Taboe (17)

17)
(vervolg op Taboe 1 tot 16)

Onwetend van wat er zich tussen moeder en dochter had afgespeeld, zaten vader en zoon bij de vijver. Terwijl zijn vrouw voor de zachte aanpak koos, benaderde Jan zijn zoon heel wat minder subtiel.
“En Wim?” begon hij, “zal het gaan lukken?”
“Wat gaan lukken pa?”
“Nou zeg, jij weet best wat ik bedoel.”
“Pa, je spreekt in raadsels.”
“Dan zal ik duidelijker zijn. Wen je al een beetje aan het idee dat jij na vanavond je zuster nooit meer zult neuken?”
Wim schrok van vaders directheid en om zich een houding te geven, concentreerde hij zich op de dobber op het wateroppervlak. Vaders woorden voelden aan als zout in een open wonde.
“Wel?” drong Jan aan.
“Och,” antwoordde Wim geïrriteerd, “zoals jij het zegt, klinkt het alsof het tussen Hilke en mij alleen om seks gaat.
“Dat is ook zo, jongen.”
“Absoluut niet! Ik ben stapelverliefd op Hilke, dat is wel wat anders.”
“Nee jongen, jij vergist je. Jouw piemel is verliefd op haar. Geef maar gerust toe dat jij momenteel jouw piemel achterna huppelt.”
“Dat is niet waar!”
“Toch wel!”
Even stokte het gesprek omdat Wim het zinloos vond om op dat soort prietpraat in te gaan.
“Kijk jongen,” zei vader Jan na een tijdje, “ik begrijp jullie wel hoor. Hilke is een mooie meid. Haar vriend zit in Afrika, dus daar heeft ze momenteel niets aan. Jij zit sinds kort zonder lief, dus ook jij hebt je noden. Jullie hebben elkaar tijdens deze vakantie gevonden en in elkaars nood voorzien, zo zie ik dat.”
“Dat zie je fout, pa,” sprak Wim nijdig. Ik hou van Hilke en zij van mij.”
“Jongen, jij verwart liefde met lust.”
“Dit gesprek heeft geen zin, pa.”
“Oh jawel! Ik wil jou hiermee aan onze afspraak herinneren. Na vanavond is het afgelopen, is dat duidelijk?”
“Ja.” Wim zuchtte diep. “Toch zal ik haar verschrikkelijk missen.”
“Klets niet! Een goed uitziende kerel als jij zal niets tekort komen. Jij kunt meisjes krijgen, zoveel je maar wilt.”
“Meisjes? Pa, ik wil geen meisje, ik wil een vrouw, een vrouw als Hilke.”
“Die zal vroeg of laat jouw pad wel kruisen.”
“Nee, Hilke is uniek.”
“Onzin, Wim. Iedereen is uniek, tot zover heb je gelijk, maar meer ook niet. Op elk potje past een dekseltje, dus ook voor jou loopt ergens de ware vrouw wel rond.”
“Er is geen tweede Hilke!”
“Klets niet, Wim!” Vader zuchtte, dit gesprek liep niet echt lekker. “Hilke is je zus.”
“Helaas…”
“Kijk straks om je heen jongen, maar blijf voortaan met jouw poten van je zuster. Kan ik op je rekenen?”
“Het zal wel moeten zeker, ik mag er niet aan denken dat het straks onze allerlaatste keer zal zijn, pa.”
“Toch is het zo, jongen. Laat het niet aan je hart komen en geniet ervan.”
Met een schouderophalen, gaf Wim te kennen dat hij het onderwerp als afgesloten beschouwde en zwijgend richtten de mannen hun aandacht terug op het vissen.

