De struise bouwvakker (2)

Twee maanden later passeert de Ronde van Vlaanderen door de kronkelende wegen van het dorp waar ik woon. Ik verblijf nog steeds bij mijn beste vriendin. Mijn vader heeft me volledig laten vallen, en ook mijn moeder durf ik niet meer onder ogen te komen. Voor het eerst sinds lange tijd durf ik weer eens buiten te komen. Ik heb me heel de tijd opgesloten, met zo min mogelijk mensen contact. Ik besluit dat het tijd is om een stapje naar buiten te zetten, om mijn isolement te doorbreken, al is het maar voor even. Ik sta aan de kant van de weg, omringd door andere toeschouwers die juichen en aanmoedigen terwijl de renners naderen. Het geluid van zoevende wielen en hijgende ademhalingen vult de lucht. Maar plotseling zie ik Franky staan, met zijn neefje en nichtje. Hij amuseert zich kostelijk, het is een echte vaderfiguur. Ik besluit naar hem toe te stappen. Franky probeert me eerst te negeren, maar wanneer Maurice vraagt wie dat meisje is, kan hij niet anders dan antwoorden. “Dat is iemand waar pappie nog gebouwd heeft,” zegt hij tegen Maurice, terwijl Alice aanvult, “Mooi meisje.” Ik bedank haar glimlachend en vraag aan de kinderen of pappie tijd zou hebben om iets te gaan drinken met mij. Opnieuw staat Franky met zijn mond vol tanden. “Ooh, is dat het meisje waar je verliefd op bent, pappie? Is dat het meisje waar je de hele tijd over aan het praten was?” Hij was me dus helemaal niet vergeten. Er komen niet meteen woorden uit zijn mond, maar dan neem ik het initiatief, vanavond om acht uur in jouw stamcafé “Het Gouden Paard”. “Is goed,” antwoorden de kinderen meteen. Mijn glimlach keert terug en ik kan niet wachten tot vanavond, maar zou hij er ook zin in hebben?

Zondagavond, acht uur ’s avonds.
Ik zit al enkele minuten aan de toog, ongeduldig wachtend tot mijn prins op het witte paard binnenkomt. Maar de tijd lijkt tergend langzaam te verstrijken. “Zou hij dan toch niet komen?” vraag ik mezelf af, mijn hart bonzend in afwachting. Was ik te snel geweest? Ik werp een blik op mijn gsm, het is inmiddels kwart over negen. Hij zal niet meer komen, vrees ik. Met een zucht sta ik op, klaar om teleurgesteld naar huis te gaan. Maar dan staat hij plots voor me, en omhelst me innig. “Sorry dat ik je heb laten wachten,” fluistert hij, zijn stem doordrongen van oprechte spijt. “Ik heb eerst wat moed moeten indrinken.” Ik ruik duidelijk de alcohol op zijn adem, maar het doet niets af aan de opwinding die door me heen raast bij zijn aanwezigheid. “Moet ik je naar huis brengen?” vraag ik, terwijl mijn hart nog steeds sneller klopt dan normaal. Hij knikt instemmend, en ik voel een tinteling van anticipatie door me heen gaan.

Eens we aankomen bij Franky’s huis, word ik overdonderd door de omvang ervan. “Amai, je woont hier groot?” vraag ik, terwijl ik bewonderend om me heen kijk. Opnieuw knikt hij bevestigend, en ik voel een vonk van opwinding bij zijn nabijheid. “Ik hoopte altijd samen te wonen met een vrouw en kinderen te hebben, maar dat wil maar niet lukken. Ik ben precies voor het ongeluk geboren. Ik ben al niet goed in connecties te leggen, en eens het lukt, loopt er altijd iets fout. Ik heb het al enkele keren geprobeerd, maar het lukt me gewoon niet.” De struise man is heel open, de alcohol heeft duidelijk zijn werk gedaan. Hij vertelt over zijn eerste relatie, Bianca, met een klein hartje. Hij kende haar al enkele maanden en ze besloten om over te gaan tot de daad, maar toen ze zijn pik zag, is ze gaan lopen. “Hij is niet van de grootste, maar is dat dan zo belangrijk?” Mijn lichaam is niet dat van een sportman, maar ik speel erop in. “Ik vind het wel wat hebben hoor, zo’n buikje. Ik heb graag een man waar pak aan is. Het speelgoed dat hij heeft, is trouwens helemaal niet belangrijk van grootte. Het is maar belangrijk hoe je ermee kan werken.” Hij kijkt weg als ik het zeg, en ik kan de tinteling van spanning voelen tussen ons. “Heb je het nog nooit gedaan misschien?” vraag ik voorzichtig, mijn stem fluisterend met een vleugje verleiding. “Nee, sorry. Ik voelde me er nooit goed genoeg voor,” antwoordt hij, zijn blik intens.

