Deep space se..ks tentakel nachtmerrie!

Deep space se..ks De H.S. Juliana was in een baan om de planeet Ana al gebracht. De voorbereidingen voor een verkenning`s missie waren al enige tijd in volle gang. Het was het jaar 2210. De ruimtevaart had een snelle groei doorgemaakt na de uitvinding van de hyper aandrijving. Wat lange tijd onmogelijk had geleken, was toch werkelijkheid geworden. Met de mogelijkheid om verre reizen te maken was ook de wereld enorm veranderd. Een van de grootste gevolgen was wel voor de kijk op tijd. Het gezin zoals vroeger bestond bijna niet meer. De meeste reizen door de ruimte namen zo enorm veel tijd in beslag dat de ruimtevaarders in een kunstmatige slaap werden gebracht. Tijdens de reis werd de astronaut fysiek niet ouder. Dit was, dankzij de uitvinding van de Dr. Wakker in 1112 van de hyperslaap, een bijeffect gebleken. De tijd stond voor de astronaut stil! Voor de reiziger prettig maar voor zijn familie een ramp. Stel een moeder neemt afscheid van haar zoon die voor vier jaar weg gaat, dan terug komt en nog net zo oud is als toen hij vertrok! Na een aantal reizen is de zoon jonger dan zijn moeder! En dan te bedenken dat de meeste reizen veel langer dan vier jaar duren! De ruimte is onmetelijk groot en een planeet vergelijkbaar aan de aarde is niet een twee drie te vinden. Om niet elke zonnestelsel te hoeven te onderzoeken werden er sonde`s door de verkenning`s schepen uit gezonden. Sonde`s waren minuscule onbemande ruimtescheepjes vol meet apparatuur. Ze verkende de zonnestelsels die het grote moederschip omringde. Zo konden ze een enorm groot gebied verkennen. De vreugde aan boord van de H.S. Juliana toen er positieve scan`s van een sonde werden ontvangen was enorm! Onmiddellijk werd er koers gezet naar de planeet die eenzelfde atmosfeer had als de aarde. Naarmate de planeet dichterbij kwam en de stroom informatie groter, steeg de opwinding. Was er leven! Zo ja, waren ze mensachtig? Hoe meer informatie er binnen kwam hoe nieuwsgieriger men werd. De planeet bestond net als de aarde uit veel water, ook de maan die om de planeet heen draaide had bijna precies de zelfde afstand tot de planeet als de maan om de aarde. De overeenkomsten waren hoopgevend en verbazend. De pogingen om contact met de eventueel intelligente wezens te krijgen waren op niets uitgelopen. Voorlopig ging men ervan uit dat er geen intelligente mensachtige op de planeet woonden. De sonde had meetapparatuur gelanceerd die op de planeet een uur lang had gefunctioneerd en toen was opgehouden met zenden. Ook dit had weer wat onbeantwoorde vragen opgeleverd. De live beelden van de door de sonde op de planeet afgeschoten meetapparatuur had veel groen laten zien, vreemde planten die wel wat overeenkomsten hadden met onze eigen planten, maar toch ook zeer vreemd. Er was wel leven op de planeet maar nauwelijks beweging. De verkenning`s missie zou het antwoord geven op alle vragen. Diverse shuttle`s zouden bijna tegelijk op diverse plaatsen landen. Laura zes ex had de eer de eerste landing uit te voeren. Zij zou samen met haar partner Betty z acht met de shuttle landen in een gebied waar mogelijk leven aanwezig was. Vanuit de ruimte gezien was het mogelijk dat er bouwwerken zouden worden aangetroffen. Het leken hoge torenachtige gebouwen. Laura en Betty maakten zich op voor de meest belangrijke missie ooit! Ze Hadden de nieuwste ruimtepakken aan. Gemaakt van een draad die bestond uit een zeer geavanceerde combinatie van kevlar verweven met de allersterkste en lichtste aluminium met een laag spandex eroverheen. De pakken waren ultradun en sloten als een handschoen om het lichaam. Water en