BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?Zoek erotische hulpmiddelen in onze vertrouwde webshop

Mijn vader een watje of toch een echte vent? – Deel 8

Mama kijkt Papa aan. Ik zie een traantje in een ooghoek. “John zou jij je kunnen voorstellen om..” Hij kust de rest van haar vraag weg. Ik kruip langzaam tussen hen uit en wordt toeschouwer bij het opnieuw kiemen van hun liefde. Ik weet ik dat die liefde bij mijn vader nooit echt weg is geweest. Bij haar heb ik lang getwijfeld. Zij gaf zich met huid en haar aan Remco, kuste de grond onder zijn voeten. Nu ben ik ervan overtuigd dat dit zijn oorsprong vond in haar, door misbruik, verknipte seksualiteit. “Ik hou van je Ria…” “M..m. John… Dat kan toch niet? … Ik heb je..” … … “Hmm.. Ik ook van jou John.”
Ik besta niet langer. Hun focus is uitsluitend nog op elkaar gericht. Twee monden verkennen het bekende gezicht tegenover, maar treffen zich voortdurend. Hun handen spelen een liefdessymfonie op elkaars lichaam, waarbij me na een tijd pas opvalt dat ze het allebei, al dan niet bewust lijken te vermijden om echt intiem te strelen. Met name Mama beweegt haar onderlichaam en lijkt op zoek naar contact. “Alsjeblieft John? Ik verlang naar je.” “Ik weet niet Ria.” “Wat niet lieverd?” Hij kijkt haar van dichtbij indringend aan.

“Ik ben Bang, dat ik niet goed genoeg ben voor jou.” Mama begint te huilen, ze legt een hand om zijn nog maar halfharde piemel. “Dit is het juist John… Je onzekerheid en angst. Angst om me tekort te doen, niet goed genoeg voor me te zijn. Terwijl ik altijd maar dat éne ding van je verlangde.” “Wat je verlangde je dan? Je hebt dat nooit uitgesproken.” “Je hebt gelijk, ik heb het waarschijnlijk nooit met zoveel woorden gezegd. Ik wilde dat jij het zag, voelde en rook.” “Wat zag?” “Ze pakt zijn hand en drukt die tegen haar kut.” “Wat voel je daar?” “Èh je bent heet en slijmerig nat?!” “Wat ruik je?” Hij kijkt haar verbaasd aan maar antwoord toch. “Ik ruik geil.. zo sterk zelfs dat ik het achter op m’n tong kan proeven.” “Kijk me aan John…Wat zie je?” “Geilheid en èh overgave.” Ze knikt. “Precies… Je ziet een loopse teef John. Een tochtige hinde die een ontembaar verlangen heeft naar de Pik en het zaad van haar bok. Geen goed gesprek over een beetje meer of minder. Ik wil tot in de laatste vezel van mijn lijf voelen dat dit verlangen wederzijds is.” Inmiddels steigert zijn keiharde pik tegen haar hand en ragt hij met twee vingers in haar slijmerige spleet. “Alsjeblieft John. Gooi die vervloekte vrouwvriendelijke terughoudendheid van je af… en neem me!”

“Op je handen en knieën Ria!” Ze kijk hem niet begrijpend aan. “Nog één keer. Op je handen en knieën, Teef!” Zichtbaar verbaasd door zijn norse strenge stem doet ze wat hij vraagt. “Moet je nou toch kijken… Die kont!” Zegt hij tegen niemand in het bijzonder. “Wat is er mis met m’n kont?” Vraagt ze hoorbaar onzeker. Als een donderslag bij heldere hemel geselt hij haar witte bipsen met ferme tikken. “Met een kreet meer van de schrik dan van pijn, zakt zij door haar knieën. “Stel je niet aan slet. Je zult toch wel meer gewend zijn… Omhoog dat achterwerk!” Opnieuw wordt haar kont getrakteerd op een onvervalst pak billenkoek. Gelijk daarop trek hij met zijn nagels over haar inmiddels roodgloeiende kont. “Auwww… hmmm.” Hij klauwt met zijn handen in haar goed gevulde heupen en stoot zonder pardon toe. Pas bij de 3e keer kantelt zij haar kont zodanig dat hij naar binnen schiet. Na een paar oppervlakkige neukbewegingen stoot hij met alle macht door. “Oeoempffhh..” “Geile teef, ik ga je splijten.” “Ja John… toe-oeoehhhh.” Door de kracht van zijn stoten zakt Ma door haar ellebogen. Aanvankelijk stootte zij nog terug, maar zijn geweld maakt haar tot zijn willoos slachtoffer. Aan haar gezicht is af te lezen dat dit precies is wat zij op dit moment nodig heeft. Ze heeft haar ogen gesloten. Steeds wanneer hij toestoot opent zij haar mond. Op het laken onder haar mondhoek vormt zich een speekselvlek. Ik wordt geraakt door het geile tafereel en ondanks dat ikzelf daarstraks nog gigantisch ben klaargekomen loopt mijn opwinding opnieuw op. Plotseling schieten Mama’s ogen open.. “Niet in m’n kòò`….ooh Jáááá.” Ik kijk op en zie dat Papa een duim in haar kont heeft gestoken. Zij begint met haar hoofd te slaan waardoor ik niet langer in staat ben om de geilheid van haar gezicht te lezen.
“Ooooh Ria … Lievè kan nie….. Ik ‘k Kòòòòòòmm..” Blijkbaar tilt hij Mama met zijn laatste krachtige stoten ook over haar orgasmedrempel. Op het moment dat hij haar loslaat glijdt zij krampend met haar onderlijf van zijn nog nadruipende piemel.

