Ik wou leraar worden

Mijn roeping was van jongs af aan: leraar wordenr
r
Mijn roeping was van jongs af aan: leraar worden. Velen doen dat omdat ze na hun academische studie geen baan kunnen krijgen, maar ik wou alleen maar dat. Met verve begon ik aan mijn opleiding, maar na de saaie, doodse mensen die ik daar tegen kwam, was mijn enthousiaste aan het slinken. Er waren maar twee personen, die mijn aanvankelijke enthousiasme een pietsie konden helpen. Hij was een doorgewinterde leraar van tegen de vijftig en zij een aankomend (?) talent van midden twintig.r
Onder zijn strenge, harde maar volledig eerlijke aanpak, maakte ik zeer goede vorderingen. Met haar ging het beduidend minder. Ze zat steeds op mij te vitten. Ik kon niets goeddoen. Voor het ambt als leraar was ik, volgens haar, totaal ongeschikt. Op een dag was ik het zo zat, dat ik na het einde van de les achterbleef en om een gesprek vroeg. Vertel het maar knul : zei ze denigrerend, waarop ik echt in woede uitbarstte. Oh, is dit de professionele houding? , vroeg ik zogenaamd onschuldig. Heeft U daar vaker last van? .r
Ze werd rood, niet van woede maar duidelijk van schaamte. Stamelend bood ze haar excuses aan en vanaf dat moment liep alles veel beter. Ze deed normaal, gaf me op mijn kop als ik verzaakte, maar prees me ook als ik het goed had gedaan. Eindelijk rust.r
r
Toch zou dit weer veranderen. De leraar waarover ik het eerder heb gehad, was het opgevallen dat het niet tussen haar en mij boterde; alleen wist hij duidelijk niet dat de verhoudingen nu op een normaal niveau lagen. Hij heeft haar schijnbaar, nee blijkbaar, ter verantwoording geroepen want het was direct weer hommeles. Het gedonder begon weer overnieuw en wel zodanig dat ze, hoe goed ik het deed, mijn cijfers behoorlijk naar beneden stelde. Als proef pikte ik van het Internet een wat ouder verhaal, dat toentertijd goed was voor een eervolle vermelding. Ze had geeneens door dat het pure fraude was en, conform haar gewoonte, werd ik met een dikke onvoldoende beloond .r
r
Wederom vroeg ik een gesprek aan, maar dat was aan dovemansoren gericht. Ten einde raad vroeg ik de hulp in van de leraar, mij wel bewust van het feit dat zijn vorige optreden alleen maar tot verdere ellende had gezorgd. Het enige wat hij mij kon beloven, was dat hij een gesprek zou arrangeren, zoniet afdwingen.r
r
Koel ontving ze mij en meldde direct dat gegeven cijfers nu eenmaal cijfers waren, maar als ik mijn uiterste best deed haar drie wellicht naar een zes kon opkrikken. Ik werd geeneens meer kwaad en volkomen rustig vertelde ik haar dat ze wat mij betrof gerust de pot op kon. Ik voegde daar echter aan toe dat ze vermoedelijk nog nooit een lange(re) relatie had gehad, want niemand zou het bij zo’n koel, egoistisch wijf kunnen uithouden. Je mag dan wel knap zijn, een heel mooi lijf hebben, maar na drie keer neuken, haakt iedereen af. : was mijn laatste opmerking en ik vertrok.r
Geschrokken van mijzelf, want het flapte er zo maar in één keer uit, besloot ik om ook maar de gang naar Canossa te maken. r
r
Met toch wat knikkende knieën wachtte ik de volgende dag tot alle leerlingen waren verdwenen en zij de laatste restjes aan het opruimen was. Ik stapte de lege klas binnen en vertelde haar dat ik enorm spijt had van mijn opmerking van gisteren. Tot mijn verbazing zei ze tegen mij dat zij het er ook wel aardig naar gemaakt had. Op mijn vraag of we weer normaal konden gaan doen, antwoordde zij volmondig: Ja . Er was echter één probleem, de cijfers stonden en tijdens de lerarenvergadering was de opmerking gevallen dat bijles absoluut noodzakelijk was. Ze moest hieraan voldoen en vervolgens nog bewijzen van de resultaten opleveren.r
Wat een feest. Ze had me genaaid en gebonden en ik kon ervoor opdraaien. Ik zoek wel iemand : zei ik, maar waar vind ik die? Tot mijn stomme verbazing antwoordde zij, dat zij dat op zich zou nemen. Ze moest wel voorzichtig aandoen, want anders zou niemand het vertrouwen.r
r
Ik berustte er maar in en we spraken af dat ik elke zondagmiddag mijn niet verdiende bijles zou krijgen. De eerste zondagen liepen enorm stroef. We wisten beiden van elkaar dat ik het niet nodig had.r
Na verloop van tijd begon het tij te kenteren. We gedroegen ons losser en ze vroeg me vriendelijk, doch indringend haar bij haar voornaam (Debbie) te noemen. Je heet zeker voluit Deborah ; vroeg ik meteen en met een soort schaamrood op haar wangen, beaamde ze dit. Waarom schaam je je daarvoor, het is een mooie naam en past precies bij je. , zei ik oprecht en ze kleurde dieper. Wat vind je leuker, Debbie of Deborah , vroeg ik en haar antwoord was Deborah . Wel, Deborah, zullen we maar weer aan de slag gaan, anders is het morgen weer hommeles. Ik moet, volgens mij, nog twee hoofdstukken doen en dan is het beurt voor vandaag. Wij weer aan de slag en tot mijn (of onze) verbazing merkte ik dat ik toch bijleerde. Ik vertelde haar dat en spontaan riep ze uit dat we dan nog even doorgingen en ze mij, als ik bij het volgende proefwerk een 7 zou halen, mij op een etentje zou trakteren; dat was ze me wel schuldig. r
