Lucie en de buren – 1) Afscheid

1) Afscheid Het was een aanhoudend komen en gaan van reizigers in de vertrekhal op Zaventem, maar daar hadden Dries en Lucie geen oog voor. Wat hen bezig hield was het nu wel heel erg nakende afscheid. Ik moet nu gaan, liefje. Dadelijk vertrekt het vliegtuig nog zonder mij. Tegelijkertijd probeerde Dries de handen van zijn lieftallige echtgenote om zijn middel weg te halen. Lucie liet echter niet zomaar begaan. Twee weken had ze haar man bij zich gehad, maar nu zou ze hem alweer voor drie maanden moeten missen, drie verschrikkelijk lange en eenzame maanden. Als kapitein op de grote vaart verdiende Dries meer dan een goed belegde boterham voor zijn gezin. Financieel kwamen zij en hun twee kinderen zeker niets te kort, maar de lange uithuizigheid van haar man viel haar met de jaren steeds zwaarder. Elk nieuw afscheid viel haar moeilijker dan het vorige, maar toch durfde ze het niet aan om hem te overhalen om een job aan de wal te zoeken. Dries zou helemaal wegkwijnen in een kantoorbaan, daar kon geen twijfel over bestaan. Nee, Lucie kon en wilde haar man niet loslaten, nog niet. Ze wilde hem nu het nog kon dicht tegen zich aanvoelen. Wulps duwde ze haar lichaam tegen het zijne. Vreemd dat ze zich zo opgeladen voelde, want eigenlijk hadden ze die ochtend in de intimiteit van hun slaapkamer al op hartstochtelijke wijze afscheid genomen. Gek genoeg dacht ze daar nu aan terug en meteen voelde ze hoe de opwinding alweer bezit nam van haar lijf. Zacht schuurde ze haar door een dun zomers kleedje bedekte schoot tegen zijn kruis op. Aan de onmiskenbare tegendruk die ze daar voelde, was duidelijk te merken dat haar man het even kwaad had als zij en het was sterker dan haarzelf toen ze haar lippen ruw op de zijne perste. Dries stond versteld van zoveel heftigheid in het openbaar, zo kende hij zijn Lus niet. Toen hij zijn mond opende om te zeggen dat hij nu echt wel door moest gaan, was dat het moment waarop Lucie had gewacht. Hitsig plofte ze haar tong diep in Dries mond, waarop die niet anders kon dan haar terug zoenen. Het was erg druk in de vertrekhal, maar Lies trok zich niets aan van de mensen rondom hen, zo ging ze op in deze passionele kus. Liefst van al had ze haar man meegesleurd in de richting van de toiletruimte om daar achter een of andere gesloten deur nog gauw de tijd te nemen voor een vluggertje. De omroeper van dienst deed echter net op dat ogenblik een laatste oproep voor de passagiers van vlucht Z-12126, de vlucht naar Singapore die Dries moest halen. Die snelle wip zat er niet meer in. Ze voelde hoe Dries haar met zachte dwang bij hem vandaan duwde en heel even meende ze een vochtige glinstering in zijn ogen te zien. Terwijl hij zijn tas met handbagage van de grond nam, had hij zichzelf echter alweer onder controle. Tot gauw, lieve schat,’ mompelde hij en drukte nog snel een vluchtig kusje op haar voorhoofd, ik bel je.’ Het was het laatste fysieke contact voor lange tijd. Lucie kon het niet helpen dat de tranen haar in de ogen sprongen toen ze hem nakeek. Bij de deur draaide Dries zich een laatste keer om. Het koste haar moeite om terug te zwaaien, haar arm leek wel van lood. Ze miste hem nu al, bedacht ze moedeloos. Kwam het door de periode van het jaar dat ze het moeilijker leek te hebben dan anders? Misschien wel, het beloofde in ieder geval een lange eenzame zomer te worden zonder haar man. Onderweg naar huis was Lucie in gedachten nog altijd dicht bij haar man. Het was rustig op de snelweg, dus kon ze haar hersenkronkels de vrije loop laten. De opwinding die ze bij het afscheid had gevoeld was nog steeds aanwezig. Moest Dries op dat ogenblik naast haar gezeten hebben, dan zou ze in staat zijn om de auto bij de eerste de beste