Goddelijk

Mijn moeder was een boerin en ook een heel Godsdienstige Christen, al zo lang als ik me kan herinneren. Ze ging heel vaak naar de kerk, en niet alleen op zondag, maar ze had de gewoonte om ook doordeweeks naar de bijbelsessies te gaan van een assistent van onze eerbiedwaardige, grijsharige predikant, die al vanaf voor mijn geboorte de leiding had over onze kerk. Mama ging elke dinsdag en donderdag naar die bijbelsessies, totdat die assistent geroepen werd naar een andere parochie, ergens ver weg in de randstad.

Ik ben zelf niet zo erg van de op religie, maar het leek mijn moeder veel goeds te doen. Ze had een vrolijke huppeltje in haar stap en een gezonde blos op haar wangen, elke keer als ze terugkwam van de middagsessies met die jonge dominee.

Mama was nooit echt spraakzaam. Papa ook niet. Maar nadat die jonge dominee was vertrokken, leek het wel, of Mama nog stiller werd dan voorheen. Ze kreeg de neiging om kortaf en geïrriteerd te raken over kleine dingen, zoals wanneer ik mijn nagels niet goed genoeg schoonmaakte aan het einde van de dag, als ik van het land kwam voor het avondeten.

Ik was toen al achttien jaar oud, en woonde nog steeds op de boerderij van mijn familie. Ik kan niet bepaald zeggen dat ik een oog heb voor de stemmingen van vrouwen, maar zelfs met mijn beperkte vaardigheden kon ik zien dat er iets was, dat Mama dwarszat. Dus op een dag vroeg ik haar ernaar.

“Mama, is er soms iets?” Mama was in de keuken bezig met het doppen van spruitjes, en ik kwam net binnen van het voeren van de varkens. Ik veegde mijn voeten zorgvuldig af op de mat bij de deur.

Mama antwoordde niet meteen. Ze keek me aan met een blik die ik niet goed kon duiden.

“Waarom vraag je dat, Joost?”

“Het lijkt wel, of je jezelf al een tijdje niet lekker voelt,” zei ik.

“Nee hoor,” zei ze. “Ik ben oké. Maak je maar geen zorgen.”

Ik kende Mama genoeg om te weten dat ik verder geen woord van haar zou horen over dat onderwerp. Dus ging ik maar naar de badkamer om me op te frissen voor het avondeten. Ik hoorde de buitendeur opnieuw dichtslaan en begreep dat mijn vader ook terug was van de veemarkt.

Het avondeten was heerlijk, zoals gewoonlijk. Mama was een goede kok en wat mij betreft kon ze het niet beter doen. Stoofvlees met bloemige aardappelen en geboterde spruitjes, dat was wat wij aten. Zoals gewoonlijk zei niemand iets tijdens het eten. Maar ik merkte wel, dat Mama veel naar Papa keek, alsof ze wilde dat hij iets zou zeggen. Maar hij zei niet veel, behalve dan dat hij Mama complimenteerde over haar heerlijke maaltijd en daarna begon op te scheppen over de goede prijs die hij op de veemarkt gekregen.

Toen de maaltijd gedaan was, bood ik aan om de afwas te doen. Mama accepteerde dat en Papa trok zich terug in de woonkamer. Ik hoorde de TV aangaan. Papa zette die TV altijd heel hard, zodat het geluid door het hele huis galmde. Na een paar minuten hoorde ik Mama’s stem boven het lawaai uit. Het klonk alsof ze over iets klaagde tegen Papa, maar ik kon niet verstaan wat ze zei. Toen de afwas was gedaan, verliet ik de keuken, liep de trap op naar mijn slaapkamer en deed de deur dicht. Ik pakte het boek dat ik aan het lezen was. Ik denk dat je mag kunt zeggen dat ik een bijzondere lezer ben, voor een boerenzoon, want ik ben dol op boeken.

De volgende ochtend, op zaterdag, stond ik zoals gewoonlijk vroeg op, net voor zonsopgang, en ik douchte en kleedde me aan en ging naar beneden voor het ontbijt. Mama was al in de keuken, maar Papa niet.

“Papa is met zijn vrienden gaan jagen,” legde Mama uit. “Hij blijft de hele dag weg. Hij zei, dat jij de dieren maar moest voeren, en als je klaar bent, mag je de rest van de dag vrij nemen.”

Het was een welkome zaak om dit te horen, want ik had verwacht dat ik op het land moest werken, nadat ik voor de dieren had gezorgd. Maar ik wist niet goed wat ik met die vrije tijd zou doen.

Ontbijt was een zaak van brood met eieren en spek. Ik zei niet zo veel, en Mama ook niet. Maar ik had het gevoel dat ze wel iets wilde zeggen. Ze wiebelde de hele tijd op haar stoel, alsof ze probeerde om iets ter sprake te brengen, maar niet zeker wist hoe ze erover moest beginnen.

