Stefan was een jonge voetbal “hooligan “? uit een kindertehuis. Maar toen hij bij Anna, een kinderloze weduwe, ging wonen veranderde alles en Stefan werd omgevormd in een mooi meisje genaamd Liesbeth. Anna Bruin woonde in een vrijstaand huis aan de Dorpsstraat. Ze was een professioneel schrijfster van begin veertig. Ze was nog steeds aantrekkelijk maar woonde alleen sinds haar man vijf jaar geleden was overleden. Soms voelde ze zich gedeprimeerd, eenzaam en niet volledig vrouw, omdat ze geen kinderen had, maar de buitenwereld zag slechts haar dappere glimlach. Ze vulde de leegte in haar bestaan door zo af en toe probleemkinderen in huis te nemen en er voor te zorgen – ze had er vrij veel succes mee, en het bracht ook een klein beetje extra geld in het laatje. De telefoon rinkelde: “Hallo Anna? “? zei een stem die ze herkende als die van Bert van Duin, een sociaalwerker uit de buurt. “Ik heb iets voor je, als je geinteresseerd bent. Jeugdig delinquent, zestien jaar met de naam Stefan Visser. Hij zit in een weeshuis, maar ze staan op het punt om hem eruit te gooien. Hij is vandaag voor de rechter geweest voor voetbalvandalisme en kreeg een boete van ?å’ 500,00. Hij ziet er uit als een engeltje, maar hij is een kleine duivel. “? “Heeft hij ook overtredingen gedaan tegen vrouwen? “?vroeg Anna. “Want ik wil geen aanrander in mijn huis. “? “Helemaal niets in die richting – alleen maar voetbal. Ik kan er niet bij zijn gedrag uit opmaken of het daden zijn van gefrustreerde kwaadheid of misplaatste loyaliteit. Je kunt het dossier zelf inzien als je naar mijn kantoor komt. “? Bert kwam naar buiten om haar te begroeten toen ze arriveerde, hij nodigde haar uit naar binnen te gaan en gaf haar het dossier van Stefan. “Stefan Visser, leeftijd 16, nationaliteit Nederlands “? las Anna toen ze het dossier opende. De feiten waren kil. Stefan was een nogal doorgewinterde voetbal hooligan, had verscheidene boetes opgelopen en was momenteel voorwaardelijk vrij. “Dit is geen vrolijke literatuur, “?zei ze tegen Bert. “Als ze hem nog een keer oppakken, wordt hij zeker vast gezet. Ze komen in tijdnood en raken hun geduld kwijt. Het gekke is dat er een andere kant aan hem is wat door weinig mensen gezien wordt. Een stille, gevoelige en een erg bange jonge. Ik kan maar niet tot hem doordringen, Anna. Er is iets wat bij hem van binnen opgesloten zit, waarvan hij bang is de wereld te laten zien, iets waar hij zich voor schaamt. “? Anna stond er altijd op om een klant alleen te ontmoeten. Toen Stefan Visser eraan kwam was ze verrast – hij was slank en ongeveer een meter zeventig lang. Hij was niet gewoon knap; als hij een meisje zou zijn zou hij mooi geweest zijn – was zonde van zo’n uiterlijk!! “Ga zitten Stefan, “? zei Anna, terwijl ze het dossier omhoog hield. “Ben je werkelijk de dader van dit alles? “? Stefan keek schaapachtig en zei: “Ja mevrouw. “? “Mijn naam is Anna, niet mevrouw, “? zei ze. “Stefan, realiseer je je, dat de volgende keer zullen de mensen van de rechterlijke macht je opsluiten? “? “Ik geloof van wel. “? Anna voelde dat hij zich schaamde. “Maakt het je niets uit? “? “Niet echt. Ik heb geen baan en geen thuis. Wie trekt het zich aan? “? en hij haalde daarbij zijn schouders op. “Dan ben je er geweest, of niet? Ik bedoel hiermee, dat als je geen hoop meer hebt, dan is je leven eigenlijk voorbij. “? Stefan zuchtte alleen een beetje. “Stefan, als je het de kans geeft, zou je leven anders kunnen zijn. “? Hij keek haar vragend aan. “Hoe dan? “? “Je kunt bij mij komen en voor me werken. Als je mij niet aardig vindt of ik jou niet, dat gaan we onze eigen weg en ben je op jezelf aangewezen. “? “Wat zou ik moeten doen? “? “Niet veel eigenlijk. Huishoudelijk werk, wat tuinieren en een paar karweitjes. Je