Een hoogstpersoonlijke terugblik op een memorabele maand die mijn leven uiteindelijk een definitieve wending gaf. Een ontdekkingsreis waarvan de route door een handvol mensen uitgestippeld werd. Een drie weken durende roes.r
r
Tien snapshots (deel 1)r
r
1. Snapshot één: de machomanr
Het eerste wat je dacht als je Koen zag, was dat hij zonder enige moeite elk meisje rond zijn vinger draaien kon. Hij had wild donkerblond haar waarvan enkele lokken voor zijn ogen vielen, ogen die samen met de rest van zijn gezicht steevast een quasi-nonchalante uitstraling gaven. Zeer macho ook, corresponderend met zijn erg mannelijke lichaamsbouw en brede torso. Je kan me wat’, zo kijkt hij op de foto die nu voor me ligt. Zijn blauwwit geruite slip heeft duidelijk moeite om het ook op die plek fors geschapen zijn te verbergen. Geen kiekje voor in het familiealbum, zo benadrukt de paars glimmende eikel die ongeduldig boven de rand van zijn onderbroek komt piepen.r
Het is één van de tien foto’s uit de omslag die ik in een vergeten doos op zolder vond, tussen allemaal dagboeken uit mijn puberteit. Opnamen die de drie weken Gent laten herleven alsof het gisteren was. Snapshots die compléét uit mijn geheugen waren gewist.r
De zestienjarige verlegen snaak die ik toen was, kwam in die stad terecht na een desastreus begin van de zomervakantie. Een felle brand had ons huis in de as gelegd. Mama belandde met een zware zenuwinzinking in het ziekenhuis. Met mijn stiefvader Eduard en Dirk, mijn negentienjarig stiefbroer, nam ik intrek in de caravan achter het garagebedrijf van Eduard. Dat viel niet mee, ook al omdat ik in tegenstelling tot Dirk helemaal niet technisch en praktisch onderlegd was. Uiteindelijk werd beslist om me in Gent bij tante Germaine, de iets oudere zus van mama, onder te brengen. Het begin van een memorabele maand die de rest van mijn leven zou determineren.r
Het was een bedompt en droevig microklimaat waar tante Germaine haar leven in verder sleep. Cru gezegd, maar zelfs slepen was in haar geval een nog te actief werkwoord. Ganse dagen zat ze in haar muffe woonkamer voor de televisie te vegeteren, de ene na de andere sigaret opstekend, enkel uit haar fauteuil komend als die fles goedkope wijn weer eens leeg bleek te zijn. Plastic bloemen, en ik fantaseer het niet, waren het enige dat haar leven kleurden. De vrouw was al een aantal jaren aan het wegkwijnen, sinds de dood van onkel Marcel. Bij haar zoon Koen vond ze blijkbaar niet steun genoeg om uit zich dat depressiemoeras te hijsen. Die twee leefden dan ook langs elkaar door, ieder deed zijn eigen ding.r
Van het eerste moment werd ik gewaar dat Koen, mijn neef was drie jaar ouder, me als een indringer beschouwde, als een stukje balast dat ze ongevraagd in zijn leefwereld hadden gedropt. De derde dag draaide hij (op vraag van zijn moeder?) bij. r
Als je zin hebt, mag je met me mee, ik ga blowen’ bij een vriend, als je dat iets zegt ‘r
Tjonge tjonge, blowen’: altijd veel over gehoord, maar zelf nog nooit gedaan, en nu de kans zich aanbood wou ik die zeker niet missen. Ik stemde in, daarbij trachtend om vooral niet té enthousiast voor de dag te komen. r
r
2. Snapshot twee: van wie de tong?r
Bepaald indrukwekkend’ om voor het eerst de studio van Didier, die vriend van hem, te betreden. Gordijnen die nooit geopend werden, hier en daar werd de ontzettend rommelige leefruimte beschenen door een gekleurde spot. Rokerig, een mengeling van wierook, gewone sigaretten en ja, het indringende zoete parfum van dat straffere spul. Een soort van zweetgeur ook. Overvolle asbakken haast alom. Lege flesjes bier. Ook aangebroken flessen met sterke drank. Twee bijeen geschoven matrassen op de grond. Een tot op de naad versleten tweezitsbank, nog twee zeteltjes die er niet bij pasten en nog erger dan derdehands waren. In een hoek dozen die op mekaar gestapeld waren, vol kleren en boeken. In de andere hoek een klein keukentje dat er niet uitzag van de pure viezigheid. Verder een meubel met daarop een tv en eronder een videospeler. Ernaast losweg op de grond een drietal torenhoog opgestapelde videobanden.r
