De 27-jarige Marianne was getrouwd met de 72-jarige Charles, graaf van Tuyl. Ze woonden in het kasteel “Woeste Hoeve “, dat omgeven was door grote landerijen met veel bos en grote weilanden. De graaf had zijn fortuin verdiend met zaken doen en kon Marianne geven wat haar hartje begeerde, op één ding na. De jonge, levenslustige Marianne was sexueel nagenoeg onverzadigbaar, en juist op d?ít punt moest de graaf het laten afweten. Hij was, een jaar nadat zij als verpleegster bij hem in huis was komen wonen, met haar getrouwd omdat hij op haar gesteld was geraakt. Ook Marianne voelde genegenheid voor de man, maar zij had er wel eens moeite mee dat hij haar sexueel niet aan haar wensen kon voldoen. tToen ze dat probleem, want dat was het voor haar, op een avond bij een knapperig haardvuur bespraken, had Charles, die haar gelukkig wilde zien en haar ten koste van alles wilde behouden, gezegd: “Lieve Marianne, het doet me verdriet dat ik jou sexueel niet aan je trekken kan laten komen. En omdat ik niets liever wil dan jou gelukkig zien, mag je wat mij betreft best een minnaar nemen. ” “Dat vind ik niet fair tegenover jou, Charles. ” antwoordde Marianne, die oprecht meende wat ze zei, want hij was altijd goed voor haar geweest. “Ik heb voor jou gekozen, en dan kan ik niet zo maar met een andere man naar bed gaan. ” “Lieve, als ik er nu geen bezwaar tegen heb? ” weerlegde Charles, “Als ik maar niet alles hoef te weten, dan mag jij nemen wie je wilt; als je maar voorzichtig bent. ” “Dat ben ik altijd, dat weet je. ” Ze zweeg even en voegde er toen aan toe: “Maar ik wil jouw penis zo graag weer eens in mijn vagina voelen. ” Ze wist dat Charles niet van vulgaire woorden als “lul ” en “kut ” hield; dat vond hij ordinair, terwijl dergelijke woorden Marianne tijdens het sexspel juist konden opwinden. tHij lachte toegevend en zei: “Laten we het maar eens proberen dan. ” tMarianne stond glimlachend op en kwam tussen zijn benen zitten. Ze maakte zijn broek los en schoof de rits langzaam naar beneden, waarna haar hand naar binnen gleed en zijn penis begon te masseren. Het duurde lang voordat zij enig effect merkte, maar Marianna was een doorzetter en hield vol: hij moest en zou klaarkomen. tDe zestienjarige Klaas was voor een jongen van zijn leeftijd een boom van een vent: groot en fors, zeer gespierd en beresterk. De meisjes in het dorp, dat tegen de landerijen van de graaf aan lag, vroegen zich wel eens giechelend af of Klaas in zijn broek ook zo fors en sterk was. tKlaas was de goedheid zelve, en daar werd door de dorpsjeugd nogal eens misbruik van gemaakt. Hij werd door de meisjes vaak gepest met zijn hobby bloemen en planten, waar hij veel verstand van had en door de jongens met het feit, dat hij geen meisje kon krijgen. Dat kwam doordat Klaas verstandelijk door de natuur een beetje was onderbedeeld; hij ging er eenvoudig van uit dat iedereen, die aardig tegen hem deed, ook echt aardig w?ás. Sommige meisjes deden inderdaad wel aardig tegen hem, maar altijd op verlaten plekjes. Als twee meisjes hem bij voorbeeld in het bos tegenkwamen, vroeg één van hen of hij zijn broek open wilde doen en de ander, of hij wilde laten zien wat daar in zat. Dit gebeurde nog wel eens, want iedereen wist al lang dat Klaas een heel grote had, en de meisjes konden er maar niet genoeg van krijgen om daar naar te kijken. tKlaas deed dan altijd prompt wat ze hem vroegen en ritste zijn broek open. Dan gleed er soms wel een meisjeshand naar binnen, die dan prompt met zijn lul weer naar buiten kwam. De meisjes deden zoiets nooit alleen: ze waren altijd met hun tweeën. En soms begon de één hem langzaam af te trekken, wat hij heerlijk vond, en nam de ander het even later van haar over. En Klaas stond dan maar te lachen van blijheid en opwinding. Als ze hem dan hadden laten spuiten, lieten ze hem eenvoudig staan en verdwenen