Dit is het vervolg op: Op vakantie in Antwerpen
Het verhaal gaat verder. De dag voor het restaurant van Lila opende waren alle doctoren en personeel die iets met Donata te doen hadden gehad uitgenodigd om bij Lila in haar restaurant te komen eten. Iedereen, inclusief de directie van het ziekenhuis was aanwezig en werd getrakteerd op een eten uit diverse plaatsen van de wereld. Alles met rijst deed zijn eer waar en het eten was geweldig. Zowel Luz als Lila als Lizzy hielpen die dag in de keuken en twee meisjes van Chi dienden als serveersters. Het was een enorm succes en door vele medewerkers werden er direct boekingen gemaakt voor de weken erna. Donata was er ook, samen met Jenna. Donata voelde zich inmiddels een stuk beter en haar haren waren begonnen met terug groeien. Het zou nog een tijd duren voor ze haar volle haarbos terug zou hebben.
Haar haren waren van donkerbruin nu naar helderblond gegaan en ik had al diverse opmerkingen gemaakt over domme blondjes, die mij overigens al de nodige blauwe plekken hadden gegeven. Donata leefde tegenwoordig in het appartement achter de winkel en Jenna spendeerde menige nacht daar. Jenna had haar proefschrift ingeleverd en het betoog erover gehad en was geslaagd en mocht zich nu ook dokter noemen. Ze had intussen ook de eerste zichtbare tekeningen van zwangerschap en was er dolblij mee. Er was haar menigmaal gevraagd naar de vader maar ze gaf aan dit niet te weten. Wel wisten beide mij regelmatig op nachtelijk bezoek te laten komen waarbij beide vrouwen van mij genoten. Bij Donata hoefde ik me nog niet druk te maken om zwangerschap. Haar maandelijkse cyclus was nog niet terug na alle chemo, maar dat maakte haar op dat moment niets uit. Het feit dat ik er voor hen beide was, was voldoende voor haar. Ik heb wat aanpassingen moeten maken in elke badkamer en toilet. Overal is er nu een Japanse zitting op het toilet. Donata heeft haar scholing bijna afgerond en wil zich gaan toeleggen op fotografie en grafisch ontwerp. Intussen is Lizzy een beetje moeder hen geworden over alle kinderen. Ze verwent ze allemaal, maar is ook streng als dat moet. Brigitte en Trudie zijn ook ver op weg om hun kinderen te krijgen.
Even een paar jaar ertussen en we gaan verder. Jenna heeft haar kind gehad, en ook Donata is nu, naar beter verklaard te zijn, zwanger. Ze hebben besloten om in Antwerpen te blijven wonen in verband met de regelmatige controles die nog steeds gedaan worden. Het pand naast dat van ons, waar voorheen een reisbureau in zat is te koop komen staan en ik heb met Donata overlegd of het iets voor haar was. We hebben het bezichtigd en bekeken of het financieel haalbaar was om daar haar eigen studio in te bouwen zodat ze van huis uit kan werken. Door haar medische verleden is het erg moeilijk om financiering aan haar kant te kunnen krijgen en met het geld wat Jenna kan lenen kunnen ze de aankoop niet rondkrijgen. Ik zei: je weet dat je nog steeds een flink bedrag op je gofundme rekening hebt staan. Als je dat nu eens zou gebruiken. Op die manier hoeft Jenna niet de volledige kosten te dragen. Ik zei: en als jullie samen met een goed businessplan komen, kan ik jullie ook nog helpen. Donata zei dat ze dit met Jenna zou doorspreken en dat ze erop terug zou komen.
