Peter was 26 jaar, toen hij een huisje op een kilometer buiten het dorp kocht. Het stond er helemaal alleen, en in het dorp waren maar weinigen, die nog wisten hoe iemand er toe had kunnen komen om “in the middle of nowhere ” een huisje neer te zetten, maar velen vermoedden dat dat om redenen van privacy was gebeurd. En die was daar inderdaad gegarandeerd. De dorpelingen hadden een verrekijker nodig om te zien of er iemand thuis was, en dan nog zag je niet veel. De postbode kwam altijd met de auto er liep een pad naar toe maar melkboer en bakker kwam niet, want het was voor hen veel te ver van de route, en een man alleen zou die omweg voor hen wel niet lonend maken. Electriciteit had hij wel, maar voor aansluiting op het gasnet stond het huisje ook te ver uit de buurt, zodat Peter zich met flessengas moest behelpen. Telefoon had hij ook, maar kabeltelevisie was er weer niet bij (aansluiting was te duur), zodat hij een schotel aan de muur moest schroeven. tDe enige, die nog wel regelmatig bij zijn huisje kwam, was de bezorger van kranten en tijdschriften, die elke dag zes dagen per week kwam om de krant te bezorgen, en daarnaast nog een keer per week voor een paar tijdschriften. Dat deed hij trouw, bij mooi stralend weer, maar ook in stromende regen en, als het niet anders kon, in striemende hagel en sneeuwbuien. Peter had de grootste bewondering voor deze jongen, die nooit verstek liet gaan. tMaar op een dag belde de jongen aan om de krant persoonlijk af te geven, wat hij anders nooit deed, en zei het was op een zaterdag dat hij ging verhuizen en dat er de volgende maandag een andere bezorger zou komen. Peter was daar niet blij mee, want hij was aan de jongen gewend geraakt en had hem, vooral bij slecht weer, vaak binnen gevraagd voor een kop koffie, zodat hij weer een beetje op temperatuur kon komen. De jongen vertelde, dat kranten en tijdschriften vanaf maandag door een jong meisje zouden worden bezorgd. Hij vertelde, dat ze in andere wijken altijd goed werk had geleverd en dat ze dus zonder twijfel betrouwbaar moest zijn. Maar Peter besloot dat eerst maar eens af te wachten. “Wat is het voor iemand? ” vroeg hij Henk, de bezorger. “Hoe bedoel je? ” was diens wedervraag. “Nou ja, hoe heet ze, hoe ziet ze er uit? Niet dat dat belangrijk is, maar ik ben aan jou gewend geraakt, en jij bent er altijd, weer of geen weer. En voor mij is dat met haar nog maar afwachten. ” “Tja, ik heb al gezegd, dat ze betrouwbaar is. Dat moet ook bijna wel, want je krijgt deze wijk echt niet zo maar, onder andere door de ligging van dit huis. Veel bezorgers zouden er geen zin in hebben elke keer zo’n eind van hun route af te wijken, maar het kantoor moet er wel op kunnen rekenen dat alles stipt op tijd bezorgd wordt, want zij krijgen de klachten, als die er zijn. Hoe ze heet? Hanneke, geloof ik. En hoe ze er uitziet? Niet slecht, dat kan ik je wel vertellen, Peter. Ze is heel wat mooier dan ik. ” “Ik ben niet geinteresseerd in mooie jongens. ” grinnikte Peter, terwijl hij nog een keer koffie inschonk. “Ik kijk liever naar mooie meisjes. ” “Tja, ik vind haar mooi, maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak. Maar misschien zie je haar wel niet vaak, want wij zien elkaar ook niet zo vaak. ” grinnikte Henk. “Nou ja, we zien wel. In al die tijd, dat jij hier bezorgd hebt, heb ik de krant maar een keer wat later dan gewoonlijk gehad, en dat is helemaal niet erg. Maar de tijdschriften heb ik deels voor mijn werk nodig, en die kunnen niet te laat zijn. ” “Weet ik, Peter. Ik heb het Hanneke ook al gezegd, dat voor jou vooral de tijdschriften belangrijk zijn. De krant mag ze desnoods vergeten. ” “Helemaal niet! ” protesteerde Peter, terwijl Henk begon te lachen waarop hij het zelf ook deed. “Het is weliswaar geen ochtendkrant, maar toch wil ik hem hebben. ” tDie maandag werd er bij Peter aan de deur