Af en toe bezoeken mijn vriend Alex en ik wel eens een gay-café. Maar dan wel cafés met een zeker niveau, waar het er niet aan toegaat alsof je op de veemarkt bent en als de nieuwste dekhengst wordt rondgeleid. Het café waar wij meestal heengaan is eigenlijk een café zoals alle andere, alleen in dit geval komen er dus voornamelijk mannen die op mannen vallen. Hetero’s zijn gewoon toegestaan en vrouwen zijn ook welkom al is die aanloop er weinig. Maar het is er gezellig. De barman draait fatsoenlijke muziek en ook nog eens op een normaal volume, zodat je er kunt praten. Meestal gaan we er heen om gewoon wat te praten en drinken, maar soms ontmoet één van ons iemand en volgt er een nadere kennismaking. Alex en ik gunnen elkaar onze pleziertjes. Afgelopen vrijdag was het drukker dan gewoonlijk. Omdat we wat later binnenkwamen dan normaal snapten we eerst niet waarom dat was. Maar toen we binnen waren zagen we al snel wat er aan de hand was. Op het podium stonden enkele instrumenten en microfoons. Blijkbaar had de eigenaar weer eens een bandje geboekt. Aangezien zijn budget vrij laag is en er niet veel bandjes zich geroepen voelen op te treden in cafés zoals het zijne, stonden we even te twijfelen. Zouden we wel blijven? Net op dat moment liep Alex een oude bekende tegen het lijf en besloot hij in elk geval nog wel te blijven. Ik schoof even bij hen aan en besloot na één drankje weg te gaan. Maar dat zou niet gebeuren. Halverwege mijn eerste biertje zag ik dat de band het podium weer betrad. Mooie, jonge mensen, zoals altijd in dat geval. De zanger was een knappe man, gekleed in slechts een leren heupbroek en goed in vorm, maar niet afgetraind. Helaas liep hij alsof hij dit zelf ook heel goed wist en dat deed zijn charme voor mij wat te niet. Hij hing een basgitaar om en zei in de microfoon: “Goedenavond, heren. Vanavond treden wij voor u op… wij zijn Raven and his Badboys… “, en hij wees naar de muzikanten achter hem. Ik schoot in de lach en met mij enkele anderen. ‘Badboys’, het zou wat. Van de drie die achter hem stonden waren er twee heel duidelijk geen badboys. Een meisje met dikke rode dreads zat achter het drumstel, een gebruinde vrouw met donkere krullen nam plaats achter de toetsen en de laatste… toen ik die laatste goed bekeek stokte mij de adem. Hij was zo te zien de jongste van de band. Kort blond stekeltjes haar. Een lange, slanke, fijngebouwde gestalte, die bijna breekbaar leek. Helderblauwe ogen, met een gepiercte wenkbrauw. Een zinnelijk rode mond. Om zijn nek droeg hij een ketting die, naar ik later zou merken, zelf gemaakt was van wasknijpersluitingen en veiligheidsspelden. Een strak zwart t-shirt met in het roze het opschrift Punk’s not dead’. Een wijde skaterbroek, waar hij bijna in verdronk. Hij nam ook een gitaar in de handen. Ik was even bang dat hij onder het gewicht zou bezwijken, maar bijna voordat hij hem omhad had hij het instrument al een paar akkoorden ontlokt. Gewoon een opgewonden spel van zijn handen. De drummer tikte een paar keer met haar stokjes en sloeg af. De gitarist viel in met de bekende akkoorden van een nummer van David Bowie, later populair gemaakt door Nirvana, ‘The man who sold te World’. Oh, deze band was beslist niet slecht, en veel beter dan de bandjes die normaal optraden. Ze speelden covers van de oude shock-rockers, zoals David Bowie, Bauhaus, Alice Cooper, Iggy Pop, Lou Reed… maar om je de waarheid te zeggen keek ik alleen maar naar hem. Hij bewoog zich soepel en gracieus als een engel. Hij maakte muziek niet met zijn handen, maar met zijn hele lijf en leek zijn ziel in de noten te leggen. Het was de zanger die alle aandacht probeerde op te eisen en vooral ook kreeg, maar hij bleef de mijne vangen. Oh, ik voelde dat zijn muziek me betoverde en naar hem toe trok.