Ik voor mezelf had ook weer plannen om een en ander te gaan doen, maar moest eerst het nodige daarvoor organiseren. Voor mijn plannen moest ik drie paar wandelschoenen bestellen. Een paar voor JJ, een paar voor Trudie en een paar voor Brigitte. Tevens moest ik nog twee backpacks bijbestellen. Die werden allemaal afgeleverd bij Chi. Ik had aan haar gevraagd deze tijdelijk op te slaan en er niets over te zeggen. Ik had aan Chi, mijn moeder en Stella en Jose gevraagd hoe ze erover zouden denken om samen met Lizzy voor een paar weken op de kinderen te passen. Ze konden gewoon bij ons in huis wonen gedurende de tijd dat we afwezig zouden zijn. Ook dit werd in het uiterste geheim besproken, net als dat ik aan Henk had gevraagd of hij nog een paar weken de zaak zou willen waarnemen, ook in het geheim natuurlijk. De enige die het tot dusver had uitgevonden was Lila. Die vroeg mij of er iets op touw stond, nu ze de extra backpacks had zien staan. Ik zei: ik ben voorbereidingen aan het treffen om nog een reis te maken, deze keer met mijn drie overige vrouwen. Jij hebt jouw reis gehad, zij gaan die van hun in twee keer krijgen.
Ik vroeg of ze nog iets wilde doen voor mij en ze zei: voor jou alles dat weet je. Wat wil je dat ik doe? Ik zei: ik wil dat je probeert uit te vinden wat er nog aan familie van Lizzy is en waar die zich bevinden. Ze keek me aan en vroeg: waarom wil je dat doen? Ik zei: omdat ik haar op redelijke termijn ook eens wil verrassen. Dan mag ze met mij alleen naar haar familie. Oh mijn god zei Lila, wat zal je haar daar blij mee maken. Ik ga kijken wat ik uit kan vinden en laat het aan je weten. Ik zei: maar voor de rest, mondje dicht en zet die backpacks en schoenen ergens waar niemand ze vindt. Lila zei: ik zet ze bij thuis weg, daar komt toch bijna niemand. Na dit gesprek ging ik terug naar huis en ging ik thuis op de bank zitten waar Lizzy mij mijn dagelijkse fles tripple bracht. Ze zei zacht: chinees meisje is blij als jij mij vanavond meeneemt in bed. Ik zei: ok, klein chinees meisje mag vanavond mee met mij en JJ, samen spelen ok? Ze vloog me om de nek en zei: jij maakt klein chinees meisje blij.
Wat wil jij eten vandaag? Ik zei: rijst met zoet spek. Ze keek me aan en vroeg: verbrande rijst of gewone? Ik greep haar om haar middel en legde haar op mijn schoot. Ze spreidde haar benen wat en ik streelde zacht over haar kutje. Ze zei: ok, moet verbrande rijst maken. Ik gaf haar vijf klappen op haar billen en ze zei: help, help klein chinees meisje, baas slaat mij heel hard. JJ stond lachend toe te kijken en zei: ik denk dat ik bij moeder ga vragen om nieuw chinees meisje. Dit chinees meisje leert niets. Lizzy keek op naar JJ en zei: chinees meisje heeft veel geleerd, maar moet baas plagen. Baas wordt anders lui. Ik vroeg aan JJ of ze het druk had en ze antwoordde: nee, mijn werk voor vandaag zit erop. Ik zei: heb je tijd om te praten? Ze zei: met jou, altijd. Ik vroeg: wat zou je ervan denken om het pand hiernaast te kopen, en het dan aan Donata te leasen zodat ze niet de hoge kosten van een hypotheek hebben. Je weet dat Donata, met haar medische geschiedenis nooit in aanmerking komt voor een hypotheek.
Ze keek me aan en vroeg: weet je dat zeker? Ik zei: met de situatie zoals wij er nu voorstaan kunnen we het makkelijk betalen, zelfs cash als we dat zouden willen. JJ keek me aan en zei: en wat doen we met de winkel? Ik zei: daarin maken we een fotostudio en een paar werkplekken zodat Donata zich kan toeleggen op wat ze wil doen, ze wil grafisch ontwerper worden. Op die manier kunnen we onze printers naar haar kant verhuizen en krijgen we wat meer ruimte. Een deel van de winkel kan gebruikt worden om lijsten te verkopen, zodat we daar ook nooit meer zonder zitten. JJ zei: ik vind het een prima idee, kom dan gaan we met de eigenaar van het pand praten. Twee uur later waren we een prijs overeengekomen en werd het te koop bord uit de etalage gehaald, en er een verkocht bord voor in de plaats gezet.