Ik zag ook dat Mama er anders uitzag dan normaal. Ze droeg een gebloemde zomerjurk die meer van haar benen liet zien dan normaal. Mama was eigenlijk best een knappe vrouw. Het zware boerenleven had wel wat rimpeltjes op haar gezicht achtergelaten, maar zij zag er nog steeds goed uit. Het leek alsof ze die ochtend extra goed haar haar had geborsteld, want het viel in zachte, glanzende golven om haar schouders. Ik had normaal niet veel oog voor zulke dingen, maar ik zag dat ze meer aandacht dan gewoonlijk aan haar uiterlijk had besteed.

Na het ontbijt bood ik aan om weer af te wassen.

“Nee, Joost, dat doe ik wel. Ga jij maar naar de koeien. Maar doe het snel en kom dan terug. Want er is iets waar ik het met je over wil hebben.”

“Wat is er dan, Mama?”

“Dat komt later wel. Zorg eerst maar voor de koeien.”

Mama was niet iemand waarmee je in discussie ging.

We hadden geen grote boerderij, dus het duurde niet lang om alle dieren te voeren en de stal op te ruimen. Een uurtje later, toen alle klusjes waren gedaan, was ik via de achterdeur weer de keuken binnen. Mama was er.

“Ga je eerst maar wassen, Joost,” zei ze. “En als je klaar bent, kom dan naar mijn slaapkamer. Want ik wil met je praten.”

Ik was verbaasd, want de slaapkamer van mijn ouders was een soort van heiligdom. Het was voor mij verboden terrein. Maar ik deed wat ze zei, en 20 minuten later, fris gewassen en met nog vochtig haar, klopte ik op de dichte slaapkamerdeur van Mama.

“Kom maar binnen,” riep ze.

Dat deed ik, en ik zag Mama op de rand van het bed zitten. Haar mooie jurk zat achteloos omhoog tot boven haar knie, en ik kon me niet herinneren dat Mama mij ooit zoveel been had laten zien. En er was ook een knoopje los aan de bovenkant van die jurk. Ik kon me niet herinneren dat Mama ooit zo slordig gekleed was geweest. Een hint van decolleté was zelfs zichtbaar.

Mama klopte op de zijkant van het bed. Ik ging naast haar zitten en wachtte af, tot zij iets zou zeggen. Het duurde even, alsof ze probeerde te bedenken, wat ze moest zeggen.

“Zeg Joost, heb je al een vriendin?” vroeg ze tenslotte.

Ik was verbaasd. Mama en Papa spraken zelden met mij over zulke dingen. We waren alle drie nogal gesloten over zulke persoonlijke zaken.

“Nee, Mama,” zei ik eerlijk. “Je weet toch wel dat ik afgelopen voorjaar een paar keer met Marie Lamers ben uitgegaan, maar daarna niet meer.”

“Dat dacht ik al,” zei ze, en ze klopte op mijn knie.

“Dat is jammer,” zei ze. “Een leuke jongeman zoals jij zou van het gezelschap van jonge vrouwen moeten genieten, hoewel we ons, zoals je wel weet, altijd aan de Bijbel moeten houden, die de genoegens van het vlees beperkt tot binnen het huwelijk.”

“Dat weet ik, Mama.”

Ik wist heel goed wat de Bijbel zei, maar Bijbel of niet, Marie en ik hadden vaak achterin in de schuur van haar ouders genoten van die genoegens van het vlees. Mary Anne had een reputatie in de hele streek. Maar dat kon ik maar beter niet tegen Mama vertellen.

“Heeft je vader ooit… met je gesproken?” vroeg Mama, en haar stem klonk wat ongemakkelijk.

“Gesproken?”

“Over, je weet wel. Bloemen en de bijen. Stieren en koeien. Mannen en vrouwen.”

Wat bedoelde ze? Ik haalde mijn schouders op.

“Ik bedoel seks, Joost. Heeft hij ooit met jou over seks gesproken?”

Papa had nooit veel tegen mij gezegd over wat dan ook, behalve dan over boerderijzaken. Ik kon me niet herinneren dat ik ooit een gesprek met hem had gehad over iets dat met seks te maken had, dus ik zei:

“Nee, Mama.”

“Jammer,” zei ze. “Want vaders horen met hun zonen over zulke dingen te praten, net zoals moeders met hun dochters daarover horen te praten. Maar ik heb nooit een dochter gehad. En jouw vader heeft zijn plicht verzaakt, wat niet goed van hem is.”

Ze klopte weer op mijn knie.

“Het spijt me dat ik je moet vertellen, dat je vader nog neer plichten heeft verwaarloosd.”

Mama kreeg een peinzende blik in haar ogen en het werd stil. Ik wist ook niet goed wat ik moest zeggen.

“Hoe bedoel je, Mama?” vroeg ik na een poosje.

Mama keek me in mijn ogen en streek met haar hand over mijn wang.

“Je bent nu bijna een volwassen man, Joost, dus ik heb het gevoel dat ik dingen met je kan bespreken als volwassenen onder elkaar. Vind je het goed als ik dat doe?”