De 21-jarige Didier begon meteen rolblaadjes aan elkaar te plakken om zo een grote joint te fabriceren. Die vervolgens werd aangestoken. Hij trok als eerste, met een lange teug, en gaf dan door aan Koen. Daarna was ik aan de beurt. r
Je eerste keer?’ vroeg Didier.r
Ja’, zei ik, kort, nerveus ook.r
Trek goed in, tot in je longen, maar niet te lang.’r
Ik voelde de hete rook in mijn longen binnenstromen en de gebruikelijke en voorspelbare hoestbui van de debutant liet niet lang op zich wachten. Wat smaakte die cola die hij me uitgeschonken had. Snel voelde ik me erg luchtig in mijn hoofd, mijn benen werden zwaar. En dan die neiging om te gaan lachen, om niets in feite.r
Didier vroeg dan aan Koen, even met zijn hoofd naar mij knikkend, of het goed was dat hij een video opzette. Het was zeg maar een pure natuurdocumentaire, over het paarpatroon en aanverwante gedragingen van het diersoort mens’, maar dan louter en alleen gefocust op het mannelijke’ deel van dit ras’ Ik zat blijkbaar bij mannen van de andere slag’, bij potters’ zoals ze dat bij ons op school noemden. Didier kende ik van haar noch pluim maar dat ook Koen zo ene’ was, verbaasde me buitenmatig.r
Het scherm vol stijve pikken en handen die er gretig naar grepen, lippen die zich erom sloten. En dan zag ik dat Didier aan zijn eigen jongeheer aan het trekken was en hoe Koen, die naast hem zat, ook zijn jeans opende en even later eveneens zijn fiere champetter in zijn rechterhand had staan. Didier moedigde me aan om hun voorbeeld te volgen. Je wilt toch niet stiekem naar ons gluren, voegde Koen daar aan toe, me aanporrend om me niet te laten kennen. Goh, jezusmaria, de enige ervaring die ik op dit vlak had, was de eenzame, bij momenten vrij intensieve masturbatie, en nu dit Jij hebt lekker mogen meeroken, zei Didier nukkig, er de nadruk op leggend dat hij als wederdienst nu de mijne toch ook wel eens mocht zien. Het high zijn en de met opwinding beladen spanning in dat donker koninkrijk van hem, met de hardste porno op het scherm, maakten dat ik, na een korte aarzeling, hun voorbeeld volgde. Het was al meer dan een beginnende erectie die ik tevoorschijn frummelde.r
Vanaf dan ging het snel. De hele sfeer daar zorgde ervoor dat ik eigenlijk zonder echte aanpassingsproblemen meeging in hun verhaal. Een verhaal’ dat ik, zeker onbewust, al snel als normaal’ ging beschouwen, ontzettend spannender ook dan de eenzame aftreksessies die ik tot dan gewoon was. r
Op het tweede snapshot zie je mij met Didier, in close up: onze schouders er half op maar onze hoofden helemaal. De linkerhand van Didier bedekt de rechterzijde van mijn hoofd, trekt me naar hem toe terwijl onze monden vergrendeld zijn, op een kleine opening na en het is mij zelf onduidelijk aan wie het stukje tong dat komt piepen in feite toehoort. Mijn neus zie je, de zijne niet, en zoals het misschien in een dergelijke situatie past, zijn onze ogen gesloten. Een behalve erg intense én intieme ook een, zoals je wilt historische foto, want waar ik pertinent zeker van ben, is dat Koen deze foto nam tijdens mijn allereerste tongzoen ooit. En wie kan zeggen dat hij zoiets op foto heeft?r
r
3. Foto drie: demonstratie met speeltjer
Meer en meer groeide de bewondering voor de spelers in de videofilms. Ze werden mijn nieuwe idolen, het hoogste belichamend wat je maar kon bereiken: een pornoster worden.r
De video’s wonden niet alleen op, ze fungeerden tegelijk als didactisch materiaal. Geconcentreerd kijkend hoe er bijvoorbeeld uitvoerig met de mond werd verwend, en dan aangemoedigd worden om het zelf uit te proberen. Ook in het geval van jongens die elkaar anaal namen: mijn eerste reactie was er een van no way’, dat ik zoiets niet deed, omdat mijn kleine gaatje dat niet aankon. Gewoonweg omdat wat erin moest, te groot was. Ik herinner me nog de enorme lachbui die mijn woorden teweeg brachten.r
