Geheim verlangen 7

Ik neem een slok thee en geniet van de warmte die zich door mijn slokdarm verspreidt. Edwin zit naast me op de bank en heeft ook een beker thee vast. We zeggen niks, maar toch is de stilte niet ongemakkelijk. We zitten allebei nog na te genieten en proberen het een plekje te geven.
We hebben onze kleren weer aan. Edwin was zo lief voor me en ook zo begripvol… Ik heb van elke seconde genoten, totdat mijn emoties op hol sloegen. Hij had het eerder in de gaten dan ik en is gelijk gestopt.
“Gaat het goed?” vraagt Edwin.
Ik knik. “Ja hoor, prima,” antwoord ik. “Sorry dat ik niet verder wilde…”
“Daar hoef je geen sorry voor te zeggen,” zegt Edwin. “Je moet nooit iets doen waar je je niet goed bij voelt.” Hij kijkt me aan. “Vond je het fijn?”
Ik kijk naar de beker in mijn hand. “Het ging wel,” mompel ik.
Edwin gniffelt. “Het ging wel?” reageert hij. “Je kunt het vast wel beter beschrijven dan dat. Je gezicht en lichaam spraken boekdelen. Volgens mij vond je het wel fijner dan ‘ging wel’. Iets fijn vinden en opgewonden raken zijn verschillende dingen. Ik vraag enkel of je het fijn vond.”
Na enige twijfel knik ik tenslotte. “Ja, het was erg fijn en ontspannend,” antwoord ik.
Edwin glimlacht naar me. “Wees altijd eerlijk, vooral tegen jezelf. Het is niks om je voor te schamen.” Hij komt overeind. “Bel Paul om duidelijkheid te krijgen, dan zorg ik voor de lunch.”

Ik kijk hem na tot hij de keuken binnenloopt en uit mijn zicht verdwijnt. Mijn gsm ligt nog op tafel. Als ik hem oppak zie ik dat Paul weer heeft gebeld. Ik haal diep adem en bel hem terug.
“Linda, schat,” zegt hij zodra hij opneemt. “Ik weet niet wat je gisteren allemaal hebt gehoord, maar het was niet…”
“Lul toch niet,” onderbreek ik hem bot. Ik ben boos en dat zal hij weten ook. “Ik weet dondersgoed wat ik hoorde! Je had seks met een vent, en toen was het niet zomaar erin en eruit. Je hebt me jarenlang laten geloven dat het aan mij lag, dat ik lichamelijk iets mankeerde omdat ik er niet van genoot. Je hebt gelogen toen je tegen me zei dat je naar je ouders zou gaan. Verdomme, Paul, ik heb me nog nooit zo belazerd en verraden gevoeld!”
Ik merk dat de tranen over mijn wangen glijden. Ik ben nog nooit zo kwaad geweest.
“Linda, schatje,” zegt Paul weer. “Ik moest er gewoon even uit. Ik was echt niet van plan…”
“Nee, je was het niet van plan, het was niet je bedoeling. Je wist dondersgoed dat je erop los zou neuken, anders was je daar niet heen gegaan. Bij mij kon je niet krijgen wat je wilde, dus zoek je het daar. Is dit een bevlieging, of viel je altijd al op mannen?”
Het blijft stil aan zijn kant. Zo stil, dat ik denk dat hij heeft opgehangen. In die stilte vind ik mijn antwoord.
“Linda, ik wilde echt niet dat het zo zou gaan…”
Ik sluit mijn ogen. Het is me allemaal duidelijk. “Je wilde niet dat ik het zou horen. Het is over, Paul. We gaan een scheiding aanvragen en gaan allebei onze eigen weg.”
Ik hoor hem zuchten. “Het spijt me, Linda. Ik heb deze gevoelens al een tijd, ik werd er gek van. Ik wilde erachter komen of het echt was. Ik zweer dat ik niet van plan was om het bed in te duiken.”
Ik snuif. “Natuurlijk, Paul, dat begrijp ik. Je struikelde en viel per ongeluk op zijn lul.” Ik besef plots dat ik zojuist bijna hetzelfde met Edwin heb gedaan, alleen is hij gestopt toen hij zag dat ik emotioneel was. Ik betwijfel of ik hem uit mezelf zou hebben laten stoppen. Het gebeurde gewoon en het voelde goed. Ik heb dit jarenlang gemist, en bij Edwin voelde ik me goed. “Echt, ik begrijp het, Paul.” Deze keer meen ik het. “Doe wat je wil, van mij mag je. Ik ben volgende week weer thuis, dan regelen we de scheiding.”
Ik hoor Paul diep ademhalen. “Ik zal altijd van je blijven houden, Linda.”
Ik verbreek de verbinding, niet in staat hetzelfde te zeggen. Ondanks alles geef ik nog steeds om hem, maar het lukt me niet te zeggen dat ik van hem houd. Om eerlijk te zijn weet ik het niet meer.