Die avond kwamen Jenna en Donata met ons praten over hun businessplan. Ik zei: maar het pand hiernaast is inmiddels verkocht, ik zag tenminste een bord verkocht in de etalage staan. Jenna zei: jammer, het had zo mooi kunnen uitpakken. Ik vroeg haar naar haar businessplan en ze liet het zien. Ze had haar werk goed gedaan, inclusief een uitwerking van een hypotheek. Ik zei: daar zal je toch nog het nodige aan moeten veranderen, want er kloppen een aantal dingen niet. Jenna keek me aan en ik zei: jullie hypotheek berekening, die klopt van geen kanten. Jenna kwam naast me zitten en zei: hoezo klopt het niet? Ik zei: je bent uitgegaan van een hypotheek, wat als je nu eens een zware periode gaat krijgen en je zou je baan verliezen. Ze verwees me naar een hypotheekverzekering en zei: die dekt dat in. Ik zei: ik vind dat risico veel te hoog en zette er een streep doorheen. Ik zei: heb je wel eens gedacht aan leasen?. Je least een pand voor 25 jaar, met de optie om te kopen na die periode. Dat geeft je veel meer vrijheid.
Jenna zei: maar het pand kan in waarde stijgen, dan zijn we nog meer kwijt. Ik zei: dan moet je met de eigenaar onderhandelen over de uiteindelijke verkoopprijs. JJ zat op de achtergrond te lachen en Donata keek haar vragend aan. JJ zei: stop met dat pesten en bied haar die lease aan. Jenna keek mij vragend aan en ik zei: wij hebben het pand gekocht en bieden het jullie aan om te leasen. Na 25 jaar blijft de verkoopprijs gelijk aan wat wij ervoor betaald hebben. Op die manier zit je niet vast aan een wurgcontract. Je betaalt de maandelijkse lease, die we op 750 euro hebben gezet en het hele pand is voor jullie, inclusief het woonhuis erboven. Donata mag in haar fonds geld opnemen voor de inrichting en ook daar ben ik bereid in mee te helpen. Ik had plotseling twee meiden om mijn nek hangen. Ik zei: er zit echter een maar aan. Jenna keek me aan en vroeg: wat is die maar?
Ik zei: ik kom minstens een keer per maand de ruimte inspecteren, en die inspecties zullen in de avond gebeuren en de hele nacht duren. Donata zei: je mag dit zelfs wekelijks komen doen en Jenna zei: zelfs dagelijks. JJ zei: willen jullie mijn man dood hebben? 1 x per maand is genoeg. Oh en ik schenk jullie de eerste drie maanden lease. Maar ik wil er wel wat voor terug hebben. Donata zei: zeg het maar, hoe vaak wil jij komen inspecteren? JJ zei: nee, ik wil onze fotoprinters bij jullie wegzetten en er ook nog een derde printer die tot A0 kan printen bijzetten. Ook jullie mogen hiervan gebruik maken, maar jullie zorgen mede voor de inktpatronen. Donata liep naar het toilet en kwam binnen een minuut terug met haar slipje in haar hand en zei: laten we dit dan maar direct bezegelen.
Ze maakte mijn broek los en klom op mijn schoot en zei: Jenna, jouw handtekening is ook nodig. Jenna deed haar slipje uit en zei: teken jij maar eerst. Donata wipte met haar buikje tot zij en ik beide klaargekomen waren en Jenna haar plaats innam. Ze fluisterde in mijn oor: ik ben vruchtbaar, dus geef me nog een kind van je. Ik zei: ok en na haar een half uur geneukt te hebben spoot ik haar ook vol en zei tegen JJ: leg even een paar kussens klaar. JJ keek me aan en ik zei: ze wil nog een kind van me en ze is vruchtbaar. Ik zei: nu je het nieuwe huis hebt, heb je ruimte voor gezinsuitbreiding. Ik bracht haar naar de bank en liet haar op de kussens achter en JJ zei: tja, als het bij mij niet meer kan, dan maar bij een ander. Jenna zei: en voor ons is hij de enige optie. Ik zei: wat zullen jullie ouders blij zijn en Jenna zei: na het gesprek wat jij met ze gehad hebt en het feit dat ze gezien hebben dat wij een stabiele relatie hebben zullen ze zich hierop verheugen.