“Ik denk van wel, Mams,” zei ik en haalde wat onzeker mijn schouders op. Ik wist niet wat Mama probeerde te zeggen en ik wist al helemaal niet hoe ik op haar moest reageren.

“Je vader is een goed mens,” vervolgde Mama. “Hij is eerlijk, hij is Godvrezend, en hij werkt hard en is een goede kostwinner voor ons gezin.” Ze pauzeerde even voordat ze verder ging.

“Oké,” zei ik.

“Maar op sommige terreinen,” zei Mama, “Is je vader zijn plichten niet nagekomen. Joost, ben jij bekend met het eerste boek van Korintiërs, hoofdstuk 7?”

“Ik heb de Bijbel wel gelezen, Mama, maar ik kan het niet zeggen, dat ik me dat specifieke hoofdstuk herinner.”

“Er staat,” zei Mama, “in vers 3: De man zal aan de vrouw de schuldige goedwilligheid betalen, en desgelijks ook de vrouw aan den man. Dat betekent, Joost, dat seksuele relaties tussen een man en een vrouw binnen het huwelijk binnen een plicht zijn, terwijl ze daarbuiten juist een zonde zijn. Klinkt dat logisch voor je?”

“Dat denk ik wel,” antwoordde ik, maar in werkelijkheid was ik totaal verbaasd dat Mama me hierover probeerde te vertellen. Ze had nog nooit zo openhartig tegen mij over zulke dingen gesproken.

“Ik hoop maar, dat je het niet erg vindt dat ik zo openhartig tegen je ben, Joost,” zei ze. “Maar omdat je nu bijna volwassen bent, en de zoon van je vader, is het wel belangrijk dat je dit hoort.”

En Mama ging verder, alsof ze een lang ingestudeerde voordracht hield.

“Een man heeft plichten tegenover zijn vrouw, net zoals een vrouw tegenover haar man. En ik heb mijn plichten tegenover jouw vader nooit ontweken. Ik heb hem altijd gegeven wat de Here heeft bevolen, als je begrijpt wat ik bedoel.” Ze greep een lok van haar haren en draaide eraan.

“Maar je vader vond het helaas niet nodig om zijn plichten met dezelfde ijver te vervullen.”

Mama draaide zich naar mij toe.

“Je voelt je toch niet ongemakkelijk hierbij, Joost?”

“Eh…” Dat was het enige wat ik kon uitbrengen.

Mama klopte opnieuw op mijn knie.

“Ik begrijp best dat het moeilijk voor je is, om zulke dingen te bespreken, vooral met je moeder.”

Mama zuchtte diep en zei wel een minuut of wat niets meer. De stilte werd drukkend. Ik kreeg een beklemd gevoel in mijn borst.

“Ik heb er lang mee geworsteld, Joost,” hervatte Mama haar betoog. “In stilte. Maar toen vond ik eindelijk iemand, die ik in vertrouwen kon te nemen. Dominee Reve.”

Ik wist niet waar dit naartoe ging, maar op een schaal van één tot tien naderde mijn ongemaksniveau de elf!

“Het was Dominee Reve, die mij verzekerde dat mijn gevoelens heel normaal waren. De Here geeft ons aandrang, Joost, en hij heeft ons de instelling van het huwelijk gegeven, om met die aandrang om te gaan. Maar jouw vader verzaakte zijn plichten om aan mijn aandrang te voldoen. En daar leed ik onder. Ja, Joost, heel lang heb ik daaronder geleden.”

Mama’s hand lag nu op mijn knie. Hij voelde zwaarder aan dan voorheen.

“Dominee Reve legde mij uit dat de Here in zulke gevallen een oplossing biedt. Hij vertelde dat, wanneer een echtgenoot … tekortschiet, de Heilige Geest zijn plaats zal innemen. Doormiddel van zijn instrument. En Dominee Reve legde mij uit dat hij, als een man van God, dat instrument van de Here kon zijn.”

“Mama, wat bedoel je…?”

Mama legde haar vingers op mijn lippen om me het zwijgen op te leggen.

“Ja Joost. Na de bijbelsessies op dinsdag en donderdag vervulde Dominee Reve de Heilige Plichten, die jouw vader niet meer wilde vervullen.”

Ik wist niet wat ik moest zeggen, dus zei ik maar niets.

“Maar God riep Dominee Reve weg, om in een andere gemeente te prediken, heel ver van hier. En ik ben achtergebleven met een echtgenoot die het niet nodig vindt om de heilige plichten jegens zijn vrouw te vervullen. Een vrouw, dat kan ik je zeggen, Joost, die door de Heilige Geest is gezegend met een diep verlangen om die heilige plichten door hem te laten vervullen.” Ze kneep in mijn knie. “Begrijp je wat ik bedoel?”

“Ik denk het wel, Mama.”

“Jij bent een knappe jongeman, Joost. Sterk en lang. Hoe lang ben je al?”

“Ik schat zo’n 1 meter 80,” zei ik.

