De volgende morgen, na ons ontbijt genuttigd te hebben gingen we naar het Vaticaan. We hadden de afspraak gemaakt met de eigenaresse van het pand, Sara Greffi Di Toro, dat we pas om vier uur die middag hoefden uit te checken en lieten alles ingepakt staan zodat we het enkel nog in de bus hoefden te zetten. We gingen met de complete groep naar het St. Pietersplein waar we eerst volop fotos maakten en filmden. Na een klein uur gingen we het Vaticaan zelf binnen, na eerst door de beveiliging gegaan te zijn. Donata zei: ik wil dat we ook hier kaarsjes wegzetten voor Carla. JJ zei: daar ben ik het mee eens en wederom werden er 13 kaarsen weggezet in de vorm van letter C waarna ieder hun weg ging binnen de kerk.
Donata liep overal rond en maakte zoveel mogelijk fotos. Ze liep naar de plek waar ze de vorige keer werd meegenomen naar de paus, echter voor ze dat deed kocht ze nog 13 hangers van hetzelfde type die ze vorige keer van mij gekregen had. Ze kwam aan bij de lift waar ze tegen een bewaker aanliep. Hij keek haar aan en zei: ik herken je, jij bent het meisje wat al eerder bij de paus is geweest. Donata zei: dat klopt en ik heb nu medailles gekocht voor iedereen die mij geholpen heeft. Denk je dat het mogelijk is dat de paus deze voor mij wil zegenen? De man sprak even in zijn intercom en zei toen: kom maar even mee. Een kwartier later stond ze wederom oog in oog met de paus en deed ze haar verzoek. Ze had haar camera aan een van de persfotografen gegeven en liep met de medailles naar de paus.
Ze zei: ik ben beter verklaard, maar zou graag degenen die mij geholpen hebben willen bedanken door hen een medaille te geven die door u gezegend is. De paus zei: ik ben blij dat mijn gebeden je geholpen hebben. Hij zag het kind van Donata en vroeg: is dat jouw baby? Donata zei: ja, dat is mijn kind. Hij keek Donata aan en vroeg: waar is jouw hanger? Donata zei: die heb ik gegeven aan een meisje dat dezelfde ziekte heeft als mij, ze wordt behandeld in hetzelfde ziekenhuis als waar ik in lag. De paus maakte een kruisje op het hoofd van de baby van Donata en zegende de medailles. De persfotograaf maakte overal fotos van en uiteindelijk vroeg de paus: denk je dat ze het gaat redden?
Donata zei: met help van de kerk, van U en van mij moet dat lukken. Hij zei: ik zal voor haar bidden. Donata zei: mag ik een brutale vraag stellen? Hij zei: dat mag, maar ik weet niet of ik daar antwoord op kan geven. Donata vroeg: zou U of uw medewerker een berichtje op Facebook van dit meisje kunnen zetten. De paus keek haar aan en zei: denk je dat dat zou helpen? Donata zei: het zou een enorme boost voor haar geven. De paus zei: wat is haar naam? Donata gaf haar de naam en de paus zei: ik zorg ervoor, zal vanavond ook voor haar bidden, maar nu moet ik echt verder want ik heb nog meer bezoek. Donata bedankte hem en hij gaf haar nog een kruisje op haar voorhoofd.
Donata kreeg haar camera terug en de beveiliger zei: het gebeurt maar zelden dat iemand de paus meer dan eens te zien krijgt. Donata zei: jullie hebben mij en Carla erg blij gemaakt. Mille Grazie. Ze werd teruggebracht naar de kerk waar ze niets zei tegen de mensen, maar heimelijk lachte. Ik keek haar aan en vroeg: wat is er met jou gebeurd. Donata zei: ik heb hele mooie fotos gemaakt die ik jullie straks wil laten zien, nog voor we verder gaan. Toen iedereen bij elkaar was, gingen we eerst lunchen en daarna terug naar het appartement, waar Donata haar laptop opende en op de pagina van Carla ging kijken waar een berichtje in het Italiaans stond van het Vaticaan.