Donata zei: en bij mij weet ik zeker dat ze dit doen. Ik zei: nog een ding, dat bed en die matras waar jullie nu op slapen gaat mee naar jullie nieuwe huis en jullie zorgen ervoor dat er een nieuw bed en matras voor terug komen. Geen probleem zeiden beide meiden, maar nu moeten we terug, ons kindje is vermoedelijk wakker. Ik vroeg: heb je er nog problemen mee, dat niet kunnen slapen, is dat verholpen. Jenna zei: met jouw hulp is het voorbij. Ik keek JJ aan en zei: weet je zeker dat je geen kinderen meer van mij wil hebben? JJ zei: nee, nu kan ik zoveel seks hebben als ik wil zonder me ook maar ergens druk om te maken. Ik zei: maar onze kindjes zijn zo knap, weet je het zeker, echt heel zeker? JJ zei: jij gaat me niet nog een tweeling bezorgen vriend, helaas is die tijd voorbij. Ik nam JJ mee naar onze slaapkamer en zei: ik loop met een idee te spelen en heb Lila gevraagd om me hiermee te helpen. Ze vroeg: wat ben je nu weer van plan?
Ik zei: over een paar maanden, mits ik de familie gevonden kan krijgen, wil ik Lizzy meenemen om haar ouders en eventuele andere familie te gaan bezoeken. Ze zei: dus jij wil, als ik het goed begrijp, misschien wel een week of twee op vakantie naar China? Ik antwoordde en zei: of waar dan ook. Ze is nu al bijna drie jaar werkzaam voor ons en heeft nog nooit echt iets van ons gehad. JJ keek me aan en zei: je bent veel te goed voor deze wereld, maar ik ben het wel met je eens. Denk je dat Lila dit voor elkaar kan krijgen? Ik zei: met behulp van Chi en Ling kunnen we hen misschien wel traceren. JJ zei: maar je gaat niet weer voor een maand weg he? Ik zei: hooguit twee weken. JJ zei: dan ga ik straks aan moeder vragen of Lizzy een paspoort heeft dat nog geldig is, zo niet, dan zal dat alsnog aangevraagd moeten worden. Ik zei: kunnen we haar niet laten naturaliseren? Dan kan ze een Belgisch paspoort aanvragen, dat maakt alles nog makkelijker.
JJ zei: ik ga dit met moeder opnemen. Ik zei: maar wel zo, dat Lizzy er geen idee van heeft. Dat begrijp ik zei JJ. Ik zei: ik denk dat ik voor vandaag weer genoeg goede daden heb gedaan. Ik moet eerlijk zeggen dat het me een heel goed gevoel geeft. Ik vroeg: waar slapen Brigitte en Trudie vannacht? JJ zei: in de loft, jij hebt Lizzy beloofd dat ze vannacht bij ons mag slapen, dus jij mag tegen Trudie en Brigitte vertellen waarom ze vannacht niet welkom zijn in ons bed. Ik liep de woonkamer in en zei: Trudie, Brigitte, ik heb slecht nieuws voor jullie. Jullie slapen vannacht in de loft. Brigitte zei: hoezo slecht nieuws, dan kunnen we eindelijk weer eens normaal slapen. Ga jij je feestje maar houden met JJ en Lizzy. Ik liep naar de keuken en voelde even aan de tietjes van Lizzy en zei: nou, schiet maar op met je werkzaamheden huppelkutje, want wij liggen zo meteen op je te wachten. Ze keek me aan, liet alles vallen wat ze in handen had en nam me bij de hand. Ik vroeg: en die rommel dan?
