Die avond toen iedereen compleet was en we gegeten hadden gingen eerst de kinderen op de pot en toen er niets gebeurde lieten we ze spelen. Ik had de fotos op orde gebracht en er een beetje mee gespeeld door fotos van drie cameras te gebruiken. Net op het moment dat ik wilde beginnen kwam Michiko met haar potje aangelopen. Ik zei: even een korte onderbreking. Ze ging op haar potje zitten en plaste en stond daarna op. Ik tilde haar op en zei: goed zo meisje, laat maar zien hoe knap je bent. Ze keek naar JJ en wees naar haar potje. JJ nam haar over en zei: wat ben je een knap meisje. Sachiko stond met haar potje bij JJ en JJ zei: help haar ook even. Daar wilde ze niets van weten. JJ moest haar helpen dus nam ik Michiko weer over en een paar minuten later had ook Sachiko geplast. Ik zei: wat zijn jullie goed bezig. Ik keek de andere kinderen aan en vroeg: en wie wil er nog meer op het potje? Ik zag drie handen omhoog gaan en leegde de potjes van onze kinderen. Jenna zei: wacht, dan haal ik ons potje even.
Ze rende naar huis en kwam drie minuten later terug. Onze kinderen hadden hun schone luiers aan en de andere drie bleven 10 minuten zitten en toen ze opstonden hadden de kinderen van Trudie en Jenna ook geplast. Alleen die van Brigitte niet. Ik zei: geeft niets meisje, jij volgende keer. En terwijl ik dit zei liet ze een scheet. Ik zei: Brigitte, zet haar maar terug op haar potje en blijf erbij. Vijf minuten later lag er een mooie nummer twee in de pot. Nu was iedereen blij. Ik zei: zien plassen doet plassen. Drie nieuwe schone luiers aan en ze mochten gaan spelen. De twee van Amika en Cara lagen op ons bed te slapen en ik zei: als die wakker worden moeten ze ook op de pot. JJ zei: wat goed dat ze dit nu beginnen te begrijpen. Ik zei: dat heb ik je toch gezegd, als ze eenmaal weten dat het prettiger is als ze niet in hun luier poepen, dan gaan ze dit heel snel op het potje doen. Ik zei: maar nu even terug naar onze laatste reis.
Ik legde om te beginnen mijn laatste vergulde staafjes op de tafel en ook Amika en Cara deden dat en toen die allemaal lagen kwam Lizzy aangerend en zei: hee, vergeet die van mij niet. Ik keek JJ aan en zei: ik heb 10 euro laten liggen in het toilet voor we het vliegtuig uitgingen. Voor de schoonmaaksters. JJ keek me aan en zei: volgende keer ben ik aan de beurt. Chi vroeg: waar gaat dit over en moeder zei: elke keer dat je neukt in het vliegtuig krijg je zo’n staafje. Het begint bij plastic, maar naar gelang je dit vaker doet ga je naar zilver. Gerrit heeft nu vergulde. Ik zei: hoho, ik zit nu al op diamantstatus. JJ keek mij aan en zei: tijd om jou eens goed kort te gaan houden. Ik zei: het begon allemaal met een zoektocht die door mij en Lila op touw was gezet om te kijken of we nog familieleden van Lizzy konden ontdekken. Lila had er een aantal weten te traceren, jullie weten hoe goed ze op het internet is en aan de hand hiervan hebben we plannen gemaakt.
Eerst hebben we Lizzy laten naturaliseren en hebben haar daarna bij JJ laten komen om haar te vertellen dat we haar niet meer nodig hadden en dat we haar terug naar China zouden sturen. Moeder zei meteen: wat een gemene streek was dat. Ik zei: dat wist ik en ik had Lizzy haar ticket gegeven en naar haar geknipoogd. Lizzy bekeek de ticket en zag dat het een retourticket was. We hadden Cara en Amika ook gevraagd om mee te komen en dat heeft veel moois opgeleverd. Op het vliegveld werd er tegen Lizzy gediscrimineerd door een Chinese medewerker, waarna wij door haar supervisor geupgrade werden naar business klasse. We vlogen van Zaventem naar Shenzheng en van daar door naar Xi-an. Dat was het dichtst bijzijnde vliegveld. In Xi-an hebben we in een hotel ingecheckt en zijn daar de rest van de dag aan het rondlopen geweest.