Didier haalde een enorme grote dildo tevoorschijn, een op dat moment in mijn ogen monsterlijk geval. Ik zal je wat laten zien, lachte hij nog steeds. Hij ging, exhibitionistisch als hij was, met dat ding de matras op. De derde foto die in mijn omslag zit, is op dat ogenblik gemaakt door Koen, zoals steeds met de polaroid van zijn vriend. Je ziet Didier op zijn rug liggen, de foto is ingezoomd tot de helft van zijn gespreide dijen. Met zijn de wijs- en ringvinger van zijn rechterhand duwt hij op de vleeskleurige kunstpenis die zowat tot aan de top in hem zit. Daarboven zie je zijn door een penisring aangespannen balzak, de tweede alluminiumkleurige ring zit rond de basis van zijn geslacht waarvan de eikel bedekt wordt door zijn linkerhand, op een moment dat die ijverig aan het werk was. Iets hoger trekken zijn kleine stijve tepels, gevangen in even minuscule en donkere tepelhoven, de aandacht. Hij ligt met het hoofd achteruit, de dromerige ogen gericht op een onbestemde plek op het plafond. Zijn wat verwilderd ogende haren en dat typische fijne gedistingeerd snorretje van hem kleuren iets minder donker dan zijn gitzwarte schaamhaar. Ook erg opvallend is dat zeer karakteristiek gaatje in de kin. Een gelukzalige glimlach om de mond. Ik herinner me nog hoe ik het schouwspel onderging, met een mengeling van ongemak en ontzetting, vreemde bewondering en opwinding ook. Wat deze foto al aantoonde, en waar ik snel achter zou komen, was het uitgesproken anaal geori?½nteerde karakter van dit clubje’.r
r
4. Snapshot vier en vijf: actie!r
Didier ging mee het stortbad in, draaide de doucheknop van de slang en zette deze laatste dan tegen mijn anus om me met lauw water mijn eerste lavement te geven. Om zo schoon’ te zijn voor het vrijen, legde hij uit. En hoe verbazend goed ik het kon verdragen, met nauwelijks iets van pijn (de ontspannende invloed van marihuana, ongetwijfeld) toen hij zich met veel glijmiddel in mij schoof. Hoe ik me opgevuld voelde, best geen onprettig gevoel, en dat hij, gekomen en al, even later meteen plaats ruimde voor Koen. r
Op het vierde plaatje uit mijn beruchte envelop zie je de witte tengere kont en het tussen de gespreide dijen hangend scrotum van een jongen die op zijn knie?½n zit. Boven hem het gebruinde, groter en duidelijk gespierde lichaam van een man die, steunend op zijn voeten, over hem gebogen ligt. Zijn apparaat in volle actie, quasi voor de helft verstopt zittend tussen de bleke billen van de jongen die hij berijdt. Een compleet niets verhullende foto, al zie je geen enkel hoofd maar louter de achterkanten van de twee protagonisten. Voor een buitenstaander zou dit iedereen kunnen zijn, in die bleekscheet herkende ik meteen mezelf en in de dekkende persoon boven me Koen. r
Ook de billenpartij op de volgende foto is trouwens van mijn neef. Op het plaatje, dat schuin achter ons genomen is, zie je hem rechtstaand in actie. Zijn linkerhand rust op mijn schouders en doordat hij zijn hoofd buigt, gaat zijn gezicht verscholen achter zijn gestrekte bovenarm. Tussen mijn kontkaken bevindt zich zijn Hitlergroet brengende jongeheer, vlak voor de penetratie. Ik heb mijn rug gekromd, kijk naar beneden en ben vrij goed herkenbaar. Mijn linkerarm gestrekt, de hand op mijn knie steunend.r
Het gevoel dat ik had nadat ik hen voor het eerst allebei op die manier bevredigde, was er eentje van victorie! De echt wel vervelende indruk die ik tot dan had dat ik een blok aan het been van Koen vormde, had plaats gemaakt voor een vorm van trots: alsof ik een onderscheiding had behaald. Ik had, zo voelde het aan, me echt wel verdienstelijk gemaakt en wist me opgenomen in hun genootschap. Een intens gevoel van geborgenheid waar ik misschien al lang naar snakte.r
