Het toeval wilde, dat Dagmar, die voor de caravan van de zon zat te genieten, net naar de ingang van hun veldje keek, toen daar een haar onbekende auto met caravan het veld opdraaide. Ze zag aan de kentekenplaat direkt, dat het geen Duitser was en kwam vervolgens tot de conclusie, dat het een Nederlandse auto moest zijn. Ze betrapte zichzelf erop, dat haar hart van verrassing een slag oversloeg en wilde niet geloven wat ze zag. Maar toen ze beter keek, zag ze achter het stuur onmiskenbaar Hans zitten en ze schreeuwde het uit van vreugde:
“Hans! Sabine, Hans is er!”
Sabine kwam verrast naar buiten en keek bijna ongelovig naar de naderende auto.
“Verdraaid, hij is het echt!” riep ze uit.
Beide vrouwen liepen de auto op een drafje tegemoet, die midden op het veld stopte. Met een brede grijns op zijn gezicht stapte Hans uit en strekte zijn armen in hun richting. Dagmar liet zich er bijna in vallen en klemde zich tegen hem aan, hem vol op de mond kussend. Hij kreeg het er bijna benauwd van, en ook Sabines begroeting was nauwelijks minder enthousiast.
“Tjongejonge, hoe heb je dat zo gauw gefikst?” Dagmar kon haar verbazing nog maar nauwe-
lijks de baas.
“Ja, we hadden je op zijn vroegst morgenavond pas verwacht.” deed ook Sabine een duit in het zakje.
“Lieve meisjes van me,” lachte hij, “mag ik eerst mijn bescheiden caravan even op zijn plaats zetten? Want hij staat hier wat ongelukkig. Daarna vertel ik jullie alles.”
Maar van vertellen kwam voorlopig niet veel, want toen de caravan op zijn plaats stond, kwamen Willy en Dorothee er aan lopen om te helpen met het opzetten van de voortent.
“Willy,” grijnsde Hans, “met deze twee dames kan ik dat best af; zo groot is mijn voortent nu ook weer niet. Zeg nu maar gewoon, dat je een borrel komt halen.”
“Oke, oke, ik kom voor een borrel.” grijnsde de ander.
“Die borrel kun je voorlopig wel vergeten, Willy Hartmann.” besliste Dorothee resoluut, “We gaan eerst die caravan model neerzetten, want die staat hier wel even. Daarna is er misschien tijd voor een borrel.”
“Ja, mevrouw Hartmann.” deed Willy onderdanig.
Lachend gingen ze aan het werk, en Dorothee merkte in gedachten fijntjes op, dat Dagmar weer de oude was. Door hun eendrachtige samenwerking stond Hans’ caravan, compleet met voortent, binnen een kwartier. Dorothee wilde meteen ook de bagage op zijn plaats zetten, maar dat wees Hans resoluut af.
“Lieve Dorothee, dat kan morgen wel.” zei hij, “Vannacht slaap ik er alleen maar in, en morgen zien we wel verder. Nu gaan we eerst met ons vijven het begin van mijn vakantie vieren.”
“En het begin van een hopelijk langdurige relatie.” gaf Dorothee toen toe, “Oke, Willy, ik vrees dat jij nu je bor-rel in ontvangst kunt nemen.”
Dagmar en Sabine pakten een paar stoelen uit hun voortent, en Sabine zorgde ervoor dat iedereen iets te drinken kreeg.
“Zo, en vertel nu maar eens hoe jij hier zo snel komt, Hans.” zei Dagmar, “We hadden je morgen pas verwacht.”
“Nou,” glimlachte hij, “om te beginnen heb ik me niet de hele week aan de wet gehouden.”
“Dat verbaast me niets.” merkte Willy op.
“Willy Hartmann, hou je mond!” zei Dorothee kortaf.
“Ik ben maandagmiddag gaan laden en vervolgens achter elkaar doorgereden naar Rotterdam, waar ik heb gelost. Toen heb ik m’n verplichte rust uitgezeten, en daarna de hele week zo snel mogelijk gewerkt en zo weinig mogelijk gerust. Ik heb er de hele week naar gewerkt om vrijdag zo vroeg mogelijk thuis te kunnen zijn, want ik wilde proberen om nog op vrijdag hier te zijn. Toen ik op tijd thuis was, heb ik Dorothee gebeld om te vragen of ik vrijdagavond nog aan kon komen, maar zij zei, dat ze ’s avonds geen gasten meer toelaat.”
“Dat is niet waar!” protesteerde Dorothee onmiddellijk.
“Dorothee Hartmann, hou je mond.” zei Willy nu, waarop iedereen begon te lachen.
“Nou, ik ben blij dat het je gelukt is.” zei Dagmar, terwijl ze hem een hartelijke zoen gaf.
“Ik ook, want ik heb je borsten gemist, meid.” glimlachte hij, terwijl hij haar even in haar borst kneep.
“Alleen mijn borsten maar?” echode ze quasi-verontwaardigd.
“Nee, hoor, de rest ook.” Antwoordde hij, “Met wat erop en erin zit.”
“Met die opmerking heb je weer veel goedgemaakt, Hans.” Zei Willy, “Heb je nog een borrel voor me?”
Het samenzijn, dat spontaan was ontstaan, duurde tot diep in de nacht, waarbij bijna alle bewoners van het veldje voor de caravan van Dagmar zaten. Het was uitermate gezellig en er werd vrij veel gedronken. Zo nu en dan werd er eens in een borst of een lul geknepen, maar niemand voelde behoefte om te gaan neuken. Het was gewoon heel gezellig.
Het duurde dan ook tot een uur of drie, dat de eersten naar hun eigen caravan teruggingen om te gaan slapen, en Dagmar en Hans gingen pas tegen vieren.
“Jij slaapt bij mij.” besloot ze, “Het is natuurlijk te gek voor woorden, dat jij in je eentje in je eigen caravan slaapt, en ik in m’n eentje hier.”
“Ja, dan slapen we geen van beiden van verlangen naar elkaar.”
“Maar we gaan meteen slapen.” waarschuwde ze hem lachend, “Ik ben moe en jij bent ook moe. Laten we eerst maar eens een fatsoenlijke nachtrust zien te krijgen, vind je ook niet?”
“Lieve Dagmar, je hebt zoals gewoonlijk weer gelijk. Als ik maar lekker tegen je heerlijke, naakte lichaam mag aankruipen, dan heb je aan mij geen kind.”
“Ik vind het zelfs heerlijk, dat je me aankruipt. Laten we maar gauw gaan liggen.”
Vijf minuten later lagen ze, beiden naakt, dicht tegen elkaar aan. Hans lag met een arm onder haar middel door met de hand tussen haar dijen; zijn andere arm lag over haar heen, met in zijn hand een borst van Dagmar. Zo lagen ze heerlijk tegen elkaar aan.
De volgende morgen werd Hans pas tegen half tien wakker, en dan alleen nog doordat hij, slaperig als hij was, een vreemd gevoel tussen zijn benen had. Toen hij langzaam zijn ogen opende, en vervolgens wijd open sperde, zag hij dat Dagmar net op hem ging zitten om zijn harde paal in haar lekkere kut op te nemen.
“Goeiemorgen, lieverd.” zei ze, een beetje hijgerig. “Goed geslapen?”
“Ja, heerlijk.” antwoordde hij, “Jeetje, wat is dit een zalige manier van wakker worden, zeg! Dat heb ik nou altijd al eens gewild, een keer wakker geneukt worden.”