lachend in het bos. tOp een dag zwierf Klaas weer door de bossen en over het land van de graaf – wat officieel niet mocht, maar Klaas leefde een beetje onder en boven de wet en was op zoek naar bepaalde planten en bloemen voor zijn tuintje, dat hij achter het huis van zijn ouders had. Zij waren blij dat hij zo’n grote liefhebberij had, want daardoor hoefden zij niet te veel aandacht aan hem te besteden. tToen hij zich bukte om een bloem beter te bekijken, kreeg hij ineens een harde schop onder zijn achterste. Verbaasd en geschrokken keek hij met een pijnlijk gezicht om en zag de twee sterkste jongens van het dorp staan. “Au! Waarom doe je dat? ” vroeg hij. “Omdat we dat leuk vinden. ” zei Henk, de oudste van de twee. “En omdat jij van onze meisjes af moet blijven. ” voegde Karel eraan toe. “Ja, jij wilt onze meisjes neuken, dat weten we heus wel. ” hernam Henk. “En dat willen wij niet. ” “Ik wil helemaal niet neuken. ” antwoordde Klaas en voegde er in zijn onnozelheid aan toe: “Ik weet niet eens wat dat is. ” “Hoor je dat? ” riep Henk proestend van het lachen uit, “Hij weet niet wat neuken is. ”
“Nee, dan kan hij het natuurlijk ook niet. ” lachte Karel, die Klaas een stomp gaf, waardoor deze op zijn rug kwam te vallen. tPrompt zette Henk zijn voet op diens borst en hield hem zo tegen de grond. Het was voor de beide jongens maar goed, dat Klaas er geen idee van had hoe sterk hij wel niet was en dat hij ook niet durfde te vechten. “Toe, laat me nou gaan. ” smeekte hij onderdanig. “Zul je dan nooit weer aan onze meisjes zitten? ” vroeg Henk dreigend. “Ik zit nooit aan meisjes, ze zitten altijd aan mij. ” “O ja? Nou nog liegen ook ! ” riep Karel boos uit, “Dat zullen we jou wel even afleren, jongetje. Jij komt nooit weer aan onze meisjes! ” tZe begonnen hem te schoppen en te slaan en trokken zich niets van zijn gekerm aan; hij zou toch niets terug durven doen. Ze schopten hem in zijn buik en zijn zij en hij gilde het uit van de pijn, wat het plezier van de jongens alleen maar verhoogde. Henk sloeg hem een bloedneus en siste hem toe: “Waag het niet om nog één keer aan onze meisjes te komen, viezerik! En waag het ook niet om hier met de politie over te praten, want dan vermoorden we je. ” tOp dat moment gilde hij het plotseling uit, omdat hij plotseling een striemende pijn op zijn rug voelde. Hij en zijn heldhaftige vriend keken geschrokken om en zagen, hoog op een paard, de gravin, die hen woedend aankeek. “D??rven jullie wel? Heldhaftige schoften?! M?í?ík dat je van mijn land komt, en laat ik je hier nooit weer zien, want dan zul je er pas echt van lusten! Vooruit, verdwijn uit mijn ogen! ” tZe steeg af en dreigde nogmaals met haar zweep, en toen wilden de jongens wel verdwijnen. Bezorgd boog Marianna zich over de op de grond liggende Klaas, die nog zachtjes lag te kermen van de pijn. Ze bekeek zijn gezicht, waarop enkele blauwe plekken zichtbaar waren en de woede maakte zich weer van haar meester. Ze maakte zijn bloes open en zag ook daar blauwe plekken. Zijn borst betastend stelde ze al snel vast dat hij geen ribben had gebro-ken, maar ze was nog niet klaar met haar onderzoek. Ze maakte zijn broek los en trok die gedeeltelijk naar beneden. Daarna drukte ze overal op zijn buik en merkte dat hij op de ook daar aanwezige blauwe plekken pijn voelde. Toen wist Marianne genoeg. “Kun je opstaan, Klaas? ” vroeg ze. tHij knikte en zei: “Zal wel gaan, mevrouw. ” tMarianne hielp hem overeind en zei: “Probeer maar op het paard te komen, jongen. Dan gaan we naar mijn huis en zal ik eens even kijken hoe het verder met je is. ” tMet enige moeite en haar hulp zag Klaas kreunend kans op te stijgen en in het zadel te gaan zitten. Marianne nam haar paard bij de teugel en leidde het in de richting van haar kasteel. Maar omdat dat nogal een eind lopen was, klom ze even later achter hem op het paard en toen