Als de studio van Didier (die overigens werkloos was, daar waar je Koen een beroepsscholier kon noemen: hij zat nog maar in het zelfde jaar als ik en was nipt geslaagd ) een elektriciteitswinkel was, had je kunnen stellen dat Didier zowel een stopcontact als een stekker was en Koen enkel een stekker. Ik ondernam pogingen om bij Didier ook actief de liefde te bedrijven, maar telkens ik, ingesmeerd met glijmiddel, achter hem positie innam, besloot een belangrijk deel bloedcellen in mijn piemel andere oorden op te zoeken. De mast waaraan ik hem als vlag had moeten strijken, begaf het telkenmale. Om maar te zeggen dat wat zich voor me in wachthouding bevond op de een of andere manier niet appetijtelijk genoeg was om die ervaring zelfs maar eenmalig mee te maken. Ik kreeg in hun genotgezelschap met andere woorden louter het label van – overigens intensief gebruikt – stopcontact.r
Didier was een exclusief belijder van de herenliefde, daar waar Koen zich bi’ noemde, iets waar ik me wel wat bij kon voorstellen. Die keren dat hij een pornovideo van het heterogenre meebracht, zat ik met gloeiende oren te kijken naar wat de meisjes presteerden. Didier liet zoiets to-taal koud. Hij had dan wel enkele vriendinnen, zo vertelde hij eens, waar het leuk mee tetteren was aan de toog, maar meer moest dat niet zijn. Voor hem telde maar één Hoogmis, die van de Fallus.r
r
5. Snapshot zes: zowaar po?½tischr
Waar ik met Didier geen moment onder vier ogen was, gebeurde dat met Koen haast iedere dag. Vaak stond hij ’s morgens met een ochtenderectie aan mijn bed. Dan werd het steevast een vluggertje met hand en/of mond, want tante Germaine was op dat uur doorgaans wakker én nuchter. In tegenstelling tot ’s avonds: als Koen dan nog zin had, nam hij me mee naar zijn kamer. Maar telkens het zaad gevloeid was, stuurde hij me door naar de logeerkamer. Met twee in een smal bed slapen, zag hij niet zitten. Didier van zijn kant heeft me meermaals uitgenodigd om bij hem de nacht door te brengen, telkens botste dat op een njet van Koen. Ik was ZIJN neefje, en dat Didier mij zonder hem nooit had leren kennen: verder dan deze vage motivatie kwam hij nooit. Wat hem écht bezig hield, denk ik, was de vrees dat Didier en ik op die manier wel eens een koppel hadden kunnen worden r
De videofilms bleven voor de nodige inspiratie zorgen. Ook de talrijke trio’s die erin te bewonderen vielen. Tussenschakel in de ketting die we gedurende die weken veelvuldig vormden, was Didier maar toch vooral ik. Al vond ik het af en toe erg technisch, in die zin dat ik vaak moest loslaten om eens goed naar adem te kunnen happen. Dat werd niet altijd even goed geapprecieerd door diegene die ik trakteerde op een jobke’, hun benaming voor een blowjob. Toch ervaarde ik het over het algemeen als iets bijzonders, gewoon al door het feit dat we alle drie samen in de weer waren. De wetenschap dat ik op zulke manier ze tegelijkertijd kon laten genieten en klaarkomen gaf me, zoals ook een bekend energiedrankje dat naar verluidt doet, vleugels. Hiervan zijn geen foto’s gemaakt (door wie wel?), op het volgende snapshot zie je me in close-up in profiel, een hand op mijn hoofd, de andere half onder mijn kin. De strijd is net gestreden, een salvo op me afgevuurd. Mijn neus en lippen lijken vochtig maar waar je niet naast kan kijken is de van mijn kin druipende melkwitte sperma. Bezorger ervan zie je rechts onderaan in beeld, een penis die duidelijk al aan het verschrompelen is en waarvan de voorhuid zich klaarmaakt om de eikel te bedekken. Mijn weldoener hier is Didier: enkel aan zijn handen al herken ik hem. Losstaand van het feit dat het pure porno is en dat ik volop in the picture sta, heeft deze foto toch wel iets speciaals. Een merkwaardig stilleven, maar goed in beeld gebracht, quo compositie sterk en misschien mede doordat ik mijn ogen gesloten heb en de manier waarop de handen mijn hoofd als het ware omhelzen en liefkozen, ook sterk po?½tisch. Ver boven het brutale, banale en ordinaire niveau dat je in dit genre doorgaans aantreft. r