“Ja, sorry dat ik je wakker heb gemaakt, maar ik moest je gewoon even in me voelen. Vind je het erg?”
“Erg? Ik vind het heerlijk!” riep hij uit en greep naar haar borsten, die hij heerlijk begon te kneden, waarop Dagmar hem rustig begon te berijden. Hij kon goed zien hoe zijn paal in en uit haar op en neer bewegende kut schoof, wat hij een opwindend gezicht vond.
Omdat hij, na de vermoeienissen van de vorige dag goed was uitgerust, had hij er niet veel moeite mee om klaar te komen, en bovendien verlangden ze er beiden naar. Aangezien Dagmar een vrouw met ervaring was, voelde ze aan zijn lul en zag ze aan zijn gezicht, dat zijn hoogtepunt aanstaande was.
“Toe maar, jongen, toe maar.” moedigde ze hem aan, alsof hij dat nodig had. “Kom maar lekker klaar in mijn kut.”
“Ik heb jouw poes gemist deze week, meid.” hijgde hij, en schoot zijn zaad diep in haar natte, hunkerende kut.
“Gisteravond miste je mijn borsten, nu mis je mijn poes.” plaagde ze hem, terwijl ze naast hem kwam liggen. “Over mij heb ik je nog niet gehoord.”
“Dat is niet waar.” weerlegde hij, “Ik heb gisteravond al gezegd, en ik herhaal dat nu nog eens, ik heb jou gemist, de hele week. Ik begin te denken, dat ik niet meer zonder je wil, Dagmar.”
Blij verrast veerde ze op en keek hem aan.
“Meen je dat, Hans? Meen je dat serieus?”
“Ja, dat meen ik serieus.” antwoordde hij eenvoudig.
Met een blik vol liefde in haar mooie ogen boog ze zich naar hem toe, drukte haar sensuele lippen op de zijne en begon hem heerlijk te zoenen.
“Jongen,” zei ze even later op verliefde toon, “wat vind ik dat fijn om te horen.”
“Zullen we dan maar direkt gaan trouwen?” vroeg hij plagerig, “Misschien wil Willy dat wel doen.”
“Willy is een fijne vent, maar hij is niet bevoegd om huwelijken te sluiten. En laten we daar ook maar geen haast mee maken. We zouden trouwens wel een mooi feest hier op de camping kunnen bouwen.”
“Dat zou lekker goedkoop zijn. Jij hoeft geen trouwjurk en ik geen pak, want iedereen is hier natuurlijk naakt.”
“Als ik trouw, dan zou ik het wel graag een beetje in stijl willen doen. Zou jij er een complete sexorgie van willen maken?”
“Nee, eerlijk gezegd, niet.”
“Ik ook niet. Maar ik zou Willy en Dorothee zeker uitnodigen. En wat de rest van de campinggasten betreft, het hangt ervan af wie er tegen die tijd zijn.”
Hans nam een van haar borsten in handen en begon als een kind aan haar tepel te sabbelen; hij was gek op haar heerlijke, stevige en toch zachte vlees. En Dagmar drukte zijn hoofd tegen haar borst aan als om hem aan te moedigen, en ze genoot intens van hem.
Een half uurtje later bracht Sabine hen ontbijt op bed. Ze kwam met een dienblad vol de slaapkamer binnen, en droeg alleen maar een hoog uitgesneden bikini-broekje, zodat haar prachtige borsten heerlijk naakt waren; Hans vond het een pracht gezicht, en Dagmar moest zichzelf toegeven dat ze trots was zo’n mooie dochter te hebben.
“Hans, ik heb een vraagje.” begon Sabine, terwijl ze het dienblad tussen hen in zette.
“Ik ben even niet aanspreekbaar, want ik heb net een beurt van je moeder gehad, en nu moet ik eerst ontbijten.” riep hij meteen quasi-afwerend.
“Je hoeft alleen maar ja of nee te zeggen, zo veel moeite is dat niet, lijkt me.”
“O. Nou, ga je gang dan maar.”
“Mogen Karl en ik vannacht in jouw caravan slapen? Dan hebben we wat meer privacy.”
“En waar mnoet ik dan slapen? Onder de caravan?”
“Nee, klier.” lachte ze, “Ik denk dat mijn mooie, lieve moeder je daar de kans ook niet voor geeft. Jij mag bij haar slapen.”
“O, dankjewel. Natuurlijk, meid. Beschouw mijn caravan maar als de jouwe.”
“Fijn, dankjewel.” Ze kuste hem dankbaar op de mond, flitste even met haar tong naar binnen en verliet toen de slaapkamer weer.
Na het ontbijt zaten ze buiten in de zon met alleen een broekje aan. Dagmar wist dat ze Hans er een plezier mee deed door geen beha om te doen, dus zat ze met blote borsten naast hem. Ze hadden een kop koffie voor zich staan, die Hans voor hen had gezet, toen Dorothee eraan kwam lopen.
“Wat zou die hier nu te zoeken hebben?’ vroeg Dagmar zich af, “Normaal gesproken is ze om deze tijd op kan-toor aan het werk.”
“Misschien komt ze alleen maar een babbeltje maken.” veronderstelde Hans, “Of om jouw kater te zien.”
“Ja, of die van jou.”
“Ik ben broodje nuchter.” klonk het zelfverzekerd.
“Goeiemorgen, Dorothee. Koffie, meid?” vroeg Dagmar lachend.
“Graag. Want Willy heeft op kantoor koffie gezet, en nu heeft hij heel veel talenten, maar koffie zetten hoort daar helaas niet bij.”
“Ach, arme stakker.” lachte Hans meewarig, “Ik schenk direkt een bakje voor je in, hoor, lieve schat van me.”
Dorothee ging lachend zitten en vroeg:
“Hebben jullie goed geslapen?”
“Ik heb heerlijk geslapen.” antwoordde Dagmar.
“Hans ook?”
“Nou ja, ik was zo blij dat hij er weer was, dat ik vanmorgen even niet van hem kon afblijven.” bekende Dagmar.
“Jij bent verliefd op die jongen.” merkte de ander op, die haar pappenheimers kende.
“Ik ben bang van wel, ja.” bekende Dagmar.
“Ben je daar bang voor? Meid, dat is toch heerlijk? Daar moet je blij mee zijn!”
“Ja, dat ben ik natuurlijk ook wel. Maar je weet, dat ik niet al te positieve ervaringen met mannen heb opgedaan.”
“Dat was er maar een. Niet alle mannen zijn gelijk, Dagmar. Ik heb dan het geluk getroffen, dat ik ben getrouwd met de eerste man, met wie ik een serieuze relatie kreeg, maar zulke mannen zijn er meer, hoor. En als ik Hans zo bekijk, meent hij het serieus met je, want de verliefdheid straalt hem uit zijn ogen.”
“Ja, dat valt jou als buitenstaander gauwer op.”
“Als jij je verliefde ogen eens opende, dan zou je dat zelf ook zien, lieverd.”
“Van een ding ben ik in elk geval al wel zeker: hij is heerlijk in bed.”
“Ja, dat kan ik uit eigen ervaring bevestigen. Hij heeft mij vorige week ook heerlijk geneukt, ik zou zo wel eens weer willen. Maar dat is niet het belangrijkste. Sex is wel belangirjk, maar niet het enig belangrijke.”
