Met moeder en zus in een vreemde situatie. Deel 6.

Het is vanwege omstandigheden inmiddels een aardige tijd geleden sinds ik het laatste verhaal uit deze reeks geplaatst heb, maar ik heb de verhaallijn weer opgepakt en zal voortaan gewoon weer met regelmaat een nieuw deel plaatsen. Nadat mijn zus, ik en Olav terug waren gekeerd uit de stad lunchten we wat met zijn vijven waarna mijn moeder, zus en ik weer naar onze slaapkamer werden gestuurd. Op onze kamer hadden we besloten de twee bedden tegen elkaar aan te schuiven zodat we genoeg ruimte hadden om met zijn drieën naast elkaar te zitten zonder dat één van ons alleen moest zitten. Toen we eenmaal zaten vroeg mijn moeder ons heel voorzichtig wat er zich tijdens ons korte tripje naar de stad had afgespeeld. Na een korte blikwisseling besloten mijn zus en ik echter maar niks te vertellen over wat er daadwerkelijk gebeurd was en in plaats daarvan zeiden we in vage bewoordingen dat we gewoon wat rond gekeken hadden en ergens waren wezen drinken. Of mijn moeder ons werkelijk geloofde weet ik niet, maar ze besloot in ieder geval er niet verder over door te gaan en zei met een bescheiden glimlach dat ze blij was dat haar zorgen onterecht waren geweest. Na een korte stilte boog mijn zus zich voorover richting het nachtkastje en tilde de stapel magazines die Colin voor ons had gehaald op het bed. Wie wil er wat te lezen?’ vroeg ze met een slecht geacteerd enthousiasme terwijl ze de stapel doorbladerde. Toen we ruim een halfuur later wat verveeld in de week- en maandbladen aan het bladeren waren werden we opgeschrikt door Olav die zonder aankondiging de deur open gooide en onze kamer binnen kwam lopen. Het wordt hoog tijd dat er hier in huis wat overleg plaatsvindt.’ Zei hij op een toon waarmee hij de indruk wou wekken dat hij enkel goede bedoelingen had. We keken hem afwachtend aan en na een korte stilte ging hij weer verder. Er wordt hard gewerkt aan het regelen van een onderkomen waar Colin en ik voorlopig heen kunnen verhuizen zonder te veel risico te lopen, maar het treurige feit is dat wij onvoldoende geld hebben om daar de beste mensen op te zetten en dus zal het even duren voor we deze noodlocatie kunnen verlaten.’ Tot zover was het verhaal ons natuurlijk al bekend en nieuwsgierig naar wat er komen zou luisterden we aandachtig naar zijn woorden. Het is misschien een van jullie minste zorgen, maar elke dag dat wij hier in deze bungalow verblijven kost ons geld. De eigenaar laat natuurlijk niet uit liefdadigheid twee voortvluchtige criminelen gebruik maken van zijn vakantiehuisje. En daarnaast komen natuurlijk de onvermijdelijke kosten die gemaakt moeten worden om vijf monden te voeden.’ Olav maakte een gebaar met zijn handen die de vanzelfsprekendheid van zijn constatering kracht moest bijzetten en na een korte stilte ging hij weer verder. Colin en ik hebben het er over gehad en we vonden het maar zonde om die kosten van onze gestolen buit te betalen. Gelukkig heb ik een aantal goede kennissen in de porno-industrie die vast en zeker bereid zijn goed te betalen voor gegarandeerd exclusief materiaal.’ Na deze woorden verscheen er een zorgelijke blik in de ogen van mijn moeder en zus en Olav hield even stil waarbij hij knikte ten teken dat hun vermoeden juist was. In de korte stilte die volgde hing er een ongemakkelijke spanning in de kamer doordat we alle drie een aardig vermoeden begonnen te krijgen van wat er komen zou. Ikzelf had vanzelfsprekend maar weinig moeite met deze vermoedens, maar ik zag aan mijn moeder en zus dat ze er alles voor over zouden hebben om gewoon weer veilig thuis te zijn en dit alles niet mee hoeven te maken. Olav vroeg me even met hem mee te komen en gehoor gevend aan zijn verzoek kwam ik overeind van het bed en liep ik achter hem aan richting de woonkamer. Daar aangekomen pakte hij het fototoestel van de tafel en gaf m aan mij. Zeg maar tegen je moeder en zus dat ik twintig foto’s nodig heb om als gratis proefmateriaal te kunnen laten zien aan eventuele klanten.’ Zei Olav terwijl ik de camera van hem aannam. Enigszins overdonderd en niet helemaal zeker wetend wat hij van mij verwachtte vroeg ik hem wat voor foto’s hij bedoelde. Hij lachte even en legde zijn hand op mijn schouder. Bedenk maar wat.’ Zei hij met een lach op zijn gezicht. En je zegt maar dat ik de instructies uitvoerig met je heb doorgenomen en gezegd heb dat er consequenties zouden volgen als de foto’s niet naar wens zijn.’ Na deze woorden liet hij me nog vijf minuten wachten om de indruk te wekken dat hij me daadwerkelijk uitgebreide instructies had gegeven over de foto’s. Daarna stuurde hij me weer terug naar de slaapkamer waar ik gespannen naar binnen liep en mijn moeder en zus mij met vragende blikken aankijkend op bed aantrof. Nadat ze me om uitleg vroegen hield ik het fototoestel omhoog en vertelde hakkelend wat Olav me gevraagd had te doen. Ze lieten het verhaal enkele seconden tot zich doordringen en keken verward en moedeloos voor zich uit. Wat voor foto’s?’ Vroeg mijn moeder tenslotte en ik voelde dat ik begon te blozen. Naar de grond starend legde ik uit dat Olav me gedetailleerd had omschreven wat voor foto’s hij wou en ik noemde een aantal voorbeelden die me zo vlug te binnen schoten. Mijn moeder sloeg haar ogen dicht bij het horen van mijn woorden en slaakte een moedeloze zucht. Zenuwachtig schraapte ik mijn keel en voegde er in eigen bewoordingen nog aan toe dat Olav duidelijk had gemaakt dat weigeren geen optie was. De stilte die vervolgens viel duurde minstens een volle minuut en werd met de seconde ongemakkelijker. Uiteindelijk besloot ik dat de situatie toch niet veel erger kon worden en met trillende vingers drukte ik de camera aan waarna onder een zoemend geluid de lens een stukje uit het toestel schoof. Mijn moeder en zus keken op van het zoemende geluid maar zeiden niks. Om toch ergens te beginnen hield ik de camera met beide handen omhoog en hield de lens op mijn moeder en zus op het bed gericht. Met schorre stem vroeg ik of ze iets dichter bij elkaar konden gaan zitten en het leek even of ze niet mee werkten tot op een zeker moment mijn moeder een stuk opzij schoof en dicht naast mijn zus ging zitten. Ik keek op het digitale schermpje op de camera of ik ze beiden goed in beeld had en nam een foto. Vervolgens vroeg ik ze zich uit te kleden en zei er om mezelf gemakkelijker te voelen bij dat Olav ze op de rest van de foto’s helemaal naakt wou. Beiden hadden ze maar weinig kleding aan, dus kort daarop nam ik de tweede foto van hun in dezelfde houding. Na deze foto liet ik mijn zus van het bed af komen waarna ik een aantal foto’s maakte van haar alleen in verschillende posities. Nadat ik mijn zus in dezelfde posities had gefotografeerd liet ik haar op haar rug op het bed liggen en vroeg mijn moeder zonder haar aan te kijken of ze in standje 69 op haar plaats wou nemen. Zonder wat te zeggen zette mijn moeder na een korte aarzeling ongemakkelijk haar knieën aan weerszijden van het hoofd van mijn zus en liet zich voorzichtig voorover zakken tussen haar benen. Nadat ik een foto had genomen van het geheel klom ik op het bed en schoof naar de kant waar mijn zus met haar hoofd lag voor een close up. Mijn zus hield haar ogen stijf dichtgeknepen en lag met een opgetrokken neus met zichtbare tegenzin vlak onder de warme vagina van onze moeder. Een rilling ging door mijn lijf bij het zien van dit beeld en terwijl ik mijn penis in mijn broek als een razende voelde groeien vroeg ik mijn zus haar tong uit te steken totdat ze de vagina van mijn moeder aanraakte. Mijn zus slaakte een korte zucht en terwijl ze nog viezer begon te kijken stak de aarzelend haar tong naar buiten en bewoog langzaam naar voren. Ik maakte een foto waarna mijn zus haar hoofd onmiddellijk weer naar achter bewoog en haar lippen stijf op elkaar drukte.

