The New Mutants – Hoofdstuk 5

De Broed “Daar was je volgens mij aan toe.’, lachte Storm terwijl ze toekeek hoe Sam zich weer aankleedde. “Ik hoop dat je je nu wat meer thuis voelt hier.’ Ze moest bekennen dat ze er zelf ook aan toe was geweest. De X-mannen hadden het meestal zo druk, dat ze vaak nauwelijks aan sex toe kwam. Het was voor haar nog langer geleden geweest dat ze voor het laatst een heerlijk orgasme had gehad. Gelukkig had ze nu weer controle over haar gave. De hemel boven het landhuis was opgeklaard en de zon scheen vanuit een helderblauwe lucht omlaag. Ze glimlachte, zich afvragend wat de andere leden van de groep zouden denken. Het was lang geleden dat ze zich zo had laten gaan, dat ze haar emoties de vrije loop had gegeven. Ze had het heerlijk gevonden! “Kom maar langs als je het weer moeilijk hebt.’, zei ze tegen de knaap voor hij de zolder verliet. Hij knikte blij. Hij maakte nu een heel ontspannen indruk en zag er uit alsof hij de hele wereld aan kon. Ze voelde zich vreemd trots dat ze dat in de jongen teweeg had gebracht. Ze bleef nog een poosje op haar bed liggen, het laken half over haar lichaam, tot vlak onder haar volle borsten geslagen. Ze wou juist opstaan om te gaan douchen toen ze een gerucht tussen de planten hoorde. Even dacht ze dat het Sam was die terugkwam en haar lippen krulden zich in een glimlach. Toen zag ze de man tussen de dichte bladermassa verschijnen en schrok ze ongewild. “Professor Xavier!’, riep ze uit. “Wat doet u hier?’ Toen werden haar ogen groot en staarde ze naar de man die voor haar bed stond. “Maar… maar u kunt lopen!?’, bracht ze uit. “Dat is niet mogelijk!’ Voor ze van haar verbazing bekomen was grijnsde de professor naar haar, terwijl ze voelde hoe hij bezit van haar nam. Want opeens voelde ze haar ledematen willoos worden, alsof ze er geen macht meer over had. Ze schrok hevig. Dit was niet de professor die ze kende. Die zou zijn gaven nooit op deze manier tegen haar gebruiken. “Professor! Wat doet u? Wat is er aan de hand?’ Professor Xavier antwoordde niet, want dat was ook niet nodig. Wat er met hem gebeurde sprak boekdelen. Zijn kleding scheurde open toen zijn lichaam leek te vergroeien. Op insektenpoten lijkende ledematen hadden zijn armen vervangen en zijn benen veranderden voor Storms geschokte ogen in twee in angels uitlopende staarten. Vleugels groeiden op zijn rug als twee grote vleugels van een wesp. Maar de verandering van zijn hoofd was nog het ergst. Voor de metamorfose voltooid was wist Storm al waar de professor in veranderde. Een jonge Broed-koningin. Ze wilde schreeuwen, maar bleek daar niet toe in staat, net zo min als ze zich kon bewegen. Nachtmerrieachtige gedachten schoten door haar hoofd. Herinneringen aan het afschuwelijkste gevecht ooit dat de X-mannen beleefd hadden, nog geen maand geleden. Ze waren op zoek gegaan naar Lilandra, de geliefde van professor Xavier en keizerin van de Shi’ar, een buitenaards volk dat in ruimteschepen tussen de sterren reisde. Het bleek dat Lilandra ontvoerd was door verraders van de Shi’ar, waaronder Death-Bird, de oudere zuster van Lilandra. Death-Bird had een verbond gesloten met de Broed in een poging de troon van Lilandra te veroveren. De Broed waren afschuwelijke monsters, geregeerd door een Broed-koningin. De X-mannen waren in hun handen gevallen en naar hun planeet gebracht, waar nog ergere monsters leefden dan de Broed zelf. Ze waren er achter gekomen dat de Broed-koningin een embryo in hen allemaal geplant had, een embryo dat groeide en bezit van hun lichaam zou nemen totdat ze zelf zouden veranderen in Broedmonsters. Door een wonder hadden ze dat weten te voorkomen en ze hadden gedacht dat ze de Broed voor altijd hadden verslagen. In het gevecht was zelfs hun thuisplaneet vernietigd. De metamorfose was nu helemaal voltooid en het afschuw opwekkende