Ik ga de keuken in om Edwin te helpen, maar hij staat tegen het aanrecht geleund met zijn mobiel in zijn hand. Zo te zien heeft hij geen hulp nodig.
Hij kijkt op als ik naar hem toe kom, maar zegt niks. Hij laat het aan mij over of ik erover wil praten of niet.
“Het gebeurde gewoon, zei hij,” vertel ik hem. “Eerst was ik razend, maar al snel realiseerde ik me dat het bij ons ook min of meer zo ging. Het was niet de bedoeling toen ik hierheen kwam, het liep gewoon zo.”
Ook nu zegt hij niks. Hij geeft me een bemoedigend knikje om door te gaan.
“Ik heb gezegd dat ik wil scheiden,” zeg ik. “Wat mij betreft kan hij doen en laten wat hij wil. Als we volgende week thuiskomen, gaan we de scheiding regelen.”
Edwin kijkt me doordringend aan. “Je hebt hem groen licht gegeven om te doen en laten wat hij wil,” vat hij mijn woorden samen. “Deed je dat voor hem, of om jezelf ook groen licht te geven?”
Ik weet niet hoe ik moet reageren. Daar heb ik niet eens aan gedacht toen ik het zei.
Edwin legt zijn mobiel op het aanrecht, trekt de oven open en haalt er saucijzenbroodjes uit. Terwijl hij bezig is, valt mijn blik op zijn mobiel. Het scherm staat nog aan en ik zie een whatsappgesprek met ‘Sonja van Breukelen’ bovenaan staan.
De laatste paar zinnen zijn kort.
Zij: kom je snel weer naar de manege?
Hij: geen idee, heb bezoek
Zij: ik hoop het, is al even geleden
Hij: 2 dagen
Zij: ik heb zin in je
Hij was bezig wat terug te typen, maar is gestopt na ‘ik heb’. Als ik me realiseer dat me dit niks aan gaat, ga ik snel naar de kast om bekers te pakken voor de thee. Ik zie Edwin zijn berichtje afmaken en vervolgens zijn telefoon in zijn broekzak steken.
“Had je nog plannen voor vandaag?” vraag ik.

Ik zou uren in je ogen kunnen kijken, mijn lieve Linda. Binnenkort ben je zo vrij als een vlinder.
Ik heb genoeg plannen voor vandaag. Ik wil aan je oorlel knabbelen na de lunch, ik wil je borsten voelen voor de koffie, ik wil je kutje likken voor het avondeten en ik wil je neuken voor het slapen.
Ik krijg je mooie borsten niet uit mijn hoofd. Ik was zo graag verder gegaan met je, maar ik wil het niet forceren. We gaan dit rustig samen verkennen als je er klaar voor bent.
Fuck, waar ben ik aan begonnen? Ik verlang al zo ontzettend naar je, nu krijg ik je helemaal niet meer uit mijn kop.
Misschien moet ik inderdaad even naar Sonja en haar even helemaal sufneuken. Het zal anders zijn dan met jou, maar dan is de druk wel van de ketel. Ik zou haar dan gewoon voor mijn lust gebruiken… Ach, wat zanik ik. Dat doen we allebei. Maar jij bent degene naar wie ik verlang, mijn Linda.
Ik heb je gesprek met Paul gehoord. Nou ja, alleen jouw kant. Je bent een sterke vrouw en je verdient respect. Respect, genot en liefde. Mijn respect heb je, het genot zul je zeker krijgen. Ik weet zeker dat je ervan zult kunnen genieten. Het lag niet aan jou, maar aan die vent van je.
Laat me je helpen, mijn Linda. Vertrouw me en laat me je leiden, dan garandeer ik je dat je vanavond nog mijn naam schreeuwt als je je hoogtepunt bereikt.

