De rondgang
We stonden op en in spanning volgde ik Eva door een deur die uitkwam op een smalle gang met wit betegelde muren en gedempt licht. Zacht hoorde ik nog steeds de klassieke achtergrondmuziek uit de speakers komen die netjes waren weggewerkt in het plafond of de muren. De gang kwam uit in een soort van kleedkamer met een rij van 4 douchecabines. Ik bemerkte dat er een keur aan shampoos en douche- en bad gel aanwezig was. Op de vloer onder een van de douches lag nog wat water wat duidde dat deze onlangs nog was gebruikt, ik was dus niet de enige die hier vandaag aanwezig was. Eva wees me op een kledingkast waarvan het kastdeurtje open stond en ik aan een hangertje een wit gewaad zag hangen. Ze gaf mij aan mijn kleren hierin te kunnen opbergen waarna ik geacht werd me te douchen.
Na me ontkleed te hebben stapte ik onder de douche, draaide de kraan open en stelde de door mij gewenste temperatuur in. Het was zo’n luxe regen douche waarbij meerdere douchekoppen op verschillende hoogte en sterkte water afgeven. Met het heerlijk geurende doucheschuim waste ik me grondig en spoelde me vervolgens weer af. De harde waterstralen masseerden heerlijk mijn huid en ik voelde dat mijn tepels zich al enigszins oprichtten. Nadat ik de kraan had dichtgedraaid zag ik dat ook Eva zich inmiddels had gedoucht en verkleed en blootsvoets met natte haren in een donkerblauw bodyflirt met witte ritssluiting aan de voorkant in de doucheruimte stond. Het jurkje stond haar geweldig en ze stond met een grote badhanddoek hooggeheven klaar om mij af te drogen. Ik draaide me naar haar toe en voelde me nu al als een prinses verwend worden en keek er erg naar uit naar wat komen zou. Eva bood me, naar wat bleek, eenzelfde bodyflirt uit het kledingkastje aan maar deze was wit en had een donkerblauwe ritssluiting. Het korte jurkje reikte tot boven mijn knieën, sloot strak op mijn naakte huid en deed de rondingen van mijn lichaam goed uitkomen. Ik kamde mijn haren, bekeek mezelf in de spiegel en zag tot mijn tevredenheid mijn opgewekt blik en nieuwsgierige spiegelbeeld. Eva sloot het kastdeurtje, boog zich door de knieën en bond een wit bandje om mijn enkels. Op mijn vragende blik antwoordde ze; “hierop staan al je gegevens die nodig zijn om het programma precies zo te laten verlopen zoals we alleen voor jou hebben bedacht. Zoals je straks zult merken zal je verschillend uiteenlopende onderwerpen te zien krijgen en meemaken waarvan we willen dat je hiervan op je gemak kunt genieten maar wel zo dat het programma niet in tijdnood komt en we ons zouden moeten haasten. Een en ander verloopt daarom computergestuurd en we willen daarmee tegelijkertijd voorkomen dat er zich per ongeluk een persoonsverwisseling zou voordoen. Je bezoek aan de verschillende onderwerpen zijn namelijk vooraf geprogrammeerd en hiermee zorgen we ervoor dat je op tijd aanwezig zult zijn bij het onderwerp wat voor dat moment op het programma staat”. Ik knikte begrijpend, ook hier liet het bedrijf niets aan het toeval over.