wordt ervoor betaald. “? Hij keek haar voorzichtig aan. “En wat krijgt u ervoor terug? “? “Genoeg geld voor jouw kost en inwoning – en de voldoening als jij het goed doet. “? “Voldoening, dat is zeker een grap. “? Anna kon zien hoe graag Stefan haar wilde geloven, maar hij was nog erg argwanend. Anna gooide het dossier op het bureau. “Over twee minuten loop ik dit kantoor uit, met of zonder jouw antwoord. Het zou wel eens je laatste kans kunnen zijn, Stefan. Eens zou je in een gevecht terecht kunnen komen waar doden zullen vallen. Is dat het wat er moet gebeuren om je reputatie als man te verdienen? “? Anna schoof haar stoel terug en maakte aanstalten om te vertrekken. “Ik kom, “? zei hij stilletjes. Twee dagen later kwam Stefan aan bij het huis van Anna, en was geimponeerd door de grootte ervan. Anna begroette hem bij de deur en glimlachte, en ze ging hem voor naar de huiskamer, waar een sfeer van rust en stilte heerste. Het leek alsof een loden last van zijn schouders viel. Anna bestudeerde haar nieuwe huurder: hij leek op de een of andere manier nog mooier en kwetsbaarder dan ervoor. Zijn ogen straalden verlangen, pijn en verdriet uit zodat zij het gevoel kreeg om hem vast te pakken en hem te knuffelen als een moeder. Anna was verbaasd over Stefan’s gave om zichzelf te vermaken. In een paar dagen na zijn aankomst was hij al een ander mans geworden. Hij was erg voorkomend en was verbazingwekkend gevoelig, maar Anna voelde nog steeds dat hij nog iets voor haar verborgen hield. Meestal was Stefan open, maar er was iets dat hem klaarblijkelijk hinderde. Op een ochtend reed Anna naar de stad toen ze zich realiseerde dat ze haar bankpas was vergeten. Ze vloekte binnensmonds en keerde om. Toen ze uit de auto stapte kon ze de Cd-speler van Stefan horen. Wel, dacht ze, er is geen enkele reden om hem te storen, ze wilde rechtstreeks naar haar kamer gaan, haar pasje pakken en terug gaan naar de winkels. Ze opende de deur en stond perplex. Daar stond Stefan, gekleed zoals ze hem had achtergelaten, maar hij droeg haar schoenen met hoge hakken. Een lang roze lint was in zijn lange haar geknoopt zodat hij nu een paardenstaart had. Hij keerde zich om en onmiddellijk zag ze dat hij make-up had opgedaan als een meisje. Ze voelde zich totaal overdonderd, ze liep naar het bed toe en zing zitten. Stefan keek haar met open mond aan. Toen Anna zich weer onder controle had, realiseerde ze zich dat hij bang was. Dit was natuurlijk was Stefan haar al die tijd had verzwegen. Beetje bij beetje was hij gedurende de weken opener naar haar geworden, met hier en daar kleine hintjes die ze had moeten herkennen. “Ik denk dat je het beste maar een potje koffie kunt zetten, “? zei met een diepe zucht. “Ik zal dit van me afwassen, “? mompelde Stefan. “Nee, ga maar zoals je nu bent. Ik zie je wel in de huiskamer. “? “Ga je het tegen van Duin zeggen? “? vroeg Stefan nerveus. “Ik doe zeker niets totdat we gepraat hebben. “? Ze keek hem na toen hij de kamer verliet; geamuseerd door de manier waarop de hoge hakken zijn heupen lieten wiegen zoals bij een meisje. Anna ging naar beneden toen ze bijgekomen was van de verrassing. Stefan kwam met kleine stapjes de kamer binnen vanwege de hakken van zijn schoenen en voorzichtig het blad koffie ballancerend. Anna was verbaasd hoe een klein beetje make-up hem zo veranderd had. Ze vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij een jurk zou dragen? Hoe kon ze dit allemaal gemist hebben? Ze was er trots op dat ze gewoonlijk op haar vrouwelijke intuitie kon vertrouwen, maar deze keer had het haar volledig in de steek gelaten. “En? “? vroeg ze, met moeite ontspannen te klinken. “Ga je me nu alles vertellen? “? Stefan nam eens diep adem en viel stil. “Ik denk niet dat ik het