Introductie
Het beloofde deze week in juni een prachtig zonovergoten dag te worden. Ik was al vroeg opgestaan en door de warmte van de zon steeg de temperatuur gestaag. Vandaag zou aan mijn seksuele leven een nieuw hoofdstuk toegevoegd worden. De instructies in de mail die ik gisteren ontving waren kort en duidelijk. Van mij werd verwacht weinig tot geen make-up te gebruiken. Ik zou om 11:00 uur worden opgehaald door een auto met chauffeur. Bij de firma aangekomen zouden in zaken als kleding, eten en drinken worden voorzien. Foto- en filmapparatuur – al dan niet in mobiele telefoons – waren om privacy redenen niet gewenst en kon een reden zijn om af te zien van verdere deelname aan het programma. Ook kon ik mijn horloge met een gerust hart thuislaten, voor het programma moest gewoon tijd worden genomen. Het door auto met chauffeur thuisbrengen behoorde vanzelfsprekend tot de service.
Stipt om 11:00 uur hoorde ik de voordeurbel. Ik deed open en zag een wat oudere grijze heer staan gekleed in een keurig zwart chauffeurs uniform met daaronder glimmend gepoetste zwarte schoenen. “Goedemorgen mevrouw, wilt u mij maar volgen?”, vroeg hij beleefd. Ik volgde de man naar een zwarte klaarstaande limousine waarvan ik het merk niet kon onderscheiden. De chauffeur hield het achterportier voor me open en ik stapte in. De achterbank was van zacht leer waarin ik diep wegzakte. De auto rook nieuw en terwijl de chauffeur het portier met een zachte klik sloot, bemerkte ik dat ik haast niet door de geblindeerde ramen aan de zijkant naar buiten kon kijken. Het leek of er een soort folie aan de binnenkant was geplakt. De chauffeur nam plaats achter het stuur waarna de auto langzaam en geluidloos van de stoep weggleed en de weg op reed. Ik nam van de gelegenheid gebruik het interieur van de auto beter te bekijken en zag dat er de beschikking was over een barretje met gekoeld water en diverse vruchtensappen, een geluidsinstallatie en een televisiescherm voor het afspelen van geprogrammeerde films. Ik ging wat rechter op zitten en vroeg de chauffeur of het ver rijden was.
“Nog geen uur mevrouw”, antwoordde deze terug. Ik zag dat de chauffeur onder het rijden met regelmaat zijn buitenspiegels inspecteerde en ook nam hij een afslag om vervolgens dezelfde weg weer te vervolgen. Glimlachend bedacht ik dat de chauffeur een eventuele achtervolging hiermee kon opmerken en voorkomen. Ook was mijn vraag hoe lang de rit zou duren niet nodig; ik droeg immers geen horloge en in de auto kon ik geen uurwerk ontdekken. Doordat ik diep in de kussens zat en de ramen verduisterd waren had ik geen idee in welke richting we reden noch waar we ons bevonden. Maar na verloop van tijd minderde de auto vaart en draaide via een openschuivend toegangshek een terrein op waar ik door de voorruit een groot gebouw met een viertal verdiepingen kon ontwaren. We waren gearriveerd.
De chauffeur stapte uit, deed mijn portier open en reikte mij zijn onderarm om te kunnen uitstappen. Hij sloot het portier en ging me voor naar een deur in het gebouw. Ik bemerkte geen raampartijen aan de zijgevel van het pand, ook was er geen belettering bij het hek, op het dak noch aan de gevel waaruit men kon opmaken wie of wat de bewoner van het pand zou kunnen zijn. De deur ging al open voordat we er waren, alsof men ons middels camerabeelden had zien aankomen en er stapte een knap uitziende vrouw uit de deuropening. Ze had lange benen en droeg een keurig en duur uitziend mantelpak. De chauffeur droeg mij over aan de vrouw, keek mij vriendelijk aan en wenste me een aangenaam verpozen. Daarna draaide hij zich om, stapte weer in en reed geruisloos weg. Ik draaide me om en keek de vrouw aan die zich met uitgestoken hand voorstelde; ”dag Jess, van harte welkom bij JLF”. “Mijn naam is Eva en ik ben je gastvrouw en begeleidster gedurende je bezoek”. Ik beantwoordde de kennismaking met; “Oh hoi Eva en dank je wel”.