“Al langer dan je vader,” Zuchtte ze en ze verstrengelde haar vingers met de mijne. “En zulke sterke, grote handen.”

Mama zat dichter bij me dan ooit en ik kon de warm gloed van haar lichaam voelen, die ik een paar minuten eerder nog niet had opgemerkt.

“Wanneer de echtgenoot zijn plichten jegens zijn vrouw niet nakomt, dan zal de Here in een plaatsvervanger voorzien! Dat zei Dominee Reve, Joost! En hij was die plaatsvervanger, maar hij is nu weg en ik heb niemand meer, om de plichten van je vader te vervullen, behalve … jij?”

“Ik, Mama?”

“Ja Joost. Jij!”

Haar hand kneep in de mijne. Toen tilde ze mijn hand van mijn knie, trok hem naar zich toe en legde hem op haar borsten.

Ik was stomverbaasd en wilde iets zeggen, maar er kwamen geen woorden uit mijn mond. Mijn hand, geleid door die van Mama, lag nu op de volle rondheid van haar borst! Ik voelde de bult van haar tepel onder mijn vingers, omhuld door dunne de stof van haar jurk en haar beha.

“Dus Joost, jij moet in de schoenen van je vader stappen en zijn plichten voor hem nakomen. Ik vraag dat van je. Alsjeblieft Joost, je moeder heeft jou nodig.”

“Maar als Papa…”

“Papa komt pas over zes uur thuis. En hij vertelde me, dat hij na de jacht eerst met zijn vrienden gaat eten, en dus komt hij pas heel laat thuis.”

Ik bewoog niet. Ik zat al bevroren op mijn stoel, mijn hand nog steeds op Mama’s ruime boezem, niet wetend wat ik moest doen of zeggen. Mama leek bezorgd te worden om mijn terughoudendheid.

“Ben ik, eh, soms niet aantrekkelijk voor jou, Joost?”

Ik schudde ontkennend mijn hoofd.

“Dat is het niet, Mama,” zei ik. “Je bent… je bent echt heel mooi.”

“Meen je dat, of probeer je alleen maar aardig te zijn tegen een oude vrouw?”

“Je bent nog niet oud, Mama. En je bent veel knapper dan de moeders van mijn vrienden. Dat zeggen ze allemaal tegen me.”

“Echt waar?”

“Ja, dat zeggen ze.”

Ik loog daar niet over. Mama hield zichzelf in betere conditie dan alle andere boerenvrouwen in onze gemeenschap. Mijn vrienden hadden het hier al vaak over gehad. Sterker nog, ze spreken er veel vaker over dan Papa ooit deed. Een compliment van Papa was een grote zeldzaamheid.

Mama’s hand lag bovenop de mijne, nog steeds op haar borst. Ze kneep in mijn hand en ik reageerde door in haar borst te knijpen. Die was veel groter dan die van Marie, met een moederlijke volheid en nauwelijks een vleugje doorzakking. Mijn duim voelde haar tepel en duwde erop. Mama zuchtte diep.

En toen deed Mama iets, wat ik me een paar minuten eerder nog niet had kunnen voorstellen: ze trok haar hand van de mijne af en legde die op mijn schoot, daar waar mijn benen bij elkaar kwamen, en ze kneep in mijn kruis.

“Here, wees ons genadig,” zei ze.

Ik dacht niet dat de Here hier veel mee te maken had, om eerlijk te zijn, maar ik durfde Mama niet tegen te spreken, die zulke dingen veel serieuzer nam dan ik. Maar ik besefte heel goed, dat haar hand nu op mijn lul lag, die opzwol en met de seconde groter en stijver werd.

“Mama, maar wat …”

Ze onderbrak mij door een vinger op mijn lippen te leggen.

“Nee Joost. Zeg niets. Luister gewoon. Kun je dat?”

Ik knikte. Ik wist niet wat ik moest doen of zeggen.

“De man moet net zoveel van zijn vrouw houden als van zichzelf en de vrouw moet haar man respecteren,” mompelde Mama terwijl ze naar mijn kruis keek. Toen keek naar ze mijn gezicht.

“Het staat geschreven in Efeziërs 5:33, Joost. Gijlieden, elk in het bijzonder, een iegelijk hebbe zijn eigen vrouw even lief als zich zelven. En de vrouw ziet toe, dat zij haren man vreze!”

“Ja, Mama.”

“En vandaag ben jij mijn man! De Heer wil het zo. En wij moeten ons onderwerpen aan zijn wil.”

Ik zei niets terug. En Mama leek dat als een “ja” te beschouwen, want haar handen begonnen aan de knoop van mijn broek te wurmen.

Ik kon niets zeggen of doen. Ik had misschien stiekem een gebed om vergeving tot de Almachtige kunnen zeggen, of tegen mezelf, of misschien ook niet. Het enige dat ik me kan herinneren is, dat mijn lul staalhard werd en dat hij heel ongemakkelijk tegen mijn spijkerbroek aandrukte, totdat Mama’s behendige vingers hem met succes eruit viste en mijn lul omhoog sprong met de grote snelheid van een schuur die in de buurt werd gebouwd.