ging het in draf naar het kasteel. Ze was van plan hem in bad te sturen en zijn wonden te verzorgen. tNa tien minuten rijden kwamen ze bij de achterzijde van het kasteel aan, waar Marianne onmiddellijk om de butler riep, een oudere man, die haar vader had kunnen zijn. “Charles, help me eens even deze arme drommel naar boven te brengen. ” zei ze, “Hij is mishandeld door een paar onverlaten uit het dorp. Ik kwam nog net op tijd om erger te voorkomen. ” tGezamenlijk hielpen zij Klaas uit het zadel en ondersteunden hem bij het naar binnen gaan. Ondanks zijn pijn, die al wat afnam, keek Klaas nieuwsgierig om zich heen: het was de eerste keer, dat hij in het kasteel kwam. “Als je beter bent, dan mag je alles zien, Klaas. ” glimlachte Marianne, terwijl ze de trap naar haar privé-vertrekken opgingen. “Nu zal ik je eerst verzorgen, en dan ga je in bad. En daarna slapen, want rust zal je goed doen. ” “Maar moet ik dan weer naar het dorp? ” vroeg hij angstig. “Je mag hier blijven zo lang je wilt, jongen. ” beloofde Marianne glimlachend; ze liet niet merken dat zij onder de in-druk van zijn forse postuur was. tIn haar privé-vertrekken aangekomen Marianne sliep al lang niet meer met de graaf; dat wilde hij haar niet aandoen deed Charles bescheiden de deur achter hen dicht en liet hen daarmee alleen. De gravin zette haar gewonde gast op de rand van het bed en begon zijn schoenen en sokken uit te trekken. “Blijf maa rustig zitten, Klaas. Ik doe alles wel voor je. ” tDaarna ontdeed ze hem van zijn bloes en zijn hemd, maar toen ze hem zijn broek wilde uittrekken protesteerde hij verlegen. “U mag mijn broek niet uittrekken, want dan ziet u mij bloot, zegt mijn moeder. ” tMarianne glimlachte, keek hem aan en zei zacht: “Klaas, ik wil je alleen maar even verzorgen. Misschien heb je ergens een wond, waar een verbandje op moet. Dat kan ik toch niet over je kleren plakken, jongen? ” Ze zweeg even, terwijl de jongen moest toegeven dat zij gelijk had, hoewel hij het gek vond dat mevrouw de gravin hem bloot zou zien. Maar ze stelde hem gerust, toen ze haar hand zacht op zijn knie legde en zei: “Ik ben verpleegster geweest, Klaas. Ik heb in het ziekenhuis veel mannen bloot ge-zien. ” “O, u bent zuster geweest. ” stelde Klaas gerustgesteld vast. “Dan mag het wel. Mijn moeder zegt dat alleen de dokter en de zuster mij bloot mogen zien. ” “Nou, ik ben de zuster, Klaas. Dus dan mag ik jou wel bloot zien, want dan kan ik je beter helpen. Vind je dat goed, jongen? ” “Ja, dat is goed, mevrouw. U wilt mij helpen, u zult mij geen pijn doen. ” antwoordde Klaas eenvoudig. tMarianne glimlachte, enigszins aangedaan door het kennelijk onbeperkte vertrouwen, dat deze eenvoudige jongen in haar stelde.
“Nee Klaas, ik zal jou geen pijn doen, zoals die akelige jongens in het bos. ” beloofde ze, “Ik zal jou juist helpen om van je pijn af te komen, zodat je weer vrolijk wordt. Is dat goed? ” “Ja, dat is goed. ” Hij keek even naar haar hand op zijn knie en zei toen openhartig: “U hebt mooie handen. Die doen mij geen pijn. ” “Die mooie handen van mij gaan jou helpen om je weer beter te voelen, Klaas. ” Marianne streek hem even licht over zijn wang, waarop hij die meteen steviger tegen haar hand drukte; op zijn manier hield hij nu al van jaar. “Mag ik dan nu je broek uittrekken, jongen? ” tZe knoopte zijn broek los, schoof de rits naar beneden en zei: “Druk je eens iets omhoog. Dan kan ik je broek uittrekken. ” tHij deed wat zij vroeg en ze schoof zijn broek naar beneden en trok hem over zijn enkels uit. Zijn onderbroek volgde dezelfde weg, zodat hij nu naakt tegenover zijn weldoenster zat. Die bekeek hem even peinzend en dacht: “Allemensen, ik heb al heel wat gezien, maar wat heeft h?