En hoe het verder ging deel 7

Die middag, laat in de middag reden we naar het revalidatiecentrum waar nu een zaal van was g wij hadden stoelen ergens achter in de zaal gemaakt met zitplaatsen voor een kleine 100 man maar omdat het podium verhoogd was konden wij ook alles goed zien Amika had een doos met de boeken onder haar stoel staan en zowel JJ als Amika hadden hun camera bij en klaar om fotos te maken. Het was rond 7 uur en de zaal zat goed vol toen Ines het podium op werd gereden door Ariana. Ze begon te vertellen over wat er allemaal gebeurd was in haar leven, wat de impact van het ongeluk met haar gedaan had en hoe ze uit het dal gekomen was. Ze vertelde over de trip naar Italie en hoe haar baan haar nu weer net zoveel voldoening gaf als voorheen. Toen de toespraak was beeindigd wilden mensen gaan opstaan en ik stond op en zei: blijf alsjeblieft nog even zitten. Jullie hebben een deel van haar trip meegemaakt maar er is veel meer ik zei: jullie zitten allemaal in de medische sector en dus kan ik gewoon over dingen praten.

Twee dagen geleden heb ik voorzieningen laten aanbrengen i de douchecel bij Ines thuis. Zoals jullie in haar presentatie gezien hebben speel ik al langer een grote rol in haar leven. Ik heb haar rolstoel laten aanpassen zodat als ze haar baby wilde borstvoeden, deze niet uit de stoel kon vallen. De aanpassing die ik eergisteren heb laten maken is een kleine aanpassing, maar met grote gevolgen. Het betreft de beugels in de douchecel waaraan ze zich kan vasthouden. Ik heb een van de beugels in horizontale positie laten plaatsen en vijftig centimeter verder nog een beugel laten plaatsen. Er stak direct een vrouw haar hand op en vroeg: waarom. Ik vroeg: heb je ooit seks in de douche gehad?

Ze keek met een rood hoofd naar mij en knikte ja. Ik zei: hoe denk je dat het is voor iemand als Ines? Ze zei: de enige manier voor haar om seks in de douche te hebben is door tegen de wand gedrukt te worden en geen actieve participatie te hebben. Door deze steunen zo te plaatsen kan ze haar handen erop zetten en zelf bepalen hoe snel dingen moeten gaan. Het is tevens een enorme hulp om armspieren te kweken. Ik zei: ik heb hier fotos van, maar ze zijn nogal grafisch, maar ik denk, zeker de fysio mensen onder jullie dat die weten wat ik bedoel. Er ontstond direct een discussie en die stopte ik. Ik zei het is een aanpassing die een van de mensen hier binnen een uur gedaan had. Alleen is het zaak dat dit fatsoenlijk gedaan wordt zodat de steunen niet los kunnen komen. Ik zei: Ines heeft het gisteren geprobeerd en zegt dat het haar veel meer vrijheid gaat geven alhoewel het de eerste keer erg vermoeiend was. Jullie zullen de fysio aan moeten passen om bepaalde spiergroepen op te kweken. Maar daar zijn jullie voor. Het is erg genoeg dat deze mensen al zoveel geleden hebbe, maar als je op die manier een relatie tussen man en vrouw kan verbeteren dan zeg ik: waarom niet. Ik zei: maar het is ook niet allemaal kommer en kwel.

Zelfs na zo’n ongeluk is er nog steeds tijd om plezier te maken. Ik werd uitgedaagd voor een zwemwedstrijd, die heb ik helaas verloren maar heeft veel plezier opgeleverd. Dat wil ik even met jullie delen. Amika, start de presentatie Amika deed dit en ik vertelde tussen de fotos door wat er gebeurde en ik zag veel mensen lachen. Toen we op het punt kwamen dat mijn zwembroek uit het bad werd gegooid zaten er diverse mensen te schateren van het lachen. En toen ik in mijn blote kont de trap op klom het bad uit werd er luid geklapt. Dat verstomde ietwat toen ik Ariana optilde en haar het water in gooide. Ik zei: zei was degene die de afstandsbediening in handen had voor het golfbad, en zij was degene die mijn zwembroek weigerde terug te geven. Ariana keek mij verontwaardigd aan en ik zei: dus, dan moet ze de consequenties ook maar aanvaarden. Ik kreeg luid applaus vanuit de zaal en zei: en voor we deze avond besluiten wil ik even dat de zus van Ines naar het podium komt.

