenny zijn weer zwanger, ik zei dit hard genoeg voor iedereen om te horen en ging door en zei: ik heb Pedro gevraagd, maar die had geen interesse. Ik hoorde Leon schaterlachen aan de telefoon, de rest van de mensen ook. Hij stond op speaker.
Leon zei: dus ik ga die mensen weer een paar maanden vrij moeten geven. Ik ben blij dat je me dit nu al verteld hebt zodat ik daar rekening mee kan houden. Ik zei: en je moet een hele goede stoel gaan aanschaffen voor Ines. Die gaat na haar zwangerschap protheses aan laten meten en gaat weer leren lopen. Leon zei tegen mij: jij bent wel een hele goede influx voor haar geweest. Ik vroeg: hoe bedoel je geweest, dat ben ik nog steeds, want als ze hier onderuit probeert te komen, zie ik me genoodzaakt om naar Portugal te komen en haar te straffen voor niet nagekomen beloftes. Hij zei: in dat geval hoop ik dat ze je teleurstelt, ik zou dat graag eens zien, hoe jij haar straft.
Ik zei: net als een klein kind, over de knie en slaag op haar blote billen. Ines keek me kwaad aan en Leon zei: nou dat is iets wat ik best wil zien. Ik zei: Leon, je moet hier maar eens over praten met Liana en Pedro. Ik wed dat daar best nog wel een clip van is. Ik hoorde, net als Leon, Ines gillen: als jullie je baan willen houden, dan zorg je dat die clips verwijderd worden. Iedereen zat hard te lachen en Leon zei: ik hoor het wel, jullie hebben net zoveel plezier in het echt als wat ik op de film zie. Ik zei: we doen ons best, maar voor nu hebben we een deal? Hij zei: we hebben een deal. Ik zei: vergeet niet om voor de documentaire op de Blu-ray te branden dat de rechten van deze documentaires bij jullie ligt.
Hij zei: dank je voor dit geheugensteuntje. Ik hoop je snel weer te spreken. Ik zei: dat gaat ongetwijfeld gebeuren. Ik hing op en gaf de telefoon aan Ines terug. Ze keek me boos aan en ik zei: nu weet iedereen het dat jij gaat lopen, probeer nu maar eens terug te krabbelen, want ik geef je straf als je dat doet en je krijgt je straf bij RTP in het gebouw. Bruut dat je bent zei Ines. Ik zei: gaan jullie nu maar interviews doen. Lila en ik hebben andere bezigheden. Tot vanavond. Lila en ik vertrokken en Anja liep met ons mee naar de uitgang en gaf me daar een lange tongzoen. Ze zei: dat is voor alles wat je voor ons doet.
We reden terug in het busje en lila zei: ik zag wat je met Carla deed, is dat wijs? Ik zei: nee, niet echt, maar ze verdient het om ook eens te genieten. Ik zei: ik heb Donata ook van tijd tot tijd op eenzelfde manier geholpen. Lila zei: daar was ik me niet van bewust. Eenmaal terug thuis ging ik met Lila mee. Lizzy wilde ook komen en Lila zei: nee Lizzy, dit zijn geheime recepten. Eenmaal bij Lila in de keuken haalde ze het spek uit de koeling en begon ik het in te snijden aan de vleeskant. Ik zei: nu even goed met een kwast de marinade in de kepingen doen, dan gaan we verder. We pelden en sneden drie knoflookbolletjes en sneden die in dunne plakjes welke in de kepingen werden gelegd.
Ik keek tussen haar spullen en vond gewone, zoete en rode uien. Ik zei: van elk een pellen en in ringen snijden. En op elk stuk vlees een andere variant. Alleen de gewone uien en de zoete uien nog niet op het vlees leggen, daar zijn we nog niet klaar voor. Lila keek me aan en zei: hoezo nog niet klaar voor? Ik zag Aleppo pepers liggen in haar koeling en pakte er vier. Ik zei: deze snijden we in dunne plakjes en deze gaan in de inkepingen in de twee stukken vlees waar nog geen uien op liggen. Ik zei: in degene met de normale uien leggen we de uien erop en daarna bij de uien plakjes tomaat, dan pakken we die in en binden die af.