Mama’s ogen werden groot en ze begonnen te glinsteren toen ze mijn rechtopstaande lid zag, en er kwam een diepe zucht uit haar mond.

“Oh, Joost!”

Ik was opgewonden, maar ook beschaamd. Ik had geen woorden om uit te drukken hoe ik me voelde. Maar gelukkig hoefde dat ook niet. Mama nam het heft in eigen handen – letterlijk! Haar hand omsloot de schacht van mijn lul. Ik voelde hem kloppen onder de aanraking van haar vingers. Mama had stevige gespierde handen, na jaren van werken op de boerderij.

“Het voelt al net zo als die van je vader,” zei ze. “Zelfs groter.”

Haar hand gleed langzaam verder naar beneden tot mijn voorhuid was weggeschoven. Mijn eikel was groot en paars en wees recht naar boven.

En toen deed Mama iets wat ik in mijn meest wilde dromen nooit had kunnen bedenken. Ze boog zich voorover, opende haar mond en sloot haar lippen om mijn vochtige eikel. Ik voelde de druk van haar tong, die wervelde rondom de kraag van mijn lul. Een rilling schoot door me heen! Mama moet het ook gevoeld hebben, want ze richtte zich op en keek me aan.

“Joost, je mag niet klaarkomen. Dat mag niet!” Maar haar woorden zeiden het ene, en haar hand zei het andere, terwijl ze mijn lul bleef strelen, op en neer, op en neer.

“Ik weet niet …” ik probeerde iets te zeggen, maar ik slikte de rest van mijn woorden in, omdat ik me moest concentreren op het beheersen van mezelf.

“Ik weet niet of ik mezelf kan beheersen, Mama,” zuchtte ik.

“Dat moet, Joost!” zei ze. “Ken je dan niet de zonde van Onan?”

Haar hand van haar bleef maar strelen, en strelen, en strelen.

“Ik kan me dat niet precies herinneren, Mama,” zei ik hijgend.

“Genesis 38:9, Joost,” zei ze. “Onan, als hij tot zijns broeders huisvrouw inging, dan verdierf hij zijn zaad tegen de aarde, om geen nageslacht te verwekken.”

“Dus een man moet altijd zijn zaad bewaren voor in een vrouw. Begrijp je dat?” legde ze mij uit.

“Ik begrijp het, Mama. En als de Bijbel het zegt dan is het toch zo?”

“Zo is het,” zei ze, terwijl ze haar hand terugtrok. “Dus dan is er maar één ding, dat we kunnen doen.”

Mama ging rechtop zitten op haar bed. Haar handen gingen naar de knopen van haar jurk. Eén voor één maakte ze alle knopen los, van boven naar beneden, en toen ze klaar was, trok ze haar jurk open, zodat haar blote lichaam zichtbaar werd, afgezien van haar grote katoenen beha en haar onderbroek,

Ik haalde diep adem.

Ik had Mama nog nooit zo gezien. Haar haar huid was bleek en soepel voor mijn ogen. Haar buik en haar navel waren zichtbaar. Ik kon me niet herinneren ooit haar navel te hebben gezien, want de paar keer dat ik haar had zien zwemmen, had ze een eendelig zwart badpak gedragen.

Mama trok de jurk uit en tilde haar billen omhoog van het bed om het proces af te maken, waarna ze het kledingstuk op de grond gooide. Ik zag een vreemde mengeling van verlangen en vastberadenheid in Mama’s ogen, maar ook onzekerheid en een spoortje van angst. Ze had wel een sterke wil, maar ze was ook niet dom en ze moet beseft hebben, dat ze niet kon voorspellen hoe haar zoon zou reageren op wat ze deed.

Met wat een enorme moeite leek, zei ze: “Kleed me verder uit, Joost.”

Mijn handen moeten bewogen zijn door de wil van de Heilige Geest, want ik had er geen enkele controle meer over. Ik keek de andere kant op en mijn handen verdwenen achter Mama’s lichaam. Mijn vingers friemelden aan de sluiting van haar beha, buiten mijn gezichtsveld. Uit ervaring wist ik dat dit de meest gênante taak was voor een jongeman: een beha losmaken. Ik keek Mama in de ogen terwijl mijn vingers hun taak uitvoerden, en Mama keek terug, met wat ik dacht dat een bemoediging was, en een lichte glimlach speelde op haar lippen. Na wat wel een eeuwigheid leek, voelde ik het ding eindelijk loskomen. De beha hing nu losjes om haar grote borsten, de randen van de cups bleven achter haar tepels hangen. Mama’s handen gleden naar de schouderbandjes en eindelijk, ongelooflijk, viel de beha op Mama’s dijbenen en lagen haar grote borsten helemaal bloot voor mijn ogen!