Die eerste avond kregen we de veiligheidsdienst op onze nek. Die wilden onze cameras controleren op fotos die “verboden” waren in China. We hadden er geen, ook was er een background check op Lizzy gedaan en daar werd ook niets op gevonden. Ze zeiden: jullie mogen gewoon je gang gaan, dit is gewoon routine. Zo willen ze raddraaiers tegengaan. We hadden een luxe suite met eigen hottub, twee aparte slaapdelen en alles, maar dan ook alles waar we naar vroegen. De volgende dag had ik een busje geregeld dat we 10 dagen tot onze beschikking hadden en zijn toen naar het dorp gereden, nee eigenlijk een buitenwijk van Xi-an waar we een nicht van Lizzy getraceerd hadden. We zijn daarnaartoe gegaan en ik liet een paar fotos zien met Liming erin en zij wist ons te vertellen dat haar moeder en zus twee blokken verder woonden en is met ons meegegaan.
Ik liet Lizzy het volgende deel vertellen tot aan de dag van de begrafenis. Ik ging verder en zei: we hebben haar naast haar man begraven. Ik zei: vanaf dat moment zijn Lily en Pearl, de naam van haar zus, haar tweelingzus, onafscheidelijk geweest. De reden dat Lizzy hier in Belgie is, is omdat er in China een een kind beleid was waarbij ouders gestraft werden als er een tweede kind kwam. Lizzy is China uit gesmokkeld en we zijn nog steeds aan het uitpuzzelen hoe. Beide hebben een paar klote dagen gehad en we zijn de dag erna maar de toerist gaan uithangen. We hebben dat een aantal dagen gedaan en de perspas van Amika kwam hier heel goed van pas.
Ik liet een aantal van de schitterende fotos zien die we op diverse plaatsen genomen hadden. Ik zei: intussen was ik samen met JJ en Chi een plan aan het smeden om Pearl ook naar Belgie te krijgen. We zijn daar inmiddels in een vergevorderd stadium mee en hopen haar hier binnen een tot twee maanden te hebben. Ik denk dat het een mooie plek zou zijn als we haar of bij Lila, of bij Donata kunnen onderbrengen. Donata zei: bij mij graag, ze kent Cara en Amika inmiddels goed, dus dat is de meest logische plaats. Ik ging verder en zei: China zit momenteel in enorme crisis en mensen kunnen hun spaargeld niet meer opnemen, dus moest ik iets regelen om Pearl te helpen de komende maanden te kunnen overleven. We besloten om in Japan yens te gaan kopen, die kan ze in China op de zwarte markt makkelijk wisselen.
Het gaf Amika ook de kans om haar nieuwe camera set tegen een goedkopere prijs te kopen dan waar ook in Nederland of Belgie. Ze had inmiddels besloten om over te stappen van Canon naar Nikon en om haar oude camera naar Donata te doen. We zijn vanuit Xi-an via Beijing naar Tokyo gevlogen en hebben daar haar camera gekocht en zijn daarna naar de bank gegaan en hebben flink wat Yens ingeslagen. De eigenaresse van de winkel is die avond bij ons op bezoek gekomen en liet weten dat ze eigenlijk op zoek was naar iemand die haar aan een kind kon helpen. En nadat ze eerder op die dag door zijn fotos gekeken had vond ze Gerrit een geschikte kandidaat. Dit resulteerde erin dat ze Gerrit de volgende morgen met haar mee liet gaan naar haar camerawinkel en hij zijn oude camera kosteloos mocht vervangen door de nieuwe D6 die hij nu heeft.
Zijn oude camera staat nu te koop bij Toyo in de winkel. De cameraset van Amika hebben we met nog eens 10 % korting gekregen en bij het verlaten van Japan konden we de consumenten belasting ook nog eens terugvorderen. Dus ze heeft een ontzettend goede deal gehad. JJ zei: dus daar zijn al die lege dozen van die UPS hier heeft afgeleverd. Ze staan in de loft. Die mag je morgen ook meenemen. Daarna zijn we terug naar Xi-an gevlogen, hebben alle papierwerk voor Pearl nagekeken en een doos papieren voor Lizzy meegenomen en zijn de volgende dag teruggevlogen naar Zaventem. Wat een geweldig mooi verhaal zei Stella. Ik zei: het was een geweldig mooie trip en ik heb met Amika afgesproken te kijken of we hier ook een boek van kunnen maken we hoorden geluiden uit de slaapkamer komen en ik zei: vlug, de potjes.