Amika kwam naar voren met de doos en nam de microfoon ze zei: jullie hebben vanavond veel gehoord, maar bij lange na niet genoeg gezien. Om die reden hebben Gerrit en ik besloten om haar verhaal, door mijn ogen gezien, op papier te zetten en er een boek van te maken. Amika pakte het boek met de leren kaft en zei: jij krijgt het eerste exemplaar hiervan. De grafische fotos zijn bewerkt zodat het geen smerig boek is. Er staan ook diverse tips in voor mensen die hun benen geamputeerd hebben. Deze zijn hoofdzakelijk gericht op vrouwelijke amputees, maar er valt genoeg uit te leren. Het is op dit moment verkrijgbaar in het Engels en Nederlands, maar bij voldoende interesse kan het ook in het Portugees uitgebracht worden. Ik leg hier zo meteen twee exemplaren op de tafel voor jullie om in te kijken. Je kan deze boeken bestellen op de website die achter op het boek staat. Dat is een website waar veel naaktfotos op staan.

Gerrit doet dat voor zijn beroep, maar alle fotos zijn mooi, niet porno gericht. Maar dat zien jullie wel als je er een kijkje neemt. Amika legde de boeken op de tafel en er kwamen direct veel mensen naar kijken. Ines zat haar boek door te bladeren en zei: wat hebben jullie dit mooi gedaan. En zonder dat er iemand iets vanaf wist. Ik zei: alleen je zus, Liesje en ik wisten dit. JJ leerde hierover twee dagen geleden. En de peetouders van jullie kinderen hebben ook een luxe versie gekregen, die staat bij hun kaars. Ines nam de microfoon in haar hand en zei: de eerste vijftig bestellingen worden door mij betaald. Ik zei tegen Amika: ik denk dat we met een gerust hart een Portugese versie kunnen uitbrengen. Amika zei: na vanavond geloof ik heilig dat als ik deze versie vertaal, we er makkelijk een paar honderd van kunnen verkopen.

Ik zei: laten we eerst de vertaling doen en die doorsturen naar Liesje. Die kan het in no time voor elkaar krijgen. We zullen wel weer een nieuw isbn nummer moeten aanvragen. Ik zei: maar ook dat kan ik bij Liesje wegleggen. We reden samen eerst terug naar het huis van Ines waar Ariana direct op me afkwam met gebalde vuisten. Echter toen ze dichtbij was sloeg ze haar armen om mijn nek en zei ze: dank je dat je mij ook in het spotlicht hebt gezet. Ik zei: een mooie afsluiting na zo’n serieus onderwerp. Ines zei: jullie hebben mij compleet overdonderd met wat jullie gedaan hebben. Ze had haar boek onder haar armen op haar borst gedrukt en zei: alleen die naam Seni, waarom een vreemde naam? Ik zei om je anonimiteit te waarborgen. Ariana zei: hee muts, heb jij het nu nog niet door? Ines vroeg: wat? Ariana zei: het is jouw naam achterstevoren geschreven. Ines keek en zei: dat ik dat niet zelf gezien heb, maar ja, ik was te druk het boek te bekijken. Ik zei: weet je nog die fotos die we in Fatima gemaakt hebben?