“Waarom dit niet eerder John?” “Ik respecteerde je Ria. Ik wilde lief voor je zijn, je niet vernederen zoals je Pa en je broer dat in je jeugd met je hebben gedaan.” “Het zou nooit bij me zijn opgekomen om jou met hen te vergelijken. Zij namen de regie zonder te vragen. Jou gaf ik de regie en jij weigerde die halsstarrig te nemen. Ik wilde voelen dat ik je met mijn lijf gek kon maken… Maar jij, jij bleef altijd volgend. Nooit gaf jij je eigen lust de vrije loop.” “Maar je kwam toch klaar.” “Zeker, hoe kon ik ook anders, je bespeelde mijn lichaam als een bijzonder instrument. En vergis je niet, ik hoop dat ook weer te mogen beleven. Maar soms…” Hij lacht. “I’ve got the message Ria. Sometimes you want to awake the Beast in me.” “Precies!” “Mag ik je wat vragen Ria?” “Je mag me alles vragen.” “Je relatie met Remco…?” “Dat was seks en als ik erover nadenk waarschijnlijk ook de relatieve veiligheid van het misbruik.” “Ik gaf mijn lijf, niet mezelf…” “En hij?” Ze begint te blozen. “Hij liet me klaarkomen.” “Wat is dan het verschil.” Het is duidelijk dat zo over deze vraag moet nadenken. “Dat zojuist John… Jij raakt mijn lichaam en mijn ziel… Remco kraste alleen in mijn lijf.” Hij streelt de littekens op haar borst. “Alleen jammer dat die krassen nooit meer weg gaan.” “Vindt je me lelijk zo?” “Ik vindt jou niet lelijk, ik hou van jou. Ik vind lelijk wat jij uit naam van de liefde met je hebt laten doen.” Plotseling begint ze te snikken. Papa neemt haar in zijn armen. “Wat huil je nou Ria.” “Ì..ì .. ik weet niet of ik op den duur zonder die pijn kan zijn.” Als tranen in zijn ogen opwellen hou ik het ook niet meer droog.

Hij streelt door haar haar. “Ik kan dat niet… Noem me maar een watje, maar ik kan niemand schade toebrengen, laat staan iemand aan wie ik mijn hart heb verpand.” Ze kijkt naar hem op en kust zijn tranen weg.” “Alsjeblieft John noem jezelf niet zo.” Hij kijk haar verbaasd aan. “Was jij het niet die de primeur voor deze titel op haar naam heeft staan?” “Ik heb geleerd John… Ik heb geleerd dat dat meer over mij zegt dan over jou… Wil je het nog een keer met mij proberen? Ik wil jou vrouw zijn en als jij me die kans nog wilt geven dan zal ik mijn stinkende best doen die kwalificatie te verdienen.” “Zal ik dan maar gaan?” Ze draaien zich verwonderd naar mij om, zonder dat het is afgesproken maken ze plaats voor mij. Ik kijk mijn ouders aan en spreek uit wat ik voel. “Wat is mijn plaats in jullie ontluikende relatie? Mama kun jij je voorstellen dat je Papa met mij moet delen?” “Èh deelt niet elke moeder haar man met haar dochter?” “Niet in bed Mama.” “Dat is waar. Maar ik kan en wil je niet als concurrente zien… Jij ben niet de splijtzwam. Jij bent het koppelstuk van onze liefde… Wat jij John?” “Mij moeten jullie niet vragen. Welke man zou kiezen als hij in de gelegenheid wordt gesteld om twee mooie vrouwen lief te hebben? Je moet me één ding beloven Eefje. Voel je niet verplicht, niet jegens mij noch jegens Ria. Bepaal je eigen liefdespad. Als wij daarin passen, dan is dat fijn, maar als jij een eigen weg inslaat zal dat mijn, onze liefde voor jou niet beïnvloeden.” Ik kruip tussen hen in en kus ze achtereenvolgens op hun mond. “Niet voor het een of ander lieverds, maar jullie meisje is moe en zou ’t liefst samen met jullie slapen.”
“Wij wensen elkaar een goede nacht toe en nadat we verder in elkaar zijn gekropen wordt ik ingehaald door de slaap.