¡j een grote! ” “Ga maar even op je rug liggen, Klaas. ” zei ze tegen hem. “Dan zal ik jou even goed bekijken. Mag ik je ook wel be-tasten? Dan kan ik contr??leren of je niets gebroken of gekneusd hebt. ” “U mag alles! ” verklaarde Klaas plechtig en vol vertrouwen, waarop Marianne weer moest glimlachen. “En u lacht zo lief! ” Daarop schoot Marianne in de lach en Klaas keek haar eveneens lachend en eerlijk aan. tZe begon met haar handen zijn borst af te tasten en onderzocht daarna zijn buik. Zo nu en dan vertrok hij zijn gezicht wel even, maar niets wees erop dat hij inwendige kneuzingen had opgelopen, wat Marianne niet zou hebben verbaasd. Ook zijn benen en voeten onderzocht ze, maar ze vond niets verdachts. “Draai je nu maar even om, Klaas. Dan zal ik achter precies hetzelfde doen als daarnet, en als je iets van pijn voelt, dan wil ik dat je me dat eerlijk zegt. Ik zal je niet opzettelijk pijn doen, maar als je wel iets voelt, dan kan ik zeggen of er iets mis is. Begrijp je dat? ” “Ja, mevrouw. U zult mij geen pijn doen, u bent goed voor mij. ” tDaarna onderzocht Marianne zijn nek, schouders en rug. Vervolgens drukte ze op zijn billen en kneep erin, maar Klaas gaf geen kik. Toen tastte ze zijn benen af en vond ook daar niets. “Ga maar weer op je rug liggen, Klaas. ” zei ze, “Je hebt niets gebroken en niets gekneusd. Met een paar dagen rust ben je zo weer de oude. ” tZe bekeek de op haar bed liggende naakte jongen, die zo goed van vertrouwen was ze had ook wel gehoord, dat de meisjes in het dorp daar misbruik van maakten en legde haar rechter hand zacht op zijn borst. “Blijf nog maar even lekker liggen, jongen. Ik zal de badkuip vullen en dan stop ik jou maar eens lekker in bad. Dat zal je goed doen. ” tMarianne stond op en ging naar de riante en luxueus ingerichte badkamer. De badkuip was voorzien van een kraan en een draaiknop, waarmee ze de temperatuur van het water kon instellen. Die draaide ze op een flink warme temperatuur en draaide daarna de waterkraan open. Het zou wel even duren voordat er voor de grote jongen in haar slaapkamer voldoende water in de kuip was. tZe ging weer naar de slaapkamer en zag Klaas wat soezerig op haar bed liggen. Ze trok in de tegenover het bed staande klerenkast een deur open en begon haar rijkleding uit te trekken en die te verwisselen voor iets luchtigers. Toen sloot ze de kast en ging bijna voorzichtig naast hem op de rand van het bed zitten. Marianne zat even naar Klaas te kijken, tot hij zijn ogen opende en haar aankeek. “U hebt andere kleren aan. ” stelde hij vast. “Ja, ik ga voorlopig niet meer paardrijden en dan trek ik altijd wat anders aan. ” glimlachte Marianne, die haar mooie ogen maar nauwelijks van de jongen kon afwenden., terwijl hij met grote ogen naar haar keek, waarbij hij de aanzet van haar borsten kon zien. “U bent mooi! ” zei hij. “Ja? Vind je mij mooi? ” vroeg ze glimlachend; het complimentje van deze jongen deed haar niet zo heel veel, maar zijn eerlijkheid en openhartigheid en zijn vertrouwen in haar wel. “Ja, u bent heel mooi! ” herhaalde hij nog eens, terwijl Marianne hem naar haar borsten zag kijken. “Jij bent ook mooi, Klaas. ” Ze legde haar hand weer op zijn borst en ging verder: “Je bent echt een heel mooie jongen, weet je dat? ” “Ik ben niet mooi. Alle meisjes uit het dorp zeggen dat ik lelijk ben. Maar ze willen me wel voelen. ” “Hoe bedoel je dat, Klaas? ” “Nou, dan moet ik mijn broek open doen en dan steken ze hun hand er in. ” “Nee toch zeker? En dan vind jij niet leuk? ” “Ik vind het niet leuk dat ze het doen, maar toch geeft het een lekker gevoel. ” bekende hij, “Ik snap niet hoe dat kan. ” “Die meisjes maken alleen maar misbruik van je vertrouwen, Klaas. Ze doen aardig tegen je, willen je even voelen en gaan dan weer weg, zeker? ” “Ja. ” “Nou, dat zal ik niet doen, jongen. Willen ze dan d?¡t voelen? ” Ze nam zijn grote penis tussen twee vingers en lichtte hem even op, waarop deze prompt begon te reageren. “Ja, d?ít willen ze voelen. Hoe weet u dat? ” “Ik ken de meisjes, Klaas. Ik ben zelf ook een meisje geweest, dat begrijp je wel, he? Maar ik zal geen misbruik van je maken, jongen. M?¡j vertrouw je wel, he? ” “Ja, want u bent lief. U zult mij ook geen pijn doen. ” “Nee Klaas, ik zal jou geen pijn doen. ” beloofde Marianne, die zijn groeiende penis nog steeds tussen haar vingers hield. “Ik ga er voor zorgen dat jij weer beter wordt. ” “?Ü mag mij wel voelen. ” Klaas had een grenzeloos vertrouwen in deze jonge vrouw, maar het viel hem niet op dat Marianne inwendig zuchtte.