Ze keek me loedergeil aan en zei: Brigitte en Trudie mogen dat opruimen. Ik keek haar lachend aan en Brigitte zei: ok, maar alleen voor deze keer. Moet ik ook vast rijst aan laten branden voor morgen? Ik zei: moet Lila jou ook leren hoe je rijst moet koken? Zelfs ik als domme Hollander weet dat je je vinger moet gebruiken om rijst goed te kunnen koken. Lizzy zei: zie je, domme Hollander niet zo heel dom, weet hoe moet rijst koken, heeft van mij geleerd. Ze rende weg van mij naar de slaapkamer en ging achter JJ zitten. Ik kwam de slaapkamer in en zei: eerst even de kindjes welterusten zeggen, zodat we niet gestoord worden. Ik liep de kinderkamer in waar nu 4 jonge kinderen lagen en zei zacht: welterusten kinderen, geen lawaai maken nu, ok. Het was stil in de kamer. We brachten de nacht door met veel liefhebben en in het geval van Lizzy veel wilde seks. Ze kon er niet genoeg van krijgen en toen ik zei, na haar twee keer gevuld te hebben en haar vier orgasmes te hebben gegeven, dat ik wilde gaan slapen vroeg Lizzy: mag hij in mij slapen?
JJ zei: absoluut niet, dat is alleen voor zijn vrouwen. Lizzy ging uit bed en ik vroeg wat ze ging doen. Ze zei: moet even naar wc. Ze zat er bijna een kwartier en we hoorden beide hoe ze meermaals klaarkwam. Hierna kwam ze terug de slaapkamer in en ging ze achter JJ liggen en streelde haar tietjes terwijl ik inmiddels vast in slaap in JJ lag. De volgende morgen ging ik naar de makelaar en kreeg ik de sleutels overhandigd voor het huis naast het onze. De vrouw zei: de winkel is nu van jullie, vrijdag mogen jullie ook de sleutels van het huis hebben. De oude eigenaresse wil haar persoonlijke dingen nog uit het huis halen, wat ze niet meer wil hebben laat ze achter zodat jullie er misschien nog iets aan hebben. Ik zei: prima, als er meubels blijven dan hebben de nieuwe bewoners in elk geval wat om op te zitten. Ik reed naar huis en liep naar Donata toe en zei: hier zijn de sleutels van de winkel zodat jullie daar in elk geval vast kunnen schoonmaken. Donata was dolblij en ging direct kijken.
Ik liep met haar mee en realiseerde me toen pas hoe groot het voormalige reisbureau geweest was. Donata vroeg: wat doen we met alle netwerkaansluitingen? Ik zei: die komen straks via een router bij ons op het netwerk zodat we ook gewoon gebruik kunnen maken van de apparatuur hier. Ze liep terug naar onze winkel en haalde de stofzuiger en begon direct met schoonmaken. Ik zei: doe je het wel rustig aan, je bent nog steeds vatbaar voor infecties. Ze zei: ja, maar ik wil niet dat Jenna alles moet doen. Ik zei: als je hulp nodig hebt, roep me dan maar, ik ben hiernaast. Ze zei: ok, ik laat het weten. Ik zei: maar voor je begint, doe een mondkapje op en handschoenen aan. Ze zei: die heb ik in mijn broekzak zitten. Ik zei: nee, om je mond en handen, niet in je broekzak. Ok papa was het antwoord. Ik liep terug naar ons pand en pakte de telefoon en belde Henk en vroeg: heb je vanaf overmorgen tijd om twee weken achter de zaak aan te kijken? Hij zei: ik dacht dat je me vergeten was. Maar ja, ik zorg dat ik er ben. Ik zei: Lizzy heeft de sleutels.
Hierna belde ik moeder en vroeg: vanaf overmorgen twee weken bij ons? Ze zei: ik zat op je telefoontje te wachten. Nadat dat geregeld was belde ik de makelaar en vertelde ik dat de sleuteloverdracht van vrijdag direct naar Donata mocht gaan. Ze zei: als ze zich kan legitimeren krijgt ze die van mij. Ik zei: dat regel ik. Ik liep naar Chi en vroeg of ze Lizzy even kon bellen om bij haar te komen. Chi deed dit en ik zei: jullie twee zijn vanaf overmorgen degene die achter onze kinderen kijken, mijn moeder en Stella komen ook bij ons wonen voor de komende twee weken en jullie zijn samen verantwoordelijk. Lizzy vroeg: wat ga je doen? Ik zei: wij gaan op reis, net als ik met Lila gedaan heb ga ik dit deze keer met Trudie, Brigitte en JJ doen. Lizzy vroeg: en wanneer ben ik aan de beurt? Ik zei: zodra je fatsoenlijk rijst kan koken.
