Verplicht besneden door mijn nudistische adoptiemoeder (2)

Terwijl de maanden na mijn besnijdenis voorbijgingen kon ik maar niet wennen aan deze verandering in mijn leven. Mijn blote eikel bleef veel te gevoelig in mijn onderbroek terwijl mijn piemel weinig ruimte gaf om mezelf af te trekken. Mijn strakke schachthuid had mij alle bewegingsruimte ontnomen terwijl mijn lage besnijdenis met het litteken direct onder mijn eikel ervoor zorgde dat er geen gevoelige huid meer over was. Ik was volledig afhankelijk van mijn veel te gevoelige eikel om nog klaar te komen. Mijn eikel kon ik alleen met iets stimuleren wat goed deed glijden maar glijmiddel was ten strengste verboden thuis. Ik kon alleen bodylotion gebruiken wat wij thuis in overvloed hadden maar dat gaf altijd zoveel rotzooi dat dit ook niet echt bevorderlijk was.

Op school was ik de uitzondering van de klas geworden. Geen van de jongens was besneden en omdat wij altijd in de ochtend gymles hadden moesten wij altijd douchen waardoor ik mijn nieuwe piemel ook niet verborgen kon houden. Dit in combinatie met de vele ongewenste erecties die ik had was ik een makkelijk doelwit om te plagen. Het viel zowel jongens als meiden op dat ik ineens heel vaak een stijven had. Sommige jongens leken oprecht geïnteresseerd waardoor ik hun eerlijk vertelde dat mijn piemel nu zo snel stijf werd doordat mijn blote eikel voortdurend in mijn onderbroek gestimuleerd wordt. Maar ook dat ik nu meer moeite heb om mezelf af te trekken waardoor ik nog sneller opgewonden word. De jongens vonden het natuurlijk maar wat leuk om de meiden dit te vertellen.

Het duurde niet lang voordat ik de bijnaam kreeg ‘’de naaktslak’’. 1) mijn voorhuid werd natuurlijk vergeleken met het huisje van de slak. Een naaktslak heeft geen huisje en is naakt, ik heb geen voorhuid dus mijn eikel is ook naakt. Daarnaast was een slak natuurlijk een leuke vergelijking omdat ik nu meer moeite had om klaar te komen en dus de slak onder de jongens was geworden. Hoewel mijn klasgenoten dit vooral een leuk leedvermaak vonden schaamde ik mij vooral als zij mij op de gangen na riepen. Mijn ouders vonden het natuurlijk vervelend voor mij dat ik op school hiermee geplaagd werd maar vonden het nog altijd de beste oplossing van mijn probleem. Ik had genoeg tijd gehad om te bewijzen dat ik dit zelf kon oplossen maar helaas was ik niet sterk genoeg waardoor een besnijdenis hun laatste optie was.

Omdat mijn moeder het oprecht vervelend voor mij vond dat ik op school toch wel last had van mijn blote eikel en mijn ongewenste erecties als gevolg van alle stimulatie die ik nu ervaarde bedacht ze voor kerst een leuk cadeau. Al mijn losse boxershorts had ze vervangen voor van die strakke ballenknijpers. Bij een strakke besnijdenis hoorde ook een strakke onderbroek bedacht mijn moeder ineens. Hierdoor kan mijn piemel niet meer van links naar rechts wrijven in mijn onderbroek waardoor automatisch mijn eikel minder gestimuleerd wordt. Haar theorie voor het dragen van deze strakke onderbroeken klopte ook nog. Mijn eikel ervaarde minder wrijving en werd dus minder gestimuleerd wat direct ervoor zorgde dat ik minder vaak een stijven piemel kreeg. Helaas was mijn moeder zo fanatiek en besloot ze om ook al mijn zwemshorts weg te gooien en ook deze te vervangen voor een strakke speedo.

1 keer in de 3 maanden gingen wij met school naar het zwembad en kregen wij 2 uur lang zwemles. Je moest dan altijd een baantje heen zwemmen en dan het stuk teruglopen om daarna weer achteraan in de rij aan te sluiten. Omdat de groep best groot was stonden meer mensen in de rij als dat konden zwemmen. Mijn moeder had alleen naar de maat gekeken en naar de kleur maar verder naar helemaal niks. Ze had een goedkope speedo kocht van hele slechte kwaliteit. Ik was al totaal verrast toen ik deze in mijn zwem tas aantrof terwijl ik mij in de gezamenlijke jongens kleedkamer moest omkleden. Maar toen ik hem aantrok zag ik precies hoe mijn piemel zat en de randen van mijn eikel waren duidelijk zichtbaar. Mijn klasgenoten zagen dit natuurlijk ook en tijdens het omkleden vonden zij het al grappig om te vragen of ik zo graag mijn naaktslak aan de meiden wilden laten zien dat ik er zelfs een nieuwe zwembroek voor had gekocht. Ik vond het natuurlijk minder grappig maar moest nu toch het zwembad in. Tot mij schrik werd de aftekening van mijn piemel en mijn eikel alleen maar zichtbaarder toen mijn zwembroek eenmaal nat was geworden. De speedo zoog zich helemaal vast rond mijn piemel waardoor mijn eikel echt volledig zichtbaar was in zijn formaat en vormen. Sommige meiden vonden het natuurlijk leuk om mij te informeren dat zij mijn piemel wel erg goed konden zien. Alsof ik het zelf niet in de gaten had dat mijn eikel zo erg opviel in mijn speedo maar goed ik kon er niks meer aan veranderen. Ik bedacht mezelf dat dit opnieuw een moment van ongemak was waar ik opnieuw doorheen moest net zoals de andere ongemakken die ik ervaarde na mijn besnijdenis.