Ik zei: nu bij de rode uien, daar leggen we gele paprika strips bij, en dan binden we die ook af en bij de zoete uien, daar gaat rode paprika op en dan binden we die ook af. Toen dat gedaan was zei ik, nu de oven in en drie kwartier met ventilator geassisteerd bakken. En drie verschillende soorten uien in de druipbak, samen met wat er over is van de marinade. Lila keek me aan en zei: weer wat nieuws. Ik zei: zo kan je de mensen straks vragen welke het meest succesvol was. Ik zei: straks gaan we verder. Weet jij hoe je eiommelet met champignons en stukjes ham erin moet maken? Ze zei: ja natuurlijk weet ik dat. Ik zei: dat wordt het tweede gerecht, met zoete chillisaus en gember daarin. Ze keek me aan en zei: dat klinkt heerlijk. Verder twee soorten rijst, dat is voor Lizzy om te doen en een grote pan met noedels, die mag ze ook doen.
Heb je honing hier in je keuken? Ze zei: ja vijf verschillende soorten. Ik zei dan wil ik er drie van hebben die totaal anders smaken om straks het vlees mee in te smeren. Ze zullen leren dat wij het sterteam zijn. Lila zei: kijk en dat is iets waar ik niet aan gedacht zou hebben. Ik zou gewoon een soort honing gepakt hebben, jij gaat veel verder. Ik zou niet eens gedacht hebben om de Aleppo pepers te gebruiken. Ik zei: je moet wat scherps hebben om het zoete te compenseren. We liepen naar mijn huis en ik zei: Lizzy, jij mag twee soorten rijst maken, weet je hoe je het moet doen zonder het aan te branden? Moeder begon al te lachen en Lizzy zei: ja baas, knap chinees meisje weet het nu, niet helemaal zwart, gewoon donker bruin.
Ik zei: hier komen deugniet. Ze rende hard weg maar liet zich in een hoek vastlopen en zei: sorry baas. Ik zei: niets sorry. Ik ga jouw baby laten huilen. Ze keek me smekend aan maar ik trok haar mee naar de eettafel en sloeg haar zacht op haar blote kont. Ze was drijfnat en ik zei: wat heb je gedaan, ben jij op de wc geweest? Ze keek mij aan en zei: nee baas, dat zijn tranen van baby. Ik keek haar lachend aan, streelde haar kutje zacht en zei: zo, nu baby gestopt me huilen. Nu jij rijst maken, en daarna een grote pan noedels ok? Ok baas was haar antwoord. Ik zei: en straks mag jij bij Lila kijken hoe wij het vlees klaarmaken. Ze zei: hoeft niet, ik weet hoe ik vlees klaarmaak. Ik zei: ok.
We gingen zitten en ik nam een fles tripple en een glas. Moeder keek mij aan, net als Stella en ik zei: het is hier zelfservice, ik heb al een drukke dag gehad. Tien minuten later belde Liesje. Ze zei: de boekbinder zei dat hij al eens eerder zoiets gedaan heeft dus is het geen probleem. Ik zei: leg hem even uit dat het een stevige leren kaft moet worden waarin twee cd doosjes gestoken kunnen worden. Ze zei: wanneer kan ik de fotos verwachten: ik zei over drie dagen, ik moet eerst de tekst nog schrijven en deze in het Japans laten vertalen. JJ keek mij aan en vroeg: waarvoor die cd doosjes? Ik zei: ik heb een deal gemaakt met RTP dat ze mij 80 Blueray disks sturen met de eerste documentaire erop en dat ik ook nog eens 80 Blueray disks krijg van de tweede documentaire. Die gaan bij deze albums.
