Mijn trip terug in de tijd deel 15

De volgende morgen namen JJ en ik een taxi naar de VP Bank in de Talstrasse 59. Daar had JJ een tijdsreservering gemaakt voor het openen van een bankrekening. Een genummerde bankrekening. We liepen het gebouw in en werden opgehaald door Jungfrau Benziger die ons hielp om de rekening te openen. Tevens vroegen we beide een Mastercard Gold en een Visakaart Gold aan. De dame vroeg waar het merendeel van ons vermogen vandaan zou komen en ik zei: verwacht veel stortingen vanuit Japan. Toen alles geregeld was maakte ik als openingsbedrag 250000 euro over naar de rekening. De vrouw vroeg waar het geld vandaan kwam en ik zei: van mijn fotografie. Ze keek me aan en ik zei: er zit veel geld in verdiend, zeker in Japan. Ze vroeg wat soort fotografie en ik zei: naaktfotografie, en voor je het vraagt, nee geen pornografie. Ik zei: als je wil mag je even op mijn website kijken.

Ze deed dit en zag mijn fotos en zei: wow, die zijn fantastisch, en het geld wat u ervoor vraagt, hoe is dat verdeeld? Ik zei de helft gaat naar het model, de andere helft gaat naar ons. Ik wil echter mijn inkomsten uit Japan buiten de boeken houden. Ze vroeg kan je me een voorbeeld geven? Ik zei: ik heb een jonge vrouw in Lucca gefotografeerd en haar fotos verkocht. Ik heb hiervan 6 fotos geselecteerd en deze als gelimiteerde uitgave online gezet. Binnen 36 uur waren van elke foto 100 exemplaren verkocht. Dat heeft deze vrouw 150000 euro opgeleverd voor 3 uur werk. Ze keek me aan en zei: meen je dat werkelijk, daar moet ik meer dan drie jaar voor werken. Ik zei: en daar heb je ook nog eens voor moeten studeren. Met een lichaam en gezicht als dat van jou, zou jij dat ook kunnen doen.

Ze keek mij blozend aan en ik zei: het zou een mooi neveninkomen kunnen zijn, en je gezicht hoeft helemaal niet herkenbaar te zijn. Je zou ze vanaf de website kunnen verkopen, of wat mijn neveninkomsten zijn, direct naar Japan, daar zijn Europese modellen erg in trek. Die fotos gaan allemaal naar particulieren die het als een kunstvorm zien. Mijn fotos worden over de hele wereld verkocht en ik heb inmiddels twee fotoboeken uitgebracht die na de maximale oplage van 5000 zijn stilgezet. Ze zei: denk je echt dat ik er net zo mooi uit zou zien als deze mensen? Ik zeg: zeker weten. Denk er maar eens over na. Ik heb nog een vraag. Mijn geld wordt gestort naar een eurorekening. Hoeveel euro kan ik per dag maximaal contant opnemen? Ze zei: maximaal 50000 euro. Ik zei dat moet voldoende zijn om mijn modellen te betalen.

Ze keek mij aan en zei: let echter op bij de luchthavens wordt daarop gecontroleerd. Ik zei: dat weet ik, maar bij treinverbindingen niet en jullie liggen mooi centraal. Ik laat mijn modellen hier hun geld ophalen, en met de trein terug naar huis gaan. Dat lost dat probleem op. Ze zei: ik zie dat je je huiswerk gedaan hebt. Ik zei: dat moet ik wel. Ik heb modellen in Frankrijk, Spanje, Portugal, Belgie, Japan, China en Italie. Een mooi model in Zwitserland zou er best nog wel eens bij kunnen. Ze bloosde weer en ik zei: denk er eens over na. Ik vroeg: de H in jouw naam, waar staat die voor als ik vragen mag? Ze zei: Hannelore. Ik zei: een mooie naam voor een mooie vrouw. Als ik volgende keer hier kom om een van mijn modellen te betalen, mag je best een keer komen kijken naar een fotoshoot, dan krijg je een idee hoe het in zijn werk gaat, dat is als je dit zou willen. Ze zei: dat zou ik fijn vinden om dit eens te mogen meemaken. Ik vroeg: zijn wij nu jouw vaste klant?