Ze keek me aan en ik zei: die zijn voor het vervolgboek. Ze keek me aan en vroeg: en mag ik dan de tekst schrijven? Ik zei: dat zou ik fijn vinden. Je hebt dan een boek door de ogen van je zus en een boek met jouw ervaring. Amika zei: prima idee, maar dat komt pas als we terug zijn uit Italie. Dat is nog een paar, of zelfs drie of vier maanden weg. We keken bij mij op de website en zagen dat er 186 bestellingen waren gedaan. Sommige mensen hadden drie of vier exemplaren besteld. Ik tikte Ines op haar schouder en liet haar het resultaat zien en die schrok zich wild toen ze dat zag. Ik zag ook dat de foto van Ines in haar rolstoel ook flink in verkoop was gestegen. Ik zei: ik denk dat je een ster aan het worden bent, kijk eens hoeveel fotos er nu van je verkocht zijn. En kijk eens naar de foto waar jij in je stoel ligt met onze kinderen aan de borst. 85 keer verkocht, alleen vandaag al. Ik zei: ik denk dat vandaag een extreem goede dag voor je carriere is geweest.

De telefoon ging en Ines nam op: het was haar baas, die was getipt over wat er vanavond gebeurd was. Hij wilde weten of Ines de vervolg documentaire al getekend had. Ze zei: het zijn lastige klanten, ik denk nog zeker een dag of twee te moeten onderhandelen. Hij zei: al duurt het nog een week, zolang wij de rechten er maar op krijgen. Neem je tijd en laat ze tekenen. Hij zei: oh, en proficiat met je boek. Ik heb er ook een paar kopieen van besteld, net als een paar fotos van de website. Hij zei: dat vriendje van je is een uitstekende fotograaf, en het feit dat hij alles op zwart-wit doet vind ik geweldig. Het laat zoveel meer zien dan kleuren fotos doen. Geef hem mijn complimenten. Ines zei: doe het zelf maar, ze zitten hier met mij te onderhandelen. Ines gaf de telefoon aan mij en zei: mijn baas. Hij wil je even feliciteren met het boek en met je fotos. Ik nam de telefoon aan en kreeg niets dan positieve woorden van hem. Hij zei: ik hoop dat je Ines de kans geeft om de vervolgdocumentaire te laten maken.

Ik zei: het is een beetje ingewikkeld. De helft van de mensen zitten in Belgie, en ik ben daar pas weer over iets meer dan een week. Ik zal met hen moeten overleggen en gaf Ines een knipoog. Hij vroeg Ines terug aan de telefoon en zei: als die man over een week in Belgie is, wil ik dat jii, met je vriendin en jullie kinderen daar de onderhandelingen afronden. En ik accepteer geen nee. Jullie gaan naar Belgie. Ines zei: ok baas, ik zorg dat wij de rechten krijgen. Ze verbrak de verbinding en zei: mijn baas heeft mij zojuist verteld dat ik de onderhandelingen voort moet zetten in Belgie. Jullie mogen op onze kinderen passen. Amika zei: shit, dan mis ik dat ook weer. Ze keek Cara aan en zei: kan jij dan samen met Nouri en Fatima ook op mijn kind passen? Ja hoezo zei Cara? Amika zei: ik moet alles vastleggen op camera in Belgie. Dus wij gaan met drieen. Ik keek JJ aan en zei: kunnen wij het regelen dat ze op dezelfde vlucht als ons komen? JJ zei: met deze verkopen kunnen ze mee in business klasse.

JJ keek me geil aan en zei: gaan wij dan ook de mile high club bezoeken? Ik zei: zowel jij als Ines mogen lid worden. Ariana vroeg: en ik dan? Ik zei: een keer kan ik voor elkaar krijgen, de tweede keer met Ines zal ook nog wel lukken, maar drie keer op een korte vlucht, dat weet ik niet. Daarenboven weet ik niet of jij wel fit genoeg bent daarvoor. Ze keek me aan en zei: ik ben superfit. Ik zei: ok, bewijs het maar eens, kom maar mee naar de douche, dan mag jij hetzelfde doen als waar Ines op moet trainen. Ze keek me geil aan en zei: nu? Ik zei: ja nu en trok mijn kleren uit en liep naar de douche en zette die aan. Ariana volgde mij, net als de rest die dit wilden zien. Ze ging om mijn nek hangen en liet zich op mijn pik zakken. Ik drukte haar tegen de muur en zei: handen aan de beugels en laat maar eens zien of je fit genoeg bent. Ze begon zich op te drukken en kwam voor haar vijftigste keer opdrukken klaar. Hierna lukte het nog vier keer op te drukken en zei ze: ik geef op.