monster stond voor haar bed. De grote bek met lange tanden leek naar haar te grijnzen. “Inderdaad. Jullie dachten ons verslagen te hebben.’, zei het monster met een stem die veel op die van de professor leek, maar toch heel anders klonk. Met een schok besefte Storm dat het wezen nog steeds de gaven van de professor had en haar gedachten had gelezen. En hij had nog steeds het volledige bezit van haar lichaam. “Maar jullie zijn vergeten dat ik ook in handen gevallen was van de Broed. Welliswaar kort, maar lang genoeg om een embryo van de Koningin te kunnen ontvangen. En nu ga ik haar werk voortzetten. Ik ga alle vrouwelijke leden van de X-mannen en de New Mutants bevruchten en over een aantal maanden zullen jullie bevallen van nieuwe Broed-koninginnen. Jullie mutante lichamen zijn daar uitstekend geschikt voor. Misschien dat jullie de bevalling zelfs zullen overleven. Jullie kunnen dan mooi voer worden voor de nieuwe Koninginnen. Ik heb Kitty vanochtend al bevrucht, zonder dat zij dat zelf besefte. Met nieuwe Koninginnen kunnen we ons nog verder uitbreiden, tot we deze hele planeet in bezit hebben.’ Storm voelde een schok van ontzetting door zich heen gaan. Niet Kitty! Niet het jongste lid van de X-mannen! Ze was haar eigen penibele situatie een moment lang vergeten en kon alleen maar aan Kitty denken, de onschuldige, jonge Kitty. Toen werd ze weer tot de werkelijkheid terug getrokken. De Broed-koningin had het laken van haar lichaam getrokken en ze spreidde haar benen voor het monster, zonder dat zelf te willen. Een van de angels reikte op hetzelfde moment naar haar en ze voelde een steek van pijn toen hij in haar arm drong. Even brandde het, als gif dat zich door haar lichaam verspreidde. “Maak je geen zorgen.’, hoorde ze als uit de verte het verschrikkelijke wezen zeggen. Weer had hij haar gedachten gelezen en haar angst gevoeld. “Het is geen gif. Alleen maar een krachtige drug. Die zorgt er voor dat je van de paring zult genieten, zodat je lichaam ontvankelijk wordt voor mijn bevruchting.’ Storm knipperde met haar ogen, een van de weinige bewegingen die ze nog zelf kon maken, in een poging haar geest weer helder te krijgen. Tot haar verbazing lukte dat wonderwel. Ze zag alles opeens veel scherper, terwijl de geluiden om haar heen steeds luider en helderder leken te worden. Ze voelde elke oneffenheid in het matras onder haar en besefte dat haar zintuigen door de drug vele malen verscherpt waren. En haar angst was opeens verdwenen. Liggend op haar rug keek ze als van een afstand naar het monster voor haar. Haar ogen vestigden zich op het onderlichaam van het wezen en tot haar verbazing zag ze daar het geslachtsdeel van het Broedmonster. Hij zag er vreemd geribbeld uit, enigszins spits toelopend terwijl hij bij de wortel dikker dan haar bovenarm was. Maar het was onmiskenbaar een penis en ze voelde opeens een hevig verlangen naar die grote roede die zeker een halve meter lang was. De jonge Broed-koningin zag hoe de vagina van de jonge vrouw zich als vanzelf leek te openen en wist dat zij gereed was voor de paring. Op haar vreemde voorste ledematen en de beide in angels uitlopende “staarten’ van haar lichaam kroop ze op het bed en tussen de gespreidde benen van Storm. Haar op een penis lijkende geslachtsdeel stond stijf en kaarsrecht naar voren, als een stomp wapen. De punt, die nauwelijks op de eikel van een man leek, vond de opening van Storms vagina en drong naar binnen. De jonge vrouw kreunde hartstochtelijk bij de penetratie van het monster, alsof ze de pik van een minnaar in haar verlangende schede ontving. Het wezen had haar de wil over haar lichaam weer teruggegeven en zelf bewoog ze haar onderlichaam vol genot naar haar toe. Ze kermde het uit toen de vreemd gevormde penis dieper in haar kut drong. De ribbels openden haar kut ver en wreven bij het