Ze keek me aan en zei: nee, jullie krijgen waarschijnlijk een senior vermogensmanager aangewezen, ik ben slechts een Junior vermogensmanager. Ik zei: kan jij voor mij even de branchmanager hierbij roepen? Ze keek me verschrikt aan en vroeg: heb ik iets niet goed gedaan? Ik zei: nee hoor, maar ik wil even vijf minuten van zijn tijd. Ze belde en vijf minuten later stond er een man van dik in de vijftig voor ons en vroeg wat hij voor ons kon doen. Ik zei: wij hebben zojuist een genummerde rekening geopend en Hannelore heeft ons uitstekend geholpen. Nu krijg ik echter te horen dat wij door een totaal onbekende vermogensbeheerder bediend gaan worden. Dat is voor mij niet aanvaardbaar. Hij keek mij aan en ik zei: ik wil dat Hannelore onze vermogensbeheerder wordt. Hij keek mij aan en keek naar Hannelore. Hij vroeg: denk je dat je dit voor hen kunt doen?

Ze keek hem aan en zei: dat weet ik zeker herr Drechler. Hij keek ons aan en zei: dan is dat bij deze geregeld. Hannelore wordt jullie contactpersoon bij onze bank. Ik bedankte de man en Hannelore keek mij aan en zei: jij bent wel heel direct. Ik zei: ja en heel eerlijk, dat zal ik ook naar jou toe zijn en ik verwacht hetzelfde van jou. Ze keek mij en JJ aan en zei: ik zal goed voor jullie zorgen en beleggingstips geven. Ik zei: dat zal zeer gewaardeerd worden. Hannelore zei: jullie kaarten en pincodes worden naar jullie huisadressen gestuurd. Ik vroeg: kan dat per UPS in plaats van per gewone post? De kosten betalen wij. Ze zei: ok dat regel ik. Ik zei: als jij nu voor ons nog een taxi kan bestellen dan zou dat fantastisch zijn. Ze deed dit en we namen afscheid van haar en ik zei: tot over een maand.

Dan komen we op een vrijdag en kan je zaterdag komen kijken naar een fotoshoot. Ze zei: daar kijk ik naar vooruit. Ze gaf ons haar kaartje en vroeg of ze thuis nog eens op mijn website mocht kijken. JJ zei: we sturen je de link, zet je prive emailadres even achter op je kaartje, dan krijg je een week van tevoren te horen waar we verblijven. We wachtten even buiten tot de taxi er was en reden terug naar het hotel waar inmiddels alles in de busjes stond. Ik vroeg: iedereen klaar voor deze rit? Lila zei: eindelijk terug naar mijn kinderen. Ik zei: precies zo denk ik er ook over. Ik kan niet wachten tot ik Lizzy weer even kan pesten. Ines zei: ohoh, daar gaan we weer. JJ zei: dat hebben ze beide even nodig. Na de check-in op het vliegveld en na nog eens een iets meer dan een een uur durende vlucht kwamen we aan op Zaventem waar we direct twee busjes huurden om ons naar huis te brengen. Pedro en Lila zouden deze busjes later die dag terugbrengen naar een drop-off punt van Hertz in Antwerpen.

Thuis aangekomen rende ik naar boven om te kijken hoe het was. Ons kleine Chinese meisje zag me en rende naar me toe en sprong me om de nek en kuste me uitbundig. Toen we uitgezoend waren streelde ik haar buik en vroeg ik: hoe is het met mijn kindje? Ze zei: goed, maar moet extra aandacht hebben. Ik hoorde de slaapkamerdeur opengaan en moeder en Stella naar buiten komen met daarachter een horde rennende en schreeuwende kinderen. PAPA PAPA klonk het en mijn meisjes renden naar me toe. En toen JJ boven was, was het feest compleet. Pedro en Lila zetten hun spullen weg en al vrij snel daarna was iedereen boven. Op Ines na. Ze zat halfweg de trap en had tranen over haar gezicht stromen. Ik liep naar haar toe en vroeg: nog te zwaar? Ze zei: de trap is vrij stijl en ik kom steeds met mijn verbrande arm tegen de trapbekleding. Ik zei: sorry, daar had ik niet aan gedacht. Ik schepte haar op en droeg haar naar boven.