“Nee, daar heb je gelijk in. Je moet ook bij elkaar passen, wil je het lang met elkaar volhouden.”
“Precies, daarom zijn Willy en ik ook nog steeds gelukkig getrouwd. Jou ken ik al jaren, en als ik Hans goed inschat, dan passen jullie voortreffelijk bij elkaar.”
“Ik hoop het.”
“Ik hoop het? Meid, je moet niet bang zijn voor het geluk, hoor. Ah, daar komt de koffie aan.”
“Hadden jullie het over mij?” vroeg Hans quasi-nieuwsgierig, en voordat Dagmar de kans kreeg iets te zeggen, antwoordde Dorothee al zonder blikken of blozen:
“Ja, wij hadden het erover, dat jij zo’n heerlijke minnaar bent.”
“Dames, jullie maken mij verlegen.”
“Kijk ‘es!” lachte Dorothee naar Dagmar, “Dat meent hij, geloof ik, ook nog. Maar goed, alle gekheid op een stokje, nu Hans hier voorlopig drie weken blijft, moeten jullie dit weekend maar ‘es een avondje bij ons op bezoek komen; en dan alleen voor de gezelligheid.”
“Alleen voor de gezelligheid?” vroeg Hans plagerig, “Of ook voor de geilheid?”
“Als door de gezelligheid geilheid ontstaat, dan heb ik daar geen problemen mee. Maar ik bedoel, dat ik dan even niet over zaken wil praten.” antwoordde Dorothee, even haar hand op zijn broekje leggend.
“Dat wist je vorige week anders aardig te combineren.” lachte Hans, die dacht: als zij aan mijn lul mag zitten, dan mag ik wel even aan haar borsten voelen, en hij liet een hand in haar V-hals glijden, wat zij zich lachend liet welgevallen.
“Kun je nagaan hoe gezellig het wordt als we het niet over zaken hebben.”
“Ik heb aan Hans genoeg.” merkte Dagmar op, “Maar voor Willy maak ik graag een uitzondering.”
“Ik ben het volledig met de vorige spreekster eens.” beaamde Dorothee.
“Wordt er dan alleen maar geneukt, of ook nog gepraat en geborreld?” wilde Hans weten.
“We beginnen met het laatste.”
“Oke, Dorothee,” zei hij, “we komen graag. Wanneer trouwens?”
“Zondagavond?” stelde Dagmar voor.
“Dat is prima.” knikte Dorothee, “En, Hans, als je nu zo vriendelijk zou willen zijn je handen van mijn borsten af te halen, dan kan ik weer gaan; want ik heb nog meer te doen.”
“Ik neem met bloedend hart afscheid van je.” verklaarde Hans plechtig.
“En mijn hart ziet naar jullie uit.” reageerde de ander lachend, terwijl ze opstond en terugging naar kantoor.
“Dorothee is dol op je, dat zie ik zo.” merkte Hans op, toen hun gaste weg was.
“Ja, dat weet ik.” knikte Dagmar, “En dat is geheel wederkerig.”
“Daar ben ik blij om, want ik mag hen ook graag. Ik weet zeker, dat ik het goed met hen zal kunnen vinden.”
“Daar ben ik geen ogenblik bang voor. Er zit wel wat in wat Dorothee zei, toen ze opmerkte dat mijn vrienden hun vrienden zijn. Wij passen zo goed bij elkaar, dat we eenvoudig niet in staat zijn om een vriend uit te zoeken, die het niet met de ander kan vinden. Begrijp je wat ik bedoel?”
“O, zeker. Maar ik heb het gevoel, dat je daar ook nog iets anders mee wilt zeggen.”
“Je bent heel intelligent, want dat is ook zo.”
“En hoor ik dat ook nog?” vroeg hij.
In plaats van antwoord op zijn vraag te geven, keek ze hem aan en zei enkel:
“Kijk me eens aan, Hans. En denk dan even na. Met jouw intelligentie moet je kunnen zien wat ik zou willen zeggen.”
Hij keek haar recht in haar mooie, donkere ogen, die plotseling vol warmte stonden.
“Je bent verliefd.” stelde hij toen vast.
“Dat ben ik al lang, eigenlijk al sinds je in Keulen op de deur van de caravan klopte.”
Uit de toon waarop ze dat zei, concludeerde hij dat er meer moest zijn. Toen bedacht hij, dat Dagmar een rijpe, volwassen vrouw was en niet een dwaas-verliefde tiener, die haar eerste vriendje had ontmoet. Dit was een vrouw, die haar beslissingen weloverwogen nam. Er was dus maar een conclusie mogelijk.
Hij ging naast haar zitten, sloeg een arm om haar heen en trok haar tegen zich aan. Ze kon aan zijn gezicht al zien, wat hij zou gaan zeggen.
“Je houdt van mij, he?” vroeg hij zacht, “Je houdt echt van mij.”
“Ja, dommerd! Zie je dat nu pas?”
“Nou ja, we kennen elkaar nog maar een week. We hebben samen een heerlijk weekend gehad, we hebben deze week een aantal keren met elkaar gebeld, en nu beginnen we aan een ongetwijfeld heerlijke vakantie. Ik heb de hele week aan je lopen denken, en kon me niet voorstellen dat je echt van mij zou houden.”
“Dat doe ik wel. En ook al kennen we elkaar een week, ik heb je al eens gezegd, dat ik soms maar weinig tijd nodig heb om een goede karakterschets van iemand te geven.”
“Dat herinner ik me, ja.” knikte hij.
“Nou, nu heb ik je een heel weekend meegemaakt en we hebben uitgebreid telefonisch contact gehad. Dat is voor mij voldoende om te zeggen, dat ik met je verder wil. En niet alleen om de sex.”
“Daar zou je de kans ook niet voor krijgen, hoe heerlijk je ook bent.”
“En jij? Hou je van mij?”
“Ja.”
“Dat is alles?”
“Lieve schat,” riep hij uit, “dat simpele en even duidelijke antwoord opent voor ons beiden een compleet nieuwe wereld. Ja, ik hou van je en ik wil ook met jou verder. Moet ik het over de hele camping uitschreeuwen?”
“Nee, doe dat maar niet.” lachte ze, nu over-gelukkig. “Maar je moet begrijpen waarom ik dat uit jouw mond wil horen. Ik heb een heel slechte ervaring met een man gehad, al heb ik daar een schat van een dochter aan overgehouden. Maar sinds hij me in de steek heeft gelaten, heb ik al die jaren niets van een vaste relatie met een man willen weten. En dan kom jij, en je gooit m’n hele wereld overhoop.”
Hij keek haar diep in haar liefdevolle ogen en zei zacht:
“Lieve Dagmar van me, wie rotzooi maakt, moet het ook weer opruimen. We gaan samen een nieuwe wereld bouwen.”
Dolgelukkig sloeg ze haar sterke armen om hem heen, trok hem heftig tegen zich aan, waardoor haar borsten bijna werden platgedrukt, en kuste hem hartstochtelijk.
“Ik hou van je, Hans. Maar laat me niet in de steek.”
“Lieve Dagmar, zelfs al zou ik dat willen, ik zou het niet kunnen.”
“Oh, jongen, wat voel ik me nu heerlijk!” klonk het enthousiast, “Ik hield de afgelopen week constant rekening met de mogelijkheid, dat je mijn gevoelens niet zou beantwoorden. Maar nu dat wel zo is, kan ik m’n geluk gewoon niet op.”