Nadat ik ook van de andere kant een close-up had genomen klom mijn moeder van mijn zus af en fluisterde ze nauwelijks hoorbaar sorry’ toen ze de blik op mijn zus haar gezicht zag. Ik moest nog maar vier foto’s maken om de twintig te behalen en ik begon me te beseffen dat het mijn moeder en zus misschien op zou vallen als er geen een foto tussen zat waar ik op te zien was. Mijn bezwaar was echter dat ik door de hele situatie een behoorlijke erectie had gekregen en ik was bang dat mijn moeder of zus nu Olav en Colin er niet bij waren er misschien wat van zouden zeggen. Om mezelf bedenktijd te gunnen klom ik van het bed af en vroeg mijn moeder en zus op handen en knieën naast elkaar op de rand van het bed te gaan staan met hun konten naar mij toe. Nadat ik een foto genomen had vroeg ik ze zo te blijven staan en liet met mijn hart bonzend in mijn keel mijn broek op mijn enkels zakken. Mijn penis sprong vier overeind en met knikkende knieën schuifelde ik richting het bed en ging achter mijn moeder staan. Ik raapte al mijn moed bijeen en met mijn bekken iets naar voren legde ik met mijn trillende linkerhand mijn penis tussen de billen van mijn moeder. Geschrokken van de plotselinge aanraking bewoog mijn moeder een klein stukje naar voren waardoor mijn eikel schokkend en voorvocht lekkend tegen haar anus aan kwam te liggen. Ik nam een foto en vervolgde op zelfde wijze bij mijn zus waardoor ik bij de laatste foto aankwam. Nog steeds op mijn hoede voor eventuele opmerkingen over het feit dat ik hier een erectie van kreeg besloot ik na even twijfelen mijn broek weer aan te trekken en liet mijn moeder en zus ondertussen in dezelfde positie staan zodat ze mij niet zonder broek zouden zien. Bij gebrek aan verdere inspiratie en een zekere emotionele overweldiging door de vreemde spanningen die deze situatie met zich meebracht besloot ik het hier bij te laten en liet mijn moeder en zus weten dat we naar mijn idee alles wel gehad hadden. Het feit dat ik maar negentien foto’s genomen had was ze niet opgevallen en nog altijd zwijgend en zichtbaar aangedaan door wat er zich zojuist had afgespeeld trokken ze hun ondergoed weer aan. Eenmaal aangekleed liepen we in stilte de kamer uit richting de tuin waar we Olav en Colin in hun tuinstoelen aantroffen. De twee groetten ons vriendelijk en terwijl Olav de camera weer in ontvangst nam gebaarde hij naar het kleed in het gras ten teken dat we daar plaats konden nemen. Olav bekeek op het digitale schermpje een voor een de foto’s en gaf tenslotte aan dat hij zeer tevreden was over het resultaat. En jij vond het kennelijk ook geen enkel probleem om de foto’s te maken.’ Zei Olav met een grijns op zijn gezicht terwijl hij mij aankeek. Ik schrok van de van de plotselinge ongenuanceerde ontmaskering en terwijl ik voelde dat ik enorm begon te blozen wist ik niet wat ik zo snel uit moest brengen. Mijn moeder hield haar ogen nog altijd gesloten, alsof ze zich daarmee kon onttrekken aan de situatie om haar heen, maar mijn zus keek me met een verwijtende blik aan en betrapt ontweek ik haar blik en staarde naar het gras voor mijn voeten. Terwijl Olav de camera aansloot op de laptop op zijn schoot liet hij ons weten dat hij de foto’s meteen zou versturen naar een aantal mogelijke klanten om te peilen of ze interesse hadden. Toen na een tijdje de emoties en spanningen weer enigszins gedaald waren voelde ik mijn ademhaling rustiger worden. Ik durfde echter nog niet naar mijn moeder en zus te kijken uit angst dat ze me boze of teleurgestelde blikken zouden toewerpen en dus sloot ik mijn ogen en ging achterover op het kleed liggen. Wordt vervolgd…”