gelegenheid aan de kant te zetten en hem zowat te bespringen, zo erg verlangde ze naar hem. Helaas, dat zat er niet in. De komende drie maanden zou ze zijn warme handen en zijn kussen moeten missen, om van de rest nog maar te zwijgen. Ze zuchtte diep en vroeg zich af of het wel normaal was dat ze op haar tweeënveertigste nog steeds zo verlekkerd was op seks met haar echtgenoot. Je hoorde en las immers vaak genoeg dat bij de meeste koppels van die leeftijd de sleur zijn intrede had gedaan. Statistisch gezien vielen in die leeftijdscategorie de meeste echtscheidingen te noteren. Andere koppels zochten dan weer hun heil bij allerlei erotisch getinte hulpmiddeltjes om hun relatie boeiend te houden. Bij haar was dat anders, wist Lucie. Oh ja, ook zij had wel een paar speeltjes in huis, maar zij gebruikte die om haar honger’ te stillen, als het verlangen naar Dries weer eens te groot werd. Ach, misschien was het wel normaal, want waar andere koppels al vijftien tot twintig jaar dag in dag uit met elkaar samenleefden, had zij als ze alles optelde, haar man hooguit vijf jaar bij zich gehad. Juist door de uithuizigheid van Dries was bij hen het nieuwe er nog lang niet af en dat gold zowel voor haarzelf als voor hem, wist ze.Telkens haar man met verlof thuis kwam, was het dan ook volop inhalen.’ De voorbije veertien dagen hadden ze minimaal twee keer per dag de liefde bedreven. Wellicht daarom dat ze het altijd zo moeilijk had als hij weer weg was. Het contrast van heel veel naar helemaal niets was haar veel te groot. Na zijn vertrek leek haar lichaam altijd dagenlang in permanente staat van opwinding te verkeren en Lucie wist dat het ditmaal niet anders zou zijn. Het constante getintel in haar onderbuik was daarvan het bewijs. Zuchtend bij die gedachte gleed haar vrije hand vanzelf over haar dij in de richting van haar schoot. Even speelde ze met het idee om haar vingers onder de zoom van haar kleedje te laten glijden, maar een onverwacht inhaalmanoeuvre van een onvoorzichtige automobilist haalde haar aandacht terug naar het verkeer. Berustend duwde ze haar erotisch getinte gedachtegang naar de achtergrond en concentreerde zich op het autorijden. Lucie’s huis bevond zich in een grote woonwijk, maar dan wel achteraan in een doodlopend straatje. In die straat stonden slechts vier huizen. Voor de rest lagen er alleen velden en weiden tegenaan. De meeste tijd van het jaar was het er rustig wonen. Zodra ze de auto dat doodlopende straatje instuurde, zag ze dat haar drie buurvrouwen met elkaar stonden te babbelen. Vrolijk zwaaide ze naar hen, maar heel erg veel reactie kreeg ze daar niet op. Ze had daar ook niet echt op gerekend, want het was niet meer zoals vroeger. Toen hoorde ze er wel bij, nu niet meer. Tien jaar geleden was zij, samen met de kinderen, haar man naar zijn thuisbasis in Singapore gevolgd. In plaats van om de drie maanden, zag ze hem daar meestal om de drie weken al terug. Dat was een hele verademing geweest. Maar de kinderen groeiden op en haar man en zij hadden samen besloten dat Dieter en Lara een Westerse opvoeding moesten krijgen. Daarom was ze drie jaar geleden met haar oogappels terug naar België gekomen en waren ze opnieuw in hun eigen huis komen wonen. De kinderen zaten door de week echter op kostschool en dat maakte dat ze zich wel eens eenzaam voelde in dat grote huis, doch zomaar even bij een buurvrouw binnenlopen voor een praatje zat er na haar terugkeer niet meer in. De buren hadden haar wel hartelijk verwelkomd, maar al gauw had ze ondervonden dat ze er niet echt meer bij hoorde. Voor haar vertrek naar de andere kant van de wereld hadden ze heel veel met elkaar opgetrokken, maar dat directe contact was sinds haar terugkeer veel minder. Alsof ze het afgesproken