“Ik weet zeker, dat ik de mooiste en heerlijkste vrouw van de hele camping heb.” lachte hij, “Wat zeg ik? Van de hele wereld!”
“Je hebt nog lang niet alle vrouwen van de wereld gezien.” lachte ze gevleid.
“Dat hoeft ook niet.” pochte hij, “Ze kunnen toch niet tegen je op. Eerst kom jij, dan Sabine, dan Dorothee, dan een hele tijd niets, en dan de rest van de wereld.”
“Hans, je praat als een verliefde tiener.”
“Ben ik ook.”
“Kun je ook nog serieus praten?” Ze zag zijn gezicht betrekken, maar de warme blik in zijn ogen blijven.
“Dat kan ik, Dagmar.” begon hij toen ernstig, “Maar als ik gelukkig ben, dan moet ik daar op een of andere manier lucht aan geven; en dat doe ik vaak door jolig te doen. Als ik Dorothee straks tegen kom, ben ik in staat haar een dikke klapzoen te geven, alleen maar omdat ik zo gelukkig met jou ben.”
Vertederd nam ze zijn hoofd in haar handen en kuste hem vol liefde.
“Laten we naar de slaapkamer gaan, en dan eens niet van ordinaire sex, maar van de liefde genieten.” zei ze zacht.
“Daar heb ik op dit moment ook het meest behoefte aan.” antwoordde hij.
Ze gingen naar de slaapkamer, omhelsden elkaar en trokken toen elkaars broekje uit; meer hadden ze niet aan. Hans legde haar zacht op het bed en kwam naast haar liggen, terwijl hij zijn hand op haar borsten legde en zij hem verlangend aankeek. Ze zag zijn gezicht, waar ze zo dol op geworden was, naar zich toe komen, voelde zijn lippen op de hare en zijn tong in haar mond komen, terwijl ze zijn hand over haar naakte lichaam op verkenning voelde gaan.
Zelf streelde ze hem op die plekjes waar hij gevoelig was, nam zijn lul in haar hand en begon daarmee te spelen. Toen hij voldoende gegroeid was, ging ze op haar rug liggen en fluisterde hijgend in zijn oor:
“Je moet in me komen, Hans. Ik wil graag, dat je me nu neukt. Jongen, ik heb zo’n behoefte aan je.”
Hans kwam op haar liggen en schoof zijn lul in haar hunkerende kut, waarna ze rustig en liefdevol van elkaar begonnen te genieten.
Dorothee zat toevallig op kantoor naar buiten te kijken, waardoor ze Hans en Dagmar zag aankomen. Ze bekeek het tweetal, dat ze als haar vrienden beschouwde, wat nauwkeuriger en zag direkt aan het gezicht van Dagmar dat er iets was gebeurd, want zij had een ongewoon stralende uitdrukking op haar toch al mooie gezicht. En ook Hans, die ze nog maar zo kort kende, straalde iets uit, dat haar, Dorothee, even aan het denken zette. En toen wist ze het.
Ze haastte zich naar de receptie, waar ze de twee – met het oog op enkele andere gasten – formeel begroette.
“Goedemiddag, mevrouw, mijnheer. Ik heb u gevraagd te komen omdat ik graag even met u wil praten. Komt u even mee naar kantoor?”
Stomverbaasd zagen de twee haar aan, maar volgden haar toch naar haar kantoor. Binnen sloot Dorothee de deur achter hen, en zei toen:
“Neem me niet kwalijk, dat ik zo formeel deed, maar dat kwam door de mensen voor de balie. Maar ik zag jullie daarnet aankomen, en ik zag direkt dat er iets gebeurd is; met jullie beiden, bedoel ik.”
Toen begon Dagmar stralend te lachen, want ze begreep nu wat Dorothee bedoelde, en deze wist dat ze raak geschoten had.
“Er is inderdaad iets gebeurd.” gaf Dagmar toe, “Wij hebben besloten een vaste relatie aan te gaan.”
“Tjongejonge!” riep Dorothee blij uit, “Ik dacht al: wanneer die nog eens aan de man komt. Gefeliciteerd, meid, van harte.”
De beide vrouwen zoenden elkaar hartelijk, en toen kreeg ook een lachende Hans zijn deel van Dorothee.
“Ga zitten.” nodigde de laatsdte hen uit, “Daar nemen we een borrel op, want dit moet gevierd worden. Ik hoop dat Willy op tijd terug is van het dorp, dan kan hij jullie ook nog feliciteren. Jongens, wat ben ik blij voor jullie; vooral voor jou, Dagmar.”
“Voor mij niet, dan?” vroeg Hans plagend, hoewel hij beter wist.
“Natuurlijk wel, domoor! Maar Dagmar heeft, zoals je weet, een onprettige ervaring achter de rug. En wij hebben ons er, wat haar betreft, wel eens zorgen over gemaakt of ze ooit nog wel eens gelukkig zou worden. We gunnen het haar zo.”
“Nou, ik ben gelukkig, Dorothee.” lachte Dagmar, “En ik ben ook blij, dat we dat met jou en Willly mogen delen.”
“En ik ben blij, dat jullie dat willen.”
“Jullie? Naar mijn mening wordt helemaal niet gevraagd.” klonk het zielig uit Hans’ mond, hoewel hij moeite had zijn lachen in te houden.
“Nee, dat vind ik ook helemaal niet nodig.” zei Dagmar zonder een spoor van medelijden.
Willy kwam een half uurtje later uit het dorp terug en zag, net als Dorothee, direkt aan Dagmars gezicht dat zij gelukkig was. Ook de blik in Hans’ ogen herkende hij, en zonder iets te vragen feliciteerde hij hen beiden hartelijk.
Toen ze allen een borrel voor zich hadden staan, vroeg Willy voorzichtig aan Hans:
“Maar betekent het feit, dat jullie nu een vaste relatie hebben, ook dat ik Dagmar niet meer, al was het maar een heel enkel keertje, van je mag lenen?”
“Jij wel, Willy.” lachte Hans, “Als ik tenminste, al was het maar een heel enkel keertje, Dorothee van jou mag lenen.”
“O, dat is prima.”
“Wel ja,” protesteerde Dorothee, “naar onze mening wordt helemaal niet meer gevraagd.”
“Natuurlijk niet.” zei Willy, “Mannen zijn de baas in huis.”
Die opmerking kwam hem prompt op een oorvijg te staan, waarna hij eraan toevoegde:
“Tenminste, als ze alleen thuis zijn.”
“Willy, ik heb echt met je te doen.” lachte Dagmar geamuseerd.
“Nou, dan mag je mij ook wel even troosten.” vond hij.
“Dat doe je dan zondagavond maar, want dan komen ze hier op een borrel.” zei Dorothee snel.
Die zondagavond waren Hans en Dagmar al vrij vroeg bij Willy en Dorothee. Dagmar had slechts een kort rokje en een T-shirt met een diepe V-hals aan, waaraan duidelijk was te zien, dat ze geen beha droeg, terwijl haar rokje op zijn minst deed vermoeden dat ze ook geen slipje aanhad. Toen Dorothee de voordeur voor hen opende, bleek ook zij gemakkelijk gekleed te zijn. Ze had een zeer strakke broek aan, die haar vormen goed liet zien. Haar wijde blouse had een V-hals, die een niet gering deel van haar borsten liet zien, en een paar grote armsgaten, waardoor ook een deel van de zijkant van haar lichaam zichtbaar was.