gebeld. Hij was iets vroeger van zijn werk in de stad thuisgekomen en stond nog in de gang om zijn jack aan de kapstok te hangen. Hij deed open en er stond een mooi meisje, dat hem met haar vrij grote ogen vriendelijk aankeek. “Dag, ” zei ze, terwijl ze haar hand al uitstak, “ik ben Hanneke. En hier is de krant. Die krijgt u voortaan van mij. ” “Goh, wat leuk dat je je even komt voorstellen. ” zei Peter verrast, terwijl hij haar een hand gaf en merkte, dat zij een stevige handdruk had. “Kom er even in, als je tijd hebt. ” “O, jawel, hoor. U bent mijn laatste adres, hierna kan ik naar huis. ” antwoordde ze, terwijl ze de gang instapte. “Zal ik even koffie voor je zetten? ” “Graag, dank u. ”
“Als je die koffie ook wilt hebben, dan moet je rap ophouden met ‘u’ tegen mij te zeggen. Ik heet Peter, dat zei Henk ook altijd. ” “Ja, Peter heeft mij wel meer over je verteld. ” zei ze glimlachend, toen ze in de kamer in een fauteuil ging zitten. “Zoals? ” wilde hij weten, terwijl hij in de open keuken het koffiezetappraat aan de gang bracht. “Dat ik de krant rustig mag vergeten, zo lang je je tijdschriften maar stipt op tijd krijgt. ” “Dat laatste klopt als een bus. Maar heeft Henk je ook verteld, dat dat eerste niet waar is? ” “Ja, hoor. En ook al had hij dat niet gedaan, dan had je je krant nog wel gehad. Mensen, die voor een krant betalen, krijgen er altijd een. ” “Weer of geen weer? ” “Weer of geen weer. ” “Weet wat je zegt, meid. ” zei Peter, nadat hij het koffiezetapparaat had gestart en tegenover haar was gaan zitten. “Henk moest hier wel ‘es in een hagelstorm naar toe, en voor bezorgers woon ik op een rot plek. ” “Nou ja, een beetje uit de buurt. ” glimlachte ze, “Maar toch wel prettig, volgens mij. Ik denk, dat je privacy hier verzekerd is. ” “O, dat is beslist waar. En ik woon hier ook met veel plezier, maar voor jullie lijkt het me niet altijd even leuk. ” “Ach, wat zal ik zeggen? Het hoort er bij. De volmaakte baan bestaat niet. Overal is wel wat. ” “Je klinkt heel verstandig. Hoe oud ben je, als ik vragen mag? ” “Zeventien. Maar als jij mij naar m’n leeftijd mag vragen, mag ik het jou ook. Of zie ik dat verkeerd? ” tPeter begreep wel, dat dit mooie meisje niet op haar mondje was gevallen, en daar hield hij wel van. Ze was ook niet verlegen. “Volgens mij zie jij dat niet verkeerd, Hanneke. Ik zie niet helemaal, waarom mensen elkaar niet naar de leeftijd zouden mogen vragen. Ik ben zesentwintig. ” “Dat is nog lekker jong. ” complimenteerde ze hem lachend. “Dank je. Volgens mij ben jij niet op je mondje gevallen. ” “Hoe kom je daar zo ineens bij? ” vroeg ze verwonderd. “Nou ja, de manier waarop jij over mijn leeftijd begon, bij voorbeeld. Ik denk, dat jij niet gauw om een antwoord verlegen zit. ” “Soms is dat wel gemakkelijk. ” glimlachte ze, “Maar bedankt voor het compliment. ” “Geen dank, ik zal even koffie voor je halen. Zou je je jas trouwens niet eens uit doen? Zo lijkt het net, alsof je weer weg wilt. ” “O, dank je. ” zei ze lachend, terwijl ze haar jas uittrok. “Dat klinkt alsof ik welkom ben. ” “Zo klinkt het niet, zo is het bedoeld. ” grinnikte hij, zette een mok koffie voor haar neer en ging weer zitten. Nu Hanneke haar jas uit had, zag hij dat ze behalve een knap gezichtje ook een goed figuur had. Hij vond dit meisje aantrekkelijk, maar hoofdzaak was voor hem dat ze haar werk goed deed. tEen half uurtje later stond ze op en zei: “Nou, ik moet nu maar weer naar huis. Bedankt voor de koffie, en tot ziens. ” “Geen dank, en inderdaad tot ziens. ” tDe daarop volgende maanden leerden Peter, dat Hanneke haar werk inderdaad voortreffelijk deed, zo mogelijk nog beter dan Henk. Ook bij slecht weer bezorgde ze niet alleen de krant, maar vrijdags ook de tijdschriften stipt op tijd; ze was nog niet één keer te laat geweest. In die tijd zag Peter haar nogal eens, vaker dan hij Henk had