Big Brother

De laatste nacht voor Sabine en Bart mogen ze uit pieteit voor het naderende einde van hun relatie samen doorbrengen. In mijn gedachten zie ik het voor me: Net als Bart bij Sabine in bed stapt om zijn warme lid tegen haar dijen aan te drukken kijkt Karin om de hoek van de deur en zegt: “Sorry dat ik jullie stoor maar vinden jullie het erg als ik er even bij kom liggen? Ik heb het gevoel dat ik wat goed te maken heb met jullie “. Eerste mokken de twee nog wat maar dan schikken ze beide in om Karin toe te laten in hun cav ” d’amour. “Dank je “, fluistert Karin en legt haar warme hand op het dijbeen van Bart alwaar ze de hand van Sabine ontmoet. Eerst schrikt ze maar algauw gaan ze samen op weg. Bart kreunt als de vingers van de dames hun werk doen en Maurice zijn hoofd om de hoek steekt: “Is Karin bij jullie? Ik wilde haar vragen of het waar was dat ze me terwijl ik gisteren lag te slapen gebruikt heeft om haar stille verlangens naar haar man te bevredigen en daarmee ook mij als zodanig “. De nagels die in de eikel van Bart boren doen hem beseffen dat een van beide dames nogal onder de indruk is van de entree van Maurice. Het schrille “AU ” dat hij slaakt is het sein voor Maurice om, naakt zoals hij daar staat, vanaf het voeteneinde onder het dekbed naar boven te glijden over Bart’s benen. “Had Martin toch gelijk “, verzucht Bart als hij merkt dat het stijve lid van Maurice dat over zijn been glijd hem ongewild meer opwind dan de aanwezigheid van de twee naakte dames links en rechts van hem. In de verwarring die onder het dekbed onstaat is al snel niet meer duidelijk welke hand nu van wie is en welke lippen waar omheen sluiten. Niemand die het erg schijnt te vinden, zelfs Ruud niet als hij zijn blonde krullen om de deurpost heen slingert en op betrokken toon, zonder ook maar iemand voor het zere been te willen stoten, vraagt of het goed is als ook hij puur voor de gezelligheid samen met Mona een plaatsje aan het voeteneind bezet. Hier hoeft niemand lang over na te denken, mensen met dubbele tongen zijn bij dit soort gelegenheden altijd welkom. “Tongen heb je namelijk altijd te kort “, zegt Bianca, die toevallig stond mee te luisteren op de gang, “Ik kan dat bevestigen. Je komt veel beter tot je zelf als een ander je laat merken dat je meer betekent dan alleen maar een ego dat geen raad met zichzelf weet. Echt, schuif maar een stukje op dan zal ik het je uitleggen ” De verstrengeling van lichamen doen de groep samenklonteren om zo na lang doorkneden te verworden tot een homogene massa die klaar is om afgebakken te worden. De geur die door de deur naar buiten dwarrelt lokt Willem de slaapkamer binnen. Hij stapt in het bed met de woorden: “Ik ruik dat er hier iemand te veel kaneel op zijn stok heeft “. En zonder verdere woorden duikt Willem onder het dekbed op zoek naar de schuldige. Aan het vlak daarna hoorbare gekreun wordt duidelijk dat Willem, zoals het een goed kok betaamt,snel tot het verwijderen van het teveel aan kaneel overgaat. Willem weet weer waarom hij aan zijn vrouw tegenwoordig als ex-vrouw refereert in de schaarse gesprekken in de sauna. “Verdomme “, denkt hij “was ik maar weer in de sauna ” en hij haalt nog maar eens flink uit. Zo blijft het nog lang onrustig onder het dekbed, alleen Bart en Sabine liggen rustig achter het hoofdkussen in de lepeltjeshouding tegen elkaar aangedrukt. “Best wel jammer dat je onderdagvanavond weg moet ” verzucht Sabine “Ik weet zeker dat als ik het hier straks met de andere jongens doe ik steeds aan jou moet denken ” Bart kijkt Sabine recht in de ogen, zover het schaarse ligt hem dat toelaat, en zegt “Ach, ik red me wel. Ik denk dat ik best wel veel steun van de andere mannen zal krijgen als jij weg gaat ” Dan wordt het even stil en is duidelijk hoorbaar dat er iets of iemand over de gang loopt. Het geluid van gesmak, gezuig en gezoen verstomt als plots een kip de kop om de hoek van de deur steekt en op geagiteerde toon vraagt of het wat rustiger kan, dat eieren maken vergt noeste arbeid en daarom graag enige consideratie. Hierop steken de bewoners als een familie hun hoofden onder het dekbed vandaan en klinkt het eensluidend: “Rot op, kutkip “. Dan wordt Sabine wakker, het is vrijdag 22 oktober, waar is ze. Naast haar voelt ze het warme lichaam van een man. “Bart? ” vraagt ze, nog half slapend. “Nee, Theo-Jan van de Queens-pub, weet je nog gisteren net uit het BB-huis? Je wilde wel weer eens lekker gewoon normaal je zelf zijn ” “Oh, gelukkig maar “, verzucht Sabine, “we zijn weer thuis! ” “