kan. “? Zei hij ten slotte. “Je moet. Als je het niet doet, heb ik geen andere keus om je terug te sturen naar Bert van Duin. En wat belangrijker is, voor je eigen bestwil, moet je je hart luchten. Vertrouw me, geep me een kans je te helpen. “? Stefan zuchtte en begon langzaam: “Al sinds ik een klein kind was, was het leven erg zwaar voor mij. Toen mijn moeder hertrouwde had mijn stiefvader alleen oog voor mijn zusje, maar ik, ik was een lastpost. Ik benijdde mijn zusje. Ik wenste dat ik net zoals zij een meisje zou zijn, zodat ik dezelfde aandacht zou krijgen als zij. Mij stiefvader kreeg mijn moeder zover dat ze mij naar een tehuis stuurde, en ze probeerde zichzelf ervan te overtuigen dat het voor mij het beste was. In het begin kwam ze me nog wel eens opzoeken, maar in de loop van de tijd hielden de bezoekjes op. Er waren geen cadeautjes meer, en geen kaartjes meer met kerst of met mijn verjaardag. “Ik werd geplaagd over hoe ik eruit zag. Ik werd geslagen omdat ik om mensen gaf en om mijn omgeving. Dat mocht zeker wel zo zijn bij meisjes, maar niet bij jongens. Ik dacht daarom: Als dat het is, waarom was ik dan geen meisje? Ik was compleet in de war, ik was jaloers op meisjes, hun vrijheid om zich te bewegen en hun spraak. Niemand had tijd voor me of de persoon binnenin, dus bouwde ik geleidelijk aan een andere image, een die meer macho was. Ik was op het punt beland, waar niemand me meer sloeg, omdat ik ze direct op hun gezicht timmerde. Ik maakte alles belachelijk over elk gevoel van medeleven in anderen, omdat ze mij belachelijk hadden gemaakt. Ik wilde me niet meer toestaan te genieten van de schoonheid van de bloemen op de velden. Ik durfde het niet meer, maar al die tijd was ik jaloers op een leuk meisje over de kleding die ze kon dragen en de manier waarop ze haar leven kon indelen. “Ik zou graag een tijdje een meisje willen zijn. Om alle problemen uit de weg te ruimen en te zien of dit het is hoe het zou moeten zijn. “? Stefan pauzeerde even. Zijn ogen waren gezwollen en hij beefde van emotie. Anna was verbaasd over de diepgang van de woorden van Stefan en die mooie ogen, door de mascara vergroot, zijn pijn weerspiegelent. Hij leek een klein kind dat reikte naar een korstje brood, en ze wilde zijn verdriet wegwerken. “Ik heb de illusie van vrouwelijke maagdelijkheid en onschuld, “? vervolgde hij weer. “Toen ik met mijn maten was, hoefde ik niets te zien of te voelen, ik hoefde er alleen maar te zijn. Het werd geaccepteerd dat ik iemand in elkaar sloeg, maar het zou niet worden geaccepteerd dat ik me zou gedragen en kleden als een meisje. En geloof me, het is niet seksueel of zo of omdat ik op jongens val – het is gewoon zoals ik me voel. “? Hij stopte, de tranen rolden over zijn wangen, zwarte strepen achterlatend van de mascara. “Ik ben gek h “? “? “Nee, hoe kom je daar nu bij, “? fluisterde Anna. “Je bent gewoon door mensen, de samenleving en ook door jezelf verraden. “? Ze opende haar armen en hield hem stevig vast, zoals een moeder doet voor haar kind. Haar lichaam deed gewoon zeer door het onrechtvaardige van dit alles. Het was waarschijnlijk voor de eerste keer in leven dat hij zijn gevoelens en gedachten met een ander deelde. Hoe kon zij hem verraden aan Bert van Duin, hoewel hij een zeer goede vriend was. “Wat ga je aan van Duin vertellen? “? vroeg Stefan. “Op het ogenblik helemaal niets, niet voordat we alles zelf hebben uitgewerkt. “? Ze kreeg het voor elkaar om helder te blijven denken. “Ik ga nu naar de stad – ik blijf wel een paar uurtjes weg. “? Anna bleef bijna vier uur in de stad. Toen ze terug kwam was ze beladen met pakjes. “Zou je me een handje kunnen helpen en dit naar boven brengen? “? vroeg ze. Anna zuchtte toen ze de pakjes op bed lag. Ze probeerde natuurlijk te lijken, maar ze was nerveus toen ze in haar tassen rommelde en een hoog uitgesneden teddy van hemelsblauwe zijde en met een kanten rand van enkele centimeters breed te voorschijn haalde. Er was ook een bijpassend slipje en bh. “Ik ga de wc even schoonmaken, “? zei Stefan. Anna lachte. Hij was klaarblijkelijk in verlegenheid gebracht, hij dacht waarschijnlijk dat ze h?