gezien, en ze hadden elkaar beter leren kennen en waarderen. Maar het weer werd er niet beter op; de herfst was duidelijk bezig in de winter over te gaan, het werd kouder en het weer slechter. Een probleem voor haar was ook, dat ze vrijdags twee keer door haar wijk moest: de eerste keer voor de tijdschriftabonnees, en dan nog eens voor de krant. tOp een vrijdag achter in november was het echt snerpend koud en de regen viel al de hele dag met bakken tegelijk uit de hemel. Maar ’s middags om half twee reed Hanneke met haar fiets het pad naar Peters huis op om hem zijn tijdschriften, waar enkele vakbladen bij waren, te bezorgen. Toen ze die door de brievenbus had geschoven, hij was niet thuis, maakte ze rechtsomkeert en peddelde terug naar kantoor, in de hoop dat de krant klaar zou zijn tegen de tijd, dat ze daar aankwam. tPeter kwam thuis en rende van zijn auto naar de voordeur, want de regenbui, die al de hele dag boven de streek had gehangen, ging nu vergezeld van striemende hagel. Binnen gooide hij zijn natte jas uit en bracht allereerst het koffiezetapparaat aan de gang. Hij wilde, als hij van zijn werk kwam, altijd eerst een mok koffie hebben. Na de verwarming wat hoger te hebben gedraaid ging hij naar boven om zich te douchen. tToen hij weer beneden kwam, bleek er nog geen krant te zijn. Dat had wel het geval moeten zijn, want de uitgever garandeerde bezorging voor vijf uur ’s middags. Maar het was zulk beestachtig weer, dat hij er serieus aan twijfelde of hij die dag wel een krant zou krijgen. Hij verwachtte half en half eerder een telefoontje van Hanneke waarom hij er die dag niet een zou krijgen, maar hij wist ook, dat dat niet zou komen. Inwendig hield hij er echter wel serieus rekening mee, dat de krant vandaag niet zou komen. En hij had er nog begrip voor ook, want toen hij even blij, dat hij binnen was uit het raam keek en door het slechte weer bijna niets zag, probeerde hij zich Hanneke in dit weer voor te stellen, en hij had al bij voorbaat medelijden met het meisje, dat hij in de loop van de tijd was gaan waarderen.
tHij begon zijn eten klaar te maken en keek intussen met een scheef oog naar de televisie, waarop het ook al slecht weer was. Nadat hij gegeten had, deed hij borden, bestek en pannen in de afwasmachine hij had er een hartgrondige hekel aan om dat zelf te doen en ging met zijn tijdschriften in de voorkamer zitten, zich half en half realiserend dat er nog steeds geen krant was. “Die komt nu ook niet meer. ” dacht hij bij zichzelf, “Ik zal morgen wel even bellen of ik er nog een kan krijgen. ” Hij wist niet, dat het bij de uitgever al vanaf kwart over vijf telefoontjes regende, waar de krant bleef. Tegen iedereen werd gezegd: “Alle bezorgers zijn op tijd de deur uitgegaan, maar gezien het weer kan het nu wel iets langer duren. ” tDat duurde het inderdaad. Tegen achten hoorde Peter de brievenbus en zag iemand staan in wie hij Hanneke meende te herkennen. Geschokt, dat ze ondanks het beestenweer toch was gekomen, rende hij naar de voordeur en rukte die bijna open. De arme stakker zag eruit als een verzopen katje en wankelde van vermoeidheid. Ze keek hem even aan, en Peter zag dat het huilen haar nader stond dan het lachen. “Och, lieve schat! ” riep hij vol medelijden uit, “Kom je die rotkrant toch nog brengen? Dat had morgen ook wel gemogen, hoor. ” “Nee, Peter. ” klonk het vermoeid, “De krant van vandaag wordt vandaag bezorgd, en niet morgen. ” “Meid, meid, wat zie je er uit! ” riep hij aangedaan, “Kom er in, en zorg eerst maar dat je wat op temperatuur komt. ” tMet een dankbare glimlach kwam ze binnen, en hij hielp haar uit haar jas, die hij aan de kapstok hing. “Ga maar naar binnen. Koffie? ” “Graag, dank je. ” tHet viel hem op, dat ze zich bijna in de bank liet vallen, zo moe was ze. Terwijl hij met de koffie bezig was, zei ze met een zware zucht: “Jemig, wat