Het rinkelen van het theelepeltje van zijn vrouw was het enig hoorbare geluid in de caravan. Hij klemde het schoteltje stevig in zijn handen. Zo stevig dat hij het porselein naar zijn idee haast brak. Zijn rug drukte hij zo hard hij kon tegen de rugleuning van de bank. Zijn vrouw zat recht tegenover hem en glimlachte. “Goeie koffie,” knikte ze. Hij knikte terug. Hij voelde het nadrukkelijke verlangen om zijn hoofd naar links te draaien, in de richting van hun nieuwe buren, terwijl hij het niet te vaak en te opvallend wilde doen. Hij wist dat hij beter wat minder vaak kon kijken met de relatieve zekerheid dat het zijn vrouw niet zou gaan opvallen, dan dat hij zijn ogen zo vaak de kost gaf als hij eigenlijk wilde. Ook hij roerde door zijn koffie en twee ruim te grote en veel te warme slokken verder waagde hij het om in een vloeiende beweging naar rechts, naar links en weer naar zijn vrouw te kijken. Hoewel de blik die hij naar links wierp enkel kort van duur was, had hij de gelegenheid gezien om het gezelschap andermaal goed in zich op te nemen. Hij had gezien hoe de man, hij vermoedde de vader, gehurkt bij een plastic tas zat naast de stationwagon. Hij had een scala aan verschillende tentharingen voor zich uitgestald en ging met zijn vingers tussen de verschillende exemplaren door. De mooie meid die zo-even haar bovenkleding had uitgetrokken stond nu naast de man. Ze hield twee langwerpige stoffen tassen in haar beide handen naast haar hoofd. Haar witte spijkerbroekje, dat nauwelijks verder reikte dan juist voorbij haar liezen, had ze weliswaar opengeknoopt, maar niet uitgetrokken. Hij zag haar breeduit lachen toen haar kennelijke vader naar haar op keek en kennelijk een opmerking plaatste. En hoewel het geluid van buiten niet tot in de caravan droeg, zag hij haar mooie, volle borsten trillen onder het hikken van haar lach. Ze hief een van haar mooie knieen, hield de achterkant van haar rechterhand voor haar mond en lachte nog wat meer. De vrouwelijke Benjamin van het stel, het hoog-, zelfs bijna platinablonde meisje dat eerder nog in de auto had gezeten, zat daar nog altijd en maakte geen aanstalten om daar verandering in aan te brengen. Hij keek naar zijn kop koffie en glimlachte naar zijn vrouw. Hoe graag wilde hij weer kijken naar de geweldige tienermeid net buiten hun caravan. Maar, hoewel moeilijk, wist hij dat hij aan het gezelschap buiten even beter geen aandacht kon besteden. Dan bewaarde hij het volgende kijkmoment tot wanneer het tweede meisje uit de auto zou kruipen. Wil keek al gehurkt op naar Lotte, die met de stoffen zakken vol tentstokken in haar handen precies achter hem stond. Van beneden was hij wellicht nog trotser op de pronte borsten van zijn oudste dochter dan hij zojuist al was geweest toen hij ze van voren zag. Hij zag hoe ze een pruillip opzette en beteuterd keek naar de onwaarschijnlijk ingewikkelde knopen die de beide zakken dicht hielden. Duidelijk het resultaat van vele jaren niet kamperen. “Succes!” riep hij haar olijk toe en ze kon een lachbui niet onderdrukken. Hij hoorde aan het zenuwachtige gehinnik dat zijn matige grap daar slechts ten dele de oorzaak van was geweest. Het waren evengoed de zenuwen die er met haar gelach er met horten en stoten uit kwamen. Hij stond op, draaide zich naar haar om en plaatste de zakken met tentstokken tussen hen in. “Wacht maar,” zei hij, terwijl hij begon te frunniken aan de ingewikkeldste van de twee knopen. “Wedden dat ik de mijne eerder open heb?” Het goudblonde meisje, klemde haar zak tussen haar slanke benen, streek een van haar lange lokken achter haar oor en giechelde