deel 4 Ondanks dat de examenresultaten eerder die week al bekend raakten, en Lars met sprekend gemak over de hele lijn een voldoende had gehaald, waren stiefmoeder en stiefzoon de laatste paar dagen die voorafgingen aan het schoolbal behoorlijk zenuwachtig. Er hing een soort nervositeit in huis waar zowel Lars als Bea niet omheen konden. Nu het uur van vertrek naderde, en ze zich aan het optutten waren, lieten ze ieder voor zich hun gedachten de vrije loop. Ondanks zijn enthousiasme vanwege de kans die hij kreeg om een avond uit te gaan met zijn knappe stiefmoeder voelde Lars zich behoorlijk opgelaten. Wat ze zouden gaan doen, was iets wat heel erg dicht in de buurt kwam van een échte date. Op dat gebied had hij weinig of geen ervaring om op terug te vallen en dus had hij wat graag in een glazen bol willen kijken om te zien wat de avond brengen zou. Daarnaast was er ook wel een beetje angst dat ze als koppel door de mand zouden vallen. Een doemscenario waaraan hij liever niet wilde denken, net zo min als aan de ongetwijfeld pijnlijke afgang die zoiets tot gevolg zou hebben. Bea van haar kant zag in het avondje uit een uitgelezen kans om haar stiefzoon wat meer te integreren in de leefwereld van zijn klasgenoten en tegelijk kreeg ze zelf de kans om wat quality time door te brengen, samen met Lars. Natuurlijk had ze die avond een rol te spelen, maar die rol wilde ze dan ook zo overtuigend mogelijk invullen. In geen geval wilde ze er de oorzaak van zijn dat het voor Lars een afknapper werd. Dat mocht absoluut niet gebeuren. Daarnaast was ze ervan overtuigd dat deze avond haar door de scheiding beschadigde gevoel van eigenwaarde een serieuze boost zou kunnen geven. Zeker als ze erin slaagde om tussen zoveel jonge mensen haar rol als het liefje van Lars tot het einde toe geloofwaardig neer te zetten. Lars was als eerste klaar. In zijn gehuurde smoking liep hij wat doelloos door de woonkamer heen en weer. Wachtend op zijn stiefmoeder, leek zijn stropdas bij elke stap wat strakker om zijn nek te knellen, zo ongeduldig én nieuwsgierig was hij om te zien hoe zijn stiefmoeder er dadelijk uit zou zien. Hij wist dat mam een nieuwe jurk had gekocht, maar ondanks zijn aandringen had hij die vooraf niet mogen zien. Wauw! riep Lars dan ook uit toen Bea de woonkamer binnenkwam. In haar spannende, korte jurk zag ze er gewoonweg fantastisch uit. Het was een laag uitgesneden model, gewaagd en sexy, dat de aanzet van haar prachtige borsten goed liet zien. Het jurkje was gemaakt uit een zijdeachtige, groene stof, onder aan de zoom afgewerkt met puntig uitgesneden driehoeken die Lars meteen deden denken aan de outfit van Peter Pan in de film met Captain Hook. Die uitsnijdingen deden haar in zwarte nylon gehulde onderbenen en dijen nog langer en vrouwelijker lijken dan ze al waren. Verder zat het jurkje als een tweede huid om haar lijf gegoten, waardoor Lars er zeker van was dat ze er geen ondergoed onder droeg. Daarnaast had mam zich met zorg opgemaakt. Haar haren zaten strak om haar hoofd en werden achteraan samen gehouden door een grote klem die perfect bij het jurkje paste. Toch had ze links en rechts een paar krullen naar omlaag hangen die op een speelse manier haar wangen sierden. Zelfs de oogschaduw die ze had aangebracht was in overeenstemming met het jurkje. Een nieuwe, zilvergrijze handtas maakte het plaatje compleet. En valt het een beetje in jouw smaak? vroeg Bea, terwijl ze om haar as