Waar het gesprek tussen vader en zoon uiterst moeizaam liep, ging dat tussen moeder en dochter juist prima.
“Op jouw gezondheid, Hilke.” De dames zaten op een terrasje en Bets viel aan op de grote ijscoupe waarmee Hilke haar trakteerde.
“Smakelijk ma, je hebt het verdiend.”
“Dat dacht ik ook,” lachte Bets.
“Het was echt heerlijk daarstraks,” mijmerde Hilke hardop, “ik zou dat zoenen meteen zou willen overdoen.”
“Zeg dat niet meisje, het…het was verkeerd.”
De vrolijke pretoogjes in moeders ogen, toonden echter aan dat zij dat kussen toch niet zo heel erg had gevonden.
“Verkeerd, maar voor herhaling vatbaar,” knipoogde Hilke. “Ma, ik zou dolgraag nog heel vaak met je oefenen hoor.”
“Reken daar maar niet op, kind. Oefen jij vanavond nog maar wat met Wim.”
“Ja,” zuchtte het meisje terwijl haar gezicht betrok , “voor het laatst.”
Bets begreep haar dochter en het deed pijn aan het moederhart om haar kind zo verdrietig te zien. Troostend sprak zij op haar dochter in en wat volgde was een open gesprek over Hilke’s relatie met haar broer.
Het werd een deugddoend gesprek dat voor Hilke aanvoelde alsof zij haar hartsvriendin in vertrouwen nam. Moeder toonde zich heel begripvol. In tegenstelling tot haar man geloofde Bets wel dat hun kinderen oprecht van elkaar hielden en dat haar dochter veel meer zou missen dat het lichamelijke genot.
Tijdens het gesprek moest Hilke bij zichzelf toegeven dat ze haar moeder anders bekeek dan voordien. Het tedere tongzoenen van die ochtend had bij haar een diepe indruk nagelaten. Tot vandaag had zij haar moeder echt alleen als moeder gezien, maar nu zag ze zoveel meer.
Ze zag een volwassen vrouw met een heel verzorgd uiterlijk en een, voor haar leeftijd, uitstekend figuur. Tijdens het lopen op de markt had Hilke meestal achter haar moeder gestapt en meer dan eens had ze bewonderend naar moeders wiebelende billen gekeken, die zo strak in haar halflange rok zaten. Meer dan eens had ze de neiging onderdrukt om met haar handen over die ronde billen te strelen. Het had haar niet onberoerd gelaten.
Ma had intussen voor hen beiden een tweede glas sangria besteld. Toen ze bukte om haar portemonnee uit haar handtas te pakken, kreeg Hilke plots een diepe inkijk op moeders borsten. Ze moest zichzelf tot de orde roepen bij de foute gedachten die ze daar bij kreeg en blozend wende zij haar blik af.
Bets deed alsof ze het niet merkte. Ze wilde haar dochter niet in verlegenheid brengen door te vragen wat er scheelde. Ze hoefde dat eigenlijk ook niet te vragen, want ook zij had zo haar probleempjes. De aard van het gesprek in combinatie met de aanblik van het meisje tegenover haar, hadden zo hun invloed. Hilke zag er dan ook erg sexy uit in haar driekwart topje, met daaronder, onder het blote stukje buik, een erg strak zittende legging. Met het heerlijke zoenen van die ochtend in het achterhoofd, had Bets zelf ook wel moeite om wat foute gedachten uit haar hoofd te zetten.

Een tijdje zaten ze zwijgend tegenover elkaar en af en toe namen ze een slokje. Bets kon het niet helpen dat haar gedachten terug in de tijd gingen. Al ruim 35 jaar had ze de herinnering aan dat moment op het internaat verdrongen, dat éne moment onder de douche met Hilda Pieters. Sinds het tongzoenen met haar dochter was de herinnering echter weer heel sterk terug gekomen, sterker dan ooit zelfs. Ze schrok er haast van dat ze zich de details van dat voorval nog zo helder voor de geest kon halen. Zeventien jaar waren ze geweest, toen Hilda wenend op haar bed had gezeten. Gewoontegetrouw was Hilda op zondagavond door haar ouders teruggebracht naar het internaat. Bets had het wenende meisje opgezocht en gevraagd wat er scheelde. Snikkend had haar vriendin gezegd dat ze het had uitgemaakt met haar vriendje. Op zaterdagavond, tijdens het dansen, was ze halsoverkop verliefd geworden op een ander meisje. Ze was met dat meisje mee naar buiten gegaan, mee naar het bos. Die andere meid had haar ingewijd in de liefde tussen twee vrouwen en tegelijk was Hilda tot het besef gekomen dat zij honderd procent lesbisch was en dat ze daarom niet kon genieten van de vurige kussen die haar vriendje haar opdrong. Hilda had niet zozeer geweend omdat het uit was met die jongen, maar wel omdat ze het niet aandurfde om haar ouders over haar geaardheid in vertrouwen te nemen. Troostend had Bets haar arm om haar schouder gelegd en sussend op haar ingesproken tot ze eindelijk ophield met wenen.
Toen Bets was opgestaan en zegde dat ze voor het slapen eerst nog ging douchen, had Hilda geantwoord dat ze dat ook maar zou doen.