Lizzy was inmiddels naar beneden gegaan en tilde met Pedro de stoel naar boven. Ik zei: dat is niet volgens afspraak. Die blijft voortaan beneden staan. Lizzy zei: sorry baas, ik wist niet…. Ik zei: dat is ok, ik had het je nog niet verteld. We gingen eerst een uurtje zitten om de verhalen te vertellen waarna Donata vroeg of er iemand zin had om mee te gaan naar het ziekenhuis. De crew van Ines stond direct op, net als Jenna die de kinderen inmiddels bij Pearl had achtergelaten. Ik keek JJ aan en die zei: mag ik gewoon morgen gaan, samen met jullie, ik ben kapot van al dat reizen. Ik zei: dat is ok schat, ik denk dat dit ook meer dan genoeg is voor vandaag. Ik zei tegen Donata: heb je haar camera en laptop bij? Jenna zei: ja, die heb ik. Ik zei: in dat geval, laten we dan maar eerst even gaan. We reden naar het ziekenhuis waar Jose op ons stond te wachten. Ik had haar opgebeld vanuit ons eigen busje. We gingen naar de afdeling toe waar iedereen enthousiast stond te klappen toen Donata binnen kwam.

Ze zei: jullie krijgen allemaal de groeten van de paus. Er was deze keer geen man of vrouw die twijfelde aan haar woorden. Op de centrale gang hing nu een tweede en derde frame met daarin de fotos van haar eerste bezoek aan de paus en in het derde frame de facebook post van de paus, met daaronder de nieuwste fotos. Ik zei: dat is mooi gedaan. Het afdelingshoofd zei: we zijn zo trots op haar dat we de kamer waar laptops gebruikt mogen worden omgenaamd is naar de Donata kamer, compleet met naamplaat op de deur. Donata kleurde ervan en hij zei: met wat jij voor ons gedaan hebt, is dat het minste wat we kunnen doen. Er worden op dit moment mensen uit het buitenland hiernaartoe gestuurd voor hun genezing. Ik zei: ik ben blij.

Hij ging verder en zei: deze afdeling was altijd een beetje een ondergeschoven kindje, maar door de serie die jullie uitgezonden hebben zijn we nu veel bekender, is ons budget opgehoogd en staan we nu door heel Belgie bekend als HET centrum voor mensen met leukemie. Ik zei: ik ben blij voor jullie en ben trots op het feit dat jullie Donata zo geholpen hebben en dat dezelfde zorg ook voor Carla aanwezig is. Hij zei: de zorg is voor iedereen hetzelfde. Ik vroeg: mogen wij gebruik maken van de Donata ruimte en de aangrenzende ruimte. Hij zei: maar natuurlijk mogen jullie dat. We liepen naar de ruimte en even later werd Carla, bijgestaan door Anja de ruimte in. Ik vroeg: niet in bed? Ze zei: ik probeer daar zo veel mogelijk uit te blijven. Jenna zei: denk eraan, je lichaam is nog zwak, ga niet te ver. Anja zei: dat zeg ik elke keer tegen haar. Maar ze heeft haar eigen willetje. Jenna zei: dat gaat ingaande morgen veranderen. Ik ben terug en ga haar dagelijkse routine goed in de gaten houden.

