In de maanden die volgden op die hete zomerse middag dat Myrthe haar vader en hij haar geconsumeerd had overwoog ze meerdere keren wat die dingen voor haarzelf, voor haar relatie met hem en met haar moeder, voor het gezin waar ze deel van uit maakt en de Amish gemeenschap betekende. Steeds sterker voelde ze dat zij een witte raaf is in deze besloten gemeenschap. Gelukkig werd ze in haar eigenzinnige ontwikkeling gestimuleerd door haar ouders Kate en John, maar daardoor voelde ze nog sterker dat ze in een spagaat verkeerde, zo anders als zij zelf was dan haar omgeving, zo anders als zij soms tegen de dingen aan keek dan haar omgeving gewoon was te doen.
Een voorval dat zich in de winter voordeed had diepe indruk op haar gemaakt. Op een zondagmorgen was ze met haar zwangere moeder aangeschoven in de vrouwenvleugel van de kleine houten kerk die in het midden van het dorp stond en waar die morgen zoals altijd een dienst gehouden werd. Deze keer was er een voorganger uit een andere dorpsgemeenschap op bezoek gekomen om de gemeenschap toe te spreken. De man was op zaterdagavond al aangekomen en had met de oudsten van het dorp, alleen mannen natuurlijk, gegeten, vergaderd en uiteraard de bijbel bestudeerd.
Bezoek van buiten af is een zeldzaamheid in de gesloten Amish gemeenschap en iedere keer als er bezoek van buiten af komt geeft dat veel bekijks. Kinderen draaien rondjes om de kar of koets die het terrein op komt, jonge vrouwen zorgen er voor dat ze de (bijna altijd mannelijke) bezoeker goed kunnen zien en vooral ook dat die hén ziet want dit is een van de weinige keren dat ze zichzelf in the picture kunnen zetten bij een onbekende, hopelijk knappe man, een bruidegom in spé die hen redden kan uit de dagelijkse gang van zaken van hun alledaagse en kleurloze leven.
Want ook al zijn bepaalde thema’s bij een gesloten gemeenschap als de Amish taboe en ook al is het absoluut niet gepast dat jonge meiden flirten met de mannelijke gasten die komen, iedereen weet dat het gebeurt en laat het oogluikend toe. Ook nu een religieuze leider uit een ander dorp op bezoek komt doen vrije jonge vrouwen misschien nog wel meer dan anders hun best om zichzelf van hun beste kant te laten zien. Maar opvallen is best ingewikkeld, als je bijna allemaal uniforme kleding draagt die eerder al door je moeder of een oudere zus is gedragen, als je jezelf niet op mag maken, en boze blikken je omringen als je net dat extra stukje aandacht vraagt of opeist om duidelijk te maken dat je de nieuwe gast best even apart wil zien of spreken.
Myrthe heeft die zaterdagavond geen enkele moeite gedaan om te zien wie toch die man is die op deze zondag in het middelpunt van de belangstelling zou staan. Niet dat ze niet nieuwsgierig naar hem was, maar ze weet maar al te goed hoe iedereen samendringt, samenklit en elkaar met ellebogen wegduwt om maar vooraan te kunnen staan. Als hij haar de moeite waard vond dan zou hij haar ook zo wel opmerken. Myrthe zit op deze zondag daarom gewoon tussen de andere vrouwen in de kerkbank en ze was niet eens zo heel erg bezig met de man naar wie ze keek en luisterde.
Langzaam maar zeker kreeg ze wel in de smiezen dat hij een aantal keren tijdens zijn betoog opvallend haar richting op keek en na een tijdje keek ze niet alleen vanwege zijn verhaal maar ook vanwege zijn uiterlijk en voorkomen wat indringender naar hem. Want het leek wel of ook daar een witte raaf stond, een andere dan zij, maar ze zag wel iemand die zich onderscheidde in de Amish gemeenschap en ze vroeg zich af of hij dat zelf net zo scherp zag als zij. Natuurlijk, hij had hetzelfde ernstige voorkomen dat ze van veel andere mannen in haar gemeenschap kende, toch zag ze bij deze man eenzelfde twinkeling die ze ook bij haar vader en haar moeder aantrof en toen de jongeman weer een keer in haar richting keek kneep haar moeder zachtjes in haar billen en fluisterde in haar oor dat ze vond dat hij wel heel vaak in haar richting keek.