Nadat ze elkaar hartelijk hadden begroet, kon Hans het even niet laten zijn hand in haar V-hals te laten glijden. Het kwam hem echter meteen op een tik op zijn vingers te staan.
“Alles op zijn tijd, jongetje.” zei Dorothee lachend, waarna zij hen voorging naar de woonkamer. Maar Hans was niet de enige, die aan een zwak moment toegaf. Terwijl hij Dagmar hartelijk zoende, legde Willi even zijn handen op haar borsten en kneep er even in. Het was een simpel gebaar, maar hij vond het heerlijk.
“Het was niet mijn bedoeling om over zaken te praten.” begon Dorothee, toen ze allen van een drankje had voorzien, “Maar Willy en ik hebben het vanmiddag over de verkoopvoorwaarden gehad, en wij zijn er uit. Als jullie het daarmee eens kunnen zijn, dan wordt de avond misschien nog wel zo prettig.”
“Oke,” knikte Dagmar, “Laat maar zien.”
Willy legde haar de concept-voorwaarden voor, die zij aandachtig doorlas, terwijl Hans over haar schouder meelas. Na vijf minuten keek zij op van de papieren en zag de mensen, die zij als haar vrienden beschouwde, met vochtige ogen aan.
“Lieve vrienden,” zei ze, “onder deze voorwaarden is de financiering al helemaal geen probleem. Ik vind dat jullie rustig wat meer mogen vragen.”
“Lieve Dagmar,” antwoordde Willy rustig, “wij hoeven niet het onderste uit de kan. Onder deze voorwaarden kunnen wij zorgeloos leven, zolang we geen gekke dingen doen, en dat zijn we niet van plan. Als jij, ik bedoel jullie hier gelukkig mee zijn, dan zijn wij het ook.”
Dagmar gaf hen beiden spontaan een zoen en zei toen:
“Ik zal morgen meteen contact met mijn bank opnemen, en dan horen jullie het zo snel mogelijk. Maar in principe zij we akkoord. Ja toch, Hans?”
“Natuurlijk,” knikte haar vriend, “ik heb de cijfers weliswaar niet zo gauw door als jij, maar ik ga op jouw kennis van zaken af. Ik vertrouw je blindelings. En ik ben al lang blij, dat we met deze voorwaarden Willy en Dorothee regelmatig blijven zien. Zal ik nu even een biertje voor ons halen?”
“Ja, doe dat.” zei Dorothee direkt, “Dan kan ik even blijven zitten.”
Hij stond op en ging naar de keuken om vier flesjes bier uit de koelkast te halen. Terug in de kamer zette hij die voor hen neer en hoorde Dorothee toen zeggen:
“Ik ben blij, dat we jullie hebben leren kennen, Dagmar. En dat geldt natuurlijk ook voor Hans.”
“Dank je, Dorothee. Wij zijn ook blij met jullie.” antwoordde Dagmar.
Hans, die op dat moment achter Dorothee stond, zei glimlachend:
“Daarvoor heb je een dikke klapzoen verdiend, Dorothee.” Hij boog zich naar haar toe en gaf haar een hartelijke zon vol op de mond. Als in een reflex duwde zij haar tong even in zijn mond, want ze genoot altijd van tongzoenen. Hans sabbelde er even lekker op en stak zijn handen onder haar armen door, zo haar wijde mouwsgaten in. Hij omvatte haar grote borsten en begon ze, genietend van haar warme, stevige vlees, heerlijk te kneden.
“Wil jij wel even van mijn vrouw afblijven?” merkte Willy glimlachend op, die dit zag gebeuren.
“Ze mag dan jouw vrouw zijn,” antwoordde Hans, “ze is mijn vriendin. En ik hou van mijn vrienden.”
Hij beet Dorothee zachtjes in haar hals, want hij wist dat zij daar heel gevoelig was, en kneep, terwijl hij haar borsten bleef kneden, in haar tepels. Ook daar was Dorothee uiterst gevoelig en ze begon zacht te kreunen van genot. Maar toch zei ze even later zacht:
“Kom jij maar even met mij mee naar boven, jongeman. We hebben bij dit spel geen extra deelnemers nodig, laat staan publiek.”
“Ja, ga gerust met Dorothee naar boven, Hans.” knikte Dagmar glimlachend, “Daar kunnen jullie in alle rust van elkaar genieten, en ik hou haar echtgenoot wel voor je op een afstand.”
“O, dat is goed.” reageerde Willy opgetogen, terwijl hij een hand op haar borsten legde, die zij daar rustig liet zitten.
“Oke.” stemde Hans in, “Maar laten we dan eerst ons bier maar even drinken, want als we dat na die tijd doen, dan is het niet meer te drinken.”
Hij nam een slok bier en vroeg toen aan Dorothee:
“Heb jij er geen behoefte aan om in gezelschap van sex te genieten?”
“Nee.” antwoordde ze beslist, “Ik neuk graag, bij voorkeur met mannen van mijn smaak, maar ik heb er geen behoefte aan om dat in wiens gezelschap dan ook te doen. Ik heb vrij veel met andere mannen geneukt, en Willy weet van iedereen, maar ik heb het nooit gedaan waar hij bij was. Hij heeft er ook geen behoefte aan, trouwens, net zo min als ik er behoefte aan heb om hem met een andere vrouw te zien neuken; zelfs als dat met Dagmar is.”
“Nou ja, dat kan ik me in jullie situatie ook wel voorstellen.” merkte Dagmar op, “Als de direktie van de camping openlijk en, kennelijk, met iedereen in het openbaar sex bedrijft, dan heb je volgens mij een probleem als er eens een zakelijk meningsverschil is.”
“Daar heb je volkomen gelijk in.” beaamde Willy van harte, “Volgens mij heb jij de juiste inzichten om deze camping naar behoren te leiden.”
“Dank je, Willy, je bent lief.”
“Daarom zei ik het niet.”
“Maar ik raad jullie aan om op het gebied van sex toch een beetje kritisch te zijn, en niet iedereen te neuken die daar zin in heeft. Want als lid van de direktie ben je hier behoorlijk populair, hoor. Vaak proberen ze op die manier iets van je gedaan te krijgen. Neuk veel met elkaar, dan heb je ook niet zo’n behoefte om het met anderen te doen.” vond Dorothee.
“Maar voor jou mag ik toch wel een uitzondering maken, he?” vroeg Hans op bijna bedelende toon, waarna hij zijn lege flesje op de salontafel zette. Door de toon waarop hij het vroeg, schoot Dorothee in de lach en zei:
“Natuurlijk, Hans. Graag zelfs. En ik vind het ook prettig als Willy een ogenblik gelukkig is in de armen van zijn beste vriendin.”
“Is ze dat?” vroeg Hans plagerig.
“Zeker.” was Dorothees serieuze antwoord, “Wij hebben altijd goed met Dagmar kunnen praten, ze heeft hetzelfde gevoel voor humor als wij, en daarom kunnen we het zo goed met elkaar vinden.”
“Ik begin steeds meer voor jullie te voelen.” zei Hans. Hij gaf Dorothee spontaan een zoen op de wang, waarbij hij haar hoofd naar zich toe draaide. “Mag ik jullie als mijn vrienden beschouwen?”
“Graag, jongen. Als Dagmar het met jou kan volhouden, zal dat ons ook wel lukken.”
Hij kuste haar weer, en kon het even niet laten zijn hand op haar borst te laten rusten.