Donata zei: ohoh Carla, nu ga je leren waar ik mee moet leven. Jenna keek Donata aan en gaf haar een kusje en zei: het is voor haar gezondheid dat ik haar als een havik ga bewaken. Carla had haar laptop bij zich en Jenna zei: om te beginnen ga ik die wegnemen bij je. Die is niet goed voor je en Jenna gaf hem aan Anja met een knipoog. Ze zei: en die camera, die gaat ook naar je moeder. Carla gaf ook die aan haar moeder en Jenna gaf haar de nieuwe laptoptas en camera. Ze zei: deze zijn beter, en nu kan je moeder ook een oogje in het zijl houden en hoeft ze niet elke dag hier te zijn. Donata zei: nee, die taak ligt nu bij mij.

Carla zei: ik ben zoooo blij dat jij weer terug bent. Roddelen gaat een stuk makkelijker zo. En ik wil ALLES horen wat er gebeurd is op jullie trip, en deze keer niet via computer, maar in levende lijve. Jullie hebben vast veel meer meegemaakt dan wat ik tot nu toe gehoord en gezien heb. Ik zei: ja en ik heb heel veel fotos waar je door mag kijken, maar niet alles is geschikt om aan je moeder te laten zien. Anja keek mij aan en ik zei: nee, sommige dingen zijn niet aan ouders toevertrouwd. Ik zei: maar voor we verder gaan, en ik pakte een roltafeltje en zette dat voor haar. Jenna verliet de ruimte en kwam vijf minuten later terug met een bord vol eten en zei: dit smaakt niet naar karton.

Het hoofd van de afdeling kwam kijken en zei: ik rook de geur van goed eten op de gang, die ben ik gevolgd, en dan kom ik hier uit en zie ik een patient die geen ziekenhuis eten heeft. Hier met dat bord. Carla had haar vork in de handen zei: als jij zo naar de eerste hulp wilt met een aantal gaten in je hand, dan moet je dat vooral proberen. Jenna zei: goed zo meisje, dat is jouw eten, laat het je niet afnemen. Het hoofd keek Carla zielig aan en Carla zei: ok, je mag twee hapjes hebben, de rest is van mij. Hij nam zijn twee happen en ging voor een derde en Carla zei: twee happen, geen drie. Het hoofd zei: en dat gaat vanaf vandaag vaker gebeuren? Donata zei: elke dag, de broodmaaltijden zijn nog te doen, maar het warme eten…. smaakt naar karton zei het hoofd, dat hoor ik elke dag.

Ik zei: als je meer van dit eten wil, er is een restaurant waar jullie al eens eerder geweest zijn. Hij zei: ja, maar dat is al anderhalve week dicht. Ik zei: dat klopt, de eigenaar was met ons mee, maar vanaf overmorgen is het gewoon weer open. Hij zei: het concept wat jullie daar hebben is zo vreemd, maar zo goed, je leert mensen kennen van diverse etnische groepen en levensstandaarden. En iedereen praat gewoon met elkaar. Je stelt jezelf voor, voor de maaltijd en tijdens het eten praat je gewoon met elkaar. Vaak dat koppels die samen binnengekomen zijn, tijdens de maaltijd van plaats wisselen met anderen om met totaal vreemden te kunnen praten. Wat een pracht concept. Er is niemand die zich groter voordoet dan hij is, je bent gewoon een persoon, niet een directeur of chirurg of bouwvakker, nee je bent gewoon een mens die een maaltijd deelt. Ik zei: nog een paar maanden, dan zal het vermoedelijk sluiten. WAAATTT zei hij en ik zei: we gaan kijken of we het pand ernaast ook kunnen kopen, zodat we de zaak een keer zo groot kunnen maken.

We praten nu om te kijken of we er ook live muziek bij kunnen doen voor na de maaltijd, niets storends, maar net genoeg om de stille momenten te kunnen voorzien. Hij zei: mijn vrouw en ik zijn er nu vier keer geweest en hebben nog geen stil moment meegemaakt. Ik zei: ik ben blij dit te horen. Liana had deze clip opgenomen en zei naderhand: dit moet Lila zien. Ik zei: ja, dat zal haar goed doen. Intussen had Carla het merendeel van haar maaltijd op en er was nog wat over. Ze zei: hier mam, proef dit maar eens. Anja deed dat en zei: WOW, wat een smaakcombinatie. Ik zei: klaargemaakt door ons Chinese hulpje. Carla zei: die jij zwanger hebt gemaakt? Ik zei: precies die. Carla zei: geef haar mijn complimenten maar. Ik keek Anja aan en vroeg: moeten wij nog even ergens over praten? Ze zei: ja graag, maar wel ergens waar niemand het hoort. Ik zei: dan gaan we even naar de kamer van Carla, daar is niemand.