zonder hem aan te kijken. Met hooguit zo’n vijftig centimeter tussen hen in, kon hij het nauwelijks helpen dat hij meer aandacht had voor het blote bovenlichaam van zijn oudste dochter dan de knoop die hij diende te ontwarren. En hoewel hij nog altijd moeite had het toe te geven aan zichzelf, was het aangezicht van dat moment een kleine droom die uitkwam. En stiekem wellicht ook wel een belangrijke reden waarom hij die zomer zijn terugkeer op de naturistencamping maakte. Hij liet zijn blik gaan over haar glanzende, fragiele schouders en slanke armen, die verwoed probeerden de knoop van de zak los te krijgen. En terwijl hij nutteloze bewegingen maakte met zijn vingers over zijn knoop, verlegde zijn gezichtsveld zich van haar schouders en armen naar haar platte buikje en perfecte navel. En tenslotte naar haar borsten. Van dichtbij leken ze groter dan zojuist. Hij betwijfelde zeer of elk van haar borsten in een handpalm zouden passen. Ze waren zonder meer fors, perfect rond en met een lichte hint van een peervorm. Maar nog letterlijk geen enkele vezel in haar mooie borstpartij had de strijd met de zwaartekracht verloren. En gezien het formaat van de twee was het haast alsof haar achttienjarige boezem een lange neus maakte richting Newton. Gehypnotiseerd staarde hij hoe haar borsten van links naar rechts schudde onder invloed van hun knopenwedstrijd. Hij bemerkte hoe ze bijna buitensporig gevuld waren in vergelijking met haar buitengewoon slanke armen. En hij nam een uitgebreid moment om de tepels van zijn dochter goed in zich op te nemen. Die waren betrekkelijk klein, evenals haar tepelhoven. Niet zo buiten verhouding als haar borsten in vergelijking tot haar armen, maar opvallen deed het hem wel. Het liefst was hij door de knieen gegaan om die geweldige lichtroze tepels van zo dicht mogelijk te bekijken. Zo dicht dat ze het topje van zijn neus hadden geraakt, maar het was zeker ook in zijn eigen belang om nu zo luchtig mogelijk met de naaktheid van het meisje om te gaan. Tenslotte droeg ze nog altijd haar witte spijkerbroekje, ook al had ze het opengeknoopt en zag hij de speelse rand van het lichtblauwe kant van haar hipster. Dat ze een hipster droeg, was een veilige gok, aangezien hij doorgaans de was deed bij hem thuis. Dientengevolge was hij er van op de hoogte dat Lotte was die doorgaans hipsters droeg, terwijl de jongere Jikke juist een groter aandeel strings in haar garderobe had. Enige ogenblikken had hij het geweldige genoegen om het uitzicht van dat moment te aanschouwen, alvorens hij de vrolijke stem van zijn oudste dochter hoorde. “Eerste!” Nog altijd hoorde hij de vibratie van haar zenuwen doorklinken in haar stemgeluid. Ze trok de opening van de zak open, haalde een tentstok tevoorschijn en stak deze triomfantelijk in de lucht. Haar borsten, stevig als ze waren, schudden hierbij zelfs nauwelijks. “Yes!” riep hij, terwijl hij zijn handpalm opstak. Ze lachte en gaf hem een high five. Haar bovenlichaam, perfect strak, vertoonde geen enkele trilling. Haar borsten daarentegen zeer zeker. Een moment later had hij ook zijn knoop ontward en legde hij zijn tentstokken bij die van Lotte. Hij richtte zich weer op, zette zijn handen in zijn zij en keek neer op zijn oudste dochter die gebiologeerd de verschillende soorten en maten tentstokken bestudeerde. “Lotte,” zei hij zacht. Ze hoorde hem in eerste instantie niet. “Lotte,” zei hij nogmaals. En nu keek ze wel naar hem op. Eén oog dichtgeknepen vanwege de felle zon. “Kom op,” knipoogde hij naar haar, terwijl hij een ontwapenend gebaar maakte, doelend op zijn eigen naaktheid. “Beetje