luchtdicht, superlicht voor maximale bewegingsvrijheid. Bijpassende kniehoge laarzen met versterkte enkel en scheen bescherming maakte de outfit bijna compleet. Het ruimtepak werd afgemaakt met het laatste op het gebied van gezichtbescherming, het vol-gelaatmasker van Interspace de headpro veertien. De kap was van het zelfde materiaal als het pak maar voorzien van een gezichtsbedekkend transparant vizier voorzien van een rebreather die in staat was om uit alle bekende gassen en vloeistoffen schone zuurstof te filteren. Zelfs ondergedompeld in een willekeurige vloeistof kon deze rebreather zuurstof uit de vloeistof filteren vooropgesteld dat er zuurstof in aanwezig was natuurlijk. Verder nog uitgerust met een com-systeem dat in de kraag van het pak was verwerkt en de beproefde lasergun B640 met solar charcher, die wanneer nodig zichzelf kon opladen met zonne-energie. De B640 werd gemaakt door browning. De B640 was voorzien van de hightech targeter alle bekende richtsystemen in zich verenigde. Ze waren ze er klaar voor! Laura en Betty gingen aan boord na te zijn toegesproken door de kapitein persoonlijk. De lancering was routine net als de vlucht naar de planeet. Probleemloos gleed de shuttle de dampkring binnen. De tijd dat dit gepaard ging met hitte en vuur was lang voorbij. De autopilot bracht ze probleemloos naar de landingzone. De scanners gaven aan dat de lucht veilig was om te ademen en er geen bekende dreigingen in de buurt waren. Voorzichtig opende Laura de luchtsluis en klom er samen met Betty in. Met luid gesis opende de deur zich. Vreemde geluiden vulde de lucht. Laura zette de eerste stap op vreemde grond. Laura en Betty hadden dit al vaker meegemaakt maar het bleef toch spannend. Even stonden ze naast elkaar en bekeken de vreemde omgeving. Grote groene planten omringden hun landingszone. De wind deed de planten ruisen, ook dit was net als op de aarde. Alleen de afmetingen van de planten! Die waren enorm! Laura liep naar een van de kleinere planten die dicht bij haar stonden. Ze knielde en keek verwonderd naar de plant. De steel van de plant was als die van een sneeuwklokje alleen wel een stuk dikker. De bloem was schijnbaar nog gesloten en Laura vond de gelijkenis met de eikel van een penis verbluffend! Ze wenkte Betty. Betty knielde: God! Dat lijkt wel een piemel! Ze stak een vinger uit naar de plant en liet die vanaf beneden naar boven langs de steel glijden. Tot hun grote verbazing trok de gebogen steel recht! Weer liet Betty haar vinger langs de steel van de plant glijden en grinnikte: Die staat bijna net zo snel stijf als die van die klojo van onderhoud! . Laura porde haar in haar zijde en wees naar haar com-systeem. Betty begreep haar onmiddellijk, er luisterden mensen mee. Kom, we gaan verder . Als ze nog heel even gewacht hadden, zouden ze de knop van de plant met een luide plop hebben horen open knappen. De knop barste open en een glibberige vloeistof droop eruit. Voorzichtig liepen ze in de richting die hun navigatie systeem aangaf. Het leek wel alsof er een pad liep! Ze liepen onder de metershoge planten door. Speurend naar een teken van leven liepen ze door. Na een paar honderd meter tussen de planten gelopen te hebben zagen ze waar ze naar op weg waren! Enorme slakkenhuizen leken het wel! De scanners zwegen, nog geen leven. Hoe dichter ze bij de enorme bouwsels kwamen hoe grote ze leken. Zou hier iets leven of waren dit ook planten? Bij de grote bruine torens aangekomen schraapte ze wat materiaal van de buitenkant en deden dit in het analyse apparaat. Niets dan levenloze bestanddelen. Als dit ooit geleefd had was het al een hele tijd dood! Op hun hoede volgde ze