Ik keek met open mond ernaar. Ik schat dat ik minstens een minuut niets heb gezegd. Mama zat stil voor me, zonder te bewegen, maar het gestage ritme van haar ademhaling zorgde ervoor, dat haar grote borsten voor mijn ogen omhoog kwamen en weer terugvielen, en dat was genoeg. Mijn lul zwol op van verlangen en vulde zich met bloed. Ik werd geiler dan ik ooit eerder was geweest. Mama’s borsten waren bol en bleek, en haar tepels waren groot en stijf en stonden parmantig rechtop.

“Ga verder, Joost,” zei Mama, en haar stem was nauwelijks meer dan een fluistering. Zij tilde zich even op van het bed en mijn handen trokken de witte onderbroek langs haar dijen omlaag.

Toen zat Mama naakt voor mij. Ik zat roerloos.

Mama spreidde haar benen en mijn blikken gleden meteen naar beneden.

Een weelderige bos haar kwam tevoorschijn bij het kruis van haar benen. En onder die haren, verhuld maar niet helemaal verborgen, lagen de weelderige lippen van haar kut! Ik had nog nooit zoiets gezien. De paar meisjes met wie ik was geweest, hadden hun kutje geschoren of kaal geknipt. Maar Mama’s behaarde kut zag er woest en ongetemd uit, en botste frontaal met alles, wat ik ooit over haar had gedacht!

Mijn gezwollen lul ging meteen rechtovereind staan als reactie, en ik probeerde hem reflexmatig te bedekken, maar Mama’s hand hield me tegen.

“Nee,” zei ze.

Ik zuchtte, en snakte naar adem. Ik had het niet meer.

“Raak me aan, Joost,” zei Mama.

Ik stak mijn hand naar voren en raakte haar schaamhaar aan. Ik was verbaasd door de zachtheid ervan. Mijn eigen schaamhaar was grof, maar dat van Mama was zacht als dons. Ik duwde mijn vinger verder tot ik haar vlees raakte. Mama’s kut! Haar schaamlippen waren dik en lagen tegen elkaar aan gevouwen. Ik liet mijn vinger op en neer gaan, tussen die glinsterende lippen in, totdat mijn vinger een knobbeltje voelde. Ik was nog geen expert in de anatomie van een vrouw, maar ik had genoeg ervaring om te weten dat het haar clitoris was, die ik aanraakte.

Mama haalde diep adem toen mijn vinger haar clitoris raakte. Ze sloot haar ogen.

“Goed zo Joost,” zei zuchtte ze.

Dit was een duidelijke uitnodiging, dus mijn vinger ging verder met het verkennen van Mama’s meest heilige plek.

Ik wist niet goed wat er van mij verwacht werd, maar dat leek er niet toe te doen, want Mama’s lichaam trilde bij elke aanraking. Mijn vinger cirkelde om haar opgezwollen clitoris heen. Mijn vingertopje gleed op langs de kap, aan beide kanten. Ik liet mijn vinger tussen de zachte plooien van haar voorhof glijden en duwde tot het topje van mijn vinger in Mama’s vagina verdween. Haar gehijg werden luider en dieper.

“Heerlijk Joost,” zei ze met gesloten ogen, tussen twee diepe ademhalingen door.

Toen deed Mama haar ogen open. Ze staarde me alsof ze mij voor het eerst zag. Ze strekte haar hand uit naar mijn borstkas. Ik spande mijn borstspieren aan en zag Mama’s ogen glinsteren. Haar hand streelde over mijn schouder en kneep toen tegen mijn biceps. Het was vreemd om te zien hoe verlangens Mama me aankeek. Ik dacht dat ik kippenvel op haar armen zag.

Ik was mijn vinger even vergeten. Hij lag nu op haar buik, bij de rand van het haar schaamhaar. Oh, wat een wild struikgewas! Heel anders dan het kaalgeschoren kutje van Marie! Het verschil tussen Marie en Mama was zoals tussen de kleuterschool en de universiteit! Haar te vergelijken met Mama was net zoiets als de vergelijking van zwart-wit en kleuren TV! Ik wist gewoon wat ik voelde. Ik werd er totaal door overweldigd. Bij Marie Anne was ik degene geweest die de leiding had. Maar met Mama leidde zij!

Mama’s handen trokken aan mijn T-shirt.

“Dit moet ook uit, Joost,” zei ze.

Ik hief mijn handen boven mijn hoofd om haar te helpen, en even later lag mijn T-shirt al op de grond.

Ik keek naar Mama en haar ogen schitterden op een manier die ik niet van haar gewend was. Ik had Mama mijn hele leven gezien als de belichaming van controle en discretie, en nu bleken die eigenschappen een façade te zijn, die een ongetemd dier verborg, wellustig en klaar om besprongen te worden.

Maar Mama zei alleen: “Je broek ook, Joost.”

Ik friemelde aan de knopen, waarna ik mijn broek en onderbroek over mijn benen stroopte. Hoe gek het ook mag klinken, met mijn moeder poedelnaakt voor mij, schaamde ik me toch, omdat Mama naar me keek.

