De ontmaagdingskliniek deel 2

Een zwaar geval. Het was kwart over negen, Frank had nog een kwartier voor de volgende patiënt. Hij haalde een bak koffie uit de automaat en ging bij Kitty achter de balie zitten kletsen. Ze had altijd wel wat leuks te vertellen, en ook kon hij zo het komen en gaan van de patiënten bekijken. Meestal zag je wat bleek vertrokken gezichtjes van de vertrekkende patiëntjes; een ontmaagding is ook best een forse ingreep. De ouders daarentegen straalden over het algemeen nu hun dochters eindelijk bij de sexueel volwassenen hoorden. Hij keek eens rond en vroeg zich af wie zijn volgende patiënt zou zijn; het was inmiddels bijna half tien en hij stond en liep naar zijn behandelkamer. Alles was weer keurig schoongemaakt, de behandeltafel was afgenomen en en lag een nieuw wit laken op de matras. Prima. Zijn tablet vermeldde dat de volgende patiënt Babs heette en morgen zou ze 18 jaar worden. Oei, dat was wel een gevalletje ‘op het laatste nippertje’. Immers, wettelijk moesten alle meisjes uiterlijk voor hun 18e verjaardag zijn ontmaagd. De boete op overtreding was niet gering. Hij was benieuwd wat hier de reden voor was. Na zijn penis en ballen weer lekker geolied te hebben liep hij met een mooie stijve pik naar de wachtruimte. Babs bleek een stil, verlegen, bleek en heel mager meisje te zijn; je zou niet zeggen dat ze al bijna 18 was. Ze was in het gezelschap van haar moeder. Frank liet ze plaatsnemen in de stoelen voor het bureau en begon de vragenlijst af te werken. Het bleek dat de ouders gescheiden waren (het kwam nog steeds voor, ondanks de wet op de ontmaagding). Babs was een laatbloeier zo bleek. Pas voor het eerst ongesteld op haar 16e en tot nu toe niet echt interesse in jongens. ‘Waarschijnlijk lesbisch’ dacht Frank onwillekeurig. Maar dat was verder niet relevant voor de procedure. De moeder van Babs had de ontmaagding telkens voor zich uit geschoven en Babs zelf had er nooit om gevraagd. Maar ze hadden nu dan toch een afspraak gemaakt omdat de wettelijke termijn bijna verstreken was. ‘Ja morgen wordt ze 18 jaar; vandaag is echt de laatste mogelijkheid om Babs te ontmaagden binnen de wettelijke kaders.’ zei Frank. ‘Het is laat, maar u bent er nog op tijd bij. Dus… we gaan er een mooie, gedenkwaardige gebeurtenis van maken!’. Moeder en dochter knikten bescheiden. Tegen Babs zei hij dat ze zich mocht uitkleden. Terwijl ze dat deed kwam André al binnen; het maken van een fotoreportage was ook in dit geval aangevraagd. Echter géén ejaculatie; dit zou alleen een penetratie ontmaagding worden. Frank prentte zich dat goed in, want deze vorm van ontmaagding kwam redelijk weinig voor. André nam eerst de gebruikelijke shots van Frank en de patiënt, waarbij hij ook weer aan Babs vroeg om de penis van Frank omhoog te houden. Ze deed dat met enige tegenzin. ‘Een heel leuke foto zal het niet worden..’ dacht Frank. De handen van Babs waren koud en dat had geen goede uitwerking op zijn erectie. Zijn penis verslapte langzaam. Terwijl hij zijn slappe lid masseerde, om die weer enigszins overeind te krijgen, zei hij tegen Babs dat ze op de behandeltafel moest gaan liggen zodat hij haar vagina en maagdenvlies kon inspecteren. Ze ging onwennig op de tafel liggen en Frank hielp haar om haar benen in de beugels te leggen, die hij vervolgens bijstelde om een goed zicht te hebben. André stond driftig foto’s te maken. Frank spreidde haar schaamlippen en bestudeerde haar vagina. ‘Oei’, dacht hij, ‘wat ik al vermoedde blijkt juist: deze dame heeft waarschijnlijk nog nooit haar vinger naar binnen geschoven en zeker geen tampons gebruikt.’ (Tampons waren overigens wettelijk verboden, voordat een meisje ontmaagd was, dus dat was in orde.) ‘Maar Babs is wel ernstig nauw…’ dacht hij. ‘Zelfs als ik haar maagdenvlies weg denk, is ze waarschijnlijk nog te nauw voor mijn penis..’. Frank wendde zich tot de moeder. ‘We hebben een probleem. Babs is erg nauw, misschien te nauw voor mijn formaat penis. Maar momenteel is er binnen de kliniek niemand voorhanden die kleiner geschapen is dan ik. Mijn collega’s Kevin en John zijn er beide niet. Normaal gesproken zouden we in dit soort gevallen patiënten ruilen; maar die mogelijkheid is er dus niet. En we kunnen ook geen nieuwe afspraak maken, want Babs wordt morgen 18 jaar.’ Babs en haar moeder keken benauwd. De moeder vroeg: ‘wat moeten we dan nu doen?. Frank dacht even na en zei: ‘er is maar één mogelijkheid en dat is dat we de behandeling hier en nu voortzetten. Maar ik wil jullie beide waarschuwen dat het geen gemakkelijk proces gaat worden. Het zal Babs en mij de nodige inspanning kosten en het zal Babs zeker veel pijn doen. Maar ik zie geen andere mogelijkheid. Zijn jullie hiermee accoord?’ Moeder en Babs keken elkaar aan en na enkele ogenblikken knikte Babs aarzelend. Moeder zei: ‘als dat de enige mogelijkheid is, doe dan maar. Kan ik nog ergens mee helpen?’. Frank knikte en zei: ‘jazeker, u kunt Babs steunen. De komende minuten gaan voor haar heel zwaar worden.’ Ondertussen dacht hij koortsachtig na. Hoe kon hij dit het beste aanpakken? Het zou een bijzonder pijnlijke aangelegenheid worden, maar verdoving was absoluut niet toegestaan. Dat zou het effect van een ontmaagding teniet doen. Hij kreeg een idee. ‘Ik stel voor dat we Babs een kleine spierontspanner toedienen; ze is nauw, maar wellicht maakt dat het makkelijker om mijn penis in haar schede te krijgen. Ik moet immers ook de weerstand van het maagdenvlies overwinnen en het helpt als ik daarna makkelijker kan doorstoten. Ik moet altijd toestemming vragen voor medicatie, dus: zijn jullie hiermee accoord?’ Babs leek een beetje afwezig en lag omhoog te staren alsof ze niets had gehoord. Moeder gaf aan het ermee eens te zijn. Frank liep naar de medicijnkast; zijn penis was gelukkig alweer redelijk stijf. Nog niet in volle erectie en omhoog wijzend, maar goed zichtbaar. Hij pakte een ampul spierverslapper en vulde een injectiespuit. Vervolgens liep hij naar Babs en boog zich tussen haar benen. ‘Dit gaat heel even prikken hoor. Ik geef je op vier plekken een spuitje in je schede om de spieren daar te verslappen. ‘ Hij trok met zijn linkerhand de schaamlippen uit elkaar en met zijn rechterhand drukte hij de naald diep in de wand van haar schede. Het was lastig te zien omdat het maagdenvlies zijn blik belemmerde. Daarom had hij een extra lange naald genomen; feitelijk prikte hij vooral op gevoel. Babs hijgde even, maar bleef gelukkig wel stil liggen. Hij injecteerde 2 ml., trok de naald terug en herhaalde het proces op drie andere plekken. Voor alle zekerheid spoot hij ook nog twee keer 1 ml. op plekken bij de ingang van de vagina, net voor het maagdenvlies. ‘Zo, het is al achter de rug hoor!’ sprak hij bemoedigend terwijl hij de spuit weglegde. ‘Nu even vijf minuten wachten tot de ontspanner zijn werk doet.’ Dit gezegd hebbende leidde hij Babs naar de matras. ‘Ga hier maar op je rug liggen en ontspan je…’. Ondertussen bleef hij zijn penis masseren. Maar daar zou een ander probleem kunnen ontstaan. Hij wist uit ervaring dat in dit soort gevallen het van het grootste belang was dat zijn penis een maximaal harde erectie zou houden, ook al lukte penetratie niet meteen. Het risico op verslapping moest worden uitgesloten. De wetenschap dat hij niet mocht ejaculeren was een extra belemmering om hem goed hard te houden. Gelukkig was er een ruime hoeveelheid medicatie voorhanden om hem hierbij te helpen. Viagra bestond al bijna honderd jaar, maar inmiddels waren er veel effectievere middelen beschikbaar. Hij liep naar het buro en belde Kitty. ‘Heb je even tijd om hier te komen en mij een erectieversterker toe te dienen?’