Excuses voor de titel van het vorige verhaal. Pas nadat ik het verhaal had verstuurde ontdekte ik dat ik de titel nog niet af had gemaakt. Voortaan schrijf ik trouwens onder het pseudoniem K.J., voor de duidelijkheid. Dit verhaal speelt zich rond hetzelfde tijdstip af als deel 1. ‘Wat lees je daar?’ Vroeg Ron die samen met Harry op zijn bed lag. ‘Spreukenboek. Gekregen van Hermelien.’ reageerde Harry. ‘Niet echt interessant.’ ‘Tja, jij krijgt tenminste iets nuttigs van Hermelien. Wat ik al jaren wil gaat al jaren fout… Wel vreemd dat je een boek hebt gekregen van haar. Ik bedoel, ze is een studiebol maar ze weet dat wij dat toch niet zijn? Misschien zit er een geheime boodschap in…’ Harry zuchtte. Als het om Hermelien en Harry ging werd Ron altijd paranoide. ‘Laat me niet lachen. Laat me nu alleen, misschien steek ik dan nog wel iets van dit boek op.’ Ron snoof en stapte van zijn bed af. Hij liep de kamer uit en kwam langs Ginny’s kamer toen hij de trap af wilde lopen. ‘Zet die muziek zachter!’ schreeuwde Ron. Ginny schold hem boven het lawaai uit en Ron stampte nijdig naar onder. Ron keek uit het raam naar buiten. Daar zat ze. Hermelien. Al jaren was hij stiekem verliefd op haar. Het feit dat ze nu ook nog bijna een echte vrouw was geworden maakte het alleen maar erger. Haar bruine, krullende haren, donkere bruine ogen en stevige borsten maakte zijn hoofd helemaal gek. Ze zat in kleermakerszit op het gras iets te schrijven. Vast iets met de studie, dacht Ron. Laat ik haar eens gaan helpen. Natuurlijk was het niet echt te bedoeling haar hulp te bieden, maar om eens een kans te maken bij haar. Diep in zijn hart wist hij toch dat het zou mislukken. Maar Ron was moedig en een doorzetter. Hij was niet voor niets bij Griffoendor ingedeeld, bekend om hun dapperheid. Ron liep de tuin binnen. Hermelien keek op en glimlachte. ‘Ha Ron. Hoe gaat het?’ ‘Het gaat wel. Verveel me.’ zei Ron en hij ging languit op het gras liggen. Hermelien volgde zijn voorbeeld en Ron voelde even kippenvel. ‘Ik heb nagedacht.’ zei Hermelien na enkele seconden stilte. Dat is wat nieuws, dacht Ron, zonder het hardop uit te spreken. ‘Al die ruzies die wij al die tijd maar hebben… Harry heeft het al zo moeilijk en hij lijdt er duidelijk over. We moeten het eens voor eeuwig en altijd goed maken.’ Dat klonk goed in Ron’s oren. ‘Zweren we erop?’ suggereerde hij. Hermelien keek hem schamper aan. ”’Erop zweren” heeft geen zin. Zo weet ik niet meteen dat ik je kan vertrouwen. Iedereen kan erop zweren ‘ ‘Je bent toch zo slim? Hoe wil jij dan voor zorgen dat er een eind aan komt?’ ‘Bedankt voor het vragen. Er is een eeuwenoude methode in de tovenaarswereld om een eeuwige vriendschap af te sluiten. Als je het eenmaal gedaan hebt kun je niet meer terug. Weinig mensen weten ervan. Ik las het in de verborgen afdeling van de schoolbieb.’ ‘En wat mag dat dan wel zijn?’ Hermelien sprong ineens uit het niets op Ron af.