Sperma: de eerste keer ik het in mijn mond kreeg, vond ik allesbehalve een lachertje. Idem hun reactie op de reflex die me dicteerde om het goedje uit te spuwen: alsof ik erger dan een doodzonde had begaan. Dat ik het beste van de man, zijn kaviaar, niet behandelde als een zomervliegje dat tijdens het fietsen pardoes in de mond kwam binnengevlogen. Nou, dat was weer nieuw voor me, een complete openbaring: de man als een vissoort Maar uiteindelijk was het zoals bier: de eerste slok ronduit vies smakend, nadien probeer je nog eens en voor je het weet ben je er verkikkerd op.r
(wordt vervolgd)r
r
r
Tien snapshots (deel 2)r
r
6. Snapshot zeven: een grijze stoffen broek, enzor
In de derde week vertelden ze me uitgelaten dat ze een surprise voor me hadden: bezoek! Het eerste waar ik aan dacht was mijn moeder. Je zal wel zien, klonk het geheimzinnig. Een half uur later ging de bel. r
Je gast!’ triomfeerde Koen. Ik zag een oudere man binnenkomen, mij volslagen onbekend. Didier bleef een poosje met hem aan de deur staan, ze bedisselden blijkbaar wat. Dan werd ik aan hem voorgesteld. Hij heette René, ik schatte hem ergens in de vijftig. Hij had kleine, speurende, gulzige ogen.r
Maar wat was de bedoeling? Was hij dan de surprise waar ze het over hadden? Ik zag de twee hun jas nemen en in het weggaan knipoogde Didier nog even naar René. En dan was ik plots alleen met hem. Hij zag er zeer verzorgd uit, goed geconserveerd, in conditie ook. Energiek. Scherp, geen buikje te bespeuren. Gladde huid, geen haargroei op zijn gezicht. Een dandy! Hij had wel mijn grootvader kunnen zijn (zelf had ik er jammer genoeg geen meer), en precies dat generatieverschil maakte dat ik intu?»tief opkeek naar hem. Dat opkijken gebeurde ook letterlijk, want hij was minstens een kop groter. Tegelijk ervoer ik een vorm van ongemak: in zijn bijzijn voelde ik me een onbetekende slungel, een niemendal. Hij streek met een hand door mijn haar, zei dat ik een mooie jongen was en in één adem vroeg hij me om me uit te kleden. Al was ik een na?»eve puber, toch had ik dit wel verwacht: alleen al zijn blik toen hij binnenkwam, sprak boekdelen. Zijn ogen die vastplakten aan mijn lijf en flikkerden van de onversneden geilheid. En ik moest denken aan die woorden van Didier: dat als je iemand ontmoet toch gewoon meteen met hem naar bed gaat. Omdat je dan per slot van rekening dadelijk weer wat je aan iemand hebt.r
Toen ik uit mijn slip stapte, draaide hij me om om gulzig met beide handen mijn billen te betasten. Keurend, én positief oordelend, aan zijn goedkeurend gegrom te horen. Ik moest dan op de matras plaatsnemen. Hij kwam naast me staan, enkel nog gehuld in een zwarte slip waarvan het kruisgedeelte doorzichtig was. Trek eens aan je pietje, sommeerde hij dan, intussen met een volle rechterhand gul zijn kruis betastend, met een dierlijke, stoere blik op me neerkijkend. Hij liet me dan de bobbel in zijn onderbroek strelen, terwijl hij, de handen in de zij, vol voldoening toekeek.r
Hoe vind je dit slipje?’ vroeg hij, met zijn hoofd richting kruis knikkend.r
Mooi’, hoorde ik mijn stembanden piepen. r
Ik heb het speciaal voor je aangetrokken, wat zeg je daarvan?’r
Dank u.’ Ik voelde me vereerd.r
Zo mag ik het horen. Jij bent duidelijk een beleefde en keurig opgevoede jongen. En omdat je zo lief bent, heb ik een cadeautje voor je meegebracht.’r
Een en al nieuwsgierigheid, en met een vragende blik keek ik naar hem op. Een geschenk, van hem? Wat mocht dat dan wel niet zijn?r
Het zit in mijn onderbroek, trek die maar af’, gniffelde hij. r
Ik had een pakje in feestpapier verwacht, met een vrolijke strik er rond. Maar tegelijk vond ik het ook wel best grappig en, bedacht ik me, zat er rond dit cadeautje’ toch ook wel een soort van geschenkverpakking. Hihi.r
Voor een jongen zoals jij bestaat er geen geschikter geschenk’, zei hij toen ik het fijne stukje textiel naar beneden schoof en zijn geslacht welgemutst tevoorschijn sprong.r
Dit is nu de jouwe, doe er mee wat je wilt. Maar toon eerst je dankbaarheid, laat eens zien wat je zoal met je mondje kan.’r