JJ zei: wat een fantastisch idee. Ik zei: ja, maar er moet nog veel voor gedaan worden. Ik pakte mijn telefoon en belde Toyo en kreeg haar direct aan de lijn. Ik vroeg: wie heb jij die goed in vertalen is? Ze zei: Mika. Ik zei: ik stuur je straks wat tekst, die moet vertaald worden. Ik stuur het per pagina en moet dit in een nette opmaak terug hebben voor je boek. Het wordt een heel speciaal boek. Ken jij toevallig ook mensen die voor de tv werken, bijvoorbeeld voor NHK? Ze zei: ja, ik heb daar kennissen. Ik zei: in het boek dat ik je toestuur zit een officiele kopie van de documentaire over Donata, het meisje met leukemie waar ik je over verteld heb.
RTP heeft een documentaire over haar gemaakt. Die komt bij het boek en iedereen die het boek koopt, krijgt ook de vervolgdocumentaire toegestuurd. Die kunnen beide in de kaft van het boek. In de vervolg documentaire krijg je de moeder van het meisje te zien dat Donata aan het helpen is. De moeder heeft deze reportage gemaakt met mijn vrouw en vriendin om voor een verbetering te zorgen in hun leven. De opbrengst van dit boek gaat dan ook naar hen toe. Misschien kan jij eens polsen of NHK deze documentaire en het vervolg ervan over wil nemen. Het zou tot een mooie samenwerking kunnen leiden.
Ze zei: ik kan niet wachten tot je me het boek stuurt en ik zal Mika de tekst laten vertalen en er een mooie opmaak aan laten geven. Ik zei: prima, ik stuur je de tekst later en spreek je snel weer. Ik hing op en zei tegen Lila: kom, laten we eens gaan kijken hoe het met onze specialiteit is. Lila liep met me mee en het rook ontzettend lekker is de keuken. Luz was er ook aanwezig en zei: man, wat ruikt het hier goed. We openden de oven en namen het vlees met de druipbak uit de oven. De huis was hard en knapperig en Luz vroeg: mag ik een stukje proberen? Ik zei: nee, net als de rest mag jij ook wachten. Alle drie de stukken vlees werden ingesmeerd met verschillende soorten honing, een soort per stuk en gingen terug de oven in om af te garen. Ik zei: we kunnen net zo goed nu aan het omelet beginnen.
Lila sneed een aantal champignons in plakjes en ik pakte twee stukken prei en sneed dat in dunne ringen. Lila bakte beide aan en deed er daarna de eieren bij met melk en maakte er een groot omelet van. Dat werd toen het klaar was in kleinere stukken gesneden. Ik zei: nu de saus. Een klein beetje zoete soyasaus en dan de zoete chillisaus erbij en het gemberpoeder erover en mixen. Toen ik dacht dat het goed was zei Lila: even proberen. Ze nam een theelepel en zei: perfect. Ik zei: dit, het vlees en de noedels en rijst moet voldoende zijn. We liepen terug naar ons huis en deden van beide soorten rijst wat in een bakje en ook de van de noedels deden we een bakje vol. Dat namen we mee naar Lila’s restaurant. Daar vulden we een bakje met omelet en deden er de saus over. Ik zei: nu het vlees nog.
We deden er nog een tweede laag honing over en een derde en wachtten toen tot het klaar was. Hierna lieten we het koelen en sneden het daarna in plakjes. We deden twee plakjes van elk in drie afzonderlijke plastic bakjes en schepten er de uien en het nat over. Het rook geweldig. Ik zei: snij de kontjes er maar vanaf en doe die in drie stukjes. Lila deed het en ik deed wat van het vleesnat met uien erover en gaf Luz, Lila en mezelf ieder een schoteltje en zei: probeer dit maar eens. Alle drie smaakten ze heerlijk. Je kon de rum er nog in proeven en Luz zei: wat een geweldige smaakcombinaties. We sneden de rest van het vlees en ik zei tegen Luz: we weten hoeveel we hebben.