“Nou, kom maar mee naar boven, want je kunt weer niet van me afblijven.” zei ze, terwijl ze lachend opstond en de kamer verliet, op haar hielen door Hans gevolgd, en door Willy en Dagmar nagekeken.
Toen ze de deur achter zich dicht hadden getrokken, keek Willy Dagmar aan en zei:
“Echt goed ken ik hem nog niet, maar volgens mij is hij een fijne vent.”
“Dat is hij zeker, Willy. Voor het eerst sinds mijn scheiding ben ik weer gelukkig met een man. En dat heb ik toch zeker een jaar of vijftien gemist.”
Hij legde vriendschappelijk een arm om haar schouder, trok haar licht tegen zich aan en zei:
“Ja, het drama-Karl kennen we, meisje. Daarom zijn wij ook, zo lang we je kennen tenminste, met jou ongelukkig geweest. We houden van je, en we gunnen je zo het geluk, dat we er op onze manier soms on-gelukkig van waren. En nu je ons hebt verteld dat je je geluk bij Hans hebt gevonden, heb je ons dat stukje geluk ook weer gegeven.”
Dagmar hief haar hoofd naar hem op, keek hem ontroerd aan en zei zacht, terwijl ze zijn hand op haar borsten legde:
“Dank je, Willy. Je weet niet half hoe blij je me met die woorden hebt gemaakt. Jullie hebben me al die jaren gesteund, en daarom ben ik van jullie gaan houden. Bij jullie voel ik me echt thuis.”
“Dat was de bedoeling ook, kindje. We zagen dat jij ongelukkig was, en we zeiden tegen elkaar: als we haar een beetje gelukkiger kunnen maken door ervoor te zorgen dat ze zich hier thuis voelt, dan moeten we dat doen.”
Ze zag hem met vochtige ogen aan, trok zijn hoofd toen naar zich toe en zoende hem vurig, waarbij ze haar tong diep bij hem naar binnen duwde. Terwijl hij haar kus gretig beantwoordde, schoof hij zijn hand in haar V-hals en omvatte het warme vlees van haar rechter borst. Ze huiverde licht van genot.
“Dat vind ik nu zo heerlijk bij jullie.” fluisterde ze, “Ik kan rustig met jou genieten zonder dat Dorothee daar bezwaar tegen heeft. En als Hans lekker met haar heeft geneukt, dan ben ik blij voor hen beiden.”
“Ik ook.” antwoordde hij zacht, en licht kreunend toen hij haar hand op zijn lul voelde. Hij probeerde ook haar andere borst te pakken, maar daarvoor was haar V-hals niet wijd genoeg. Dagmar glimlachte en zei, terwijl ze rechtop ging zitten:
“Je mag me wel uitkleden, jongen. Dan kun je beter je gang gaan.”
“Oh Dagmar, ik heb zo’n zin in je.” riep hij uit, haar T-shirt langzaam omhoog schuivend en daarmee haar heerlijke borsten onthullend.
“Kleed me dan uit!” beval ze, “Helemaal! Ik zal jou ook uitkleden, want ik kan zo niet goed bij je genotsstaaf komen.” Ze trok haar T-shirt uit en gooide het op de andere bank, waarna ze ging staan en zwoel tegen hem zei:
“Trek nu ook m’n broekje uit, Willy.”
Gretig deed hij wat ze zei, schoof haar broekje naar haar voeten en liet haar eruit stappen. Haar warme kut bevond zich vlak voor zijn gezicht, en hij kon het niet nalaten die te kussen en even met zijn tong over haar klit te flitsen. Dagmar kreunde van opwinding. Ze liet zich weer op de bank vallen en zei:
“Nu ga jij staan, dan zal ik jou uit je broek helpen; en dat shirt moet ook uit. Ik wil je helemaal naakt zien, Willy.”
“Ik jou ook, meid.” hijgde hij, en ging staan, waarna Dagmar zijn broek losmaakte en die met slipje en al op zijn enkels schoof. Ze trok de kledingstukken over zijn voeten en gooide ze bij haar T-shirt op een hoop. Vervolgens ging ze staan, trok zijn shirt omhoog, waarna hij het zelf uittrok. Toen waren ze beiden geheel naakt, en Willy’s lul stond parmantig vooruit, terwijl hij al enig vocht in haar schaamhaar kon zien glinsteren. Daardoor begreep hij, dat Dagmar al nat van opwinding was, en dat verhoogde zijn eigen opwinding nog meer.
Ze duwde haar borsten tegen zijn borstkas en zoende hem hartstochtelijk.
“Laten we gaan zitten,” hijgde ze even later, zelf het voorbeeld gevend, “dan ga ik eerst eens lekker met je lul spelen en hem nog stijver maken dan hij al is.”
Verlangend ging Willy weer naast haar zitten en zij nam zijn lul in haar hand, waarna ze hem even masseerde, terwijl hij met haar borsten begon te spelen en een vinger in haar kut schoof, haar intussen heerlijk tongzoenend. Maar Dagmar onderbrak zijn kus even later, boog zich voorover naar zijn buik en nam zijn nu stijf rechtop staande lul in haar mond, want ze wist dat hij dat zo heerlijk vond. Daardoor kon hij niet meer zo goed bij haar kut, maar toen begon hij zich intensief met haar borsten bezig te houden en daar genoot hij intens van.
“Wil je eerst in mijn mond klaarkomen?” vroeg ze even later.
“Nee, het liefst eerst in je heerlijke kut, meid.”
“Goed.” knikte ze, “Dan zal ik nog even heerlijk op je lul zuigen en sabbelen, en dan moet je me neuken.”
“Oh graag!” kreunde hij van genot, “Dagmar, ik verlang zo naar je kutl”
“En ik wil je lul er in hebben, Willy. Je gaat me straks heerlijk neuken, jongetje van me.”
Ze nam zijn lul weer in haar mond en zoog en sabbelde er nog een tijdje aan, tot hij naar haar mening stijf genoeg was. Toen ging ze op de bank liggen, spreidde haar benen en hijgde verlangend:
“Kom nu, Willy. Schuif je lul in mijn kut, en neuk me alsjeblieft.”
“Ik neuk je de zevende hemel in, Dagmar.” hijgde hij, terwijl hij zich kreunend in haar buik liet zakken. “Je weet, dat ik niemand liever neuk dan Dorothee en jou.”
“En ik laat me door niemand liever neuken dan door Hans en jou, Willy!” riep ze in opperst genot uit, terwijl ze zijn dikke, harde lul in haar kut voelde komen. Ze sloeg haar armen en benen om hem heen als om hem dieper in zich te krijgen en kuste hem zuigend op de mond.
De ervaren Dagmar begon Willy’s in en uit haar kut stotende paal direkt met haar kutspieren te bewerken, want ze wilde zo gauw mogelijk zijn zaad in zich voelen schieten. En ze bewerkte hem niet alleen met haar kutspieren, maar ook met haar mond en tong op een manier, waar hij alleen maar nog heter werd dan hij al was.
“Neuken is zo heerlijk, Willy.” fluisterde ze hijgend in zijn oor, “En je doet het zo lief.”
“Dat komt omdat jij zo heerlijk bent, meisje.” kreunde hij, terwijl hij zijn orgasme in de verte al voelde aankomen. “Je hebt zo’n heerlijk lijf.”
Willy was tot nu toe de enige, die de volwassen en rijpe Dagmar soms ‘meisje’ of ‘kindje’ noemde, en hij deed dat altijd op een vertederde toon; omdat Dagmar hem zo waardeerde, genoot ze er ook zo van.
