Lisa
Het is hier steenkoud! Het water van de douche is lekker warm, maar het tocht heel erg in de badkamer. Het raam is dicht, maar er zit een kier naast het kozijn waar de wind doorheen komt. Ik heb me net geschoren en ben mijn haren aan het wassen. Het warme water voelt heerlijk aan op mijn lijf, maar die tocht is vreselijk. Ze zouden dit huis dringend moeten opknappen.
“Ben je al klaar?” vraagt de vrouw ongeduldig. “Je hebt nog een half uur.”
Ik zucht en draai de kraan dicht. Ik stap achter het douchegordijn vandaan, pak de handdoek aan die ze me aanreikt en droog me snel af. Aan een ring in de muur hangt een rode jurk. Zo te zien is die veel te kort naar mijn zin. “Waar zijn mijn kleren?” vraag ik.
“Die heb je niet meer nodig. Trek die jurk aan en stop met zeuren.” Ze kijkt me streng aan.
Ik ruk hem ruw van het hangertje en trek hem aan. Op de rug zitten wat touwtjes en aan de voorkant heb ik veel inkijk; heb het gevoel dat ik mijn navel kan zien als ik voorover zou bukken. De onderkant van het jurkje bedekt nauwelijks mijn kont, volgens mij kun je de kromming van mijn billen zien als ik loop. De vrouw geeft me een zwarte string. Ik heb zelden zoiets minuscuuls gezien: een stoffen driehoekje van drie bij zes centimeter en drie touwtjes. “Ga naar beneden,” draagt de vrouw me op.
Ik loop op blote voeten de houten trap af. Elke trede kraakt zodra er gewicht op komt. Ik word de woonkamer in geleid, waar de man op een versleten leren bank zit. Zijn mobiel heeft hij tegen zijn oor en hij lijkt naar iemand te luisteren.
Ik word naar de tafel gebracht, waar wat goedkope make-up ligt en een eenvoudig spiegeltje. De vrouw komt achter me staan en pakt een föhn. “Maak je klaar.”
Met een zucht begin ik me op te maken. Deze troep is echt waardeloos, het is bijna niet aan te brengen. De vrouw is ondertussen mijn haren aan het drogen. “Wat zijn jullie van plan?” vraag ik. Ik moet bijna schreeuwen om boven de föhn uit te komen. Het veel te korte jurkje en het feit dat ik me moest scheren, doen me vermoeden dat dit op seks zal uitlopen…
De vrouw borstelt mijn haren terwijl ze de haardroger zijn werk laat doen. “Er zijn wat mensen die je willen ontmoeten. Rijke zakenlui die wel behoefte hebben aan wat gezelschap.”
Ik verstar. Wat mensen? Mijn god, ze willen me laten gebruiken door meerdere mensen! Mijn handen beginnen te beven. Maar misschien kunnen zij me helpen als ik zeg dat ik word gedwongen…
Alsof ze mijn gedachten kan lezen trekt ze aan mijn haren, waardoor ze me dwingt omhoog te kijken zodat ik haar kan zien. Ze zet de föhn uit. “Haal je maar niets in je hoofd, moppie,” zegt ze met een poeslief stemmetje. “Als je problemen veroorzaakt – hysterisch om hulp roepen, proberen weg te vluchten, je verzet, wat dan ook – dan zullen we je vaders bedrijf ruïneren. We hebben een hoop informatie die binnen een paar tellen bij de pers zal belanden. Ze zullen niets van hem over laten, hij zal alles kwijtraken. Wees dus een lieve meid en werk mee, dat zal jullie beiden een hoop ellende besparen.”
Michael
De motor van mijn auto brult terwijl ik zonder ongelukken te veroorzaken door het verkeer slinger. Gelukkig is het Frank gelukt Theo’s mobiel te traceren en een mogelijk adres te vinden waar Lisa zou kunnen zijn. Ruim boven de snelheid ben ik onderweg naar die locatie. Frank zit naast me met zijn mobiel in zijn hand. Frank zegt enkel iets als ik een andere richting moet nemen en ik… Ik zeg eigenlijk helemaal niks. Ik houd mijn ogen strak op de weg gericht en zeg geen enkel woord.