In de douche zaal van het internaat waren geen aparte cabines en het was dus lang niet voor het eerst dat de beide meisjes elkaar naakt zagen. Maar na Hilda’s openhartigheid had zij haar vriendin heel anders bekeken. Bets had het niet kunnen helpen, ze was nieuwsgierig geworden en na enige aarzeling had ze Hilda gevraagd hoe dat ging, zo meiden ondereen. Dat was moeilijk uit te leggen had die geantwoord, ze kon het beter demonstreren.
Aanvankelijk had zij dat resoluut geweigerd, maar Hilda had haar heel subtiel over de streep weten te halen. Ze had het ondergaan, alle initiatief aan Hilda gelaten, maar fijn was het absoluut geweest.
Hilda was aarzelend met een tongkus begonnen. Het liep echter al gauw de spuigaten uit, via wat lik en kneedwerk op er rond haar nog prille tietjes. Daar onder de douche had haar toenmalige vriendin haar poesje bewerkt. ‘Beffen’ had Hilda het genoemd. Groen als ze was, had Bets daar destijds nooit van gehoord. Ze had er zich vooraf nauwelijks iets bij voor kunnen stallen, maar het had al gauw zo lekker gevoeld, dat ze Hilda had laten begaan. Ze had niet geweten wat haar overkwam. Helder, alsof het pas gisteren gebeurde, zag Bets het plaatje weer voor ogen.
Terwijl Hilda geknield voor haar had gezeten en met haar handen achter Bets billen voorkwam dat zij zich terug kon trekken, had de lesbische meid haar met de lippen en haar tong in sneltreinvaart naar een spetterend iets geleid. Achteraf had Bets pas beseft dat ze voor de eerste maal in haar leven echt was klaargekomen. Natuurlijk had zij destijds als jong meisje ook wel eens wat bij zichzelf geëxperimenteerd, maar wat ze daarbij voelde, viel in het niets bij wat Hilda Pieters haar had weten te bezorgen. Het was echter bij die éne keer gebleven, want een week later werd Hilda met een andere meid in bed betrapt en was ze van school gestuurd.

“Mam?”
Bets was zo diep in gedachten verzonken, dat ze niet hoorde dat haar dochter iets had gevraagd.
“Hallo?” lachte Hilke, “waarzat jij met je gedachten, ma?”
“Euh…dat wil je niet weten,” antwoordde ze snel en voelde zich lichtjes kleuren. “Om op vanavond terug te komen,” gaf ze het gesprek een ander wending, “wat zou jij er van denken, als wij voor jullie laatste avond samen, het grote bed eens aan jullie lieten?”
“Wauw mam!” was het meisje direct enthousiast, “maar…wat zal pa daarvan vinden?”
“Ach, ik sleur hem wel mee naar het kleine kamertje. Weet je wat, Hilke? We zullen dadelijk iets uitdagends gaan kopen, daar kikt jouw vader op. Als ik het een beetje goed speel, dan huppelt hij zo achter mij aan het kleine kamertje in.”
Moeder en dochter schoten spontaan in een lach, bij het beeld dat ze zich daarvan konden vormen.
“Mam,” zei Hilke toen ze uitgelachen waren, “deze vakantie heeft ook jou nogal veranderd hé.”
“Ja ,mijn kind,” zuchtte Bets. “Ik kan niet ontkennen dat mijn interpretatie van het zesde en negende gebod, hier in Spanje grondig is bijgestuurd.
“Het siert je, ma.”
“Nou…dat wacht ik nog maar even af. Ik denk dat ik thuis wel wat probleempjes ga hebben om mij weer aan te passen aan de strenge regels van onze kerkgemeenschap.”
Wat Hilke betrof hoefde dat niet te gebeuren, zij verkoos de moeder die ze vandaag had leren kennen.

Twintig minuten later liepen moeder en dochter door de kledingzaak waar Hilke, bijna drie weken eerder, haar zilverkleurige bikini had gekocht.
“Kijk eens ma,” riep Hilke blij uit, “dit is het helemaal!”
“Is…is dat niet een beetje té?”
haar dochter hield een stukje textiel omhoog dat hoofdzakelijk was gemaakt uit een soort witte tule. Enkel op de meest cruciale plaatsen was een klein stukje roze stof ingenaaid. Het was duidelijk dat in dat ‘pakje’ er voor nieuwsgierige ogen niet veel meer te fantaseren zou blijven.
“Natuurlijk niet, ma. Het is perfect, pa zal er wild van zijn.”
“Dat wel, maar toch…” Bets aarzelde.
“Komaan, aantrekken!” Meteen begon Hilke haar moeder in de richting van de paskamers te sturen en lette niet op haar verdere protest. Toen Bets in het eerste pashokje wilde binnengaan, hield Hilke haar tegen.
“We nemen het laatste hokje.”
Tegelijk sleurde zij haar moeder mee en sloot het gordijn zorgvuldig achter hen.