â?í?â?ír kleinoden aan het uitpakken waren. “Nee Stefan, ga nu niet weg. Dit is allemaal voor jou. “? Ze hoopte dat het op zo een manier zei dat natuurlijk klonk. Anna pakte een mouwloos wit poloshirtje uit en een zwarte rok. Stefan stond perplex, en werd plotseling angstig. “Wat moet het allemaal als het een vergissing is, en fantasie? “? vroeg hij. “Er is maar een manier om er achter te komen, is het niet Stefan? “? zei Anna, terwijl ze hem een pakje nylonkousen toewierp. “Doe de bh om en het slipje, daarna de nylonkousen en de teddy. Rol de kousen omhoog, niet trekken. Wanneer je er mee klaar bent, geef me een gil. “? Ze draaide zich om en verliet de slaapkamer. Stefan voelde zich zenuwachtig, vlinders fladderden in zijn buik. Hij wilde de kleren graag aantrekken, maar hij was bang. Maar hij voelde ook een vreemde opwinding toen hij bemerkte dat hij zich aan het uitkleden was. Hij kon niet geloven hoe zacht en sensueel het slipje en bh aanvoelden. Hij vulde de cups van de bh met tissues. De kousen voelden erotisch elektrisch, verleidelijk en zacht toen hij ze om zijn benen rolde. De teddy verschool de vulling van de bh en hij voelde zich sexy, maar bovenal voelde hij zich vrouwelijk. Anna kwam de kamer weer binnen en glimlachte, “Staat je goed, “? zei ze. Alle tekenen van mannelijkheid was nu verborgen, en door de opgevulde bh waren Stefan’s vormen duidelijk vrouwelijk geworden. Ze gaf hem de onderjurk en hielp hem daarna met het aantrekken van de mouwloze polo. Toen maakte ze de rok vast om zijn middel en gespte de zwarte leren roem om. Hij trok de witte schoentjes aan met de hakken van ongeveer acht centimeter. Toen maakte Anna hem op, ze liet hem zien hoe hij de foundation moest aanbrengen, de rouge, oogschaduw, mascara, oog- en wenkbrauwpotlood en natuurlijk lipstick. Ze bracht vorm aan zijn afgebrokkelde nagels in een vrouwelijke steil, voordat ze er nagellak op aanbracht. Ondanks Stefan’s halfzachte protesten, bracht ze wat kleur aan zijn haar en lag er een permanent in zodat het er echt vrouwelijk uitzag. Toen stak ze een kaars aan en begon een naald warm te maken waarop Stefan bezorgd te raken. Anna pakte een kurk en ze mompelde “zit stil. “? Ze hield de kurk achter het lelletje van een van de oren en doorboorde hem snel en deed hetzelfde aan de andere kant. Stefan gilde het uit van pijn en verrassing. Ze sloeg geen acht op zijn onvrouwelijk vloeken en deed knopjes in de net geprikte oren. Ten slotte hing ze een brede ketting om Stefan’s nek en een zilveren armband om elke pols. Ze nam Stefan’s hand en leidde hem naar de spiegel. “Ben ik dat echt? “? vroeg hij, terwijl zijn stem een zachtere intonatie kreeg. “Ja, jij bent het echt, Stefan, ik stel mezelf volledig voor je garant. De komende maand ben je het meisje dat je dacht te willen zijn. Maar onthoud wel, dat het zijn van een meisje wel volledig moet zijn, en niet wanneer je hoofd en niet naar staat. De enige manier om te weten of je gevoelens echt zijn, is het helemaal te leven. “? Ze pakte de make-up bij elkaar, de handtas en een jasje. “Neem dit mee naar je kamer. “? Stefan keek naar buiten, het was al avond. Hij maakte voorzichtig een draagtas open en haalde er een nachtponnetje uit en twee bijpassende broekjes en een ochtendjas. Er waren ook twee bh’s en meer slipjes. Anna maakte het eten klaar en wachtte tot ze voetstappen op de trap hoorde. Ze