Ik kijk diep in Franky’s ogen en fluister: “Laten we daar verandering in brengen.” Een ondeugende glimlach speelt om mijn lippen terwijl ik zijn reactie afwacht. Franky’s ogen fonkelen van opwinding, maar toch toont hij ook bezorgdheid: “Vindt je vader dat wel een goed idee? Ik wil niet dat je ruzie hebt met je ouders omwille van mij.” Mijn hand glijdt langzaam over zijn borstkas terwijl ik met vastberadenheid antwoord: “Kom op, broek uit. Mijn vader kan me gestolen worden, zolang ik jou maar heb, beertje.” Samen sluipen we naar de slaapkamer, waar de lucht zindert van verlangen. Eindelijk is het moment aangebroken waar we zo intens naar hebben verlangd. Terwijl ik mijn bh sensueel uittrek, zie ik het verlangen in Franky’s ogen groeien. Hij wil heus eens met mijn tweeling spelen. Mijn vingers strelen speels over zijn jeansbroek, maar plotseling dringt de geur van vers zaad mijn neus binnen. Franky is opnieuw al klaargekomen, nog voordat we samen één zijn geworden. Zonder aarzeling fluister ik hem geruststellend toe: “Maak je geen zorgen, we wachten wel even. Ondertussen mag je met mij spelen.” Een suggestieve glimlach speelt om mijn lippen terwijl ik zijn verlangen aanwakker. Franky’s verlegenheid lijkt te verdwijnen en wordt vervangen door een intense lust; zijn handen verkennen mijn huid met hongerige gretigheid. Zijn grote handen omhelzen mijn borsten. Hij vingert me tot ik kreunend klaarkom, onze verlangens opgaand in een sensuele dans. In bed bloeit Franky volledig open, zijn passie en verlangen ongeremd. Er is totaal geen sprake meer van de verlegen bouwvakker, het is een heuse tijger geworden. Voor een eerste keer doet hij het best goed, veel beter dan mijn leeftijdsgenoten die vooral met zichzelf bezig zijn.

Na een verleidelijke massage met de overgebleven massageolie die op het nachtkastje staat, ontdek ik tot mijn verrassing dat Franky geen condooms heeft. Hij bekent dat hij nooit had verwacht dat iemand nog met hem in bed zou duiken. Maar ik fluister hem toe dat het me niet uitmaakt; ik zou nu eenmaal graag willen dat er kleine Franky’tjes zouden rondrennen. Een glimlach van opluchting verspreidt zich over zijn gezicht. Terwijl ik zijn strakke onderbroek langzaam naar beneden trek, onthult zich zijn bescheidenheid. De grootte doet er niet toe voor mij; ik gok zo’n tweetal centimeter, doordat hij volledig geschoren is, lijkt hij nog ietsje groter. Maar ik ben vooral gefascineerd door de man die voor me stond. In een moment van verlangen kruip ik boven op hem, streel zijn buik en voel zijn stevige borstkas onder mijn handen. Het duurt niet lang vooraleer hij met een gepassioneerd geluid in mij klaarkomt. Daarna valt hij uitgeput in slaap, zijn lichaam ontspannen en voldaan. Ik kan amper geloven dat dit zijn eerste keer is geweest. Terwijl hij slaapt sabbel ik nog wat op zijn kleine garnaaltje. Klein, maar heel fijn.