Donata nam haar laptop mee naar een slaapkamer en zei: graag even niet storen. Ze zette een verbinding op met Carla en kreeg haar dienstdoende zuster aan de lijn. Ze zei: ik denk niet dat je Carla nu moet storen, ze voelt zich erg slecht. Donata zei: ik weet zeker dat ze zich beter voelt als je me haar nu even aan de computer geeft. Carla werd met bed naar de andere kamer gereden. Ze kwam aan de laptop en zei: ik voel me erg beroerd, kon dit niet wachten. Donata zei: nee, dit moet je nu even lezen. Er staat een bericht op facebook voor je, en voordat je denkt dat het een bullshit bericht is, laat me je vertellen dat het echt is. Je kan de tekst selecteren en met google translate vertalen. Carla opende facebook, zag het bericht en vertaalde het. Ze zei: hoe kan dat nou weer? Donata zei: ik heb je toch verteld dat ik mensen ken. Nou dat is er een van. Ik ben vandaag nog een keer bij hem geweest en heb hem gevraagd om voor jou te bidden. Vanavond stuur ik je de fotos.
Carla zei: hoe weet ik dat het geen fotos van twee jaar geleden zijn? Donata zei: toen had ik nog geen kind en zag ik er heel anders uit. Carla zei: wacht niet te lang, mijn moeder komt zo op bezoek. Ik zei over 10 minuten heb je ze en mag je ze op je facebook zetten. Ze verbrak de verbinding en liep terug de woonkamer in en zei: Gerrit, upload mijn fotos eens even. Hij deed dit en streamde zijn laptop naar de tv. We keken door een paar honderd fotos en kwamen toen uit bij de fotos van de paus. Iedereen zat met open mond te kijken. In de tussentijd gaf Donata aan iedereen een medaille van het Vaticaan en zei: hier kan je zien dat ze door de paus gezegend zijn, ook de foto dat ze en haar dochter een kruisje op het voorhoofd kregen en zei Donata: de paus, of zijn directe medewerker heeft een berichtje op facebook van Carla gezet.
De vraag kwam direct: maar hoe, en waar? Donata vertelde wat ze gedaan had en zei: ik kon het toch vragen, wie niet vraagt, die niet wint. Ze zei: kan jij deze fotos even doorsturen naar Carla, ik heb het haar zojuist verteld. Ik verzond de fotos met Wetransfer en JJ was naast Donata komen zitten en zei: waarom heb je ons niet gevraagd? Donata zei: omdat ik niet denk dat de paus het met jullie leefgewoontes eens is. En omdat dit een persoonlijke missie van mij voor Carla is. Een kwartier later belde Anja of Donata even online kon komen. We zaten allemaal om haar heen toen dat gebeurde. Anja zei: je hebt haar zo enthousiast gemaakt, hoe heb je dit in godsnaam voor elkaar gekregen en Donata zei: ik heb vrienden in hoge plaatsen. 2 van de artsen van Carla stonden erbij en een van hen zei: ik snap er geen bal van, jij loopt gewoon bij de paus binnen alsof het familie is.
Ik zei: en voor de ongelovigen onder jullie: als je kijkt op de exifdata van de foto kan je zien waar, datum, hoe laat deze genomen zijn. De arts zei: er is niemand die hier aan twijfelt, mogen wij deze fotos ook hebben? Donata zei: ze zijn voor Carla, vraag het maar aan haar. Carla zei: natuurlijk mogen jullie die hebben. De arts zei: die komen bij ons certificaat te hangen, samen met een printscreen van het bericht wat er naar Carla gestuurd is. Wij zijn zo trots op je Donata. Anja zei: ik begrijp het nog steeds niet, dus jij bent gewoon naar hem toe gegaan? Donata zei: nee, ik ben naar de lift gegaan waarmee wij vorige keer naar zijn appartement zijn gegaan, de bewaker daar herkende me en heeft met iemand staan praten en zo ben ik er binnengekomen, tussen andere bezoeken door. Carla zei: meid, je bent geweldig, dat is alles wat ik hierover kan zeggen.
Donata zei: ik hoop dat ik je wat opgemonterd heb. maar nu verbreek ik de verbinding, want we vertrekken nu naar mijn ouderlijk huis. Liana had zoals gewoonlijk alles weer op film gezet en nam ook nog een tiental seconden opname van de facebookpagina van Carla. Jenna kuste Donata en zei: ik baal dat ik hier niet bij was, maar ben enorm trots op je. Ik zei: en met jou Jenna, balen wij allemaal dat we dit gemist hebben. Jenna zei: en die laatste twee medailles? Donata zei: die zijn voor onze kinderen. Ik deed mijn medaille af en gaf die terug aan Donata en zei: deze is voor jullie derde kind. Donata keek me trots aan en zei: wat ben jij toch een geweldige vader.