Ik zei: Carla, we zijn zo terug. Eenmaal in de kamer met Anja zei ze: ik wil het doen, maar alleen met jou erbij, niemand anders. Ik zei: normaal is mijn vrouw erbij, om achteraf geroddel te voorkomen. Ze zei: ok, dan jullie samen, waar wil je het doen? Ik zei: ik zoek een mooi rustig plekje op in het bos. We zullen het over de grens in Nederland doen, zou iemand ons daar zien, dan zijn het in elk geval geen bekenden van je. Ik vroeg: wil je de fotos ook lokaal verkopen, of enkel in Azie? Ze zei: dat laatste graag. Ik zei: ik ga straks even een geschikte plek zoeken, en dan gaan we rond zes uur in de morgen, dan is er nog niemand. Ik zei: als ik iets geschikts gevonden heb komen wij je om half zes ophalen, ik vind wel een geschikte plaats hier in de buurt. Kan je elke dag? Ze zei: als ik weet welke dag, kan ik met mijn baas regelen dat ik een paar uur vrij mag nemen, als we rond tien uur terug kunnen zijn is het geen probleem.

Hij heeft mij de laatste paar weken al op ziekenverlof gezet en ik ga toch elke dag om hem te helpen met werkzaamheden. Ik zei: dat laat karakter zien. Ik zei: laten we afspreken dat ik je vanavond bel als ik tijd gehad heb om wat dingen uit te zoeken. Ze zei: prima. Ik wacht je telefoontje af. Toen we uit de ruimte waren en terug bij Carla belde ik JJ en vroeg: kijk eens of je een geschikte plek kan vinden voor een fotosessie, ergens net over de grens, in een bosrijk gebied. Ze vroeg me een woord: Anja? Ik zei: precies, ze heeft de knoop doorgehakt. Ik heb gezegd dat jij erbij zal zijn, en misschien zal jij ook uit de kleren moeten, ze is nog steeds een beetje bang. JJ zei: je weet dat ik daar geen problemen mee heb. Ik ga wel even een mooie plek opzoeken. Ik heb al iets in gedachten maar moet even op google maps kijken of er ook water aanwezig is. Ik zei: prima, ik spreek je straks wel. Ik zag Ines nu ook met de moeder van Carla praten en zag dat ze midden in een interview zat en besloot even buiten te wachten. Daar was ook Jenna.

Ze keek me aan en zei: ik heb hier hele goede herinneringen aan. Ik keek haar aan en vroeg: wil je die nog ophalen? Ze keek me geil aan en zei: nou, dat zou wel lekker zijn. Ik wenkte naar Donata en ze kwam even naar buiten. Ik zei: houden jullie hen een half uur bezig, Jenna en ik moeten nog een klusje doen. Donata keek me aan en zei: toch niet weer een kutklus? Jenna knikte ja en Donata zei: ok, ik zorg wel dat ze hier blijven, vergeet niet de lamp boven de deur aan te doen. Jenna en ik gingen de kamer van Carla in en begaven ons naar de badkamer. Daar aangekomen zei Jenna: net als vorige keer, tegen de muur, met de douche aan. Ik vroeg: heb je je washandje klaar?