de ronding van het enorme bouwwerk. Na een metertje of veertig kwamen ze bij een enorme poortachtige opening. Laura kon een kreetje van opwinding niet onderdrukken! Betty! Kijk! Laura wees op een vierkant dat duidelijk niet op natuurlijke wijze had kunnen ontstaan! Ze wreef met haar vingers wat aarde en ander aangroeisel er af en zag duidelijk iets wat voor letters had kunnen doorgaan! Kunnen jullie dit zien? vroeg ze aan mission controle. Ja, maar scan het zodat onze taalexperts ermee aan de slag kunnen . Laura pakte haar scanner en deed wat ze gevraagd was. Jeetje Betty! Er is of er was hier ooit leven! Betty keek naar de opening. Ze was op zoek naar iets wat op een scharnier of deur leek. Als dit door `wezens` gebouwd was dan hadden ze toch een deur nodig gehad, of een deurbel of wat dan ook, iets? Laura keek de opening in, donker! Op het controle pad op haar arm schakelde ze de lamp in die in haar schouder bescherming was in gebouwd. Ze deed een paar passen de donkere en hoge gang in en trok haar B640. Betty volgde haar. Laura wist niet of het bij het bouwwerk hoorde of dat het wortels waren van planten die bovenop het bouwwerk groeide, maar ze ontweek ze zo veel mogelijk. De rare wortels waren vrij dik maar ook soepel, het leek wel alsof ze voor haar aan de kant gingen en zo een pad voor hen vrij maakten. Er hing een benauwde atmosfeer, geluiden van druppels op steen en zwiepende wortels, die om de een of andere reden ergens door bewogen, en die de lucht deden trillen. Haar arm-pad gaf aan dat het er achtentwintig graden was, warm! Gelukkig werkte de koeling van haar pak, dat het aluminium koelde dat er in verwerkt was. Betty liep vlak achter haar. Laura stond stil. Ze richtte haar lamp op iets! Toen het licht erop viel zag Betty het ook! Het leek een controle paneel, een groot half gebogen paneel. Laura liep naar het paneel. Het paneel bleek van dezelfde materiaal te zijn als de muren en zat vol tekens die ook buiten op de wand bij de ingang hadden gezeten. Ze richtte de scanner weer en zond de gegevens door. Hebben Julie dit? Zeker! Fantastisch! Maak een extra scan van die partij rechtsboven Laura scande de gevraagde partij figuren toen er plots een grote druppel op haar onderarm viel. Even schrok ze, stak de scanner in het foedraal op haar bovenbeen en ging met haar vinger door de dikke druppel. Het was slijmerig spul en trok draden tussen haar vingers! Yuk! Zei Betty gemeend. Laura lachte en weer viel er een dikke druppel. Laura stapte opzij en keek omhoog. Een lange wortel leek los van het hoge plafond te komen en zwiepte vlak langs haar gezicht heen. Jezus! zei ze geschrokken. Nu was het Betty`s beurt om te lachen: Ja! Ha, ha, kijk uit Laura een wortel valt je aan! Ha, ha Weer viel er een druppel, niet een, maar meer! nog meer! Ineens regende het in de donkere en hoge gang. Laura en Betty konden nergens schuilen! Shit! Wat is dit! zei Laura die onder het plakkerige spul zat. Verbaasd keek ze naar haar arm! Gaten vielen in haar pak! Onmogelijk! Dat kon niet! De beste en sterkste kevlar! Onverwoestbaar aluminium draad! Het smolt! Fuck, we moeten hier als de sodemieter weg! brulde ze naar Betty. Beide draaiden zich om en rende terug. Plots bleef Laura staan. Dit gaat niet terug! We lopen in een rondje! Jezus, Laura, je pak! Het druipt van je af! vol ongeloof keken ze naar hun peperdure hightech outfit. Het droop van hun lijf! God! De laser! Die smelt ook! Onthutst Keek Laura naar de scanner aan haar been, hij droop langs haar been naar beneden. God, Laura, wat nu? zei Betty terwijl haar bovenlijf bijna geheel naakt was. Met haar hand pakte ze het restant van het vol gelaatmasker