Uitgetekend mijn zoon – Proloog

Wat geef je een jongen voor zijn zestiende verjaardag? Hij is eigenlijk al eergisteren 16 geworden, maar viert het overmorgen, zaterdag, met een barbeque in onze tuin. Er komen veel van zijn vrienden. Ik heb hem beloofd dat hij dan ook mijn kado zal krijgen. -Een beetje gek, want normaal geef ik hem altijd meteen mijn presentje, precies op zijn verjaardag, of hij die nu wel of niet op de dag zelf viert. Het is tenslotte ook een belangrijk moment voor mij; zijn geboortedag is mijn barensdag. Maar ik kon tot nog toe simpelweg niets geschikts uitzoeken. Bij een sportzaak zie ik een paar leuke zweetbandjes, voor om de polsen. Zulke staan hem goed, weet ik. Maar voor een bijzondere verjaardag lijkt me dat te goedkoop. In een herenschoenenzaak ontdek ik een schap met zacht-lederen portefeuilles. Sommige zijn zeer mooi, hoewel zakelijk, elegant afgewerkt. Ik neem een lichtgrijze in mijn handen. Hij heeft wel de leeftijd waarop de grotere uitgaven beginnen te komen. Maar ik leg de portefeuille toch terug in het schap. Het lijkt me een beetje cliche. Maar ik ben gespot door een verkoopster. – “Aantrekkelijke kwaliteit he? Ja, vind ik zelf ook! …Zoekt u een geschenk? ” – “Ja, toevallig wel. ” – “Een persoonlijke relatie? ” – “Ja, zo zou je het kunnen zeggen. Mijn zoon wordt zestien. ” – “Ah, het is voor een jonge man! Maar daaraan is deze kwaliteit niet besteed. Het formaat is ook wat te groot. Jongens hebben liever iets dat past in hun broekzak. ” De verkoopster scharrelt kort laag in het schap en duikt dan op met een alternatief. Kleiner, donkergrijs en met een grover structuur. – “Kijk deze is degelijk slijtvast. Er zitten handige vakjes in. Hij kan er alles in kwijt. Papiergeld, muntjes, pasjes en hier: zijn private spulletjes. ” De vrouw grijnst me vriendelijk aan. Ik begrijp haar niet helemaal als ze me op een vierkant vakje wijst… …Of dan toch! Ze bedoelt condooms! – “Ja, daar moet je ook aan denken. Je wilt toch dat ze blijven oppassen en dan kunnen ze maar beter het nodige bij zich hebben. ” Ze heeft gelijk. Hij is al zestien. Typisch de leeftijd dat een jongen mag en zal experimenteren. Dus ik koop het ding en ga daarna naar de drogisterij. Eerst kies ik een doosje met de gemiddelde maat condooms. Die passen hem wel. Maar dan aarzel ik. Moeten ze alleen hem passen? Wat als hij homoseksueel contact krijgt en in de bottom positie komt? …Dus ik koop ook een doos met een grote maat. Extra stevig staat er expliciet op, voor anaal gebruik. Tevreden stap ik naar de kassa waar ik beide pakjes afreken, terwijl het winkelmeisje me iets raar, bijna beschuldigend aanstaart. – “Ja, het is niet voor mezelf. ” – “Natuurlijk niet. U bent de vrouw. ” – “Nee, ook niet op die manier… Waar bemoei je je eigenlijk mee? ” – “Welja, u begint er zelf over! ” Ze had gelijk. Ik ben blijkbaar wat gespannen. Het is me toch een beslissing om mijn zoon te tonen dat ik met zijn eventuele homoseksualiteit wil rekenen. Die heb ik pardoes zo even genomen. Of kan ik erop terugkomen? Ik hoef de grotere maat niet in zijn portefeuille te stoppen. Thuisgekomen ben ik er nog over aan het nadenken. Ik schuif er alvast wat biljetten in. Dat lijkt me in elk geval een aardig idee. Eentje van 50, twee van 20, drie van 10 en vier van 5. Een waaier, genoeg voor een hoertje, bedenk ik me, onwillekeurig… Het komt door die condooms dat ik zo denk! Het is moeilijk voor mij om me hem seksueel actief voor te stellen. Hij lijkt me nog helemaal niet veel bezig daarmee. Maar waarschijnlijk vergis ik me daarin. Ik weet dat hij af en toe masturbeert. Dat kan haast niet met een blanco geest. Ik besluit dan toch vijf condooms in het daarvoor bestemde vakje te duwen. Drie met de normale maat en twee grote. De rest laat ik in de doosjes. Die zal ik later wel discreet in zijn kamer leggen. Wanneer ik de portefeuille inpak doe ik dat met de hoop dat al die condooms gebruikt zullen worden… Ik betrap mezelf op de pornografische gedachte dat mijn zoon geneukt zou kunnen worden door een groot geschapen man. Het is de neger die