ongemakkelijk op deze manier.” Het meisje streek een blonde lok achter haar oor, keek op haar hurken de camping rond en liet haar blik weer even langs de tentstokken gaan. “Er is hier echt niemand die opkijkt van naaktheid,” probeerde hij haar te overtuigen. “Niemand die naar je kijkt hoor.” Ze keek met een blik die leek te zeggen dat ze begreep dat ze zich diende te schikken naar de regels van de camping. “Mensen kijken juist als je kleren aan houdt,” deed hij er nog een schepje bovenop. “Dan val je op.” Ze keek nog eens over haar schouder en knikte toen begrijpend. Zwijgend stond ze op en knoopte haar korte spijkerbroekje nu helemaal los. Haar lichtblauw-met-gele hipster werd zichtbaar toen ze het broekje langs haar gladde benen liet glijden. Hij deed alsof hij zijn aandacht nog bij de tentstokken had, om haar vooral niet te ongemakkelijk te laten voelen. Maar het was de lichtblauw-met-gele hipster waar hij werkelijk aandacht voor had, toen ze ter hoogte van haar heupen met haar duimen onder het elastiek ging en in een wat onhandige beweging in één haal uit haar onderbroekje stapte. Nieuwsgierig, maar niet te opvallend, probeerde Wil te zien hoe zijn oudste dochter zich daar onderhield, maar omdat het meisje zich onmiddellijk bij de tentstokken liet vallen en zittend op haar schenen, haar benen tegen elkaar aan het sorteren sloeg, kon hij het niet met zekerheid zeggen. De gladde, witte huid tussen haar navel en daar waar haar kruisje aan het zicht werd onttrokken vanwege haar gesloten benen, deden vermoeden dat zelfs een streepje voor haar te veel was. Hij vroeg zich af of de meiden daar nog extra over zouden hebben gedacht. Hoe ze daar beneden voor de dag wilden komen. Hij besloot het daar voor nu bij te laten en draaide zich richting de auto. Die Jikke mocht ook wel eens wat doen! “Jongedame,” sprak hij gespeeld plechtig, met zijn hand op het dak van de auto en zijn hoofd via de bestuurderskant naar binnen gestoken. Ze reageerde niet. “Jóóóngedame,” zei hij nogmaals, nog iets theatraler en net iets luider. Het hoogblonde meisje keek hem niet bijzonder geïnteresseerd aan en nam niet de moeite haar draadloze dopjes uit haar oren te halen. Ze straalde desinteresse en puberale opstandigheid uit, maar haar schattige mondje en kleine sproetjes zorgden ervoor dat het harde imago dat ze zo graag hoog hield, nooit echt helemaal goed overkwam. Hij tikte tweemaal op het dak van de stationwagon en knikte naar haar. “Aan het werk, mevrouw. Die tent zet zichzelf niet op!” Ze zuchtte en rolde met haar heldere blauwe ogen. Hij knikte met zijn hoofd als teken dat ze uit moest stappen en korte tijd later klauterde de tengere, een tikkeltje slungelige blondine uit de auto. Hij zag dat ze kauwgom aan het kauwen was en hoewel hij wist dat het al verschillende keren problemen had gegeven met haar blokjesbeugel, besloot hij er niets van te zeggen. Hij wist dat hij zijn twistpunten met Jikke zorgvuldig uit moest kiezen. Nu meer dan ooit. Eenmaal uitgestapt, keek ze haast demonstratief weg van zijn naaktheid. “Oké, wat moet ik doen?” vroeg ze, haar stem doordrenkt met lamlendigheid. Hij zette zijn handen in zijn zij. “Hoi pap. Fijn dat we er zijn pap. Wat een lekker weer pap.” Ze keek hem aan en keek daarna weer weg. “Zo warm is het nou ook weer niet,” verzuchtte ze opstandig, terwijl hij haar zichtbaar zag worstelen met de hoogzomerse temperatuur van die dag. Van hun drieen kon Jikke zonder meer het slechtst tegen warm weer. Hij pakte het opgevouwen grondzeil uit de kofferbak van de auto en gaf het aan zijn jongste dochter. “Kies jij maar hoe de tent komt te