“Derde links,” hoor ik Frank zeggen. Met deze snelheid is het kruispunt er snel. Ik trap op de rem, geef een ruk aan het stuur en neem met gierende banden de bocht. Ik hoor getoeter, maar presteer het geen andere auto’s te raken. “Jezus, rijd eens wat minder gevaarlijk!” moppert Frank terwijl hij zich aan de deur vastgrijpt. “Aan het eind naar rechts en die weg volgen. Aan het eind van de weg zou het moeten zijn.”
Ik kan niet wachten tot ik haar zie. Ik minder wat vaart en sla dan rechtsaf. Het is een smalle zandweg die half verscholen ligt tussen struiken en bomen. Ik haal mijn wapen tevoorschijn en gooi die op Franks schoot. “In het dashboard liggen wat kogels. Als jij hem alvast wil laden bespaart dat tijd.”
Frank pakt het wapen voorzichtig vast. “Zat je met een ongeladen wapen bij Jos? Ik dacht dat je hem wilde afmaken!”
“Die verleiding was groot,” brom ik. “Degene die Lisa heeft zal minder geluk hebben.”
Aan het einde van de weg staat een oud huis. Aan de zijkant zie ik een auto staan. Zodra ik de motor afzet stappen we uit. “ Michael, rustig aan,” zegt Frank. “We kunnen niet zomaar naar binnen denderen en eisen… Wacht nou!” Maar ik ben al op weg naar de voordeur met het pistool in mijn hand. Dat ik dat ding officieel niet mag hebben kan me geen moer schelen. Ik ben niet van plan iemand dood te schieten, maar ik zal geen seconde twijfelen als dat nodig zou zijn.
Ik verwacht geen succes als ik de deurknop pak, maar tot mijn verbazing gaat de deur open. Ik ga naar binnen met Frank vlak achter me. Vanuit een kamer hoor ik stemmen. Ik gebaar dat Frank moet doorlopen, naar de andere deur in de gang. In het gunstigste geval is daar de keuken met een zijdeur naar de kamer. Hij fronst zijn wenkbrauwen, duidelijk niet blij met de splitsing, maar toch gaat hij zonder te protesteren naar de deur.
Met mijn ogen op de openstaande deur gericht haal ik diep adem. Vervolgens hou ik het pistool voor me en stap de kamer in.
Als eerste zie ik Lisa. Ze heeft een verdomd korte jurk aan. Haar haren hangen los over haar schouders en ze heeft nette, zwarte hakschoenen aan met riempjes over haar voeten. Haar polsen zijn voor haar buik met een stuk touw bij elkaar gebonden.
Vervolgens zie ik de man die achter haar staat. Hij ziet er jonger uit dan Jos en ziet eruit alsof hij regelmatig sport. Zodra ik plotseling binnenkwam trok hij snel zijn hand terug, maar ik had al gezien dat die onder haar jurkje zat. Ik zie ook dat zijn vinger glimt van het vocht. Net als Lisa’s wangen, al is dat ander vocht. Ze huilt geluidloos. Haar ogen staan vol angst en verdriet.
Ik heb ook de vrouw gezien die op de bank zit. Op dit moment lijkt die geen bedreiging te zijn, maar ik zal haar in de gaten moeten houden tot ik weet waar Frank is. De verleiding om hem direct neer te knallen is groot, maar hij staat te dicht bij Lisa.
Dit alles in nog geen fractie van een seconde. Het wapen richt ik op Theo. Ik probeer niet naar Lisa te kijken, haar angst zou een verlammend effect op me hebben.
Lisa
Ik durf me niet te bewegen. Ik ben blij dat die vent zijn vinger niet meer in mijn kutje heeft, maar hij staat nog steeds te dichtbij. Ik durf me niet te bewegen. Met zijn ene hand was hij me aan het vingeren, in de andere houdt hij een mes vast. Ik denk niet dat Michael het kan zien, aangezien dat mes achter mijn rug verborgen is. Uiteraard heb ik geprobeerd me te verzetten, waarop die vrouw er een mes bij pakte.
De man trekt me dichter naar zich toe en drukt zijn natte vinger in mijn mond. Ik voel me verraden door mijn lichaam, dat reageerde op zijn aanrakingen. Ik proef mijn eigen kutvocht.
“Ik snap best waarom je haar wilde hebben,” zegt de man tegen Michael. “Maar nu neem ik het van je over. Er zijn anderen die een groot bedrag overhebben voor een slet als dit. Ik geef je nu eenmalig de optie te vertrekken.” Hij brengt zijn hand omhoog, waardoor het mes bij mijn borstbeen komt. Ik snik zachtjes en kijk Michael smekend aan. Alsjeblieft, haal me hier weg!