“Kom klaar, Willy.” zei ze bijna smekend, “Kom klaar in mijn hunkerende kut.”
“Jaaa, ik kom!!” riep hij plotseling uit en schoot haar van haar eigen sappen overvloeiende kut vol met zijn zaad.
“Jaaa, ik voel je! Ik voel je zaad in m’n kut komen! Heerlijk, oh, wat is dit heerlijk!” gilde ze het bijna uit in opperste vervoering, terwijl ze hem bijna plat drukte en zelf ook intens klaarkwam.
Een tijdje lagen ze vermoeid, maar tevreden naast elkaar een sigaretje te roken.
“Willy,” begon Dagmar, toen ze een trek had gedaan en de rook recht omhoog had geblazen, “ik ben niet van plan me straks door iedereen te laten neuken. Ik heb genoeg aan Hans, en zo nu en dan vind ik het met jou ook fijn, maar ik zal proberen het bij jullie te laten. Anders krijg ik zo’n gevoel dat ik in feite niets anders dan een soort veredelde hoer ben.”
“Dat standpunt huldigt Dorothee ook altijd, en ze heeft zich er over het algemeen knap aan gehouden. Ik vind, dat jullie dat beiden moeten doen, want anders ga je kapot. Hadden wij het anders gedaan, dan waren we niet zo gezond van lijf en leden geweest als we nu zijn.”
Ze kuste hem spontaan op de wang en zei met een glimlach:
“Ik ben blij, dat je er zo over denkt, Willy.”
“Wij houden van je, meisje!” glimlachte hij en kneep haar even speels in haar wang.
“Weet ik, ik ook van jullie.”
“Hans zo te horen ook van Dorothee.” lachte hij, toen er een luide brul van boven kwam, waarop ook Dagmar in de lach schoot.
Het werd die avond niet eens zo heel laat. Willy en Dorothee moesten de volgende dag weer hard aan het werk en hadden daarom hun nachtrust nodig; Hans en Dagmar konden, als ze dat wilden, uitslapen. Maar ook zij gingen na nog een biertje meteen naar bed; het was weliswaar een heerlijke avond geweest, maar ook een beetje vermoeiend, en ze hadden daarom meer behoefte aan slaap dan aan sex.
“Neuken doen we morgen wel weer.” glimlachte Dagmar enigszins vermoeid, terwijl ze haar armen om zijn middel sloeg en hem tegen haar naakte lichaam trok. “Zullen we nu eerst maar gaan slapen, Hans?”
“Eerlijk gezegd heb ik daar ook het meest zin in.” gaf hij toe; ook hij was nogal moe.
Ze gingen naar bed – Sabine sliep met haar vriend in Hans’ caravan – kropen naakt heerlijk tegen elkaar aan en vielen beiden binnen een minuut in slaap; Hans had, dat begon al gewoonte te worden, een arm onder haar doorgestoken en zijn andere hand had hij op haar borst gelegd. Doordat hij in zijn slaap met haar tepel lag te spelen, kreeg Dagmar een hete droom, waar zij midden in de nacht wakker van werd. Ze was hierdoor zo opgewonden, dat ze onder het laken dook en zijn bepaald niet slappe lul in haar mond nam. Ze begon te zuigen, te sabbelen en te likken en het maakte haar niet uit of hij er wakker door werd.
Toen hij stijf genoeg was, ging ze stijf tegen hem aan liggen, schoof zijn lul in haar kut en begon hem zachtjes te neuken. Ze hoopte dat hij niet wakker zou worden en genoot intens van de spanning of dat zou lukken. Intussen werd ze nog geiler van zijn dikke lul in haar kut dan ze al was. Ze bewerkte hem met haar getrainde kutspieren en even later spoot hij zijn zaad met kracht in haar buik. En Hans, hoe was het mogelijk, sliep nog steeds. Tevreden, omdat het haar was gelukt, ging Dagmar weer in haar geliefde slaaphouding liggen. Zijn lul had ze nog steeds in haar heerlijke kut, maar die zou er in de slaap wel uit glijden. Voldaan viel ze weer in slaap.
De volgende morgen werd ze met een verheerlijkte uitdrukking op haar knappe gezicht wakker, en haar humeur was navenant. Ze stond op – Hans sliep nog steeds (of al weer?) – trok een slipje aan en ging in het keukentje koffie zetten. Toen het apparaat daarmee bezig was, begon ze een degelijk Duits ontbijt voor hen beiden klaar te maken: twee grote boterhammen met spek en gebakken eieren. Glimlachend bedacht ze, dat hij die eieren misschien nog wel nodig had ook, maar misschien was dat ook wel niet het geval; het hing ervan af wat ze die dag allemaal gingen doen. Toen het koffiezetapparaat klaar was, gaf een luide geeuw vanuit de slaapkamer te kennen dat daar iemand aan het wakker worden was. Dagmar glimlachte weer en voelde zich gelukkig door de gedachte, dat daar een man lag, die van haar hield.
Hij kwam naakt de slaapkamer uit, maar zag toen dat zij een slipje aan had, wat door haar werd opgemerkt.
“Je mag vandaag wel een broekje aan trekken, hoor.” zei ze warm, “Heb je lekker geslapen, jongen?”
“Heerlijk! Ongekend!” antwoordde hij opgetogen, “Ik heb zelfs gedroomd, dat ik geneukt werd.”
“Ai! Ai! En door wie dat dan wel?” klonk het bestraffend.
“Dat weet ik niet. Ik kon haar gezicht niet zien, maar vreemd genoeg wist ik wel dat het een mooie vrouw was. Wat sta je nou tevreden te lachen?” onderbrak hij zichzelf, toen hij zag dat Dagmar haar gezicht niet meer in de plooi kon houden.
“Dromen zijn niet altijd bedrog, Hans.” hield ze zich nog even, met een nauw verholen glimlach, op de vlakte.
“Wat wil je daarmee zeggen?” vroeg hij verwonderd, maar toen ging hem ineens een lichtje op. “Heb jij aan mij gezeten?”
“Ja, en dat is je eigen schuld.” bekende ze toen.
“O ja?” lachte hij.
“Ja. Jij lag, misschien in je slaap, maar toch, met mijn tepels te spelen. Daar werd ik wakker van, want het maakt me altijd geil als je aan mijn tepels zit. Daardoor kon ik niet van je afblijven, en heb ik het risico genomen dat ik je wakker zou maken.”
“Gosh, ik wou dat ik er bij was geweest. Wat heb je met me gedaan?”
“Ik heb je lul gepakt, stijf gemaakt in mijn mond en toen in mijn kut gestopt. We zijn heerlijk klaargekomen.”
“We?!” echode hij verbaasd, “Wil je zeggen, dat ik je geneukt heb zonder dat ik er iets van merkte?”
“Inderdaad.” lachte Dagmar tevreden, “Maar ik denk, dat je er in je onderbewustzijn toch wel iets van hebt gemerkt, anders is jouw droom wel een beetje erg toevallig.”
“Jemig, dat mag je nog wel eens weer doen.” hijgde hij, zijn handen even op haar heerlijke borsten leggend.
“Je mag best aan mijn borsten komen, Hans,” zei ze snel, “als je maar even niet aan mijn tepels komt. Want dan neuk ik je weer, en ik wil nu wel even wat anders doen.”