Dit is veel moeilijker dan ik dacht. Je gebruikt spieren die je normaal nooit gebruikt. Ik zei: ok kom maar weer hangen, dan maak ik het af en na nog twintig minuten en twee keer klaarkomen van haar kant vulde ik het kutje van Ariana. Ik tilde haar van me af en zei: Francoise, een werkje voor je. Ze klom uit haar kleding en ging voor Ariana zitten en likte haar kutje schoon en liet haar nogmaals klaarkomen. Ik zei: omdat jij zo goed je best gedaan hebt, mag jij vannacht bij mij en JJ slapen. Ze sprong me om de nek en zei: hier hoopte ik op. Ik zei tegen Ariana: flink oefenen, net als Ines. Ik kleedde me aan en zei tegen de meiden, kom tijd om naar huis te gaan. Morgen gaan we met de trein terug naar Lourdes en dan van daar wil ik nog even naar Barcelona. En daarna, daarna is het terug naar huis via Lissabon waar we Ines, Ariana en Amika ophalen. We reden terug naar huis waar het een grote heibel was. Ik liep naar binnen en vroeg wat er gebeurd was en Fatima zei: de man die met Nouri zou trouwen is hier geweest en heeft hier huisgehouden. Hij heeft Nouri bedreigd en heeft gezegd terug te komen.

Ik vroeg aan Fatima of ze wist waar hij woonde en Fatima vertelde me waar. Ik zei: het is hier niet langer veilig voor jullie. Ik zei: laat me even bellen. Ik pakte de telefoon en belde Lila en vroeg of ik Luz aan de telefoon mocht hebben. Ik kreeg haar aan de telefoon en vroeg direct op de man af: Luz, weet jij een plek in Barcelona waar twee vrouwen met twee jonge kinderen naar toe kunnen? Ik heb hier een crisis bij Amika thuis en moet Fatima en Nouri daar weg hebben. Ze kunnen beide werken indien dat nodig zou zijn, zolang ze maar weg zijn uit Lissabon. Luz zei: laat me even een paar belletjes plegen, dan bel ik je zo terug. Een kwartier later belde ze terug en zei ze: ik heb een plek voor ze. Het is een opvanghuis voor belaagde vrouwen en ik heb geregeld dat ze daar kunnen blijven zolang dat nodig is. Hier is het adres en telefoonnummer. Ik heb verteld dat jullie morgen vanuit Lissabon vertrekken. De vrouw die deze plek runt is me nog een aantal gunsten tegoed. Die heb ik haar bij deze weggescholden. Ze zal ook werk zoeken voor Fatima.

Ik zei: je bent een schat. Het is een tijdelijke oplossing de definitieve, daar denk ik nog even over na. Ik keek Cara aan en zei: ben jij veilig als die twee weg zijn? Cara keek me aan en zei: ik laat wel wat van mijn vrienden achter wonen. Ik weet zeker dat die hem zullen afschrikken. Ik keek Fatima aan en zei: Amika, rij me even naar het politiestation, maar maak eerst even fotos. Amika deed dat en ik ging samen met haar en Fatima naar het politiestation waar we aangifte gingen doen. Onder politiebegeleiding zijn we daarna naar het huis gereden waar deze man woonde en heeft de politie hem opgepakt. Hij schold Fatima uit voor vuile hoer en meer van dat soort opmerkingen. Ik vroeg de politie: mogen wij ter vervanging van de meubels die hij in ons huis vernietigd heeft, gelijkwaardige dingen uit zijn huis nemen?