draaide. In mijn smaak..? Mam, je ziet er geweldig uit! riep Lars, ondertussen starend naar de uitsnijding aan de achterkant van de jurk, die bijna doorliep tot op haar heupen. Ik lijk echt niet meer op mijn ouwe zelf, hé? vroeg Bea. Absoluut niet, mam, bevestigde Lars, maar dat kan mij niets schelen. Ik zal vanavond het mooiste meisje van het bal aan mijn arm hebben, dat weet ik wel zeker. Dankjewel, lieverd. Ben je klaar om te vertrekken? Absoluut! Lars bood zijn stiefmoeder een arm aan, waarna zij zich door haar stiefzoon naar de auto liet leiden. Ergens betreurde hij het dat hij zijn rijbewijs nog niet had. Het rijden moest hij noodgedwongen aan haar overlaten. Het schoolbal was een typisch middelbare school gebeuren. Het ging door in de sporthal die voor de gelegenheid met wat ballonnen en slingers was omgetoverd tot een feestzaal. Hoewel het er allemaal een tikkeltje oubollig uitzag en zelfs de toespraak van de directeur haar een déja-vu gevoel bezorgde, genoot Bea met volle teugen. Ergens had ze het gevoel dat ze vijftien jaar terug ging in de tijd. Het leek wel alsof de klok was blijven stilstaan. Eenmaal de beleefdheden en plichtplegingen achter de rug waren, kon het echte bal eindelijk van start gaan. Bea en Lars hadden al enkele keren losjes staan mee huppelen op de dansvloer, toen de diskjockey van dienst een slow draaide. Waar hij zo snel vandaan kwam was moeilijk te zeggen, maar plots stond Aernout naast hen, met zijn vriendin Gonda in zijn kielzog. Hij nam nog snel even de tijd om zijn liefje voor te stellen, maar wist daarna niet hoe snel hij Bea ten dans kon vragen. Toen ze na een aarzelend knikje van haar stiefzoon haar hand op de uitgestoken arm van de jonge student legde, duwde die zijn vriendin in de richting van Lars. Doen jullie in de tussentijd ook maar iets gezelligs, zei hij, waarna hij Bea gretig meetrok in de richting van de dansvloer. Lars volgde hen met zijn ogen tot ze begonnen te dansen vooraleer hij Gonda voor het eerst serieus aankeek. Zijn ogen vielen bijna uit hun kassen van verbazing toen hij de jurk zag die Aernouts meisje droeg. De diepe uitsnijding, bijna tot aan haar navel, zorgde ervoor dat een behoorlijk deel van haar ongelooflijk grote borsten constant zichtbaar bleef. Lars slikte moeizaam bij het zien van zoveel vrouwelijke overvloed, maar behield nog net genoeg helderheid van geest om het niet onknappe meisje uit te nodigen voor de dans. Hoe graag Lars het ook anders wilde, het viel hem moeilijk om tijdens het dansen naast Gonda’s halfnaakte borsten te kijken. Haar weelderige boezem drukte dan ook constant tegen zijn borstkas aan. Aernout had Bea ondertussen al dansend naar de andere kant van de dansvloer geleid maar toen de dans ten einde was, wilde ze snel terug naar Lars. Ze kwam echter te laat en zag nog net hoe haar stiefzoon Gonda terug in zijn armen sloot om de volgende slow te beginnen. Aernout had Bea’s blik gevolgd en resoluut nam ook hij haar terug in zijn armen. Ditmaal trok hij haar meteen heel wat strakker tegen zich aan en enkele tellen later lagen zijn handen al op haar heupen. Lars en jij zijn een mooi koppel, lispelde Aernout, met zijn mond bij haar oor. Waar hebben jullie elkaar leren kennen? Op een feest van de studentenclub, verzon Bea ter plekke. Oh Was het meteen dik aan tussen jullie? Bijna onmerkbaar schoof Aernout zijn handen nog wat lager. Ja, dat mag je wel zeggen, Aernout, zei Bea, inwendig glimlachend omdat