tZe nam zijn penis nu even in haar hand, bewoog die licht heen en weer, keek hem aan en vroeg zacht: “Geeft dit je dat lekkere gevoel, Klaas? ” “Ja, dit is fijn. ” zei hij, “Dat mag ?? wel doen. ” tMarianne moest zich enigszins beheersen, toen ze zei: “Maar je gaat eerst heerlijk in bad, Klaas. Dat zal je goed doen. Ga je mee naar de badkamer? ” tHij volgde haar door een deur en keek zijn ogen uit. “Wat is het hier mooi! ” riep hij opgetogen uit. “Dat hebben wij thuis niet. ” “Maar wij wel, Klaas. Als je nu lief in bad gaat, dan laat ik je straks misschien meer van het kasteel zien. ” “Ik ga lief in bad, want u bent zo lief. ” verklaarde Klaas plechtig en stapte in het heerlijk warme water, terwijl Marian-ne glimlachend toekeek. “Kun je je zelf wassen, Klaas? ” “Ja, natuurlijk wel. ” Hoe kon die lieve gravin nu zo’n domme vraag stellen. “Maar ik kan niet bij m’n rug komen. Wilt u dat voor mij doen? ” “Wil je dat graag? ” “Ja, want ik moet toch helem?í?íl schoon? ” “Ja, je moet helemaal schoon. ” Marianne begon in deze eenvoudige jongen een doel in haar vrij saaie leventje te zien; ze wilde voor hem zorgen en had misschien wel klusjes voor hem, want ze had al eens gehoord dat zijn moeder zich niet veel aan hem gelegen liet liggen. “Nou, ga jij maar lekker van het water genieten en je goed wassen. Dan kom ik straks je rug doen. ” “Maar dan worden uw mooie kleren nat. ” meende hij haar te moeten waarschuwen, terwijl hij nu languit in het water ging liggen en zijn penis met de schommelingen daarvan licht meebewoog, wat de oplettende Marianne niet ontging. tZe lachte om zijn opmerking en stelde hem gerust. “Dat geeft niet, Klaas; dat heb ik graag voor je over. Bovendien, ik kan toch iets anders aantrekken, dat wel nat mag worden? ” Ze tikte hem even vriendelijk tegen zijn wang, waarvoor hij haar bijna dankbaar aankeek wat haar weer ontroerde en zei: “Nou, ik ga even het eten regelen en dan kom ik straks weer bij je om je rug te wassen. Goed? ” “Ja, dat is goed. ” was zijn eenvoudige antwoord. tMarianne keek nog even naar hem en verliet toen de badkamer om beneden in de keuken de lunch te regelen. Ze liet de graaf zeggen dat ze een gast aan tafel zouden hebben, over wie ze nog even met hem wilde spreken. Toen ze met deze noodzakelijke bezigheden klaar was ging ze weer naar boven en naar haar privé-vertrekken. Daar trok ze een kastdeur open en begon haar luchtige jurk uit te trekken, waarna haar slipje en haar beha volgden. tNaakt stond de gravin voor de grote spiegel, die aan de binnenkant van de kastdeur was geplakt, en bekeek zichzelf erin. Marianne stelde tevreden vast dat zij een prachtig lichaam en grote borsten had. Ze had geen grammetje vet te veel wat ook kwam doordat ze veel sportief bezig was en het zat daar waar het moest zitten. Ze streek even over haar platte buik en liet haar handen toen omhoog glijden naar haar heerlijke, schitterend gevormde borsten, die bijna uitnodigend recht vooruit stonden en voorzien waren van grote tepels. Het speet Marianne oprecht, dat de graaf haar niet meer kon geven waar zij soms zo hevig naar verlangde. Toen schudde ze haar gedachten weer van zich af. Ze hoorde Klaas in de badkamer een beetje spelen met het water en hoopte maar dat hij ervan genoot. tZe trok een eenvoudige korte ochtendjas aan en bond die losjes om haar slanke