De politie zei: eigenlijk niet, maar wat wij niet gezien hebben, kunnen we je niet van beschuldigen. Ik trok de meest waardevolle dingen uit zijn huis. Legde die in zijn tuin en met een wielkrik sloeg ik alles, in het bijzijn van de politie aan flarden. Ik zei: nu weet je hoe het voelt, een 7 jarig kind kopen om uit te laten huwelijken, vuile pedo dat je bent. oh, en voor ik het vergeet, Fatima en Nouri verhuizen morgen naar een onbekende plek. Als ik jou, of een van je vrienden ook nog maar een keer in de buurt van dat huis zie komen, dan reken ik persoonlijk met je af en ik sloeg hem met de volle vuist tegen zijn neus. Ik hoorde het bot breken en zag het bloed uit zijn neus spuiten. Hij zei tegen de politie: jullie hebben het gezien wat hij gedaan heeft. De politie zei: wij hebben niets gezien, jij bent tegen die lantaarnpaal gelopen en ze drukten zijn gezicht ertegen zodat het bloed erover liep. De agent zei: en met wat wij tot nu toe over je gehoord hebben is de kans vrij groot dat je als buitenlander het land uitgezet gaat worden. Als er nog meer verbreken bij ons bekend zijn, dan ga jij mooi terug naar Marokko, op het eerste beste vliegtuig.

Ik bedankte de agent en die zei: bedank Ines maar die heeft met ons gesproken, en wij kunnen best wel wat positieve publiciteit gebruiken. We zagen de man vloekend en tierend afgevoerd worden en gingen daarna terug naar huis. Cara had samen met Nouri de grootste rommel opgeruimd. Ze was allang blij dat hij niet in het kantoor van Amika geweest was. Ik zei: meiden, nu gaan we eerst even drastische maatregelen treffen. Cara, pak een schaar en bij beide gaat hun mooie lange haar eraf zodat ze niet meer herkenbaar zijn. En daarna pakken jullie je spullen in zodat die morgen meegaan op de trein. Pak alleen wat noodzakelijk is, de rest kunnen we na laten sturen. Nadat de mooie lange haren afgeknipt waren herkende ik ze nauwelijks. Ik zei: nu wat je nodig hebt inpakken zodat we morgen de eerste trein van hier terug naar Lourdes nemen. Ik zei tegen Francoise: dit was niet de nacht die ik verwacht had. Ze zei: mag ik toch bij jullie in bed komen liggen?

Ik zei: ik had niet anders verwacht. Twee uur later ging de telefoon. Het was de politie. Die zei dat de man zijn enige telefoontje naar zijn vriend gemaakt had met de ene zin: erewraak. Gelukkig hebben we dat op tijd weten te onderscheppen en zit die man nu ook vast. Beide zullen het land uit gezet worden. En geen van beide krijgen nog de kans om nog een telefoontje te plegen. Ik keek Amika aan en zei: zet jullie huis maar in de verkoop, dit gaat te gevaarlijk worden. Amika vroeg: waar moeten we naar toe? Ik zei: wacht en ik belde Donata en vroeg haar: hoeveel ruimte hebben jullie in dat nieuwe huis? Donata zei: meer dan genoeg waarom? Ik vertelde haar de situatie en Donata zei: laat ze maar bij ons komen wonen. Wij hebben genoeg ruimte, en bovendien is jullie beneden appartement nu ook vrijgekomen. Ik belde Lila hierna en vroeg: als ik jou een tijd geef, kan jij dan een paar personen ophalen in Zaventem?

Ze zei: dat kan ik, waarom? Ik vertelde haar de situatie en ze zei: wij hebben ook nog een hele grote kamer over. Ik vroeg: hoe loopt de zaak en ze zei: als een trein, maar ik kan geen fatsoenlijk personeel krijgen. Ik zei: geef me Luz nog even. Ik zei tegen Luz: kunnen jullie in plaats van Fatima en Nouri naar Barcelona te sturen, hun bij jullie herbergen en als bedienend personeel aannemen, ik zei: dat lost jullie probleem op en het geeft Fatima en Nouri tenminste 1 persoon die ze kennen. Luz zei: je staat op speaker dus Lila heeft alles gehoord. Ik zei: de situatie is geescalleerd. Die vent heeft geprobeerd iemand in te schakelen om erewraak te laten plegen. Dan heb ik liever iedereen bij elkaar. Lila zei: morgen op het vliegtuig, wij herbergen ze wel. Ik zei: en Cara en Amika komen bij ons en Donata inwonen. Ik laat nu alles wat ze nodig hebben inpakken en laat morgenvroeg een verhuisbedrijf de rest in opslag zetten en nasturen. Dan kan het huis de verkoop in.