hij ervan uit ging dat ze zijn handeling niet had opgemerkt. Aert voor de vrienden, Bea. Larsie boft nogal met jou als je het mij vraagt. Intussen bewoog hij zijn handen nog wat verder omlaag, tot hij tussen de puntige zoom van Bea’s jurkje door haar warme, blote bilwangen op zijn vingers voelde. Hmm geen slipje daar hou ik wel van, meid. Nog terwijl hij het zei, drukte hij ongegeneerd zijn harde penis tegen haar lies aan. Ondanks zichzelf voelde Bea iets van sensatie door zich heen gaan. Misschien zou ze hem moeten berispen om zijn onfatsoenlijke manier van doen, maar tegelijk werd haar ego door dit soort bijzondere aandacht van deze knappe, jonge vent zodanig gestreeld dat ze zijn handen toch maar op haar bips liet. Bovendien was het best een leuke uitdaging om Aert tijdens de rest van de dans een koekje van eigen deeg te geven door, schuifelend en schurend, haar schoot tegen zijn alsmaar harder wordende pik aan te persen. Als snel voelde ze zijn penis hard worden als staal en Bea giechelde in zichzelf om wat haar ondeugendheid bij de anders zo zelfzekere jongeman teweeg bracht. Toen de song ten einde was, nam Bea meteen afstand. Bedankt voor de dans, Aert, zei ze snel, waarna ze op zoek ging naar Lars, Aernout Van Geneugten midden op de dansvloer achterlatend met een enorme erectie die zijn broek onmogelijk kon verdoezelen. Zowel stiefmoeder als stiefzoon hadden het aardig naar hun zin op het schoolbal. Lars had al ontzettend genoten van het herhaaldelijk dansen met zijn stiefmoeder en daarnaast was hij ongelooflijk trots op haar omdat ze zich als een vis in het water bewoog tussen al die lui die zoveel jonger waren als zij. De steelse blikken van sommige jongens in de richting van mam waren hem niet ontgaan, net zo min als de jaloerse blikken van enkele meisjes. Zijn ÔÇÿmeisje’ stal vanavond de show, dat was Lars al lang duidelijk. Bea van haar kant had ook reden om trots te zijn op Lars én ook wel een beetje op zichzelf. Hij had vanavond ongetwijfeld heel wat vooruitgang geboekt in het contact leggen met andere jongeren en daar had zij op een subtiele manier haar steentje toe kunnen bijdragen. Het deed haar deugd dat ze hem met zoveel verschillende jongens en meisjes in gesprek had gezien, en dat alleen al maakte het de moeite waard om voor één avond het liefje van haar stiefzoon te spelen.
Tegen middernacht vroeg Lars haar voor de zoveelste keer ten dans, maar ditmaal hield Bea de boot af. Sorry, lieverd, zei ze, ik moet hoognodig eventjes op adem komen. Zullen we iets gaan drinken? Goed idee schat. Dat laatste voegde hij er snel aan toe omdat het koppel naast hen meeluisterde. De glimlach op het gezicht van zijn stiefmoeder gaf aan dat ze het begreep zoals hij het bedoelde. Lars pakte Bea’s hand en ging haar voor naar het gedeelte van de sporthal dat als verbruikszaal was ingericht. Aan de bar bestelden ze twee wijntjes, waarna ze op zoek gingen naar een plekje waar ze even konden zitten. Maar blijkbaar waren er heel wat jongeren aan een korte pauze toe, want vrijwel alle plaatsen waren bezet. Helemaal achteraan, in een donker hoekje, zag Lars nog één lege stoel en zonder dralen liep hij voor Bea uit die kant op. Ga jij maar zitten, mam, fluisterde hij zodra ze bij die stoel kwamen, ik blijf wel staan. Ben je gek? zei zijn stiefmoeder, ook al op fluistertoon. Kijk maar eens om je heen, dan snap je het wel, voegde ze eraan toe toen ze zijn verwonderde blik zag. Na een