. Kitty antwoordde bevestigend. Even later kwam ze binnen. Frank had intussen de spuit met korte naald al in zijn hand. Hij deed zijn vest uit en ging op de behandeltafel liggen met zijn benen in de beugels. Kitty wist precies wat er van haar verwacht werd en injecteerde op vier verschillende plaatsen aan de wortel van zijn penis en op twee plekken onder zijn balzak. Het prikte even, maar algauw kreeg hij een warm gevoel van onderen en even later voelde hij zijn penis en scrotum verstrakken. Hij voelde met zijn hand: een bikkelharde penis. Mooi zo. Dat zou zeker 10 tot 15 minuten zo blijven. Kitty verliet de kamer en Frank stond op. ‘Hoe voel je je?’ vroeg hij aan Babs. ‘Goed..’ sprak ze enigszins weifelend. ‘Mooi, dan denk ik dat we zover zijn. Mevrouw, ik stel voor dat u aan het hoofdeinde naast Babs gaat zitten om haar zonodig tot steun te zijn en haar er doorheen te helpen.’ ‘Gaat het heel erg worden?’ vroeg de moeder. Babs keek angstig. ‘Ik wil u niks voorspiegelen, dus ja, ik denk dat het niet makkelijk zal zijn. Maar we hebben alles gedaan wat medisch maar mogelijk is; dus we zullen zien.’ De moeder pakte de hand van het meisje. Frank knielde tussen de opgetrokken benen van Babs en deed nog wat extra olie op zijn penis en ook goot hij wat over haar kutje. Zijn voorhuid trok hij helemaal naar achter en hij positioneerde zijn eikel tegen de opening tussen haar schaamlippen. ‘Nou Babs, het is zover, ik ga je penetreren.’ sprak hij. ‘Ontspan je, dan is het zo voorbij, geloof me…’. Hij duwde eerst zachtjes, maar daarna harder zijn penis naar voren. Maar die ondervond weerstand. Babs kreunde en bewoog even. Hij haalde even adem en deed nog een poging, nu nog harder. Niets.. weer weerstand; Babs hijgde. ‘Babs, ik probeer het nog een keer op deze manier, nu harder. Let op, hier komt ie..’. Ditmaal gaf Frank een ferme stoot naar voren en bleef drukken. Babs kreunde en steunde en kneep haar ogen samen. Maar het hielp niet, er volgde geen penetratie, zijn penis bleef tegen het maagdenvlies stuiten; bovendien had hij het gevoel dat dat niet het enige was, maar dat haar schede nog steeds te nauw was en veel weerstand bood. De injecties hadden niet veel effect gehad. ‘Ik vrees dat het zo niet gaat lukken Babs, in deze houding kan ik niet genoeg kracht zetten. We gaan wat anders proberen.’ Frank wist dat in dit soort gevallen de rugligging van het meisje niet de meest ideale was; de ontmaagder kan eenvoudigweg niet voldoende kracht zetten. Niettemin vond hij dat hij het had moeten proberen. Een ontmaagding waarbij het meisje je in het gezicht kan zien vond hij nu eenmaal persoonlijker en professioneler. Maar nu moest hij toch echt overstappen op een effectievere houding. Hij liet Babs opstaan en haar op haar knieën plaatsnemen aan het voeteneinde van de matras. Hij had al een nieuw schoon laken op de grond gelegd waar ze met haar knieën op kon zitten en met haar bovenlijf op de matras. ‘Het beste is je armen languit boven je hoofd uit te strekken en het laken vast te pakken. Of de handen van je moeder.’ zei Frank. Hij wist dat het meisje dat nodig zou hebben. Hij knielde achter haar neer en positioneerde zijn eikel weer tussen haar schaamlippen. Hij pakte haar beide heupen en stootte met kracht naar voren. Babs slaakte een kreet en greep de lakens vast. Frank bleef drukken en meende dat hij iets verder kwam, maar uiteindelijk moest hij toch weer loslaten. Het zweet stond op zijn voorhoofd. ‘Dan maar de laatste strohalm, de lift-greep…’ dacht Frank. Hij ging wijdbeens met gebogen knieën achter Babs staan en zette zijn eikel weer tegen haar schede. Gelukkig was zijn penis nog loeihard, dankzij de injecties. Hij boog zijn armen om de heupen van het meisje en pakte zijn beide polsen vast ter hoogte van haar schaambeen. Hij voelde haar schaamhaartjes op zijn hand kriebelen. Hij haalde diep adem en zei ‘Hier komt ie..’. Met alle kracht die hij had trok hij het onderlichaam van het meisje omhoog over zijn penis; gelukkig woog ze bijna niets. Hij voelde wat scheuren en Babs schreeuwde van pijn. Langzaam schoof hij door in een o zo strak grotje. Wat voelde dat stroef aan, hij moest flink blijven persen. Het duurde ettelijke seconden voor hij niet meer verder kon met zijn penis. Babs gilde het uit van pijn en klauwde aan het laken; de moeder streelde haar hoofd. Haar onderlichaam bleef schokken en op dat moment voelde Frank zijn scrotum strak trekken en ja hoor, hij ejaculeerde. Zijn prostaat perste golf naar golf sperma in haar schede. Het leek heel lang te duren, waarschijnlijk ook door de medicatie. Maar dit was niet de bedoeling… ejaculatie was niet afgesproken. Frank kon niks zeggen en probeerde niet te hijgen of te kreunen.Hij keek naar de moeder, die had gelukkig niets in de gaten en was vooral bezig het meisje te troosten. Nadat hij helemaal was klaargekomen, kon hij uitbrengen ‘Gelukkig is het achter de rug; ik verklaar als ambtenaar van de ontmaagdingskliniek dat Babs nu officieel is ontmaagd.’ Hij was verplicht dit te zeggen, maar het was waarschijnlijk aan dovemansoren gericht. Het meisje lag nog erg te snikken en de moeder probeerde haar te troosten. Frank voelde wat warms langs zijn knie op zijn voet druppen. Hij keek omlaag en zag een behoorlijk bloederige vlek op het laken, waar hij middenin stond. Ai, foute boel. Hij trok zijn penis met enige moeite uit haar vagina en liet haar onderlichaam zakken tot ze weer op haar knieën lag. Zijn penis was met bloed bedekt, er hing een slijmerig straaltje sperma met bloed aan zijn eikel. Babs begon weer harder te huilen nu haar vagina zich kon ontspannen en wilde tussen haar benen grijpen. ‘Houd u nog even haar handen vast.’ zei Frank snel. Hij had al gezien dat dit vrij ernstig was, ze was inwendig uitgescheurd. Hij was hier al bang voor geweest. Frank liep snel naar het buro en drukte op de noodknop. Binnen een minuut kwamen er twee broeders met een brancard de kamer binnen. Voor noodgevallen zoals deze stond er altijd een ambulance gereed bij de zij-ingang van de kliniek. Frank zei: ‘Vermoedelijke ruptuur..’. Een van de broeders gaf een knik en ze tilden het meisje voorzichtig op de brancard. De moeder stond er vertwijfeld bij te kijken. ‘Maakt u zich geen zorgen, we zijn op dit soort gevallen voorbereid. We brengen haar meteen naar het ziekenhuis waar ze meteen geholpen zal worden.’ zei een van de broeders. ‘U kunt mee in de ambulance; neemt u haar kleding dan mee?’. De moeder knikte en verzamelde de kleren van haar dochter. ‘U krijgt het certificaat de Verklaring omtrent Ontmaagding binnen enkele dagen thuisgestuurd. En tevens een fotoboek met de reportage. Sterkte!’ zei Frank. Het gezelschap met de brancard met het inmiddels toegedekte meisje verdween uit zicht. Frank zag dat zich tussen haar benen in deken alweer een bloedvlek begon te vormen. Een zwaar geval was dit geweest.. Hij zuchtte diep en besloot eerst maar eens te gaan douchen. André was inmiddels ook al vertrokken. Wordt vervolgd.”