Het klooster Aber

Pater Norbert was de aalmoezenier van onder andere het klooster Aber. In dit klooster had hij een regime ingesteld zodat de zusters na elke biecht een echte penitentie moesten doen. Hij hield er een echte boekhouding op na. De penitenties waren ingedeeld in letters en cijfers. A1 was bv 5 min op de knieën zitten, en A2 10 min. Zuster Agnes ging te biecht, ze had een medezuster belogen. Ze kreeg als penitentie K1. Ze wist niet wat dit inhield, daarom moest ze naar de sacristie komen, die volledig als penitentieruimte ingericht was. Daar kreeg ze te horen, dat K1 er in bestaat één min op de blote knieën te zitten, op de koude vloer, niemand mocht echter zien dat ze op de blote knieën zat, ze moest haar gewaad met zorg draperen. De dag nadien had dezelfde zuster terug dezelfde zonde gedaan, ze kreeg als penitentie K2, dit betekende dat ze moest beginnen waar haar vorige penitentie eindigde namelijk op haar blote knieën op de grond zitten. Dit was voor elke penitentie zo, men moest zo goed mogelijk de stand en situatie van het einde van de penitentie met zelfde letter maar kleiner nummer innemen. Zuster Agnes ging dus op blote knieën op de grond zitten. Pater Norbert ging achter haar staan en gaf een zachte tik op haar achterwerk, nog een, en zo zevenmaal, hij tilde haar gewaad zachtjes op tot haar onderrok zichtbaar was, hij ging naar voor en prevelde zijn gebeden. Zuster Agnes moest daar een kwartier blijven zitten, zo stil dat haar gewaad niet naar omlaag kwam. Dit was het einde van haar penitentie K2. Er ging een week voorbij zonder zonde. De week nadien echter had de zuster weer gezondigd, en kreeg penitentie K3. Ze was goed voorgelicht en ging in de sacristie, en hief haar habijt op, haar onderrok was goed zichtbaar, ze bleef daar zo zitten, en wachtte de pater op. De deur ging open, en moeder overste kwam binnen. Nu wist zuster Agnes niet wat te doen, ze bleef maar verder bidden, en deed alsof ze Moeder Overste niet gezien had. Deze zei ook niets, en liep voorbij. Ze ging op haar rug liggen, ze bleef Zuster Agnes aankijken, maar die keek niet, ze zat met gevouwen handen en keek naar haar handen. Moeder Overste trok haar habijt tot boven haar hoofd. Zuster Agnes kon nu volledig onder het habijt van Moeder Overste kijken, ze durfde nu ook, want het hoofd van Moeder Overste was bedekt,en ze kon dus niets zien. Zuster Agnes zag dus goed de onderbroek van haar moeder overste, maar ze hield haar knieën goed gesloten. Pater Norbert kwam binnen, maar zei niets tegen Zuster Agnes, hij ging echter naar Moeder Overste: Eerwaarde moeder; je weet toch dat je penitentie R8 gekregen hebt. Ja, Vader, maar mijn medezuster is hier. Pater Norbert, op strenge toon: Dat doet niets ter zake Moeder, jouw medezuster doet nu ook een penitentie, en heeft niets met de uwe te maken, je doet alles alsof zij er niet is, zoals zij ook zal doen. U doet nu volledig het einde van penitentie R7, ik zal u misschien eens uw geheugen opfrissen: Je opent uw heilig gootje met uw twee ringvingers, en houd het zo ver mogelijk open, ook door uw houding. Zuster Agnes nu: jij richt uw ogen op de heilige opening van Uw Moeder Overste, je kijkt goed, je moet alles onthouden wat u ziet, zodat je alles aan mij kan beschrijven, maar zeer nauwkeurig hoor! Echter niet vergeten dat jij ook Penitentie aan het doen bent, ik wil nog eens herhalen dat dit onder andere inhoudt dat jij buiten uw penitentietijd niets maar ook niets weet wat er binnen die tijd gebeurt! Moeder Overste heeft alles gehoord en begrijp het. Haar hoofd is nog steeds bedekt door haar rok. Ze doet haar rok naar beneden, waardoor haar aangezicht vrijkomt, zuster Agnes ziet voor de eerste maal tranen in de ogen van Moeder, ze slaat haar ogen neer. Pater Norbert ziet het: Zuster u moet Moeder Overste aankijken in haar ogen, zodat je mij alles kunt beschrijven Zuster Agnes kijkt nu Moeder Overste aan, en ziet meer tranen. Moeder overste, stapt nu uit haar broek, en vouwt ze, waarschijnlijk om tijd te winnen, mooi op. Ze gaat terug op dezelfde manier op haar rug liggen, en heft nu aarzelend haar rok op tot boven haar hoofd. Ze aarzelt, ze opent langzaam haar benen, waardoor haar kut volledig zichtbaar wordt, ze brengt nu langzaam haar beide handen naar beneden, steekt haar ringvingers in haar vagina en opent ze. Pater Norbert: dit was inderdaad het einde van R7, zuster Agnes beschrijf nu eens wat u ziet! Zuster Agnes, huilend: Eerwaarde Vader, dat heb ik nog nooit gezien, ik ken daar geen woorden voor, ik wist niet dat Ons Moeder Overste zulke mooie opening had, maar vergeef mij vader, men zegt dat niet op die manier denk ik . Vader Norbert: Zuster Agnes, uw habijt is gevallen, omdat dit niet meer zou gebeuren, ontdoet u zich volledig van uw kleding onder uw gootje, zodat het volledig beschikbaar is zoals bij Moeder Overste. En Moeder Overste jij opent ondertussen nog verder jouw heiligdom, indien nodig kan je het nat maken. Zuster Agnes weet niet wat te doen. Ze beseft dat ze gehoorzaam haar penitentie moet uitvoeren. Ze weet niet niet hoe ze moet doen wat pater Norbert zegt. Haar Habijt is uit één stuk. Ze ziet een schaar liggen, en kijkt ernaar, Pater Norbert knikt. Zuster Agnes neemt de schaar en knipt haar habijt ongeveer onder haar navel af. Ze staat nu achter de tafel waardoor ze van boven een gewone zuster is, maar onder de tafel ziet men gewoon een witte onderbroek. Moeder overste ligt nu met haar vagina open tentoongesteld aan de Vader Norbert. Moeder, jij gaat nu uw rechter vinger zo diep mogelijk in uw gootje steken, en heen en weer gaan en tellen zo’n vijftig maal, ondertussen bidt u het akte van berouw. Pater Norbert: Zuster Agnes, gij gaat nu met gevouwen handen naar moeder overste, en kust haar gootje, daarmee is uw penitentie over. (Wordt indien er interesse is vervolgd)”