snelle blik om zich heen begreep haar stiefzoon het inderdaad. Want prompt zette hij zijn glas op tafel neer en liet zich op de stoel zakken. Met een uitnodigend handgebaar gaf hij aan dat ze op zijn schoot kon komen zitten, wat Bea direct deed. In een en dezelfde beweging sloeg ze haar armen rond zijn nek en legde ze haar wang tegen de zijne. Dit lijkt me het hoekje bij uitstek voor verliefde stelletjes, Lars, fluisterde ze bij zijn oor. Hou me dus maar wat steviger vast, want we moeten wel geloofwaardig blijven overkomen, denk je ook niet? Lars vond het niet bepaald een straf om zijn knappe stiefmoeder stevig te omarmen. Ook voor Bea was het een aangename gewaarwording toen hij haar lijf stevig tegen het zijne aantrok en dus werkte ze gewillig mee. Terwijl ze hem wat speelse kusjes op zijn wang drukte, schrok ze op toen ze zijn linkerhand over haar heup naar omlaag voelde glijden. Toch dacht ze er niet aan om hem dat te verbieden, benieuwd als ze was hoe ver hij zou durven gaan. Toen zijn vingers na een tijdje over haar in nylon gehulde dij begonnen te strelen, keek Bea haar stiefzoon aan en ze zag de vragende blik in zijn ogen. Doe maar, fluisterde ze hem geruststellend toe, met een speels lachje om haar mond. Lars ik denk trouwens dat we nog een tikkeltje verder zullen moeten gaan als ik zo eens rondom ons kijk. Lars volgde haar blik en net als zijn stiefmoeder kon hij niet anders dan vaststellen dat zowat alle koppeltjes in hun onmiddellijke omgeving zaten te tongen alsof hun leven ervan afhing. Mam fluisterde hij geschrokken toen de betekenis van Bea’s woorden tot hem doordrong. Moet ik bedoel je dat ik jou ook moet gaan zitten zoenen? Nou niet écht natuurlijk, fluisterde Bea terug, in het besef dat ze minstens één stap te ver zouden gaan als ze elkaar gingen tongzoenen, maar we kunnen elkaar wel kussen zoals acteurs in een romantische film dat doen. Om haar stiefzoon duidelijk te maken wat ze bedoelde, tuitte ze haar lippen en met haar tong van binnenuit duwend, bolde ze haar wangen beurtelings een aantal keren op. Aha op die manier, reageerde Lars glimlachend. Het volgende moment boog hij naar haar toe om met haar mee te gaan in wat een nepkus zou worden. Een schok ging door de jongeman heen toen hij voor het eerst in zijn leven de fluweelzachte lippen die hem jarenlang welterusten hadden gekust op de zijne voelde. De warme, vochtige zachtheid van die eerste aanraking was zo sensationeel dat hij gelijk ongelooflijk veel zin kreeg in een echte tongzoen met zijn stiefmoeder. Toch wist hij zich te beheersen en braaf volgde hij haar voorbeeld, waarbij het hem echter wel opviel dat mam plots veel zwaarder tegen hem aan ging leunen. Op het witte doek leek het soms alsof geoefende acteurs zo’n filmkus eindeloos vol konden houden, maar voor gewone stervelingen als Lars en Bea bleek dat niet mogelijk zonder op tijd en stond wat verse adem naar binnen te zuigen. De derde of de vierde keer dat Lars naar lucht hapte, deed mam dat precies op hetzelfde moment ook, waardoor bij toeval de puntjes van hun tongen elkaar heel even raakten. Eerst dacht Lars dat hij zich vergist had, maar toen hij de volgende keer inademde was het puntje van mams tong daar weer. Dat kon geen toeval meer zijn, dacht hij. Zou mam misschien ook zin hebben om…? Hij durfde het nauwelijks te denken, laat staan dat hij het haar zou durven vragen. Toch nam Lars zich voor om bij de volgende keer een beetje gedurfder