We verhuisden naar de bus om de trip naar Napels te maken. We gingen via de A1 naar Napels waar we bijna drie uur later aankwamen bij het ouderlijk huis van Donata. Onderweg zei ik tegen Donata en Jenna: misschien moet je de fotos van het Vaticaan naar je ouders sturen, wellicht gaat je vader dan wel anders denken als hij ziet dat Donata bij de paus is geweest. Jenna zei: nou dat is een goed idee. Ze zette de fotos over op haar telefoon en stuurde die naar haar moeder en zei: laat je man deze fotos maar zien en laat hem dan nog maar eens zeggen dat onze relatie niet goed is. Ze kreeg direct antwoord van haar moeder. Is Donata echt weer bij de paus geweest? Jenna texte terug: ja, je kan haar baby toch ook zien. Oh mijn goede god was het antwoord van haar moeder. Wat zal je vader hiervan verschieten.
Daar bleef het bij tot later die avond. We arriveerden op de boerderij en werden weer hartelijk ontvangen. Donatella vroeg hoe de trip geweest was en Jenna vertelde wat er was voorgevallen bij haar thuis. Ze zei: shit, ik ben vergeten de fotos door te sturen naar Leandra. Welke fotos vroeg Donatella. Jenna zei: die van Donata en de paus. Donatella zei: die heeft ze vast al gezien op de facebookpagina van Donata. Jenna zei: nee, deze heeft ze nog niet gezien, deze zijn van vanmorgen. WAAAATTTT klonk het uit de mond van Donatella en Emilio tegelijk. Donata zei: ja, ik heb hem nog een bezoek gebracht en hem laten zien hoe het met me ging. Ik opende de laptop en liet de fotos zien.
Zowel haar vader als haar moeder sloegen direct een kruisje. Donatella omhelsde haar dochter en zei: dat gebeurt niemand, en jij, jij wordt zomaar binnengelaten? Donata zei: ja, hij is mijn vriend, en heeft nu ook Carla als facebook vriend. Emilio zei: het wordt met de dag gekker. De paus op facebook. Ik zei: eigenlijk is dat een hele goede manier om de jeugd naar de kerk te trekken. Emilio zei: zo had ik er nog niet over nagedacht. Ik zei: maar laat me deze fotos ook even doorsturen naar mijn moeder. Ik verstuurde ze en kreeg vijf minuten later mijn moeder op het scherm. Ze zei: wat is dit nu weer. Ik zei: Donata is in haar eentje naar de paus gegaan om hulp te vragen voor Carla.
OH MY GOD was het antwoord van mijn moeder, hoe haalt ze het in haar hoofd, zoiets doe je toch niet. Donata zei: we waren er toch, dus ik dacht, ik probeer het gewoon en het is gelukt. Moeder zei: meisje, weet je hoe speciaal je bent? Donata zei: daar begin ik achter te komen. Moeder zei: er zijn staatshoofden die maanden op een audiëntie moeten wachten, en jij loopt erbinnen alsof je kind in huis bent. Zo voelde ik me ook zei Donata. Ik keek intussen Donatella aan en zei: we blijven nog twee of drie nachten en vliegen dan terug. Ze keek me aan en zei: heb je het hotel al geboekt? Ik zei: shit, helemaal vergeten. Nu zullen we de bedden moeten verdelen. Ik kom tussen jou en Emilio liggen. Ik aan een kant en Pedro aan de andere kant. Ik zag Pedro al lachen en zei: nee moeder, we hebben hetzelfde hotel als we eerder hadden. Maak je niet druk, maar na al dat gewone eten wat we gehad hebben, kunnen we wel weer eens wat van jouw pasta gebruiken.
Donatella keek Lila aan en zei: zullen we dan maar beginnen? Ik zei: voor je begint, kan jij eerst de arts van Donata bellen en vragen of we hem morgen kunnen bezoeken? Donatella belde direct en kreeg te horen dat hij een volle dag had. Ze zei: mag ik hem even aan de telefoon? Het is belangrijk, het gaat over een van zijn patienten. Ze kreeg de arts aan de telefoon en zei: ik heb begrepen dat je morgen een volle dag hebt, maar Donata is hier en zou je graag willen bedanken voor wat je voor haar hebt gedaan. Hij zei: daarvoor maak ik plaats, mijn laatste afspraak is om drie uur morgenmiddag, daarna mogen jullie gerust langskomen.