De volgende ochtend
Ik word wakker in de gespierde armen van mijn beertje, Franky. Hij lijkt geschrokken, zijn woorden stokken halverwege. “Wij hebben toch niet ge…” Mijn gedachten raken in de war. Wil hij misschien toch niet verdergaan met mij? Om de situatie te ontspannen, besluit ik het te ontkennen. “Nee, hoor,” lach ik weg, terwijl ik zijn bezorgde blik probeer te sussen. Er klinkt een soort opluchting bij hem, en hij vertelt me dat hij geen ruzie wil met zijn vader en dat hij het rustig aan wil doen, mocht er iets tussen ons groeien. Ik knik begrijpend en stem in. “Eerst kunnen we elkaar beter leren kennen en dan, wie weet…” zeg ik met een glimlach. Terwijl ik voorstel om samen te douchen, laat ik mijn hand zachtjes over zijn heuse bierbuik glijden. Zijn reactie is onmiskenbaar; zijn erectie is onmiddellijk voelbaar onder zijn onderbroek. Een speelse glimlach speelt om mijn lippen en hij stemt ermee in om samen onder de douche te gaan. “Niet lachen,” zegt de struise man ietwat verlegen, “ik ben niet zo groot geschapen.” Ik kijk hem met liefdevolle ogen aan. “Dat maakt helemaal niets uit,” zeg ik geruststellend terwijl ik mijn handen over zijn lichaam laat dwalen. Hij lijkt totaal te zijn vergeten wat er vorige avond is gebeurd. “Ik kan hem gerust nog wat groter maken,” fluister ik zachtjes, en al snel voel ik hoe hij klaarkomt in mijn hand. Het lijkt hem duidelijk deugd te doen. “Bedankt dat je er voor me bent,” zegt hij zachtjes, en hij neemt zelf het initiatief om me vol passie op de mond te kussen. Na enkele verkwikkende minuten onder de douche vertrek ik richting mijn praktijk, terwijl ook Franky aan het werk gaat. Gedurende de dag sturen we elkaar verschillende berichtjes, waaruit duidelijk blijkt dat er iets moois tussen ons aan het bloeien is. Af en toe breng ik de nacht door bij Franky thuis, maar onze fysieke interacties blijven beperkt tot boven de lakens. Hij wil eerst rustig wennen aan alles. Ondertussen hielden we onze relatie discreet; niemand mocht ervan weten.

Op een ochtend merk ik al een paar dagen dat ik me niet goed voel. Ik heb regelmatig last van misselijkheid. Er is duidelijk iets mis. Franky stelt voor om naar de dokter te gaan, maar ik wil niet dat hij meegaat. Ik vrees namelijk dat ik zwanger ben. Die ene dronken avond… Franky heeft meteen raak geschoten, denk ik. Mijn vermoedens worden bevestigd wanneer de dokter me vertelt dat ik al enkele weken zwanger ben. Ik ben helemaal in de wolken, maar ik besluit enkele dagen te wachten om het hem te vertellen. Ik wil het hem vertellen op zijn vijftigste verjaardag. Een speciale leeftijd verdient een speciaal cadeau.

Op de ochtend van zijn verjaardag ben ik al vroeg wakker. De hele nacht heb ik liggen woelen, mijn gedachten gevuld met een mix van zenuwen, opwinding en een vleugje angst. Ik wil dat deze dag perfect zal zijn voor Franky, maar ik weet ook dat mijn verrassing een enorme impact zal hebben op ons leven. Met een bonzend hart en een zenuwachtige glimlach bereid ik het ontbijt voor. Terwijl ik de eieren bak en de tafel dek, voel ik mijn handen trillen van opwinding. Franky komt de keuken binnen, wrijvend in zijn ogen en geeuwend. “Hé, schatje, gelukkige verjaardag!” kus ik hem op zijn wang terwijl ik zijn favoriete ontbijt opdien. Zijn aanwezigheid vult de ruimte met een warme gloed en een sensuele spanning. Hij kijkt me met een glimlach aan, maar er ligt ook een vleugje bezorgdheid in zijn ogen. “Wat is er, schat? Je ziet er gespannen uit,” merkt hij op. Ik slik nerveus, mijn hart bonzend in mijn borst. “Ik heb een verrassing voor je, maar je moet geduld hebben tot vanavond. Oké?” Franky fronst zijn wenkbrauwen, maar stemt toe. Hij is te nieuwsgierig om er verder over door te vragen.

Die avond, na een verrukkelijk diner in ons favoriete restaurant, neem ik Franky bij de hand en leid hem naar de auto. Hij probeert te raden waar we naartoe gaan, maar ik houd mijn lippen stijf op elkaar. Wanneer we bij de gynaecoloog aankomen, zie ik een mix van verwarring en opwinding op zijn gezicht. We houden elkaars hand vast terwijl we de wachtkamer binnenlopen, waar een andere vrouw met een bolle buik zit te wachten. Franky kijkt naar haar, zijn ogen groot van verbazing. “Zijn we hier voor…” Ik knik, een ondeugende glimlach op mijn lippen. “Ja, lieverd. We gaan een kijkje nemen naar ons kleintje.” In de onderzoekskamer, wanneer het geluid van het kloppende hartje van onze baby door de kamer klinkt, barst Franky in tranen uit. Hij omhelst me stevig, zijn hart overstroomd van emotie. “Ik kan niet geloven dat we dit gaan doen, samen,” fluistert hij, zijn blik vol passie. Ik voel een warme sensatie door mijn lichaam gaan. “Ik ook niet, maar ik kan me geen betere vader voorstellen dan jij, beertje. We gaan dit samen doen, wat anderen ook mogen denken.” Met elkaars handen stevig vast, kijken we vol hoop en liefde naar de toekomst die voor ons ligt, vol met nieuwe avonturen als ouders.