hadden waren de buren naar haar toe veel afstandelijker geworden. Wat de reden was, dat wist Lucie niet, maar ze miste de warme vriendschap van vroeger veel meer dan haar lief was. Een zuinige reactie zoals nu stemde haar dan ook triest en eigenlijk wilde ze wel eens weten waarom ze zo koeltjes tegen haar deden. Even speelde ze met het idee om op de drie vrouwen toe te stappen en het gewoon te vragen, maar daar zag ze toch maar van af. Brenda, de buurvrouw van rechtover, was een paar dagen geleden komen vragen of ze de volgende week bij haar kon komen zwemmen. Jaarlijks mocht Lucie zich aan die vraag verwachten als het gemeentelijk zwembad weer eens gesloten was voor een onderhoudsbeurt. Zelf maakte Lucie zelden gebruik van hun zwembad achteraan in de tuin, maar nu besloot ze om bij een van Brenda’s bezoekjes, samen met haar het zwembad in te duiken. Bren was beslist de meest loslippige van de drie en mogelijk kwam ze via haar wel aan de weet wat er precies aan de hand was. Eenmaal binnen in huis besloot Lucie om maar weer terug te keren naar de orde van de dag. Het hele huis had een opruimbeurt nodig en dus liep ze eerst maar eens naar boven om zich om te kleden. De petrante geur die ze opving toen ze de slaapkamerdeur opende, was onmiskenbaar de geur van stomende seks. Ze zou dadelijk het raam maar eens wijdopen zetten, want een walm van zweet, vermengd met meer intieme lichaamsvochten, kwam haar tegemoet. Verwonderlijk was dat niet want Dries en zij waren twee uur lang behoorlijk tekeer gegaan. Als in een film kwamen de beelden van hun heftige ochtend haar weer voor de geest. Geen plekje van elkaars lichaam hadden ze onberoerd gelaten en dat zowel op als naast het bed. Teder en zacht hadden ze liggen vrijen, maar soms ook wild beukend, bij de beesten af. Ze hadden elkaar geneukt tot ze geen pap meer konden zeggen. Hijgend en badend in het zweet hadden ze na afloop minstens een kwartier in elkanders arm gelegen, voor ze eraan toekwamen om te gaan douchen. Ondertussen had Lucie haar kleed uitgetrokken en netjes in de kleerkast opgehangen. Nadat ze deur weer gesloten had, bekeek ze zichzelf in de spiegel. Eigenlijk was ze over sommige delen van haar figuur best wel tevreden maar lang niet over alles. Haar van nature gebruinde huid vond ze mooi, haar volle ronde borsten ook, maar zo in haar ondergoed bleven haar mankementjes natuurlijk niet verborgen. De love-handles,’ zoals Dries die iets te brede uitstulpingen links en rechts boven de rand van haar slipje placht te noemen, was een overblijfsel van het dragen van twee kinderen. Wat ze sinds die tijd ook probeerde, ze kreeg ze er niet meer af. Haar man stoorde zich daar in het geheel niet aan, zei hij altijd. Ze was hem daar dankbaar voor, omdat hij haar op die manier hielp om haar figuur te accepteren zoals ze was. Voor hem was zij het toonbeeld van een begeerlijke vrouw, zei hij heel vaak. Ze wist dat Dries dat ook meende, want tijdens hun liefdesspel handelde hij daar ook naar. Ook die liefdesgrepen’ konden in het geval van Dries trouwens best letterlijk worden begrepen, want de rode striemen die zelfs nu nog altijd op die plaatsen zichtbaar waren, toonden aan hoe stevig hij haar had vastgehouden. Ze zuchtte bij die herinnering en sloot haar ogen. In haar verbeelding zag ze hen beiden weer geknield op het karpetje naast het bed zitten, zij diep voorover gebogen, hij rechtop tussen haar gespreide onderbenen. Terwijl Lucie haar vingers over de rode vlekken liet gaan, kon ze de handen van haar man als het ware weer diep in haar malse vlees voelen knijpen. Hij had haar zo stevig vastgehouden dat het leek alsof hij bang was dat ze zou proberen te ontsnappen. Niet dat hij daar bang voor had hoeven zijn, want ze had hem juist met