r
Hoe gek het ook klinkt, ik leerde me kapot, wou persé die zeven halen en warempel, ze beoordeelde me, na overleg met die andere leraar, met een negen. Mijn ouders waren dolblij toen ik ze tijdens ons wekelijks telefoongesprek daarvan op de hoogte stelden. We hadden het idee dat het de verkeerde kant op zou gaan, vertelden ze mij, maar hiermee heb je het tegendeel bewezen.r
Ik vertelde haar dat en ze moest lachen. Volgende week is het etentje daar : zei ze. Is er iets wat je absoluut niet lust : vervolde ze, maar daarop kon ik met een gerust hart op antwoorden dat ik een totale omnivoor was, met één uitzondering en wel; schapenvlees.r
r
De volgende zondag trok ik, voor mijn doen, best nette kleren aan en ging naar haar toe. Ze was duidelijk verrast door mijn outfit, want zelf had ze zich aan mijn normale kledij aangepast. Verschoten jeans, een slobbertruitje en afzakkende kousen. Rotzak : zei ze ongemeend tegen me, doe ik mijn best me aan jou aan te passen en wat gebeurt er: je komt hier even pontificaal aan. Ik ga me nu direct omkleden .r
Ze liep naar boven en, ongelooflijk, binnen vijf ?í zes minuten kwam ze in een kledij aan waarvan de hormonen je lijf gingen doorjagen. Op haar vraag wat ik ervan vond, kon ik alleen maar denken dat ik deze het liefst van haar lichaam zou willen rukken, maar zei natuurlijk wat anders. Wat, dat weet ik niet meer, maar het moet complimenteus zijn geweest. Ze kleurde alweer. Ik vroeg haar daarna zich in volle vaart om te draaien zodat ik het in volle beweging kon bewonderen. Ze deed dat, maar draaide iets te lang en plofte wat duizelig op de bank waar ik zat. Zonder dat ik het eigenlijk wist, sloeg ik mijn arm om haar en trok haar naar mijn borst, zodat ze even kon bijkomen. Ze nestelde zich tegen mij aan en wist tot mijn teleurstelling in een diepe slaap te vallen. Haar hand zakte naar beneden en beroerde mijn kruis. Gelukkig werd ze na een half uurtje wakker, want mijn arm begon te slapen. Ze schrok even van haar eigen houding, maar besloot duidelijk dat ze ervan wou blijven genieten. Haar ademhaling werd zwaarder toen haar hand op verkenning ging. Ik, zeker niet onberoerd, deed hetzelfde. Haar borsten begonnen iets op te zetten en ik kon zien dat haar tepels hard werden. Daar beneden bij mij, gebeurde hetzelfde.r
Iemand moest het initiatief gaan nemen, dus deed ik het maar. Mijn vrije hand begon naar boven te bewegen, tergend langzaam. Eindelijk kwamen zij bij haar borsten aan en kon ik die harde tepels voelen en beroeren. Ze draaide wat zodat ik er beter bij kon komen, terwijl haar hand het kloppende gevoel in mij onderbuik tot grotere hoogte begon te jagen.r
r
Zonder aarzeling begon ik haar blouse los te knopen, wat zij maar al te graag toeliet. Ik trok de blouse uit en werd verrast door een naar mijn idee wat opgepompte BH. Ze merkte dat en stamelde dat ze niet zo groot geschapen was en dit gebruikte. Mijn antwoord was eenvoudig. Lieve schat, ik ben ook geen Superman, ik heb een doorsnee pik, maar ben daar nog steeds gelukkig mee. r
r
Met een zucht van verluchting kwam ze tot rust, nou ja, rust. Ze ontspande zich helemaal waardoor ik de mogelijkheid kreeg haar hele lijf te verkennen. Een verrukking, strak in het vel en wat mijn tong en handen ook verkenden, het was een feest, zowel voor haar als voor mij. Op het moment dat ik mijn tong diep in haar kutje stak, de heerlijke sappen begon te likken, kwam ze direct klaar. Ik ging nog even door, maar ze was uitgeteld. Wat nu, ik had een stijf kloppend lid en een niets, niemendal.r
r
Ik waste me wat en kleedde me maar aan. Nam een drankje en besloot nog 10 minuten te wachten.r
De deurbel ging, en aangezien zij niet reageerde, deed ik maar open. Er stonden twee vrouwen, beiden leuk gekleed. Ze keken me raar aan en vroegen of Deb thuis was. Haar naam werd steeds korter.r
Op mijn bevestigende antwoord met de waarschuwing erbij dat ze sliep, antwoordden zij dat het geen enkel probleem was. Ze wordt wel na een half uurtje wakker, ze moet altijd even slapen nadat ze goed geneukt is. Ik verschoot en wist niet meer enig zinnig woord te zeggen Ze stelden mij gerust, ze kenden Deborah langer dan vandaag. Ik nodigde ze maar verder naar binnen en voor ik het wist, stonden ze binnen in de kamer. Ik was stom vergeten dat Deborah er nog naakt bijlag, haar kleren her en der verspreid, maar het leek ze niet te deren. Ze gingen naast haar zitten en begonnen haar te strelen. Algauw ging dat over in het strelen van elkaar. r
r
Word vervolgd, als je dit een fijn verhaal vindt. Mail naar Wienie_1@hotmail.comr
“