Eva vroeg me haar opnieuw te volgen en samenliepen we door een andere gang naar een ruimte die leek op een soort stationnetje. Op een soort van platform stonden een 10-tal wagentjes op een rail te wachten op hun passagiers. De wagentjes hadden de vorm van een rechtopstaand half ei waarin een klein bankje was waar maximaal 2 personen naast elkaar konden zitten. Het had wel iets weg van een soort pretpark karretje. Verderop zag ik een van deze karretjes een bocht omrijden. Eva nodigde me uit in het voorste wagentje te gaan zitten en kwam vervolgens naast me zitten. Ze keek me aan en vroeg; “ben je klaar om jouw fantasie bewaarheid te laten worden?” En zonder op een antwoord te wachten drukte ze op een knop voor zich en zei; “daar gaan we”. Het elektrisch aangedreven wagentje zette zich in beweging, ging een hoek om en reed over de rails door een verlichte gang met verschillende deuren en donkere ramen aan de zijkanten. Verderop zag ik nog net de achterzijde van een gelijksoortig karretje een hoek omslaan, was dat hetzelfde karretje als net of een van de vele die hier reden? Feit was dat er meerdere mensen tegelijk aanwezig waren. Eva keek me aan en legde me mijn rol uit voor de eerste sessie. “We komen zo meteen in een situatie waarin een van de deelnemers bezig is met een worsteling zich te ontdoen van een, door haar omgeving, opgelegde norm. Jouw rol hierbij is getuige te zijn van een openbaring. Je helpt door alleen je aanwezigheid mee om grenzen van de deelneemster te doorbreken. Zie het als een soort openbare getuigenis wat de sleutel moet zijn voor een leven hierna”. Ik liet de woorden van Eva bezinken en vroeg me af wat ik me hierbij nou in hemelsnaam moest bedenken en besloot het maar op me af te laten komen. We stopten na enkele seconden voor een deur en Eva ontbood me om uit te stappen, ging me voor en opende de deur.
Ik stapte een soort schemerig minitheater binnen met voor het publiek een soort eigen privé balkonnetje. Ik kon niet ontwaren of en hoeveel mensen er nog meer aanwezig waren, daarvoor waren de wanden van het balkonnetje te hoog. Ik keek tegen een soort ruit aan waarachter zich 2 mensen bevonden. In mijn ooghoek zag ik dat Eva uit mijn beeld wegliep.
De pater en de non
Ik ging nieuwsgierig in de comfortabele stoel zitten en zag door de ruit hoe in een kamertje schuin beneden mij een jonge pater, ik schatte hem zo rond de 35 jaar, tegenover een oudere non stond. Het kamertje was niet groot. Sober ingericht met een tafel waarop een ouderwets geruit kleedje lag met een mand met wat fruit erop en 2 stoelen aangeschoven stonden. Aan de muur hing een Jezus beeldje aan het kruis. Het zou een kamertje uit een klooster kunnen zijn geweest. Beide geestelijken waren gekleed in de traditionele katholieke kleding. De pater, zeker niet onknap, had een zwart pak aan met de bekende witte boord. De non, ik schatte haar tussen de 60- en 70 jaar, was gekleed in een lang zwart gewaad wat bijeen werd gehouden door een zwarte ceintuur. Op haar hoofd droeg ze een wit/zwarte kap waaronder wat grijs haar uitpiekte. Ik had niet de indruk dat ze mij konden zien wat me deed vermoeden dat de glazen wand die het kamertje en mij scheidde zo was geconstrueerd dat ik hen wel kon zien maar andersom zij mij niet. Ik vroeg me af of zij dit wisten.
Via een speakertje in mijn rugleuning werd de dialoog nu hoorbaar die zich in deze kamer ontwikkelde. Ik hoorde de pater ontzet uitroepen; “maar zuster Marie, hoe heeft ge zo onbezonnen kunnen doen door uw naaktheid te tonen aan de andere zusters?” De non stond met een gebogen hoofd en een rood beschaamd gezicht naar de grond te staren. “Wel?”, vroeg de pater nu strenger en luider van toon, “antwoord mij potverdikkeme”. De non hief haar gezicht en keek de pater schuchter aan, “ik liet de duivel in een onbewaakt ogenblik binnen broeder Johannes”. “Maar vrouwe, wat had u in gedachten, wat had u gedacht te bereiken?”. De non had haar blik weer op de grond gericht en fluisterde nu zacht; “de vleselijke zonde beleven broeder Johannes, de vleselijke zonde beleven”. Ik zag de pater nadenkend heen en weer lopen. Plots stond hij stil keek de non opnieuw streng aan en zei; “zuster, uw gelofte van eeuwige kuisheid heeft u geschonden. U begrijpt toch dat de Here u in deze hoedanigheid niet meer in zijn genootschap kan behouden?”