Ik ging met mijn tong langs de schacht en draaide rondjes op de eikel waar ik vervolgens mijn lippen rond sloot. Een moment dat ik haast als een religieuze beleving ervoer. Ik waande me een misdienaar die van de hogepriester het hoogste, de Heilige Hostie uitgereikt kreeg. Figuurlijk en letterlijk kwam ik nog niet eens aan zijn enkels, én uitgerekend mij vroeg hij om dat te doen. Het streelde mijn ijdelheid, de intense aandacht die hij voor me had, maakte me helemaal warm vanbinnen. Al had ik nog steeds het raden naar wie hij eigenlijk was of waar hij zo plots vandaan kwam, ik wist op dat moment met zekerheid dat ik dit samenzijn voor niets had willen missen. Alleen al, terwijl ik aan zijn geslacht zoog, de manier waarop hij zijn hand door mijn haren liet glijden. Tedere knuffels waren het, van heel diep komend. En dat hij zijn allerallerintiemste deel precies aan mij aanbood, jonge onbeduidende snaak, snotneus die ik was, terwijl hij even goed intiem had kunnen zijn met iemand van zijn eigen leeftijd, interpreteerde ik als een enorm gebaar van respect. Hij deed me groeien, niet alleen daar tussen mijn benen, maar ook als persoon. Hij trok zijn slip van zijn enkels en vleide zich naast me neer, omhelsde me en onze lippen werden één. Ei zo na verdronk ik in een poel van passie, gelukkig had ik aan hem een reddingsboei. Zijn handen op mijn hals, mijn billen, rond mijn piemel – overal! Het was puur kicken toen hij me diep in de ogen keek: contact van ziel tot ziel.r
Hou je van me?’ vroeg hij dan, op een ernstige toon.r
Jaah’, zei ik meteen. Hij had mijn pik bij de stam vast, trol de voorhuis omhoog en weer terug, in een steeds sneller wordende ritmische beweging.r
Zeg het eens voluit dan.’r
Ik hou van u.’ Hij was een wildvreemde en ik verbaasde me erover hoe snel ik zo close was met hem. Hij had een soort van geestelijk parfum over zich. Ja, charisma is het woord!r
Ik ook van jou, schatje. Vanaf nu ben je volledig de mijne en mag ik alles met je doen, akkoord?’r
Mijn diepste wens had ik in feite niet anders kunnen formuleren. Pas nu realiseerde ik hoe het aanvoelde je hoofd op hol te worden gebracht. De eerste, de allereerste keer dat iemand het me heeft aangevraagd, rilde ik, jubelde het in me. En dat ik nu zijn lief was. Dat hij mijn eerste echte lief was! Verliefd zijn is elkaar kennen en appreci?½ren, schoot het door mijn hoofd. Verliefd zijn is opgaan in de andere!r
Je bent zo lekker geil, heb je dat van je papa?’r
Ik antwoordde dat ik mijn vader niet gekend heb, dat hij stierf toen ik nog geen twee was. Ik zag hem even schrikken, hij verontschuldigde zich dan kort en voegde er meteen aan toe dat hij vanaf nu wel mijn papa wou zijn. Ik drukte mijn hoofd tegen zijn borstkas, begon daar met mijn vingers krulletjes te draaien in de weelderige beharing.r
Wat nu, ben je aan het huilen?’r
Het was sterker dan mezelf.r
Nog steeds verdriet om je vader?’ vroeg hij zachtjes.r
Eigenlijk vooral van geluk – om wat u daarnet zei en zo.’ En dan begon ik pas goed te grienen. Er zat heel wat in me dat zich onverstoord een uitweg naar buiten baande.r
Ach, lieve jongen’, hij streelde me weer teder door mijn haren, je mag bij mij zoveel uithuilen als je wil. Maar nu gaan we je traantjes drogen’, hij wreef ze met zijn wijsvinger weg, en vooral genieten van elkaar, akkoord?’r
Jep’, stemde ik in, slikkend.r
Hij kneep zachtjes in mijn tepels, plagend, en droeg me dan op om aan de zijne te zuigen. Beter kon ik niet van mijn snotbui bekomen. Hij hielp me omdraaien, mijn buik op. Hij betastte opnieuw mijn billen, eerst heel zachtjes om ze dan krachtig te kneden en te masseren.r
Je geniet ervan, hé?’r
Het was dan ook zalig, dit had nog niemand op zulke manier bij me gedaan. Even later deed hij me mijn kont een beetje omhoog duwen, trok mijn billen uiteen en begon me er tussenin zowaar uitvoerig te likken. Tongde zelfs langdurig mijn kontgaatje, zo diep als hij kon. Niet te beschrijven, het genot dat me doorstroomde. Ronduit goddelijk. Als een wulps teefje lag ik met mijn kont te draaien. Zijn tong maakte plaats voor een vinger, even later een tweede. En dan nog eentje. r