Wanneer we terug thuiskomen stel ik meteen voor dat we het gaan vieren in de slaapkamer. Hij stemt toe en ik trek alvast mijn kleren uit terwijl ik naar de slaapkamer loop. Ik ga uitnodigend op bed liggen. Franky ploft met zijn volle gewicht naast me in bed, ik maak de knoopjes van zijn hemd los. Ik fluister hem zachtjes in dat ik enorm geil ben en dat het de komende maanden niet zal ophouden die geilheid. Hij kijkt me met een blije blik aan en zegt: “Spijtig, dat ik de vorige keer niet bewust heb meegemaakt, ik heb zin in een herkansing”. “Je was een echte dekhengst die nacht, ik heb er echt van genoten en je wordt er nog voor beloond”, fluister ik hem toe. Hij is duidelijk trots en laat zich volledig gaan en hij trekt zijn broek uit met enige trotsheid. Hij mag dan ook trots zijn, zijn werkmateriaal is van topkwaliteit.

Ik begin zachtjes aan zijn kleine lid te zuigen, hij geniet er overduidelijk van. “Kijk eens in mijn nachtkastje,” zegt hij plotseling, zijn stem een fluistering die de lucht vult met verwachting en nieuwsgierigheid. Ik voel mijn haar hartslag versnellen, wat zou er in godsnaam inzitten? Mijn blik glijdt naar het nachtkastje naast het bed, verlicht door het zachte schijnsel van het maanlicht dat door het raam naar binnen valt. Het kastje lijkt nu een poort naar een wereld van verborgen geheimen, een wereld die smeekt om ontdekt te worden. Met trillende handen open ik het kastje en mijn ogen worden meteen getrokken naar een doosje, rustend tussen enkele boeken. Het is kleurrijk en het lijkt te lonken naar mij als een schat die wacht om ontdekt te worden. “Op mijn verjaardag deel ik ook cadeautjes uit,” voegt hij toe, zijn stem gevuld met een belofte van iets speciaals.

Met voorzichtige vingers pak ik het doosje op en open het langzaam, ik ben bijna bijna bang dat de magie ervan zal vervliegen zodra ik de inhoud onthul. Mijn adem stokt als ik condooms zie. “Speciaal voor kleintjes”, voegt hij er aan toe. “Goed materiaal moet beschermd worden”, lach ik hem toe. Nadat ik het regenjasje met wat moeite heb aangekregen, wil ik hem gaan berijden. Maar plotseling zie ik zijn lid slapper worden en vraag hem wat er scheelt. Hij antwoordt met enige ongerustheid: “Dat kan toch geen kwaad voor ons klein boeleke”. Ik probeer hem gerust te stellen, maar ik krijg het niet uit zijn gedachten. De onzekerheid is weer maar eens toegeslagen. Grote avonturen tussen de lakens zitten er de komende maanden blijkbaar niet in…

Mijn buik begint te groeien, maar de nachten gaan bijna geruisloos voorbij. We houden het jammer genoeg enkel bij enkele pijpbeurten en heel af en toe laat hij zich ook gaan door aan mijn tepels te zuigen, maar verder gaat Franky niet. Ik ben nochtans zo geil als een klontje boter… ik kan nu al niet wachten tot de negen maanden voorbij zijn… Laat het vuurwerk dan maar komen…

Zes maanden later wordt kleine spruit Lucien Debeuckelaere geboren. Hoewel Franky aanvankelijk verrast was door het nieuws van de zwangerschap – hij had nooit beseft dat we die ene dronken nacht seks hadden gehad – is zijn hart vervuld van liefde wanneer hij zijn zoon voor het eerst in zijn armen houdt.
___________________________________________________________________________________
Dit is het tweede stuk en opnieuw kan ik niet wachten om te horen wat jullie ervan vinden. Laat gerust je feedback achter en geef tips als je die hebt. Bij positieve reacties overweeg ik opnieuw om een vervolg te schrijven of andere verhalen te delen. Bedankt voor het lezen!