glimlachte toen Stefan bijna zwevend de keuken binnenkwam en aan de tafel ging zitten. “Er zijn bepaalde manieren hoe een vrouw zit, Stefan, met hun benen tegen elkaar of over elkaar. Ze eten ook langzaam, namen kleinere hapjes en kauwen op een veel voorzichtigere manier. “? Stefan bloosde lichtjes, en door de gehele maaltijd door werd hij gecorrigeerd. Na het eten zaten ze in de huiskamer en keek Anna voorzichtig naar Stefan. “Zo, dit zijn dus de regels. Ik kan je nu natuurlijk geen Stefan meer noemen, dus zal ik je vanaf nu Liesbeth noemen. Morgen gaan we naar de stad en zullen nog meer kleding uitzoeken. Als we dan terugkomen, moet je een uur lang werkjes verrichten en schoonmaken. “? Anna keek naar het ongemakkelijke figuurtje op de bank met “haar’ armen op “haar’ schoot en de benen strak gekruist. Het was je moeilijk voor te stellen dat dit “meisje’ Stefan zou kunnen zijn. “We zullen je proberen wat naai- en typewerk bij te brengen, ik ben er zeker van, dat je het wel onder de knie zult krijgen. Je bent de vrouwelijke wereld binnengegaan. Je mag dan wel mooi zijn, maar er is meer aan vrouwelijkheid dan mooi zijn, als je besluit dat je dit leven wilt blijven leven, heb je een baan nodig. “? Ten slotte begon Stefan te praten: “Anna, ik ben bang… “? Anna raakte de hand die in Liesbeth’s schoot lag en kneep er even in. “Maar is dit dan niet wat je wilde, Liesbeth? Je moet leren dat de ziel het overneemt. Leer te voelen en jezelf te zijn. “? Liesbeth?? Ja, dat was toch niet zo erg. Hij moest aan haar gaan wennen. Het zou erg stom staan om iemand te zeggen dat zijn naam Stefan is en zo gekleed te zijn. “Dank je wel, Anna “?zei hij. Anna glimlachte. “Ga naar bed, en slaap lekker. Er komt morgen een grote dag. “? Liesbeth werd wakker met het heerlijke gevoel van de satijnen nachtpon om haar heen en de zachte vrouwelijke gevoel van haar broekje. Het was moeilijk te geloven dat dit geen fantasie was. Ze stapte uit bed gleed haar nachtpon uit en liet deze op een hoopje aan haar voeten liggen. Ze gleed met haar handen door der haar en trok toen haar ochtendjas aan en ging naar de badkamer. Anna was verrast dat, hoewel het kleden en make-up van Liesbeth niet perfect was, het er toch redelijk mee door kon. Op de tocht naar de stad kon ze de spanning bij Liesbeth voelen. Ze realiseerde zich dat dit een zware test voor haar zal zijn. Met een gevoel van opluchting zag ze Liesbeth uit de auto stappen – ze stond stijf van angst. Weg was de macho jongen die constant rottigheden uithaalde, het enige wat er was overgebleven was een onschuldig en onzeker ogend meisje. “Je zult wel merken dat jongens en vieze oude mannetjes je zullen aanstaren, “? Waarschuwde Anna. “Je kan ze negeren of ze minachtend aankijken. Sommige ogen zouden je wel willen uitkleden, denkend aan de vrouwelijke charmes die er onder verborgen liggen. Vrouwelijke ogen varieren van interesse, jalousie of minachting. “? Liesbeth stapte parmantig naast Anna, die glimlachte om de kleine vrouwelijke stapjes naast haar. “Je voelt je misschien in verlegenheid gebracht wanneer je meisjesdingen moet kiezen, maar als je geen voorkeur aangeeft zal ik het voor je doen. “? zei Anna. “Wat heb ik nodig? “? fluisterde Liesbeth. “Twee rokken, een paar bloesjes, een lekker zittende jurk, een avondjurk, nog een paar schoenen, sierraden. Misschien een geratelgordeltje, kousen en panty’s. En een handtas bij de avondjurk. “? Twee uur later was alles reeds uitgezocht behalve de avondjurk. Anna zag er een die uitstekend bij Liesbeth zou passen – het was een lichtblauwe van fijn linnen, met een strak lijfje en kon strapless gedragen worden. De franje rond de bovenkant van het lijfje verborg veel van de neklijn, en de lange rok zou er voor zorgen dat Liesbeth