Myrthe bloosde en precies op dat moment was hij klaar met zijn preek en wilde hij een van de broeders vragen om een lied te noemen dat ze met elkaar konden zingen. Hij liep al op iemand af aan wie hij die vraag wilde stellen, maar toen hij vlak bij hem stond draaide hij zich niet naar hem, maar naar haar toe en vroeg haar of zij, Myrthe, misschien een goede stem had. Hij keek haar recht in de ogen en op dat moment overviel haar hetzelfde gevoel dat zij regelmatig bij O’Connor had, dat zelfde gevoel dat zij die ene middag in het meer met haar vader had en hoewel ze over het algemeen haar woorden klaar had moest ze nu even een paar seconden bij zinnen komen om hem te antwoorden.
Haar moeder wilde al bijna zeggen dat ze dat natuurlijk wilde, maar Myrthe hervond zichzelf en zei dat ze dat zeker wilde, maar dan zelf wilde kiezen wat ze zou zingen. Ze voelde direct hoe sterk ze zich op dat moment aan hem presenteerde en schijnbaar onaangedaan reageerde de voorganger dat hij graag met haar beste kant wilde kennismaken. Ze stak haar hand naar hem uit, hij hielp haar elegant uit de bank waarop ze zat en ze stelde zichzelf aan hem voor. Ze keek hem aan, zakte uit beleefdheid een klein beetje door haar benen, maar haalde hem daarmee direct uit de rol die hij tot dan toe had en hij hoorde zichzelf ‘Michael’ zeggen toen hij haar zachte hand voelde en pas toen er geroezemoes in de kerk klonk realiseerde hij zich dat hij haar hand maar vast bleef houden en niet meer losliet.
Het rumoer en zijn warme hand weerhielden Myrthe er niet van om plaats te nemen naast de preekstoel waar ze de gospel in zette die ze in gedachten had nog voordat ze zijn naam gehoord had en die zijn naam bevatte, ‘Michael row that boat ashore’. Op weg naar de spreekstoel voelde ze iets dat ze nog nooit in deze kerk gevoeld had: het was vochtig tussen haar benen geworden en met de passie en het gevoel dat ze in het lied legde voelde ze hoe haar geilheid groeide, ze verlangde zoals ze op die middag in de zomer verlangde, verlangde als O’Connor met haar op zijn rug zijn rondjes draafde en met zijn ritme haar langzaam maar zeker naar een hoogtepunt bracht en zij merkte al zingend, al ingekeerd in zichzelf dat haar tepels strak stonden.
Ze wist niet of ze het einde van de gospel wel zou halen omdat ze voelde dat haar schaamlippen vibreerden op de klanken van haar lied en dat het meest gevoelige puntje dat ooit door haar vader met zijn tong was aangeraakt reageerde op het ruisen van de plooien van haar binnenrok. En precies in de laatste tonen van haar lied voelde ze scheepsladingen vocht uit haar kruis stromen. Ze fantaseerde dat Michael verlangde naar de melk en honing van het beloofde land en ze voelde hoe haar borsten melk voor hem lekten, dat er druppels honing uit haar kutje dropen. Er spande in haar schoot een orgasme samen met de ultieme tonen die haar keel verlieten.
Ze wist niet of het woorden of wellustige oerklanken waren die aan het einde van het lied klonken, in elk geval viel er een oorverdovende stilte toen zij uitgezongen was. Stilte die pas verbroken werd toen steeds meer begonnen te klappen. Het duurde even voordat de gemoederen weer tot bedaren kwamen. Toen ze een paar stappen naar achteren zette zag ze de vochtplek die ontstaan was op de plaats waar ze had gestaan en het was voor haar duidelijk dat ook Michael die gezien had en er subtiel, bijna eerbiedig, langs liep op weg naar Myrthe om haar te bedanken voor haar prachtige vertolking van dit lied vol melk en honing en dat zij in elk geval bij hem verlangen naar melk en honing had aangewakkerd. Ze hoopte in stilte dat hij vooral verlangde naar haar melk en honing. Hij sprak de hoop uit dat zij haar overstromende liefde, hoop en passie zou koesteren.
Hij moet geroken hebben dat ze ‘prepared to be fucked’ was, hij moet geweten hebben dat haar kut nat was en dat ze vocht had gelekt want toen hij een paar minuten later voorging in gebed knielde hij juist op de plaats waar zij gestaan had en terwijl iedereen de ogen had gesloten zag zij hem voorover buigen en tussen een paar zinnen door ruiken, nog eens ruiken en met zijn tong haar zilte vocht oplikken. Ze trilde van uitzinnigheid. Toen het gebed was afgelopen stond hij op, en keek haar recht in de ogen en ze wist het zeker, mijn god, hij heeft mijn kut geroken, vocht geproefd dat uit mijn honingpotje lekte. Zou verder niemand hebben gezien wat hij gedaan had?