Moeder en dochter gingen wel vaker samen het pashokje in. Op zich was dat heel normaal, doch zodra Bets de bloes van haar schouders liet glijden, voelde Hilke zich anders dan anders.
Het tongzoenen van die ochtend, haar eerdere ervaring met Wim in ditzelfde pashokje, haar moeders wiebelende billen onderweg en nu haar naakte schouders, allemaal had het zijn impact op het jonge meisje. Eigenlijk deed het haar meer dan ze ooit zou toegeven. Plots verlangde ze er heel erg naar om haar moeder opnieuw te kussen. Met trillende vingers maakte ze het haakje van moeders bh los en liet haar vingers strelend over de blote schouders glijden.
“Niet doen, Hilke,” zei Bets stilletjes. Terwijl draaide ze zich om en deed de bh helemaal uit. “Ik wil niet dat…”
Wat ze verder had willen zeggen werd in de kiem gesmoord, omdat Hilke’s warme lippen op de hare drukten. Et was alsof er een elektrische schok door Bets heen ging en plots was haar verlangen om weer eens lekker te tongzoenen even groot als bij haar dochter.
Ach, het was slechts zoenen, suste zij zichzelf en gretig opende ze haar lippen om Hilke’s tong toegang te verlenen. Ze kusten elkaar vol tedere overgave en ook Bets gaf zich helemaal, tot ze plots de hand van haar dochter van haar nek naar haar borst voelde glijden. Ze schrok en duwde die hand snel weer weg.
Het zette Hilke ertoe aan om minder snel te gaan. Toch was het meisje vastberaden om door te gaan. Ze maakte alvast moeders rok los en schoof die over haar billen omlaag. Bets liet begaan en stapte eruit toen de rok op haar enkels viel. Ook toen Hilke’s handen over haar dijen streelden, protesteerde ze niet en Hilke voelde hoe haar moeder haar nu veel heftiger terug zoende. Helemaal niet zoals zij vanochtend had gedemonstreerd, maar bijna even gretig als Wim haar gewoonlijk kuste. Hilke raakt zelf best ook opgewonden, maar het ging haar niet om zichzelf en ze concentreerde zich helemaal op haar moeder.
Bets ademhaling werd zwaarder toen de twee meisjeshanden alvast het slipje van haar billen schoven. Van passen zou voorlopig niets in huis komen.

Toen ze na een tijdje die zelfde handen voorzichtig haar borsten voelde beroeren, dacht Bets er zelfs niet meer aan om te protesteren. Ditmaal liet ze toe dat Hilke ze streelde. Ja, ze genoot er best wel van.
“Oh lieverd,” onderbrak zij het zoenen hijgend, “weet je wel zeker dat je hiermee door wilt gaan?” Aan moeders stem was duidelijk te merken hoe opgewonden ze intussen was.
“Heel zeker, ma! Mag ik?”
“Op één voorwaarde, Hilke. Noem mij alsjeblieft eventjes geen ‘ma’. Dat werkt zo remmend. Noem mij hoe je wilt, maar zeker geen ‘ma’.”
“Oké,” Hilke kon zich daar iets bij voorstellen. “het is goed…lieve Bets. Vertrouw maar op mij, ik zal jou eens lekker verwennen.”
“Spannend,” hijgde Bets. Het idee dat ze ten allen tijde betrapt konden worden, maakte haar opwinding alleen maar groter. Die opwinding werd nog groter toen Hilke’s vingers haar tepels begonnen te masseren. Ze werden hard onder die behandeling en even later zelfs keihard, toen Hilke voorover boog en met haar warme mond op die speentjes begon te likken en te zuigen.
Hoewel Bets net had gesmeekt om tijdens dit intieme moment geen ‘ma’ genoemd te worden, gaf het toch iets extra, dat het uitgerekend de mond die ze zoveel jaren eerder gevoed had, haar nu zo deed genieten.