alle kracht waarover ze beschikte, in zijn ritme telkens weer tegemoet gestoten. Opnieuw zuchtte Lucie bij de herinnering aan het heftige orgasme dat haar te beurt was gevallen. Als vanzelf gleden haar handen bij haar heupen vandaan. Haar rechterhand volgde de gebogen lijn tussen dij en slip. Haar andere hand klom opwaarts tot bij haar linkerborst en met haar handpalm streelde ze haar malse heuveltje doorheen de zachte stof van haar bh. Haar tepel priemde fier vooruit en werd nog harder dan hij al was. Tezelfdertijd gleden de vingers van haar rechterhand verder omlaag. Bij haar pubis aangekomen, voelde ze hoe haar schaamlippen wel erg gevoelig waren en behoorlijk naar buiten stulpten. Een siddering ging doorheen haar hele lijf toen ze met haar wijsvinger al wrijvend over de stof van haar slipje langs haar duidelijk voelbare genotsknopje streelde. Meer was er echt niet nodig om haar lijf helemaal in lichtelaaie te zetten. Lucie schrok er zelf van hoe uitzonderlijk geil ze wel was. Zo zou ze nooit kunnen werken, wist ze. Daar moest eerst iets aan gedaan worden, zoveel was zeker. Nu ze eenmaal tot dat besluit was gekomen, schoof ze gehaast het slipje van haar billen naar omlaag en het volgende moment schopte ze het stukje hinderlijk textiel van haar voeten. Seconden later lag ook haar bh op de vloer. Met twee grote stappen was ze bij haar nachtkastje, waar ze vanuit de onderste lade de haar zo vertrouwde zwartrubberen verwenner tevoorschijn toverde. Veertien dagen lang had de kunstpik werkloos in haar kastje gelegen, maar nu was ze er hoognodig aan toe. Ze liet zich op het bed vallen, waar ze haar hoofdkussen dubbel plooide en als steuntje onder haar nek schoof. Dan trok ze haar knieën op. Steunend op haar voeten duwde ze haar billen van de matras omhoog en snel schoof ze het kussen van Dries onder haar kontje. Nu was ze helemaal klaar om haar synthetische vriend te ontvangen. Dit was voor wat komen ging haar favoriete houding, want ze hield ervan om toe te kijken hoe straks de dikke kunstpik door haar kutje werd opgeslokt. Zoals zo vaak voordien bracht ze de rubberen staaf naar haar mond. Op dezelfde manier als ze die ochtend met de lekkere neukstok van haar man had gedaan, nam ze de top van de pik tussen de lippen. Terwijl ze hem verder naar binnen zoog, liet ze haar tong al likkend rondjes er omheen draaien. Al gauw was de waarheidsgetrouw nagemaakte eikel glibberig van haar speeksel. Maar toch had ze geen haast. Met gesloten ogen herbeleefde ze dat ene deeltje van hun ochtendlijke liefdesspel. Het voelde zo realistisch aan, net alsof Dries opnieuw boven haar hing terwijl ze hem lag te pijpen. Ze voelde haar man als het ware opnieuw kronkelen, kreunend van genot. Likkend en zuigend op de kunstpik bracht ze haar linkerhand omlaag en liet die zacht over haar gevoelige pubis glijden. Ze merkte direct hoe nat ze alweer geworden was bij de geile beelden die door haar hoofd bleven tollen… Zachtjes, maar steeds sneller liet ze haar vingers door haar spleetje en over haar klitje glijden. Lucie voelde hoe haar lichaam de controle overnam en hoe haar bekken vanzelf stotende bewegingen begon te maken. Ze wist hoezeer haar lijf hunkerde naar bevrediging en met haar heupen begon ze tegen haar eigen hand op te rijden. Nog een laatste keer gleden haar vingers over haar clitoris die nu volledig opgezwollen was en naar buiten puilde. Supergevoelig was haar genotsknobbeltje en dat vertaalde zich naar haar hele onderlijf. Lucie wist dat ze helemaal klaar was voor de volgende stap. Met beide handen omsloot ze de kunstpenis en met een zuigend geluidje liet ze hem aan haar mond ontsnappen. Ze spreidde haar benen een beetje meer en het volgende moment plaatste ze de top van de dildo tussen haar schaamlippen die als vanzelf weken. Ze zag hoe haar grote schaamlippen zich gewillig om de ronde eikel sloten. Dat allen al voelde lekker en spontaan sloot Lucie de ogen om zich over te geven aan haar fantasie. Oh, kreunde ze zacht, oh Dries, kom maar in meÔǪoh lieverd,ÔǪdoe hetÔǪdoe het nu! Brandend van verlangen zette ze zich schrap. Ze zocht steun op haar voeten en het volgende moment perste ze haar bekken van de matras omhoog om zich op die manier in ?