In de dagen en week volgen leven wij als een normaal gezinnetje. Zonder dat wij erover hebben gesproken hebben, slaap ik ’s nachts weer op mijn eigen kamer. Ik wil dat ze alle ruimte hebben om weer naar elkaar toe te groeien en het feit dat ze de hele dag lopen te stralen maakt me erg blij. Ondanks mijn vrees vooraf heb ik na de tentamens een alleszins goed gevoel. Magda heeft me uitgenodigd om op kosten van haar bedrijfje met haar en Kim mee te gaan naar de driedaagse cursus over Electro stimulatie. “Het enige probleem is dat je één kamer met ons moet delen.” Ik kijk haar verbaasd aan en vraag waarop dit een probleem is. We hebben immers al vaker tijdens een korte vakantie of stedentrip één kamer met ons drietjes gedeeld. “Dat klopt, maar toen hadden Kim en ik nog geen relatie en ik weet niet of wij die drie dagen onze handjes…” “Ik ben niet verplicht om mee te doen, toch?” “Zeker niet.” Ik vertel haar dan geen probleem te zien. Wat ik niet vertel is dat ik stiekem erg nieuwsgierig ben en dat gedachte erbij te zijn als mijn beste vriendinnen seks hebben, me opwind.

“Wat is dat eigenlijk voor cursus?” Ik kijk mijn moeder aan en besef dat ik haar niet eerder heb verteld dat het nieuwe aanbod van Magda’s beauty en massage parlor. Gek genoeg voel ik dat ik begin te blozen als ik haar vertel van de massage’s en de ‘happy endings’. Ze kijkt met kritisch aan. “En waarom zou jij aan die cursus meedoen? Je speelt toch niet met de gedachte om.. . ook… Weet John hiervan?” “Èh ja, ik heb verteld van Magda’s nieuwe aanbod. Het leek hem een gat in de markt.” “Maar heb je ook verteld dat jij zelf..?” “Èh nee. Hij heeft er niet naar gevraagd en eigenlijk weet ik het ook niet, Ik ben alleen erg.. . hoe moet ik het zeggen?” “Nieuwsgierig?” Ik knik. “Het idee vrouwen te helpen, die thuis niet aan hun trekken komen, fascineert me… Niet alleen dat klaarkomen, maar ook het verhaal dat er achter zit.” Ze kijkt me verdrietig aan. “Het is mijn schuld.” Op dat moment komt mijn vader, die kort weg was om boodschappen te doen, binnen. “Wat is jou schuld Ria?” Van de hak op de tak springend vertelt ze haar verhaal waarbij ze nog net niet het verband legt tussen het aanbod van Magda’s salon en prostitutie.

“Hoor je wat jezelf zegt lieverd. Zonder het met zoveel woorden te zeggen veroordeel je Magda omdat zij tegen een gepaste vergoeding eerbare dames geeft waaraan zij behoefte hebben. “Maar kijk eens in de spiegel.” Het is duidelijk dat ze hem niet begrijpt. “Jij had behoefte aan pijnseks.” “Hoe vaak eigenlijk?” “Èh 2 à 3 keer per maand, maar waar wil je heen?” “Laat me nadenken Ria… Hmm 2 à 3 keer per maand, laten we zeggen afgerond totaal 4 uur?” Mama knikt. “Dus voor 4 uur werk heb jij Remco met de kost, inwoning en gratis gebruik van je auto betaald? “Met alle respect Ria, maar ik denk niet dat Magda van 3 ‘happy endings’ een hele maand kan rondkomen.” “Maar Remco en ik… we hadden een relatie, althans dat dacht ik.” “Sorry Ria… Maar dan vind ik de relatie die een prostituee, in zoverre zij zelf voor dit beroep kiest, heeft met haar klanten, vaak meer in balans, dan die tussen jou en Remco.” Het is haar aan te zien dat zijn woorden hard aankomen. Tranen wellen op in haar ogen en Papa neemt haar in zijn armen. “Liefje toch… Ik wil je geen pijn doen. Ik wil alleen maar aangeven dat we niet te snel moeten oordelen over anderen. Zeker niet als zij de dingen die zij doen, open en eerlijk en met respect voor de ander doen… En juist die ervaring, respect, die heb jij gedurende je jeugd moeten ontberen. Ik besef nu pas dat je juist daarom ook niet echt met mijn liefde en respect wist om te gaan. Jij kon dat niet en zag mijn respect als een teken van zwakte.” In haar ogen zie ik herkenning. Ze kust hem. “Ik heb jou niet verdiend John.” “Zeg dat niet Mama. Dat wat jou is aangedaan. Dat heb je niet verdiend. Dat verdient geen enkel kind.” “Dank je lieverd. Wat zou ik zonder jullie moeten.” Ik lach. “Masturberen?”