Donatella zei: we zijn wel met een grote groep, 17 man wel te verstaan. Hij zei: dan regel ik een vergaderruimte. Kom maar om drie uur. Donatella zei: ok, tot morgen dan. Ze hing op en zei: morgen om drie uur. We moeten misschien een kwartier wachten, maar daarna heeft hij tijd voor ons. Ik zei: mooi, dan mag je nu aan de pasta beginnen. Een half uur later konden we eten en dat werd met smaak gedaan. Na uitgebreid gegeten te hebben hadden we de rest van de avond voor onszelf. Eindelijk een avond waarbij we eens op ons gemak rust konden vinden. Ik liep die avond met Emilio naar zijn schuur waar de tractor stond en vroeg hoe deze voldeed. Hij zei: het is een grote hulp voor ons allemaal, de buren komen hem lenen en het onderhoud wordt door hen betaald. Ik zei: dat klinkt als een goede regeling. Hij zei: het is een prima regeling en omdat deze tractor goed onderhouden wordt, hebben we tot nog toe geen enkel probleem ermee gehad. Ik zei: ik ben blij voor je.
Ik keek rond in de grote schuur en zag dat er ook een hooizolder was. Ik vroeg: wordt die nog gebruikt? Hij zei: dat is voor het wintervoer van onze beesten, we hebben nog twee koeien en een paar geiten. Ik vroeg of ik er even mocht kijken en hij ging me voor en bekeken de hooizolder. Ik vroeg: denk je dat ik hier gebruik van mag maken voor een fotosessie? Hij zei: jij mag dat. De zolder is goed gemaakt en veilig. Ik zei: ik wil hier overmorgen graag gebruik van maken. Hij zei: dan zorg ik dat er niemand in de buurt komt en parkeer ik de tractor wel buiten. We liepen terug naar binnen en zagen dat Donata weer volop aan het chatten was met Anja en Carla.
Op het scherm van de laptop was duidelijk te zien hoe zwaar alles was voor Carla. Ik keek naar haar en zei: je bent er bijna meisje, niet opgeven. Ze zei: na alles wat jullie voor mij gedaan hebben denk ik daar niet eens meer aan. Ik wil, en zal me hier doorheen slaan. Ik vroeg: hoeveel keer nog? Ze zei: zoals het er nu uitziet nog een afname, dan twee tot drie weken chemo en dan gaan ze stamcellen terugzetten. Ik zei: en dat is het moment dat jij je heel langzaam beter gaat voelen. Ik heb hetzelfde gezien bij Donata. Ik vroeg: hoe is het met je haren. Ze deed haar muts af en was compleet kaal. Ze zei: dat is gisteren gedaan. Ik zei: beter, zo merk je niets van haaruitval wat je verder depressief zou kunnen maken. Ik vroeg: heb je er al fotos van op facebook gezet? Ze antwoordde: ja, fotos van ervoor, tijdens het scheren en erna.
Ze keek me kwaad aan en zei: lees jij mijn facebook dan niet elke dag? Ik zei: ik lees het als ik tijd heb en ik ben de laatste paar dagen erg druk bezig geweest. Donata zei: hij heeft veel fotos moeten maken voor een client in Japan. Daar is hij erg druk mee bezig. Het is per slot van rekening zijn, of moet ik zeggen JJ’s, grootste inkomstenbron. JJ zat op de achtergrond en riep hard genoeg zodat Carla het hoorde: Ja want het nieuwe seizoen komt eraan en dus moet mama weer gaan winkelen voor nieuwe kleding. Carla lachte en ik zei: vind jij het grappig dat ik me een breuk moet werken voor haar kleding. Carla zei: die breuk moeten werken valt nogal mee, als ik zie hoeveel plezier jullie hebben.