een weer, zeg. Niet normaal meer. Wat ben ik moe. ” “Dat kan ik me voorstellen. ” knikte hij, terwijl hij tegenover haar ging zitten. “Peter, ik ben heel blij dat ik hier even op adem mag komen. ” “Het is geen enkele moeite. ” verzekerde hij haar. “Straks ga ik naar huis, en dan geef ik mijn koninkrijk voor een hete douche. ” “O, meid, dat kun je hier ook wel doen. ” bood hij direkt aan, “Ik denk, dat ik wel een paar kleren voor je heb, die je even aan kunt trekken; dan hangen we deze eerst maar even te drogen. ” “Ach, laat maar. Ik wil je niet tot last zijn. ” “Ben je gek? Ik ben blij, dat ik iets voor je kan doen. Kom mee, dan zal ik je de douche even wijzen. ” “Mag ik alsjeblieft eerst een kop koffie? ” glimlachte ze, lichtelijk aangedaan. “Natuurlijk. Maar daarna ga je onder de douche, al zal ik je er onder moeten duwen. ” “Haha, misschien vind ik dat nog wel leuk ook. ” lachte ze, al een stuk vrolijker. tToen ze hun eerste mok koffie op hadden, stelde hij voor om naar boven te gaan en haar de douche te wijzen, een aanbod dat ze graag accepteerde. Op de overloop trok hij een deur open, die van een ruime douchecel bleek te zijn. “Ik zal even wat handdoeken voor je pakken. ” zei hij, en kwam even later met een paar badlakens terug. “Alsjeblieft. Gooi je kleren maar op de overloop, dan doe ik die straks in de droger. Intussen zoek ik even wat anders voor je. Heb je aan een spijkerbroek en een Tshirt genoeg? ” “Als het beneden warm genoeg is, zeker wel. ” “Daar zal ik voor zorgen. Droge kleren liggen hier straks om de hoek van de deur. Ik zou zeggen, ga lekker douchen en geniet ervan. ” tHanneke zag hem even aan met een lief gezicht, waar de dankbaarheid uit sprak, legde zacht haar hand tegen zijn wang en zei zacht: “Je bent echt lief, Peter. ” “Jij hebt je best gedaan voor mij, nu doe ik het voor jou. ” zei hij, waarna hij naar zijn kamer ging om een paar droge kleren voor haar te pakken, terwijl zij zich in de douche begon uit te kleden. Toen ze haar natte kleren even later op de overloop legde, zag ze de droge al liggen en nam die mee naar binnen. Een ogenblik later nam Peter haar doorweekte kleren mee naar beneden en stopte ze in de droger, die hij direkt inschakelde. Daarna ging hij naar de kamer, draaide de verwarming een paar graden hoger en nam nog een mok koffie, waarmee hij op de bank voor de televisie ging zitten. Er was een actualiteitenprogramma, waar hij altijd graag naar mocht kijken. tEn half uurtje later kwam ze in zijn kleren beneden, terwijl ze met een van hem geleede borstel haar lange, blonde haren borstelde. Zijn Tshirt, dat nog nooit borsten in toom had hoeven houden, bleek daar nu ineens grote moeite mee te hebben, zag hij. “Nou, was ’t lekker? ” vroeg hij glimlachend. “Gosh, het was heerlijk! zei ze, en ze zag er nu aanmerkelijk beter en ook weer veel aantrekkelijker uit. “Ik voel me een kompleet ander mens. ” “Fijn. Wil je nog koffie? ” “Als je nog hebt, dan graag, Peter. ” zei ze, terwijl ze naast hem op de bank ging zitten. “Mensen, mensen, ” verzuchtte ze bij de gedachte aan het weer dat ze had moeten trotseren, “Zulk weer voorlopig niet nog eens! Ik heb mijn portie eerst wel weer gehad. ” “Dat kan ik me voorstellen. ” knikte hij, zette een mok koffie voor haar neer en ging weer naast haar zitten. “Blijf je straks nog even een pilsje of iets anders drinken? ” “Graag, als ik tenminste geen misbruik van je gastvrijheid maak. ” “Zeg, doe niet zo gek. ”