Na mijn besnijdenis ben ik het wel veel meer gaan waarderen om na een zware schooldag thuis te komen en om dan heerlijk naakt te lopen samen met mijn ouders. Dat is het beste moment van de dag waarbij mijn eikel heerlijk wordt bevrijd van mijn onderbroeken en even 0 wrijving of stimulatie ervaart. Ik ging de afgelopen jaren natuurlijk altijd met mijn ouders mee in de zomer naar een nudistencamping maar ik vond dit nooit echt leuk. Thuis bij mijn ouders was ik wel comfortabel met naakt lopen maar op vakantie vond ik dat nooit fijn. Al die onbekende naakte mensen maakte mij altijd erg ongemakkelijk waardoor ik meestal niet veel meer deed dan bij de tent zitten en wat op mijn telefoonspelletjes spelen. Dit jaar keek ik voor het eerst uit naar de vakantie want ik kon dan eindelijk 3 weken lang aan 1 stuk door volledig naakt lopen. Hoewel ik er nooit echt op had gelet of er veel anderen besneden jongens waren ging ik ervanuit dat anders hier dus ook niet zo mee bezig waren. En dat ik dus niet weer net zoals op school het buitenbeentje wordt.

Terwijl de maanden richting de zomervakantie snel voorbijgingen kwam ik op internet een forum tegen voor besneden jongens die elkaar advies geven om hun gevoelige eikel te trainen zodat deze comfortabeler in hun onderbroek zit. Het begon bijvoorbeeld bij naakt slapen maar dat deed ik al en dat hielp tot nu toe vrij weinig. En dat liep uiteen tot je eikel in pure alcohol hangen of insmeren met crème zodat deze uitdroogt. 1 tip leek mij de beste optie en dat was om mezelf af te trekken met een sok. 1) dit gaf dezelfde wrijving als het stof van mijn onderbroek maar dan 10 keer zo intens. 2) als ik dit kon verdragen dan had ik geen glijmiddel meer nodig en dat beetje rotzooi wat ik maakte gooide ik gewoon in de wasmand en weg was alles. Als ik mijn eikel vaker deed training zou ik dit steeds langer vol kunnen houden. Hierdoor zal mijn eikel steeds meer wrijving kunnen verdragen voordat deze gestimuleerd wordt. Ik hoopte hierdoor uiteindelijk weer een normale boxershort te kunnen gaan dragen zonder dat ik de hele tijd een stijven krijg.

Ik begin mijn training net zo fanatiek als ik vroeger was met aftrekken. Minimaal 1x per dag en ik vind dat ik het minimaal 5 minuten moet vol houden. De eerste 2 weken zijn echt een hel en moet zelfs een paar dagen overslaan omdat mijn eikel het niet meer aan kan en ik wondjes begin te krijgen. Zodra mijn wondjes weer genezen zijn ga ik stug door met mijn training. Om de 3 dagen verplicht ik mezelf om het 1 minuut langer vol te houden. Kom ik klaar dan pak ik een schone sok en maak mijn minuten vol die ik nog mis van mijn training. Zodra ik klaarkom is mijn eikel zo gevoelig dat het gewoon pijn doet om verder te gaan maar ik heb voor mezelf een doel gesteld en wil ik weer normale boxers kunnen dragen dan zal ik mijn eikel flink moeten trainen. Iedere maand komt er dus minimaal 10 minuten extra training bij hierdoor lukt het mezelf om binnen 10 weken mijn eikel zo hard te trainen dat ik hem 30 minuten lang per dag met een sok kan bewerken zonder dat ik nog klaarkom. Deze 30 minuten per dag hou ik nog een aantal weken vol waarna ik besluit dat 15 minuten ook wel voldoende is als ik maar iedere dag blijf trainen. Ik stimuleer mijn eikel dan ook niet meer om heerlijk klaar te komen maar juist om het lang vol te houden zonder klaar te komen.

Als ik vlak voor de zomervakantie na bijna 4 maanden training mijn moeder vraag of ik nieuwe boxershorts mag verklaart zij mij voor gek. Ik heb net allemaal nieuwe onderbroeken gekregen en de komende jaren krijg ik zeker geen nieuwe meer. Ook wil ze graag weten waarom ik denk dat ik nu geen last meer heb van mijn gevoelige eikel in een boxershort. Als ik haar uitleg dat ik mijn eikel heb getraind zodat deze veel beter tegen wrijving kan en als ik haar vertel hoe ik dit heb gedaan en welke vooruitgang ik heb geboekt is ze vooral boos dat ik weer iedere dag aan mijn piemel zit. Ik krijg van haar nu zeker geen boxershorts als beloning voor het feit dat ik alweer maanden iedere dag met mijn piemel speel. Ik probeer haar te overtuigen door te benoemen dat ik het niet meer doe om mezelf af te trekken maar juist om ervoor te zorgen dat mijn eikel minder snel gestimuleerd wordt. Zij heeft mij laten besnijden zodat aftrekken minder makkelijk en minder leuk werd. Ik heb mijn eikel getraind zodat deze minder gestimuleerd wordt en ook dit zorgt ervoor dat aftrekken minder leuk wordt. Mijn moeder loopt boos weg en roept dat ik dan vooral nog heel lang moet doorgaan met trainen maar dat ik zeker geen boxershorts van haar krijg.