op haar hoofd en gooide het op de grond. Stukjes bleven aan har handen plakken. Laura veegde met haar hand over haar arm en veegde zo het restant van haar armpad op de grond, ze waren alleen en hadden geen contact meer met boven! De lamp op de schouder van Laura doofde en droop over haar borst naar benden. Ook Laura ontdeed zich van de restanten van haar pak, het viel nog helemaal niet mee! Ze waren naakt en alles plakte. Ze zaten beide van top tot teen onder de enorm kleverige massa. Het spul verteerd god zij dank alleen niet levend materiaal, anders waren we er geweest! . Shit, daar had Betty nog niet eens aan gedacht! Ook de lamp van Betty doofde en gleed van haar af. Tot hun grote opluchting bleken de muren nu te glooien! De wanden en het plafond verspreiden een zacht groen licht! God, je ziet er niet uit! grapte Betty in een poging de moed niet te verliezen. Ze gilde! Whaaaa! en sprong opzij. Iets greep mijn enkel! Betty voelde plots hoe iets zich om haar enkel wikkelde! Ze gilde weer en wilde wegspringen. Whhaaaa! Help! Een andere tentakel wikkelde zich om haar andere enkel en gleed langs haar been omhoog. Laura die vlak bij haar stond bukte en greep de polsdikke tentakel vast. Ze probeerde hem los te maken maar miste de kracht! Een ander voelarm wikkelde zich om de arm van Betty en kroop omhoog. Laura rukte aan de tentakel die onverstoord langs het bovenbeen van Betty omhoog glibberde. Laura rukte en de glibberige tentakel schoot uit haar handen waardoor ze achterover viel. Laura zag zich omringt door wriemelende tentakels! Ze wilde opstaan maar werd ook door een tentakel gegrepen! Een dikke voelspriet slingerde zich om haar middel en tilde haar van de grond. Ze schopte wild met haar armen en benen. Het uiteinde van de voelarm bevond zich voor haar gezicht. Ze greep het met beide handen vast! Het leek als twee druppels water op de plant die ze buiten hun shuttle hadden gezien! De bloem aan het uiteinde vouwde zich open! Klodders glibberig spul kwam uit de top en droop naar beneden. Laura sperde haar ogen wijd open van ongeloof en angst! Uit de knop kwam een meer dan menselijk uitziende eikel! Laura gilde en op dat moment glibberde het tussen haar handen door en boorde de glijmiddel brakende eikel zich in haar mond! Betty zag hoe Laura werd opgetild en op het moment dat Laura een schreeuw gaf en de penisachtige top haar mond in gleed voelde hoe ze zelf iets tussen haar benen. Angstig keek ze naar beneden, net op tijd om de knop te zien openspringen. Plakkerig spul spatte eruit en de eikelvormige top boorde zich in haar kutje. Haar mooie strakke vagina werd door een grote knop opgerekt en gepenetreerd! Hmmpfff kreunde Betty terwijl de kop van de tentakel haar schaamlippen opzij duwde en haar kutje binnen glibberde. Betty gilde luid! De enorm geribbelde wortel zocht zich een weg naar binnen! Betty`s nog vrije arm probeerde wanhopig iets doen aan de haar penetrerende polsdikke voelspriet. Meerdere tentakels wikkelde zich om haar middel en enkele draaiden zich strak om haar borsten. Ze voelde de spanning op haar borsten toenemen, haar tepels werden dik en hard. De top van een tentakel die zich strak om haar borst had gewikkeld spatte open, de druipende eikel schoot op haar tepel af en zoog zich vast. Betty kreunde! De tentakels leken te leven, ze pulseerde! Betty voelde de ribbels haar kutje masseren. Jezus! Tentakels gleden over haar hele lijf! Laura`s benen werden gegrepen door tentakels en voor ze het door had kon ze die niet meer bewegen. Het ging onverwacht snel maar voor Laura duurde het een eeuwigheid. De tentakels slingerde zich om haar benen en kropen omhoog. Ze