Ze keek me sip aan en ik zei: eerst mijn vrouwen. Daarna het personeel. Ik zei: maar nog geen woord tegen Trudie, JJ of Brigitte. Die krijgen het vanavond, deels althans, te horen. Ik vertel hen niet hoe lang ze gaan of waar we naar toe gaan. Ik zei: maar ik hoop dat ik jullie deze taak kan toevertrouwen. Lizzy zei: maak je niet druk, alles komt goed. Ik zei: mooi, dan ga ik nu treintickets regelen. Ik had het verder geregeld voor het avondeten. Voor het eten liep ik bij Lila binnen en haalde ik drie backpacks op en drie paar schoenen. Die van mij lagen bij mij thuis. Ik kwam ermee naar binnen en zette alles op de eettafel. Ik werd heel vreemd aangekeken en ook door Jenna en Donata. Die waren ook nergens van op de hoogte. Ik zei: om te beginnen gaan jullie twee op vrijdag naar de makelaar en halen jullie de sleutel van jullie nieuwe huis. Er staan nog allerlei meubels in, die mogen jullie gewoon gebruiken, alles wat er blijft staan is voor jullie om mee te doen wat je wil. Maar zorg ervoor dat als je de sleutel ophaalt, dat jullie allebei fatsoenlijke legitimatie bij hebben anders geen sleutel.
Ik werd wederom om de nek gevlogen en JJ vroeg: moeten wij dat niet doen? Ik zei: normaliter wel, maar wij hebben vrijdag geen tijd. JJ vroeg: en wat moet dat met die rommel? En ze wees daarbij op alles wat er op tafel stond. Ik zei: ok, allereerst gaan jullie vanaf morgenvroeg deze schoenen inlopen. Het is belangrijk dat jullie dat doen. Verder in die backpacks doen jullie genoeg kleding voor drie dagen kamperen. Ik heb gezorgd dat er mensen zijn die alles voor ons waarnemen. Donata runt de shop. Moeder en Stella kijken samen met Chi en Lizzy achter de kinderen aan. Zorg dat de cameras geladen en klaar zijn en hou ruimte over om de laptop en de camerabatterijlader mee te nemen. Brigitte vroeg heel enthousiast: waar gaan we naar toe? Ik zei: dat vinden jullie overmorgen vanzelf uit. JJ keek me aan en zei: ik voeler weinig voor om in een tent te moeten slapen. Ik zei: nee geen tenten, gewoon kleine huisjes, midden in de natuur. Ik weet niet of er wc’s zijn, maar jij weet als geen ander hoe je moet plassen in de natuur JJ.
Ze zei: ik kijk wel uit, anders ga je weer fotos maken. Ik zei: zie jezelf in het schemerdonker plassen terwijl ik met de camera toekijk. Dat zou een mooie foto worden. JJ zei: doe dat maar met Trudie of Brigitte. Ik zei: jullie weten nu in elk geval wat jullie moeten doen, oh, en vergeet je identiteitskaart niet. Die hebben we nodig om de grens met Duitsland over te gaan. Zo, nu ik dit van mijn hart heb gaan we eten. Lizzy wat eten we vanavond. Ze keek me lachend aan en zei: Brigitte heeft verbrande rijst gemaakt. Ik keek Brigitte aan en die zei: tja, ik wist niet hoe dat moest met die vinger. Ik zei: Lizzy, pak een potlepel en Brigitte, hier over mijn knie. Lizzy kwam met de potlepel en een bord perfecte rijst. Ze zei: haha, baas alles geloven wat klein Chinees meisje zegt. Domme Hollander. Ik liet Brigitte van me af gaan en zei: jij slaapt vannacht op de vloer. Lizzy zei: samen met Brigitte, dan kunnen we niet uit bed vallen. En beide hadden het grootste plezier. Ik zei: wacht maar ik krijg jullie nog wel. Lizzy zei: jij krijgt Brigitte, maar mij niet, klein Chinees meisje veel te vlug voor jou. Ik zei: JJ waar is mijn telefoon.