Mama en Papa schieten ook in de lach en met de lach verschijnt ook weer de rijpe schoonheid op haar gezicht. Op het moment dat de telefoon gaat, neem Ik op.
“De politie… voor jou.” Papa kijkt me vragend . “Politie?” Ik knik en overhandig hem de telefoon. “Hallo…? Ja, John Berns hier.” … …. … “Ja, dat is goed. U kunt haar rustig ons adres geven.” …. … “Is goed. Dan zien we haar wel verschijnen.” Mama en ik kijken hem vragend aan. “Die weduwe uit Spanje… Ze is overgekomen en gehoord door de politie. Ze wil graag bij ons langskomen.”
Een half uurtje later horen wij de deurbel. Omdat mama in de bijkeuken in de weer is met de was en Pa bezig is met het zetten van koffie, snel ik naar de deur. “Hallo jongedame. Ben ik hier goed bij de familie Berns? Ik heb dit adres van de politie gekregen…” Ik steek mijn hand uit. Aangenaam mevrouw ik ben Eefje. Komt u toch binnen. Ik ga de dame voor naar de keuken. Hey Pa hier is mevrouw…”Papa draait zich om en zijn mond valt open… “Mevrouw Somers?… Greet Somers?” “Ùh… Johnnie… De destijds jongste psychiatrisch verpleegkundige van Nederland?” Zij stappen op elkaar af en schudden elkaar de hand. “Wat doe jij tegenwoordig zoal jongen? Tenminste wanneer je niet bezig bent met het vangen van psychopaten.” “Ik? Ik ben SPV-er in de crisisdienst.” “Ik had het kunnen weten… Johnnie Berns…. Mijn collega’s voorspelden, na je diplomering, voor jou een functie in het management. Ik was er altijd van overtuigd dat jij carrière zou vervolgen met de poten in de klei.”

Mama komt binnen en stelt zich voor. “Jullie kennen elkaar?” “Kennen is een goot woord mevrouw Berns…” “Zegt u maar gewoon Ria..” “Oké Ria; je zou kunnen zeggen dat ik aan de wieg heb gestaan van de verpleegkundige carrière van je man. Ik was hoofd verplegingsdienst toen Johnnie, niet gehinderd door enig reëel inzicht, solliciteerde naar een opleidingsplek voor psychiatrisch verpleegkundige. In tegenstelling tot mijn collega’s zag ik wel wat in die jongen. De geschiedenis heeft mijn gelijk bewezen. “Koffie Greet?” “Graag jongen.” “Gaan jullie maar in de woonkamer zitten, ik verzorg de koffie wel.” “Dank je, Eefje. Je bent een schat.”
“Ik schaam me… Jullie zullen me wel een naïeve ouwe troel vinden… Als niet ik, wie dan wel, had beter moeten weten. Hoe kon ik denken dat een jonge viriele vent, serieus verliefd zou kunne worden op zo’n oude verdorde tak. Nadat ik jarenlang mijn dementerende man had verzorgd smachtte ik naar een sterk groot lijf om me in te koesteren. Dat is het nadeel van ons voruwen in deze tijd. We worden ouder maar de mannen, als ze ons al overleven, zijn vaak niet in staat onze lage lusten nog te bevredigen.”