Toen ik klaar was, keek ik weer naar Mama en probeerde me te concentreren op haar ogen, in plaats van op haar vorstelijke borsten. Maar ik kon het niet laten om op te merken hoe groot en stijf haar donkere tepels waren.
Mama nam mijn hand en trok mij naar zich toe.

“Kom dichterbij, Joost,” zei ze.

Ik schoof dichterbij. Mama en ik zaten nu naast elkaar, helemaal naakt. Ik schaamde me vreselijk, maar ook heel opgewonden. Mijn stijve lul stak recht omhoog.

“Joost?,” vroeg ze.

“Ja Mama?”

“Hou me vast en kus me!”

Ik had nog nooit een kans om een meisje te kussen afgeslagen, en Mama was aantrekkelijk, daar bestond geen twijfel over, maar ik kon nauwelijks bewegen. Ik legde mijn arm om haar middel, maar zo licht en zachtjes dat het leek alsof ik een theekopje van fijn porselein oppakte.

Ik kon mezelf er niet toe brengen meer te doen, en de stilte in de kamer was voelbaar.

“Joost?,” vroeg Mama weer.

“Ja?”

“Wil je mij niet kussen?” vroeg ze. “Ben ik soms niet aantrekkelijk voor je?”

“Oh Mama” zei ik. “Je bent … je bent heel mooi. Maar dit is zo vreemd!”

“Ik begrijp dat het vreemd voor jou lijkt. Maar soms moeten we dingen doen, die vreemd voor ons lijken, Joost. Want dit is het werk van de Heer. Vind daar troost in, Joost, En kus me! Alsjeblieft?”

Ik was niet zo zeker over dat werk van de Heer, maar Mama was naakt en ze lag vlak naast me, en haar tepels stonden rechtop en wezen naar mij, en dat overtuigde me meer dan een Bijbelse spreuk dat gekund zou hebben. Dus sloeg ik mijn armen om Mama heen en trok haar naar me toe. Ik leunde voorover tot mijn lippen de hare raakten. Ik sloot mijn ogen en die lippen waren niet langer de lippen van mijn moeder. Het waren de lippen van een mooie, aantrekkelijke vrouw, dei in mijn armen lag, gewillig, wellustig en beschikbaar.

We kusten elkaar. Mama’s lippen waren nat en zacht, en ze gaven toe aan de druk van de mijne. Een van mijn handen lag op haar rug, trok haar naar me toe, en mijn andere hand rustte op haar borsten, en kneep in haar tepel.

Ons kussen begon zacht en aarzelend, maar werd al snel wilder en hectischer. Onze lippen drukten tegen elkaar. Mijn tong schoot in haar mond, die zich gretig opende om mij te ontvangen, en haar tong reageerde met evenveel aandrang, en duwde zich langs mijn tong heen, in mijn eigen mond. Het gesmak van onze monden galmde door de stille slaapkamer. We zeiden niets, behalve af en toe “Mama!” en “Joost!”. De temperatuur in de kamer leek te stijgen.

Mijn verstand zei tegen mij: “Dit is gestoord. Je kunt dit niet met je moeder doen!” Maar dat werd totaal overstemd door de lusten die ik voelde, toen mijn lichaam zich verstrengelde met dat van mijn moeder. Ze was mijn moeder, en twee keer zo oud als ik, maar haar borsten waren zo rond en rijp, haar huid was zo bleek en zacht, en haar rondingen waren zo perfect gevormd, om door mijn handen gestreeld te worden. Mijn lustgevoel werd opgevoerd tot niveau tien en mijn lul werd een stijve stang.

“Het is hoog tijd, om tot mij in te gaan, Joost,” zei Mama tenslotte, terwijl ze zich van me aftrok en op het bed ging liggen, haar benen heerlijk open en haar borsten uitnodigend heen en weer wiebelend. “Beken mij en neem mij. Kom bij mij liggen, om tot mij in te gaan!”

Ik was een beetje beschaamd omdat Mama nu de volle hardheid van mijn lul kon zien. Ik keek als een hongerig junglebeest naar Mama, die met gespreide benen voor me lag.

Mama keek naar mij, met grote ogen en vochtige lippen.

“En het zal geschieden, dat hij het Binnenste Voorhof zal binnengaan, Ezechiël 44:17! Vooruit Joost!”

Ik kan niet zeggen of de verzen uit de Bijbel daar iets mee te maken hadden, maar mijn lul naar voren, alsof hij uit zichzelf tegen de opening van Mama’s kut aansprong.

“Weet je dit zeker, Mama?” vroeg ik.

“Zekerder dan wat dan ook, Joost.”

Elke keer dat ze mijn naam zei, voelde ik een erotische lading.

Toen duwde Mama haar heupen omhoog totdat haar natte schaamlippen mijn kloppende lul raakten. Gesterkt door Mama’s rotsvaste Vertrouwen in de wil van de Heer, zette ik door. Mijn lul gleed tussen haar schaamlippen. Mama sloot haar ogen en zuchtte diep. Ik duwde verder, met opengesperde ogen en open mond, terwijl mijn lul langzaam in Mama verdween. Ik duwde door en haar kut, glibberig van de nattigheid, bood totaal geen weerstand.