JJ gaf mij de telefoon en ik zei: ik ga nu Chi bellen en ruil jou in en laat FieFie hier komen. Lizzy kwam smekend naar me toe en op het moment dat ze dicht genoeg bij me was pakte ik haar hand en trok ik haar op mijn schoot en zei ik: klein Chinees meisje denkt slim te zijn, maar baas veel slimmer. Klein Chinees meisje beetje dom om te denken dat baas haar laat gaan. Dat is pas einde van de maand. Tot dan is salaris betaald, dan pas inruilen. Ze gilde: sorry baas, zal nooit meer doen, maar niet ruilen met FieFie, die kan zelfs geen verbrande rijst maken. Ik gaf haar vijf tikken op haar kont en zei: en nu eten opscheppen ok? Ze stond op en begon te lachen en zei: domme Hollander denkt FieFie kan niet rijst koken? Alle Chinese meisjes kan rijst koken hahaha. Baas niet veel slimmer dan Lizzy, Lizzy veel slimmer. Na het eten zei ik: ok dames, jullie mogen je schoenen nu passen en vanavond aanhouden, en dan morgen weer de hele dag.
Na een uur op de schoenen gelopen te hebben zei JJ: weet je dat deze veel fijner zitten dan mijn schoenen, en ik voel niet eens dat ik ze aanheb. Ik zei: dan heb ik de correcte maat voor je gekocht. Ik vroeg aan Brigitte en Trudie hoe hun schoenen zaten en ik kreeg van allebei twee duimen omhoog. Ik zei: voor jullie alle drie geld: ik wil morgenmiddag hier op de tafel zien liggen wat jullie allemaal mee denken te nemen. Morgenvroeg ga ik nog drie bidons halen, zodat jullie schoon water kunnen drinken en morgenavond gaat iedereen vroeg naar bed want overmorgenvroeg gaan we op pad. Ik dronk die avond, samen met JJ en Trudie nog een liter tripple en Brigitte nam een paar glazen wijn, net als Jenna. Donata keek me aan en zei: ik mag zeker niets hebben, omdat ik zwanger ben. Ik zei: je mag een klein glaasje wijn hebben. Ze keek me aan en vroeg: mag ik dat van jou eens proeven? Ik zei: ok, ik laat zo een half glas voor je, daarna gaan jullie naar bed. Geniet van die ruimte want vanaf vrijdag staan jullie op straat. Jenna zei: eindelijk een fatsoenlijke woonruimte.
Ik vroeg: was het niet goed genoeg voor mevrouw? Ze zei: dat was het zeker, maar een beetje meer ruimte zou fijn zijn. Ik zei: en hoe moet dat met het naar de wc gaan, hiernaast hebben ze die faciliteit niet. Donata zei: die zal er echter heel snel komen, en tot die tijd, blijf ik gewoon hier komen als ik het nodig heb. Jenna vroeg: is mijn tong weer niet goed genoeg. Donata zei: ja, die is goed genoeg, allen hou jij het geen half uur vol. Ik zei: too much information. Nadat Donata de tripple had geprobeerd zei ze: ik vind dit lekkerder dan wijn, misschien moeten wij bij jullie volgende bestelling ook maar een krat laten komen voor ons. Ik zei: niet voor je je kind hebt gehad. Jenna en Donata vertrokken en Lizzy liep de kinderkamer in en zei: nu moeten jullie goed naar mij luisteren, papa gaat een paar dagen weg en jullie mogen naar zijn liedjes luisteren en daarna lekker rustig zijn ok?
Michiko begon te huilen en spoedig daarna waren er vier huilende kinderen. Ik liep de slaapkamer in en zei: het is goed kindjes, papa is nog niet weg, maar als ik ga moet je goed luisteren naar tante Lizzy ok. En het was stil. We gingen naar bed en ik lag samen met Trudie en Brigitte en JJ lag achter Brigitte. Ze zei: geen actie vanavond? Ik zei: nee, slaap nu maar bij want de komende dagen zal er niet veel geslapen worden. In die houten hutten hoor je allerlei dierengeluiden. En ik heb me laten vertellen dat er daar in de bossen ook wolven rondlopen. En ik maakte het geluid van een huilende wolf. Trudie sloeg haar handen voor haar ogen en schudde nee met haar hoofd. JJ zei: stop met dat pesten. We lagen nog even te praten en JJ vroeg: waarom nu? Ik zei: waarom nu wat? Ze zei: op reis gaan? Ik zei: omdat ik nu alle help heb die ik nodig heb. Kort erna vielen we in slaap.