tOp de televisie werd op dat moment een erotische film, later op de avond, aangekondigd, wat Hanneke de vraag ontlokte: “Kijk je wel ‘es naar zoiets? ” “Alleen bij gebrek aan beter. Meestal is het verhaal erg slap, en wordt er nog slecht geacteerd ook. ” “Ben ik helemaal met je eens. En volgens mij kun je zelfs een slap verhaal beter zelf beleven dan naar een goed verhaal kijken. ” “Hm, zit wat in. Daar zit zelfs heel veel in. ” tZe rekte zich eens lekker helemaal uit, waarbij haar niet geringe borsten zwaar tegen zijn Tshirt drukten, en zuchtte: “Och Peter, als je eens wist hoe heerlijk ik me na die douche voel. Fantastsich gewoon. Ik voelde de vermoeidheid gewoon uit me wegvloeien. Heerlijk! ” “Nou, dat is toch prachtig, meid? ” lachte hij tevreden, “Ik vond dat je het ook wel verdiend had na zulk beestenweer. ” “Bedankt, Peter. ” zei ze zacht, haar hand even op zijn knie leggend als om haar dankbaarheid te benadrukken, “Het heeft me echt goed gedaan. ” “Dat merk ik, ja. En daar ben ik blij om. ” “Ja, ik heb nu weer overal zin in. Behalve om straks door dit hondeweer naar huis te moeten. ” “Lieve meid, dan breng ik je straks toch even met de auto? ” tZe keek hem even met zachte ogen aan, gaf hem spontaan een zoen vol op zijn mond en zei: “Dat vind ik verschrikkelijk lief van je. Dankjewel. ” “Hanneke, jij hebt je best voor mij gedaan, nu doe ik het voor jou. ” tZe zweeg even, legde toen plotseling haar linker arm om zijn schouder en haar rechter hand langs zijn gezicht en vroeg met ingehouden stem: “Peter, mag ik even lekker tegen je aan zitten? ” “Als jij dat prettig vindt, natuurlijk. ” zei hij en legde een arm om haar schouders, terwijl zij haar benen optrok, tegen hem aan ging zitten en haar hoofdje tegen zijn schouder vlijde. “He, lekker is dit. ” zei ze tevreden, “Vind je dit echt niet vervelend? ” “Nee, natuurlijk niet. Waarom zou ik? ” “Nou ja, zo goed kennen wij elkaar nu ook weer niet. Misschien vind je het wel vreemd. ” “Nee, hoor, helemaal niet. Ik vind je een hartstikke toffe meid, en eigenlijk vind ik het zelfs best wel prettig. ” “Mooi. Na een dag als deze heb ik dit echt even nodig. ” “Wat mij betreft, kom je vaker, Hanneke. ” “Meen je dat nou? ” vroeg ze, bijna hoopvol. “Ja, anders zei ik het niet. Ik zou het echt leuk vinden. ” tPlotseling trok ze zijn hoofd naar zich toe, drukte haar sensuele lippen op de zijne, duwde haar tong naar binnen en merkte tot haar voldoening, dat hij haar kus beantwoordde. “Je kunt heerlijk zoenen. ” complimenteerde ze hem glimlachend. “Ja, weet ik. Ik ben een lekker stuk. ” deed hij quasizelfvoldaan, wat hem een tik tegen zijn wang opleverde. “Niet zo onbescheiden, Petertje. Maar ik moet toegeven, dat je er best mag zijn. Geef me nog ‘es zo’n heerlijke kus. ” tTerwijl ze elkaar weer kusten, pakte ze zijn hand en legde die op haar borst, wat zijn ademhaling licht deed versnellen. “Ik wil m’n kleren graag terug hebben. ” zei hij even later zacht, “Liefst nu direkt. ” “Neem ze maar terug dan. ” fluisterde ze licht hijgend in zijn oor, “Ik ben een eerzaam meisje, en ik ga me niet zo maar uitkleden voor een man. ” tZe ging rechtop zitten om hem de gelegenheid te geven haar Tshirt uit te trekken. Peter plaatste zijn handen op haar middel en schoof het stukje textiel langzaam omhoog, hij begon naar dit mooie meisje te verlangen. Ze stak haar armen omhoog zodat hij haar eruit kon helpen en toen zag hij haar heerlijke borsten bloot. Wat waren ze groot en mooi en heerlijk. Hij kon het niet nalaten om zich voorover te buigen en even een kus op een borst te geven. “Trek eerst m’n broek even uit. ” hijgde ze, “Dan mag je je gang gaan, Peter. ” tZe ging voor hem staan, zodat hij haar uit haar broek kon helpen. Hij maakte de sluiting los, schoof het ding op haar enkels en liet haar eruit stappen. De mooie, begeerlijke Hanneke stond nu naakt voor hem en hij verlangde er meer dan ooit naar om haar te bezitten. Ze had een prachtig slank figuur, lange benen en fantastische, prachtiggevormde en grote borsten. “Mag ik jou nu ook uitkleden? ” vroeg ze zacht. “Ja, graag. ” kreunde hij. tHanneke, die hem ook wilde, maakte eerst langzaam zijn blouse open, kuste hem overal op zijn borst en trok hem het kledingstuk toen uit. “Ga ‘es even staan. ” zei ze, terwijl