Michael knijpt zijn ogen tot spleetjes en laat langzaam het wapen een stukje zakken. Ik kijk smekend naar hem, maar hij houdt zijn blik op een punt achter me gericht, alsof hij weigert me aan te kijken.
Ik kijk naar het wapen in zijn hand. Ik wist niet eens dat hij dat ding had! Waarom laat hij hem zakken? Ik vertrouw hem blindelings, ik weet zeker dat hij die vent kan neerschieten zonder mij te raken.
Dan herinner ik me iets dat hij had gezegd toen we elkaar net ontmoetten. Ik had gevraagd naar de littekens in zijn zij en schouder, maar hij antwoordde enkel ‘inschattingsfout’. Hij wil nu blijkbaar geen enkel risico lopen. Ik zou wel willen schreeuwen dat hij het mag proberen, maar ik durf niet te bewegen.
“Goed zo,” zegt de man vlakbij mijn oor. “Die heb je voorlopig niet nodig. Leg hem maar gelijk weg, dan kunnen we allemaal een beetje ontspannen.”
Ik kan de spieren van Michaels kaken zien bewegen als hij die hop elkaar klemt. Ik maak een piepend geluid als hij zijn pistool op een kastje legt en opzij stapt.
Zonder dat de man iets hoeft te zeggen komt de vrouw overeind en loopt naar het kastje toe. Ze steekt haar hand uit om het wapen op te pakken, maar plots grijpt Michael haar pols, draait haar rond zodat ze haar arm voor zich langs heeft en houdt haar tegen zich aan. Met zijn vrije hand grijpt hij het pistool en houdt het tegen haar nek.
Ik sluit mijn ogen en hou mijn adem in. Mijn god, laat dit niet escaleren! Ik voel een traan over mijn wang glijden en mijn knieën knikken.
Plotseling krijst de vrouw iets. Als ik mijn ogen open krijg ik opeens een harde duw en val ik tegen de grond. Ik kruip snel opzij en zie dat Frank met de man worstelt.
Een kreet trekt mijn aandacht. Ik zie dat Michael de vrouw opzij heeft geworpen en vervolgens naar Frank en de man komt. Het pistool houdt hij vlak bij de neus van mijn ontvoerder, die gelijk zijn verzet staakt. “Je hebt geen idee hoeveel geluk je hebt, Theo,” hoor ik Michael zeggen. Theo! Mijn god, dit is Theo, de partner van mijn vader! Ik zie hem zelden, vandaar dat ik hem niet direct herkende. Fuck, ik word misselijk.
Frank pakt mijn pols en helpt me overeind. Ik wil protesteren, maar zijn grip is te stevig en hij trekt me mee naar buiten. “Nee, ik laat hem niet alleen,” protesteer ik. “Laat me los!” Maar hij laat me niet los. Hij neemt me mee naar buiten en leidt me naar de auto. Daar doet hij zijn jasje uit en legt die om mijn schouders. Dan maakt hij het touw los dat om mijn polsen zit.
Ik voel me opeens bloot. Een gevoel van schaamte komt naar boven. En vervolgens barst ik in tranen uit. Alle angst, woede en spanning komt eruit. Frank duwt me zachtjes op de achterbank neer. Zwijgend blijft hij bij me staan. Ik druk de mouw van zijn jasje tegen mijn gezicht en blijf zo een tijdje zitten.
Voorzichtig legt hij zijn hand op mijn schouder. “Goed zo,” zegt hij zachtjes. “Je bent veilig, gooi het er maar uit.”
Ik wil vragen of hij Michael kan helpen. Ik wil vloeken, krijsen, schreeuwen… Maar ik kan enkel huilen.
Ik schrik als ik een schot hoor. Ik gil en wil naar de deur rennen, maar Frank duwt me terug op de achterbank en gaat snel terug naar binnen. Dacht hij nu echt dat ik me laat tegenhouden? Ik wil naar Michael! Ik schop de schoenen uit en ren achter hem aan.
Theo ligt kermend en in elkaar gedoken op de grond. Frank heeft de vrouw in een houdgreep tegen de muur gedrukt. Het mes ligt in het midden van de kamer op de grond.