Ik had me allang geëxcuseerd bij Alex en zijn kennis en was naar het podium gelopen. Ik bleef maar naar hem kijken, naar zijn hemelse volmaaktheid. Het was alsof ik naar seks keek, zo sensueel plukte hij aan de snaren van zijn gitaar. Na elk nummer, na elke beperkte solo waarbij de zanger teveel aandacht opeiste klapte ik voor hem. En hij merkte het. Hij keek me aan met zijn blauwe ogen en lachte en knipoogde. Ze speelden anderhalf uur lang en anderhalf uur lang genoot ik van de muziek en van hem. Na hun laatste nummer gaf iedereen hen een welverdiend applaus. Ze waren allemaal goed, zelfs de arrogante zanger. Maar ik klapte toch vooral voor hem. Hij had het ongetwijfeld door, want hij keek mijn kant op en zag mijn enthousiasme. Na het applaus draaiden ze zich om en pakten hun spullen in. Zijn gitaar was natuurlijk zo in de koffer, maar hij was zo aardig om nog te helpen met het drumstel. Ik wilde hem zo graag feliciteren met zijn optreden en eventueel kijken of hij interesse had in wat ander vermaak, maar voorlopig leek hij bezig. Al keek hij wel even over zijn schouder om te kijken of ik er nog stond en lachte even ondeugend naar me. Die lach maakte heel wat los in mij. Ik ging Alex maar weer even opzoeken. Alex was nog steeds in gesprek met zijn kennis. Ik vroeg hem of hij zijn sleutel bij me had, want misschien zou ik wat later thuis komen. Alex keek me even verbaasd aan: “Die zanger is je type toch helemaal niet? Hij kan mooi zingen, maar wat een arrogant stuk vreten. ” Alex is niet zo subtiel. Ik schudde mijn hoofd: “Nee, de gitarist. ” Alex keek even vreemd op. Toen schoot hij in de lach: ” Nou ja, geen probleem, ik heb de sleutel bij me, voor het geval ik die nodig zal hebben. ” Hij keek alsof hij nog iets wilde zeggen, maar bedacht zich. Zag ik een pretlichtje in zijn ogen? Een slanke hand op mijn schouder vroeg mijn aandacht: “Vond je het mooi? ” Het was de gitarist. “Prachtig “, wist ik uit te brengen. “Wil je iets drinken? ” “Een biertje. Ik hoef niet meer te spelen en Marjorie rijdt vanavond. ” “Marjorie? ” vroeg ik. “De toetseniste. ” We raakten in een kort gesprek. Wat is je naam? En de jouwe? Doe je dit elke avond? De standaard vragen, meer het inleidende ritueel. Hij gaf duidelijk signalen af geinteresseerd te zijn en ik zorgde ervoor die te beantwoorden zonder te gretig te zijn. Zijn naam was Chris, artiestennaam Lace. Met de pianiste had hij eerste het komische duo Silk & Lace’ gevormd, maar dat was niet zo gelukt en toen waren ze via omwegen terecht gekomen bij Raven (die gewoon Dennis bleek te heten) die muzikanten zocht voor een band. Nee, nog geen plaat gemaakt. Wel een demo en opgestuurd. En nu maar wachten. Fans? Ja een paar, die elke keer trouw in het gastenboek op de website schreven. Hij schreef het adres voor me op. En al die tijd zaten we aan de bar, dicht tegen elkaar. We dronken nauwelijks van ons bier, maar verloren ons in elkaars ogen, gebaren, het gesprek. En zo bleef het, totdat hij zich nog wat verder naar voren boog en in mijn oor fluisterde: “Ik heb zin in je… zoals je naar me keek, me opvrat… dat wond me op… ” Ik legde mijn hand op zijn knie en schoof die langzaam omhoog, om te voelen hoe opgewonden hij was, maar zijn hand hield me tegen. “Niet hier. Ga naar de achteruitgang. Ik kom er zo aan. ” Met vuur in mijn aders en verlangen in mijn buik liep ik het café uit, direct naar de achteringang. Daar stond een zwart busje geparkeerd, met een witte raaf erop geschilderd. Ik vermoedde dat dat het busje van de band was. De deur achter me ging open. Het was Chris. “Ik moest even regelen dat we niet gestoord