Juan Aldan ( Appartment )

LEES GOED HET SLOT VAN HET VERHAAL De nieuwjaarsborrel van de bewonersvereniging van de flat is op vrijdagavond in het stamcafe. Ik zie er naar uit, want het lijkt mij heerlijk al die vrouwen van het laatste jaar nu eens bij elkaar te zien. Ook het winkelpersoneel in de buurt komt vaak vrijdags, dus zullen de meisjes van de kledingzaak en de kapper er ook wel zijn. Als ik de kroeg binnen kom, is het al aardig druk en ik speur naar een strategische plaats. Mijn vaste stekje aan de zijkant van de bar is nog vrij, maar dan moet ik mij tussen een paar mensen door zien te wringen. De eerste die ik tegen kom, is Bounty. Ze zoent me nadrukkelijk op beide wangen en wenst mij een goed nieuwjaar toe. “Hoe is het met je vriend “?, vraagt ze lachend. Ik zeg dat ik eigenlijk niet meer met haar mag praten en vraag op mijn beurt hoe het met haar vriendin is. Prima, zegt ze, ze komt misschien ook nog wel vanavond. Als ik op mijn vaste plek ben beland, komt Z. direct naar mij toe om te vragen wat ik wil drinken. We hadden elkaar al een gelukkig nieuwjaar gewenst, maar ik buig toch over de bar om de drie gebruikelijke zoenen te geven. Ze heeft weer haar lage heupbroek aan en een zeer strak diep uitgesneden truitje, zodat haar kleine stevige borstjes goed uitkomen. Ze streelt me zachtjes over mijn arm en lacht me toe dat ik haar wel elke week iets mag toewensen. En weer, zoals vaker met Z., krijg ik een warm soort gevoel in mijn buik. Ik mag haar ontzettend graag en hoewel ze zeker niet de mooiste van allemaal is, doet ze me iets. Als Z. zich omdraait om drankjes in te schenken, kijk ik verder rond. W. zal er niet zijn, die is met haar vriendje op wintersport. Wel zie ik de kleine F. (deel 5+8) staan met haar vader, haar vriendin is er helaas niet bij. F. kijkt af en toe slinks mijn richting ut, maar durft niet naar me toe te komen. Als haar vader met zijn rug naar mij toe staat, geef ik haar snel een kushandje. “Heb je ze ook al zo jong “?, hoor ik Z. zeggen, maar ik antwoord haar direct met de opmerking die F’s vader maakte op het terras, dat ze zo jong niet meer is. In ieder geval een stuk jonger dan ik, zegt Z. pinnig. De vriend van C. (12+15) komt binnen, schudt wat handen en komt dan bij mij staan. Ik vraag waar C. is; die komt wat later, zegt hij. Ik kijk opvallend het cafe rond en zeg quasi onverschillig tegen hem, dat ik die lesbische vrouwen nergens zie. Maar goed ook, antwoordt hij, als C. het wist, dan kan ik het wel schudden. Het blijkt dus dat zij niets tegen hem gezegd heeft en ik haal opgelucht adem. Z. zet een biertje voor hem neer en kijkt hem uitdagend aan: “Ik denk niet dat ze komen “?. Hou jij je nou maar met hem bezig, bijt hij terug en dan we lachend proosten op het nieuwe jaar. Inmiddels zie ik dat ook B. (17) binnen is met de hele crew van de kledingzaak. Ze zwaait even, maar gaat dan verder met het gesprek met haar collega’s. In de lounge hoek zitten de vrouwen met de kinderen en ik zie ineens dat K. (20) er ook bij zit. Ik had haar eerst niet herkend, want ze heeft een ander kapsel, kort, zeer modieus geknipt, het staat haar fantastisch. Vier vrouwen zijn binnen en voorzichtig kijk ik van de een naar de ander. K. ziet er het mooiste uit, maar als ik Z. zie rennen en draven, krijg ik weer dat gevoel, wat moet ik ermee? Diverse buren komen langs om hun goede wensen te