ze zelf weer ging zitten. Toen hij voor haar stond, hielp ze hem op dezelfde manier uit zijn broek als hij het haar had gedaan, en nu was ook hij volkomen naakt. “Wat heb jij een mooie en grote. ” zei ze opgetogen, terwijl ze zijn lul zacht in haar hand nam en hem als het ware woog. Hij liet haar lekker begaan, zag haar voorover buigen en een kus op zijn eikel drukken. Toen nam ze, heet als ze was, zijn lul in haar mond en trok hem aan zijn billen naar zich toe, zodat hij zijn nog steeds groeiende paal tot aan de wortel in haar zuigende mond zag verdwijnen; het wond hem mateloos op. Hanneke liet hem even later echter weer uit haar mond glijden, keek naar hem op en zei: “Ga maar lekker onderuit op de bank zitten, Peter. Dan zal ik jou nu eens heerlijk verwennen. ” tHij ging zitten en zij nam zijn lul verlangend direkt weer in haar mond, waarna ze er heerlijk op begon te zuigen en te sabbelen.
“Je hebt zo’n heerlijke lul, Peter. ” hijgde ze, “Ik heb er gewoon zin in. ” En ze hapte weer naar zijn nu keiharde paal. “O, wat zuig je lekker. ” kreunde hij, “Heerlijk gewoon. ” tHanneke zoog intensief aan zijn lul en kriebelde hem intussen rond zijn balzak, wat hem bijna deed jubelen van genot. “Hanneke, ik kom klaar! ” riep hij even later uit. tHet hete meisje zei niets, maar zoog nog harder aan zijn lul, wat voor Peter betekende dat hij in haar mond moest klaarkomen. Het duurde nog maar even, en toen ontplofte hij bijna. Hij schoot zijn zaad met grote kracht haar zuigende mond en recht haar keel in, en ze moest snel slikken om maar niets van dat voor haar kostelijke vocht verloren te laten gaan. Ze liet zijn lul uit haar mond glijden en begon hem van onder tot boven schoon te likken, terwijl hij zich met haar overheerlijke borsten vermaakte. “Jemig, wat kun jij pijpen, zeg! ” hijgde hij opgewonden, “Ongelofelijk! ” tHanneke keek hem glimlachend aan en vroeg, als om een bevestiging te krijgen: “Ja, was het lekker? ” “Het was niet gewoon lekker, het was onvoorstelbaar heerlijk! ” riep hij uit. “Nou, ik ben blij dat ik wat voor je terug kon doen. ” zei ze, en vlijde haar naakte lichaam tegen het zijne aan, waarbij ze zijn lul losjes in haar hand hield. “Wacht even. ” zei hij snel, “Je moet dit niet doen omdat je vindt dat je iets terug moet doen, Hanneke. ” “Weet ik wel. ” zei ze, hem snel een zoen gevend, “Ik had voor alles gewoon heel veel zin in je. Maar daarnaast ben ik ook blij, dat ik iets voor jou kon doen, omdat jij meer voor mij hebt gedaan dan ik van je mocht verwachten. Zo moet je het zien. ” “Onzin. ” wierp hij tegen, “Wat ik voor jou heb gedaan is niet meer dan normaal. ” “Oke. Dan is het ook niet meer dan normaal dat ik je ervoor bedank. ” “Jij moet gewoon gelijk hebben, he? ” glimlachte hij, haar borsten strelend. “Nee, hoor. Ik heb alleen maar gelijk. ” zei ze met een effen gezicht, maar toen plooide haar knappe gezichtje zich in een heerlijke lach. Ze kwam schrijlings op zijn schoot zitten en drukte haar gretige mond op de zijne, waarbij ze beurtelings heerlijk op elkaars tongen zogen. “Neem mijn borsten, Peter. ” zei ze zacht, voelde intussen zijn lul onder haar billen groeien en lachte opgetogen. “Goh, je groeit al weer. Heerlijk! Kun je straks nog wel een keer? ” “Ja, hoor, ik wel. En anders help jij me toch even met dat verrukkelijke lijf van je? ” “Heb ik een verrukkelijk lijf? ” vroeg ze vleiend. “Lieve Hanneke, voor mij ben jij de vleesgeworden godin van de liefde. Je hebt echt een fantastisch en heerlijk lichaam. ” “En ik wil zo graag, dat jij die heerlijke lul van je straks in dat fantastische lijf van mij steekt. Ik heb je nodig, Peter. ” fluisterde ze heet in zijn oor. “En ik jou, heerlijke Hanneke van me. Je hebt niet veel moeite hoeven doen om mij te verleiden. En je hebt zulke verrukkelijke borsten, ik kan er gewoon niet van afblijven. ” “Dat moet ook