Ze knikte ja, deed de lamp boven de deur aan en sloot de badkamer deur. Ze had haar kleren snel uit en ik die van mij ook. Ze zei zacht: laat me die pik van je nog maar eens voelen. We neukten bijna twintig minuten waarbij Jenna twee keer klaarkwam tot we tenslotte beide tegelijk klaarkwamen en ik haar kutje vulde. Ze begon me passievol te kussen en zei: een tong is lekker, een dildo is lekker maar er gaat niets over een echt stuk vlees. We kleedden elkaar aan en verlieten de badkamer en liepen naar de ruimte buiten de mediaruimte. Donata zag ons met natte haren en stak haar duim op. Ik deed hetzelfde. Ines zag het ook en zag onze natte haren en schoot in de lach.

Ze zei: even stoppen met filmen. Anja vroeg wat er gaande was en Ines zei: zie je die twee daarbuiten? Anja keek naar ons en zei: ja, wat is ermee aan de hand. Ines zei: kijk eens naar buiten. Anja deed het en Ines vroeg: regent het buiten? Anja zei: nee, het is kurkdroog. Ines zei: kijk eens goed naar die twee daarbuiten, als het niet regent, waarom zouden ze dan beide natte haren hebben. Donata zei: ik weet wel waarom, die twee hebben staan viezerikken onder de douche. Carla schoot in haar lach en Anja zei: zoiets kan toch niet in een ziekenhuis. Donata zei: ik heb dit al eens eerder gezien. Anja zei: hierover zou geklaagd moeten worden. Carla zei: mam, doe niet zo preuts, ze zijn beide volwassen en weten wat ze doen, en als ze ervan genoten hebben, wie ben jij dan om er over te klagen.

Zolang ze het niet op mijn bed gedaan hebben en mijn lakens nat achter gelaten hebben, vind ik het ok. Pedro keek ons lachend toe en stak zijn duim op. Hij zei: dat is nu typisch Gerrit. Anja schudde haar hoofd en zei: hoe kan hij in godsnaam zijn relatie in stand houden met zijn vrouw. Vrouwen zei Ines en dat doet hij perfect. Hij heeft de afgelopen week anderhalve week met 9 vrouwen en een man doorgebracht en ik durf te wedden dat er niet een vrouw is die geklaagd heeft dat ze ook maar iets tekortgekomen zijn. Sterker nog hij heeft het zelfs voor elkaar om ook nog een vier of vijftal van deze vrouwen zwanger te maken, inclusief mezelf en mijn zus. Anja zei: hoe is het in godsnaam mogelijk.

Ines zei: in Napels heeft hij in een klooster, hetzelfde klooster en de aangebouwde school waar Carla mag gaan studeren, in tijd van een kleine drie uur, alle matrassen van het kloosterhuis weten te vervangen door nieuwe hotelmatrassen en kussens. Gewoon als tussendoortje en net als met de laptop en camera voor Carla er geen cent voor hoeven uitgeven. Ik heb zoveel bewondering voor die man, dat als hij geen vriendinnen had gehad, hij met mij getrouwd zou zijn. Amika zei: en anders ik wel. Als je straks niets te doen hebt moet je eens meekomen om bij hem te gaan eten. Dat vindt hij vast erg leuk, en dan kan je hem beter leren kennen.

Anja zei: denk je echt dat hij dat niet erg vindt? Donata liep naar de deur en zei: Gerrit, kan Anja vanavond komen eten? Ik zei: ja hoor geen probleem, ik bel Lizzy wel dat ze wat extra klaarmaakt. Ik pakte mijn telefoon en belde Lizzy en vroeg: voor hoeveel man heb je eten klaargemaakt? Ze zei: genoeg voor 25 man, wat er over is gaat de vriezer in voor Carla. Ik opende de deur en zei: er is genoeg eten voor 25 man volgens Lizzy en de rest is voor Carla. Carla keek mij aan en zei: eindelijk weer fatsoenlijk eten. Ik zei: Jenna brengt elke dag voor jou en haarzelf mee. Dan kunnen jullie gezellig samen eten. Donata zei: en de artsen en het verplegend personeel jaloers maken.