Ik schrik als ik Michael zie. Zijn witte overhemd heeft bloedspetters. “Michael!” breng ik geschrokken uit.
Hij gebaart met zijn hand. “Geen zorgen, het is niet mijn bloed,” zegt hij. Hij ziet een stuk touw aan de muur hangen en gooit het naar Frank, die de vrouw aan een stoel bindt.
Eindelijk voel ik Michaels stevige armen om me heen. Ik druk me tegen zijn borst en begin weer te huilen. Nu voel ik me pas veilig, tegen hem aan met zijn armen om me heen.
“We gaan naar huis,” zegt Michael zachtjes. “Frank belt zo de politie, die mogen het verder afhandelen.”
Ik veeg mijn gezicht af en geef hem aan zoen. “Ik was zo bang.” Ik sluit mijn ogen en geniet van zijn bevende lijf tegen de mijne. Bevend?
Bezorgd trek ik me terug en kijk naar hem. Zijn overhemd is roder geworden op zijn borst. Hij is gewond! De grond lijkt onder me te verdwijnen. Het is wel zijn bloed! Als versteend blijf ik staan. Ik krijg nauwelijks mee dat Frank hem op een stoel laat zitten en iets tegen hem zegt. Ook de naderende sirenes hoor ik nauwelijks. Het enige dat ik hoor is mijn hart dat keihard in mijn oren bonkt.
Michael
Ik lig op mijn rug en staar naar het plafond. De verdoving is uitgewerkt, maar de pijnstillers doen hun werk. Ik had mijn aandacht teveel op Theo gericht, ik had even geen oog gehad voor dat takkewijf. Ze ging me te lijf met het mes. Ik had niet eens gemerkt dat ze me had geraakt. Gelukkig was het niet levensbedreigend, maar ze hebben me wel moeten hechten.
Mirjam is even langs geweest toen ik in het ziekenhuis was. Ze heeft me laten weten dat Theo op de IC lag en dat zijn toestand kritiek is. Morgen komt ze langs om de rest te bespreken, we moeten eerst even tot rust komen. We zijn in mijn woonruimte boven de loods op het industrieterrein. Binnenkort moet ik besluiten wat ik met het huis ga doen dat ik met Eveline heb gedeeld, ik kan het niet eindeloos blijven uitstellen.
Vanuit mijn ooghoek zie ik Lisa de kamer binnenkomen met enkel een T-shirt aan. Ze heeft drinken bij zich. Ik glimlach naar haar en probeer rechtop te zitten, maar een steek houdt me tegen. Het lijkt wel of ik ben geraakt door een vrachtwagen.
Ze zet het drinken naast me op mijn nachtkastje en komt op de rand van het bed zitten. Ik pak haar pols en trek haar zachtjes naar me toe tot ze over me heen hangt. Ze legt haar hand tegen mijn wang en glimlacht naar me. “Ik ben je zo dankbaar,” zegt ze voor de zoveelste keer.
“Ik deed enkel mijn werk,” is het antwoord dat ik elke keer geef als ze dit zegt. Ze grinnikt naar me. Langzaam glijdt haar hand omlaag langs mijn hals en over mijn borstkas, tot ze het verband bereikt. Ze kijkt er met een verdrietige blik naar. “Het spijt me dat je gewond raakte,” fluistert ze.
“Mij niet,” antwoord ik. “Je bent veilig, dat is het enige dat belangrijk is. Dit geneest wel weer. Hoewel…” Ik kijk naar het verband, dat met speciaal tape aan mijn huid geplakt zit. “Ze hadden wel eerst dat haar mogen wegscheren. Straks kunnen ze me opnieuw opnemen als het eraf mag en al die haren uit mijn lijf worden gerukt.”
Ze schiet in de lach en slaat zachtjes tegen mijn bovenarm. “Aansteller.” Ze kijkt op me neer. Ik geniet van de vrolijke twinkeling in haar ogen.
Ik leg mijn hand in haar nek, trek haar naar me toe en kus haar. Ze beantwoordt mijn kus en legt haar hand tegen mijn wang. Mijn handen verplaatsen zich naar haar billen en ik probeer haar naar me toe te trekken.
Ze kijkt me met ondeugende ogen aan en trekt zich een stukje terug. “Serieus? Je bent net neergestoken, je hebt meer draadjes in je borstkas dan ik in mijn slip!”