Het was zonder twijfel een mooie vrouw. Mooi in de zin dat ze een knap uiterlijk had maar op een bepaalde manier zich hier niet van bewust was. Ze leek eerder schuchter dan zelfverzekerd van haar schoonheid. Haar lange donkerblonde haar droeg ze los en viel over haar schouders. Opvallend was haar scherpe, enigszins aristocratische, neus. Ze was langer dan ik was en slank op de juiste plaatsen. Eva vroeg me beleefd naar de reis en liep vooruit zodat ik haar naar binnen kon volgen. Door de deuropening kwamen we, via een kleine hal, in een smaakvol ingerichte ontvangstkamer met gerieflijke fauteuils, een lage salontafel waar een pot thee met bijbehorend servies stond en een klassiek kabinet met enkele flessen drank en glazen. Uit het plafond stroomde, haast niet merkbaar, zacht klassieke muziek. Ze vroeg me plaats te nemen en bood me iets te drinken aan. “Thee, alsjeblieft”, antwoordde ik haar. Eva bediende de waterkoker, rommelde wat bij het theemeubel en schonk 2 koppen thee in. Daarbij offreerde ze me de schaal met allerlei lekkernijen die daar ook stond. Het kwam op me over of ik in een luxehotel was aangekomen waar keurig opgeleide mensen werkten.
“Eva, mag ik je vragen wat JLF precies betekent?”, vroeg ik haar, terwijl ik een slok van de Darjeeling nam. “Het klinkt als de afkorting van een bedrijf maar de betekenis ontgaat me moet ik je bekennen”. Eva glimlachte en antwoordde, “Genot, verlangens en fantasie. Je zult vandaag merken dat deze drie woorden heel toepasselijk zullen zijn. Ik zal je gedurende jouw verblijf hier begeleiden en vertellen welke programma’s we voor je hebben bedacht en hoe dat eruit komt te zien. Daarbij moet ik opmerken dat je voor ons een speciale gast bent. Degene die jou heeft geïntroduceerd is een gezamenlijke vriendin waar wij van JLF veel aan te danken hebben. Je bent in dat opzicht ook een speciale gast voor ons omdat je tijdens het programma, naast deelneemster, ook anders door ons wordt ingezet. Het voornaamste onderdeel en rode draad van ons behandelprogramma is dat de gasten zich bevrijden van angsten en fobieën, dat bestaande blokkades worden opgeheven en chakra’s openen en energiestromen weer vrij door het lichaam kunnen stromen. Het is belangrijk dat deelnemers hun schaamte durven trotseren en ongemakken kunnen vergeten met als doel hiervan bevrijd te zijn, levenslustiger te worden, eventuele ziektes bevechten en vervolgens zelfs kunnen worden voorkomen, creatiever en energieker worden. En als dat allemaal kan door datgene waar wij als mens allemaal van houden, door liefde te geven en te nemen, jezelf helemaal kunt en durft te laten gaan, je lichaam kunt overgeven aan de sex waarnaar het hunkert dan bereiken wij samen met jou ons doel.
Onafhankelijk van leeftijd stroomt in een gezond lichaam de energie vrij door al onze energiebanen, de zogenaamde meridianen. Zij spelen een grote rol bij de energieverdeling in ons lichaam. Hiermee kunnen onze organen zich voeden en goed functioneren. Het is bovendien te zien aan mensen; de stromende energie geeft hen een jeugdige uitstraling. Je voelt je gezond, gelukkig en vitaal. Fijne situaties geven ons energie. Daarentegen kunnen onverwerkte emoties en gebeurtenissen ook impact hebben. Deze kunnen de vrije energiestroom blokkeren. De blokkade betekent dat de energie aan- en afvoer voor organen en andere vitale delen van het lichaam minder goed of helemaal niet meer functioneren. Dit kan op den duur lichamelijke, emotionele en psychische klachten geven. Wij zijn ervoor dit op een natuurlijke wijze, met een klein beetje hulp, op te lossen door de mens met al haar verlangens, centraal te stellen en niet over te laten aan de reguliere gezondheidszorg die in handen is van de farmaceutische industrie en verzekeringsmaatschappijen. Op sommige momenten zul je ervaren welke rol, of beter gezegd, welke taak je vervuld maar ook zullen er momenten zijn dat je dit niet door hebt. De rolverdeling van onze gasten als deelnemer of als therapeut wil namelijk nog weleens door elkaar lopen.