Carla zei: vinden jullie het erg als ik ga liggen, ik begin nu echt moe te worden. Donata zei: ok iedereen naar buiten, ik moet Carla nog wat laten zien voor we gaan. Donata zei: jij ook moeder, dit is meidenpraat, geen volwassenen. Anja zei: ok, ik snap het. Toen iedereen weg was zei Donata: je moet zijn laatste fotos zien, maar hierover je mondje dicht. Geen woord hierover anders laat ik je nooit meer iets zien. Carla zei: van mij hoort niemand iets. Donata liet de fotos van de boerderij zien en Carla zei: mooi, heel mooi, maar waarom mag ik hier niet over praten? Donata zei en wees naar een foto waar Bianca op stond en een waar Franca op stond.

Ze zei: dit is Franca, ze is nu zwanger van Gerrit, ze is een meisje van onze eerste schoolreis en dit is Bianca, ze was begeleidster. Beide zijn nu zwanger. Carla keek Donata aan en die zei: en nu ga ik je de schokkende fotos laten zien. Op die school, en in het klooster gebeuren dingen die je niet zou verwachten. Op de school zelf, dat een meideninternaat is, worden met regelmaat ’s avonds jongens binnengesmokkeld. Maar wat er in het klooster gebeurt, nogmaals dit mag niet naar buiten komen. Ik heb gehoord bij een gesprek tussen Gerrit en JJ dat er twee nonnen zwanger zijn en heb de laatste serie fotos gedownload van de server. Donata opende ze en ze gingen er snel doorheen en Carla vroeg: zijn dit echte fotos, of is dit een scenario. Echte fotos zei Donata en de twee zusters die achter moeder-overste lopen zijn zwanger.

Oh mijn god zei Carla, en hier worden fotos van gemaakt. Donata zei: en er gebeuren nog veel ergere dingen daar. Als een student slechte punten haalt en dreigt te blijven zitten, dan moet de moeder komen en zich zwanger laten maken. Het kind dat daaruit voortkomt krijgt gratis scholing als ze oud genoeg is. Franca heeft een zus die sprekend op het kind van Jenna lijkt, dat is omdat beide dezelfde vader hebben. En toch staat deze school als een van de meest prestigieuze scholen van Italië aangeschreven. Zo zie je maar dat niets is wat het lijkt, maar jij hoeft je daar niet druk om te maken, jij studeert met modules vanuit Belgie, maar het diploma is veel meer waard dan een Belgisch diploma.

Het laat zien dat je ervaring hebt met internationale scholing. Je Engels zal een stuk beter worden. Dus laat wat ik je verteld heb en heb laten zien, je niet minder om de school gaan geven. Het onderwijs en de ondersteuning is perfect geregeld. Alleen de extra zaken die er gebeuren zijn wat vreemd. Carla zei: ik ga proberen te vergeten wat je me hebt laten zien, alhoewel de fotos best mooi waren. Donata zei: nu ben je op de hoogte van het laatste nieuws en kom ik morgen je facebook bekijken en dat van mij updaten. Tot morgen lieverd, en mondje dicht ok? Carla zei: ok, tot morgen. We vertrokken in het busje naar huis en daar werd Ines toch weerde trap op gedragen door Gerrit. Pedro en Liana namen de rolstoel mee. Anja kwam boven aan en zag de hele woonkamer vol met kinderen.

Ze keek naar JJ en die zei: allemaal van hem, vier wonen er aan de ene kant naast ons en vier wonen er aan de andere kant van ons. Ze legde uit wie bij wie hoorde en ik hoorde mijn kleintjes gillen PAPA PAPA en ze kwamen op mij afgerend. Ik zei: voorzichtig meisjes, dat je niet valt. Lizzy had genoeg eten gegeven aan Pearl om daar in huis iedereen te voorzien en had hetzelfde gedaan voor het huishouden van Lila en Luz. JJ zei: vanavond zijn jullie welkom, maar dan zonder kinderen. Sachiko kwam aangerend met haar potje en ik zette haar op haar potje, een halve minuut later stond ze op. Ze had geplast. Ik streelde haar haren en zei: goed gedaan meisje. Ik riep: Michiko, moet jij op je potje? Ze schudde nee. Brigitte en Trudie zetten hun kindjes op het potje en beide deden hun nummer een en die van Trudie zelfs nummer twee.