staan,” zei hij. “Als jij het grondzeil neerlegt en vast zet, zet ik er een tent neer.” Met rollende ogen nam ze het zeil over. “En trek je kleren toch uit joh,” voegde hij toe. “Het is hartstikke warm!” Ze rolde andermaal met haar ogen, om vervolgens het grondzeil demonstratief uit haar handen te laten vallen. Hij bleef haar hatelijke blik in zijn rug voelen, terwijl hij wist dat hij het witte topje zonder mouwen uittrok en ze in haar behaatje zou staan wanneer hij zich om zou draaien. Om zo lang mogelijk van de voorpret te genieten, stelde hij het moment van omdraaien nog even uit. Maar toen hij het deed, zag hij de blonde Jikke onhandig in de weer met een veel te groot grondzeil. Haar behaatje was okergeel van kleur en, hoewel qua kleur schreeuweriger, qua formaat minder indrukwekkend dan die van haar oudere zusje. Het verbaasde hem niet, maar stelde hem wel wat teleur dat ze met ontkleden al was gestopt bij haar topje en hij schudde zijn hoofd. Misschien wilde hij dat ze het zou zien, en dat gebeurde ook. Ze smeet het grondzeil naar de grond. “Wat?” sneerde ze. Hij keek kalm naar haar om en gebaarde dat ze zich diende te gedragen. “Maar wat dan?” riep het meisje nogmaals verhit. Hij zette zijn hand tegen de auto en haalde een keer diep adem. “We zijn hier op een naturistencamping, Jikke. Kijk hoe je er bij staat.” Ze kreeg rode wangen van woede en zonder een woord te zeggen en zonder oogcontact met hem te verbreken, knoopte ze met korte bewegingen haar strakke, afgeknipte spijkerbroekje los en smeet het naar de auto. Het feit dat ze er zo’n theater van maakte, maakte hem enkel meer benieuwd naar hoe het cadeautje er uit zou zien als het zou zijn uitgepakt. Ze stond in haar okergele behaatje en bijpassend stringetje en graaide het grondzeil weer bij elkaar. “En meer niet,” siste ze. “Stom gedoe!” Hij knikte en keek haar rustig na. Hij zag haar niet al te grote maar kogelronde billen wiegen in haar string toen ze bij hem weg liep en het grondziel op de grond wierp waar ze de tent in gedachten voor zich zag. “Het maakt mij niet uit hè Jikke,” riep hij naar haar. “Maar zo ga je wel opmerkingen krijgen.” Ze haalde haar ranke schouders op en negeerde hem. “Hé, we krijgen nieuwe buren,” had de man in de caravan gezegd. Hij speelde dat hij het zojuist pas had ontdekt en wees uit het raam. Zijn vrouw keek in de richting waarin hij wees. “Ik denk een vader met zijn dochters,” vulde hij aan wat hij allang vermoedde. Hij keek naar het blonde meisje met de riante borsten die nu een waaier aan tentstokken voor zich had uitgespreid, terwijl haar non-verbaal duidelijk meer opstandige zusje in haar ondergoed met een opgerold grondzeil van hem af liep. Hij volgde haar wiegende billen tot de auto van het stel ze aan zijn zicht onttrok. Zijn vrouw schoof het gordijn een eindje opzij. “Leuk dat zulke jonge meiden nog naturistisch zijn ingesteld, niet?” vroeg ze haar man. Hij knikte. “Ja, zeker. Dat zie je niet zo heel vaak.” En ook hij schoof het gordijn een eindje open. Het voelde alsof hij nu een excuus had om wat vaker te kijken. “Hoewel de jongste van de twee er volgens mij nog niet zo happig op is om uit de kleren te gaan.” Zijn vrouw haalde haar schouders op en schoof het gordijntje weer terug. “Komt vanzelf, Bert. Geef haar even om te wennen.” En zijn vrouw had die woorden nog niet uitgesproken, of een personeelslid van de camping voegde zich bij het nieuwe gezelschap. “Is de plek naar wens?” vroeg de vrouw in een pastelkleurige polo en kaki bermuda. Wil knikte. “Prima. Uitzicht op de vijver, genoeg ruimte voor twee van onze tenten.” De vrouw glimlachte