Hilke ging geraffineerd te werk. Niet dat het meisje ervaring had met een andere vrouw, maar toch wist ze vanzelf wat te doen, gewoon door zich voor de geest te halen wat ze bij zichzelf lekker vond. Blijkbaar deed ze het zo slecht nog niet, want Bets perste haar borsten telkens heel strak tegen haar mond aan. Het meisje was dan ook niet echt verbaasd dat ze weldra moeders handen, door de stof van haar topje heen, stevig in haar spitse tietjes voelde knijpen. De kriebels schoten door Hilke’s lichaam en om zichzelf onder controle te houden, moest ze wel overgaan tot een volgende stap. Ze zakte verder door haar benen, zodat Moeder niet langer bij haar borsten kon. Speels likte ze zich een weg omlaag, langsheen moedersbuik en navel. Zodra ze op haar knieën zat, keek Hilke op.
“Wat denk jij lieve schat,” vroeg ze hees, “ zullen we dat slipje maar helemaal uitdoen?”
“Oh ja,” zuchtte Bets opgewonden, “heel graag.” Gewillig hief ze even later beurtelings haar voeten op, waarna het kleine broekje bovenop haar rok kwam te liggen.
“Je bent mooi, lieve Bets,” zei Hilke, terwijl ze moeders figuur monsterde.
Bets wist wel dat haar dochter het meende, maar toch ging er onder die monsterende blik een huivering door haar heen. Daar stond ze dan! Ze zou zich moeten schamen om zo, enkel nog met haar zelfophoudende nylons en haar pumps aan, voor haar dochter te staan. Uit opvoedkundig oogpunt was zoiets nooit goed te praten, om nog maar te zwijgen van hoe moreel verwerpelijk dit wel was. Ze kon haar dochter echter alleen maar aankijken en kreeg geen woord gezegd.
Het was ook niet het moment om veel te zeggen, wat op dat ogenblik gleden Hilke’s handen over haar nylons, van haar kuiten tot aan haar billen. Het meisje kroop dichterbij en toen Bets naar beneden keek, zag ze hoe haar kind met haar tong een vochtig spoor trok, van haar lies in de richting van haar schoot. Vol verwachting sloot Bets de ogen op het moment dat Hilke’s lippen een kusje op haar schaamlippen drukten. Het meisje vond het gevoelige klitje en zoog het diep tussen haar getuite lippen.
“Oh schatje,” piepte Bets. “Wat doe je dat lekker.”
Het werd nog lekkerder, toen Hilke’s vingers ter hulp kwamen. Helemaal kwaad kreeg Bets het, toen ze voelde hoe het meisje een vinger in haar intussen kletsnatte gleufje schoof. Spontaan zette ze haar benen iets verder uit elkaar.
Een tweede vinger volgde al snel en Bets werd nu haast gek van geilheid. Net als 35 jaar geleden stond ze op het punt om klaar te komen door toedoen van een vrouw en net als toen beloofde het heel lekker te worden. Terwijl Hilke moeders kloppende klitje bleef bewerken met haar mond, begon ze haar vinger op en neer te bewegen.
Wulps duwde Bets haar bekken vooruit en perste zich tegen hete mondje van haar dochter aan. Voor het meisje was dat een teken dat ze feller tekeer mocht gaan. Ze verhoogde het tempo waarmee haar vingers op en neer gingen in moeders schede, waarop Bets steeds zwaarder begon te ademen. Als Hilke daarbij ook nog eens draaiende bewegingen begon te maken, stroomde moeders geile nectar zowat langs de vingers van haar dochter.
Plots hield Bets het niet meer. Haar spieren spanden zich. Hijgend en begeleid door een ingehouden gekreun, kwam ze ongelooflijk lekker klaar. Helemaal uitgeput hing ze tegen de wand van het pashokje aan en secondenlang schokte ze nog na.
Terwijl Bets weer op adem probeerde te komen, kuste haar dochter zich een weg naar boven. Toen ze uiteindelijk met haar lippen bij die van haar moeder kwam, waren ze al gauw in een innige tongkus verwikkeld, ditmaal teder maar ook heel intens.

Het was Bets die als eerste de kus afbrak. Ze keek haar dochter dankbaar aan en streelde met haar vingers over haar wang.
“Meisje,” fluisterde ze, “dit was zo lekker, dat hou jij nog van me te goed.”
“Bedoel je dat wij thuis voortaan…?”
“Nee kind, ook dat is taboe. Ook dit is iets dat thuis niet kan en niet mag. Ik geef het jou nog terug voor we hier vertrekken.”
“Oh ja? Wanneer dan?”
“Dat zul je wel zien, Hilke,” glimlachte moeder geheimzinnig. “Dat wordt een verrassing.”
Bets vertelde haar dochter liever niet welk plannetje er net in haar hoofd was gerijpt. Het zou haar misschien kunnen afschrikken.
“Ik ben benieuwd, lieve Bets.”
Hilke was duidelijk nog in de ban van hun liefdesspel. Nou ja, als zij haar maar weer opnieuw ‘ma’ noemde in het bijzijn van Jan en Wim, was dat voor haar geen probleem.
“Geef mij de tissuetjes eens aan, lieverd. Eerst even wat opruimen en dan zullen we dat niemendalletje maar eens passen.”

(wordt vervolgd)”