lichaam, waarna ze een paar zachte slippers aan haar voeten deed. Toen begaf ze zich langzaam naar de badkamer, opende de deur en keek naar binnen. “Is het lekker, Klaas? ” vroeg ze lachend. “Het is heerlijk, mevrouw de gravin! ” antwoordde hij beleefd, maar opgetogen. tMarianne lachte terwijl ze binnenkwam en op de rand van de grote, tweepersoons badkuip bij hem ging zitten en een beetje met haar hand door het schuimende water ging, terwijl hij haar met grote ogen aankeek. “Klaas, ik weet wel hoe jij heet, maar weet jij ook hoe ik heet? ” “Mijn moeder zegt dat u Marianne heet. ” Hij zei er niet bij wat zijn moeder nog meer over “dat mens op het Kasteel ” had gezegd, want daarvoor vond hij de gravin veel te lief. “Dat klopt, Klaas, zo heet ik. Zullen we wat afspreken, jij en ik? ” “Ja, wat dan? ” Klaas begon het spannend te vinden. “We spreken af dat je mij gewoon bij m’n naam noemt, Marianne dus. Maar alleen als we met ons tweetjes zijn, goed? Het is een geheimpje van ons beiden, want anders gaan de mensen misschien rare dingen zeggen. ” “Dat mag niet. ” vond Klaas. “Je zegt dus gewoon jij en Marianne tegen mij; maar als er anderen bij zijn, dan zeg je maar mevrouw. Goed? ” “Ja, dat is goed. Gosh, dat vind ik leuk, dat ik Marianne mag zeggen. ”
“Daar ben ik blij om, Klaas. Zal ik dan nu je rug maar even wassen? ” tEven later ging Marianne met haar in een ingezeept washandje gestoken hand stevig over zijn rug en zijn billen, terwijl ze hem met haar andere hand bij de arm hield om te voorkomen dat hij zou uitglijden. Toen ze klaar was, zei ze: “Nou, ga maar even staan, dan zal ik je afdrogen. ” tKlaas deed wat zij zei en ging staan, waarbij het Marianne opviel dat zijn geslacht ondanks het water toch nog forse afmetingen had. Ze begon hem van boven naar beneden stevig af te drogen en toen ze met zijn bovenlichaam klaar was, zei ze: “Zet je ene voet maar even op de rand van de badkuip en leg je handen maar op mijn schouders; dan kun je niet uitglijden en kan ik je been afdrogen. ” “Gosh, mag ik u zo maar aanraken? ” tMarianne keek hem even verwonderd aan en zei toen glimlachend: “Ja Klaas, je mag mij gerust aanraken, hoor. ” tKlaas balanceerde met zijn handen op haar schouders op zijn ene been, terwijl Marianne het andere stevig afdroogde. Doordat zij voortvarend te werk ging, was de band van haar ochtendjas losgeraakt en hing deze nu enigs-zins open. Niet wetend wat hij daarmee aan moest kon Klaas een deel van haar borsten zien, en dat gaf hem een heerlijk gevoel; dat had hij ook als de dorpsmeisjes hem wilden voelen. Het viel Marianne ineens op dat zijn penis be-gon te groeien en zij vroeg zich even af waardoor dat kwam. Toen merkte zij dat haar jasje openstond en dat hij daarnaar keek. Glimlachend deed zij alsof zij er niets van merkte, dat hij naar haar keek en liet hem maar even genie-ten, want ze wist heel goed dat hij dat deed. “Zo, nu zet je je droge been buiten de badkuip en het andere op de rand. Dan kan ik dat afdrogen. Vond je het fijn in bad? ” “Het was heerlijk, mevrouw. ” “Je zou toch Marianne zeggen, als we met ons tweetjes zijn? ” vroeg ze lachend, terwijl ze zijn andere been begon af te drogen en zag dat zijn penis nu half overeind stond; ze verbaasde zich over de formidabele afmetingen ervan. Ze ging zo staan dat ze hem zijn inkijk niet ontnam, want ze wilde graag weten hoe hij verder zou reageren. “Heb je nog pijn, Klaas? ” “Nee, dat gaat al weer wat beter, helemaal als ik voorzichtig beweeg. ” tMarianne was klaar en zei: “Zo, je bent nu weer schoon en fris, Klaas. Ga nu maar op mijn bed liggen en ontspan je, dat is goed voor je. ” “Ja, maar als ik dan in slaap val? ” “Dat geeft toch niet, mallerd? ” lachte Marianne, die haar lange zwarte haar naar achteren schudde. “Ik zei toch dat je met veel rust snel weer beter bent? En dat willen we toch allebei graag? ” tMet