binnendringen stevig langs haar klitje. Het genotsknopje was gevoeliger dan ooit en verstijfde op slag. De heerlijkste golven van genot begonnen de jonge vrouw te overspoelen en ze schreeuwde het uit. Toen was het alsof de vreemde penis in haar vagina begon te pulseren. Ze kon hem diep in zich voelen uitzetten en weer inkrimpen, stevig duwend tegen haar kutwanden terwijl hij haar van binnen leek uit te rekken. Toen ze de pik van het monster had gezien was hij spits geweest, maar nu zwol de eikel in haar buik op, zodat ze nog meer gevuld werd. Ze voelde heet vocht in haar schede stromen en vroeg zich af of het wezen al klaargekomen was. Maar terwijl ze dat dacht begon het monster zich in en uit haar te stoten, waarbij zijn eigenaardige pik bleef pulseren. Het vocht had haar van binnen glad gemaakt, zodat het gevaarte verrassend makkelijk in en uit haar bewoog. “Oh! Oh god!’, kermde de jonge vrouw in opperste genot uit. “Wat doe je met me? Oh, wat heerlijk! Wat zalig!’ De drug had haar volledig in zijn macht. Ze had geen oog meer voor het monster met de grote bek vol scherpe en lange tanden. Ze zag hem wel, maar het leek niet tot haar hersenen door te dringen hoe afschuwwekkend het schepsel was. Haar hele wezen richtte zich op de stotende penis die zich gestaag in en uit haar kut bewoog en haar een genot schonk die ze nog nooit eerder had ervaren. Haar verscherpte zintuigen versterkten dat genot alleen maar, zodat ze al gauw onbeheerst schokkend op het bed lag, overvallen door het ene hevige orgasme na het andere. De Broed-koningin bleef zich in en uit het jonge, lenige lichaam van de donkere vrouw stoten. Hoewel de metamorfose compleet was, was er nog genoeg van het wezen van professor Xavier over om te kunnen genieten van deze perverse, buitensporige paring. Net zoals het wezen eerder genoten had van haar paring met Kitty. Ze wist dat haar bevruchting gelukt was, hoewel het niet Kitty’s tijd van de maand was geweest. Maar haar sperma zou aktief blijven tot die tijd wel gekomen was en dan zou het jonge meisje zwanger van haar raken. De Broed was niet geevolueerd tot een soort dat genot voelde bij een paring. Maar geen van de Broed was ooit voortgekomen uit een mens en dat had een verandering voltrokken in het lichaam van de jonge Broed-koningin. Nu voelde het wezen onmiskenbaar genot, met alle gevoelens die daarbij hoorden. Ook was het schepsel niet in staat om de lichaam van een mens direkt met een embryo te bevruchten zoals de Moederkoningin dat bij de X-mannen had willen doen. Was dat gelukt dan zouden de X-mannen zelf veranderd zijn geweest in Broedmonsters, met behoud van hun gaven, zoals dat bij haar zelf gebeurd was. In plaats daarvan kon ze alleen vrouwelijke mensen bevruchten met haar sperma. Maar dat zou Broedmonsters voortbrengen die machtiger waren dan de X-mannen zelf, door de genen die van hen mutanten hadden gemaakt. Storm voelde de penis van het schepsel in en uit haar kut stoten, daarbij ritmisch opzwellend en inkrimpend en wist niet meer hoe ze het had. Haar kittelaar stond als een kleine penis hoog tussen haar kutlippen, dik opgezwollen en gevoeliger dan ooit. Het genotsknopje werd gegeseld door de enorme penis van het monster en zond vloedgolven van genot door haar schokkende en onbeheerst sidderende lichaam. In haar ongekende genot wierp ze haar onderlichaam keer op keer naar het stotende schepsel, zichzelf vol wellust spietsend op de geweldig grote roede. Ze voelde de vreemde, tentakelachtige insectenpoten van het wezen opeens op haar borsten. Het wezen had geen handen met vingers zoals een mens. In plaats daarvan liep elke poot uit in twee vertakkingen, met aan de uiteinde een soort zuignap. Storm kermde het uit toen twee van de zuignappen zich over haar tepels sloten en de stijve knoppen naar binnen leken te willen zuigen. Haar uiterst gevoelige