Anja stemde daarmee in en ik zei: Anja: wanneer gaan wij eens fotos maken. Ze kwam in beeld en zei: als jullie terug zijn praten wij hier verder over, niet waar iedereen kan horen wat wij gaan doen. Ik keek haar aan en voor de laptop gaf ze me een knipoog die verder niemand opgemerkt had. Ik zei: ok, nog een dag of vier, dan zijn we thuis. Ik ging nu achter mijn eigen laptop zitten en maakte verbinding met het thuisfront. Ik kreeg Lizzy aan de lijn. Ze zei: wacht even, dan mag je eerst met moeder praten. In de tijd dat ik met moeder zat te praten had Lizzy zich omgekleed en kwam ze terug met JJ’s mooiste kleding aan. Ze zei: roep vrouw van baas even.
Ik riep JJ en toen die Lizzy zag, keek ze haar lachend aan en zei: ok, dat was niet de bedoeling, maar gebruik het maar zolang je buik het toelaat. Lizzy pakte de laptop en liep naar de slaapkamer en we zagen de kasten van JJ, althans de inhoud ervan boven op het bed liggen. JJ zei: zolang dat over vier dagen maar fatsoenlijk terug in de kast zit… Lizzy zei: ik heb geprobeerd vrouw van baas, maar past niet meer, moet ik de helft naar kledingbak brengen. Ondanks het feit dat JJ wist dat Lizzy met haar fuckte werd ze toch semi-boos op haar en zei: je weet waar de kleding in die bakken naar toe gaat, of weet je dat niet? Lizzy zei: ik niet weten. JJ zei: dat gaat enkele reis naar China, wil jij ook in de kledingbak meegaan? Ze keek lachend naar JJ en zei: nee vrouw van baas. Lizzy mag niet reizen, is zwanger weet je nog?
JJ zei: je begint ontzettend ondeugend te worden. Moeder en Stella stonden in de deur van de slaapkamer en hadden de grootste pret. JJ vroeg: hoe is het met de kinderen? Lizzy streelde over haar buik en zei: met deze is alles goed. JJ gaf op en zei: praat jij maar met die ondeugende meid. Ik nam over en Lizzy zei: goed he, ik pestte vrouw van baas, en ik heb gewonnen. Ik zei: JJ is moe van reizen, daarom heb jij gewonnen. Ik zag Stella de slaapkamer in komen en hoorde PAPA PAPA. Ik zei: hallo meisjes, zijn jullie lief voor oma. Beide knikten ja en JJ kwam weer bij de laptop zitten en Michiko gilde MAMA. Stella zei: beide dragen al drie dagen geen luier meer overdag. We hebben wat onderbroekjes gekocht en ze vinden het veel fijner. ’s Nachts nog wel luiers, maar overdag niet meer. Ook die van Brigitte heeft overdag een broekje aan, alleen die van Trudie nog niet. We hebben het geprobeerd, maar hij trekt het elke keer uit en rent dan naakt door het huis.
JJ zei: het aart naar zijn vader. Ik zei: een broekje aandoen en daarover een gewone korte broek die met banden over zijn schouders vast zit, net een soort van bretels maar dan zowel voor als achter de schouderbanden met elkaar verbonden. Stella zei: dat gaan we morgen proberen. JJ zei: Brigitte, jouw dochter draagt overdag een onderbroek, geen luier meer. Oh mijn god zei Brigitte, dat scheelt een pak in luiers. Ik keek haar aan en zei: dus nu kan ik naar een vier daagse werkweek? Ze streelde over haar buik en zei: sorry, voorlopig nog niet. Moeder en Stella zeiden om beurten: als ik jou was, zou ik er een knoop in laten leggen. Ik zei: nee dames, ik zit nog niet aan mijn doelstelling van 100 kinderen. Ik hoorde moeder gillen: WAAAATTTT? Ben jij gek of zo? Ik zei: ja, gek op kinderen, vraag maar aan Stella of zij er ook nog een wil.
Stella zei: nee dank je, een is genoeg voor ons. Ik zei tegen moeder: maar even voor de goede orde: ik heb deze week al meer dan 200000 euro verdiend, dus een paar extra kinderen kan best. Moeder wist niet wat ze hoorde. Ik zei: waarom denk je dat Cara zo hard aan het werken is? Een opdracht voor 600 fotos, dan komt er nog een voor 350 fotos en daarna nog een order voor 300 fotos. En dat laatste twee gaan allemaal naar een verkooppunt in Japan. Ik zei: ik heb nog niet gekeken wat er verder allemaal nog in bestelling staat. We hebben nu ook gewone fotos geplaatst om te kijken wat die doen. Moeder zei: dat had ik gezien, en het zijn hele mooie fotos. Mag ik daar een paar van uitkiezen?