werden. Ik wil ongestoord van je genieten en je laten genieten. ” En hiermee drukte hij zich tegen me aan. Hij voelde zo warm, zo zacht. Ik snoof zijn geur op. Hij rook lekker. Een niet opdringerige deodorant, vermengd met de lucht van vers zweet, zo heftig had hij gespeeld. Zijn lippen waren zachter dan ik ooit had meegemaakt. Hij kuste me, met open, gulzige mond. Hij kuste zoals hij musiceerde, met zijn hele lijf, hart en ziel. Hij drukte zich zo hard tegen me aan dat ik mijn evenwicht verloor en steun zocht bij het busje. Het leek wel alsof hij in me wilde kruipen, zo gretig was hij. Zijn armen klemden zich met behoorlijke kracht om mijn nek. Hij hield even op met me te kussen, om zacht op mijn lippen te bijten. “In het busje, ” fluisterde hij, “daar hebben we meer privacy. ” Chris graaide in zijn diepe zakken en haalde er een sleutelbos uit. Hij opende de achterdeur van het busje, terwijl ik hem in zijn nek zoende en met mijn handen over zijn billen gleed. Hij hijgde. Struikelend vielen we door de deur en we kwamen zacht terecht. Er lag al een matras klaar. Ach ja, muzikanten… het verbaasde me niet echt. Naast ons was de apparatuur opgesteld, maar wij lagen er lekker zacht tussenin. Chris kwam nog even overeind om de deur dicht te trekken. Het was aardedonker in het busje, maar we hadden alleen handen nodig om elkaar te strelen. Zijn rug, zijn billen, zijn nek. Al die tijd zoende we heftig en hongerig, alsof we elkaar wilden opvreten. Ik kon niet geloven hoe zacht en warm hij op alle plaatsen aanvoelde.
Hij nam als eerste het initiatief om verder te gaan. Zijn handen gleden omlaag, tussen ons in, maakten mijn riem los en deden mijn broek uit. Ik was zo verschrikkelijk opgewonden geworden van hem dat mijn lul keihard tussen ons in kwam te liggen. Zijn hand gleed over de stam en hij zei: “Ik ga je bedanken voor je applaus van vanavond. ” Hij kroop zelf een stuk naar beneden, zodat zijn gezicht op gelijke hoogte was met mijn lul en hapte ernaar. Ik voelde hoe mijn lul in een nat, warm holletje verdween en zijn tong me bewerkte. Het was lekker, maar anders dan ik verwachtte. Aan de manier waarop hij me afzoog leek het wel alsof hij dit niet zo vaak gedaan had. Aan de andere kant was er dat zelfvertrouwen, de voortvarendheid waarmee hij te werk ging. Maar lang dacht ik er niet over na. Al snel was ik helemaal opgeslokt door plezier (letterlijk). Hij bevredigde me, met hand en mond tegelijk. Ik zwol op in zijn mond, kreunend van plezier en zachtjes fluisterde ik hem toe hoe lekker dit was. Zijn lippen verstrakte om me heen in een tevreden lachje. Mijn hoogtepunt naderde, dat voelde ik duidelijk. Hij blijkbaar ook, want hij hield op met pijpen en liet me helemaal los. Ik zuchtte tevreden en kuste hem weer. “Jij nu? ” fluisterde ik hem toe. Hij schudde zijn hoofd. “Nee hoeft niet. Ik ben al opgewonden genoeg om je kunnen hebben. ” Ah, hij wilde geneukt worden, niet neuken. Dat is altijd het lastige als je met mannen slaapt, je kunt het beide doen. “Ik wil je huid tegen de mijne voelen. Je borst tegen de mijne. ” Zijn hand knoopte de knoopjes van mijn hemd al los. Ik werkte me snel uit mijn overhemd. Even zag ik zijn gestalte in het donker die het t-shirt met ‘punk’s not dead’ uitdeed. Hij liet zich weer op me vallen. Hij epileerde of schoor waarschijnlijk zijn borsthaar, want ik voelde helemaal niets kriebelen. We gingen weer, al zoenend, op het matras liggen. Hij greep weer tussen mijn benen en masseerde mijn harde lul even. Ik liet mijn hand over zijn strakke buik gaan, legde die op zijn kruis en greep naar… niets. Van verbazing hield ik even op. Gezien zijn heftig vrijen had ik toch wel enige opwinding verwacht daar. Hij was klein