Bij het kind van Cara waren we te laat, hoewel ze nog wel in haar potje plaste, het kind van Amika liet een mooi stinkend pakketje achter in de pot. Amika was trots als een pauw op haar kind en ook Cara was blij met het resultaat. Ze zei: ik ga er nu bewust op letten. Ik zei: als je dat doet, dan zie je het resultaat. Ik zei: jullie blijven vannacht nog hier, morgen gaan jullie beginnen jullie slaapkamers in te richten. Ik vroeg aan Donata: hebben jullie een kinderkamer? Ze zei: we hebben vier slaapkamers, dus ja, een kan de kamer voor de kinderen worden. Ik zei: het is goed als kinderen bij elkaar in een kamer blijven. Dan leren ze van elkaar. Moeder keek Stella aan en vroeg: rij jij? Stella zei: jij wil weer aan de tripple?
Moeder zei: vind je het erg, anders rij ik wel. Stella zei: geniet jij vanavond maar, maar niet net als de laatste keer toen ik je half lallend naar bed heb moeten brengen. Ik zei: mam, schaam jezelf. Ze zei: ik was ongesteld en het helpt tegen de krampen. Ik zei: je moet eens met Trudie of Brigitte praten, die weten de oplossing daarvoor. Moeder keek Brigitte aan en zei: en dat is: een hand vol paracetamol? Nee dank je. Brigitte zei: nee, geen medicijnen, geen drank, niets van dat. Ik heb van Trudie geleerd dat de beste manier is: je partner haar dijbeen op de plek te leggen waar je krampen hebt. Normaal nam ik altijd pillen in, maar sinds Trudie dat geleerd heeft van jouw zoon en het aan mij heeft laten zien en merken, slaap ik gewoon de hele nacht door.
Moeder keek mij aan en vroeg: en waar heb jij die wijsheid opgedaan? Ik zei: op de plek waar heel veel tips staan, het internet. Jij hebt maar een persoon met wie je rekening moet houden, ik heb er drie en als Lizzy het zou vragen vier. Het zijn er overigens op dit moment maar twee. Brigitte en Lizzy zijn beide zwanger, net als Lila. Mijn god zei moeder, waar moet dat naar toe met jou? Ik zei: ik voorzie alleen maar de vraag erom. Moeder schudde haar hoofd en keek naar Trudie en vroeg: dus dat dijbeen helpt echt?
Trudie sprak haar moeder in gebarentaal toe en Stella zei: het is het beste middel dat ze tot nu toe geprobeerd heeft en raad het aan iedereen aan. JJ zei: er is nog een ander middel, dat heeft Gerrit me ook verteld en dat is: jezelf zwanger laten maken door hem, dan heb je ook negen maanden geen last. Moeder keek me lachend aan en zei: en iedereen hier weet dat dat nooit gebeuren zal. Misschien bij Stella, maar niet bij mij. Stella keek haar aan en vroeg: meen je dat? Moeder zei: als jij nog een kind wil, dan ga ik er ook 100% voor. Stella keek me aan en keek naar JJ en zei: mag ik hem over een week lenen? JJ zei: weet waar je om vraagt. Ze zei: dat weet ik, maar we hebben zoveel plezier van ons kind. Ik zei: daar merk ik anders maar weinig van. Moeder keek me aan en zei lachend: je weet verdomd goed dat we het niet over jou hebben. Ik zei: ok, ik weet wanneer ik niet meer gewenst ben.
We verspringen nu een aantal maanden en er is intussen veel gebeurd. Donata heeft haar dochter gekregen, Pearl is in Belgie gearriveerd en woont nu in bij Donata en Jenna. Lizzy, Ariana, Donata en Liesje zijn samen het boek aan het maken over de zoektocht naar de familie van Lizzy. Liesje geeft Donata les in hoe ze boeken moet maken en hoe de opmaak zou moeten zijn, hoe en waar fotos te plaatsen en Donata heeft er erg veel plezier in en zegt later ook een boek over haar opkomende trip te willen maken. Wij zelf zijn nu zover dat bij ons in huis iedereen zindelijk is. Net als bij Lila en Luz. Dat scheelt veel werk. Bij mij in de shop zijn we nu volop bezig met het maken van mokken voor bedrijven. Dit loopt als een trein, maar vergt zoveel tijd dat we Pearl gevraagd hebben om te komen helpen. Ze leert enorm snel en kan inmiddels ook simpel werk met de lasergravure machine doen. Ze is er enorm trots op. Ook hebben we nu een aantal fotos van Pearl vrijgegeven die erg in trek zijn en die er ook voor zorgen dat Pearl nu goed kan sparen. We zijn nu ook bijna zover dat we aan de trip van Donata en Jenna gaan beginnen.
Dat verhaal gaat verder onder de titel: Mijn trip terug in de tijd.