Ik lach, maar moet al snel stoppen omdat het zeer doet. “Zo te voelen heb je helemaal geen slip aan, jongedame.” Ik laat mijn handen over de ronding van haar billen glijden. “Zodra ik je zie verlang ik naar je. Nu nog meer, na die ellende van vandaag. Het liefst zou ik je vasthouden, me diep in je storten en je nooit meer loslaten.”
Ik kan het verlangen en de uitdaging in haar ogen zien. Ook zij raakt opgewonden. Seks is voor mij lang een uitlaatklep geweest, een manier om alle spanningen van me af te neuken. De opwinding die ik nu voel is anders. Ik verlang er niet naar haar door het matras heen te beuken tot de poten van het bed het begeven. Ik heb zin om elke centimeter van haar lijf met mijn tong te verkennen. Ik wil elk stukje huid laten sidderen van verlangen. Ik wil haar niet neuken, ik wil de liefde met haar bedrijven. Wat ik voel is geen geile opwinding, maar een liefdevol verlangen.
Ik pak haar T-shirt en trek die omhoog. Ze komt overeind en laat me hem uittrekken. “Jezus, Lisa, wat verlang ik naar je. Ik wil niets liever dan je laten voelen wat ik voel.”
Met een nieuwsgierige blik gaat ze rechtop zitten, waardoor haar kutje tegen mijn harde pik drukt, die gevangen zit in mijn boxer. “Tintelt je kutje?” vraag ik. “Heb je het gevoel dat het zal exploderen zodra ik die aanraak?” Haar ogen worden donker en ze kreunt zachtjes. “Help me uit die boxer, dan kunnen we kijken hoe lang je het volhoudt voor je klaarkomt.”
Ze komt naast me zitten en pakt de rand van mijn boxer, maar lijkt te twijfelen. “Doe ik je geen pijn?”
“Welnee, ik kan wel wat hebben,” stel ik haar gerust.
Ze grijnst ondeugend. “Dat zegt degene die wordt opgenomen als die tape wat haren meetrekt.” Ze doet alsof ze een hoekje wil pakken, maar ik sla snel haar hand opzij en grijns.
Lisa
Hij tilt zijn heupen een klein stukje op zodat ik zijn boxer uit kan trekken. Hij brengt zijn hand naar mijn heup, maar ik ben nog niet van plan over hem heen te gaan zitten. In plaats daarvan kruip ik naar beneden en pak zijn pik vast. Ik voel hoe hij een klein schokje maakt.
Zodra mijn lippen zijn eikel raken hoor ik hem zachtjes kreunen. Mijn hand rust op zijn bovenbeen. Zijn eikel voelt heerlijk aan op mijn tong en ik proef zijn voorvocht. Hij is keihard en ik weet zeker dat ik drijfnat ben, maar toch wil ik hem even pijpen. Ik kijk naar hem en zie dat hij met gesloten ogen op het kussen ligt te genieten.
Ik neem zijn pik verder in mijn mond. Zijn eikel raakt mijn huig. Mijn tong laat ik langs zijn pik glijden. Ik kom iets omhoog terwijl ik aan zijn pik zuig. Zodra zijn eikel in weer mijn mond zit zuig ik nog wat harder. Ik voel opnieuw een schok door hem heen gaan en hij kreunt. “Jezus, Lisa, rustig aan.”
Hij heeft een heerlijke pik. Mijn hand glijdt langs zijn been naar zijn kruis. Zachtjes pak ik zijn ballen vast en kneedt ze zachtjes. Hij spreidt zijn benen wat verder en legt zijn hand in mijn haren. “Fuck, Lisa, wat doe je dat lekker.”
Mijn vrije hand laat ik over zijn buik glijden, steeds iets hoger. Zijn borstkas beweegt met krachtige bewegingen op en neer bij elke ademhaling. Ik blijf net onder het verband.
“Kom op me zitten, Lisa,” zegt hij. “Ik moet in je komen, ik heb je nodig.”
Ik voel tranen in mijn ogen prikken als de emoties door me heen razen. Hij heeft me nodig! Gehoorzaam kom ik omhoog en ga over hem heen zitten. Hij pakt zijn pik en houdt die omhoog. Ik kijk hem met een opgewonden blik aan en breng ook mijn hand naar mijn kruis. Met mijn vingers spreid ik mijn lipjes, die nat aanvoelen.