Terwijl ik kommetjes op tafel zet wordt ik maar nauwelijks waargenomen. Mama bloost en begint te stotteren “U, u, hoe, hoeft zich echt niet te schamen Greet… Tot voor kort… Rè.. èh Remco, hij was mijn vriend. We woonden samen.” Greet kijkt mijn moeder verwonderd aan. “Ik weet het niet, maar de op de een of andere manier kom je me bekend voor Ria. Was je misschien ooit opgeno…” Mama schudt hevig met haar hoofd. Niet ik… Mijn oudere zus Kitty.. zij is langdurig opgenomen.” “Mijn God wijfie.. Ik benijd je niet om je rugzak… Maar hoe?” “Dat is een erg lang, te lang verhaal voor zo even bij de koffie.” “Je hebt gelijk John, het gaat me eigenlijk ook niets aan. Feit is dat als jullie niet waren geweest ik mijn Gerrit al snel was gevolgd in het hiernamaals. En omdat ik voorlopig nog wil genieten van het hiernumaals ben ik jullie erg dankbaar. Als teken van mijn dank en waardering wil ik jullie uitnodigen voor een vakantie in mijn Finka in Andalusië.” ? Maar wanneer?” “Wat dacht je vanaf overmorgen John. Ik vlieg dan weer terug. Als ik het goed heb begrepen heb jij op dit moment vakantie. En jij Ria?”

‘ik èh… U overvalt me. Na de gebeurtenissen van de laatste dagen heb ik me ziek gemeld.” “Prima toch! De gelegenheid bij uitstek voor een therapeutische break.” “Ì ,,, ik weet niet?” “Wat weet je niet lieverd?” “We zijn pas weer…” “Waar ben je bang voor schat?” “Ja mama, waarvoor eigenlijk?” De ontreddering staat haar in het gezicht geschreven. “Ik kan dan nergens heen.” “Waar zou naar toe willen Ria? Heb je zo weinig vertrouwen in me?” “Nee John. Echt niet…: “Ik wil me nergens mee bemoeien Ria, Het is twee uurtjes vliegen vanaf Beek. Als er onverhoopt problemen zijn ben je zo weer thuis.” Mama kijkt de oude vrouw aan. “Hoeveel slaapkamers heeft..?” “Twee, alle twee voor jullie. Ik slaap gedurende Jullie verblijf bij een Duitse kennis. Ze kijkt mij aan. Dan kan ik eventueel bij jou slapen liefie.”Ik schudt mijn hoofd. “Niet bij mij. Ik ga met Magda en Kim naar die cursus.” “John, zeg jij nou wat, we kunnen toch niet?.., We zijn pas weer… Al die onzekerheden van de laatste dagen… ik sta weer op ploffen.” “Wanneer moeten we beslissen Greet?” De oude vrouw drinkt haar koffie leeg en staat op. “Kijk zelf maar.” Ze overhandigd Papa een kaartje. “Bel me maar John. Ik overnacht in het Bastion Hotel. Als je me voor morgenmiddag iets laat weten regel ik de reis voor jullie.” “Maar dat kunnen we toch niet aannemen.” “En of jullie dat kunnen. Ik maar vooral ook Gerrit. We hebben altijd goed geboerd. Het was ons niet gegeven om nageslacht te krijgen.” “M..maar Greet.” “Niks te maren John… Jullie komen volledig op mijn kosten, of jullie komen niet.” Ze geeft ons allemaal een hand. “Ik ga dan nou.” Ze kijkt mama indringend aan. “Ria. Ik ken je niet… Maar vergooi deze kans niet… Niet voor John, niet voor jullie dochter, maar vooral ook niet voor jezelf. En dan bedoel ik echt niet alleen deze vakantie… Breng jij me even tot aan de deur jongedame?” Ze vraagt het heel vriendelijk maar toch… Het zou nooit bij me zijn opgekomen om haar verzoek te weigeren.
Bij de deur legt ze haar handen op mijn schouders. “Je lijkt op hem jongedame. Je hebt de looks van je moeder, maar verder… Steun haar, maar verlies jezelf niet daarin.” Voordat haar woorden echt tot mij zijn doorgedrongen loopt zij al naar buiten. Ze kijkt nog één keer bezorgd lachend om en knikt me vriendelijk toe.