Na de lunch gaan we naar de manege omdat zijn zus zijn hulp nodig heeft. Het leek ons allebei een goed idee om er even heen te gaan, om uit de ongemakkelijke sfeer te zijn. We weten allebei dat er een vervolg komt na vanochtend, maar we nemen er de tijd voor.
In eerste instantie wilde Edwin niet gaan, maar hij kan zijn zus niets weigeren en ik wilde graag naar de paarden. Het was zo rustgevend toen ik er een borstelde op mijn eerste dag hier.
Zijn zus, Fleur, komt net uit de stallen gelopen. Ze zwaait vrolijk naar Edwin en mij en komt naar ons toe. “Wat fijn jullie weer te zien!” Ze geeft ons allebei een knuffel. “Kun je naar de deur van Max kijken? Hij gaat niet meer op slot, we doen er nu een ketting met een hangslot omheen om hem dicht te houden.”
Edwin grinnikt. “Je hebt je klussenlijst wel direct klaarliggen, zeg. Ik zal gelijk even kijken.” Hij knipoogt naar me en gaat vervolgens naar de stallen.
Fleur kijkt me vrolijk aan. “Wil je iets drinken?”
“Nee dank je. Ik kom gewoon even ontspannen.”
Ze kijkt op haar horloge. “Je kunt elk paard aaien, behalve Miles. Dat is een donkerbruine met een zwarte neus, die bijt wel eens.”
Ik bedank haar voor de waarschuwing en ga de stallen in. Ik zie Edwin met het slot van een deur rommelen en wil even komen kijken, maar stop als ik Sonja bij hem in de stal zie staan.

Ik blijf staan en aai het dichtstbijzijnde paard. Ik voel zijn warme adem op mijn arm. Het dier blijft rustig staan.
“Ik dacht dat je niet zou komen,” hoor ik Sonja zachtjes zeggen.
“Dat was ik ook niet van plan, maar Linda wilde de paarden zien,” is zijn reactie.
“Heb je zo even tijd voor me?” vraagt ze hoopvol.
Edwin recht zijn rug. “Straks wel, ik moet eerst dit slot repareren.”
Ik zie haar flirterig tegen de stal leunen. “Ik kijk er al naar uit.”
Ik keer ze mijn rug toe. Ik had kunnen weten dat ze weer zouden vrijen, zeker na die berichtjes. Ik ben stiekem stikjaloers op haar, omdat zij wel dit genot kent. Misschien hadden we thuis moeten blijven en ons avontuur van vanochtend voort moeten zetten. Daarvoor is het nu te laat.
Ik heb frisse lucht nodig, ik moet weer tot mezelf komen. Ik heb net tegen mijn man gezegd dat we gaan scheiden en ik denk nu al aan vrijen met een ander! Misschien was ik wel erg overhaast… Doe ik in feite niet hetzelfde als wat ik Paul verwijt?

Ik ga snel naar buiten en zie een garage, waarin een eenvoudige trekker, een grote auto en een trailer staan. Vlak achter die schuur is de wei, waarin enkele paarden staan. Ik besluit in de schaduw van die schuur te gaan zitten om naar de paarden te kunnen kijken terwijl ik nog eens goed nadenk.
Ik kijk rustig toe terwijl de paarden van het gras eten en af en toe mijn kant opkijken.
Mijn gedachten gaan terug naar Paul. Ik kan niet geloven dat hij bij een andere man was. Ergens hoop ik dat er een vrouw bij was en dat het een wilde trio was, maar om eerlijk te zijn betwijfel ik het. Hij zei dat hij ‘deze gevoelens al een tijdje had’. Blijkbaar is mijn man een homo die eindelijk uit de kast durft te komen.
Ergens ben ik blij voor hem, maar ik voel me ook leeg. We hebben jaren samen geleefd. We hebben samen een leven opgebouwd, hebben onze kinderen zien opgroeien en hebben jarenlang alles gedeeld. Nu is alles weg. Ons huis zullen we moeten verkopen, de inboedel moeten we verdelen, we moeten iedereen op de hoogte brengen.
Ik kan niet geloven dat ik ga scheiden.
Ik strek mijn benen in het gras en leun met mijn rug tegen de muur van de schuur. Ik sluit mijn ogen en probeer mijn hoofd leeg te maken. Tevergeefs.

“Kom op, Edwin, ik kan niet meer wachten.” Ik open mijn ogen als ik de stem hoor en kijk rond.
Een stukje verderop zie ik Sonja, die Edwin aan zijn arm met zich meetrekt naar de schuur. De schuur waar ik tegenaan zit.
“Sonja, niet vandaag,” hoor ik Edwin zeggen. “Ik ben veel te opgefokt, ik wil je geen pijn doen.”
Sonja duwt hem de schuur in. “Misschien heb ik wel zin in iets ruws. Niemand merkt dat we even weg zijn. Kom op, Edwin.”
Ik overweeg weg te lopen, maar om een of andere reden blijf ik zitten. Ik kan het niet maken een tweede keer getuige te zijn van hun wilde vrijpartij, maar toch kan ik me niet verroeren.
“Son, niet nu. Ik ben de hele dag al geil. Als ik je nu neuk, ben ik bang dat ik je pijn doe. Bovendien zou ik je enkel als lustobject gebruiken.”
Sonja lacht ondeugend. “Ik kan wel tegen een stootje.”
Edwin gromt iets dat ik niet versta. “Je weet dat ik het liever niet op de manege van mijn zus doe,” zegt hij dan.
“Dat weet ik,” antwoordt Sonja. “Maar we kunnen nu niet weg nu Linda bij je logeert. Hier komt nooit iemand. Vorige keer zijn we toch ook niet betrapt?” Ik voel mijn hart in mijn borst bonken. Weet hij dat ik hier zit?
Ik hoor hem wat grommen. “Prima,” zegt hij dan. “Laat je broek zakken.”