Na mijn introductie gesprek is er gelegenheid tot douchen en je om te kleden in de kleding die wij je verstrekken. Deze kleding is voor eenieder gelijk en verplicht te dragen gedurende de verplaatsingen tussen de verschillende programmadelen, uiteraard is er onderscheid tussen mannen en vrouwen. De gasten die momenteel bij ons vertoeven zijn op basis van het programma, man-vrouw en leeftijd in verhouding gelijk. Het programma is zo opgesteld dat aan alle wensen kunnen worden voldaan mits eenieder zich aan het voor hem of haar voorgeschreven therapeutisch programma openstelt. De samenstelling is zo bedacht en gepland dat het voor sommige deelnemers onmerkbaar is dat zij met het programma geholpen worden of dat zij juist een onmisbare rol spelen zonder dit zelf te beseffen maar waardoor een ander juist geholpen wordt. Het programma wat voor jou is gepland zal afwisselend actief als deelnemer en passief als toeschouwer bedoeld zijn. Wat dat precies inhoudt zul je tijdens de programmaonderdelen ervaren”.
Ik had met grote aandacht naar Eva’s uitleg zitten luisteren en begon te begrijpen waarom ik hier was. Ik had immers met Jolene en haar buurvrouw een geweldige middag en avond beleefd waarbij ik mijn grenzen ruimschoots had overschreden door mezelf over te geven aan de meest primitieve gevoelens die ik ooit had gehad en me nergens, maar dan ook nergens voor had geschaamd. En ik moet bekennen dat ik mij de dagen, nee weken erna, geweldig goed had gevoeld.
“Uiteraard is eenieder vrij om op elk gewenst moment met het programma te stoppen, je bent hier immers op vrijwillige basis. De wensen zoals je die hebt ingevuld in het aanmeldformulier zijn gerespecteerd en kunnen waar mogelijk gecombineerd zijn met de wensen van onze andere gasten. Maar let wel, het is een individueel programma. Niet dat je geen contact mag hebben met de andere gasten, sterker nog, het zal in sommige momenten wenselijk of in andere gevallen zelfs niet te vermijden zijn, maar we zijn gericht op het welbehagen van de individuele gast. We doen er alles aan om de anonimiteit en privacy van onze gasten te waarborgen. Uitwisseling van namen en telefoonnummers of e-mailadressen onder elkaar laten we aan onze gasten zelf over maar wordt door ons niet gestimuleerd. Of en wanneer je voor een vervolgprogramma in aanmerking zou wensen te komen ligt mede in grote mate af van jezelf. Is het bevallen, heb je je bijvoorbeeld aan het programma en de huisregels gehouden, is het financieel haalbaar en zou je van groot nut kunnen zijn voor onze organisatie. Heb je nog vragen?”
Ik kreeg steeds meer bewondering over de opzet en werkwijze van dit… wat was het? Een club? Een instituut? Ik besloot dit Eva te vragen. “Een vraag Eva, hoe kan ik dit ‘bedrijf’ bestempelen? Is het medisch te noemen, als seksindustrie te bestempelen, is het een parenclub? Onder welke categorie valt dit?” Eva glimlachte en antwoordde schouderophalend; “ik kan het je echt niet vertellen. Zie het als een combinatie. Voornaamste doelstelling is datgene wat ik je zojuist vertelde en ach, wat doet een exacte benaming er eigenlijk toe zolang het welbehagen van de gasten verbeterd wordt?” Ik glimlachte terug en dronk mijn thee op. Terugdenkend aan die speciale middag met Jolene en haar buurvrouw maakte dat er zich een en warm gevoel meester maakte van mij. Verbeeldde ik het me nou of werd ik nu al nat tussen mijn benen? “Nog een vraag Eva, zover ik kan nagaan heb ik niets onder de leden wat de reden zou kunnen zijn dat ik hier ergens aan geholpen kan worden. Kom ik straks mensen tegen die dat wel hebben en zijn die in zekere zin misschien zelfs afstotend?” Eva antwoordde dat dit niet het geval was. “De selectie van alle deelnemers is zeer zorgvuldig en secuur gebeurt. Dat begint in de regel bij een huisarts, daarna volgt selectie op basis van een veelheid van factoren waarbij zorgvuldigheid zeer belangrijk is. Daarbij moet ik ook bekennen dat de invloed van Jolene in jouw geval bijzonder is te noemen”. Ik kon gerustgesteld en tevreden zijn.
“Kom Eva, wijs me de weg en laten we beginnen”.