“Echt Ria… Ik wil je helpen. Maar ik kan dat niet!” Op het moment dat ik weer de woonkamer binnenkom zit papa geknield voor haar. Tranen lopen over haar wangen. “Je houdt niet van me! Niet echt!” “Zeker wel liefje.. Ik hou van je met heel mijn hart. Dat is nooit over gegaan. Maar ik kan je niet willens en wetens pijn doen.” Plotseling recht mama haar rug. Ze neemt zijn hoofd tussen haar handen en lijkt hem strak aan. “John Berns… Ik heb hier al langer over nagedacht. Bij deze leg ik mijn wezen, mijn zijn en mijn leven in jou handen. Doe maar met me wat je goeddunkt. Wat jij ook doet… Weet dat ik de bevrediging die ik uit pijn haal, altijd zal blijven opzoeken. Natuurlijk kun je me laten opsluiten om te voorkomen dat… Ja om wat eigenlijk te voorkomen. Ze kunnen me in een medicamenteuze dwangbuis steken. Mijn pijn en mijn gestoorde lustbeleving zullen worden gedempt, maar daarmee zal ook de persoon Ria, verdwijnen. Zij zal bij leven een stille dood sterven zoals mijn zus Kitty, zonder dat zij dit zelf beseft. ook al dood is. Als het zo is, dat jij jou liefde voor mij onder bewijs wil stellen dan zal ik mij daarin voegen. Ook al kun jij het mogelijk niet geloven. Ik houd teveel van jou om te blijven vechten, ik wil jou geen pijn meer doen.” Ze vallen in elkaars armen en huilen allebei. Ook ik voel tranen over mijn wangen stromen. ‘Waarom in godsnaam was het mama niet gegeven om in net zo’n liefdevol en warm nest op te groeien zoals ik dat van heb beiden heb mogen ervaren?’
“Ria. Ik weet het niet. Ik ben echt een watje, ik heb me nooit zo hulpeloos gevoeld. Ik zoek naar oplossingen maar vind ze niet.” “Mag ik misschien effè?” Het horen van mijn stem haalt ze acuut uit hun impasse. “Eefje schat… Sorry.. wij.. ik.. ” “Is al goed Papa. Nu moeten jullie voor één keer naar mij luisteren.”Twee paar ogen kijken me bevreemd aan. “Mama, jij gaat nu douchen en je mooi maken voor je man.” Achteraf weet ik niet wat het was dat maakte dat zij mij gehoorzaamde. Feit is dat zij meteen opstaat en naar boven gaat.

“Wat ben je van plan Eefje lieverd.” “Niks Eefje lieverd. Schakelen je hersenen in hun liefde voor mama echt uit?” Hij kijkt me verrast en radeloos aan. “Hoe bedoel je?” “Kijk eens naar jezelf Pa… In je werk. In de meest stressvolle situatie ben jij steeds in staat om passende oplossingen te vinden. Schakel die grijze masse nou eens in. Denk na. De persoon die nu onder de douche staat is niet alleen je geliefde. Op dit moment is zij vooral een gestoorde vrouw die de hulp van John Berns behoeft om, zo al mogelijk, onbeschadigd verder te kunnen.”
Met zichtbare moeite hijst hij zich van de vloer op de bank. Hij denkt na. Ik zie hoe de aanvankelijke radeloosheid op zijn gezicht plaats maakt voor bravoure. “Je hebt godverdomme gelijk meis. Ik kan mezelf wel voor m’n kop slaan. Het is niet mijn Ria die nu onder de douche staat. Dat is haar gestoorde alter ego.” “Het is wel jou Ria; ze is van tweeën één. Je kunt de een niet vasthouden zonder de ander tevreden te stellen.” “Hoe doe je dat toch liefje. Je slaat de spijker op z’n kop. Als ik haar niet opnieuw wil verliezen, en God weet dat ik dat niet wil, dan kan ik niet volstaan met het bedienen van haar noden, die in mijn kraam te pas komen. Ik zal op zoek moeten naar manieren om al haar behoeften te bevredigen, zonder daarbij mijn eigen mores te verraden.” Met dat hij spreekt zie ik hem groeien. “Ik heb daar al over nagedacht Papa. Kun jij je dat programma, Mindfuck, herinneren dat we laatst samen hebben gekeken. ” Ik zie hoe hij nadenkt. Een glimlach vormt zich om zijn lippen. “Je hebt gelijk liefje. Voor de korte termijn zou dat zeker kunnen werken, maar uiteindelijk zal dat niet meer werken.” “Uiteindelijk zul je haar lage lusten bedienen met elektriciteit.” “Elektriciteit?” Ik knik. “Ja Papa, waarvoor denk je dat ik die cursus ga volgen, als niet voor Mama en jou. Vertrouw nou maar op je klein meid. Geen littekens, geen beschadiging, wel sterke regelbare stimulatie. Ik zal je de informatie mailen.”