“Je hebt gelijk.” knikte hij, even genietend van haar stevige, warme vlees. “Neuken moet fijn blijven. Ik trek een broekje aan en ga buiten zitten. Maar als ik iets voor je kan doen, dan moet je het zeggen, oke?”
“Oke, schat.” zei ze warm, “Maar ik heb het ontbijt bijna klaar, en dan kom ik ook buiten.”
Toen ze met hun ontbijt bezig waren, kreeg de mooie, lieve Dagmar plotseling een ingeving.
“Weet je wat we dit weekend en de komende dagen wel eens zouden kunnen gaan doen?”
“Nee.” zei Hans, toch wel een beetje nieuwsgierig.
“Willy en Dorothee helpen bij hun werk. Dan weten we tenminste beter wat er omgaat in hun bedrijf.”
“Verdraaid goed idee!” knikte hij, “Na de afwas gaan we meteen naar hen toe.”
“Als ze ermee akkoord gaan.”
“‘k Zou niet weten waarom niet. En anders neem ik Dorothee een keer, dan is dat ook weer geregeld.” zei hij zelfverzekerd, waarop Dagmar prompt in de lach schoot.
“Wie denk jij dat je bent, dat je met die weliswaar heerlijke lul van je alles kunt bereiken?”
“Misschien heb ik wel de grootste van de hele camping.” opperde hij, zich met moeite inhoudend.
“Voor Dorothee is de grootte niet interessant. Voor haar is veel belangrijker hoe je er mee omgaat en wat je ermee kunt doen. Maar die van jou begint er al weer aardig zin in te krijgen, zo te zien.”
“Ja, geef je hem even een kusje?” bedelde hij.
Dagmar lachte verlekkerd en gaf eerlijk toe:
“Ik heb best wel zin in een mond vol van je heerlijke zaad.”
“Nou, schat, ga je gang.” zei hij, en spreidde uitnodigend zijn benen.
De mooie Dagmar ging tussen zijn knieen zitten, haalde zijn snel groeiende lul uit zijn broekje en schoof haar sensuele lippen erover heen. Ze wurmde haar hand eronder om met zijn ballen te kunnen spelen en begon verlangend aan zijn paal te zuigen en te likken, terwijl Hans begerig naar haar borsten greep en die heerlijk begon te kneden en te rollen.
“Straks zal ik jou even lekker neuken.” beloofde hij, “Daar heb je recht op.”
Dagmar keen even naar hem op en zei zacht:
“Dat hoeft niet, jongen. Kom jij maar lekker in mijn mond klaar, dan geniet ik voorlopig al genoeg. Neuk mijn dochter maar weer eens.”
“Wie zegt, dat ze daar behoefte aan heeft?” vroeg hij, licht hijgend door haar gezuig.
“Ik heb het idee, dat haar relatie met Willy niet lang meer duurt. En dan zal ze vermoedelijk wel boos zijn.” antwoordde Dagmar, die direkt weer naar zijn lekkere lul hapte.
“Dus ik moet haar weer gelukkig maken door haar te neuken.”
“Ze gaat de goeie kant weer op, Hans. Ze vindt het heerlijk om door jou geneukt te worden. Zonder het zelf misschien te beseffen, heb jij haar geleerd dat sex ook heerlijk kan zijn. Maar laat me nu even in alle rust heerlijk aan je lul zuigen, jongetje. Ik denk, dat Sabine straks wel komt, en dan neuk je haar maar even.”
“Je hebt een heerlijke dochter, Dagmar. Zij neukt net zo fijn als haar moeder.”
Glimlachend liet Dagmar haar volle, sensuele lippen over zijn eikel glijden en nam zijn lul tot aan de wortel in haar mond. Maar ze moest al gauw terrein prijsgeven, want hij groeide en groeide, en zij voelde zijn eikel in haar keel. Toen begon ze sterk te zuigen, waarbij ze met haar flitsende tong voortdurend rond zijn eikel cirkel-de, terwijl Hans zich met zijn handen tegoed deed aan haar heerlijk grote en stevige borsten.
Op het moment, dat hij zijn zaad met kracht in haar zuigende mond schoot, kwam Sabine eraan lopen, en haar gezicht stond op onweer. Toen ze echter zag, dat haar moeder hun vriend aan het pijpen was, veranderde haar uitdrukking van boosheid in verlangen, en ze zei:
“Dat mag je straks bij mij ook doen, Hans. Ik heb dringend een beurt nodig!”
“Is Willy er niet, dan?” vroeg hij, kreunend en hijgend.
“Nee, Willy heeft mij niet meer nodig, zegt ‘ie, want hij heeft een ander.” Sabine werd weer boos bij de herinnering. Ze deed haar bovenstukje af, waardoor haar borsten nu weer bloot waren.
“Geef me je lekkere kutje maar even, dan zal ik je eerst even lekker klaarlikken.”
“Oh, dat is een goed idee.” riep ze, plotseling opgetogen uit, terwijl ze haar broekje nu ook uittrok en haar moeder Hans’ lul glimlachend uit haar mond liet glijden.
“Zo,” zei deze, “ik heb mijn portie heerlijk zaad wel even gehad. Nu mag jij hem hebben, Sabine.”
“Je moet me ook neuken, Hans.” zei haar dochter, “Liefst nu direkt.”
“Dan mag je me eerst wel even lekker stijf maken. Zo lang hou ik me wel even met je heerlijke tieten bezig.”
“Ga maar liggen, jongen.”
Terwijl Dagmar in een stoel ging zitten ging Hans op een luchtbed liggen en kwam Sabine op hem zitten, waarbij ze naar zijn lul greep. Ze boog voorover, zodat hij naar haar borsten kon happen, en frommelde zijn half-slappe lul eenvoudig in haar kutje. Deze begon ze daarna met haar kutspieren te bewerken, en ze werd opgetogen toen ze hem in haar buikje voelde groeien.
“Ik ga jou neuken!” nam ze zich voor, “Want ik zit nu toch al op die heerlijke paal van je. Knijp ‘es wat harder in mijn borsten, jongetje. Ik wil je overal voelen.”
Terwijl hij zijn lul in haar heerlijk nauwe kutje voelde groeien, kneep hij hard in haar verrukkelijke borsten, en de hete Sabine kreunde van genot. Ze genoot intens van de nu weer keiharde lul in haar malse kutje en bewerkte hem uit allemacht met haar kutspieren, zodat het niet echt lang duurde dat hij zijn hoogtepunt voelde naderen.
“Sabine, ik kom klaar!” hijgde hij vol genot.
“Ja, kom maar, geile beer van me!” riep het hete meisje in extase uit, “Spuit m’n kutje maar vol met je heerlijke room, zoals je daarnet de mond van mijn moeder hebt volgespoten! Ik kom ook klaaa . . . aaarrrr!!”
Met een luide brul, die over het hele veld te horen was, schoot Hans zijn zaad in haar kletsnatte, hete en zuigende kutje en kneep hard in haar heelijke borsten, daarbij gadegeslagen door een gelukkig lachende Dagmar. Die nam zich voor zich zo veel mogelijk door Hans te laten neuken en bespelen, want ze kon zijn harde lul en zachte handen niet meer missen. Ze wist niet dat haar dochter hetzelfde dacht, maar ze zou er ook geen bezwaar tegen hebben. Beide vrouwen hielden op hun manier van hem, hoopten dat hij nog heel lang bij hen zou blijven en dat ze nog heel vaak zouden neuken.