Beide werden beloond met omhelzingen en kusjes. Ik zei: zo nu mogen ze nog even spelen, dan eten en nogmaals op de pot en dan is het bedtijd. Anja liep onze keuken in en zei: geen wonder dat jullie eten zo goed smaakt, wat een keuken. Lizzy keek achterom en zei: en wat een kok. Ik liep naar haar toe en Lizzy vroeg: baas wil even aan mijn tietjes zuigen? Ik zei: nee Lizzy, we hebben een gast hier en ik tikte haar zacht op haar kont. Anja zei: het gaat hier wel allemaal lekker losjes, of niet dan? Ik zei: we doen wat we willen hier. Cara kwam binnen en zei: ik heb hier de verzendbewijzen voor je fotos oh en er staan weer een paar dozen fotos klaar.

Ik zei: dan gaan we daar morgen mee aan de slag. Ga maar gauw thuis eten, dan gaan we straks gezellig hier zitten. Ze zei: gaan we dan fotos kijken? Ik zei: ja we gaan wat fotos kijken, niet allemaal, maar wel een aantal. Ik heb de mooiste eruit gehaald voor vanavond. Ik belde Liesje op en vroeg haar vanavond even langs te komen, in haar eentje voor wat besprekingen. Ze zei: prima, moeder en Juuls letten wel op de kleine. Ik zei: ok, tot straks. Ik begon de tafel klaar te maken voor ons avondmaal en terwijl ik dit deed ging mijn telefoon. JJ nam op en het was Toyo. Ze vroeg of ze mij even kon spreken. Ik nam de telefoon over van JJ die verder ging met de tafel te zetten. Toyo zei: ik heb vandaag je zending binnen gekregen wat een fantastische fotos. Ik zei: ik ben blij dat je ze goed vindt. Ze zei: goed vinden is een tekortdoening. Oh, en dan die twee fotos van je vrouw, helemaal geweldig. Die worden vandaag nog geframed en opgehangen, een in elke winkel.

Diegene die de fotos gezien hebben waren allemaal dolenthousiast. Verwacht maar meer orders. Ik zei: weet je nog die ene foto die ik je gestuurd heb in die stal? Ze zei: ja wat is daarmee? Ik zei: dat is een foto uit een serie van 63. Deze serie wordt op A4 afgedrukt en ingebonden in boekvorm. De vraagprijs daarvoor wordt 10000 euro. Je krijgt er een certificaat bij voor het hele boek. Laat maar weten of je interesse hebt. Ik stuur een exemplaar naar je toe voor bezichtiging. Als je het niet wil, dan gaan ze op de website verkocht worden. Toyo zei: hou dat maar af en stuur me dat ene exemplaar maar zodat ik het aan wat mensen kan laten zien. Ik weet zeker dat ik er kopers voor vindt. Ik zei: dit boek is een zeer gelimiteerde uitgave van slechts 50 stuks. Er komen daarna geen herdrukken meer, dus je hebt een unicum.

Je kan de individuele fotos uit het boek bijbestellen tegen normale prijzen. Ze vroeg: en wat als ik meer kopers heb? Ik zei: dan hebben de eerste 50 geluk gehad en mist de rest uit. Ik zei: ik neem contact op zodra ze klaar zijn, morgen ga ik met je andere fotos aan de gang., nu ga ik ophangen, want mijn eten wordt koud. Na eerst de kinderen gevoed te hebben aten we een heerlijke maaltijd en daarna was het pottytime voor de kinderen. Na een paar nummer twee drukwerken en ook nog nummer een erbij, werden de kinderen beloond met knuffels en mocht Lizzy ze daarna naar de slaapkamer brengen waar ze nog een klein uurtje speelden en daarna zelf in hun bedjes kropen en gingen slapen.