Lila zei: ik rij wel met het busje en haal ze op in Zaventem. Ik zei: ik stuur je de details later. Moet nu hangen want ik moet Ines nog spreken. Ik kreeg een slaperige Ines aan de telefoon en vertelde wat er gebeurd was. Ze vroeg: en wat nu? Ik zei: Fatima en Nouri gaan met hun twee kinderen bij Lila wonen, Cara kan bij ons beneden in het appartement en Amika kan bij Donata gaan wonen. Ik bestel morgen een verhuisbedrijf om alles in te laten pakken en naar Belgie te versturen. Maar voor jou raad ik aan om in elk geval de nodige cameras te laten installeren zodat je veilig bent. Ines zei: dat stond al op de planning, maar wordt nu naar voren geschoven. Ik zei: dan rest enkel nog het huis te verkopen zodat er geen aanwijzingen zijn waar iedereen naar toe is. Ik hoop dat ik dit laatste, samen met eventuele afsluitingen van gas, water en licht en internet aan jullie kan overlaten. Ze zei: maak je niet druk. Ik heb mijn connecties dat is zo geregeld. Bovendien kennen die man, en zijn handlangers mij niet. Dat maakt het een stuk makkelijker.

Ik zei: dat is misschien iets waar je eens een documentaire over kan doen, kind huwelijken en erewraak. Ze zei: het is wel een onderwerp waar veel over gesproken wordt. Welke ouder laat zijn kind op zevenjarige leeftijd verkopen om aan een vent van dik in de vijftig uit te laten huwelijken, dat is niet meer van deze tijd. Ines zei: in het Midden-Oosten gebeurt het nog dagelijks. Ze zei: het is een riskant onderwerp. Ik weet niet of ik me hieraan wil wagen. Ik zei: het was maar een suggestie, geen verplichting. Ik zei: je bent nu in elk geval op de hoogte. Ik moet de vrouw in Barcelona nog even bellen om te zeggen dat het niet doorgaat en waarom. Ik denk dat ze aan een kant blij is als we niet komen. Ik zei: ik spreek je morgen nog. Ik belde de vrouw in Barcelona en die zei: ik ben blij dat jullie het zo kunnen oplossen. Dank je voor het telefoontje.

Hierna nam ik JJ en francoise bij de hand en zei: kom, eerst slapen. Morgen gaan alle acht naar Brussel, waar Lila ze komt ophalen. Amika kwam de slaapkamer in, ze had veel gehoord en zei: en al mijn spullen? Ik zei: die worden opgehaald door een verhuisbedrijf en naar Belgie verscheept. Die zie je over een paar weken terug. Ik laat alles onder mijn naam verzenden zodat ook dat niet meer te traceren is. Het gaat goed verzekerd weg, maak je niet druk. We gingen naar bed, maar de slaap wilde niet echt lukken, ook niet bij Amika, Francoise of JJ. Ze zei: ik maak me hier wel zorgen om. Ik zei: ik kan toch niet slapen, dus laat mij maar vast de tickets boeken. Ik boekte 4 tickets voor volwassene en 4 tickets voor onder 2 jarigen en betaalde direct online. Tevens zocht ik een internationaal verhuisbedrijf op met een kantoor in Portugal ik schreef het telefoonnummer op en zou hen in de morgen opbellen. Amika was ook uit bed gekomen en zei: JJ en Francoise slapen, maar ik kan de slaap niet vinden. Ik vroeg: zijn jullie paspoorten in orde en staan de kinderen erin.