kleine en nette stapjes zou blijven maken. “Je moeten het aanpassen, “? zei Anna. De verkoopster wendde zich toch Anna. “Uw dochter? “? vroeg ze. “Nee. “? Antwoordde Anna. “Een heel knap meisje. Doet ze toevallig ook modellenwerk? “? “Nee, ze leert momenteel voor secretaresse, “? antwoordde Anna met een klein lachje. Plotseling draaide de verkoopster zich om: “Ik ga maar eens kijken hoe het in de paskamer gaat… “? Voordat Anna de vrouw kon tegenhouden was ze de paskamer al binnengestapt. Liesbeth stond voorover en was net begonnen om de jurk omhoog te trekken. De verkoopster had een volledige inkijk in de bh gevuld met tissues en de waarheid overviel haar direct. “Ik zou mevrouw willen aanraden om bij deze jurk een korset te dragen, het zal een betere vrouwelijke lijn aan het figuur brengen. We hebben er juist een… “? zei ze, en een amusante twinkeling verscheen in haar ogen. In minder dan geen tijd was ze terug met het korset, die ze zo strak vast trok dat Liesbeth het bijna uitgilde. “De dingen die wij meisjes doen om er mooi uit te zien! “? glimlachte de verkoopster. Anna was meteen weg van het resultaat en kocht ook een paar bijpassende handschoenen bij. Ze stond erop dat Liesbeth het korset om hield. Ze had een fortuin uitgegeven, maar ze kon het zich veroorloven – en ze was dankbaar dat Liesbeth haar zo uitvoerig had bedankt. Ze ondernamen de volgende week niets meer. Anna was een harde leermeester en bracht Liesbeth de meer vrouwelijke dingen bij; ze stond versteld hoe Liesbeth elke dag meer vrouwelijk gedrag en gebaren ten toon spreidde. Ten slotte opperde Anna dat ze eens alleen naar buiten moest gaan om een stukje te wandelen. Liesbeth bracht steeds meer argumenten naar voren waarom ze het niet moest doen, maar Anna stond erop en dus kleedde ze zich in jurkje met bloemmotief, met een riempje, compleet met nylonkousen en schoenen met hoge hakken. Ze trok de bontjas aan die Anna haar leende omdat het nogal kil buiten was. Liesbeth nam eens diep adem en zuchtte. Ze vond haar kwetsbaarheid heerlijk, het gevoel van de wind tussen haar benen, en ze kwam twee jongens tegen die haar waarderend aankeken. Ze vond een lege bank in het park, drapeerde haar rok en petticoat netjes om haar heen en zat zo dat ze hoopte wat puur vrouwelijk was. Het was heerlijk om zo vroeg in de morgen zo te zitten en over dingen na te denken. Voor de eerste keer in haar leven was ze zichzelf, ze behoefde niemand te imponeren, en ze kon zich openstellen voor haar gevoelens. Het drong tot haar door dat Stefan emotioneel een wrak was, dat hij zijn hele leven had moeten strijden voor liefde en aandacht. Voor Liesbeth was het allemaal anders. Ze bekeek dingen die Stefan nooit durfde te zien zoals de pracht van de bloemen en de vogels. Ze was verantwoordelijker en gevoeliger dan Stefan, de opdringerige tactiek die hij gebruikte, tezamen met de zelfingenomenheid en machogedrag, was verdwenen. Anna zat aan har bureau en maakte haar dagboek open en begon te schrijven. “De verandering in Stefan is verbazingwekkend sinds hij al de vrouwelijke dingen van Liesbeth zich eigen had gemaakt. Niet alleen had hij zich omgeschakeld in de rol waar hij voor geboren leek te zijn, maar het lijkt alsof hij een gelukkiger persoon is geworden. Het leven met Liesbeth is veel gemakkelijker. Waar ik eerst een hard hoofd in had, dat het een ondankbare taak zou worden blijkt achteraf een fantastische ontdekkingsreis te zijn. Misschien moeten jongens meer zo behandeld worden. I heb een rups in een cocon en daaruit in een prachtige vlinder zien veranderen. Het wordt tijd dat deze vlinder aan iedereen wordt getoond. “? Gedurende de volgende week werd Anna geleidelijk aan meer dominant, waarbij Liesbeth in een rol werd gedwongen die meer