naar hem. “En mooi weer!” voegde ze toe. Hij knikte instemmend. “Perfect weer.” De vrouw maakte aanstalten om weer op haar fiets te stappen, toen ze Jikke in de weer zag met het grondzeil. Ze wendde zich tot Wil. “Gaat zij ook nog naakt?” vroeg de vrouw op gedempt volume. Hij knikte. “Ze vindt het lastig,” fluisterde hij. “Het is alweer jaren geleden.” De vrouw keek naar het meisje. “Misschien helpt het als u het haar even zegt,” opperde hij. De vrouw keek nogmaals naar Jikke, trok een gezicht dat ze dat geen probleem vond en voerde haar fiets aan de hand mee naar de plek waar het zestienjarige meisje het zeil aan het uitspreiden was. “Hallo jongedame,” zei ze vriendelijk, terwijl ze de tiener naderde. “Hallo.” Jikke keek op en kneep haar ogen tot spleetjes tegen de zon. “Hoi,” antwoordde ze. De vrouw keek goedkeurend naar het grondzeil. “Alles goed? Klaar voor de vakantie?” Jikke zweeg eerst, maar antwoordde toen alsnog. “Ja prima.” De vrouw knikte en er viel een korte, ongemakkelijke stilte. “Hé, uh, wil je er wel rekening mee houden dat het hier een naturistenterrein is. Het is dus wel de bedoeling dat iedereen bloot is…” Wil zag de spreekwoordelijke stoom uit de oren van zijn dochter komen, terwijl hij tegelijk zag hoe ze door de grond kon zakken van gêne. “Niet rottig bedoeld hoor,” vulde de vrouw aan. “Maar het staat zo raar zo. En het weer is er wel naar.” Jikke knikte tandenknarsend. Wil zag haar piepklein worden en wist hoe ze zich stoorde aan deze behandeling die specifiek op haar was toegespitst. “Lekker kleren uit joh!” zei de vrouw, terwijl ze het stuur van haar fiets draaide en weer richting de verharde weg liep. “Fijne vakantie nog allemaal!” In de caravan dronk de man zijn tweede kop koffie leeg. Hij zag de vrouw van de camping op haar fiets stappen en bij hen weg fietsen. Hij zag het jongste meisje met een vuurrood hoofd naar de stationwagon lopen. Ze opende de deur aan bijrijderskant en ging er achter staan, zodat ze aan het zicht van haar vader en zus werd onttrokken, maar zich precies binnen zijn blikveld bevond. “Ik denk dat ze er op is aangesproken,” zei hij tegen zijn vrouw. Zijn grijze echtgenote grinnikte. “Ocharme,” antwoordde ze, zonder naar buiten te kijken. De man zag, al nippend aan zijn lege koffiekopje, hoe het meisje achter de autodeur de sluiting van haar bescheiden gele beha losmaakte. Ze liet het stukje ondergoed van haar fragiele schouders glijden en legde het op de bijrijdersstoel. Met een vuurrood hoofd keek ze om zich heen, terwijl ze met haar handen naar haar stringetje ging. Even keek ze achterom en kruisten hun blikken. Ze voelde zich duidelijk nog meer opgelaten toen ze hem zag kijken. Hij wendde zijn blik kortstondig af. De tiener wachtte even, maar zag toen geen andere mogelijkheid om de string naar beneden te laten glijden. Met haar rug naar hem toe, had hij nu onbelemmerd zicht op haar naakte achterste. Haar welgevormde rug, elegante schouderbladen, lange dunne benen en prachtige lijnen van haar bilpartij trokken zijn blik andermaal in haar richting. Het meisje keek nogmaals over haar schouder in de richting van de caravan van de buren. Door de reflectie in het glas kon ze niet goed zien of er daarbinnen iemand zat. Maar voor de zekerheid wierp ze een puberale, minachtende blik richting het perceel van de buren. Gewoon voor de zekerheid. Chagrijnig plofte ze neer in de bijrijdersstoel en haalde haar mobiele telefoon tevoorschijn. Ze deed haar draadloze oortjes weer in en sloot zich af van de buitenwereld. Maar nu zonder kleren aan.
BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!