Ik moet hier weg, ik kan dit niet maken. Ik wil overeind komen, maar schrik als ik een bonk hoor. “Doe je benen uit elkaar,” hoor ik Edwin zeggen.
Automatisch draai ik mijn hoofd als ik in mijn ooghoek iets zie bewegen. Tussen twee planken zit een ruimte, waardoor ik naar binnen kan kijken. Sonja staat met haar rug tegen de trailer. Ze heeft haar zwarte rijlaarzen aan en haar broek zit bij haar knieën. Edwin heeft zijn hand tussen haar benen en haar arm ligt over zijn schouders. Ik voel meteen een steek van jaloezie.
Ze begint te kreunen als ik zijn hand zie bewegen. De hand die vanochtend zo prettig op mijn borsten lag…
Sonja laat haar arm zakken en begint zijn broek los te maken. Ze hapt naar adem als hij twee vingers bij haar naar binnen drukt. Even denk ik dat ze pijn heeft, maar aan haar gezichtsuitdrukking te zien, geniet ze ervan. Haar mond staat open en ze gooit haar hoofd achterover. “Oh Edwin,” brengt ze kreunend uit. Aan haar bewegingen te zien, trekt ze zijn broek open en begint ze hem af te trekken.
De bewegingen van zijn hand versnellen en ze begint te hijgen. “Pas maar op dat niemand je hoort,” zegt Edwin plagend. “Stel je voor dat iemand hier binnenkomt en ons zo ziet.”

Met een grote grijns kijkt ze hem aan. “Kan me niks schelen.” Ze haalt zijn hand opzij en laat zich op haar knieën zakken. Edwin legt zijn handen om haar hoofd en begint zijn heupen te bewegen. Ik hoor haar kreunende geluiden maken, maar ze lijkt het niet vervelend te vinden.
Waar ben ik mee bezig? Voorzichtig kom ik overeind om weg te lopen, maar iets houdt me tegen. Nieuwsgierigheid.
Ik ga weer zitten en gluur naar binnen. Ik schrik een beetje als ik zie dat Edwin haar in haar mond aan het neuken is, en best ruw ook. Haar handen liggen om zijn benen en ze kijkt hoopvol naar hem op. Ze wil meer.
“Wat een lekkere mond heb je,” zegt hij tegen haar. “Ik zou dit wel de hele dag kunnen doen.”
Ze trekt zich terug en kijkt ondeugend naar hem op. “Ik denk niet dat mijn kaakspieren dat leuk vinden. Trouwens, mijn kutje zou dan stikjaloers worden.”
“Dat wil ik niet op mijn geweten hebben.” Hij helpt haar overeind en draait haar om. Ze zet haar handen tegen de trailer en drukt haar kont naar achteren.
Edwin haalt een condoom uit zijn zak. Gezien hij met zijn rug naar me toe staat, kan ik niet zien hoe hij hem omdoet, maar zijn bewegingen zijn duidelijk.