Kan je best wel hebben, hé?’ klonk hij vrolijk, me vlijtig vingerend. Hij boog zich naar me toe, likte even met zijn drijfnatte tong in mijn oor en fluisterde dat hij iets belangrijks moest zeggen. Ik hou van je, dat weet je en een man die van een jongen houdt, toont dat door zijn piemel in diens kontje te schuiven – begrijp je dat?’r
Ik knikte.r
Ik ga het meteen met je doen: dus ontspan je en vertrouw me nu maar. In het begin kan het een beetje raar aanvoelen, maar dan bijt je maar eventjes op je tanden. Je vindt het toch niet eng?’r
Neenee’, zei ik, nonchalant bijna, het is best wel lekker.’ r
Hoe bedoel je?’ sprak hij ineens met luide stem, heb je het al eens laten doen dan?’r
Geheel naar waarheid antwoordde ik dat ik het al vaak gedaan had. En dan wist ik niet wat hem ineens bezielde. Hij sprong driftig op en begon volop te tieren, ijsberend. Hij vloekte dat het geen naam had. Het schuim stond hem op de lippen en zwaaiend met zijn armen sneerde hij dat hij opgelicht was maar dat ze hem nog niet kenden, dat hij niet de persoon was die met zijn kl liet rammelen. Ik begreep er niks meer van: de lieve man van zonet was verworden tot een boze kerel die stond rond te springen van woede, een verbeten trek om de mond. Ik had schrik van hem, leunde met mijn hoofd op mijn knie?½n die ik omklemd hield. Wilde me zo klein mogelijk maken. Ik wist bij God niet wat ik misdaan had. Het bleek uiteindelijk dat hij er de hele tijd van was uit gegaan dat ik nog maagd was. Ik zei hem dat ik inderdaad dan ook nog helemaal niks met een meisje had gedaan.r
En ik die dacht dat je een brave jongen was’, negeerde hij mijn laatste opmerking, met dat onschuldig engelengezichtje van je.’r
Ik denk dat hij, behalve de angst, ook de vraagtekens en de stomme verbazing in mijn ogen las.r
Je op jouw leeftijd al door Jan en allemaal in je gat laten zitten, vind je dat normaal dan?’r
Door Jan en allemaal, komaan zeg!r
Dan zei hij op neutrale, koele toon dat ik een kruis mocht maken over zijn voornemen om mij wat te ontzien en dat ik nu maar al best kon beginnen met bidden, daar hij mij zo hard zo gaan pakken dat ik geen pap meer kon zeggen. Omdat ik het allemaal zelf gezocht had. Ik verdiende gewoon niet beter, luidde zijn conclusie nog. Maar wat verweet hij me dan? Ontrouw? Maar hoe kon ik hem in hemelsnaam ontrouw geweest zijn op een moment dat ik hem nog niet eens kende? Hij kwam voor me staan en trok mijn hoofd, wild aan de haren rukkend, naar zich toe en snauwde me dan toe dat ik er maar voor moest zorgen dat hij direct terug hard stond. Hij noemde me een sletteboy’. Een hoerenjong’ ook Goh, wat er allemaal door me heen ging Ik voelde me ontzettend schuldig, maar wist hoegenaamd niet waarom, en waaraan. Nog nooit werkte ik me zo hard uit de naad om hem zuigend en trekkend terug een volle erectie te bezorgen. Omdat ik besefte dat ik hoe dan ook iets goed te maken had. En ook omdat ik zo graag wou dat hij weer lief tegen me was.r
Hij stelde zich integendeel heel afstandelijk op, en hoewel we intiem waren voelde ik een enorme kloof tussen ons. En het werd effectief zo wat hij beloofd’ had: keihard, zonder pardon. Ik zat op ellebogen en knie?½n, hij hing boven mijn holle rug gebogen, enkel steunend op voeten en handen en paalde me diep, snel en brutaal. Een houding die hij gelukkig niet lang volhield: hij werkte me al snel op mijn buik, duwde mijn benen uiteen zodat hij voluit op zijn knie?½n kon steunen. Hij begon weer te rammen, zijn frustraties – wat die ook mochten zijn – botvierend. Vermoeiend, maar ook voor hem. Hij nam plaats op zijn rug en droeg me op met mijn gezicht naar hem toe boven hem te hurken en me op zijn geslacht te laten zaken. Met zijn handen mijn billen dragend en sturend, bepaalde hij het neukritme. Dichter konden we niet bij elkaar zijn, toch bleef hij me straal negeren. En dat werd me uiteindelijk te machtig: ik wist niet meer waar ik het had en voelde een onstuitbare emotionele golf opwellen. Het volgende ogenblik lag ik, verstopt in zijn nek, te snikken als een klein kind.r