tepels werden nog harder en voegden een nieuwe golf van genot toe aan haar al haast ondraaglijke extase en hartstocht. Knallend kwam ze weer klaar, haar verrukkelijke, ongelooflijke genot luidkeels uitschreeuwend. Het Broedmonster voelde hoe haar kut zich strak rond haar stotende, pulserende penis sloot, hem op een verrukkelijke manier melkend. De jonge vrouw was meer dan gereed voor de bevruchting, maar het schepsel stelde dat moment uit omdat ze er zelf nog teveel van genoot. Ze liet een van haar angels nogmaals in Storms arm prikken, nog meer van de drug in haar bloedbaan pompend. De roes kwam onmiddelijk en de jonge vrouw begon hevig onder haar te schokken, toen ze voor de zoveelste keer een hoogtepunt bereikte. Haar lichaam kromde zich, terwijl ze haar sidderende onderlichaam omhoog duwde, naar de nu snel stotende penis van het schepsel. Het werd Storm bijna allemaal teveel. Ze was de tel helemaal kwijt van de keren dat ze nu al klaargekomen was. En het leek wel alsof elke volgende orgasme nog heviger was dan de vorige. Haar getrainde lichaam wrong zich in allerlei bochten, terwijl ze zich kronkelend door het Broedmonster liet nemen. De paring met het schepsel vergde het uiterste van haar jonge lichaam. Het zweet gutste nu van haar lijf, haar strakgespannen spieren trilden onbeheerst en haar ademhaling was hijgend en gejaagd. Haar tepels waren zo hard en dik opgezwollen onder de zuignappen van het monster dat ze op springen leken te staan. Ze had niet gedacht dat haar genot nog heviger en intenser zou kunnen worden dan het al was, maar daar bleek ze zich in te vergissen. Want het monsterachtige wezen bracht een van haar poten nu omlaag. De zuignap van een van haar “vingers’ vond moeiteloos haar klit en haar al dik opgezwollen genotsknop werd naar binnen gezogen. Storm sperde haar ogen en mond open toen haar genot leek te verdubbelen. Al haar spieren spanden zich toen ze spasmisch kronkelend een ongelooflijk hevig orgasme bereikte die haar de adem benam. Haar kut trok zich nog strakker samen dan eerst, maar dat weerhield het schepsel er niet van haar monsterlijke pik in en uit haar schede te blijven drijven. Ze kon het pompende gevaarte luide soppende en zuigende geluiden in haar vagina horen maken. Dat verbaasde haar niets want ze droop ondertussen van haar eigen kutsappen. Het geluid wond haar echter zo mogelijk nog meer op. De Broed-koningin besefte dat ze hier niet veel langer mee door kon gaan. Storms lichaam zou het uiteindelijk niet meer aan kunnen en het begeven en dat was niet de bedoeling. Ze trok de zuignappen van Storms klit en tepels en begon nog sneller te neuken, tot pure verrukking van de jonge, donkere vrouw. Storm klemde zich nu haast aan het monster vast, niet lettend op de vervaarlijke kaken met dodelijke tanden die zich hierdoor vlakbij haar gezicht bevonden. Met een hevige schok kwam de jonge Broed-koningin klaar. De tot dan toe pulserende penis van het wezen zwol nu tot maximale grote en dikte op, alsof hij zich uitzette om de stroom sperma door te kunnen laten. Storm voelde de grote pik van binnen in zich duwen, haar op een haast onmogelijke manier uitrekkend. Als ze niet zo in de ban van de drug was geweest zou het haar absoluut pijn hebben gedaan, maar nu voelde ze alleen maar een ongekende genot en wellust. Ze schreeuwde hartstochtelijk toen het schepsel het zaad in haar begon te lozen. Zoiets had de jonge vrouw nog nooit meegemaakt. Het hete, dikke sperma spoot met zoveel kracht in haar kut dat ze bijna het gevoel had alsof er een waterslang in haar schede zat. De eerste dikke, krachtige straal werd onmiddelijk gevolgd door een tweede en derde. Toen begon het monster weer te stoten en werd ze bij elke voorwaartse beweging van haar buitenaardse onderlichaam volgespoten met dik, heet zaad. Uiteindelijk trok de Broed-koningin zich uit