niet, jongen, dat moet ook niet. ” lachte ze geil, “Je moet er altijd mee spelen. Mijn verrukkelijke lichaam is voor jou, lekkere Peter van me. ” tZe keken elkaar even lachend aan, en toen kusten ze elkaar weer lang en diep, terwijl zijn handen zich aan haar borsten te goed deden. Intussen voelde ze zijn lul steeds meer tegen zich aan drukken. Na enkele minuten bijna onafgebroken tongzoenen ging ze naast hem zitten en masseerde zijn lul om hem nog wat stijver te maken. “Wil je me nu neuken, Peter? ” kreunde ze verlangend. “O ja, graag. ” hijgde hij. “Zal ik op je schoot komen zitten? Dan kun je goed zien hoe je lul in mijn kutje zit. ” “Ja, heerlijk. Schiet maar op, en kom hier met je kutje. Je bent al kletsnat. ” “Dat komt omdat ik zo geil ben, jongen. Ik verlang zo naar je. ” lachte ze heet. Ze ging weer op zijn schoot zitten, nam zijn lul en bracht die voor de ingang van haar heerlijke kutje. Toen liet ze zich langzaam zakken, zodat Peter goed kon zien hoe zijn lul in haar verlangende lichaam verdween. “O, Peter, je hebt zo’n heerlijke lul. Wat zit je fijn in mijn kutje, je vult me helemaal op. ” kreunde ze van genot, terwijl ze hem rustig begon te neuken. “Vergeet mijn borsten niet. ” herinnerde ze hem even later met een verheelijkt gezicht, “Je moet met mijn borsten spelen. ” tPeter genoot zo van zijn lul in haar heerlijke kutje, dat hij haar al even heerlijke borsten inderdaad even vergat. Maar nu nam hij een ervan in zijn handen, drukte zijn mond erop en begon er heerlijk aan te sabbelen en te zuigen, waardoor haar grote tepels van opwinding recht overeind gingen staan. Hanneke drukte zijn hoofd nog eens extra tegen haar borst en genoot niet alleen intens van zijn lul in haar kutje, maar ook van de behandeling die hij haar borsten gaf. “O, jongen, wat neuk je me heerlijk! ” hijgde ze van genot. “Ik neuk jou niet, jij neukt mij. ” zei hij zacht van tussen haar borsten, deze intussen heerlijk knedend en rollend. “Nou ja, wat maakt het uit. We neuken, en dat is heerlijk. ” tHanneke wipte steeds sneller op zijn genotsstaat op en neer en als hij haar borsten even losliet, wipten ze heerlijk met haar mee, en Peter vond dat geil om naar te kijken. Soms liet hij haar borsten los, alleen maar om daar naar te kunnen kijken. Maar dan greep hij er weer naar, want hij genoot ook van het gevoel van haar heerlijk zachte en stevige vlees. En intussen voelde hij zijn climax naderen. “Hanneke, lieve schat, ik ga zo klaarkomen. ” kreunde hij, hijgend van genot. “Ja, kom maar, lieve jongen. Kom maar lekker klaar, spuit mijn kutje maar vol met je heerlijke zaad. ” tZe kneep hem extra lekker met haar kutspieren en joeg hem zodoende naar een zinderend hoogtepunt, terwijl ze zelf ook luid kreunend en hijgend klaarkwam en vervolgens, toen haar lichaam wat tot bedaren kwam, spontaan begon te huilen van geluk. “Lieve schat, waarom huil je nu ineens? Het was toch fijn? ” “O, jongen, het was zo heerlijk. ” snikte ze, “Je hebt me een onvergetelijke avond bezorgd, en een onbeschrijfelijk genot. ” tPeter wist even niet wat hij moest zeggen. Hij streelde zachtjes haar rug, terwijl hij nog in haar zat, en fluisterde alleen maar lieve woordjes. “Blijf maar even zitten zo. ” zei hij zacht in haar oor. “Ik geniet zo ook al van je. ” tAls om haar emoties de baas te worden drukte ze haar mond stevig op de zijne en begon hem wild te zoenen, zijn handen op haar borsten drukkend, want die wilde ze ook voelen. Peter voelde haar beven van genot, en hij genoot van dit heerlijke meisje. tZe bleven zo een tijdje zitten, beiden genietend van het contact met het naakte lichaam van de ander. Toen Peter toevallig even naar buiten keek, zag hij dat de hagelbui verdwenen was, maar dat het nog steeds spoelde van de regen. “Als jij ooit eens een keer naar huis gaat, dan breng ik je met de auto. Het giet nog steeds. ” “Ik kan ook even