Ron schrok zich een ongeluk en wilde zich bewegen maar hij kon geen kant op. Hermelien had hem stevig beet en keek hem diep in de ogen aan. ‘Volgens mij weet je zelf heel goed hoe je een vriendschap tussen een man en vrouw voor eeuwig en altijd kunt vastzetten.’ Fluisterde Hermelien en ze kuste Ron, die nog steeds op de grond lag in Hermelien’s houdgreep. Een stem in Ron’s hoofd brulde het uit van victorie en hij zoende Hermelien vol terug. ‘Blijf liggen waar je ligt!’ hijgde Hermelien en ze kroop van Ron’s gezicht naar onder. Langs zijn hals, langs zijn borst en langs zijn buik. Uiteindelijk kwam ze aan bij de echte jeweetwel’. Hermelien knoopte Ron’s broek los en begon onmiddellijk aan zijn stijve lul te zuigen. Ze kwam in een rustig tempo van boven naar beneden een keer Ron in zijn ogen aan, die duidelijk aan het genieten was. Hij kreunde terwijl Hermelien aan zijn pik zat te likken. Ze had duidelijk ervaring. Vast met haar Bulgaarse vriend Viktor… Ron had hier al die jaren op gewacht. En hij wist dat Hermelien dit ook al een lange tijd wilde. Hij voelde het zaad al snel opborrelen in zijn zak, als een bruisende toverdrank. ‘Hermelien… ik kom…’ ‘Niks daarvan!’ zei Hermelien. Ze richtte haar toverstok op hem en zei: ‘Orgasmus Extendus!’ Ron wist niet waar ze deze spreuk van kende, maar voelde het orgasmegevoel al snel wegdalen. Het plezier dat hij had verminderde niet. Hermelien bleef maar likken als een dorstig katje. Haar blik in haar bruine ogen maakte Ron helemaal gek. Als hij dit eerder had geweten… Hermelien stond op en Ron volgde haar voorbeeld. Ron wilde de kleren van elkaar aftoveren maar Hermelien weerhield hem. ‘Hier is geen magie voor nodig.’ Ze zoende Ron opnieuw terwijl Ron zijn shirt over zijn hoofd trok. Hermelien deed de hare uit en liet Ron haar BH losmaken. Ze had heerlijke, rechtopstaande borsten. Niet enorm groot, maar aardig formaat. Ron speelde er een tijdje mee totdat hij verder naar onder ging en Hermeliens rok uit deed. Hermelien deed Ron’s broek nu helemaal uit en stond alleen nog maar in haar slipje. Ron legde haar neer op te grond en trok de laatste kledingstukken uit. Ze lagen nu beide naakt, midden op het gras in de tuin. Het was donker en de meeste familieleden waren al op hun kamer, dus konden ze ongestoord verdergaan. Net toen Ron Hermelien wilde penetreren, hoorden ze een gil. Aangezien er maar een ander meisje in het huis was, moest dat Ginny zijn. Hij hoorde dat ze Harry’s naam uitriep… Maar geen tijd hiervoor. Eerst Hermelien. Ron wist dat ze geen maagd weer was dus deed ook niet al te voorzichtig. Hij stootte in een keer flink in Hermelien’s kutje en begon haar zacht te neuken. Hermelien kreunde van genot, zocht met haar mond Ron’s mond op en zaten met hun tongen in een flinke strijd gemikt terwijl hun genitaliën niets anders deden. Ron verwisselde het tempo wat invloed had op de geile kreunen van Hermelien. Met zijn vrije handen speelde hij met Hermelien’s perfecte tieten. Dit was een droom die uitkwam. Hermelien veranderde van plan. Ze rolde omver zodat Ron nu onderop lag en Hermelien begon hem te berijden. Ron kreunde en lag met zijn blote rug in het gras terwijl Hermelien nu al het werk deed. Ze zat met haar gezicht naar hem toe en ze keken elkaar diep in de ogen. Hij had Hermelien nog nooit zo geil zien kijken en ze verhoogden al snel hun tempo. Hermelien ging nu helemaal tekeer op Ron’s lul en Ron liet het allemaal maar gebeuren. Na een tijdje was Hermelien uitgeput en draaide ze om, zodat ze nu met haar hoofd tussen Ron’s benen lag en andersom. Dit was het teken voor een zwoel 69-standje. Hermelien trok Ron af tijdens het pijpen en Ron likte haar kutje uit. Het was lekkerder dan hij ooit gedacht