“Ohhhh,” zuchtte Mama.

Ik neukte mijn moeder! Die daad kon nooit meer ongedaan gemaakt worden. Er zat maar één ding op: door blijven neuken. Dus dat deed ik. Ik begon langzaam, en wilde van elke centimeter van mijn lul die in Mama verdween, genieten. Haar kut voelde goddelijk aan, strak genoeg om mijn lul met een bevredigende druk vast te klemmen, en nat genoeg zodat in en uit haar kon bewegen zonder te schuren of te veel weerstand.

Mama genoot er ook duidelijk van, want ze kreunde bij elke slag. Als ik in haar duwde, duwde ze haar heupen omhoog, terwijl ik toekeek hoe Mama’s schaamlippen mijn lul omsloten, en Mama gooide haar hoofd achterover en sloot haar ogen, verloren in de Goddelijke Gelukzaligheid die ze voelde.

“Mama?” riep ik.

“Wat is er, Joost?” vroeg ze, haar ogen gesloten en met haar lichaam tegen mij aan schommelend.

“Is dit echt wat je wilt?” vroeg ik.

“Meer dan wat dan ook.”

Dat was genoeg voor mij. Mijn handen grepen haar bij de heupen en ik begon haar te neuken, zo woest en wild als ik kon. Een paar minuten lang zei niemand van ons beiden iets. Het enige geluid in de kamer was dat van onze onderlichamen die dierlijk tegen elkaar botsten. Maar geen enkel geluid had opwindender kunnen zijn. Ik verloor de tijd uit het oog. Al mijn aandacht was gericht op de manier waarop ik haar neukte, keer op keer.

Toen besefte Mama ik dit niet lang meer zou kunnen volhouden.

“Nog niet, Joost!” zei Mama.

“Wat?” antwoordde ik hijgend.

“Kom nog niet klaar,” zei ze. “Niet voordat ik kom. Laat je moeder eerst komen.”

“Oh, Mama!” was alles wat ik kon zeggen als antwoord. Ik was al zo dichtbij! Ik wist niet hoe ik me kon inhouden.

Mama duwde haar lichaam tegen me aan, keer op keer, haar grote borsten wiegend op het ritme van mijn lichaam tegen het hare. Ik genoot van de perfecte schoonheid van die enorme borsten die in ons ritme heen en weer golfden, en van die grote tepels, stevig en perfect. Ik kon me kon bijna niet meer inhouden.

“Nog heel even, Joost!” riep Mama, terwijl haar benen al trilden en haar tenen naar het plafond wezen.

“Ik doe mij best,” zei ik met een schorre stem, maar ik wist niet of ik het nog lang kon volhouden. Ik probeerde om aan iets anders te denken. Een telefoonboek. De middelbare school. De koeien die ik eerder die dag had gevoerd. Maar Mama’s goddelijke kut kon niet worden miskend. Ik ging klaarkomen, en niets kon me nog tegenhouden!

Maar Mama kwam gelukkig eerst.

“Oh Here!” riep ze, en ik voelde haar hele lichaam onder mij zich samentrekken. Ja hoor, Mama kwam klaar! Toen liet ik mijzelf ook gaan, slechts enkele seconden later. Ik voelde een stortvloed van orgasme, aanzwellend vanaf diep onderin, zich in golven over mijn hele lichaam verspreidend, losgemaakt en vrijgelaten. En ik vulde haar, mijn eigen moeder. Met mijn sperma, diep in haar. Mama lag naar adem te hijgen onder mij, minutenlang.

Toen zuchtte Mama dankbaar: “Het is volbracht!”

“Mama?” vroeg ik.

“Johannes 19:30,” zei ze.

De Schrift was op dat moment wel ver van mijn gedachten. Ik kon alleen maar denken aan het heerlijke gevoel van mijn uitgeputte lul in haar kutje. Ik hield hem daar een paar minuten zitten.

Uiteindelijk tilde ik mezelf op en ging naast haar zitten. Haar lichaam was vochtig van een mengsel van mijn zweet en het hare. Een waas van schuldgevoel over wat we hadden gedaan, kwam over mij.

“Mama,” zei ik. “Was het eenmalig, of … gaan we dit vaker doen?

Mama keek mij aan.

“De Here laat de ziel des rechtvaardigen niet verhongeren,” zei ze, “Spreuken 10:3.”

Die kende ik wel!

“Maar Mama, staat daar niet ook: ‘En de goddelozen stoot Hij weg?’“

Mama keek me een poosje aan, voordat ze antwoordde, maar haar uitdrukking van sereniteit en zelfvertrouwen verdween niet. Ze schoof wat dichter naar me toe.

“Joost,” zei ze, terwijl ze mijn lul in haar stevige hand nam.

“Denk daar maar niet over na!”

door Max A.
Einde