tewerk te gaan. Zover kwam het echter niet want het volgende moment werd er redelijk hardhandig op zijn schouder geklopt. Aha! Hier hebben de tortelduifjes zich verstopt klonk de stem van Aernout. Jongens, hier bloeit het stilaan dood. We rijden naar mijn vaders huis om daar verder te feesten. Mag ik erop rekenen dat jullie komen? Lars keek naar zijn stiefmoeder, die hem met een knikje en een glimlach gerust stelde. Ja, Aert, zei hij, we komen dadelijk wel even langs. Wacht maar niet op ons, wij vinden de weg wel. Mooi zo! antwoordde Aert enthousiast, tegelijk Bea een vette knipoog toesturend. Dan zie ik jullie dadelijk wel verschijnen. Voor alle zekerheid noemde hij het adres waar ze moesten zijn toch maar even. Nadat Lars eerst nog van enkele vrienden afscheid had genomen, gingen ze op weg. Aanvankelijk hadden ze het in de auto alleen over de te volgen route, tot Bea het schoolbal ter sprake bracht. Ik denk dat jij het de voorbije uren aardig naar je zin had, is het niet? vroeg ze. Nou en of, mam. Dank zij jou heb ik me in tijden niet meer zo goed gevoeld, maar ik meen te mogen zeggen dat jij je ook niet bepaald verveelde. Zeker niet, zei Bea lachend, al moet ik toegeven dat ik me pas goed begon te amuseren toen het duidelijk werd dat niemand ons spelletje door had. Vanaf dan was het heerlijk genieten Kun je het begrijpen als ik je zeg dat ik me de rest van de avond weer twintig voelde? Ja hoor, mam. Je ziet er dan ook uit als een meisje van twintig. Dank je, lieverd. Ik mag hopen dat je het eerlijk meent als je zoiets zegt. Wees daar maar zeker van, zei Lars. Trouwens zal ik dan ook maar iets opbiechten, nu we het toch over eerlijk zijn hebben? Hmm, doe maar. Je maakt me behoorlijk nieuwsgierig. Die die nepzoen van daarnet Ik had de grootste moeite om mezelf voor te houden dat jij mijn stiefmoeder bent, zo graag had ik je écht gekust. Dat begrijp ik wel. Omdat ze op dat ogenblik stil stonden voor een rood licht zag Bea kans om haar rechterhand zacht op het dijbeen van haar stiefzoon te leggen en hem even aan te kijken. Jij was niet de enige die worstelde met dat verlangen. Oh nee? vroeg Lars met iets van verwondering in zijn stem. Nee, beslist niet, antwoordde Bea. Ik moest mezelf voortdurend inprenten dat ik jouw stiefmoeder ben en al lang geen twintig meer, anders Bea werd onderbroken doordat de chauffeur achter hen toeterend aangaf dat het verkeerslicht intussen op groen stond. Snel trok ze haar hand terug om te schakelen en meteen ging haar aandacht weer naar het autorijden. Wat bedoelde je daarnet met ÔÇÿanders,’ mam? bracht Lars het onderwerp weer ter sprake zodra het verkeer wat rustiger werd. Eerst leek het erop alsof zijn stiefmoeder over haar antwoord na moest denken, maar toen verscheen er een glimlach op haar gelaat. Als ik daarnet écht weer twintig was geweest én vrij om te doen wat ik zo graag had willen doen dan had ik je meegesleurd in een eindeloze tongzoen, net zo lang tot je me zou smeken om te stoppen Volstaat dit om jou ervan te overtuigen dat ook ik het lastig had? Ja, mam, antwoordde Lars, geheel naar waarheid. Mooi zo, want ik weet niet of ik mijn verzet nog veel langer vol had kunnen houden. Ergens moeten we er misschien wel blij om zijn dat Aernout ons uitgerekend op dat moment kwam storen. Misschien wel, mompelde Lars, gevolgd door een doffe zucht. Diep van binnen was hij er allesbehalve blij om dat Aert hen had gestoord. Wat een gemiste kans, zeg “