nederig was. Ze werkte aan Liesbeth’s gedrag, gebaren, spraak en eetgewoontes. Elke kleine onvrouwelijke beweging werd bekritiseerd. Ze verbaasde zich er nog steeds over hoe eens zo verschopte Stefan zo geweldig gestalte gaf aan Liesbeth. Anne lachte om de korte sombere en ingetogen stemmingen. Ze bleef ook alleen kijken toen ze in tranen uitbarstte van frustratie achter de tekstverwerker. Anna besloot op een moment om Bob Jansen, haar uitgever, en zijn vrouw Linda uit te nodigen om met hem te gaan eten in een populair restaurant. Toen de dag aanbrak was Liesbeth vol van nerveuze opwinding. Anna hielp haar met het vastmaken van het korset. Ze bevestigde de bh en rolde de zwarte zijden kousen om haar gladde benen en maakte ze vast aan haar gordeltje. De lange zijden onderjurk gleed over haar sexy gevormde lichaam. Toen trok ze haar blauwe satijnen jurk aan en gleed in de naaldhakken. Ze ging zitten aan haar kaptafel, ze maakte haar gezicht een beetje nat en bracht een dun laagje foundation aan. Ze gebruikte een ogenpotlood om een smal lijntje om haar ogen aan te brengen, en bepoederde haar wangen voorzichtig. Toen ze naar haar wenkbrauwen keek, pakte ze haar pincet en epileerde ze tot een fijne boog. Liesbeth zette de kunstwimpers in en bracht er drie lagen mascara op aan. Het ogenschaduw was geleidijk opgebouwd in lagen om meer nadruk e geven. Een zachte tint lipstick accentueerde haar vrouwelijke lippen. Langzaam frommelde en werkte ze aan haar haar, het duurde wel een uur voordat ze het had zo als ze het hebben wilde. Ze schoof de zilveren armbanden om haar polsen en hing een parelen ketting om haar hals. Anna kwam de kamer binnen en rook de nagellak toen Liesbeth net de tweede laag aanbracht. Hoe snel had ze dit allemaal geleerd! Liesbeth spoot een klein beetje parfum op zichzelf, stopte was rommeltjes in haar tasje, trok haar kanten handschoenen aan en draaide zich om naar Anna. Anna ademde eens diep; Ze voelde het opwindende gevaar… Niets was verkeerd aan haar, Liesbeth leek in feite perfect – te perfect. Daarmee zou ze wel een wat hoofden doen omdraaien; daar was ze zeker van. Anna hielp Liesbeth met de witte stola die ze haar leende en ze vertrokken in een taxi naar het restaurant. Liesbeth werd voorgesteld als een nichtje van Anna, en de Jansens begroetten haar vriendelijk. Anna merkte op dat Bob erg ingenomen was met Liesbeth en zij voelde zich gevleid met zijn attentie. Bob was altijd al een rokkenjager en doordat Linda erg veel van hem hield en haar geduld waren ze nog steeds getrouwd. Liesbeth werd nu volledig van haar stuk gebracht door zijn gladde praatjes, zijn scherpe humor, glinsterende ogen en zijn mooie uiterlijk. Liesbeth was niet ervaren genoeg om te weten, dat de praatjes en opmerkingen van Bob het begin was van een verleiding. Na het eten werden de lichten getemperd en een rustig muziekje werd gespeeld en dus begeleidde Bob Liesbeth naar de dansvloer. Linda keek Anna vragend aan. “Als je me wilt verontschuldigen, dan zal ik mijn nichtje na deze dans wel even meenemen voor een gesprekje “? zei Anna. Linda knikte alleen maar. “Haar probleem is, dat ze nog nooit een man als Bob heeft ontmoet en ze denkt dat dit alleen maar onschuldig plezier is. Ze is pas zestien en ze moet nog veel leren. “? Anna maakte verscheidene excuses doordat ze in verlegenheid was gebracht door de twee op de dansvloer. Toen de dans was afgelopen pakte Anna Liesbeth bij de arm en fluisterde kwaad: “Tijd om te praten! “? Ze liepen naar het damestoilet en Anna was blij dat het leeg was. Ze draaide zich om naar Liesbeth en sloeg haar in het gezicht. “Luister eens goed jonge dame. Ik weet dat dit een belangrijke avond voor je is. Misschien is het de wijn, misschien ook wel alles, maar je bent aan