“John? Eefje? .. Ik ben klaar… Moet ik naar onder komen?” Klinkt het gedempt en onzeker vanaf boven. “Hoor je dat Papa? Ze is weer het onzekere bange meisje. Nu is het aan jou om het heft beslist, maar liefdevol, ter hand te nemen.”
Hij staat op en loopt naar de trap. “Ja sletje, je kunt maar beneden komen. Maat let wel. Ik wil dat je naakt bent en 5 stropdassen meeneemt.” “5 stropdassen, Pa?” Hij lacht. “Ja lieverd. Dank zij jou voert dit watje nu de regie.”
We horen de trap kraken. “Hier John, je stropdassen!” “Dank je sletje.” Ze kijkt naar de grond. “Waarom noem je me slet?” “Kijk me aan als ik tegen je praat!” Ze heft haar hoofd op “Omdat dat is wat je in wezen bent.” Ze slikt en knikt in mijn richting. “Moet zij erbij blijven?” “Wat wil jij Eef?” “Ik wil hier blijven.” “Je hoort het slet. Wen er maar aan. Het is niet langer aan jou om wat dan ook te bepalen. Loop je even mee naar de keuken?”
Hij trekt een stoel van de keukentafel.” “Zitten! Leg je armen maar op de leuningen dan kan ik ze vastbinden.” “Nee John… Alsjeblieft niet. Ik ben nooit vastgebonden… Ik onderga mijn straf ook zo.. Ik loop echt niet weg.” “Dat geloof ik best sletje… Maar ik wil ’t zo!” Op het moment dat hij haar rechter arm pakt verzet zij zich hevig.” “Niet vastbinden!” Hij laat haar gelijk los, loopt achteruit, leunt tegen het aanrecht en haalt zijn gsm uit zijn zak. “Ik denk dat je gelijk hebt Ria. Wellicht dat een langdurige opname toch beter voor je is. Je weet namelijk niet echt wat je wil. Zoals ik dat inschat ben je in deze toestand ben je een gevaar voor jezelf en je bent niet in staat je aan mij over te geven om dat gevaar af te wenden.” “Ùh alsjeblieft John… Niet bellen… Doe maar wat je nodig acht.”

Een paar minuten later zit zij met haar armen aan de leuningen en benen aan de stoelpoten, met de stropdassen, vastgebonden op de stoel.
“Ben je nu geil sletje?” Ze schudt met haar hoofd. “Ik wordt niet geil van hulpeloosheid, ik wordt geil van pijn!” “Zo, zo… Neem me niet kwalijk. Ik moet blijkbaar nog veel leren. Ik heb nog niet de ervaring van jou ex anabooltje.” Hij gaat naar he aanrecht en neemt een voor een paar messen uit het messenblok. Hij bekijkt ze taxerend en strijkt voorzichtig met een duim over de scherpe lemmets. “Hmm, deze zou het moeten doen. Hij tilt een kort vleesmes op en toont het haar. “Wat denk jij Riaslet of heb je lever dat ik je pijnteef noem.” Ze kijkt hem bang en onzeker aan “Wat ben je van plan John?” “Wat ik van plan ben? Je bent toch niet blond. Jij wil pijn en ik ga je dat schenken.” “M… m.. maar toch niet met een mes.” Hij kijkt kritisch naar het mes.” “Niet? Waarmee dan wel? Ik heb geen bamboe rietje. Bovendien, kijk eens… Zo’n mes is toch veel subtieler.” “Ik ben bang John. Ik wil dat niet.” :Hij zet de punt van het mes onder haar kin en duwt zo haar gezicht omhoog.” “Ik wilde ook niet dat jij me zou bedriegen Riasletje en als ik jou moet geloven… En dat wil ik… dan wou jij dat zelf ook niet. Je ziet dus waar jou willen ons Snaar toe heeft geleid.” Hij legt het mes op tafel, pakt de laatste stropdas en bindt die voor haar ogen. Mam zit te rillen op de stoel maar ondergaat dit nu lijdzaam.