Ik maakte de grap: voor 50 % korting, anders kan JJ haar kleding niet meer veroorloven. Dat leverde me een stomp op en JJ zei: mam, kies maar uit wat je wil en hoe groot je ze wil hebben, die krijg je van mij cadeau. Ik laat ze zelfs voor je inframen. Donata heeft haar eerste fotos verkocht aan National Geografic en ik denk dat ze daar ook best het nodige mee kan verdienen. De eerste 30 fotos heeft ze voor 1000 euro per stuk verkocht. Ik hoorde moeder tegen Stella zeggen: wij doen iets niet goed en ik zei: tja, je kan altijd voor ons model komen staan. Moeder zei: ik kijk wel uit, dan sta ik voor schut voor iedereen die mij kent. JJ zei: nee hoor, Donata’s vader herkende de naaktfotos van zijn eigen vrouw niet eens.
WAAAATTTT riep moeder, heb je haar ook al op foto gezet? JJ zei: meer dan dat hij heeft haar voor de tweede keer zwanger gemaakt, en weer op verzoek. Ik zei: ik weet niet wat mij zo gewild maakt. JJ zei: het is een succesvolle trip geweest. Hij heeft Donata, Donatella, Ines, Jenny, Liana en Amika allemaal zwanger gemaakt, oh en ik vergeet nog dat hij mogelijk de zus van Jenna, Leandra en nog een ander meisje heeft zwanger gemaakt. Ik zei: moeder heb je de laatste paar dagen nog op facebook gekeken: Stella antwoordde en zei: nee, we hebben het te druk gehad. JJ zei: Donata is bij haar vriend geweest. Welke vriend was de vraag. Bij Franciscus zei JJ. Moeder vroeg ken ik die? JJ zei: die zou je moeten kennen, deze keer is ze alleen met haar baby gegaan. Ze heeft ons alleen achtergelaten in het Vaticaan terwijl ze bij de paus op bezoek gegaan is.
De fotos staan op facebook, net als de post van de paus die bij Carla op haar facebook staat. Stella zei: jullie zijn toch wel een hele speciale club, dat je dit allemaal voor elkaar krijgt. JJ zei: maar dames, we houden het kort, morgen weer een drukke dag. Mogen we de kids nog even zien? Ook Brigitte en Trudie kwamen even kijken en alle vier de kinderen kwamen even in beeld. JJ zei: lief zijn voor oma ok. Onze twee knikten ja, maar die van Trudie knikte nee, en liep hard weg. Moeder zei: die lijkt veel op zijn vader toen die nog jong was. Ook kregen we het kind van Stella even te zien en die zwaaide naar ons. Daarmee sloten we de sessie af. Ik zei: ik neem aan dat Jenna en Donata vannacht hier blijven, met hun kinderen. Dan mag de rest mee naar het hotel.
Voor we vertrokken ging de telefoon van Jenna. Ze nam op en kreeg haar vader aan de telefoon. Hij zei: ik bied mijn excuses aan, als jouw vriendin bij de paus op bezoek kan gaan en hij haar en haar kind zegent, wie ben ik dan om jullie nog te bekritiseren. Ik zag de tranen in de ogen van Jenna komen. Ze zei: en heb je nu ook je excuses gemaakt aan moeder en Leandra? Hij zei: nog niet. Jenna zei: dan doe dat eerst maar, daarna mag je me terugbellen. Hij zei: ik snap het, ik ben fout geweest en wil het graag goedmaken. Jenna zei: doe eerst dat andere maar, en bel me dan maar terug. Hij zei ok en hing op. Ik vroeg: wat was dat? Ze zei: mijn vader, hij heeft zijn excuses aan mij aangeboden en wil blijkbaar, nadat hij de foto van Donata bij de paus had gezien, toch proberen om dingen goed te maken.