de jonge vrouw terug. De nu weer spits toelopende eikel werd gevolgd door een flinke golf sperma. Dat was niet erg. Ze had meer dan voldoende zaad in de vrouw geloosd om haar te bevruchten. Storms lichaam verkrampte nog steeds voortdurend op het bed, want ze kwam nog steeds klaar door de drug in haar bloedbaan. Maar uiteindelijk kwam ze tot rust. Ze viel in een diepe slaap. De Broed-koningin gebruikte haar psy-gaven om zonder moeite een deel van haar geheugen uit te wissen. Wanneer ze wakker werd zou ze haar bevruchting vergeten zijn en denken dat ze na haar paring met Sam Guthrie in slaap was gevallen. Ze had trouwens voortdurend telepatische contact gehad met de jonge vrouw, ook tijdens de hoogtepunt van hun paring, om zo haar gaven het weer te beinvloeden te onderdrukken. Er zou anders een weersstoring boven het landhuis hebben gehangen die daar nog dagenlang zou zijn gebleven. En dat zou lastige vragen hebben opgewekt, vooral bij de jonge vrouw zelf. Het kostte het wezen veel meer moeite om terug te metamorfoseren naar de gedaante van de professor. Ze verafschuwde deze vorm, maar had geen keuze. De eerste paar stappen van haar plan waren goed verlopen, maar ze kon het risico niet lopen dat de X-mannen of de New Mutants haar zouden doorhebben. Gelukkig had ze de kreupele benen van de professor kunnen genezen, zodat ze kon lopen wanneer dat nodig was. Ze schoof Storm achteloos opzij, zodat ze op de rand van het bed op haar buik rolde. Onder het lichaam van de vrouw was het laken en matras doordrenkt van het geil, zowel haar eigen kutsappen als het sperma van de Broed-koningin. De eerdere paring van de vrouw met Sam Guthrie kwam haar nu goed uit. Met een al gebruikte handdoek die ze in een wasmand vond veegde ze het meeste geil weg. De vrouw zou denken dat het overige geil van haar copulatie met de jonge knaap was. Ze rolde Storm weer op haar rug. Professor Xavier verliet de zolder. Hij was nog niet verdwenen of er ontstond beweging aan de andere kant van de grote zolder. Het was Kitty. Het jonge meisje faseerde moeiteloos door de planten naar het bed van Storm en keek met geschokte ogen op het naakte lichaam van de jonge vrouw neer. Ze had bijna alles gezien en gehoord. Tranen biggelden langs haar wangen, terwijl ze een hand op haar vlakke buik legde. Ze begreep het gedrag van professor Xavier die ochtend nu heel goed en voelde zich misselijk worden. Ze wist dat ze bevrucht was, dat ze zwanger was van een monster, en dat werd haar bijna te veel. Ze stond op het punt om Storm wakker te maken, maar bedacht zich. Ze was er zeker van dat de Broed-koningin, in de gedaante van professor Xavier en met al zijn gaven, de jonge vrouw psychisch in de gaten zou houden. Het schepsel zou het meteen weten als ze Storm liet blijken van haar bestaan af te weten. Eigenlijk begreep ze niet waarom zij niet ontdekt was terwijl ze de paring tussen het Broedmonster en Storm had gadegeslagen. Haar geschokte, verbijsterde gedachten zouden toch duidelijk “hoorbaar’ hebben moeten zijn voor het telepatisch begaafde monster. Ze kon er alleen maar blij om zijn, heel goed beseffend wat haar lot geweest zou zijn als het wezen haar betrapt had. Het zou haar niet gedood hebben, maar wel een gedeelte van haar herinneringen hebben gewist. Dat zou het lot van de X-mannen en de New Mutants hebben bezegeld. Maar nu hadden ze nog een kans, hoe klein dan ook. Zich vermannend concentreerde ze zich. Haar lichaam leek door de vloer te zakken toen ze faseerde. Normaal kostte het haar weinig moeite, maar nu moest ze zich tot het uiterste concentreren om de atomen van haar lichaam langs de atomen van de vloer en de lucht te laten “verschuiven’. Zo maakte ze gebruik van de lege ruimte in alle stoffen. In de kamer onder Storms zolder gleed ze door de lucht alsof ze zweefde en kwam veilig op de vloer terecht.”