De volgende morgen boekte ik hetzelfde hotel waar ik met Lila verbleef, echter deze keer niet een kamer maar een suite, met twee dubbele bedden. Ik had de identiteitsbewijzen bij om de eurorail tickets op te halen en haalde die op bij het station waarna ik bij de souvenir winkel in het station drie bidons haalde en daarna terug naar huis ging. De tickets had ik mooi verborgen en de identiteitsbewijzen teruggelegd waar ik ze vandaan had. Ik liep bij Lila binnen en ze zei: welk deel ga je doen? Ik zei: het deel tot en met Barcelona. Ik vroeg hoe gaat het met de zoekactie naar de familie van Lizzy? Ze zei: ik weet waar haar ouders zijn en waar vermoedelijk haar zus ook nog is. Ik zei: mooi, ik heb het met JJ gehad over haar naturalisatie en ze zei: dat ze dit ging uitzoeken.
Lila zei: ik denk niet dat je haar een mooier cadeau kan geven dan wat je van plan bent. Ik zei: ik heb het salaris van Lizzy al drie jaar aan de kant gezet. Dat mag ze aan haar ouders geven. Lizzy denkt dat ze kost en inwoning bij ons als salaris heeft, maar ik heb haar een volwaardig salaris gegeven vanaf de eerste dag dat ze voor ons is komen werken. En persoonlijk denk ik dat als we dat aan haar ouders geven dat die er veel meer mee kunnen dan wij. Lila zei: wist je dat jij veel te goed bent voor iedereen? Ik zei: dat hoor ik wel vaker, maar het geeft me gewoon een heel lekker gevoel om mensen te helpen. Ik zei: nou, dan zie ik jullie vanavond nog? Ze zei: reken er maar op, zodra de laatste maaltijd op is sluiten we en komen we even jullie een fijne reis wensen.
Ik zei: mijn meiden weten niet beter als dat we naar Duitsland gaan en ergens in een vakantiehuisje gaan zitten in het Schwartzwalt. Lila zei: prachtig, houden zo tot het moment dat je de Eurostar in stapt. Ok, tot vanavond dan. En ik vertrok naar huis. Daar aangekomen zag ik een lading kleding op de tafel liggen. Ik zei: wat is dit allemaal? JJ zei: dit moet mee. Ik zei: wat heb je nodig voor drie dagen? Dit en ze wees naar de tafel. Ik zei: doe je camera en de lader eens in je backpack en kijk dan eens hoeveel ruimte je over hebt. Ze deed wat ik vroeg en keek beduusd naar de stapel kleding. Ik zei: vier slipjes, drie hemden, twee rokken en een broek en drie t-shirts, dan zit je pack boordevol. En vergeet niet dat ik dit uit ervaring weet. Toen ze dat in haar backpack had zitten zei ze: ik heb nog een klein beetje ruimte over. Ik vroeg: en je sokken? Oh shit, die was ik vergeten. Ik vertelde hetzelfde tegen Trudie en Brigitte, die hadden wat extra plaats omdat ze geen camera hadden. Ik haalde wat spullen uit het pack van Brigitte en deed dat bij Trudie bij. Ze vroeg waarom ik dat deed en ik deed de laptop bij Brigitte in het backpack samen met de lader. Ik zei: die moeten ook mee. Voor het geval dat de kinderen opstandig zijn en ik ze moet toespreken.
Toen alles gepakt was zetten we de packs in de hal bij de trap en gingen we de rest van de dag gewoon lekker genieten van onze kinderen. Ik liep nog even naar beneden en belde Amika en vroeg haar waar ze de komende week zou zijn. Ze zei: thuis, waarom? Ik vertelde haar mijn plannen en zei: maar mondje dicht, ik wil niet dat iemand het weet ok? Ze zei: ze zullen het niet van mij horen, tot volgende week. Ik hing op en ging terug naar boven waar we gezellig bij elkaar zaten en nog een paar glazen dronken, waarna we naar bed gingen.