naar huis bellen en zeggen, dat ik bij een kennis blijf slapen. ” “En die kennis ben ik zeker? ” “Natuurlijk. ” glimlachte ze, hem op zijn ogen kussend, “Alleen, dat hoeven ze thuis nog even niet te weten. ” “Oke, dan bel je straks maar even. Vind je het erg, dat ik zin in iets lekkers begin te krijgen? Een pilsje of zo? ” “Helemaal niet. ” zei ze, terwijl ze van zijn schoot opstond, “Ik heb er zelf ook wel zin in. Neuken maakt kennelijk dorstig. ” Ze bukte zich om haar broek aan te trekken, maar Peter zei snel: “Laat die kleren nog maar even, Hanneke. Je hebt een heerlijk lichaam om in te zitten, maar ook een prachtig lijf om naar te kijken. ” “Oke. ” stemde ze vrolijk lachend in, “Maar dan mag jij ook niks aantrekken. Ik wil graag kunnen kijken naar je lul, die ik in mijn mond heb gehad en die in mijn kutje heeft gezeten. ”
tAlvorens Peter een paar biertjes uit de koelkast haalde ging hij naar boven om te kijken of de droger al klaar was. Dat was het geval. Hij haalde haar kleren er uit en bracht die naar zijn slaapkamer, zodat ze die de volgende morgen kon aantrekken. Daarna ging hij weer naar beneden, waar de heerlijke Hanneke naakt languit op haar rug op de bank lag. Hij bleef een ongeblik staan genieten van de aanblik van haar prachtige lichaam en haar borsten, die niet uitzakten maar fier overeind bleven staan. Toen moest hij zichzelf even tot de orde roepen. Hij haalde twee flesjes bier uit de koelkast en kwam ermee bij haar op de bank zitten. tHanneke kwam half overeind, kneep hem even liefkozend in zijn lul, gaf hem spontaan een zoen en nam toen een flesje van hem aan. “Doe de t.v. maar even aan, dan kom ik lekker tegen je aan zitten. ” stelde ze voor, nadat ze een slok bier had genomen. tPeter schakelde met de afstandsbediening de t.v. in en zapte bij een reeks zenders langs, steeds even wachtend om Hanneke te laten zien wat er was. Op een van de vele zenders was een erotische film, en toen zei ze: “Wacht even, laten we hier even naar kijken. ” tPeter had daar geen bezwaar tegen en ze bleven een kwartiertje kijken, maar de film kon hen geen van beiden boeien. “Wat mij betreft, doe je hem maar weer uit. ” zei Hanneke, legde haar hoofd tegen zijn schouder en zei vrolijk: “Ik vind onze film veel beter, vind je ook niet? ” “Je hebt gelijk. ” lachte hij, “In de film zijn borsten, waar ik alleen maar naar kan kijken; die van jou kan ik ook nog aanraken en ermee spelen. ” “Doe dat dan. Ik lig hier naakt bij je, maak daar gebruik van. ” zei ze op quasibevelende toon. tGlimlachend legde hij een arm om haar heen en legde zijn hand nu eens op de ene, dan weer op de andere borst, terwijl hij haar zachtjes streelde en ook haar tepels niet vergat. “Als je me wilt verleiden, dan moet je vooral met m’n tepels spelen. ” merkte ze op, “Daar word ik hartstikke geil van. ” tHij liet haar tepels los en zei, terwijl hij verder ging met haar borsten te strelen: “Zullen we dan maar eventjes rustig aan doen, Hanneke? We hebben de hele nacht nog voor ons. ” “Je hebt gelijk. Maar je mag wel doorgaan met mijn borsten te strelen, want dat vind ik ook heerlijk. Kun je vannacht nog wel een paar keer neuken, Peter? ” “Als we rustig aan doen, en als jij me helpt wat met dat verrukkelijke lichaam van jou geen probleem zal zijn dan wel. Heb je er zin in? ” “Ja, nou en of! ” “Ik ook, meid. Je moet hier veel vaker komen. ” “Zal ik zeker doen, geile beer. ” “O, het gaat me echt niet alleen om de sex. ” “Waar dan nog meer om? ” “Ik vind het gewoon fijn, dat je er bent. ” bekende hij, “Volgens mij moeten we ook van elkaar kunnen genieten zonder dat we neuken. ” tZe tikte hem even tegen zijn wang en zei verheugd: “Daar ben ik heel blij mee, Peter; echt waar. Neuken is heerlijk, en wat mij betreft gaan we het heel vaak doen, maar we moeten ons ook op andere manieren kunnen vermaken. ” “Voor een meisje van zeventien