Lekker douchen

Ik neem graag een douche na het werk. Ik kon het geluid van kopieerapparaten ook die avond niet meer horen, de lucht niet meer ruiken. Ik kon mijzelf niet meer horen zeggen: “Firma Huppeldepup, goedenmorgen, met Annemiek. ” De hele dag die computer voor mijn neus, directeuren die mij brieven opgaven. ‘Geachte heer, enzovoorts, enzovoorts, hoogachtend komma… ” Manzieke en kwetterende collega’s die rode mondafdrukken achterlieten op de koffiekopjes. Ik kon ze niet meer horen. Ik nam graag een douche na het werk. Ik liet het water vast lopen, zette mijn bril op om de post door te nemen en deed, kruislings vanwege de kokerrok, mijn pumps uit. De stof van mijn nylons knisperde. Ik zat even roerloos met mijn knieen tegen elkaar. Daarna haalde ik mijn haar uit de chignon op mijn achterhoofd, schudde en deed mijn oorknoppen een voor een uit. Vervolgens liep ik de slaapkamer in. Ik hing mijn blazer zorgvuldig op een knaapje, gespte de ceintuur rond mijn middel los – hij viel op de vloer en ik liet hem zo liggen – trok mijn blouse uit mijn rok en knoopte die los. Ik draaide mij van de spiegel af, tilde de blouse op en streek mijn rok glad langs mijn billen. Ik was trots op mijn achterste en bevestigde dit met een korte, bijna verlegen glimlach. Ik ritste de rok open en schoof hem beetje bij beetje naar beneden. Ik hing de rok aan lusjes aan het knaapje en tilde de blouse nog eens op. Ik had vandaag geen slipje gedragen. Ik draaide en zag mijzelf in de lange ovale spiegel. Ik droeg een witte blouse, een kuise beha en nylon kousen aan een gordel. Ik bekeek mijzelf: ik zag een mooie, lange vrouw met donker haar en donkere ogen. Ik zette mijn kraag op en lachte nu terwijl ik mijn hoofd achterover wierp. Dit was weer een van die momenten dat ik mij volkomen vrouw voelde. Ik was vrouw tot in de topjes van mijn nagels. Ik liep de treden op naar de douche en liet onderweg mijn blouse en vervolgens ook de beha vallen. Voor ik de deur opende, gespte ik die ellendige nylons ongedurig los. Ik was een beetje nat tussen mijn benen. Ik had op kantoor mijn benen over elkaar gehouden, ze gewisseld wanneer hij keek, hopend dat hij mijn naaktheid zou zien, wetend dat dat niet kon. Ik fantaseerde over hem. Fantaseerde dat ik net zo sletterig als mijn collega’s was die het met Jan en alleman deden, en hun harde tepels rustig in iemand’s rug zetten. Ik fantaseerde dat hij me ruw in het archief nam. En fantaseerde dat hij een pen liet vallen en ik mijn benen quasi nonschalant van elkaar terwijl ik rustig verder typte. Daarom was ik een beetje nat tussen mijn benen. Het was mistig en warm in de douchecabine. Het water was heet en ik ademde diep. Ik voelde mij badend in een tropische regen. Het water liep langs mijn lijf en ik verbeeldde mij dat het zijn handen waren die mijn rug wastten. Ik sloot de ogen. Het warme water kuste mijn stevige boezem en ging in het bosje haar van mijn schaamstreek verloren. Ik werd duizelig en dacht dat ik samen met hem een wervelende dans opvoerde. We dansten door het woud van mijn schaamstreek in de plenzende warme regen. Ik leunde met mijn rug tegen de muur en bewoog mijn bekken zachtjes op en neer. Het water; hij kietelde met zijn tong in mijn navel, beet zachtjes in mijn tepel en kuste mijn mond terwijl ik gewillig terug zoende. Toen ik mijn ogen even opende was hij weg. Hij drukte ineens mijn dijen uiteen en ik drukte mijn bekken naar voren. Ik voelde zijn adem langs mijn pruilende lippen. Hij dronk het water alsof het uit een warme bron liep. Ik hield mij aan de douchestang vast en zakte wijdbeens en half hurkend omlaag, mijn rug hol. Ik hurkte op zijn schoot en zijn geslacht zou naar binnen schuiven. Ik kreunde ongecontroleerd. “Beest “, zei ik, “beest dat je bent. Doe het dan! ” Maar hij deed het niet en toen ik mijn ogen weer opendeed, was hij verdwenen. Ik wist dat hij terug zou komen en droogde mij af. Ik wist dat hij me bekeek en liep in een slipje dat mijn benen nog langer deed lijken door het huis. Ik maakte mij voor de spiegel op: oogschaduw en mascara en kersenrode lippen – ik ging met mijn tong langs mijn tanden en bepoederde mijn borst. Thuis mocht ik ordinair zijn. Ik zat opgerold op een stoel en keek afwezig TV. Mijn handen dwaalden af en toe over mijn lijf, mijn borsten, mijn opgetrokken been, de ronding van mijn bil en heel even, mijn nagel, langs de welving tussen mijn benen. Toen sloot ik mijn ogen en kuste mijn bovenarm. Ik veranderde van houding en zat nu onderuit voor de TV die een oude film liet zien. Langzaam gingen mijn dijen van elkaar, langzaam alsof het per ongeluk was. Ik keek twee keer naar de schaamheuvel in mijn broekje. Toen zakte mijn hand af en met mijn pink haakte ik het elastische kruisje opzij. “Je moet wel stapelgek op hem zijn “, schalde het uit de TV. Ik voelde het warme orgaan en hoe mijn lippen het verslonden. Het ging langzaam, alsof er geen eind aan het ding kwam. En toen terug. Ik steunde. Het beest was er weer. Het beest rukte het slipje van mijn onderlijf en trok het daarbij in mijn bilspleet. Ik kraaide en zakte van de stoel die naar achteren schoof. Zij lid trilde in mijn boterzachte schoot. Ik draaide en hij pakte mij van achteren. “Nee “, kreunde ik, “nee, nee. ” Ik kwam op mijn knieen overeind en voelde zijn handen om mijn borsten en middel. Hij ging met zijn puntige tong langs mijn oorschelp en beet in mijn nek terwijl ik op en neer ging. “Nee “, zei ik weer, dit keer teder. Hij liet mij niet gaan. Ging door tot het uiterste, het einde. Daarna lag ik uitgestrekt op de vloer. Mijn lippen schuimden en ik draaide mij op mijn buik. Hij kuste mijn nek, mijn rug, wervel voor wervel tot hij bij mijn staartbeen was. Hij pakte mijn twee billen en ging met zijn tong langs de krans van mijn aars. Ik rilde. Nog eens, en toen zette hij vliegensvlug zijn tanden in mijn ronde vlees. Ik lachte en rolde om. “Nog eens “, smeekte ik terwijl ik mijn ogen opende. Maar hij was verdwenen.”