zachte dwang kreeg ze hem zo ver dat hij ging liggen om zich te ontspannen. “Probeer maar even te slapen, jongen. ” zei ze vriendelijk, naast hem op het bed zittend, met haar jasje nog steeds, en nu nog wat verder, open. “Het is hier wel lekker warm. ” vond hij, “Eigenlijk hoef ik helemaal geen deken over. ” “Dan slaap je toch zonder? ” glimlachte zij, waarbij het haar opviel dat zijn penis niet plat op zijn buik lag maar half oprees. “Ja, dat vind ik lekker. ” knikte hij, waarbij hij zijn ogen maar niet kon afhouden van de inkijk, die ze hem bood. “Ga je nog niet weg? ” Bij deze vraag keek hij haar snel even aan, maar richtte zijn blik toen weer op haar lichaam. “Wil je dan graag, dat ik nog even bij je blijf? Totdat je slaapt? ” “Ja, dat doet mijn moeder nooit. ” “Nou, dan doe ?¼k dat toch voor je, jongen. Ontspan je maar, en probeer maar te slapen. ” “Ik weet niet of ik wel k?án slapen. ” zei hij. “Ik denk het wel, want van het warme water wordt je soezerig. Waarom denk jij dat je n?¡et kunt slapen? ” “Omdat jij zo mooi bent. ” bekende hij verlegen. tMarianne streek hem lachend bijna liefkozend langs zijn wang. “Vind je mij mooi, Klaas? ” “Ja, je bent de mooiste vrouw die ik ooit gezien heb. Daarom wil ik graag, dat je nog even blijft. ” tDe jonge vrouw begreep heel goed waarom hij haar zo mooi vond en wilde hem graag ter wille zijn. “Goed, ik blijf nog wel een tijdje bij je, Klaas; als jij dat graag wilt. En ik vind het fijn, dat je mij mooi vindt. ” Ze legde haar hand op zijn borst en liet die langzaam heen en weer gaan. “Ik vind jou ook heel mooi. ” “Echt waar? ” “Ja, echt waar. Ik vind jou heel mooi, je bent groot en volgens mij heel sterk. Geeft dit een lekker gevoel, Klaas? ” vroeg ze, toen haar strelende hand op zijn buik beland was. “Ja, dat is heerlijk. Dat voel ik ook altijd als de meisjes mij willen voelen. ” “Wil je dat gevoel graag nog even houden? ” “Jawel. ” “Goed jongen, dat wil ik graag voor je doen. ” Marianne zweeg even en zei toen zacht, met stijgend verlangen, hem recht aankijkend: “Ik kan het nog wel lekkerder voor je maken. Zou je dat willen, Klaas? ” “Nog lekkerder? ” Klaas wist niet wat hem allemaal overkwam. “Nou ja, dat zal vast wel fijn zijn! ” “Zal ik jouw penis dan eens lekker in mijn hand nemen? ” “Penis? ” vroeg hij verbaasd, “Wat is d?át nou weer? ” tMarianne begreep dat ze haar woordkeus wat moest aanpassen, wees op zijn geslacht en zei: “Dat is d?¼t ding hier. ” “Dat is geen penis, dat is mijn lul! ” verklaarde hij. “Oké, dat is je lul. ” corrigeerde ze zich, vertederd lachend. “Zal ik die eens voor je in mijn hand nemen? Zou je dat willen? Ik doe het veel fijner dan wat de meisjes bij je doen. ” “Ja, jij mag mij wel voelen. Zo lang als je maar wilt. ”
tKlaas, die amper wist wat hem overkwam, zag dat Marianne zijn lul in haar warme hand nam en er even lekker in kneep. Dat gaf hem een overweldigend gevoel, dat hij nog nooit eerder had gehad. In haar hand begon zijn lul dan ook snel te groeien. Ze bewoog langzaam op en neer en zorgde er voor dat haar duim en wijsvinger zijn eikel be-werkten. Daardoor voelde hij al gauw een innerlijke drang om ook met zijn heupen op en neer te bewegen, als om zijn lul, die nu keihard recht overeind stond, verder in haar hand te drukken. tMarianne keek met grote ogen naar zijn lul. Ze had er in haar werk als verpleegster al heel wat gezien, maar deze sloeg echt ?álles! Het genotsapparaat van Klaas had immense afmetingen aangenomen, en ze schatte zijn lengte op zeker wel zesentwintig centimeter en de doorsnee op zes ?á zeven centimeter. W?át een enorme knuppel had deze jongen: haar eigen kruis werd er vochtig van! Maar zij was een sterke persoonlijkheid en wist zich goeddeels te be-heersen. Helem?í?