®?®n keer op de kunststoffen indringer te spietsen. AaaahÔǪ., ontsnapte langgerekt aan haar mond als ze voelde hoe haar schoot heerlijk lekker gevuld werd. Elektrische schokken gierden door haar lichaam en golven van wellust overspoelden haar. Even hield ze de kunstpik waar die was en genoot ervan hoe haar kutspieren ongecontroleerd maar wel ritmisch om de dikke dildo krampten. Maar niet voor lang, want haar lichaam werd nu echt wel de baas en die baas verlangde meer. Grenzeloos genot nam bezit van haar schoot toen ze met haar geoefende handen de kunstpenis op en neer in haar kutje begon te stoten. Aanvankelijk rustig en beheerst maar al gauw hard en snel stootte ze de kunststoffen staaf telkens weer diep haar grotje in. Meestal waren het haar vingers die de pik op en neerwaarts pompten, maar af en toe hield ze haar kunststoffen vriend stil en ragde ze haar tintelende kut, steunend op haar hielen, met ritmische lendenslagen op de harde staaf. Al gauw voelde Lucie een orgasme aankomen. Toen ze weer eens van handeling wisselde en haar heupen opnieuw omhoog stootte, was het daar. Een daverende climax was haar deel. Oh Dies! Haar stem klonk bijna jammerend, maar dat was slechts schijn. Haar kutspieren leken wel te verkrampen, haar anus trilde ritmisch mee en haar hele schoot stond in brand. Hete scheuten vertrokken vanuit haar kruis en trokken sporen tot in de strakgespannen tepels van haar o zo gezwollen borsten. Eindeloos groot was haar genot en haar lichaam bleef maar schokken. Golf na golf trok door haar heen. Terwijl ze de kunstpik diep in haar tintelende kutje bleef houden, liet ze het orgasme door haar lichaam razen. Kreetjes van genot ontsnapten aan haar lippen bij zoveel heerlijks. Lucie voelde zich geweldig, helemaal bevredigd, maar ook ongelooflijk uitgeput. Zodra ze de laatste golf voelde wegebben, keerde ze terug naar de werkelijkheid. Heerlijk loom zakte ze onderuit in het besef dat ze van dit soort masturbatie haast evenveel kon genieten als van het vrijen met Dies. Dat die heerlijke man van haar tijdens zulk een sessie dichtbij was in haar gedachten, dat was daar waarschijnlijk niet vreemd aan. Juist omdat Dries steeds weer de hoofdrol speelde in haar fantasie, maakte dat Lucie zich nooit schuldig voelde na een rondje met zichzelf. Voor haar aanvoelen was het gewoon een verlengstuk van de huwelijksdaad en daar was toch zeker niets mis mee, als een vrouw haar man zo vaak en zo lang moest missen. De stemmen op straat haalden haar terug naar de realiteit van de dag. Een van de buurvrouwen had blijkbaar een goede grap verteld, want ze hoorde ze alle drie schaterlachen. Wat zouden die wel van haar denken, als zij haar zo hadden bezig gezien, vroeg Lucie zich een ogenblik af. Ach wat, vermande ze zich weer meteen, daar had een ander toch geen zaken mee. Wat gebeurde er in die andere huizen van hun straat allemaal waar ze geen weet van had? Zij had dit heel erg nodig gehad om dat eenzame gevoel dat het afscheid bij haar naliet weg te vegen, en daarmee uit. Ach de eerste dag was altijd de moeilijkste, morgen zou het wel weer beter gaanÔǪ. (Dit is -als opwarmertje- de aanzet van een nieuw vervolgverhaal. Toch zal deel 2 nog even op zich laten wachten, want eerst dient een andere reeks nog een ‘bevredigend’ slot te krijgen)”