gebouwd, misschien zijn geslacht ook, maar een beetje erectie zou ik toch wel kunnen voelen. In plaats daarvan niks, hoezeer ik ook tastte. Chris echter, opende zijn benen en ik voelde dat het zo heet was als een oven daar. En toen pas begreep ik het. De zachtheid van zijn lichaam. De naam van de band… ironisch bedoeld. Zijn eigen naam, Chris. Het ontbreken van een mannelijk geslacht. Chris was helemaal geen jongen, maar een meisje. Het korte haar, de semi-agressieve punk gestalte hadden me totaal in verwarring gebracht. Om het zeker te weten liet ik mijn handen even over haar lijf naar boven dwalen. En ja, rondom de tepels vond ik twee kleine tietjes. Die moesten echt wel heel klein zijn, als ze onder haar strakke T-shirt niet waren opgevallen. Nu was ik altijd al gebiologeerd geweest door vrouwenborsten, ondanks mijn geaardheid. En deze waren zo heerlijk klein, het was vertederend om ze te strelen. Hij, nee zij, genoot er ook van, want ze kromde haar rug en liet mijn lul los. In plaats daarvan pakte ze mijn handen bij de polsen en wreef er ruw mee over haar borstjes en kreunde: “Ik vind het heerlijk, als je met mijn tietjes speelt. ” Een geile rilling schoot door mijn lijf. Ik was even verbaasd. Ik viel niet op vrouwen, maar toch… mijn opwinding verdween niet. Ik was helemaal gek op haar, haar uitstraling, de gretigheid waarmee ze alles beleefde. Ik wist niet of zij wist dat ik dacht dat ze een jongen was, ik wist niet of het haar kon schelen. Misschien dacht zij niet in termen van hetero, homo, bi, maar alleen in termen van plezier. Muziek is niet mannelijk of vrouwelijk en ze leefde op muziek, ons vrijen was seks op melodie. Vastberaden gleed mijn hand weer haar wijde broek in. Dit was nieuw voor mij. In plaats van hardheid trof ik een natte geilheid aan. Ik wist niet zo goed wat te doen, maar ze was zo opgewonden dat het bijna vanzelf ging. Mijn vingers leken wel naar binnen gezogen te worden. Ze spreidde haar benen voor me en twee vingers gingen in haar. Haar broek was zo wijd dat ik alle bewegingsruimte kreeg die ik nodig had. Zo vingerde ik, voor het eerst in mijn leven een vrouw. Chris hielp me wat door voorzichtig mijn hand bij te sturen en me zachtjes aan te moedigen. Zij wist waarschijnlijk ook wel dat het publiek van deze kroeg weinig ervaring had met vrouwen. “Zachtjes… ietsje hoger jaaa….. jaah, daar. ” Uit de biologie boeken kende ik de clitoris natuurlijk, maar nu voelde ik hem ook. Klein en hard als erwtje. Ik had van vrouwen altijd begrepen dat mannen er te ruw mee waren, maar zij wilde het blijkbaar ruw. Mijn duim wreef het knopje tegen haar schaambeen en ze rilde van genot. Ze kwam zelfs klaar, onder mijn onervaren vingers.
Na haar orgasme maakte ze haar broek los en trok hem uit. We waren nu allebei helemaal naakt en toen we tegen elkaar aankropen drukte mijn pik tegen haar buik aan. Het was vreemd om daar niet een andere pik te voelen, maar ze bleef me betoveren. Mijn opwinding werd geen moment minder. Weer nam zij het initiatief tot de volgende stap. Schrijlings ging ze over me zitten en drukte me in haar. Ik was verbaasd over het gemak waarmee ik in haar kon glijden. Geen voorzichtig gedoe, geen glijmiddelen, geen speciale standjes. Ik begreep al die hetero’s opeens een stuk beter. Het was warm en zacht, net als haar mond, maar strakker en opwindender. Ze liet zichzelf heen en weer glijden over me heen. Ik greep haar kleine tietjes weer beet en speelde ermee. Zij wreef haar kutje tegen me op, terwijl ik nog steeds in haar was. Het was lekker, maar ook zo totaal nieuw en vreemd dat ik wel voelde dat de opwinding toenam, maar mijn orgasme ontglipte me steeds. Maar dat hoefde nog niet voor mij. Ik wilde eerst