Ik heb hem verteld dat hij eerst maar eens zijn excuses aan moeder en Leandra moet maken, daarna mag hij terugbellen. Ik zei: ga niet te ver, hij is traditioneel katholiek en moet aan deze situatie wennen. Neem hier je tijd voor en wie weet, komt het toch nog goed tussen jullie. JJ zei: wij vertrekken nu, laat morgenvroeg maar horen hoe het afgelopen is. In het hotel aangekomen kregen we dezelfde kamers die we een aantal dagen daarvoor ook hadden gehad. Ik zei tegen JJ: ik ben nog een tijdje bezig met Amika om fotos uit te zoeken. We gingen achter mijn laptop zitten en bekeken welke fotos afgehandeld waren en welke er bijgemaakt moesten worden. Dat waren er nog een kleine 80. Ik selecteerde ze en stuurde ze door naar de fotowinkel met het aantal van elk en werkte daarna de database bij waarin stond hoeveel afdrukken er gemaakt waren van elke foto.
Toen alles opgeschoond was zei ik: laten we de fotos die niet meer beschikbaar zijn verplaatsen zodat we weer ruimte krijgen voor nieuwe fotos. We verplaatsten ze naar het archief en plaatsten nieuwe fotos op de website. Ik zei: we moeten morgen aan JJ vragen of die een nieuwe pagina kan maken voor normale fotos, en het wordt tijd dat we jouw pagina live gaan brengen. Morgen gaan we naar de school waarmee Donata op reis is geweest. Ik moet je daar wat over vertellen. Ze keek me aan en zei: je bent daar toch ook niet bezig he? Ik zei: ja, ook daar ben ik bezig en morgen terwijl verder iedereen met Donata mee gaat, kom jij met mij mee en ga jij fotos maken. Deze kunnen nogal choquerend zijn. Maar ik denk dat deze heel goed gaan verkopen in Japan. Jij gaat morgen nonnen fotograferen.
Ze keek me aan en ik zei: ja, nonnen en ook naakt. Wat ik je nog vragen wilde is: wat heb jij met die thee gedaan die we in China gekregen hebben. Amika keek me aan en zei: die zit nog in mijn tas. Ik zei: morgen meenemen dan ga ik thee drinken met twee nonnen en mag jij daarna alles fotograferen wat er gebeurt. Ik weet dat deze nonnen mij eerst aan een algemeen onderzoek gaan onderwerpen, voor ik de dag erna een aantal moeders van studenten moet gaan bezwangeren. Ze zei: hoe bedoel je? Ik zei: degene met de laagste punten, hun moeders worden naar het klooster gebracht. Alle ouders hebben moeten tekenen als hun kinderen ondermaats doen in school, dat de moeders de verantwoording hiervoor dragen, deze zwanger gemaakt worden en die kinderen weer toegang krijgen tot de exclusieve school.
Ik heb twee jaren geleden vier moeders moeten zwanger maken, maar heb dit jaar nog niets gedaan. Amika zei: daarom staat er op jouw kalender elke drie maanden een weekeinde ingepland voor Napels. Ik zei: precies. Ik zal deze keer tijd moeten inhalen en er overmorgen drie of misschien wel vier moeten helpen. Ik wil dat jij, samen met mij deze vrouwen ook financieel gaan helpen door er fotos van te maken voor Japan. Ze keek me aan en zei: dus jij wil dat ik er overmorgen ook bij ben met jou? Ik zei: jazeker, en de morgen erna gaan we fotos maken in de hooizolder met de begeleidsters die op de eerste trip meegegaan zijn. Ik zei: en maak je niet druk, ook jij gaat hiervoor een fatsoenlijke vergoeding krijgen. Ik zei: of misschien draai ik het om dat we overmorgen de hooizolder doen. Dan hebben die vier vrouwen toch geen school. Ze zei: dat lijkt mij een stuk beter. Die andere vrouwen kunnen op maandag, terwijl hun mannen aan het werk zijn. Ik zei: Prima idee. Laten we dat als plan aanhouden.
We liepen naar onze kamers toe en ik kroop bij JJ in bed en ze vroeg: heb je Amika nog geneukt? Ik zei: shit, vergeten, zal ik haar halen? JJ zei doe maar, ze heeft het nodig. Ik liep naar de kamer van Amika die zich net aan het klaarmaken was om naar bed te gaan en zei tegen haar: JJ wil je bij ons in bed hebben. Ze liet alles vallen, sprong me om mijn nek en zei: ik had de hoop al opgegeven. Ik nam haar mee en we spendeerden nog een aantal uren met elkaar. we hadden seks met elkaar en met JJ erbij en zijn uiteindelijk doodmoe in slaap gevallen.