Net genoeg voor iedereen om een plakje van elke soort te hebben, dus blijf er met je tengels van af. Wij gaan eerst terug naar het ziekenhuis. We deden dat en ik vroeg aan een van de verpleegsters om een tray met ziekenhuis bord en deksel. Ze gaf me die en ik deed er het eten van Carla op. Ik zei: kan jij dat zo binnenbrengen bij haar? De zuster keek me lachend aan en zei: weer een grap? Ik zei: maar natuurlijk. Ik liep bij Carla binnen en zei: wij gaan zo meteen terug naar huis. Op dat moment kwam de zuster binnen met het eten en zei ze: hier is je avondeten, geniet ervan. Carla schoof het weg en zei: nee dank je wel, ik heb een lekkere lunch op, die smaak wil ik niet bederven. Ik knipoogde naar Donata en die zei: ik wil wel eens proberen of het eten beter is geworden. Ze trok het bord naar haar toe en deed het deksel eraf.
De lucht verspreidde onmiddellijk door de kamer. Carla keek naar het bord en riep: afblijven, dat is van mij. Ik zei: jammer dan, jij had geen honger en Donata nam haar eerste hap. Dat was tevens haar laatste want Carla trok het bord weg en nam het bestek uit de hand. De zuster stond lachend toe te kijken. Ik vroeg: heb je late dienst? Ze zei: ja tot elf uur. Ik zei: hier heb jij ook wat en ik gaf haar de rest in de bakjes. Ik zei: haal maar een bord en bestek, dan mag je hier mee eten. Ze zei: maar jullie dan? Ik zei als wij straks thuis zijn hebben we hetzelfde. En terwijl die twee zaten te eten zaten Ines en haar crew reeds te watertanden. De zuster zei: wat een smaken, en dat vlees, zoiets heb ik nog nooit geproefd. Ik zei: zoiets heeft nog niemand geproefd. Het is iets nieuws waar we vandaag aan begonnen zijn.
Carla zei: mam, dit moet je proeven en ik zei: nee, dit krijgt ze straks, ik wil jullie oordeel horen. Carla zei: dat zal ik je nu geven. In een woord: fantastisch. Ik vroeg: maar welk vlees vond je het lekkerste. Beide zeiden: het scherp gekruide met de gele paprika en de rode ui. Ik zei: dat wordt waarschijnlijk de winnaar vanavond. Toen Carla haar deel op had liet ze een flinke boer en ze zei: excuseer, maar mijn maag is karton gewend en dit is een aanpassing. De zuster lachte en zei: je hebt gelijk, als je dit kan krijgen, is er weinig wat nog beter smaakt. De arts van eerder die dag kwam binnen en zei: dat is vast geen ziekenhuiseten. Carla zei: jawel hoor, kijk maar het is geserveerd op ziekenhuis borden. Hij zei: ik heb het een keer bij Donata mogen proeven, maar mis deze keer uit. De zuster die nog een stukje vlees over had zei: hier, probeer dit eens.
Hij at het en zei: wow, wat een smaakcombinatie. Ik proef honing, en uien en ik weet niet wat nog meer. Lila zei: de marinade is gemaakt met bruine rum. WAAATTT riep Ines, kom jongens pak je spullen in, we moeten nu naar huis. Toen iedereen de kamer uitliep en alleen Donata en Carla nog over waren riep Carla me naar haar toe. Ze zei: nog bedankt voor mijn straf. Ik zal volgende keer nog brutaler zijn. Ze pakte mijn hand en legde die op haar tietje en kuste me vol op de mond, compleet met tong. Ze zei: ik weet dat je een vriendin hebt, maar waardeer je enorm voor alles wat je voor mij en mijn moeder doet. Ze zei: kom heel even naast me zitten en steek je hand onder mijn dekens.