Rustig laat ik me zakken. Zijn pik dringt bij me binnen en vult me. Michael haalt diep adem en maakt een grommend geluid. Ik beweeg mijn heupen, maar mijn handen durf ik niet op zijn borst of armen te laten rusten. Ik beweeg voorzichtig en langzaam, bang om hem pijn te doen.
Michael legt zijn handen op mijn benen, vlakbij mijn knieën. “Leun maar op mijn benen,” zegt hij. “Je doet me geen pijn.”
Voorzichtig leun ik achterover en zet mijn handen vlak boven zijn knieën op zijn benen. Hij komt op deze manier precies op het juiste plekje en ook zo lekker diep. Ik voel hem met elke beweging in me heen en weer glijden. Ik kreun van genot en sluit mijn ogen. Fuck, ik kom al bijna! Het is zo lekker, zo intens, zo geweldig.
Plots krijg ik een idee, iets dat ik wil proberen. Ik haal mijn hand weg en breng hem onder mijn kont, waar ik zijn ballen met mijn vingers kan strelen.
“Fuck, Lisa!” brengt Michael uit en hij gromt van genot. “Shit, ik kom bijna, ik hou het niet meer.”
Ik hou het ook niet meer. Hijgend en kreunend beweeg ik nog een paar keer mijn heupen. Mijn kutje spant zich, mijn heupen maken schokkende bewegingen terwijl het orgasme door mijn lijf raast. Automatisch wil ik me voorover over hem heen laten vallen, maar kan me nog net op tijd opvangen zodat ik op mijn armen leun. Hij trekt me naar zich toe en zoent me innig. “Mijn god,” breng ik hijgend uit. Mijn benen trillen na van het orgasme.
Michael laat zijn vinger langs mijn tepels glijden. “Je mag gewoon Michael zeggen.”
Ik lach en ga naast hem liggen. “Je bent mijn seksgod.” Ik geef een kus op zijn borstkas en leg dan mijn hoofd naast hem neer. Met mijn vingers streel ik zijn borstkas. Zijn borsthaar kriebelt om mijn vingers.
Michael laat zijn vingers langs mijn bovenarm glijden. Zwijgend liggen we naast elkaar, nagenietend van het orgasme en elkaars aanwezigheid. Zijn vingers spelen met een plukje van mijn haren.
Dan denk ik terug aan iets dat die vrouw had gezegd. Ik wil het moment niet verpesten, maar mijn nieuwsgierigheid is gewoon te groot. “Die vrouw zei dat Mirjam je zus is.”
Zijn vingers stoppen met bewegen en ik voel hem naast me verstarren. “Lisa, je weet dat ik geen familie heb,” zegt hij langzaam. Zijn stem waarschuwt me dat ik me op gevaarlijk terrein begeef: zijn verleden.
“Het kan toch?” vraag ik. “Ik bedoel, je bent geadopteerd. Heb je nooit nagekeken wie je ouders zijn?”
Michael maakt een geïrriteerd geluid en wilt rechtop zitten, maar slaat dan met een vloek zijn hand tegen zijn borst. Ik begin te vermoeden dat de wond dieper was dan hij me heeft verteld, maar dit is niet het moment daarnaar te vragen. “Ik heb zo’n beetje in elke provincie gewoond,” zegt hij met bevende stem. Hij laat zich weer achterover zakken en haalt een paar keer diep adem. “Ik heb geen enkele behoefte om te weten wie mijn ouders zijn. Zij wilden mij niet, ik hoef die lui ook niet. Ik heb geen ouders, geen broer of zus en ook geen ooms of tantes. Mirjam heeft me aan baan aangeboden toen ik op het punt stond mezelf de vernieling in te helpen. Ze is mijn werkgeefster, meer niet. Die vrouw speelde met je emoties.”
Ik leg mijn hand op zijn buik en nestel me weer tegen hem aan. Ik zeg er niks meer over, maar toch blijft het aan me knagen. Misschien moet ik eens aan Mirjam vragen of zij het weet. Zou ze ergens een dossier van hem hebben?
Ik grijns een beetje als ik mezelf als Tom Cruise in Mission Impossible aan een touw naar beneden zie zakken om het dossier midden in de nacht te zoeken. Misschien moet ik Michael meevragen en een Catwoman pakje aandoen. Dat zal hij vast een leuk gezicht vinden.
Hoe dan ook zal ik erachter komen.