Ze zei ja, dat hebben we goed geregeld. Ik vroeg: staat mijn naam geregistreerd als vader voor alle vier. Amika zei: ja, ook dat hebben we geregeld. Ik zei: ik vraag dit omdat er bij het vliegveld waarschijnlijk gevraagd wordt om toestemming voor reizen door beide ouders gegeven moet worden. Amika zei: ik maak wel even vier documenten op, een voor elk kind met toestemming om naar Belgie te reizen. Als jij die tekent, zal het vast goed gaan. Ze maakte de documenten klaar en ik tekende ze en zette mijn telefoonnummer op elk van de papieren. Ik zei: ik heb een verhuisbedrijf gevonden dat elke week vanuit Portugal naar Antwerpen op en neer reist. Ik laat hen morgen hier komen om alles uit het huis weg te halen en naar Belgie te verschepen. Zij verzorgen het inpakken en verzendklaar maken en zorgen dat alle papierwerk gedaan is. Ik zei: ik denk dat het verstandig is om je belangrijkste boeken bij Ines onder te brengen. Die halen we nog wel een keer op.

Ze zei: maar mijn fotos? Ik zei: die staan online en kan je overal ter wereld aan. Je zal je bankzaken online moeten regelen en je passen laten activeren voor heel Europa. Ik zei: ik regel de transportkosten wel. Amika zei: als je ze wil voorschieten vind ik dat ok, maar uiteindelijk betaal ik die van de verkoop van ons huis. Ik zei: ik vind het erg dat het zo gelopen is. Amika zei: het is wat het is. Shit happens. Ik ging naast haar zitten en sloeg mijn arm om haar heen. Ze zei: daar gaat onze zekerheid. Ik zei: zie het als een nieuwe uitdaging. Je komt straks in een pand waar alle apparatuur staat die je nodig kan hebben. Printers van A5 tot A0, snel internet, dus jij kan je werk gewoon blijven doen, alleen zal je afspraken moeten maken met je agent dat ze jouw adres niet krijgt en zal je haar moeten vertellen waarom. Ze kan je gewoon op je mobiel blijven bereiken. Dat tarief is in heel Europa gelijk. We zaten heel rustig en relaxed te praten tot bijna 7 uur in de morgen.

Nouri kwam binnen en zei: zal ik ontbijt maken? Ik zei: doe maar en gooi daarna alles wat vers is maar in een doos en geef het aan Ines, je kan dat niet meenemen. Ik zei: ik laat Ariana straks alle verse groenten en vlees ophalen zodat het niet echt weggegooid wordt. Toen ik om 9 uur de verhuizer belde en uitlegde waarom er haast bij was zei hij: wij staan tegen lunchtijd bij jullie om te komen inpakken. Zorg jij maar dat die mensen weg zijn, dat is veel belangrijker. Ik zei: alles mag verscheept worden, ik laat het inpakken aan jullie. Een half uur later waren Ariana en Ines bij ons en gaf Amika haar de boeken en de eigendomspapieren van het huis en land. Tevens kregen ze twee grote dozen etenswaar mee en voor ze vertrokken zei ik: er staat ook nog een tas hier, die is van Nouri, maar is voor jullie om te gebruiken. Ze zetten alles in hun auto en reden terug naar Ines. Daar aangekomen pakten ze alles uit en kwamen ze terug. Ariana zou bij het huis blijven wachten op de verhuizers terwijl ik met de acht personen naar het vliegveld reed, samen met Ines. Toen iedereen vertrokken was reden we terug en zei ik: laten we de rest meenemen naar jouw huis dan kan Ariana ons straks naar het station brengen en lopen we de verhuizers niet in de weg.

Ik zag dat Amika in alle haast haar cameratas had laten staan en ik zei: die neem ik mee. De verhuizers kwamen met 8 man en hadden het huis in vier uur leeg, ook het deel waar Fatima en Nouri woonden. Alles was gepakt in dozen met de ruimtes erop. Toen de vrachtwagens vertrokken gingen kwam Ariana ook en bracht ze ons naar het vliegveld van waar we terugvlogen naar Toulouse en vandaar de trein namen naar Lourdes. Ik zei voor ons vertrek: sorry dat dit zo gelopen is, maar bekijk het van de zonnige kant, nu kan je ons vaker komen bezoeken. Ik zei: wij brengen Francoise naar huis, gaan dan naar Barcelona en komen daarna hier terug en gaan dan samen naar Belgie. Aangekomen in Toulouse besloten we te overnachten en pas de volgende morgen de trein naar Lourdes te nemen. Eenmaal in Toulouse belde ik Lila en vroeg hoe het gegaan was. Ze zei: Cara en Amika zijn beide in jullie huis en Nouri en Fatima zijn bij ons.