hoorde de knoppen open spatten en voelde het kleverige spul tegen haar kutje en kontje aankomen. De dikke voelarm in haar mond gleed dieper en dieper, ging voorbij haar huig en zakte haar slokdarm in. Laura vocht om lucht, ze stikte! Plots trok de tentakel zich terug. Laura hapte naar adem toen een andere geopende knop al druipend tegen haar aars duwde. De kringspier trok zich in een reflex samen maar kon niet tegen de enorme kracht van de knop op en moest wijken. De grote dikke kop drong haar kontje in en rekte haar aars op. Het enorm geribbelde ding gleed in een vloeiende beweging diep haar darm in. Ook haar mondje werd weer gevuld, nu de plant zijn grens wist herhaalde hij de beweging en neukte haar mond. Laura had twee keer het geluid van een open knappende top gehoord, ze wist dat er nog een op zoek was naar haar nog ongevulde gaatje. De knop glibberde tussen haar billen door op zoek naar de opening. Ineens duwde de top zich tegen haar kutje aan. Ze voelde de glibberige eikelachtige top kloppen, als of het leefde! Het pulserende ding perste zich met geweld naar binnen, Laura`s strakke doosje werd gevuld door een buitenaards tentakel! Ze schreeuwde! Niet van pijn want de knoppen produceerde aan de lopende band een kleverige maar glibberige substantie waardoor de tentakel moeiteloos enorm diep in haar kutje doordrong. Ook Laura`s borsten werden strak door tentakels omwikkeld. Haar tepels werden er bijna afgezogen door de vreemd uitziende tentakel knoppen. De wild in en uit haar gaatjes glibberende en glijdende tentakels dwongen haar om klaar te komen, nog nooit, maar dan ook nooit was ze zo heerlijk geneukt! De tentakels leken wel te leven en klopte van de sappen die er door heen vloeide. De bewegende bobbels op de in en uit glijdende tentakels hadden, zo leek het, maar een doel. Hen het ultieme orgasme te laten beleven. De angst bij de beide vrouwen was verdwenen en vervangen door een ongekend genot. Wild kronkelde ze van lust, gevangen en vastgesnoerd door een enorme hoeveelheid buitenaardse tentakels die al soppend en kloppend hun keer op keer naar een hoogte punt neukten. Ze vergaten het gevoel voor tijd en plaats en ondergingen een tijdloos orgasme. Tot de ene na de andere tentakel kop begon te spuiten. Klodders buitenaards zaad vulde al hun gaatjes. Het kleverige goedje werd met kracht ge?»njecteerd, hun gaatjes compleet gevuld. Het droop uit hun monden maar ook uit hun andere lichaamsopeningen droop een enorme hoeveelheid van het buitenaardse zaad. Na de uitbundige bevruchting van hun slachtoffers werden de tentakels rustig. Langzaam lieten ze de meisjes op de grond zakken waar ze uitgeput bleven liggen. Jezus, christus! Wat was dit, wat? fluisterde Betty. Shit, wij zijn bevrucht ofzo! Het zijn parasieten die ons als drager voor hun nageslacht hebben gebruikt. Wij moeten hier zo snel mogelijk weg! Die troep moet uit ons! Laura wilde opstaan. Moeizaam kwam ze overeind, dikke draden trokken haar weer terug naar de grond. Plots besefte ze de ernst van hun situatie! Het kleverige goedje werd hard! Fuck! Betty! Kom op opstaan snel! Die zooi wordt hard! Snel uit deze hoge tempratuur weg! Voordat het spul te hard word! Ze pakte de hand van Betty en trok haar overeind. Moeizaam zochten ze zich een weg naar de uitgang. De tentakels waren weer bewegingsloos en lieten hun met rust. Buiten vielen ze uitgeput op de grond. Laura zag nog hoe het redding team het pad of kwam gelopen. Niet naar binnengaan! riep ze! We weten het! We hebben de tekst, want dat was het, ontcijferd! Het was een waarschuwing! En was het leuk? Graag hoor ik of er meer belangstelling is voor dit soort sf verhalen.”