het flirten met Bob, hoewel je het je misschien niet realiseert. Ik weet dat je, je gevleid voelt door zijn aandacht en je gaat erop in om te zien hoe ver je kunt gaan met je optreden, maar Bob is niet aan het spelen. Hij is mijn uitgever en ik ken hem, voor hem is het pure ernst. Binnen tien minuten begint hij handtastelijk te worden en dan zijn we allemaal in de problemen. Beloof me dat je er nu mee stopt of we gaan direct naar huis. “? Liesbeth keek met schaamte naar haar schoenen. “Het spijt me, ik stop er mee. “? De vier weken van Stefan als meisje zaten erop en Anna en Liesbeth keken elkaar aan in de huiskamer. “En, wat doen we nu? “? vroeg Anna. “Hoe sta jij er tegenover? “? vroeg Liesbeth, terwijl ze met haar armband aan het spelen was en geen uitspraak wilde doen. “Voor Stefan is hier een plaats op de middelbare technische school en ik denk dat we genoeg geld bij elkaar kunnen rapen om je kost te kunnen betalen. Maar ik vraag me af hoe lang het zal duren voordat Stefan weer in problemen zal komen? “? Liesbeth kuchte alleen maar, ze was nog een beetje beduusd. “Voor Liesbeth is hier echter altijd een plaatsje, zolang ze het wil, “? vervolgde Anna. “Ik zou het fijn vinden als ze een secretaresse opleiding zou gaan volgen, ik ken de instructeurs en er zullen zich daar geen problemen voordoen. “? Liesbeth keek omlaag naar haar voeten. “Wat zouden we dan aan van Duin, mijn sociaal werker, moeten vertellen, als ik bij jou blijf? “? “De waarheid. “? Antwoordde Anna. Later die avond zag Bert van Duin Anna het cafe binnenkomen en ze gingen, met hun drankje, in een rustig hoekje zitten. “En, wat heeft dit eigenlijk te betekenen? “? vroeg Bert. Anna antwoordde botweg: “De laatste vier weken heeft jouw jeugdige voetbal hooligan bij mij geleefd als een meisje. “? Bert verslikte zich in zijn bier. “Anna! Hiervoor zou ik ontslagen kunnen worden! “? riep hij verschrikt uit. “Dat is wat hij zelf wilde. Begrijp je het niet? De bikkelharde man van buiten herbergde een erg mooie persoonlijkheid die voelde dat hij alleen zon functioneren als een vrouw. Daarom kwam hij steeds in de problemen, alleen maar om iedereen te laten zien dat hij een man was. “? Bert was helemaal stilgevallen, verdoofd. “Bert, zo wil Stefan voortaan door het leven gaan. We noemen hem nu Liesbeth, en ze is zo mooi en voorkomend, in het geheel de jongen niet meer die je mij hebt gestuurd. “? “Zo en waar moet “ze’ dan gaan wonen, en wat gaat “ze’ doen voor de kost? “? vroeg hij. “Zij, zoals jij het stelt, komt bij mij wonen en ze gaat naar school. Ze betaald haar kost door voor mij mijn manuscripten uit te werken voor mijn uitgever. “? Toen Liesbeth arriveerde had Bert zich weer hervonden. Hij keek naar het slanke, goed geklede jonge meisje naar hem toekomen en wenste dat hij weer jong was. “Bert, mag ik je Liesbeth voorstellen. “? Bert keek met verbazing naar het aantrekkelijke figuurtje. Alles viel nu op z’n plaats, en zij kon de nervositeit van Liesbeth voelen. “Ga zitten, wou je iets drinken? “? Jus d’orange graag. “? Liesbeth voelde de statische elektriciteit van haar nylons toen ze haar benen over elkaar schoof. En het lekkere gevoel van haar teddy tegen haar blote huid. Ze vond het heerlijk hoe het randje van haar petticoat net onder haar rok uitkwam. Anna glimlachte vriendelijk, Liesbeth daarmee uitnodigend te gaan praten. “Ik zou graag willen beginnen met een hormoon behandeling en borstimplantaten willen hebben, maar nu nog niet, niet voordat ik helemaal zeker van mijn zaak ben. “? Bert keek Anna en Liesbeth na toen ze vertrokken. Het was moeilijk te begrijpen dat het meisje de vroegere delinquent Stefan was. Hij schudde zijn hoofd en verzamelde de lege glazen.”
BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!