geven, de drank vloeit rijkelijk en het wordt steeds gezelliger. Ook C. is er nu, het duurt minstens 15 zoenen voor ze bij haar vriend en mij arriveert. Ze geeft mij de nummers 16 t/m 18, waarvan de laatste vrijwel op mijn mond. Ik bestel een witte wijn voor haar, maar Z. doet net of ze het niet hoort. Als haar collega achter de bar arriveert, vraag ik het haar maar en kijk Z. boos aan, voor zover dat mogelijk is. C. vraagt wat er is, maar ik zeg dat ze veel te druk heeft, met op mij te letten, net hard genoeg dat Z. het kan horen, maar ze reageert ze niet). Ik zeg dat ik rondje ga socializen en steven recht op K. af. Ze zit samen met haar man op de lounge bank met een grote schaal snacks en twee drankjes. Ik maak haar een groot compliment over haar kapsel en geef haar man een hand en goede wensen. Ik zeg erbij dat hij beter niet meer naar het buitenland kan gaan, als de auto stuk gaat. K. bloost en ik geef haar drie (veel te) hartstochtelijke zoenen, die ze verbazingwekkend warm beantwoordt. Ik wissel wat trivialiteiten uit en draai me dan om met de bedoeling een ander op te zoeken. In de verte zie ik T. en haar vriend J. (19 + 23) staan. Beiden gekleed alsof ze zo van de set komen. Ze hebben behoorlijk wat aanspraak, maar als ik naar hen toe wil, bots ik tegen S. aan, de kapster (9) is dus binnen en ze heeft een collegaatje meegenomen. Na de omhelzing die, waarschijnlijk door de drank, weer te overdreven uitvalt, stelt ze X. voor. Die werkt als stagiaire sinds een week bij haar. Ik zie een mooi meisje van een jaar of 18, blond haar, mooie blauwe ogen en lange slanke benen in een strakke broek. In haar strakke trui, ontwaar ik mooie ronde borsten. Selecteer jij ook al op uiterlijk, of ook een beetje op capaciteiten, vraag ik schertsend aan S. Als ze net zo goed is als jij dan belooft dat wat. S. begint te lachen en zegt dat X. de volgende keer mijn haar mag wassen. Na nog wat small talk vervolg ik mijn ronde langs bekenden, doe en passant B. aan en informeer naar nieuwe kleding. Er is wel wat leuks voor me binnen, maar ik zeg dat ik vanavond geen tijd heb om te passen. Haar collega’s kijken haar raar aan, ze bloost, maar ze durft verder niets te zeggen. Als ik weer bij C. en haar vriend aan de bar ben beland, kijk ik nog even om en zie dat B. met handen en voeten probeert iets te verklaren. C. bestelt iets voor mij en Z. komt het brengen. “Ik heb er zeven geteld “?, zegt ze. Acht, corrigeer ik haar, jij bent er toch ook nog. Ze kijkt me droevig aan met haar grote blauwe ogen. Even denk ik dat ze in huilen zal uitbarsten, maar dan strijk ik met mijn hand over haar blonde haren en zeg zacht, terwijl er een bekend nummer van Andre Hazes door het cafe schalt, en dit keer zonder ironische ondertoon: “Maak je geen zorgen, schat “?. Z. glimlacht vertederend. (Dit is deel 24 en het laatste uit de serie The Appartment. Het heeft veel verwijzingen naar eerdere delen. Het is nog niet af, want ik wil de lezers vragen suggesties te doen, wie van de genoemde vrouwen die avond in het appartement belandt. Bij voldoende antwoorden zal de dame met de meeste stemmen mee naar boven gaan en maak ik het verhaal af). Je kan mailen naar Wampi343@hotmail.com Opmerking : Wil je liever anoniem reageren ? Dan kun je middels het verzoekformulier het einde bepalen.Gertibaldi.com zorgt er dan voor dat Juan Aldan de antwoorden krijgt.”