Hey hey, wat nu weer?’ hoorde ik hem verbaasd vragen.r
Sorry’, snikte ik. Onze onderlichamen waren tot stilstand gekomen, ik zat tot op zijn balzak vastgeschroefd op hem. Dat wou ik wel, hem diep in me voelend maar niet alleen in mijn onderlijf maar vooral ook in mijn hart. Hortend en snikkend, me nog steeds in zijn inmiddels natgeweende hals verbergend, vroeg ik waarom hij nog altijd zo boos op me was.r
Hey hey’, zei hij opnieuw, terwijl hij mijn hoofd tussen zijn handen nam en me recht in de ogen keek, wat een gevoelig baasje ben je wel. Maar stop nu eens met dat gehuil, je bent toch geen meisje, wees eens een flinke boy!’ Hij zei het met duidelijke irritatie in zijn stem, ik kon mijn tranen nog steeds niet echt bedwingen. En dan perste hij zijn mond op de mijne en begon hij me geweldig te tongzoenen. Ik zoog op zijn tong, likte zijn lippen. Intussen, onze onderlichamen waren weer traagjes in beweging gekomen, begon ik energiek met mijn kont te wippen. Even later moest ik van hem af, het ritme zat niet snor, zei hij. Hij wees naar de tweezit waar ik op mijn rug moest plaatsnemen. Rechtstaand, me bij mijn gespreide onderbenen vastnemend, penetreerde hij me opnieuw. Ik naar hem opkijkend, niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk, en de blik waarmee hij op me neerkeek verried een mengeling van genot en glundering. Dat hij me opnieuw lief had, benadrukte hij door nog eens te zeggen dat ik een lekker ding’ was. Twee woorden, maar voor mij in feite alles bevattend. Zoiets te horen uit de mond van iemand die beslist bol stond van de levenservaring, het streelde mijn ego wel. Hij liet me schokken op de nijdige deining van zijn woeste golven en kwam dan snel klaar. Na zich uitgeteld op de matras te hebben laten vallen, merkte hij dat ik nog steeds een stijve had. Ik kreeg de opdracht om me voor hem af te trekken. Hij keek op zijn horloge, gaf aan dat ik precies twee minuten kreeg en gaf dan het startsein. Nog nooit heb ik zo fanatiek aan mijn piemel liggen sleuren. En die twee ogen van hem die op me plakten, maakten dat ik netjes binnen de mij toegemeten tijdsduur mijn kwakje spoot.r
We lagen naast elkaar, op adem komend, naar het plafond turend. Me afvragend wat hij nu wel niet dacht van mij, nu ik zo labiel uit de hoek was gekomen. Tegelijk kwam het in me op dat het wellicht te maken had met het pilletje speed dat Didier me na het blowen had doen slikken. Een combinatie waarvan de uitwerking compleet onvoorspelbaar bleek, zoals ik eerder ook al ondervonden had. René haalde me uit mijn bespiegelingen door te vragen of ik dan nog écht niks met een meisje had gedaan. Hij beloofde dan dat hij de volgende keer opnieuw voor een cadeautje zou zorgen. Ik glimlachte terwijl ik naar zijn intussen verschrompelende penis keek, om aan te geven dat ik wel wist wat hij bedoelde. r
Nee, dat was het cadeau voor vandaag’, verduidelijkte hij, de volgende keer zal ik zorgen voor een meisje, een hoertje.’r
Ik wist niet wat ik hoorde.r
Ik zal je leren hoe je een meisje kunt gebruiken.’r
Ik denk dat ik iets deed wat leek op giechelen.r
Wat is er?’ vroeg hij, wij zijn toch niet verlegen?’r
Nee’, ontkende ik meteen, eraan toevoegend dat ik het wel raar vond zoals hij dat zei, gebruiken’, alsof het om een voorwerp ging.r
Dan vroeg hij of ik van hem ook een geschenk kreeg. Hij wou meer bepaald mijn slipje, als souvenir nota bene! Voor ik goed en wel van zijn eigenaardige vraag bekomen was, had hij mijn onderbroek al in zijn broekzak weggefrommeld. Het was een klein blauw exemplaar, niks speciaals en dat ik het kwijt was, vond ik niet echt een probleem. Ik was integendeel gecharmeerd door zijn niet alledaags verzoek. r
Zo ben je altijd bij me’, glimlachte hij, me door de haren strijkend. De verlegen lach di
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!