íl lukte dat echter niet. “Zal ik eens iets bij je doen,waardoor je veel sneller slaapt? ” “Wat doe je dan? ” vroeg hij nieuwsgierig. “Blijf maar lekker liggen en ontspan je, je hoeft helemaal niets te doen. Laat mij m’n gang maar even gaan. ” hield ze hem nog even in spanning, maaar Klaas was toch niet zo na?»ef als zij had verwacht. “Je wilt toch niet neuken? ” vroeg hij plompverloren. “Jij moet eerst maar eens slapen, Klaas, en de pijn weer kwijt raken. ” hield Marianne zich op de vlakte. “Ik ga wat bij je doen, waardoor je extra lekker slaapt. Vind je dat goed? ” “Ik vind alles goed wat jij doet. ” zei hij,vol vertrouwen in haar goede bedoelingen. “Dan mag ik hem zeker ook wel een kusje geven? ” vroeg ze, met glinsterende ogen, maar dat zag hij niet. Hij keek alleen maar naar haar hand, die zijn lul vasthield en die hem zo’n fantastisch gevoel gaf. ‘Mijn lul een kusje geven? Vind je dat lekker? ” “Dat is heerlijk, Klaas, echt waar. Niet alleen voor een vrouw als ik, maar ook voor een jongen als jij. ” tMarianne begon de nu bikkelharde lul van de jongen geconcentreerd te masseren en speelde intussen wat met zijn ballen. “Nu ga ik jouw lul een kusje geven, Klaas. Let op hoe dat voelt. ” Ze boog zich langzaam voorover, terwijl ze nog even op zijn gezicht lette, dat nieuwsgierig en gespannen stond. Toen drukte zij haar fraai gevormde lippen zachtjes op zijn eikel en gaf er een kus op. “Hoe voelt dat, jongen? ” “Wel lekker. ” “Goed, dan ga ik nu iets doen dat nog veel lekkerder is. Vind je dat goed? ” “Ik vind alles goed wat jij doet, want jij bent lief. En mooi. ” tVertederd glimlachend drukte Marianne haar lippen weer op zijn eikel, terwijl ze zijn paal nog steeds masseerde. Toen liet zij, tot zijn grote verbazing, haar zwoele lippen over zijn eikel glijden, waardoor hij zijn lul langzaam in haar mond zag verdwijnen. Het gaf hem een ongekend heerlijk gevoel en hij sloot even zijn ogen van genot. Maar toen opende hij ze gauw weer, want hij wilde niet alleen voelen, maar ook z?¡en wat zij deed. Marianne zoog zijn lul als het ware in haar mond tot zij zijn eikel tegen haar keel voelde. Daarna begon zij te zuigen en te sabbelen, terwijl zij in-tussen zijn genotsknuppel want dat was het wel voor haar bleef masseren. tZij zoog aan zijn lul als was het een lollie, kietelde zijn balzak en voelde die verstrakken, waardoor zij wist dat zijn climax niet lang meer op zich zou laten wachten. Dat had zij bij de graaf ook vaak genoeg gedaan, als die naar zijn mening niet snel genoeg kon slapen. En toen kwam plotseling de ontlading. Met een bijna dierlijke kreet slingerde Klaas zijn zaad diep in de zuigende mond van de gravin. Even voordat zijn zaadlozing voorbij was, liet zij zijn lul met tegenzin uit haar mond glijden, want zij wilde dat hij zichzelf zou zien spuiten. Marianne vermoedde, dat Klaas waarschijnlijk niet eens wist wat klaarkomen was. tTerwijl zij naar zijn gelukzalige gezicht keek, roerde zij met haar tong door de verrassende hoevelheid sperma, die zij nog steeds in haar mond hield. Ze zoog er lekker op, maar slikte het toen toch door. Toen Klaas’ storm wat was uitgeraasd, keek ze hem zwoel aan en vroeg zacht: “Hoe voelde dat, Klaas? ” “Geweldig! Fant?ástisch! Héérlijk! ” riep hij enthousiast, “Dat mag je nog wel eens doen. Wat heb je daar aan je mond zitten? ” “Dat is uit die lekkere lul van jou gekomen, jongen. Dat witte goedje heb jij in mijn mond gespoten; dat noem je klaarkomen. Heb je dat wel eens eerder gedaan? ” “Ik heb dit gevoel nog nooit eerder gehad. ” bekende hij. “Goed, daar ben ik blij om. Jij gaat nu eerst lekker slapen, en ik kom vanmiddag wel even bij je kijken. Als je dan wilt opstaan, dan zien we wel verder. ” beloofde Marianne, die opstond, haar jasje dichttrok en naar de deur liep. “Welterusten, Klaas, slaap maar lekker, jongen. ” “Welterusten, Marianne. ” antwoordde hij. Marianne had de deur nog niet achter zich dichtgetrokken, of hij sliep al als een roos en hij droomde, maar da