Ik vroeg of ik Fatima aan de telefoon mocht hebben en zei: Fatima, vanaf vandaag zijn jullie geen moeder en dochter meer, maar werk collegas. Jouw naam vanaf vandaag is Leandra en Nouri’s naam is Vicenta. Leer dit te gebruiken en spreek er elkaar mee aan. Laat ook Nouri weten dat ze je geen moeder meer mag noemen. Wat ik je nu verteld heb is voor jullie eigen veiligheid. Ik zei: Leandra, geef me nu Lila nog even. Ik kreeg Lila aan de lijn en vertelde haar wat en waarom. Ik zei: en ik zou graag willen dat je hun beide een nieuw kapsel geeft en verschillende haarkleuren. Lila zei: ik begrijp het helemaal. Wanneer ben je terug? Ik zei: over ongeveer een week. Ze zei: ik kan niet wachten om je weer in mijn armen te houden. Ik vroeg: en dat andere project? Ze zei: ik heb zover zes familieleden opgespoord. Ik zei: ik spreek je snel weer.

Hierna belde ik Amika en vroeg haar of alles in orde was. Ze zei: alles is fijn, alleen Cara kan niet wennen aan het formaat van jullie bed. Wij hebben daar tijdelijk onze intrek in genomen. Ik zei: maak straks maar wat fotos en stuur ze naar mij. Ze zei: ok, dat doe ik. Ik vroeg: waarmee ga je dat doen? Ze zei: waarmee dacht je, met mijn camera. Ik vroeg: heb je die dan? Ze keek rond en gilde: oh nee, kut mijn camera ligt nog in Portugal. Ik zei: ik fuckte even met je, ik heb die bij me en die heb je over een week terug. Je was hem vergeten. Dit geeft mij de kans om de verschillen even te bekijken. Ze zei: ik heb de drie boeken ook in die tas zitten. Ik zei: mooi, dan gaat er een mee met Francoise. Oh en ook voor jullie we hebben twee nieuwe aanwinsten: Leandra en Vicenta. Dat zijn de nieuwe namen voor Fatima en Nouri. Ze hebben morgen ook compleet nieuwe looks, daar is Lila nu mee bezig. Leer die twee namen te gebruiken ok? Amika zei: ok, en ik geef dat ook zo door aan Cara. Die ligt met haar kind op jullie bed te rollen en hebben het grootste plezier. Ik vroeg: en jouw kind? Ze zei: die is met Lizzy aan het spelen. Z

e is heel goed met alle kinderen. Ik zei: vertel het verhaal van die nieuwe namen ook even aan mijn moeder en Stella en aan Lizzy. Ze zijn vanaf vandaag ook geen moeder en dochter meer, maar werk collegas. Ik zei: jullie huis is compleet leeggehaald en alles zit in een truck die naar Antwerpen komt. Binnen een week, misschien zelfs voor wij terug zijn heb je al je spullen terug. Ik zei: verder niet veel te melden, we overnachten nu in Toulouse en gaan morgen naar Lourdes, van daar naar Barcelona en dan terug naar Portugal om Ines, Ariana en hun kids op te halen. Ze vroeg: breng je mijn boeken dan ook mee? Ik zei: herinner me daaraan als we daar zijn. Ik ben dagelijks in contact met of mijn moeder, of Lizzy. Oh, en je mag haar best een beetje plagen, maar laat haar niets weten over de opkomende trip. Amika zei: ik zal het ook tegen Cara zeggen. Ik zei: mooi, dan ga ik nu naar bed, ik heb afgelopen nacht te weinig geslapen. Amika zei: maar ik vond het heel prettig om gewoon met elkaar over allerlei dingen te praten. Ik zei: ik ook, maar dat doen we nog wel vaker ok, welterusten.