De non knikte zwijgend met haar hoofd. “Met wat weesgegroetjes kunt u dit niet goedmaken. Ik wil dat u uw zonden opbiecht tegenover mij, ik wil dat ge opbiecht wat uw zondige gedachten waren wat ertoe leidde dat u deze door de duivel gestuurde handeling liet gebeuren”. De pater schoof een stoel naar achteren en gebaarde de non plaats te nemen. Zelf ging hij in de andere stoel tegenover haar zitten. De pater keek de non vorsend aan en ik hoorde hem gebiedend zeggen; “vrouwe Marie, biecht mij uw zonden”. De non legde haar handen plat op de tafel en zei; “vergeef mij Heer want ik heb gezondigd. Meer dan 40 jaar heb ik mij aan mijn gelofte gehouden. Meer dan 40 jaar heb ik gedaan wat mij geboden is en niet gedaan wat mij verboden is. Maar juist dat wat mij verboden is nam meer en meer plaats in mijn gedachten. Ik heb gebeden Heer maar het was sterker dan mijn wil. Mijn vleselijk verlangen om te behagen en behaagd te worden kwam telkenmale in mijn gedachten. De gedachte hoe het zou zijn en met wie en op welke manier iemand te behagen nam de laatste jaren bijna dagelijks steeds sterkere vormen aan. De nachten dat mij de slaap niet konden vatten waren lang en eenzaam. Mijn dromen die, soms zo zoet tot ik wakker werd, mij met schaamte vervulden”.
“Waar droomde u dan over zuster Marie?”, vroeg de pater, “welk verlangen had u in gedachten?” De non boog het hoofd zo mogelijk nog verder en fluisterde nu, “dat kan ik u niet vertellen heer, mijn schaamte hiervoor sluit mijn mond om de woorden te uiten”. De pater leek aangemoedigd door de non en bracht zijn mond dichterbij de hoofdkap van de non waarachter haar oor zat en zei; “juist tegenover mij zuster kunt u met uw hart weer in het reine komen, biecht uw zonde, open en verlicht uw hart. Laat het eruit, geef u zelf over, wat kan er nu eigenlijk gebeuren anders dan verlossing, verlossing van uw schaamte”. De zuster haalde hoorbaar diep adem en begon te praten. “Heer, u moet weten dat ik in mijn jonge jaren al op jeugdige leeftijd mijn maagdelijkheid heb verloren. De jongen die dit deed en waar ik zo verliefd op was, was mijn grote liefde. Ik zou met hem trouwen en samen zouden we veel kinderen krijgen, daarvan was ik overtuigd. Ik wilde zo graag sex met hem. Zijn piemel stijf tegenover me, glanzend van verlangen naar mij.
Mijn lendenen smachtend naar dit vlees, nat van mijn sappen heer, ik voelde me vloeien door de sappen die hij bij me naar binnen zouden doen glijden. Ik wilde zo graag met hem neuken heer, ja neuken, u hoort het goed”. De stem van de non werd steeds luider, ze begon echt hard te praten. “Neuken wilde ik, zijn pik diep in me voelen stoten, zijn eikel in mijn mond, ik wilde hem in mijn mond zuigen en likken heer”. Ze schreeuwde nu bijna als in trance. “En ik zou me aanbieden aan hem heer, met mijn benen wijd zou ik me aanbieden, zodat zijn pik in me kon komen en mijn aanblik zijn verlangen zou doen toenemen. Geil was ik oh zo geil”. De non ging helemaal los in haar verlangen om haar geile gedachten in de ‘openbaarheid’ te laten horen. “En zijn pik diep in me voelen spuiten heer”, vervolgde ze. “Spuiten zou hij zijn sperma diep in mij tot ook ik klaar zou komen”. De eerste gedachte als was het een toneelstuk die voor me werd opgevoerd was al snel verdwenen. Deze non leek echt, daarover leed voor mij geen twijfel. Door deze levensechte biecht, het benoemen van de dingen zoals ze zijn, onverbloemd, ruw door een non nota bene werd ik opgewonden zo niet geil.