“Wil jij nog wat tegen je moeder zeggen, voordat ik met haar behandeling begin Eefje?” Ik kijk hem vragend aan. Hij gebaart me dat ik iet moet zeggen. “Èh ja Mama… Eigenlijk begrijp ik je niet…” Terwijl ik praat zie ik dat hij het vriesvak van de ijskast opent en een aantal ijsbokjes in een schaaltje legt. “Ik mezelf ook niet lieverd… Ik had alles.. Een hardwerkende, liefhebbende man een schat van een dochter…”haar stem breekt. “En toch… Ik kon niet anders…” Ze zit te schokschouderen op de stoel. Ik kan zie dat ook bij Papa tranen over zijn wangen lopen. Zonder geluid te maken zet hij het schaaltje met ijs naast haar op tafel. Hij pakt het mes op en duwt een ijsblokje tegen het lemmet. Geduldig wacht hij tot de eerste druppels langs de punt omlaag druppelen. “Nou moet je sterk zij Ria.” Nauwelijks waarneembaar knikt zij kort met haar hoofd. Terwijl hij met de achterkant van de mespunt van de bovenkant van haar linkerborst tot aan de tepel krast, ontsnapt haar adem sissend tussen haar tanden. Hij herhaalt dezelfde behandeling bij de andere borst. Mama zit te shaken op de stoel. Ik zal het vandaag niet te bont maken sletje. Nog twee sneetjes in je buik en een korte verrassing. Dat kun je toch wel aan?” Leg jij even een handdoek op de vloer Eefje, ik wil niet dat het bloed in de naden van het laminaat gaat zitten.” Ondanks dat ik zie dat hete enige vocht dat op het laminaat druppelt het smeltwater van het ijs is, doe ik wat hij me vraagt.” Met een nieuw ijsblokje tegen het mes krast hij achtereenvolgens van de onderkant van haar borsten tot aan de bovenkant van haar venusheuvel. De druppels smeltwater zoeken zich een weg langs haar schaamlippen naar de vloer.

Hij drukt een kus op haar voorhoofd. “Goed zo Riasletje… Gaat het nog?” “Ondanks dat haar tranen onder haar blinddoek uitlopen knikt ze. “Ik ben van jou John, doe maar met me wat jij nodig acht.” “Hij knielt tussen haar benen en trekt aan het ringetje door haar clithood. Hij beduid me om een ijsblokje te pakken. Hij pakt het mes en leg te stompe achterkant van het lemmet op haar uitstekende klit. Zij houdt haar adem in en zit letterlijk te shaken op de stoel. Plotseling trekt hij het mes over haar klit. Op datzelfde moment duw ik het ijs tegen haar kut. Een ijselijke, door merg en been gaande, kreet ontsnapt diep uit haar keel. Het aanvankelijke shaken gaat over in schudden en krampen. Papa neemt haar in zijn armen en drukt zich dicht tegen haar aan. “Toe maar Ria liefje… Toe maar… Ik ben bij je…” Het lijkt eindeloos te duren voordat haar ademhaling normaliseert en zij begint te snikken. “Maak jij de dassen los Eefje?” Nadat ik dat gedaan heb tilt hij Mama op van de stoel en loopt met haar de trap op. Hij legt haar op bed en neemt opnieuw in zijn armen. Na een tijdje wordt ze rustiger. “Laat me maar los John, ik ga me verzorgen, straks zit het bed helemaal onder mijn bloed.” Hij duwt haar een beetje van zich af. “Ik denk niet dat dat nodig is liefje, Kijk zelf maar.” “Eerst nog aarzelend maar dan met toenemende verwondering kijkt ze naar haar tieten, haar buikwand en vervolgens naar haar kut. “M… m.. maar John?” Hij neemt haar opnieuw in zijn armen… “Maar hoe?” “Niet hoe lieverd… Heeft het geholpen? Ben je geploft?” “Èh ja … Als nooit tevoren… Ik dacht echt dat ik hem kwijt was; m’n klit.. en ik had er vrede mee. Ik was even weg. Het was er licht en rustig. Het voelde alsof het mijn eigen keuze was.” “Wat was je eigen keuze Mama…” “Hoe moet ik het zeggen? Èh eigenlijk om vanuit dat licht terug te keren naar jullie. Instinctief voelde ik dat dit mijn plaats is.

“Wil je een glaasje wijn, schatje?” “Schatje? niet sletje?” Hij schudt verdrietig met zijn hoofd. “Nu niet meer.” Ze drukt een zoen op zijn lippen. “Watje toch! Ik wil echt niets liever zijn dan JOU sletje. Doe met me wat je wil, duw me naar dat licht. Laat aan mij de keuze om steeds opnieuw terug te keren in jou, jullie bad van gevoelde liefde.

Wat vond je van dit verhaal?

(Alleen leden kunnen stemmen)

Aantal stemmen: . Gemiddeld cijfer:

Nog geen cijfer, ben jij de eerste ?

Geschreven door AppieA

Mijn voorkeur gaat uit naar het schrijven van het langere verhaal. Stomende seks na twee alinea's van kennismaking, that isn't my style ! Na een 'gedwongen' schrijfpauze ben in ik 2023 weer in de pen geklommen.
Bevalt mijn schrijfstijl en ben jij op zoek naar de auteur van je eigen verhaal neem dan gerust contact op..
appiea@hotmail.com

Dit verhaal is 10282 keer gelezen.
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!

Plaats een reactie