nog genieten. Zij kwam wel. Opnieuw. Rillend en schokkend, en tot mijn verbazing voelde ik haar kutje om me samentrekken. Terwijl zij kwam, masseerde ze me. Het was opwindend. Ze liet zich op me vallen en drukte zich weer tegen me aan. Ik omhelsde haar en rolde opzij. We bleven halverwege allebei op onze zij liggen, we konden namelijk niet doorrollen omdat we tegen de versterkers op waren gerold. En we lachten weer. Onhandig probeerde ik verder te neuken, maar dat lukte niet. “Wacht, ” zei ik, “ga lekker liggen op je rug. ” Ze deed wat ik haar vroeg. Onhandig schoven en rolden we door tot zij onder me lag. Ik steunde op mijn beide handen en drukte mijn bovenlijf omhoog. Mijn onderlijf duwde ik juist dieper in haar. De soepelheid van haar onderlijf verbaasde me weer, het was geil om in haar te zijn. En door haar lichaamsbouw leek het stiekem alsof ik het toch met een jongen deed. Een lieve, zachte jongen. Ik bewoog me snel heen en weer, ondanks haar tengere bouw was er geen beperking. Ze sloeg zelfs haar benen om mijn heupen om me dichter in haar te krijgen. We konden elkaar in het donker niet zien, maar haar zachte kreetjes van plezier waren voor mij voldoende om me op te richten. Ik deed het blijkbaar goed. Mijn handen bleven naast haar lijf, om me in evenwicht te houden, maar de hare waren rusteloos. Ze streelde mijn rug, mijn nek, mijn haren, mijn billen. Elke keer als ze dat deed leek ze me nog een stukje dieper in haar te drukken, alsof de gewone penetratie niet voldoende was, maar ze me dieper wilde voelen. Haar vingers waren soepel en lenig en kneedden de huid van mijn rug en billen, speelden met mijn haar. Ik was als haar instrument en dat kon ze goed bespelen. En toch, ondanks al dit genot, was het niet genoeg. De soepele gladheid, het vocht van haar kutje, het voelde te onbekend aan om mezelf compleet aan over te geven. Maar tegelijkertijd was het een hemels gevoel. Ik stootte diep in haar, voelde hoe mijn eikel bloot kwam te liggen, heerlijk op spanning. Ze deed wat ze kon, de spieren van haar kutje masseerden me, melkten me en haar mond kuste me vol vuur. Ik voelde haar nog zeker één keer schokken onder me, maar zelf lukte het me niet om tot een orgasme te komen. Eerlijk gezegd begon het me wat te frustreren. Ik stootte kort en diep in haar in een poging mezelf te krijgen waar ik wilde. Ze voelde het aan. Haar handen gleden tussen ons in… ze legde ze op mijn borst, waar mijn hart als een bezetene klopte. “Rustig aan, lieverd, ik help je wel. ” Heel even gleed haar hand naar beneden, naar de plek waar onze lichamen één werden. “Neuk me weer. ” Ik begon weer in haar te stoten. Haar hand gleed tussen ons uit, over mijn billen. Toen streelde ze voorzichtig ertussen. Haar vingers gleden dieper en dieper mijn bilspleet in, tot ze bij mijn kont aankwam. En terwijl ik in haar doordrong, drong zij op haar beurt bij mij binnen. Dit was waarop ik had gewacht. Het orgasme dat ik steeds niet kon bereiken, brak nu in alle hevigheid los. Ik kreunde en drukte mezelf diep naar binnen, terwijl ik voelde hoe ze haar vinger zachtjes in en uit me bewoog. Het was één van de beste orgasmen van mijn leven… met een vrouw, wie had dat ooit gedacht. We bleven nog even in elkaar, om wat tot rust te komen. Maar al snel moesten we ons weer aankleden, want de band moest weer naar huis en er was nog een lange weg te gaan. Het was heerlijk geweest… maar ook eenmalig, want zo zijn dit soort ontmoetingen nu eenmaal. In de kroeg zat Alex nog steeds met zijn kennis te praten… alleen hij grijnsde toen hij me zag. Hij was wat slimmer geweest dan ik en had het allemaal al door voordat ik wegging. Maar ja, ik was dan ook betoverd door de muziek geweest…”