Ik was benieuwd hoe zich dit verder zou ontwikkelen. Ik zag dat dit alles de pater ook niet onberoerd liet door de groeiende bobbel in zijn zwarte broek. De pater boog zich over de tafel naar de non en zei; “zuster, ga door, vertel me, wat zijn uw fantasieën”. De non ging nu ongeremd verder en vervolgde haar verhaal; “oh ik zou ook zo graag in mijn kont geneukt willen worden heer, een harde pik die mijn anus zou doorboren en mij geheel zou vullen. Die mij zou berijden tot ik het sperma in mijn darmen zou voelen. Handen die mijn borsten zouden kneden, een tong heer, die mijn tepels zouden likken”. “Zuster”, sprak de pater, “kunt u ook nu, op dit moment, toegeven dat uw vleselijke verlangens zich aandienen?” “Oh ja vader”, sprak de non, “ook nu voel ik de warmte en de geilheid die zich uitbreidt en waaraan ik zo graag aan zou willen toegeven”. “Zuster”, zei de pater opstaand uit zijn stoel en zijn armen spreidde hij, “laat mij u niet tegenhouden. De twijfel was te lezen in de ogen van de non maar, beseffend waar en waarom ze hier was leek het laatste restje verzet te slechten. De non ging ook staan en maakte de ceintuur van haar habijt los. Ze trok de zwarte jurk uit waarna ze in haar ondergoed stond. Ik zag haar aarzeling opnieuw. Maar ze schudde de door kerk en God opgelegde norm van zich af en ging door met zich te ontkleden.
Na de kap te hebben afgezet haalde ze enkele haarspelden uit haar haar en schudde dit los. Haar lange grijzend haar viel los langs haar hoofd op haar rug wat haar meteen een jonger uiterlijk gaf. Nu maakte ze de knoopjes van haar onderjurk los en liet deze van haar af glijden. Ik zag de pater met toegeknepen ogen toekijken. De non trok haar stevige schoenen van haar voeten en rolde de kousen naar beneden. Slechts gekleed in een onderbroek en bh stond ze nu tegenover de pater. Ze hief haar kin omhoog en keek de pater met een trotse uitdagende blik aan en trok ook deze laatste kledingstukken uit waardoor ze poedelnaakt tegenover hem stond. Haar eens zo trotse borsten waren groot en hingen zwaar naar beneden. Ik zag de grote bruine tepels als 2 grote ogen de wereld inkijken. Verwonderd zag ik dat zij zich zelfs intiem had geschoren. Haar stem klonk nu dapper en vastberaden toen ik haar hoorde zeggen; “Kijk vader, kijk hoe ik mijn lichaam aan u tentoonstel. Ik zag nu dat de pater zijn gulp aan het openknopen was en zijn inmiddels stijf geworden lid tevoorschijn haalde. En net als ik me bedacht in welke voyeurachtige situatie ik me bevond stond Eva weer naast me. “Kom”, zei ze; “we gaan weer verder en laten deze 2 alleen met het andere publiek”. Enigszins teleurgesteld keek ik haar aan, beteuterd dat ik het einde van de bekentenis niet helemaal mocht uitkijken, maar volgde haar toch weer naar het wagentje. En toen ze het wagentje weer in beweging zette bewonderde ik in mijn gedachten de moedige non met haar lef en durf om van het ene uiterste in haar leven naar het andere uiterste te gaan en wenste haar veel plezier toe en vond dat ze trots mocht zijn op hetgeen ze had besloten.