Ik deed dit en voelde dat ze haar slipje op haar knieen had hangen. Ze pakte mijn hand en zei: maak alsjeblieft even af waar je vanmorgen mee begonnen bent. Ik liet mijn vingers en duim hun werk doen en zag en voelde hoe Carla heftig klaarkwam. Ze zei: dit was beter dan wat mijn vriendje me ooit gegeven heeft. Ik zei: meer volgt. Ze keek me aan en zei: meen je dat? Ik zei: dat meen ik, volgende keer doet JJ het bij je terwijl ik toekijk. Donata zei: en maak je niet druk, JJ weet ook wat ze doet. Ik gaf haar nog een korte tongzoen en zei tot snel lieverd. We reden terug naar huis en daar aangekomen was de tafel reeds gedekt en stond het eten op tafel.
Ik zei: jullie mogen van elke vleessoort een lapje hebben, rijst en noedels zijn er in overvloed alsmede omelet, maar het vlees blijft beperkt en ik wil naderhand jullie oordeel erover hebben. Na het eten was het overduidelijk dat het vlees met de scherpe Allepo peper, de zoete uien en de marinadesaus als meest geliefd uit de serie kwam. Lila zei: dat is goed om te weten. Ze kreeg de vraag waarom de knapperige huid steeds anders smaakte en ze zei: dat is het geheim van de chef. Iedereen keek mij aan en ik zei: sorry, ik was slechts de helper, de chef staat daar en ik wees naar Lila. Lizzy zei: ik ga op onderzoek uit, dit wil ik ook leren koken. Lila zei: tenzij je gedachten kan lezen, zal je het recept nergens vinden.
Na het eten nam ik Anja apart, samen met JJ en zei: ik moet even een serieus gesprek met je aangaan over je dochter. Ze vroeg wat er was en ik vertelde haar wat er gebeurd was in het ziekenhuis. Ik zei: mogelijk heeft dit ook met Donata te doen. Maar ik wil dat je weet wat er gebeurd is. Toen ik het verteld had zei ze: het verbaast me niet. Ze was altijd al vrij in haar doen met haar vriendje. Ik weet dat ze geen maagd meer is maar wil je toch vragen voorzichtig met haar te zijn. Ik zei: dat sowieso maar….. Anja zei: zolang je voorzichtig bent met haar, net zoals je met mij bent geweest, vind ik dat je haar best wat dingen mag leren.
Ik zei: dat wilde ik weten voor ik verder zou gaan. En als ik haar iets leer zal dat zijn in het bijzijn van of JJ, of jezelf en zal Jenna er voor zorgen dat we niet gestoord worden. Het heeft Donata ook erg goed gedaan, een beetje afleiding. Spelen mag, maar neuken, dat voorlopig zeker niet. Anja zei: daar ben ik blij om. Ik zei: het mag niet omdat ze in het chemo proces zit, dan mag er geen vloeistofoverdracht plaatsvinden. Als ze straks aan de beterende hand is zullen wij dit verder bespreken, maar dan niet met drieen maar met vijven. Ik ben best bereid om haar in te wijden in het sexuele leven van een vrouw, maar doe dit enkel met toestemming van JJ, Trudie, Brigitte en jou.
Tot dat jullie er toestemming voor geven mag ze met mij spelen, en zal ik haar helpen, net als JJ om ook haarzelf aan ontlading te laten komen. Anja kwam naar me toe en gaf me een tongzoen en zei: daar vertrouw ik op. Ik vroeg haar: en wat doe je als ze je zou vragen of ik haar een kind mag geven? Anja zei: dat mag, als ze haar scholing heeft afgemaakt, niet eerder. Ik zei: ok, dan weet ik dat en ik keek haar aan en zei: en jij? Ze keek me aan en zei: denk jij dat ik nog zwanger zou kunnen raken? Ik vroeg: waarom niet, maar zou je het willen? Ze keek me aan en zei: als jij fotos wilt blijven maken, moeten we dat misschien maar proberen. JJ leunde naar Anja en gaf haar een tongzoen en zei: je zal het niet berouwen, dat beloof ik je. Het zal je de financiele steun geven die je tot nu toe nog nooit hebt gehad.