Hij komt vlak achter haar staan, gaat een klein stukje door zijn knieën en beweegt zijn heupen naar voren. Sonja haalt diep adem en kreunt zachtjes. “Oh shit, Edwin.”
Hij beweegt rustig in haar. Hij legt zijn handen om haar heupen. “Je moest eens weten hoe ik me de hele dag al voel,” gromt hij.
Ze kijkt over haar schouder. “Neem me, Edwin. Maak me gek, laat me komen.”
“Zet je schrap,” waarschuwt hij. Hij verstevigt zijn grip en geeft opeens een harde stoot. Sonja slaakt een kreet. “Ohh Edwin! Ga door.”
“Niet zo hard,” zegt hij. Hij houdt haar heupen stevig vast en begint in hoog tempo te stoten. Hij houdt haar stevig vast en drukt haar bovenlichaam tegen de trailer. Ze kreunt luid en gooit haar hoofd achterover.
Edwin drukt zijn hand op haar mond, maar zorgt ervoor dat haar neus vrij blijft. “Jezus, Son, wat ben je nat.”
Ze kreunt luid, maar kan niets zeggen. Zijn hand vangt het meeste geluid op. Hij blijft genadeloos op haar inbeuken met zijn heupen.
Ik merk dat mijn ademhaling versnelt en ik kan mijn ogen niet loskrijgen van dit schouwspel. Het gaat erg snel en hard, maar toch voel ik jaloezie. Ik wil zijn handen weer op mijn borsten voelen, ik wil ze op mijn benen voelen.
“Fuck, ik kom,” waarschuwt hij.
Sonja kreunt en ontsnapt aan zijn hand. Hijgend leunt ze tegen de trailer. “Ik kom,” brengt ze uit. “Ik kom, ik kom, ik kooommm…”
Edwin geeft nog een paar krachtige stoten, maar uiteindelijk kreunt hij ook en maakt een schokkende beweging met zijn heupen. Hij houdt zijn heupen stil en leunt met zijn handen tegen de trailer. “Jezus, Edwin,” brengt Sonja hijgend uit. “Zo heb ik je nog nooit gezien.”

Ik zit naar de wei te staren. Ik had weg moeten gaan, dit was niet netjes. Maar het fascineerde me. Ze gebruikten elkaar voor de seks, het was erg ruw… en toch genoten ze er allebei van. Ik ben jaloers, ik zou willen dat ik het kon.
Ik ben zo in gedachten verzonken dat ik niet merk dat Sonja weer wegloopt. Ik heb geen idee wat ik nu moet doen. Als ik te vroeg weg ga, zal ik me betrapt voelen. Ga ik te laat, zullen ze me zien.
Ik schrik me een ongeluk als Edwin naast me komt zitten. Hij haalt een blikje cola uit de zak van zijn jasje, trekt hem open en neemt een slok. Vervolgens houdt hij me het blikje voor. Ik pak het aan en drink ervan.
“Hoe wist je waar ik was?” vraag ik.
“Ik zag je zitten toen ik mijn broek ophees,” antwoordt hij. “Heb je van de show genoten?”
Ik kijk hem verbijsterd aan, maar kan niks zeggen.
Hij leunt met zijn rug tegen de schuur en strekt lui zijn benen. “Het spijt me dat je dit zag. Gewoonlijk doe ik dit niet op de manege. Ik was dit niet van plan, maar Sonja bleef aandringen. Je weet wat ze zeggen over mannen, en ook ik loop soms achter mijn lul aan. Om eerlijk te zijn was ik dit niet van plan.” Hij pakt het blikje weer aan en drinkt nog wat. “Ze vroeg me vanochtend of ik wilde langskomen. Ik heb haar toen afgewezen.” Hij kijkt me aan en legt zijn hand op de mijne. “Ik had dit niet moeten doen, maar ik dacht niet helder. Het spijt me.”
Ik weet niks te zeggen. Ik verberg mijn gezicht in mijn handen. “Ik had weg moeten gaan, ik voel me zo vernederd.”
Edwin legt zijn hand op mijn bovenbeen. “Nergens voor nodig. Je hebt ons betrapt. Alweer. Kun je nagaan hoe ik me voel? Meestal heb ik meer zelfbeheersing.” Hij kijkt me rustig aan. “Zeg eens eerlijk, hoe voelde je je?”
Ik bloos en kijk naar zijn hand. “Om eerlijk te zijn: jaloers.”

Zo, dus dit katje is jaloers. Je zou willen dat mijn handen jou hadden gestreeld. Dat ik je had gevingerd en misschien wel geneukt.
Ik had je hierheen zien gaan toen ik het gereedschap opruimde. Ik wist dat je hier zat, nog voor Sonja me meenam. Ik wist dat je zat toe te kijken.
Het was wilder dan ik van plan was, maar de druk is van de ketel. Ik hoop dat ik met jou meer zelfbeheersing heb. Bij Sonja kan ik me laten gaan, maar bij jou doe ik dat niet. Ik wil dat je van elke seconde geniet, al ben ik nog dagen bezig met enkel voorspel. Je hebt zoveel genot misgelopen, je hebt veel in te halen. Ik kan niet wachten tot we thuis zijn en ik je verder op je ontdekkingstocht kan begeleiden. Er is nog zoveel te ontdekken.
Ik wil je, Linda. Ik heb alle geduld die nodig is om je te helpen. Godver, het idee alleen al maakt me gek. Zelfs na een kersvers orgasme voel ik mijn pik alweer op je reageren.
Ik wil je, Linda. Je bent mijn verboden vrucht, en ik kan niet wachten tot ik je heb geproefd.