Ome Paul

Het was warm, hoewel het al vrij laat op de avond was, was de hitte van de dag nog lang blijven hangen. Petra was tot zonsondergang op het strand blijven plakken, had daarna nog wat gedronken in een cafe en was in de auto naar huis gestapt. Nu reed ze over een schaars verlichte bosweg, ze voelde zich wat broeierig. De lange stranddag, de warme zon op haar huid en daarna een paar snelle glazen bier hadden haar danig in de stemming gebracht. In het dunbezette cafe was echter beslist niets van haar gading geweest. Enfin, ze zou zich thuis wel bevredigen, daar wachtte haar trouwe vriend op batterijen die haar nooit in de steek liet. Ze ontdekte ineens dat ze moest plassen en ze wist dat ze het nooit tot thuis zou kunnen ophouden. Ze kende zichzelf, dan maar meteen. Ze remde en parkeerde bij de ingang van een bospad. Het was een prachtig dennenbos, het naaldentapijt dempte haar voetstappen. Hoog boven zich zag ze de sterren priemen in het donkere fluweel van de avond. Ze ging een eindje het bos in op zoek naar een beschutte plek, de wind woei hoog in de bomen en ze hoorde ook nog iets anders, of was het verbeelding? Nee, daar was het opnieuw. Nieuwsgierig ging ze op het geluid af, ervoor zorgend zelf zo weinig mogelijk gerucht te maken. Ze bedacht dat ze beter eerst kon plassen maar toch wilde ze eerst even kijken. Al snel zag ze tussen de bomen een beschutte plek waar een wat oudere man een tienermeisje befte. Zijn grijze kop met krulhaar bewoog tussen haar lange hoog opgetrokken benen. Haar rok was hoog opgeschort, haar slipje was een eindje verderop gegooid. Het jonge meisje scheen er enorm van te genieten. Ze schommelde met haar hoofd en begroef haar handen in het grijze haar van de man. “Oh ja oom Paul, lik me, u maakt me altijd zo heet! ” kreunde ze. Petra duwde haar dijen tegen elkaar, ze moest nu echt nodig maar wilde er tegelijkertijd niets van missen. “Oh oom Paul, mag ik nu uw piemel zien? Toe nou oompje. ” Vroeg het meisje bijna smekend. De man haalde langzaam zijn hoofd uit haar kruis en ging staan. Petra liet zich snel zakken, bang dat ze gezien zou worden. Dit gaf een druk op haar blaas. Ze ging snel op haar hurken zitten, schoof haar rok omhoog en haar broekje opzij, meteen spetterde een krachtige straal het dennennaaldentapijt in. Het ritselde behoorlijk en ze wist dat ze het zouden horen. “Wat is dat? Wie is daar? ” zei de oom en kwam op haar schuilplaats af om op het volgende moment neer te kijken op Petrajes kanstanjebruine krulllen. Beiden wisten niet wat ze moesten zeggen. “Wat is dat oom Paul? ” vroeg het jonge meisje dat was opgestaan en al naar haar slipje zocht. Deze gaf geen antwoord. Petra was opgestaan en maakte haar kleren weer in orde, de man zag een moment haar poesje. “Het spijt me dat ik u stoorde. ” Zei Petra tenslotte, “Ik ben uit de auto even het bos ingegaan om te doen wat u me zag doen, ik ga nu weer. ” “Nee wacht even, ” zei de oom, wiens orgaan intussen pijnlijk hard in zijn gespannen kruis bonsde. “Je hebt ons bezig gezien he, blijf gerust nog even kijken. ” Met een onverhoedse beweging greep hij Petra bij haar arm en trok haar de open plek op. “Nadia, ” zei hij tegen het meisje, “je wou toch mijn piemel zien? Deze juffrouw vast ook wel. ” Nadia knielde voor haar oom en ritste zijn gulp open. De paal die er uit kwam was de grootste die ze ooit gezien had. Ze floot bewonderend. Ze voelde zich snel nat worden. Waarom niet, dacht ze. Ze zag dat Nadia met de enorme zwans speelde, ze likte de knoertige eikel en streelde met beide handen langs de schacht. Petra bedacht dat het meisje niet veel ouder kon zijn dan een jaar of veertien kon zijn, ze had zwart haar in een paardestaart, die haar nog meisjesachtiger maakte. Petra begon bepaald bloedgeil te worden. Ze knielde naast de jonge Nadia en begon mee te doen, ze likte de omhoog getrokken ballen van de man en streelde de lul. Toen hun monden vlak bij elkaar waren gaven ze elkaar een tongzoen. Om beurten zogen ze op de dikke eikel. De man begon amechtige geluiden te maken, de lul begon steeds vervaarlijker te kloppen en opeens spoot de eindeloze zaadstroom uit het gaatje en kletterde op hun gezichten. De man gromde met een diep keelgeluid, het leek of hij bleef komen, de ene dikke kwak na de andere sprietste uit zijn paarse eikel en vloog op de gulzig likkende gezichten van Petra en Nadia die vervolgens elkaars gezicht aflebberden om er maar niets van te missen, elkaar tussendoor tongend. Nadia tastte al nieuwsgierig naar de borsten van Petra die mooi gevormd waren, een beetje kegelvormig met dikke spenen die door het meisje entousiast werden bevingerd. Al snel knoopte ze de dunne zomerblouse open om meteen op haar tieten te zuigen. Petra voelde hoe de oom van achtern haar rok optilde en haar slipje naar beneden trok. Hij zoende haar billen, drukte zelfs even het puntje van zijn tong in haar aarsje. Petra drukte wulps haar mollige kontje omhoog. Een ruwe hand greep haar nu vol bij haar kut, die al flink sopte. Hij stootte zijn vingers in en uit. Petra liet haar bovenlichaam zakken en steunde op haar ellebogen zodat haar tieten schommelden. Haar billen liet ze koket wiebelen. Ow. Daar voelde ze zijn zware stuk, stijf alsof hij een week niet was klaargekomen inplaats van net nog. Ze voelde de dikke kop tussen haar schaamlippen naar binnen glijden, hij vulde haar helemaal op. Hij begon te stoten. De zware paal beukte haar kut. Ze begon te jammeren van geilheid. Nadia was voor haar komen liggen en spreidde haar benen. Petra hapte toe en begon haar te likken. Al vlug zocht ze met haar tong de klit van het meisje. Het was moeilijk zich te concentreren op het beffen omdat ze intussen van achteren behoorlijk bruut geneukt werd. In een razend tempo stampte hij zijn dikke genadeloze paal in en uit haar hoerig druipende geslachtsdeel. Ze voelde zich heter en heter worden, ook Nadia werkte zich kronkelend naar een orgasme toe, hijgend en steunend. Toen kwamen ze alledrie tegelijk. Nadia begon te gillen en klemde haar jonge dijen om Petra’ hoofd. Haar oom gromde opnieuw en spoot diep in haar. Meteen kwam Petra zelf jankend klaar. Een moment leek het alsof ze versteend waren, een marmeren beeldengroep. Toen rolden ze van elkaar af en lagen alledrie languit op de zachte dennennaalden uit te hijgen. Petra lag volkomen bevredigd op haar rug en keek naar de toppen van de bomen die in het donker nog net zichtbaar bewogen in de ruisende wind.”