had en ze gingen enkele minuten zo door. Hermelien stapte van Ron af en zoende hem, zodat ze haar eigen sappen kon proeven. Daarna ging ze met haar rug op een tuinbankje liggen en liet ze haar op haar hondjes nemen. Ron wist dat deze vriendschap zo NOOIT meer stuk kon gaan. Hij pakte haar met twee handen bij haar kont vast en Hermelien kreunde. Ron voerde het tempo op en Hermelien leek bijna klaar te komen. Ron was doodop en wist dat het niet bij één keer zou blijven dus liet hij haar gaan. Hij penetreerde haar nu op turbosnelheid en Hermelien kwam luid gillend klaar. Ron vroeg zich af of echt niemand hun kon horen…
Ron was ook al bijna aan zijn orgasme toe en omdat hij niet veel druk meer in Hermelien’s poesje wilde zetten legde hij Hermelien neer op het gras. Hij had ooit gehoord dat dit volgende heel lekker moest zijn. Toen hij klein was betrapte hij zijn ouders eens met dit te doen, aangezien zijn moeder hier het postuur voor had. Hermelien net niet. Teleurgesteld zat Ron daar met zijn stijve lul tussen haar tieten. Hij had gehoopt haar stevige tienerborsten een beurt te kunnen geven, maar ze was net te klein. ‘Laat mij maar!’ kreunde een uitgeputte Hermelien. Ze richtte haar toverstok op haar borsten en zei: ‘Engorgio!’ Haar borsten waren vergroot tot een F-Cup en Ron juichte van binnen toen hij zijn lul makkelijk tussen haar tieten plaatste. Hermelien drukte haar megaborsten tegen elkaar aan zodat Ron’s pik extra gestimuleerd werd. Al de verhalen waren waar en zijn ouders hadden een goede smaak: Dit was het lekkerste wat er was. Dit hield hij niet lang meer vol. Hij stootte zijn lul nog even in Hermelien’s mond, die er een lange tijd op zoog en daarna trok hij zichzelf af boven haar tieten en gezicht. Ze keek weer zo geil… met die bruine, zaadvragende ogen… ‘AAHRG!’ schreeuwde Ron en een enorme lading zaad spoot over haar gezichtje. Een tweede en derde straal over haar nog steeds enorme tieten. Na enkele seconden was Ron’s zak leeg en plofte hij neer op het gras. Nog een lange tongzoen van een met zaad besmeurde Hermelien. ‘Vrienden voor het leven.’ zei Ron. ‘Vrienden voor het leven.’ glimlachte Hermelien terug en veegde het zaad uit haar gezicht. ‘Het was niet je eerste keer h?¿?’ vroeg Hermelien. Ron schrok. Hij wilde hier liever niet over praten maar hij moest toegeven. ‘Dat klopt ja.’ ‘Mag ik weten met wie? Toch niet met Belinda Broom. Die durft zoiets toch niet.’ ‘Nee, niet Belinda…’ ‘Nou? Wie was de gelukkige dame?’ ‘Later. We moeten naar bed.’ zei Ron en Hermelien keek hem achterdochtig aan. Ze hadden alle troep opgeruimd. Hermelien’s borsten waren (onder de teleurstellende blik van Ron) naar hun normale grootte verkleind. Nou ja, misschien waren ze toch iets groter dan eerst… Ze zoenden elkaar een goedenacht en Hermelien liep naar Ginny’s slaapkamer, waar ze overnachtte. Ron liep naar Harry’s kamer. ‘Ron, wat zie jij eruit!’ Riep Harry verbaast toen hij zijn vriend zag. Zijn haar zat in de war, zijn kleren scheef en zijn hoofd was rood als een biet. ‘Oh Harry… eh…’ stamelde Ron. ‘Probleempje met de tuinkabouters… eh… zeg… hoorde jij een kwartier geleden ook Ginny heel hard kreunen? Ik maakte me zorgen.’ ‘Oh eh…’ Dit keer was het Harry’s beurt om te stamelen. ‘Nee hoor… zal wel niets bijzonders zijn…’ ‘Vreemd.’ Zei Ron. ‘Ik vermoedde even dat hij erachter zat. Ik weet dat Ginny ouder aan het worden is enzo… maar natuurlijk zal jij toch niets met haar willen h?¿! Toch?’ ‘Nee natuurlijk niet!’ Grijnsde Harry. ‘Hoe kom je daar nou bij!’ Ron wist diep van binnen dat hij en Hermelien en hij later nog veel plezier zouden beleven tijdens hun verblijf. In het volgende verhaal komen we erachter wie Ron heeft ontmaagd… en andersom..”