JJ vroeg ook: mag Carla ook op de foto? Anja keek haar aan en vroeg: denk je dat ze er goed genoeg voor is? JJ zei: zeker weten, en in combinatie met jou konden het best wel eens hele mooie fotos worden. Ik zei: ik wil er eigenlijk al mee beginnen terwijl ze al haar haren nog kwijt is. Het zou een hele mooie serie kunnen worden. En het wordt een blijvend relaas van wat jullie samen doorgemaakt hebben. Want ik zie aan jou, dat jij het er ook heel moeilijk mee hebt gehad. Anja zei: en nog steeds heb, alhoewel jullie interventie dat een stuk verbeterd heeft en daar ben ik jullie enorm dankbaar voor. Ik keek JJ aan en zei: zullen wij hen meenemen naar Spanje en Portugal voor een weekje R&R?
JJ zei: dat lijkt me een prima idee, maar pas als Carla ver genoeg is. Anja keek ons aan en zei: meen je dat echt? Ik zei: ja, waarom niet, het zal jullie beide goed doen. Ik zei: en dat is eigenlijk alles wat ik bespreken wilde. Nu wordt het tijd voor mij om een gesprek met Donata en Jenna aan te gaan. Voor ik opstond ging de bel en ging Lizzy kijken wat er was. Het waren de fotos voor het fotoboek. Ik stelde een set samen en nam die mee naar Donata. Daar legde ik de fotos uit op hun tafel en zei: jij mag ze rangschikken, en commentaar geven bij elke foto waarvan jij denkt dat dit nodig is.
Terwijl jij dit doet, ga ik even met Jenna praten. Ik zei: Jenna, ik heb zojuist met Anja gesproken en haar vertelt wat er gebeurd is in het ziekenhuis en ik legde uit wat er gebeurd was. Jenna zei: vloeistof contact is niet gezond, zowel voor jou als voor haar. Als jullie met elkaar willen spelen, wil ik daar best in meegaan, maar beide dragen handschoenen om vloeistofcontact te vermijden. Ik keek haar aan en vroeg: stel dat ze mij wil zien klaarkomen, mag dat over haar lichaam? Jenna zei: dat mag, het gaat over vloeistof overdracht van haar naar jou.
Carla moet handschoenen aan om te voorkomen dat zweet uit haar poriën bij jou op je lichaam komt. Je zal je daarna echter moeten douchen om er zeker van te zijn dat er geen chemo bij jou binnen komt. Ik zei: heb jij morgen dienst? Ze zei: ja en ik sta ingeroosterd bij Carla. Ik zei: dan mag jij morgen zorgen dat we een uur niet gestoord worden door wie dan ook. Ze zei: dat kan ik regelen. We sluiten de gordijnen, het licht gaat aan en ik ga op een stoel aan de binnenkant van de deur zitten. We liepen samen terug naar Donata die inmiddels de volgorde had bepaald en bij de betreffende fotos de nodige opmerkingen gezet had. Ik zei: het voorwoord en het nawoord doe ik en alles wordt vertaald in het japans.
Ik dacht als titel voor het boek: Donata, mijn verhaal, mijn vriendinnen en mijn begeleidsters. Donata zei: waarom mijn verhaal? Ik zei: omdat ze de complete documentaire erbij krijgen, ook de opkomende. Ze zei: wow, dat had ik niet verwacht. Ik zei: jij krijgt, samen met je vriendinnen, de begeleidsters, Ines en haar crew elk een boek ervan, net als Carla en Anja. Ze stond op en gaf me een lange tongzoen en zei: zo lief van je. Ik zei: geef me alles mee dan stuur ik het door aan Toyo zodat ze de vertaling kan regelen. Donata vroeg: mag ik er vanavond nog aan werken? Ik zei: natuurlijk. Ik zei: maar ik ga nu terug naar huis, breng het morgenvroeg maar. Vanavond zijn Anja en Brigitte aan de beurt. Donata zei: ik begin een beetje achtergesteld te voelen. Ik zei: dat maak ik binnenkort goed met je ok.