vaak in mijn dromen bij mij langs is geweest. Hij handelt rustig, maar onverbiddelijk koersvast. Dadelijk kolkt het in mijn hoofd en doe ik een tweede ontdekking van wat ik nooit had verwacht van mezelf: ik verplaats me in deze donkere minnaar. Ik verplaats me in zijn positie en ik draag een zwarte voorbinddildo met zo’n groot condoom erover getrokken. Toegespits op mijn zoon. Met die verbeelding vlei ik mezelf op mijn bed. Ik voel me zo geweldig verdorven worden. Ik laat het niet om mezelf te vingeren bij die gedachte mijn zoon te penetreren… Dat hij zo’n seksueel object voor me kan zijn is zo nieuw voor mij en zo super geil… … Wanneer ik weer opsta wil ik snel vergeten hoe zo pervers kan denken. Een moederliefde die zichzelf in zichzelf omdraait. Dat is gewoon verkeerd. Ik besluit het kado al vanavond te geven. Zaterdag, waar alle vrienden bij zijn, zou ongepast zijn. De condooms zouden ons in verlegenheid brengen. Zeker die in de grotere maat. Hoe zou ik die kunnen uitleggen? – “Lieve Quinn, ik heb vanmiddag een verjaardagskado voor je gevonden. Dat geef ik je nu maar meteen. Het is iets dat je vaak nodig zal hebben, nu je zestien bent. Het zal gedeeltelijk misschien ook vragen bij je oproepen. Die kan je me gerust stellen. Maar maak het pakje eerst open op je eigen kamer. Dan kan je eerst erover denken. ” Met die opdracht stuur ik hem naar boven. Ik zit in spanning. Hoe zal hij reageren op het verschil in maat? Het duurt lang voordat hij weer naar beneden komt. Te lang naar mijn zin. En daarom ga ik naar boven en klop op zijn kamerdeur. – “Quinn. Is het goed als ik binnen kom? ” – “Ja, tuurlijk! ” Hij omhelst me voordat ik de drempel over ben. – “Wow, mam, echt een mooi kado! Honderdveertig eurotjes! ” Hij geeft me nog een heerlijk vette zoen op mijn wang. Zijn blijdschap maakt een einde aan mijn onzekerheid… Maar voor even: de portefeuille ligt open op zijn bed. Het geld is eruit gehaald. – “Ja, eh en vind je hem ook mooi? ” – “Wat? O die portemonee. Ja, vet. ” Hij gaat dan weer bij zijn computer zitten. Hij is verstrikt in een game. – “Heb je er verder nog in gekeken? ” – “Ow, zit er nog meer in dan? ” – “Ja, daar doelde ik eigenlijk op… ” – “Nee, wacht… ” Hij staat een beetje ongeduldig op, grist mijn kado van zijn bed en speurt erin rond. Nu vindt hij de condooms wel. hij trekt ze eruit en begint hartelijk te lachen. – “Gaaf! Weet je mijn maat niet? Daar had je om kunnen vragen. Dat bespaart toch geld? ” Zijn reactie is zo ad rem en anders dan ik had verwacht, dat ik verbouwereerd even niet weet wat te zeggen. – “Goh.. Ja.. Wat voor maat heb je dan? ” – “Medium is goed hoor. Die andere is meer voor paard of zo. ” – “Nou ja, je kan ze ook gebruiken om speeltjes heen of, als je ze openknipt, als beflapjes. En om je hand als je je vuist naar binnen wilt brengen… Of om het groot-geschapen geslacht van een ander, als die bij jou naar binnen wilt. ” Ik schrik ervan dat ik deze opties zo gemakkelijk achter elkaar oplepel, alsof ik ze van tevoren voor me zelf op een rij had gezet. Hij kijkt me nu ook zeer verbaasd aan. – “Mam… jij denkt wel ver… ” – “Ja, jongen, maar je bent nu zestien, vanaf die leeftijd kunnen dingen soms snel gaan en daarop moet je dan toch voorbereid zijn… ik wil vooral zeggen, van mij mag je alles zelf uitzoeken op gebied van seks, als je daarbij blijft letten op je veiligheid. ” – “Ok! …Dat is lief. ” Weer omhelst hij me en geeft me een vette zoen. Hieraan is voor hem niets seksueels verbonden, voel ik. Het is de pure aanhankelijkheid van een zoon. Maar juist dit maakt me nu voor het eerst geil. Hij is niet meer alleen mijn zoon. Hij is ook een mannetje geworden. Ik besef nu voor het eerst dat wij nu even lang zijn. Ik kijk hem recht in de ogen. Hij zal me inhalen. Hij zal over mij kunnen heersen, als ik niet oppas. … Na het eten sta ik achter mijn tekentafel. Ik schets een voorbinddildo vast aan een tuigje en een condoom eroverheen uitgerold. In de nacht vind ik op Internet wat ik zoek. Het kan binnen vierentwintig uur geleverd worden. Waarschijnlijk nog voor zaterdag…”